Theologia universa ad usum sacrae theologiae candidatorum auctore r.p. Thoma ex Charmes Continens tractatus de prolegomenis

발행: 1837년

분량: 318페이지

출처: archive.org

분류: 철학

51쪽

Sα ' Tractatus Deo volente, aut praesagientibus parentibus nomina imponensibus,

attamen personarum rion Osffciunt realitati, ut constat cle Abel qui sic vocatus est, quod cito evaneseere, et luctum parentibus asserrae deberet. Sic quoque Noe dictus est, quod consolaturus esset parentes suos ab operibus mantium suarum. Nerito tamen dixerit Abel, et Noe, facias esse Personas. Diees x. Liber Iob metrice scriptus est, ut scribi solent comae-diae ei ira diae; ergo dolorosam quamdam et aerumnis resertam fabulam continet. ' Resp. dist. ant. Metrice scriptus est, in eapitibus quae varios continent dialogos, cono in capitibus quae simplicem narrationem reserunt, nego ant . itaque in libro Iob distinguenda est historia a di Iogis; simplex historia soluta oratione scripta est pro more onmium historiarum; e cori ira dialogi, cum affectibus pleni sint, carminia hus, utpote ad varios exprimendos asse aus maxime idoneis , suercteonscripti; Poetica enim locutio, est elegans, dulcis, compendiosa, et quodam quasi librata pondere; verum hoe scribendi genus non omeli rei scriptae realitati, unde, Nego consequentiam. Dices 3. Iosephus. qui historiam a primis in iliis lexuit, non m minii ipsius Iob; ergo historia Iob non est verti. Resp. nego conseq. Tum quia in Iosepho historico , non sola Iob historia, sed etiam aliae historiae sacrae desiderantur ; multa ex sacris Praetermisisse, multa ex suo addidisse constat, in mullis Iapsus deprehenditur ac reprehenditur. Tum quia, cum Iosephus hebraeus de rebus suae gentis scribere molisus fuerit, non mirum est quod historiae Iob alienigenae nina meminerit Iob enim e stirpe Ilus primogeniti Nachor fratris Abraham descendit. Maςhabeorum libri duo, reserunt ea omnia quae Reipubblicaebvdai ae sub tertia ,hoc est sub Graecorum Monare ita, contigerunt. Quaeres 3. Quot sunt tibri sapientiales peteris Testamenti pRes'. Sunt quinque. scilicet: Prooerbiorum liber iacesi continet omnia praecepta moralia de piis

turn erga Deum, tum erga proximum ossicit . Eccleaiastes .cru I mundi et rerum mundanarum vanitatem describit. Canticiam Canticorum, tolum mysticum est, persecteque exhibet Chiisti amorem in riclesiam. et vicissim Ecclesiae in Christum. ρientiae liber, de sapientia iuni increata , tum creata pertractat, vivideqise ad amorem sapientiae excitat.

Ecclesiascicus, qui eadem fere praecepta moralia dat, quae liber

Ecclesiastes.

Quaeres 4. Quot sunt libri Prophetiei ueteris Textamenti r

ResP. Aliqui numerant tantum 16. reserentes librum Psalmorum

Inter sapieti lates. ei librum Barueh sub Ieremia. Alii numerant I8 quorum, qui diffusius scripserunt, vocautur Majoras i qui conci ius, vocalitur Minores .

52쪽

de protegomenis.

Sex Prophetae M ores. I. Liber Psalmorum, qui coniiuet varias preces ac laudex Din. variaque de Christo et Ecclesia vaticinia. n. Isaias, qui multa praedixit circa Iudaeos. sinitimosqile populos Assyrios ei Babylonios: atque ita distincte de Christo ei Ecelesia locutus est, ut non tam Propheιa dicendus sit, quam Eoanteliua, nit D.Hiero tyi l . . LII. Ieremias . cuius Prophetia versatur in acerbissimis cri iniis num sui temporis repreliensionibus , increpatior ibus, et in lorum ingruelisiuili latiten uvioitibus . deinde vero in consolationibus Εο-elesiae graviter assii Clae. i.

IV. Baruch. pracdixit Iudaeos a captivitate Babylonica post septem generationes liberandos , vaticinatus est quoque Christum

in carnem venturum.

U. Ezechiel, qui primo repelit quae Dremias de excidio Urbis et Templi, nec non de captivitate Babylo uica, praedixerat, ut refelleret mendacia Pseudo-Proplieiarum. qui Ieremiam salsitatis arguebant; deinde praedixit populi ex captivitate reditum. Ileaiae re snum vocationem Genuum Ecclesiae christi ex hostibus victorias, VI. Daniet, qui historiam texit ab initio regni Nabuchodonosoris usque ad eversionem regni Babylonici per Medos et Persas piat a plurima de proximo Christi advolatu vatici uia profert. Duodeeim Prophetae M nores. I. Osens, qui Synagogae sitiem, et Ecclesiae erectionem per V

eationem Gentium Praenutiliat. --

II. Ioel praedicit Iein salem et totius Iud aeae per Chaldaeos. exeidium. Messistiti pollicetur et Spiritum saucium, locum Postremi iudieii designat. III. Autos, vaticinatur de regni Israel eversione.

tibus oppressos subSui uaraul, exitistiti. o.

U. Ionas, qui Ninivitarum destructionem Praenuntiavit, nisi poenitentiam egerint. O. mehaetas, qui duabus tribus Israel et decem iri bus Iuda idololatriam , aliaqust scelera increpat , ipsisque praenuntiat excidium ei captivitatem; tandem reditum e captivitate Babylonica pol ieetur, necnon pleuissimam tibertatem per Christum . quem pra dieii in Berlehem nascit urum. Vti. Nahum, praenuntiat depopulatiouem Nivio a Chaldaeis, eo quod contra Dominum superbirent. VIII. .mbacuc praedixit Ierosolymorunt per Chaldeos .etcM daeoruat ipsorum eversionem; Iudaeorum per Cyrum,sti tolluaueris humani Per christum liberalionem.

53쪽

IX. Sophonias, eadem sere prae licit ac II abacia c. X. Agueus, urget ad templi reparatiotieni, praedicit lemplum paratum a Zorobabel, maiori ploxio politurum . quam Prius iem Plum, ob praesentiam, doctritiain et ira iracula Christi, de cujus regno multa vaticinatur. XI. Zacharias, qui cum diu in Babylone versalus suisset. rediit cum Zorobabel ad urgendam templi fabricam , multaque Prophe lavit de audacis et Gentibus. XII. Malachias, ultimus Prophetarum , post extructum l plum arguit coniugia cum alienigenis inita decimarum deletilio Dein, atque cultus divini depravationem : praenuntiat titillum deiu-ceps futurum Ρrophetam usque ad Christia in , cujus praecurso Iernuiuauiiuut, simulqueSynagogae siue in , et EcclesiaeCliristianae orium.

ARTICULUS IV.

De nopi Testamenti libris canonicis in particulari. Quaeres 1. Quoi fiant libri I gales nori ιestamenti IRGq. Sunt quatuor Evangelia, secundum Matthaeum, Marcum, Lucam et Ioanne n. . Matthaeus, primus omnium αὶ in Iudaea scripsit Evaugelium propter eos qui ex Circumcisione ciaediderant, et hoc ad proces dia Acipulorum, et jussionem aliorum Apostolorum, ut , antequam in diversas orbis Provincias discedereut , telitiquerent Iudaeis certam credendi regulam. Marcus, eodem sere modo, q' o Matthaeus, sed contractius seric psit. b) Unde vocatur ab Aug. Matthaei breolator; scripsit autem ad preces audiloruinPetri qui ut tenacius memoriae mandarent quae ex ore Petri audierant, rogaverunt Marcum ut ea scriptis ruandaret. Lueas, anno Christi 58. ut observat Baronius, scripsit EVar gerilium, ut temeritatem reprimeret Pseudo Scriptorum et Pinudo-Pro- Phetaxiam , qui, ut praedicationem Pauli dis rimerent , aliter a o Paulus praedicabant, ut ipse i vitai ur incipiens Evangelium ab istis verbis: Θοniam quidem multi concili sunt ordinare narrationem,

quae in nobis completae sunt rerum P etc.

Ioannes se scripsit Eva limium coactus, inquit D. Hieron. d

ob omnibus yene itinc Asiae Episcoris, et multarum Ecclesiartim regationibus, ut Haereticos Ebionem ei Cerinthum . Christi divinitatem negantes, consutaret, ideo ab his vorbis incipit: In principio erat M erbum, et C. Quaeresa. Quot iant libri hi loriei noot Testameti bipmsρ. Novi Testamenti unus est liber historicus , Aesa Most M Anno i. juxta D. IIie n. in catalogo da scriytor. Eccleotast. et

54쪽

de Prolegomenis. 53 Ioram dictus, quem scripsit D. Lucas, in quo mirandam Ecclosiae

nascentiti liis totiani illiusque in o in nos gentes propagationem Per A postillos. et praecipue per Petrum et Paulum . describit. Duaercs 3. Quot sunt libet sapi nitales nosei T, stamentissR P. Sunt a I.. nimirum 14. Epistolae D. Pauli, et 7. Epistolae catholicae, quae etiam dic utitur Canonicae , quarum duae Petri, dis Ioan uis, una Iacobi. et landum una Iudae. Petes: quaru Epistolae lyciri, Ioannis, Iacobi, et Iudae, vocantur. Catholi eae . et Cavoniane' Resρ. I. Vocamur Catholicae , quia , non ad unam speci. itemper,DDam scriptae sunt. Deque ad utiam pallicii larem Provinciam, aut Ecclesiam, sicut Epistolae Pauli, sed generaliter ad omnes sideles ita varias nationes dis I ersos. Res'. a. Voὀniatur Cano uicae, vel quia, ut ait Estius , aeque ac Epistolae Pauli ad Catione in Scripturae sacrae pei titient, vel potius quia Canones seu regulas vitae Cliristianae cotistituetidae con

Quaeres 4. Quot sunt libri Prophetici noui Testamenti 'Res . Unicus est liber Proplieticus novi Testamenti, Dempe. ρο--ἰγysis. seu, quod idem est, Secretorum re latio. Hic liber multa praeivinitat futura , ni miri ini suturas Ecclesiae persecutiones ι adversitates et durissimas crudelitates sub exeerabili Atilichristo, et tandem gloriam stiluram beatorum. Nerno hac lenus elare explicuit mysteria in Apocalypsi aliti utili ala tot enim gunt Sa

eranien a quo perba Mi D. Hiero ii la) De illis eximium Commenlarium habet illusirissimus Bos,uei ius Episcopus Meldelisis.

ARTICULU, V.

De canone mereticorum. a Quaeres, quosn- libros Haeretiei ex Canone librorum scier rum dele perunt Resρ. i. Haereiici, Luthera ui et Calvinistae , omnes veteris i flamenti libros viiii in antiquo Iudaeonum Cauoi te non repertulitur, e Seripturarum Canone deleverantia

Hinc, secundum illos, libri Tobiae , Iudith. , Baruch , Sapientiae, Ecclesiastiet . primias et secundus Machabeorum ; non sunt

divini et catio uiei, db) sicut hieo liber Est Lem,quem etiam reiicii Lusii erus ei alii mei ei te a. Lutherani deleverunt e Canono F i totam Pauli ad Hebraeos. quam Paululam et divitimi, timant te ex contra Calvinus d) licet

55쪽

56 Traetatus

3. Lus herani expunxerunt Epistolas Iambi. Adae , secundana Petri .seeuudam et tertiam Ion is a);eas lanieti ad mi illi Calvinus. 4. Lui hera ni reiiciunt Apoenbρsim .ib) quum ad iiiiitit Calvinus Probavinius supra divit, ita leni et canonicii alem illoruiti librorum, restat hic, ut objectiones Haereticorum solvamus , sequentibus para graphis. I. Objectiones eontra librum Tobiae. Obietes i. Liber Tobiae secum ipse pugnare videtur; ergo non

Probatur ant. Tobiae 3: Sara dicitur habitasse in Rages elouatem Medortim; ubi etiam hahitasse Gahelum habemus e. 4. postea lamen eum Tolbias pervenisset ad locum ubi erat Sara , inde misit Augellam ad Gabelum in Roges espitalem Medorum, cap. 9. atqui hoc secum pugnare videtur; ergo. Resp. nego min. Nam vel in Media duae fuerit ut Bages . quomodo in eadem S3ria crant duae Caesareae, una Philippi dicia, altera Ρalestinae; vel c. 3. vocatur Rages, non ipsa civitas, scd locus aliquis vicitius , dicitur enim habitare Romae qui iti agro Romatio Iinbilat, ei hoc est probabilius, unde Dulla est pugila, nulla contradictio. c. obiteles 2. In lib. Tobiae multa sunt mendacia ab Angelo Raphaele prolata. ergo. Nam Raphael dieit; ix. Se esse exsiliis Israel. I. Se esse Agariam. Ananiae magni filium. 3. Se esse fratrem Gabeli. 4. Seesse ex tri Nephtali. Atqui omnia illa mendacia ergo eto. Resρ. nego ant. Primi, et min. secundi Argumenti. Namque; h. Raphael Angelus potuit dicere se esse ex iii ιis Israel, ei Axariam. Ananiae magni filium, quia specie externa sermam gerebat Alii Israel et personam Azariae Ananiae magni siti: sicut ergo Au gelus in persona Dei loquens, Deumque ipsum repraesentans, dicit:

Ego sum Dominus Deus tuus c): ila Raphael potuit dicere exf-

ιι is Israel sumus, etc. ego sum Azarias. vlc. a Potuit dicere se esse fratrem Gabeli, quia habemus omnes patrem Commuriem, qui est Deus, cui tum Augeli, tum homines dice-xe de ut e Pater noster . . . santiscetur nomen tuum.

3. Potuit dicere ex tribu Νυhtati sumus ; tum quia repraeser labat Israeli latu ex illa tribu ; tnm quia Tobias erat ex illa triba genere, Augelus a uicio prolectione et custodia. O leses 3. Fabulosum videtur dicere, quod cor et jecur piscis vii lutem expellendi daemones habeant ; atqui non est certe eanonicus liber qui 1abulis veter ur i ergo, etc.

56쪽

ὐ Protegomonis. 57Resp dist. mo. Fabulosum videtur dicere, qtiod cor et iecur piscis habeant virtutem contra daemones ιιMuralein, conca maj. superata inralem, a Deo illis inditam, et per Angelum nolis catam. nego maj. Deus enim decreverat illis uti ad istos effectus producendos; quomodo Christus secit lutum ex sputo, ad restis uelidum visum CaeCO a nativitate.

S. II. Objeetiones contra librum Iudith. OHicies x. In libro Iudilli est repugnatalia , nam, c. 8. Iudith dicitur esse de tribu Rubeu. ei. caρ. 9. ipsa Seipsam asserit de tribu ,

Resρ. nego anc. Revera enim Iudith fuit de tribu Simeon , Ruben enim, q- , c. 8 describitur . non suil Patri area, filius Iacob, sed aliquis alius in tribu Simenti celebris: namque Genealosia. quae ibi describitur, non pertingit ad Patriarchas filios Iacob. Obietes a. Liber Iudith adversat i videtur libro Genesis ; nam, Genes. 49. faxinus Silite Otiis et Levi condum natur, et Iudith. 9. Iau

ResP. nego ant. et secundam Rairtem probationis et Cunis enim Iudith ait Deum dedisse Sini eoui, in defensionem, id est uiationem, alienigenariam, Don laudat, vel approbat factum Simeonia tanquam bonum, sed laudat potentiam et justitiam Dei. qui aliutit genarum crimitia punire voluit per Si in eonem tametsi ex sua paria male agentem et ut punire posscti gladium dedit, quomodo Deus Ezech. b. dicii: Dabo gladium me iam in manu eius Regis Baby- Ionis , et confringam brachia Pharaonis, eui Rex Babylouis non sine peccato AEgiptum destruxerit. Objeetiones contra librum Esther. Objici s x. Postrema septem ea pila libri Esther uon cohaerent

Cum priorit,ias; nam . ca'. a. narrantur itisidiae duorum Et illuc horum ei delectio eartim deni industria Murdochaei, quae rursum naris Pantur, ca P. II. Ergo. Rem .dist titit. Non cohaerent quantum ad vertialem rei gestae, nego an .iluanuini ad ordinem rei gestae Conc .ant. postrema lia milite eapita pertinent ad initium libri, ut patet ex anno talionibus D. Die onymi , quae capitibus ultimis sunt insertae in Bibliis Latitas quod nihil veritati ossicit, quili potius inde fit, quod alia ex aliis

Coifirmentur.

o ιeias a In lib. Esther m nitae sunt contradictiones; ergo priatia est coniuratio Eunuchorum, quae eaρ. a. dicitur accidisse amo septimo As. ueri, et o 1 1. significatur accidisse anno ejusdem

eccunda, Mardochaeus. c. 6. dicitur nihil Oninino mercedis ae- cepase pro delatione insidiatum , et e. I a. dicitur Regum praece-Diuitigod by Cooste

57쪽

53 Traelatus puse Mardochaeo, ut in aula palatii moraretur, datis ei pro se

latione muneribus.

Tertia Amari, cap. 3. dicitur suisse de stirpe Agag Regis Arna

Iecitarum, et caρ. I 6. asseritur quod animo et gente fuerit Macedo. Quarta, Narratur , ca P. 3. causam iudignationis Arnan c utra IIardochaeum ei omnes Iudaeos, suisse quia Mardochaeus nolebat illum adorare, et cay. 12. dicitur, Aman Moluil nocere Mardochaeo , et populo eius pro duobus Eunuchis Regis. qui fuerant interfecι i. . Quinta. Dicitur, cny. 3. iluod Amora ille, it exaltatus post ii eo in Eunucliorum , indignatio autem eius contra Mardochaeunt ei Iudaeos evenit post ejus exaltationem ; ergo illa iudignatio non potuit esse propier delationem Eunuchorum. Resp. nego ant. Nulla enim est cori tradictio ; nam :Ad primam contradictionem , resp. Insidiarum delectio evellit anno suptimo Assueri, non autem anno secundo, si Iuidem illa vem ha capitis I i. auno secundo regnante Artaxerxe risu debent exteradi usque ad narraiiunem insidiarum, quae sit, cap. la. sed solum ad ea quae narrantur in ipsi, cap. xl. idest, ad somnium quod more doctiacus vidit, auicquam Esther Assuero conjungeretur. Ad secundam . resp. Quod etsi Mardocti aeus noli durn habuerit

Diercedent pro delatione, qualido Rex iussit sibi relegi Annales. ut dicitur , caρ. 6. lainen postea habuit amplissimam , quac describitur eodem c. 6. et ea est quae significatur, caρ. I a. per illa verba, datis pro delatione muneribus. ἐAd tertiam resp. Ain an potuisse esse de stirpe Agag per aliquem eorum , qui iii obsidione Amalec. Saulis mauus effugientes , et hue et illuc vagantes, devenerunt in Macedoniam, cumque ibi diu mansissent, et ex iis Datus esset Amali, ideo recte dicitur, animo et geme

Macedo.

Ad quartam , resp. Nihil vetare quo inlinis indignatio Aman ex

diversis causis provenerit; I. At te luam excitaretur, provenit ex delectione insidiarum qnarum forsan erat complex ; a. Ex eo quod Mardochaeus nollet ipsum adorare post eius exuli alionem ad quintam, resp. nero conseq. Cuius salsitas palet ex responsione ad quartam contradictionem; Deinpe iiidignatio Aman eveni haule et post eius exaltationem ex causa diversa.

S. LI. Obieetio eontra librum Saρientiae Dices. Liber Sapientiae continet latium ; nam in eo γγ didius

primum idolum sectum esse ab liliquo Patre in desuticii lilii in λnuriam , qui illum , qui tunc quasi homo mortuus fuerat, nιnclan quiam Deum colere coeριι. Atqui ta nen,iuxta omnes historieos, statua erecta Belo a Nilio eius filio, fuit primum id suin i ergia

58쪽

de Proteromenis. D p. nego ant. Ad prob dist. min. Statua erecta Belo a Nitio itus filio , fuit primum idolum publice ad adorandnui propo ;lum , conc. min et hoc est quod volutit historici; suit primum piivatim 'honoratum, nego . n. primum sitim idolum fuit statua mortuo filio creo la a patre , quod suu tantum privatim adoratum. Deinde , prosequitur Sapiens. conmiescente iniqua consuetudine, hιc error Emquam lex cus oditus est, et tyrannorum imperio colebantur si

s. IV. Objeetiones contra Iibros machabaeorum. , Objicium I. Alexander magnus, lib. I. c. i. duitur regnasse primus ii, Graecia; atqui hoc salsum est, nam ante 1psum multi fuerunt hexes Lacedaemoniorum, Macedouiorum, Atheniensium.. Res'. nerae min. Cum enim Scrixura dicit Alexandrum regnasse primum in Graecia. Don de regno quocumque partiali loquitur, sed de Monarchia Graecorum , quam primus obiiuuit Alexander , eum lolius Graeciae regnum adeptus est. , Ου/ciiant a. L. x. cap. I. assirmatur vaticinium Danielis de abominatione desolationis. impletum esse quando Antiochus Epipha vesidolum in templo Domini collocavit; atqui tamen Christus as

aerii a) vaticinium illud implendum tu novissimis diebus ergo,etc. Res , nego maj. Quia de Danielis vaticinio nihil ibi dicitur Aediantum dicitur, Adsea it Rex Antiochus abominandum idolum desolationis super altare Dei. Ehi nonne illud idolum orat abomi- .uandam GOMines 3. Lib. i. eap. 6. Commendatur factum Eleazari qui

reipsum occidit, quod lamen est grande crimen et ergo.

Bes'. Cum D. Aug. b) quod quamvis homo ipse fuerit laudatus,

faecum tamen eius narratum est. non laudatum.

Objieitini Lib. i. eaρ. 4.Judas dicitur mundasse templum anno , 8 id est uilo ante mortem Antiochi se atqui e . io. libri s cundi, dictior Iudam purgasse templum post biennium a Di in te

Aulioclii ; ergo est contradictio. i Res'. nego min. Nam in cap. Io. libri secundi ista verba pose /biennium , non significant, post bienuium a morte Antiochi , sed post bietinium a profanatione. Inst. In libro primo, illa templi mundatio narratur ante mortem Antiochi, et in a. ιι b. tiarratur post eius mortem ergo est contra dielio. Re . nego conseq. Quia etsi, in a. libro, narretur post mortem Auliochi, Don tamen asseritur facta post moriem Antiochi ; voluitertini auctor absolvero quae de Antiocho dieturus erat, si tum de Inum redire ad Iudam ui templi purgationem. αὶ Matth. 24 bὶ ιM. M. 6ὶ Obiiι anno 3 9. M refersiar, ιιb. I. Macfi, C. R

59쪽

6o Tractatus. Obieiunt s. Lib. a. e. s. Narvatur 1iadas oecisus a uno is a. et

tam era, . ca'. I. refertur Εputola ab eo scripta antio 188. e rigo vel salsum est, vel post mortem scripsit.

Resp. Bellar m. sa) illa verba , anno I 88 esse clausulam prioris Epistolae, quae scripta est a loto populo Judaico . duce Hireatio . Cuin i,umeius arisiorum in sitie potius. quam in principio Epistolae poni soleat. posteriorem vero Epistolam, quum scripsit Machabaeus, incipere ab his vel bis . APulus qui est Ieros obmis. Quae lamera verba eum praecedelitibus illis , anno 188. in nostra Vulgala coii-juliguntur. ideo illa dis iurigere religioni ducimus; quare:

chio ido Iuda ui, cuius hic mentio, non esse Iuda ni Machabaeum , sed Iudam quem dum secta Esse num , prophetiae dono inclytum , cuius praedictiones, inquit Iosephus e , itum Iliam seselleruiit hiatici ergo,quia magnae apud Onaues auctorii a iis, iiii lio Epistolae adsuriabunt. his verbis Populus Senattisque et Iudas. Objicies 6. Lib. i. cap. 6. Antiochus Epiphanes legitur mortuus

anno x 9.-lamen ejus successor Antiochus Et palor , lib. I. cam I. pers r 33. post mortem patris scribit anno I 48. Ergo etc. Res'. nego cons q. Non eSt enim contradictio. Sed est diversa su

pulatio; auctor enirn libri primi Machab. qui scripsit Ierosolymis, secutus est calculum Iudaicum. iuxta quem antius incipiebat a mense Nisan, qui respondet ri Ostro Martio; Atilio clitas Eupator vero, qui scripsit Antiochiile, secutus est calculum Chaldaicum, iuxta quem annus incipiebat a mense rim , qui correspondet nostro Septembri; unde caletilvs Iud picus a Chaldaico disserebat toto sesqui anno, e sic annus. qui, juxta calculum Iudaicum, erat 149. iuxta calculum. Chaldaicum erat annus 348. porro paucis mensibus post mortem patris scripsit Iudaeis Antiochus Eupator. objicies 7. Lib. a. caρ. ia. Iudas laudatur , quod pro mortuis saerii iesum offerri jusserit; atqui pro mortuis orare est vanum et superstitiosum; ergo. 'Resy. nego min. Quia pro mortuis orare pium est ac religiosum, quandb non constat eos, Vel Malos esse . vel damnatos , ut cons tex Aug. f) et ex continua praxi Ecclesiae, et Iudaeorum, qui ad

hunc usque diem orant pro defunctis. Inst. Etiam juxta Catholicos uoti licet orare pro iis qui decesserunt eum peccato mortali; atqui taleν erant illi, pro quibus Judas orare jussit, de quibus ibi dicitur: Doenerunt autem sub tunieis in-rerfectoriam de donariis Idolorum .... a quibus lex prohibeιIudaeos.

60쪽

de Proteromenis. 61

Resp. dist. maj. Si constet eos mortuos esse in peccato mortali, cone. maj. si non constet, nego maj. et sic ad ni inorem. si aque Iudas pie existimavit eos, iii articulo mortis, dolorem ite peccato acceptorum donari orona coram Deo con episse , et miseri-eordiam invenisse quod significant illa verba: Quia considerabat quod hi qui ctim pieto te dormitioneis acceperant, in hello. pro religione suscepto, optimam ho berent reρositam gratiam, et ideo credidit saerificiis et precibus vivorum pos,e iuvari. Nota : Licet Haeretici reiiciant libros Baruch et Ecclesiastici ;non tamen habent aliquid, luod eis objiciant. Unde . S. V. Objectiones contra Epistolam ad Hebraeos. Obiciunt I. merefici. Ep. ad Hebraeos noti est foetus D. Pauli:

ego Diale vocatur Paulina. Res . neg. arit. ideo volunt Haeretici auctorem illius Epistolae non esse D. Paulum, ut inde coticludant eam non esse divitiam et cano ni eam, 'd utriamque salsum est: nam Paulum scripsisse hanc Epistolam les latur D. Petrus οὶ sicut et earissim tis frater noster Paulus scripsit odibis; nullam autem aliam scimus Epistolam a D. Paulo eripiam ad Hebraeos, nisi hanc; crgo. Alterum citam est salsum, Bani elium si alius a Paulo hanc scripsisset Epistolam, non propterea desineret esse sacra et canonica, sicut aliae Epistolae a pauliuis diversae. Prob. ant. Initio liuius Epistolae, neque exprimitur nomen Pauli Apostoli, Deque haec salutatio: Gratta sobis et pax. etc. quam iualiis omnibus suis Epistolis sesei apponere: ergo, etc.

Res . nego conseq. Quia D. Paulus iustas habuit causas non exprimendi suum nomen initio huius Epistolae.

est, quod Pantus sciret nomen suum esse invisum Hebraeis, eo quod legis observantias, quas illi, quamvis Christia ui . mordicus rei e bati t. dicebat esse afrugalas per Christum; ne igitux iii ipso Episto-Iae exordio eos osseti dei et, eorumque animos promus ab Epistolae

lectione averteret, consulto nomen suum noli inscrip ,il, ut in aliis. et consequenter salutationem ordinari om noti apposuit, Deo ei imusus habet, ut salutatio milia lur, suppresSO tio mitte Salutantis . .

Secranda. Quam tradii Dier. id) est, quia Paulus liac sola Epistola appellai Christum Apostolum et Pontifeem confessionis nostrae. id o noluit initio Epuli tile. more solito, se Apostolum υ minare, no videretur se ex aliqua parie cum Christo conserre, quem

excelsiorem Angelis dixerat.in principio Epistolae. Hia. uuam asseri Theodoret. e) csi, ne cum Apost. gentium

SEARCH

MENU NAVIGATION