장음표시 사용
91쪽
Cap. II. De satisfactione et merito Christi mediatoris. Prop. XVII. O
quo se ipsum vel alium redimit a Peccato et a poenas S. Thomas , q. 48, a. ). Gemens VI de hac re ait Christus totum Sanguinem Suum Pro nobi effudit. Quantum ergo Xinde . . . theSaurum militanti ecclesiae
acquisivit, volens sui theSaurigare filii pius Pater, ut sic sit infinitus thesaurus hominibuS, quo qui Si Sunt, Dei amicitiae participes Sunt effectis Dens. n. 43O).d Item plerique theologi docent Christam vero quodam SenSusatisfecisse Secundum risorem iustitias, ut Deus ex titulo iustitiae hanc Satisfactionem acceptare et propter eam homine a peccato liberare debeat. Non agitur quidem de iuStitia commutativa proprie dicta, quasi Deus aliquid acceperit et aequiValentem rem reddere debeat sed agitur de iustitia distributiva, Secundum quam Deu propter SatiS- factionem et meritum Christi Singuli bona supernaturalia distribuit cf. Suares, De incarn diSP. 4, ecl. 4 n. 62 Sqq). SUPPOSita enim promiSsione acceptandi SatiSfactionem et merita Christi in hunc finem, Deus sibi debet, ut haec ordinatio Xsecutioni mandetur. Et quia Deus non simpliciter aliquid promisit, Sed postulata priu Condigna SatisfaCtione, ultra merum titulum fidelitatis, vera quaedam ratio iustitiae
Dicitur autem satisfactio Christi esse Secundum rigorem iuStitiae, quatenu Chri Stu e Suis proprii bonis, quorum habebat persectum dominium, Deo Satisfactionem obtulit. Ipsa quidem incarnatio erat opu purae miSericordiae Dei, quod nemo mereri potuit, Sed Verbum
incarnatum plenum dominium habuit actuum uorum humanorum, et per lio actu non minu Deo Satisfecit, quam Si SSent actu perSonae
infinitae a Deo distinctae. Alius homo iustus satisfacit operibuS X gratia factis, et ideo non e rigore iustitiae sed Christus satis citoperibUS, quae non e aliqua gratia Sed e naturali dignitate personae erant infiniti valoris. Etsi hi actus erant Deo debiti ex aliis titulis, hi tituli intactum relinquebant dominium persectum Christi. EX hoc autem persecto dominio pendet ratio iustitiae Supposita acceptatione Dei. Deus quodammodo dixit Si tu praestiteri condignam SatiSfactionem, ego Ondonabo peccata Christia praestitit condignam Satisfactionem ergo Deu e rigore iuStitiae condonat peccata Sunt quidem theologi, qui hoc negant. Sed hi ad rigorem iustitiae aliquid postulant, quod non Si neceSSarium. Unde tota disputatio Si potius de modo loquendi cf. Fransetis, De Verbo incarn thes 47 Suntrus, Oteriol theS. 2 . Prop. XVII. Christus generi humano meruit omne grRtiRSordini Supernaturalis, Sibi ero gloriam Corpori et exaltationem
I4I Stat. QuaeSL Meritum a satisfactione eo diStinguitur, quod
Satisfactio creditorem Supponit. Cui tu reddere vult, meritum autem
92쪽
8o Tract. I. De Verbo incarnato Pars II Soteriologia.
eSt bonum opuS, quo alter ebitor constituitur et adpraemium dandum aliquo modo obligatur. Unum idemque opu poteS OSSe SatiSfactorium et meritorium Satisfactorium, qualenta reparat iniuriam alteri illatam, meritorium, quatenuS Si obSequium alteri praestitum, quod acceptatione supposita ab alteriit aequitate aut iuStitia postulat CorreSponden praemium. Si e iustitia redditur praemium est meritum de Condigno Si Solum X aequitate vel decentia, Si meritum de Ongruo Ceterum quae Supra n. 4O dicta Sunt de acceptatione, de valore interno, de rigore iustitiae quoad Satisfactionem, etiam Valent de merito. Praemium, quod Christus humano generi meruit, Si bona voluntas Dei dandi hominibus omnia, quae ad Salutem ConSequendam Pertinent, Seu Sunt media salutis vel gratiae supernaturaleS, latiSSimo SenSU RCCeptae,
qua Deus dat propter merita Christi. Sibi ipsi Christus mereri non
potuit ea, quae Cum incarnatione Statim habuit, i. e. neque ipSam in-CRrnationem, neque Sanctitatem, neque ViSionem beatificam, Sed potuit mereri ea, quae nondum habuit, i. e. glorificationem CorporiS, UaCum cohaeret perfecta impassibilitas animae, et Xaltationem nomini Seu manifestationem divinitatis et omnem potestatem in Caelo et in terra, Vi uiti omne Creaturae ei Subiciuntur eiuSque gloriam AgnOSCunt.
I 4 a. F D. Hr L Chrinus humano Pneri merui omne gratiaSS Ernatura S. Hoc iam propheta praediXerat et Si POSVerit Pro PeC- Cato nimam Suam, Videbit Semen longaevum IS 33, IO). ChriStuS de S ait: Pro ii ego sanctifico me ipsum, ut Sint et ipsi Sanctificati in Veritates Io 7, 9). Unde per unius oboeditionem iuSti On-Stituentur multis Rom 3, 19). ConSummatu factu CSt omnibu obtemperantibus sibi causa salutis aeternae Hebr , ). In Specie Christus meruit hominibus a gratiam Sancti canum. IuStificati gratis per gratiam ipsius, per redemptionem, quae CS in Christo Iesus Ron1 3 24). Concilium ridentinum eSS. 6 C. 7 Chri StUS g SUR SanctiSSima passione in ligno crucis nobis iustificationem meruit s Dena n. 799 cf. 79 82O). b Meruit gratia actua S. DeUS OS
dum Pro POSitum Suum et gratiam, quae data est nobis in Christo Iesus
a Tim , ). Deus benedixit nos in omni benedictione Spirituali in CaeleStibu in Christo, Eph ). Ergo omnia beneficia Spiritualia dantur in Christo seu propter merita Christi cf. Phil , 29; HebrI3, I). Concilium ridentinum sess. 6, c. 3 docet iustificationiSeXOrdium in adultis a Dei per Christum Iesum praeveniente gratia Sumendum CSSO SeSS. 6 C. 6 e Christus Iesus tamquam Caput in membra et tamquam vitis in palmites in ipsos iustificatos iugiter Virtutem influit, quae virtus bona eorum opera Semper anteCedit et Comitatur et SubSequitur, et sine qua nullo pacto Deo grata et meri' tori CSS POSSenis Dens. n. 797 8O9) c Christus meruit electi prae
93쪽
Cap. II. . De satisfactione et merito Christi mediatoris Prop. XVII. 81
destinationem tam Complet Sumptam quam in Complet Sumptam. DeuSe praedestinavit no in adoptionem filiorum per Iesum Christum, Ephy, ). Caritate Sua, quae S in ChriSto Iesu Domino nostro, Deus equo praeScivit, et praedeStinavit confirmes fieri imaginis Filii sui, ut sit ipse primogenitus in multi fratribus a Rom 8, 39 29). Itaque tota
oeconomia Saluti nunc mi Oeconomia redemptioni Cf. S. Thomas , q. 24, a. ).I43. mo. Γεια II. Christus ibi meruit gloriam corporis et exaltationem nominis. Haec quidem ei debebantur titulo unioni hypostaticae. Attamen quia ea actu nondum habebat tempore vitae mortalis, poterat meritum SSe OUu titulu ea POSSidendi, et poterat eorum actualis collatio Secundum decretum Dei dependere a merito morte ConSummato. Ita factum St. Nam et nonne haec oportuit pati Christum et ita intrare in gloriam Suam Ps L 24, 26. Humiliavit SemetipSum, factus oboedien USque ad mortem, mortem autem CruciS. Propter quod et Deus Xaltavit illum, et donavit illi nomen, quod est Super omne nomen, Ut in nomine IeS omne genu flectatur CaeleStium, terrestrium et infernorum, et omni lingua Confiteatur, quia Dominus Iesus
Christus in gloria est Dei Patris a Phil , 8 sqq). Cf. Hebr 2 9; 2, 2
Suniram, Soteriol theS. 27. Glorificatio Christi consistit in persecta beatitudine animae, in deS- cenS ad in sernum, in reSurrectione a mortui S in ScenS in Caelum, in SeSSione ad deXteram Patris, in Xercitio supremae potestati iudiciali S. Cum Supra n. O SQ 82 eXpositum sit, quid Christo ante mortem defuerit ad persectam beatitudinem, per Se intellegitur, quomodo anima Statim os mortem perfecte beata facta sit. Uidelicet tunc incipiebat beatitudo, quae erat in Superiore parte Animae, O naturalem Suum influXum Xercere in totam animam et XputSi omnibu doloribus eam Summo gaudio, etiam quoad inseriore actUS, implere. De Ceteri autem partibus glorificationis quaedam hic addenda Sunt.
a Glori catus est Christus es descensum in infer num, . . in limbum patrum Seu ad domicilium iustorum ante ChriStum mortuorum, qui nondum poterant in Caelum SCendere, quia nondum ProPalata erat Sanctorum Vias Hebr 9 8 CL IO, O II, 3). Ad hos igitur iuSto anima Christi per quendam triumphalem ingreSSum deScendit, ut eo tamquam primitia redemptionis participe redderet beatitudinis. Prius descendit in inferiore parte terrae, PoStea Scendit SVPer omneSCaelOS, ut omnia impleret gloria sua Ephra 9 sq). Secundum S. Petrum ChriStu ad hoc descendit, ut animabus eorum, qui tempore Noe increduli fuerant, Sed ante mortem ad Deum ConverSi erant, bonum nuntium redemptioni asterret I et 3, 8sqq; 4, 6) s. Ac 2, 3OSq.SS. Patrum de hac re doctrina est tam unanimiS, ut S. AufuStinuS dicat Quis ergo nisi infidelis negaverit fuisse apud in seros Christum λα
94쪽
8a Tract. I. me Verbo incarnato. Pars II Soteriologia.
Ep. 64, 2, 3 S. Irenaeu ait: Dominu in ea, quae Sunt Subterra, descendit, evangeliZan et illi adVentum Suum, remiSSione peccatorum exsistente his, qui redunt in eum a Contra haer. 4, 27, 2). S. Athanasius: In morte Christi Corpu pervenit ad Sepulchrum, anima vero ad inferos Sque penetraviis De incarn Dom. n. 3). S. Leo Me Miror cuiusquam catholici intellegentiam laborare, tamquam incertum sit, an descendente ad inserna ChriSto, Caro eius requieverit in sepulchros Ep. 3, 7). Idem profitemur in Fmbolo: Descendit ad inferos. Idem definitum est a Conciliis, ut a Lateranensi IV Dens. n. 429). Certum igitur St e Scriptura et traditione Christi animam
secundum Substantiam deScendiSSe ad receptaculum Sanctorum ante Christum mortuorum. Incertum St, num deScenderit etiam ad purgatorium et quaSdam anima inde liberaverit. Certum etiam est eum a gehennam non deScendiSSe Secundum SubStantiam e Solum Secundum potentiam manifeStando damnati opus redemptionis ad eorum confusionem CL S. Thoma 3 q. 2 Mares, De mysteriis Vitae
Christi disp. 43, ecl. 2 Stentrus, Soteriol theS. 49-33).b Glori catus est Christus per resurrectionem. De reSurrectione Christi diximus in omo I n. 49 sqq). Pauca hic addenda Sunt. Cum
Christus resurrectionem Suam praediXerit ut argumentum veritatis doctrinae suae Mi 2, 38 Sqq; 2O I9 27 63. C IO, 34. L II, 29 SQ I8, 33. I 2, 9 qq), reSurrectio ChriSti abSolute necessaria erat ad stabiliendam fidem christianam. Quare apostolus ait: Si Christia non reSurreXit, inani eSi ergo praedicatio nostra, inani est et fides vestras Cor 3, 4 . Quia dicitur resurrectio facta SSe Secundum Scripturas Corras, ), vaticinia Veteri Testamenti, quae afferuntur ab
4 Signum Ionaes ab ipso ChriSto allegatur locis citatis.
Christus resurrexit virtute propria. Ego On animam meam, Ut iterum Umam eam . . . poteStatem habe ponendi eam, et poteStatem habeo iterum Sumendi ams Io IO, IPSq; CL 2, 9). CauSa quidem principali resuscitationis erat divinitaS, quare reSurrectio ut PUS PO-tentiae Patri appropriatur Ac 2, 24 Sqq; 3, 3 Sqq. Galla, I). Anima
et Corseu Solum ut Coniuncta cum divinitate possunt dici se ipsa re-
Quia Christus destinatus erat, ut SSet primitiae reSurgentium I Cor I 3, 2 Sqq), non poterat fructus redemptionis perfecte applicari hominibus nisi post resurrectionem Christi. Ideo de Christo dicitur: Qui traditus est propter delicta nostra, et resurreXit propter iuStificationem noStrama Rom 4, 23 . Sicut enim mors Christi erat condicio, ut Deus eSSaret hominibus irasci propter peccata, ita resurrectio ChriStierat Condicio, ut fructus passionis Christi generaliter hominibus applicaretur cf. Io 7, 39). ReSurrecti non erat auSa meritoria, quia OSt mortem ChriStu non iam poterat mereri erat tamen CauS eXemplariS
95쪽
Cap. I. De satisfactione et merito Christi mediatoris. Prop. XVII. o
resurrectioni hominum iuStorum Cf. Om , O 29 Cor 3, 49; Phil 3, 2 sq), et aliquo modo etiam dici potest Causa efficiens, ut explicat . Thomas 3 q. 36, a I). PoSt reSurrectionem ChriStu quadraginta dies mansit in terra, et Saepe discipuli apparuit Acto, ); non
rectionem duo erant discipuli declaranda, Scilicet ipS Veritas resurrectionis et gloria reSurgentiS. Ad Veritatem autem reSurrectionis manifestandam Sufficit, quod pluries ii apparuit et cum iis familiariter est locutus et comedit et bibit et Se iis palpandum praebuit. Ad gloriam autem reSurgenti manii Standam noluit Continuo converSari cum iis, sicut prius fecerat, ne Videretur ad talem Vitam reSurreXiSSe, qualem prius habuerat s S. Thoma 3 q. 33, a. 3 cf. Suares, De mySt. Vitae
ecclesia in Symbolis Christus ascendit in caelum Secundum humanitatem; nam Secundum divinitatem Si ubique Causa principalis ascensionis fuit divinitas, Causa autem instrumentali anima glorificata. Ascensione Sua Christu aperuit Caelum, in quod ipse primus ingredi debuit, et quo Secum duXit anima iuStorum mortuorum Eph 4, 8. Hebri, O 9 8 Ia). Cf. S. Thomas 3 q. 37 Suares, De mySt. Vitae Christi di Sp. I. d Glori catus est Christus per sessionem ad dexteram Patris et per potentiam iudicialem, Sicut in Symboli confitemur et Sedet ad dexteram Patris, inde VenturuS Si iudicare iUo et mortuoS. Deu non habet deXteram nisi enSu metaphorico, quatenu SeSSi ad deXteram principi Censetur honor insigniS. Itaque ad Significandam Summam Christi gloriam dicimus eum Sedere ad deXteram PatriS. Neque SeSSio intellegitur corporis situs sed firma poSSessio beatitudini et Supremae potestati regiae et iudiciariae. Si essio refertur ad divinitatem Filii, nihil aliud est nisi consubstantialitas cum Patre. De qua re S. Athanasius ait: Quid significat illud sedere ad dexteram Patris nisi germanitatem Filii, ac deitatem Patris eandem quoque esse deitatem Filii Θ, orat Ι Contra arian. n. 6Ι. Sed Sacra Scriptura reser Sessionem ad humanitatem Christi Μ Ι6, 9 Rom 8, 34 Epho, O sqq); Similiter plerique S. Patres Suares, De mySt. Vitae ChriSti diSp. I, SeCl. 3. Stentrus, Soteriol thes. O , quia illa SeSSio est aliquid, quod Christus non accepit niSi poS aScensionem accepit autem tunc manifestationem PoteStati excellentiae, qua Si Supra omne creaturaS. Quare nulluSangelus vel beatus dicitur sedere ad dexteram Patris sed solus Christus CL S. Thoma 3 q. 38, a. ). De potestate iudiciali Christi iam diximus in tractatu de ovissimi II n. 444 sq). Neque enim Pater iudicat quemquam, Sed omne iudicium dedit Filios Io 3, 22) Quamvis haec poteSta con-
96쪽
8a Tract. I. Me Verbo incarnato. Pars II Soteriologia.
veniat Christo ratione unioni hypOStaticae, meruit tamen eiu manifestationem, quae maXima fiet in ultimo iudicio et est pars exalta
tionis nominis Christi S. Thomas 3 q. 39). De potestate regia Christi
statim quaedam dicemu infra n. H48 c).I44. Bi. . Christus nobis impetrat gratias in Caelo interpellando pro nobis Rom 8, 34 Hebr 7, 25. 1 Io , I). Atqui hae interpellatio non
est meritoria. Ergo ex eo quod propter ChriStum CCipimus gratias, non sequitur Christum meruiSSe gratias. Rευ. Conc. mai. Dist. min. Interpellati Caelestis in se non est meritoria, conc. min. non nititur meritis, quae ChriStus acquisivit pro nobis,nem min. Dist conseq. Non equitur omnem Ctionem Christi, propter quam dantur hominibus gratiae, SSe meritoriam, conc comess. dantur hominibus gratiae nulla habita ratione meritorum Christi, ex conseq. Idem valet de aliis actionibus Christi, ut de sacrificio missae et de Confectione SaCra
145. BL ΙΙ. Causa omnium gratiarum est mors Christi. Atqui mors non est meritoria. Ergo gratiae non dantur propter merita Christi. Res . Dis . ai. Causa omnium gratiarum est Christi mors in fieri, Conc mai. SeCundum expliCationem Supra n. 14oa datam est mors in facto esse, ex mai. DAI. min. Mor in faCto SSe non Si meritoria, conc. min. οῦ mors in fieri non est meritoria, negi min. Et ex conseq. ors in fieri intellegitur passio Christi, libere ab eo CCeptata, quatenus X ea naturaliter mors proveniebat Mors in facto SSe intellegitur Status separationis animae et Corporis. Solum eo sensu poteS mor in facto esse diC Causa gratiarum, quatenus divinitas, manens Coniuncta Cum Corpore Christi post separationem animae, esseCit, Ut ea, quae Circa Corpu Christi fiebant, essent nobis salutaria. At si communiter loquimur de morte Christi ut Causa saluti nostrae, intellegimus mortem in fieri, quae fuit meritoria Cf. Ioma 3 q. O a. 6 . I 46. Ohi. III. S. Patres et summi pontifices dicunt ex latere Christi, post
mortem perforato, fluxisse SaCramenta et CClesiam Cf. Dens. n. 48o). Atqui perforatio lateris Christi non erat meritoria. Ergo Causa Saluti non Sunt merita Christi. Resp. Dist male S. Patres diCunt Sacramenta habere efficaciam XVulnere ChriSti, ex mai dicunt aqua et sanguine fluentibus ex latere Christi significari baptismum et eucharistiam, quae Sunt praeCipua CCleSiae SaCra
menta, conc mai. Trans min. Et ne consequens e consequentiam. Ceterum
vulnus lateris Christi eo sensu erat meritorium, quod Christus ante mortem illud vulnus praevisum acceptavit et pro salute hominum Patri obtulit. I 47. Obi. IV. Concilium ephesinum an Io docet Christum non obtulisse pro se ipso sacrificium ruCis Dens. n. Iaa). Ergo Christu pro Se non
Res . Dist ante e ConCilium loquitur de Satisfactione pro peccatis, conc anuc loquitur de merito, ut distinguitur a satisfactione, egi nuc. Et
97쪽
Cap. II. De satisfactione et merito Christi mediatoris. Trop. XVII. Schol. ssiq
ne . conseq. Con Cilium enim diserte addit et Non enim eguit oblatione, qui
SOBOI De triplici munere ChriSti.
148. Pot Ias excellentiae, quam Christu homo ut redemptor generis humani habet, Si tripleX poteSta SacerdotaliS, poteSta prophetica, potesta regia. Hae re poteState Vocantur munera Christi, quatenus Christus homo ad hoc a Deo missus est, ut a poteState in Salutem hominum Xerceat. Ideo Iesu Vocatur ChriStu Seu ΜeSSiaS, i. e. Unctus
multis aliis locis . Christus vero novi teStamenti unctu non St X- terna caerimonia Sed interna gratia substantiali et habituali cf. Phil. Frie ich, De Christus-Name, oel 19O3). - Quaedam de singulis muneribus dicamus a Christus est summus sacerdos novi ratamenti. Nam pSe
in P IO9, in quo Deus ad Messiam dicit: Tu e Sacerdos in aeternum Secundum ordinem Melchisedech. Quomodo Christus sit Sacerdos secundum ordinem Melchisedech, Xplicatur Hebr 7 CSqq, ubi maXime effertur Christi sacerdotium esse aliud et maius quam Sacerdotium leviticum, Cum Sacerdotium leviticum eSSet Solum temporarium et Secundum legem mandati carnalis s Christi autem sacerdotium sit aeternum et Secundum Virtutem vitae indissolubilis s. In eadem epistula ChriStu Saepe Vocatur sit ευς 2, 7 3, I 4, 4 3, O 6, O 7, 26 8 I; , II). Sacerdos autem S est, qui e hominibu aSSumptuS, pro hominibus constituitur in iis, quae sunt ad Deum, ut offerat dona et Sacrificia pro peccatis Hebr , I). Hostia, quam Christus Deo obtulit non erat alia nisi ipse, qui sanguinem suum funden pro nobiSin cruce, et Semel oblatus est ad multorum Xhaurienda peccata, Hebr9, II qq). Una enim oblatione ConSummavit in sempiternum Sanctificatos Hebro O, 14). Eadem est constans doctrina traditioniS, quae definita est in conciliis, ut in Ephesino can. O Dens. n. 22 et in Tridentino SeSS. 22, C. I Dens. n. 938). Cf. S. Thoma 3 q. 22 Suares, De incarn diSP. 46. Ex his constat Christum seipsum obtulisse Sacri cium moriendo in cruce. Negant mortem Christi fuisse Sacrificium sociniani et recentes rationalistae; sed inter catholicos nulla de hac re potest esse dubitatio. Nam Christus moriendo dicitur se tradidiSSe προσφοράν et δυσιαν Pro
nobis Deo in odorem suavitatis Eph 3, 2), dicitur Hastas ρto noStrum in Sanguine Suo Rom 3 23), dicitur factus peccatum pro nobis a Cors, I), dicitur pascha pro nobis immolatum Cor , ). Atqui hi Sunt termini, quibus apud iudaeos significabatur verum et proprie dictum Sacrificium e g. in iv Ι6, 27. E 44, 27) Idem inde
98쪽
86 Tract. I. Me Verbo incarnato. Pars II Soteriologia.
efficitur, quod Christus dicitur agnus, qui tollit peccatum mundi, CuiUS sanguine redempti Sumu Ι I, 29. Ap 3, 6. Petro, 8). De epistula ad hebraeos iam diXimus.
Inter S. Patres e g. S. Athanasius ait Verbum Caro factum St, qui quid ad offerendum tamquam ponti X habens, Se pSum offerret Patri, Omniumque peccata proprio ablueret Sanguines orat. 2 Contra arian. n. 7). S. AuguStinus: Christus Iesus, cum in forma Dei sacrificium Cum Patre Sumat, . . . tamen in forma Servi Sacrificium maluit CSSe quRm Sumere . . . . Per hoc et SacerdOS St, pS Offerens, ipse et
oblatios De civ. Dei O, O). Similiter alii Patres, et theologi unanimiter, ut S. Thomas 3 q. 22 et Suares De incarn diSP. 46 SeCt. ). Item concilia locis iam citatis. Sacri cium est sensibilis oblatio rei substantialis per aliquam eius immutationem Deo a legitimo ministro et legitimo modo facta ad
significandam agnitionem supremae maiestatis divinae. In Sacrificio crucis res substantialis est homo ChriStu IesuS; materia proXima Seu immutatio consistit in morte libere suscepta Sacerdos est ipse homo Iesus oblatio seu forma est actu voluntatis, SenSibiliter mani Status, qua Christus ut minister a Deo Constitutu Secundum modum a Deo praeordinatum, mortem libere subiit ad Deum glorificandum et ad homines Salvando CL Hebr , 4 . Quia Christus obtulit hoc sacrificium
Pro Xpiatione peccatorum, Sacrificium est propitiatorium, quod Christus Pro Se offerre non potuit. Christus etiam in sacrificio missae est Sacerdos principalis Dens. n. 94O) ergo Saltem Sque ad finem mundi munus Sacerdotale Xer-Cebit; et consequenter Sacerdotium eiu eatenu Saltem S aeternum, quatenu nulli umquam alii sacerdote in eius locum Succedent. Sed POS ConSummationem Saeculi hae functio sacerdotalis cessabit. Aliae autem functione Sacerdotale manebunt, quatenu ChriStu ut Caput
ecclesiae in aeternum laudabit et glorificabit Deum, et Sacrificium olim factum per internos affectus renovabit et Deo offeret. Quidam etiam theologi loquuntur de sacrificio caelesti, quod Christu in aeternum
Deo offeret. Censent enim sacrificium proprie consistere in interno actu subiectioni erga Deum, extrinSecus mani Stato. Tale autem actus Christus in aeternum ponet. At hae admitti nequeunt; nam actu internus virtutis, etiam Xtrinsecu manifestatuS, non St Sacrificium
SenS Proprio, quo loquuntur . Scriptura e g. Hebr 3 I 8, 3), Patres, theologi, concilia Dens. n. 938 sqq). Christus unica oblatione Crucis
pro omnibu peccati SatiSfecit et consummavit in empiternum Sanctificatos Hebr O, 4 , in Caelo autem Si semper Viven ad interpellandum pro nobis Hebr 7, 23).b Christus est summus fropheta. Propheta enim St, qui a Deo miSSus loquitur ad homine nomine Dei. Hoc autem est munus ChriSti. et Mea doctrina non Si mea Sed eius, qui misit mes Io 7, 6). EX me PS non Sum locutuS, Sed qui misit me Pater, ipse mihi mandatum
99쪽
Cap. II. Me satisfactione et merito Christi mediatoris. Prop. XVII. Schol. ci
dedit, quid dicam et quid loquar Io 2 49). In etere Testamento Deus ad Moysen diXit: Prophetam Suscitabo iis de medio fratrum suorum similem tuis Di 8, 8 . Quae verba principaliter pertinent ad Christum, ut conStat e Novo TeStamento Io I, 43 3, 43 Sqq;6, 4. Ac 3, 22 Sqq). ChriStu testatur L 4, 21 de se dicta esse Isi I, 1 sq: Spiritu Domini Super me, eo quod unXerit Dominus me,
nibus prophetis, Cum pSe Olu annuntiet, quae viderit apud Deum Io , Ι). Ipse Si tu mundi I 8, 2 9, 5; 2, 46), pSe via, VeritaSet vita Io 4, 6). Ipse obligat omne homine ad amplectendam doctrinam Suam. Eunte docete omne genteS... Μ 28, 9 Sqq). Qui crediderit et baptizatus fuerit Salvus erit; qui vero non Crediderit, Condemnabitur ... MCO6, 64qq). Cf. 2 TheS I, 8 Sq; Hebro 2, 23 sqq. Quia ut Deus-homo poteStatem docendi habebat Xcellentissimo modo, potuit hanc poteStatem Communicare Cum quibuSCumque oluit. Sus est hac potestate inStituendo magisterium apoStolicum, usque ad finem mundi perseveraturum M 28, O).c Christus homo Si rex excellentissimo modo, Sicut ipS de Se ait: Re Sum ego Ι Ι 8, 37). Data est mihi omnis potestas in caelo et in terras M 28. 8). De Christo dictum est in Ps 2: Ego
constitutus Sum re ab eo Super Sion montem Sanctum eiUS. . . . OStula a me et dabo tibi gentes hereditatem tuam et poSSeSSionem tuam terminos
aeternum, et regni eiu non erit finis L I, 32 sq). Vnum Christi est re num Spirituale. Regnum meum non Stde hoc mundos Io 18, 36). Haec indole Spirituali regni messianici iam praedicta erat in Vetere Testamento I 49 7 6O, I 2I. Iera 3, 3 qq. E 37, 2I. ich Sqq. achis, II). In hoc regnum homines intrant per paenitentiam, fidem, baptismum M 3, 3. I 3, 3 3 6); eiu insignia Sunt pauperta secundum Spiritum, manSuetudo, fame et sitis iustitiae Μ 3, I sqq) in hoc regno omneS debent abnegare eiPSOS et Crucem portare post Christum, ut hoc modo Cum eo perveniant ad vitam aeternam Μ IO, PSqq). Christus in regno suo habet supremam potestatem es Alativam, quam ostendit e g. in Sermone in monte habito. Saepe inculcat mandata Sua esse Servanda Μ 28, 2O. O 4, 3; 3, O 4 . Concilium tridentinum definivit: S. q. d. Christum Iesum a Deo hominibus datum suiSSe ut redemptorem, cui dant, non etiam ut legiStatorem, Cui oboediant, A. .s Dens. n. 3I). Dein Christus re habet supremam potestatem iudicialem. Neque enim Pater iudicat quemquam, Sed omne iudicium dedit Filio, Io 3, 22). Tertio Christus habet supremam po- tenatem exsecutivam, quia imperio oris eius omnia oboediunt, Sicut in ultimo iudicio dicet iustis Venite, benedictis, damnati autem Re-
100쪽
88 Tract. I. De Verbo incarnato. Pars II Soteriologia.
cedite a me, maledictis et Statim fiet: Et ibunt hi in supplicium aeternum, iuSti autem in Vitam aeternam Μ 23, 34 sqq). s. a ThessI, Sqq AP I, 7 Sq.
Christus ut Deus habet supremam forestatem te oralem. Num etiam ut homo poteStatem temporalem directam acceperit a Deo, disputant theologi Negat e g. Bellarminus De rom. Ont. 3, 4), as firmat Mares De incarn disp. 48, ecl. 2 n. 7). Certum eS ChriStum non exercuisse iurisdictionem temporalem dando regibus vel populis lege politicaS, neque actuale dominium rerum temporalium habuiSSe, Sed fuisse pauperem et priu labore manuum victum CquiSivisse, dein Uero tempore vitae publicae eleemosynis victitasse ad docendam vilitatem rerum temporalium, quae pro nihilo habentur a Rege aeternae gloriae.