장음표시 사용
151쪽
particularia insinuat singularia, nam progreditur successive versus interiora. implet communia particularibus,, particularia singularibus inde nunc constare potes, quid intelligitur per ordinem a communibus in quibus reliqua, quae signifieantur per quod posuerit ancillas, natos illarum primo, Leam natos ejus posteriores, Machetem latos ejus posteriores. Cum homine, quando regeneratur, seu quod idem, quando apud illum vera conjunguntur bono, similiter se habet, de qua re hic agitur tunc communes affectiones cum illarum veris, quae hic sunt ancillae, earum nati, primum in ssinuantur bono, dein minus communia, hoc est, particularia respecilive, usta hic sunt Leah ejus nati, demum adhuc minus communia, hoc est, ingU-Jaria respective, quae hic sunt Rachel Josephus nam transit homo similiter tunc quasi per aetates, est ei insantia primum, dein pueritia, juventus,
346. Et ipse transivit ante illos, quod gnificet universale, ita omnia, constat a repraesentatione Jacobi, qui hic est ipse, quod sit Veri bonum, ota
est, verum voluntate, actu, de quam 4337 veri bonum est universale Omnium, nam communia, particulariai singularia, de quibus mox supra,
sunt illius quia in illo. 4347. Et incurvavit se terram septem vicibus, quod significet submissionem omn:um, constat ex significatione incurvare se terram, quod sit affectus humiliationis, de quam 2153, proinde submissi, submissionis summus gradus significatur per septem vices, submissio omnium per quod Jacob incurvavit se Iacob enim res laesentat universale omnium, ut mox supra :43, 6 dictum. Quod humiliationem, submissionem attinet pauci sciunt cur illa erit coram Divino, quando homo est in cultu, inde etiam nec sciuranquid illa essicit qui non in interiorum cognitione sunt, non aliter credere posusunt, quam quos D vinum vetit humiliationem, submissionem hominis, s cui homo qui in cupiditate gloriae est, proinde quod Divinum velit inde gloriam, Massiciatur gloria, quam homo illi tribuit; sed res aliter prorsus se habet Divinum non est in aliqua affectione gloriae quid enim gloriae Divino ab homine; sed vult humiliationem, submissionem non sui sed hominis causa ; homo enim cum in humiliatione est, tunc aversatur malum falsum apud se, 2327. 2423 3994, sic removet illa, quibus remotis Divinum potest influere cum bono & vero quisque apud se hoc scire potest. qui anum elato est, in amore sui est, di se praeponit non solum aliis, sed etiam Di vinum nihil curat, consequenter influxum boni, cinde conjunctionem ejus cum eris, rejicit haec genuina causa humiliationis hominis est coram Divino : inde patet, quod bonum non conjungi possit cum veris, ita non regen rari homo, nisi se humiliet, submittat de veris praedicatur humiliatio Msubmissio, quia vera inlluunt per Externum hominem, bonum autem per Internum, quae per Externum hominem influunt, secum habent fallacias,
inde falsa cum illorum affectionibus, quae autem per Internum, non ita, quia Divinum est quod per hunc influit, obviam venit veris, ut conjungantur
Inde nunc patet, quid intelligitur per lubmictionem omnium, quae significa
152쪽
tur per quod Jacob incurvaverit se terram septem vicibus, usque appropinquaverit se usque ad fratrem suum.
348. Usque appropinquaverit se usque ad fratrem suum, quod significet
conjunctionem a parte boni a vero quod Iacob, constat ex significatione appropinquare se, quod sit ad se conjungendum ex repraesentatione Esavi, qui hic frater, quod sit Divinum Bonum maturali, de qua supra i 4337 ex repretesentatione Jacobi, quod sit veri bonum, de qua etiam supra ii 4337. Quomodo haec se habent, mox supra n ψ3έ , explicatum est. 349. Et cucurrit Esau obviam ei, ξ amplexus eum, incecidit super collum fus, i osculatus eum, bi fleverunt. Cucurrit Esau obviam ei, significat influxum Divini Boni aturalis: amplexus eum, significat amoris primam conjunctionem , cecidit super collum ejus, significat conjunctionem secundam omnium in illo universali Mosculatus eum, significat conjunctionem interiorem ex amore se fleverunt, significat effectum.
4 5o. Cucurrit Esau obviam ei, quod significet influxum Divini Boni Νaturalis, constat ex significatione currere obviam, quod si influxus; repra entatione Esavi, quod si Divinum Bonum aturale, de qua ne 4337.4 4o quod currere obviam hic sit influxus est quia Divinum Bonum per Internum hominem influit, obviam venit vero quod per Externum insinuatur, ut conjungantur , id etiam ex sequentibus patet, nam sequitur, quod amplexus eum, ceciderit super collum ejus, istulatus eum, per quae quod significetur conjunctio per amorem, videbitur.
4 51. Et amplexus eum, quod significet amoris primam conjunctionem, constat ex significatione amplacti, quod sit affectio, de quam 38o7, quia affectio est amoris, lamor spectat conjunctionem, inde est amoris conjunctio, quae hic significatur quod prima amoris conjunctio sit, est quia sequitur quod ceciderit super collum, dein quod osculatus eum, quae significant conjunctiones arctiores, interiores ex amore: quod amplecti sit effectus, qui ex amoris conjunctione fluit, absque ulteriore explicatione patet, promde quod in sensu interno sit illa conjunctio quae enim sensus interni sunt, illa in Verbossistuntur per externa.
332. Et cecidit super collum ejus, quod significet conjunctionem secundum omnium quae in illo universali, constat ex significatione cadere super collum, quod sit arctior conjunctio est enim arctior amplexatio ; per collum etiam in sensu interno significatur influxus communicatio interiorum exteriorum .inde conjunctio, Videaturi 35 et 36ogo quod sit conjunctio omnium, seu cum omnibus in illo universali est qui Jacob, qui hic est ejus,
est universale omnium quoad vera m 4346. Conjunctio boni cum veris in Naturali hic describitur, cum qua ita se habet Bonum per Internum horriinem instruit in Externum, cibi se conjungit cum veris quae per EXternUm insinuata sunt , Bonum enim, quod per Internum infuit, est amoris, non enim datur aliquod Bonum spiritualet coeleste, quod non est amoris, inde est,
inde dicitur Bonum apud hominem , ipse amor, qui est in hono cum bono est qui conjungit, nisi amor inesset adesset, nusquam potuisset aliqua conjunctio
153쪽
to undii dari, nam amor non aliud est quam conjunctio spiritualis, quia per
illum fit amor ille non aliunde est, quam ex Domino, nam Ipse est fons origo omnis amoris coelestis & spiritualis, proinde omnis boni indes amor ille est duplex, Coelestis rapiritualis, amor coelestis est amor in Dominum, amor spiritualis est amor erga proximum, qui charitas vocatur illi amores sunt, e quibus omne bonum coelestes spirituale, qui conjungit se cum veris quae fidei dicuntur vera enim fidei absque amore spectata sunt modo voces absque vita, sed per amorem, ita per conjunctionem cum bono amoris, accipiunt vitam inde constare potest, quod nusquam aliquid fidei sit, nisi apud illos qui in bono amoris sunt, quod fides sit secundum amoren Et quia nusquam aliquid fido est, nisi apud illos, qui in bono amoris sunt, idcirco nec est aliqua Confidentia aut Fiduciari fiducia seu confidentia, quae vocatur fidei apud alios, quam qui in amore iliaritate sunt, est vel spuria, vel talis qualis etiam dari potest apud diabolicos spiritus, cum in statu timoris
aut angoris sunt, aut in statu persuasionis ex amore sui mundi sed quia hodie fidem absque bonis charitatis fecerunt salvificam, .usque e longinquo vident, quod vi rari ei non salvare possint, ex causa quia illa quoque dantuτapud malo , ideo Confii. entiam si luciam agnoscunt, illam vocant Fidem non frientes qu1 illa, quod etiam apus malos dabilis quod nulla confidentia spi tua is sit, js quae per bonum amori si charitatis influit, non tunc cum homo in more langore est, aut in persuasione ex amore sui mundi, sed cum in statu libero nec apud alios, quam apud quos bonum con inetum veris est, i a dicatum per ante actum vitae curriculum, ita non in mortiis, infbrtuniis, periculis vitae, ac instante morte si illa Confidentia
seu fi ccia, quae in coacto apparet, salvaret hominem, salvarentur omne mortales, nam ad illam facile reo igitur unusquisque, Dominus enim, qui omni urinsalutem viast, nullis non illam inderet; sed de Confidentia S fiducia, quievocatur fides, quid sit qualis sit, lapud quos sit, ex Divina Domini issericordia alibi dicendum.
333. Et osculatus eum, quod significet conjunctiionem nteriorem ex amore, constat ex significatione osculari, quod sit conjunctio ex amore, de quam 3578. 357 . ZI 5, hic o scinctio interior. Agitur in hoc Versu in genere de Conjunctione Boni Divini aturalis, quod Esau, cum Vero ibi, quod Jacob in sequentibus autem de Conjunetione illa in specie agitur. Quouipsam Conjunctionem attinet, est illa quae facit Regenerationem apud hominem, nam homo regeneratur per id quod Vera apud illum conjungantur bono, hoc est, quod illa quae sunt fidei conjungantur illis'trae sunt charitatis processus hic, in sequentibus plene dei cribitur agitur quidem de Domino, quomodo Ipse Naturale suum Divinum fecerat, proinde quomodo Ipse Divinum Bonum univerat Vero in Naturali sed quia Regeneratio hominis est
imago glorificationis Domini, Q 138 gaia. 296 3 9o, etiam de illa sensu interno simul agitur; quia Regeneratio in deam hominis cadere potest, non autem ita glorificatio Domini, licet hanc illustiare per illam Ex illis, quae explicata sunt, patet, quod conjuncilio boni cum Veris, per quanaei Rege-
154쪽
Regeneratio, interiusi interius progrediatur, hoc est, vera interius successive conjungantur cum honori finis enim Regenerationis est, ut conjungatur Internus homo cum EXterno, ita Spiritualis per Rationale cum Naturali, absque conjunctione utriusque nulla est Regeneratio ; nec potest illa conjunctio fieri antequam bonum cum veris in aturali prius conjunctum est Naturale enim erit planum, quae in naturali sunt, coiret pondebunt haec causa est, quod, cum Naturale regeneratur, conjunctio boni cum veris interior successive fiat; nam Spirituale se conjungit primum cum illis quae intima sunt in aturali, dein per haec cum illis quae exteriora sunt nec potest Internum hominis se conjungere cum Externo ejus, nisi verum in hoc fiat, Veri bonum, hoc est, voluntate, actu verum, 4337, tunc enim primum conjungi possunt, nam Dominus influit apud hominem per Internum hominem, inuidem per bonum biri bonum ibi cum bono in Externo homine conjungi potest, non autem bonum cum vero immediates inde constare potest, quod verum aput hominem prius fieri debeat voluntates actu verum, hoc est, veri bonum, antequam conjunctio Rationalis cum Naturali, seu Interni hominis cum Externo, existere potest : quomodo autem verum fit veri bonum, conflare potest cuivis qui attendit , omne verum Divinum spectat bina haec praecepta, nempe amare eum supra omnia, iroXimum sicut semet illa praecepta sunt, ex quibus vera, propter quae vera, ad quae vera, propius cie motius Sua-Propter cum Vera in actum mittuntur, tunc insinuantur successive in principitimi finem suum, nempe in charitatem erga proximum, in amorem in Dominum, inde verum fit bonum, quod vocatur veri bonum quod cum fit, tunc conjungi illud potest cum Interno homine, quae conjunctio fit interior successive quo interiora vera implantantur illi bonoci actus praecedit, velle hominis succedit, nam quod agit homo ex intellectu, hoc tandem agit ex voluntate, demum per habitum induit illud iunc insinuatur Rationali set Interno homini ει cum illi insinuatum est, tunc non magis e vero bonum
agit, sed ex bono cincipit enim tunc percipere aliquid beati, sicut aliquid coeli in illo hoc manet illum post mortem, per id elevatur in coelum a
4354. Et fleverunt, quod significet effectum, constat ex significatione flere, quod sit effectus doloris, inuoque effectus gaudii, de quam 38os, hic effectus gaudii ex conjunctione boni cum veris per amorem. 435 . Vers: g. 6. . Et sustulit oculosisos, ta vidit foeminas est natos mydixit, qui illi ibi id dixit, nati quos gratiose largitus Deus servo tuo. Et appropinquaverunt ancillae illis innati illarum θ' incurvaverunt se. Et appropinquavit etiam Lea ta nati illius est incapvaverunt se O postea appropinquavit ψ λω Rachel, ta laturoaverunt se Sustulit oculos suos, significat perceptionem vidit minas, natos, significat affectionum veri verorum quae illis dixit, qui illi tibi, significat agnitionem , dixit, nati quos gratiose largitus Deus servo tuo, significat vera ex Providentia Divina: appropinquaverunt ancilli, illae lati illarum, incurvaverunt se, νnilicat scientifica sensualia cillorum vera, eorum submissionem Map- Pro
155쪽
prop nquavit etiam Leali, nati illius .incurvaverunt se significat a Tectionem veri fidei quoad exteriora, illorum vera, eorumque submissam introductionem postea appropinquavit Joseph Rachel, incurvaverunt se, significat affectiones veri fidei quoad interiora eorumque submissam introductionem.
356. Sustulit oculos suos, quod significet perceptionem, constat a significatione tollere oculos, quod sit perceptio, de quam: O83 4339. 435 . Et vidit aeminas natos, quod signi licet affectionum veri, berorum quae illis, constat a significatione seminarum, hic ancillarum, Leae Rachelis, quod sint arietiones Veri, de quam 3758 3782 3793 3819. 434 ex significatione natorum seu filiorum, quod sint vera, de quam 489 49Ι. 33. II 47. 623. 3373, hic vera quae illis.
358. Et dixit, qui illi tibi, quod significet agnitionem, constare potest
ex eo, quod interrogationes in sensu literae, non sint interrogationes in sensu supremo, nam Dominus, de quo agitur in sensu illo, non opus habet interrogare hominem, novit enim omnia, singula , inde interrogatio haec qui illi tibi' significat agnitionem ier Esau enim repraesentatur Dominus quoad Divinum Bonum Naturale, mi vinum Bonum agnoscit illico vera quae sibi conjunget: iraeterea omne bonum hoc facit, nam bonum non potest esse absque illis quae vocat vera, nec vera absque illo quod vocant bonum se conjungunt ex ses; sed quale bonum est, talia vera sibi conjungit, bonum est quod agnoscit illa, se copulat sicut maritus iam uxore, conjunctio enim boni cum veris est conjugium in spirituali sensui et o 8 26 18 quod bonum
4359. Et dixit, nati quos gratiose largitus Deus servo tuo, quod significet
vera ex Providentia Divina constat ex significatione natorum seu filiorum,
quod sint vera, de qua mox supra n 4 37, ex significatione quos gratiose largitus Deus, quod sit ex Providentia Divina, quicquid enim largitur Deus. est Ipsius Providentiae. 436o. Et appropinquaverunt ancillaei nati illarum, cincurvaverunt se, quod significet scientifica sensualia, illorum vera, .eorum submissionem, constat ex significatione ancillarum, quod sint affectiones scientiarum cognitionum, quae Externi hominis, de qua supran: 43ψ4, proinde scientifica sensualia, de quibus sequitur ex significatione natorum seu filiorum, quod sint vera, de qua supra n g ex significatione incurvare se, quod sic submissio. Scientifica sensualia, quae significantur per ancillas, sunt scientifica rerum externarum, quae mundi, Minde omnium communissima, et
4345, suntque illa quae per sensus externos immediate intrant, ipso sensia percipiuntur in illis sunt omnes infantiae, ac inserviunt pro planis non modo cognitionibus rerum spiritualium res enim spirituales fundantur super naturalibus, in his repraesentantur. Quia vera conjunguntur bono secundum
ordinem a communioribus, ut supra n 4344 ostensum, ideo hic memoratur, a quod
156쪽
quod ancilli earum nati primum se incurvaverint, hoc est, se submise
436r. Et appropinquavit etiam Leahi nati illius, cincurvaverunt se, quod significet arietionem veri fidei quoad exteriora, illorum Vera, eorumque submissam introductionem, constat ex repraesentatione eae, quod si affectio veri exterioris, de quam 3793 38 19, proinde affectio veri fidei quoad exteriores ex significatione natorum seu filiorum, quod sint vera, de qua mox supra; ex significatione incurvare se, quod sit submissio, hoc est, submissa introductio in Divinum Bonum Naturale, quod per Esau repraesen
43 a. Et possie appropinquavit Iosephi Rachel, incurvaverunt se, quod significet affectiones veri fidei quoad interiora eorumque submisiam introductionem, constat ex repraesentatione Iosephi, quod sit coeleste spirituale, de quam 4286 ex repraesentatione Rachelis, quod sit affectio veri interioris, de quam 3758. 3782 3793 3819 ex significatione incurvare se, quod sit submissa introductio, ut mox supra ne 4361. Quomodo haec se habent, supra ad Versum et explicatum est. 4363. Vers 8 9. 1 o. 11. Et dixit, une tibi omnia castra illa, quibus occurri ta dixit, ad inveniendum gratiam in oculis domini mei. Et dixit Esau. ε'Mihi mullum, frater mi, sit tibi quod tibi. Et dixit Jacob, ne quaeso, si quaeso inveni gratiam in oculis tuis, ta accipias munus melim e manu mea, quia prop-Ierea quod vidi facies tuas, sicut videre fAcies Dei, ta accepta si me. Accipe quaeso benedictionem meam, quae adducta tibi, quia gratiose largitus mihi Deus, quia est mihi omne; urgit eum, accepit. Dixit, quae tibi omnia castra illa quibus occurri, significat specialia quae inde dixit, ad inveniendum gratiam in oculis domini mei, significat initiationem gratam dixit Esau, est mihi multum frater mi, sit tibi quod tibi, significat tacitam acceptationem, ut sic affectionem boni ex vero insinuaret dixit Jacob, ne quaeso, significat affectionis originem : si quaeso inveni gratiam in oculis tuis, Maccipias munus meum e manu mea, significat affectionis reciprocum ut insinuaretur quia propterea quod vidi facies tuas sicut videre facies Dei, acceptasti me, signi sica ipsam affectionem perceptione, qua reciproce insinuata accipe quaeso henedictionem meam, quae adducta tibi, significat Divina quae adjungenda Divino Bono naturalici quia gratiose largitus mihi Deus, significat ex Providentia: quia est mihi omne, significat ejus divitias spirituales ursit illum accepit, significat quod a veri bono illa per affectionem inspiratam a
364. Dixit quae tibi omnia castra illa quibus occurri, quod significet specialia quae inde, constat a significatione castrorum hic, quod sint specialia, nam sunt quae in Cap:ptaec Vers 15 16, memorantur, nempe capra ducentae, capri viginti, oves ducentae, arietes viginti cameli lactantes filii illarum triginta juvencae quadraginta Juvenci decem, asinae viginti pulli decem ' quae quod bona, vera cum eorum servitiis essent, per uu
stitiatio fieret, videaturn 4263 426 , proinde specialia, specialia hic non aliud
157쪽
istud sunt, quam confirmantia, quod vera sint vera tona sint bona acce lunt ad cogitationes Mad affectiones hominis, hoc est, ad illa quae novit quae amat, propter quae favet Massirmat quod ita 1t munera quae antiquitus in Ecclesia dabantur Regibus, Sacerdotibus, talia quoque involvebant; notum est, quod alius ad sententiam suam, seu ad illa, quae dicit bona ,era, tam per rationes quam per affectiones ducatur ipsa confirmantia sunt quae intelliguntur per specialia, lic significantur per castra, quapropter dicitur, quod castra illa essent ad invenientdum gratiam in oculis domini mei; dein, si quaeso inveni gratiam in oculis tuis, accipias munus meum e manu mea : similiter se habet in spiritualibus seu in rebus fidei, quando conjungantur cum bono charitatis homo credit quod bonai vera immediate influante coelo, ita absque mediis apud hominem, sed multum fallitur Ῥο- minus ducit unumquemvis per affectiones ejus, sic per tacitam Providentiam flectit, nam ducit per liberum n 1937. 19 7 quod omne liberum sit affectionis seu amoris, videaturi 28 o. 28 nde quod omnis Conjunctio boni cum vero fiat in libero, non autem in coacta, 2875 2876. 2877 2878 288r. 3145 3I46. i58. Og quando itaque homo in libero ductus est ad bonum, tunc acceptantur vera, implantantur, tunc ille
assici incipit illis, ac sic paullatim in liberum coeleste introducitur: qui regeneratus est, hoc est, qui amat proximum, magis qui Dominum, si reflectit super vitam suam anteactam, reperiet tunc, quod per plura cogitationis suae, per plura affectionis suae, ductus sit. Quid per specialia quae inde, in specie hic intelligitur, ab exemplis melius elucere potest Verum, quod insinuandum est bono, sit quod vita homini sit post mortem nisi confirmetur illud per specialia, non acceptatura ut per haec, quod homo cogitare possit non solum de illis quae videt, sentit, sed etiam de illis quae non videli sentit, quod etiam assici illis positi, quod per affectionem conjungi illis, proinde celo, imo ipsi Domino, quod qui conjungi potest Divino, non possit mori in aeternum 'arci perplura similia sunt specialia, uete pri-
Us occurrunt, antequam insinuatur illud verum in bonum, hoc est, antequam
plene creditur; Verum illud quidem primum se submittit, sed usque specialia illa faciunt, ut acceptetur. Si quoque pro exemplo, quod homo sit spiritus,&quod is corpore amictus sit, cum vivit in mundo hoc quoque est verum quod insinuandum est bono, nam nisi id insinuatum est, non curat Coelum, cogitat enim tunc de se sicut de brutis animalibus; sed verum hoc non insi-rmari potest quam per specialia, sicut per haec, quod corpus, quod circum- gestit, inserviat pro usibus ibi, ut nempe possit per oculos materiales videre illa quae in mundo sunt, perque musculos materiales agere, ex quibus Viresponderosis ibi adaequatae sunt; 'uod usque interius sit aliquid quod cogitat vult, cujus instrumentale seu organum materiale corpus est, quodque spiritus ejus sit ipse, seu ipse homo, qui per organica illa agit sentit; 'uod idie plures experientias apud se confirmare possit, si semel in fide est quod ita est; omnia illa sunt specialia, quae praemittuntur, 'uae faciunt ut insinuetur ipsum illud verum in bonum, suntque illa indes haeci similia sunt, quae hic significantur per castra.
158쪽
363. Et dixit, ad inveniendum gratiam in oculis domini mei, quod
significet initiationem gratam, constare potest absque explicatione invenire enim gratiam, est ut accepta sint, rius accepta sunt, initiantur grate, hoc
q. 66. Et dixit Esau, est mihi multum, frater mi, sit tibi quod tibi,
quod significet tacitam acceptationem ut sic affectionem boni ex vero insinuaret, constare potest e renuentia hic quod involvat assensionem, nam usque acceptavit finis renuentiae, cum aliquis acceptat est quandoque ut insinuetur affectio, augetur etiam inde, in transit a cogitare bene in velle bene;
homo a Domino ducitur paene per similia in vita spirituali, per quae homo alio ducit in vita civili in hac familiare est renuere ob finem, ut X affectione, ita non ex cogitare solum, sed etiam Y velle, faciat, si enim non accestaret, finis quem intendit, periret, quare finis Urget, usque ut intensius cogitet illud, sic e corde velit quod tale non appareat in vita spirituali, sicut in vita civili, est quia pauci sunt, apud quos bonum conjungitur cum veris, hoc est, qui regenerantur, 'uoque illi pauci qui regenerantur, non reflectunt super talia, nec reflectere posiunt, non enim sciunt quid bonum spirituale, quia non quid charitas quid proximus in genuino sensi; quia illa non sciunt, nec deam interiorem de vero quod fidei habere possunt; praeterea spiritualem vitam separant a civili in tantum, ut ab hac de illa nullam deam haurire ausint quod correspondeant, inuod illa in hac repr sentetur, prorsus ignorant, imo aliqui ne quidem comparationem admittant ;cum tamen res ita se habet, quod nulla dea de spirituali sita haberi possit, nisi ab illis quae sunt in civili, quapropter hac remota, cadit illa, Usque tandem ut non amplius credatur quod constare potest manifeste ex eo, quod non magis credatur, quod spiritus, angeli inter se conversentur sicut homines, quoque collequantur, te honesto iecoro, deque justo aequo, ac de bono iero, similiter ratiocinentur sicut homines, multo perfectius, minus quod se mutuo videant, audiant, explorent, conjungant in societates, cohabitent, perplura alia. 367. Et dixit Jacob, ne quaeso, quod significet affectionis originem, constare potest ab illis quae mox supra dicta sunt, nempe quod renuentia acceptandi munus insinuet affectionem, quae hic manifestatur per quod dicit, ne quaeso, inde patet, quod sit affectionis origo. a 68. Si quaeso in vena gratiam in oculis tuis, Maccipias munus meum emanu mea, quod signi licet affectionis reciprocum ut insinuaretur, constat ex illis quae praecedunt quae sequuntur agitur enim de conjunctione bonicum veris in naturali proinde de insinuatione affectionis a bono in verum quod ideo renuentia muneris a Jacobo missi, nempe ut affectio vero insinuaretur, supra n 4366 ostensum, ideo per illa quae proxime praecedunt, sequ)eso, significatur astichionis origo, n a 367 inde per haec verba, si quaeso inveni gratiam in oculis tuis .accipias munus meum e manu mea, significatur affectionis reciprocum ut insinuaretur; nam ex bene velle, hoc est,
ex affectione hoc dici: inde in sequentibus dicitur quod urserit illam Per affectioni a
159쪽
affectionis reciprocum, quod a Bono quod est Esau, insinuatur Vero quod est Jacob, intelligitur Affectio Veri sunt enim binae affectiones, quae coelestes, nempe affecti boni affectio veri, de quibus prius aliquoties actum est affectio veri non aliunde trahit originem quam a bono, ipsa affectio est inde, nam Verum a se non habet Vitam, sed Vitam accipit a bono; quapropter cum homo assicitur vero, non est a vero, sed a bono quod in Verum influit, facit ipsam affectionem hoc intelligitur hic per affectionis recipr6cum ut insinuaretur Notum est, quod plures sim intra Ecclesiam, qui assiciuntur Verbo Domini, uectioni ejus impendunt multum operam, sed usque pauci sunt qui illum finem habent, ut de vero instruantur, manent enim plerique in suo dogmate, quod solum confirmare ex Verbo student; hi apparent sicut in affectione veri sient, sed non sunt in affectione veri sunt solum illi, qui amant instrui de veris, hoc est, scire quid verum, ob illum finem scrutari scripturas in hac affectione nullus est, quam qui est in bono, hoc ost, qui in charitate erga proximum, Magis qui in amore in Dominum; apud hos ipsum bonum iu fluit in verum, iacit affectionem, nam Dominus in illo bono est praesens hoc illustrari potest ab his exemplis qui in bono genuinae charitatis sunt legunt illa Verba quae Dominus dixit ad Petrum rigo tibi dico, quod tu sit Petrus, super hac petra aedificabo meam Ecclesiam, tortae inferni non praevalebunt ei: dabo tibi claves Regni coelorum, quicquid ligaveris super terra, erit ligatum in coelis, quicquid solveris super terra, erit solutum in coelis' ait, Xus 15. 6. 7 18 19 illi, nempe qui in affectione veri ex bono genuinae charitatis sunt, amant instrui, quid per illa verba intellectum sit, cum audiunt, quod per petram ibi, super qua aedificabitur Ecclesia, significetur Fides charitatis, χοnsequenter per Petrum, quod sic illi fidei dati sint claves aperiendi clauadendi coelum, videatur Praefatio ad Caput XXII Genes tunc gaudent, lanficiuntur illo vero, quia sic Soli Domino, quo fides, est potestas illa atqui non in affectione veri ex bono genuinae charitatis sunt, sed in affectione veri ex bono alio, magis si ex amore sui hundi, illi non assiciuntur illo vero sed contristantur, ut Wirascuntur, nam sacerdotio vindicare illud volunt irascuntur quia sic privantur dominio, contristarrru qui privantur condescendentia. Si quoque pro exemplo, qui in affectione veri ex bono genuinae charitatis sunt, si audiunt quod charitas faciat Ecclesiam, non autein fides separata ab illa id verum cum gaudio recipiunt; at qui in affectione veri ex amore sui & mundi sunt, non recipiunt. Et quoque, qui in asse tione veri ex bono genuinae charitatis sunt, cum ludiunt, quod amor erga proximum non inchoet a se, sed a Domino, gaudent, qui in affectione veri ex amore sui in mundi sunt non recipiunt illud verum, sed acriter desentadunt, quod amor ille a se inchoet inde nec sciunt, quid sit amare proximum ut seipsum. Qui in astectione veri ex bono genuinae charitatis sunt, cum audiunt quod beatum coeleste sit aliis benefacere ex bene velle, propter nullum finem sui, gaudent; at qui in affectione veri ex amore sui in mundi sunt,lio non volunt, ne quidem capiunt. Qui in affectione veri echor o genuinae charitatis
160쪽
charitatis sunt, cum instruuntur quod opera Externi hominis nihil sint, nisi procedant ab Interno homine, ita a bene velle, recipiunt cum gaudii atqui in affectione veri ex amore sui in mundi, opera Externi hominis laudant, sed Interni hominis bene velle non curant, imo nec sciunt quod Interni hominis bene velle maneat post mortem, quod opera Externi hominis separata ab illo, sint mortua, pereant ita in omnibus reliquis ab his patet, quod vera fidei nusquam conjungi alicui possint, nisi in bono genuinae charitatis 1t, ita non nisi quam bono tum quod omnis genuina affectio verisit ab illo bono: unusquisque loc videre potest confirmatum ab experientia, quae quotidie obvia est, nempe quod qui in malo sunt, non credant sed quod qui in bono sunt inde evidenter patet, quod verum fidei conjungatur bono, nusquam malo. 369. Quia propterea quod vidi facies tuas sicut videre facies Dei, Maccepta si me, quod significet affectionem perceptione qua reciproce insinuata, constat ex significatione videre facies sicut facies Dei, quod sit affectio perceptione, per facies enim significantur interiora n 358. 999. 434. 3527. 3573 o 66; per facies Dei, omne bonum, ne et a 2 23; quod cum influit, dat S tionem perceptione .ex significatione acceptare me, quod sit affectio insinuata quod sit affectio insinuata, patet ab illis, quae de affectionis insinuatione mox supra dicta sunt, ita ex serie. 437O. Accipe quaeso benedictionem quae adducta tibi, quod significet Divina quae a fungenda Divino Bono Naturali, constat ex significatione benedictionis hic, quod sint illa quae in Capite praecedente XXXH, Vers 15 16, memorata sunt, per quae quod Divina bonai vera, cum illorum servitiis per
quae inita io fieret, significata sint, videaturis 4 63 4264 quae quod adjungenda Divino Bonomaturali, supra n 4364, explicatum est. 37i. Quia gratiose largitus mihi Deus, quod significet ex Providentia, constat ex significatione horum verborum hic, quod stliovidentia, ut supra
437 a. Et quia est mihi omne, quod significet ejus divitias spirituales, constat ex significatione omne quod ei, quod hic sint ejus divi e spirituales ;erant enim greges Marmenta, per quae significantur honai vera, ut prius ostensum, quae sunt quae dicuntur divitia spirituales divitiae spirituales praedicantur de vero, usus illarum de bono.
43 3. Et ursit illum, accepit, quod significet quod a veri bono illa per
affectionem inspiratam a Divino Bono insinuaretur, constare potest ab illis, quae huc usque a m 4364 explicata sunt; ipsa affectio veri bono inspirata a Divino Bono testata est per quod urserit illum, videatur supra a 366. Quod
affectionem veri, de qua ui his Versibus actum est, ulterius attinet, sciendum, quod illa appareat esse a 'ero, ac ita in Vero, sed non est a Vero, sed amo no nam vero nihil viis inest nisi quae est a Bono , quod appareat foret sicut a Vero se habet compa ative sicut vita quae est in corpore, quae tamen non est corporis sed animae, nec anima sed per animam a primo vitae, hoc esst, a Do-
.nino, tamen apparet sicut corporis; quoque se habet sicut imago in speculo,