장음표시 사용
191쪽
dentur amplisma, licet totius mundi dominus sit, tamen miser es. hani Epicuri sententiam sic accommodat Seneca , mser eri, qui se non beatismum iudicat, licet imperet mundo . additque . ut Has autem hosensus communes esse , natura scilicet dictante apud Poetam, amicum inue.
Non est beatus, esse se qui non putat
Igitur miseri, ac tristes omnes sumus, quis enim in munde omnia , quae cupiat consequitur , aut habet. Astentatur Socrates negabunt Stoici quorum sapiens nunquam est miser. lege paradoxa Ciceronis . lege Senecam apud Lipsium in manu ductione ac stoicam disciplinam plurima reperies . Non miror haec somnia is Stoicos, miror Scepticos, miror Epicureos. Stilponis sceptici voaest illa apud Senecam . Omnia bona mea mecumsunt. Hanc hi et rei ponsio, em dedit Regi Demetrio interroganti numquid perdidis set. Perdiderat autem Patriam tum ab ipso Poliorcete captania atque direptam ; amiserat liberos , amaserat uxorem , sortunasque suas omnes , & solus ab incendio publico exibat, l= tamen , ut ar Seneca, beatus. Hoc Stilponis dictum Bias etiam unus ex septem graeciae Philosophis usurpauit , ut est in Cicerone. Nihil videlicet hi extra se cupiebant imam Desiderantem quod satis eri, neque Tumultuosium silicitas mare Nec suus arcturi cadentis Impetus , aut orientis haedi. Animus hominis diues , non arca appellari solet, & animus felix , aut tristis est , non domus , quamuis haec plena sit, homine nego , & dominum diuitem , beatumque non putabo, sed infeli cem , ac tristem. Etenim ex eo quantum homini satis e th metiun tur homines diuitiarum, beatitatis, tristitiae, in selicitati sque modum . filiam quis nubilem habet, & viro maturam . pecunia patri opus est . duas . maiore . plures multo maiore . si ei ut Dana quinquaginta sint filiae, tot dotes permagnam quaerent pecunia Quantum enim cuique sat est, ad Id accommodatur, ut ante dixi diuitiarum modus . Qui igitur non filias multas, sed innumerabiles cupiditates domi suae educat; hunc quomodo appellabis diui tem , aut felicem cur illum non potius miserum, ac tristissim unptae dices λ Sed aduersae sortunae impetus institiarum caussae sun propriae ,&ex proposito ad eas inducentes . Mirum, cum voluptas ipsa tristitiae videatur inimica tamen tristitiam parit. En Boetium .
Habet hoc omnis Toluptas Stimulis agit furentes. Apiumque par volantum a
192쪽
DE DOLORIS, SEU TRISTITIAE PERTURB. iss
Aurea , & sententia , & similitudo . in qua primum trix noto in secundo versu pro iurentes, leSendum videri, fruentes , in tertio apium , quanquam in usu sit irequentiore apum , tamen latinui esse , & Varroni alijsquc usurpatum . demum pro minus tenaci in penultimo versu vellem , magis tenaci; vult enim Boetius ostendere ex breuibus voluptatum illecebris diuturniores sequi tristitiae
Hinc Aristoteles ut ad euitandas voluptatum delitias. incitaret, aiebat ipsas considerari oportere . ut abeuntes, quas quidem sic o tendendo mιnuit fessas enim paenitentiaque plenas animιs nostras subiecit, quominus cupide repetantur .
Praesente gaudio dies est, & sol nitet, post diem, & solem tenebrae , tristitia . Dies moratur in no tem, tenebris usquequaque Bebtur. fise statur mundi honor omnis sub Iantia denigratur . Sordent , stupent, flent cuncta, ubique iustitium est , quies rerum . Ita lux amisia lugetur. haec Tertullianus habet de sole , & die . Tu ad gaudia , & tristitiam applica , & recte iudica bis dixi ila To o iam . uuale gaudium potest fera mihi , qui in tenebris sidco , bdi lumen coeli non Odeo, & hic quidem solum oculorum lumen , gaudiumque amiserat: quae vero esse pol sunt, & quantae renebrae , ei qui gaudia , M sensus , & animae perdiderit Est alia etiam , quam mireris, tristitiae causIa , quae nam Vero illa ρ sapientia . sic enim dixit sapiens . Dedi cor meum, ut Hrem prudentiam, atque doctra Nam, errore ue, tultitiam , sist cognoui , quod in his quoque egi labor, g r af btitio Ipiritus, ea quod in multa sapientia , multa fit indignatio, ἔν qui addit silentiam, addit laborem, a i i 3 legunt dolorem . Scio caussam dolendi a scientia varie a varijs intelligi. Interpretis chaldaei expositio illa est . Namque iis, inquit, qui mul-rjbeat sapientiam , quando peccat . UT non conuertitur ad sapientiam, multiplicas indignationem a Domino , ἐν qui addit silentiam , syst moritur i r pueritia sua , addit dolorem propinquiis is . Aliorum. Et hi licet quisicientiarum acquisitioni operam nauet, quae suapte natura occulti itimae sui, labores multos ex antlandos. in iras, & trilitatas magnas incidendum . Alij sensum Salomonis eum esse dicunt quo quis in scient ijs maiores secerit progressus , eo se longius distare cognoscit, a persecta sapientia , ergo dolet, M tristatur miri fice . Alij sapientiam,& scientiam in viris, eas posIidentibus , acuere quam maxime aciem mentis ad videnda hominum pessimorum scelera contra Deum , & Rempublicam , hinc dolores hauriri quam plurimos. Alii demum, quod ad rem nostram facit maxime, senium hunc adhibere videntur. Hominis vita per se vanitas, & assi ictio spiritus eli . tristitiae plena, nisi etiam sons. Qui stientiae expers est, mise-
193쪽
miserias is suas per uidere non potest; atque adeo minus sentire,ac minus miser esse videtur . scientia miseriorem facit, cum ad tristitias cognoscendas perspicaciores oculos habeat. Recte enim Eu ripides . Intelligo autem, inquit, qua patior, ς' hoc ipsium non leue malum eri. Ignorantia enim voluptatis aliquid habet, l= in cilia lucrum est in rebus aduersis. Acutissime Isaias . cum dolores Christi domini maximos, & incomparabiles fore , vellet ostendere, vocavit illum vi rum dolorum , tr mentem infirmitatem, hoc est a metionem suam quasi diceret, vir dolorum erit Christus, & in regno omnium dolentium ipse sceptrum, de principatum geret , sed ex eo maxime quia suos dolores sciet metiri, atque istimare quanti, α qua graues sint.
Nemo non trinis , tristitia in omni aetate . Infantia, puerilitatis Adolescentiae tristitiae propriae. me nauis instar . Fortuna vi in hominem; ea potentior Ioue, ea adultera . Tristitia essecta. primum neglibi curam corporis Tacitus expositus, ac correctus , alter essedius solitudo. missis cur odio lux. Iaponuvin luctu mos . Octauiae maerentis solitudo . Seneca explicut scaussa luctus in OEctauia . Tri titia Iumma causa. Hecubliatus, ectus rei titia oris deiectio . an hae ostendenda' fortuna aduersa superandaferendo . Aeoli fabula ad id explicata Rex lux, sist si populis . is si trictis quid operatur in illis. P
qualis 3 ex apum . Aeneae timor excusuus .hie fortis inmarore. Dauidis nimium maerentis exemplum periculosum.
NI si fallor actum ago, & in re manifesta operam ludo . qui.
enim homo non in se tales aliquando imo frequenter effectus persentiscit Dies autem ipsi pcrpetuo secum tristitias a fert ait Posidippus , hoc est a prima hominis luce ad vitae vesperam Hem quid eo infelicius ; quid tristius , dum nascitur Z A lacrimis& vagitu vivendi stadia auspicatur i & haec non sunt effecta doloris fasciatur insen, , vincitur, ligatur in poenam solum quia nδtus. an culpa fuit c nasci deponitur terrae , de veluti compositus ac depositus antc 'uam auras videt, inter desideratos censetur, disi haec omnia non a tristitia , vel ad tristitiam Abij tinfantia, & reptare per domum puer occepit. quanti it tum morbi a natura quanti casus a casu & puer quidem dolorς:s uos aliquantulum sentit quos aetatula per ignorantiam deminui ζquid parentes t quorum amor ingens ,& scientia cum annis acu tior
194쪽
DE DOLORIS, SEU TRISTITIAE PERTURB. xyi
tior itaque si domus, & coniugium liberis careat, triste, si abundet eo tristius ; nam dolorum, & caustae , & occasiones irequentiores .
Succedit adolescentia , campus ad tristitiam patens,& praeceps. quantis haec rosa aculeis dolorum , quot aerumnarum vepreti S ci cum uallatur, vellicatur λ Ipse adolescens disciplinae impatientia adigitur poetae in desperationem. amorum qui illud aeui exagitantari tu . violent laque abreptus, eget, pallet: vigila d. febrescit, a des it , in aras, in rixas, in furta in caedes abit . quantus hinc, diui boni , tristitiarum cumulus & ex his malorum aceruus Et naues quidem, quae alto mari cursum initituunt non tam frequenter aduersis venti impelluntur. quod si quando improuisa lcmpestas ingruerit; contractis nunc velis, ac deprellis furorem eludunL, aut iactis in profundum anchoris subsistunt , aut sese celerit cr in portum , aut stationem aliquam comjciunt. De mum, si quid implacabili coelo deterius acciderit, quod euitari omnino peritus gubernator haud potucrit, iactura mercium pericula redimit , raro in nauiragium , & in scopulos itur.
. LVI citarum quid in nauium venti cursum .. Mammum pir profundum diriguret. At mortabum fortunam in , Magnam , ad nihilum tanssim longum tempus
Quid ais e longum tempus fortuna auara , Danista est. Usuras exigit. Kalendarium habet, imo diarium , & ephemeridas. Κalendae illi prolixae, morosae, annus sint, in dies, in horas fores pulsat, foemis expectat, imo eripit. Homo prostiti nihιl omnino,quam ipsa calamitas est, fortuna ut Bion aiebat, diuitibus pecunias non donauit ,sed mutuo dedit, neque vero ea ulli unquam homini quidquadedit, aut contulit liberaliter, fraudulenta est, de vafre suum ingenium dissimulat, liberalix tem simulat, pcrmutas cum illa , α versuram facis , non haereditatem adis, aut patrimonium, neque vero est porta diuitiarum tam firma seruis tam munita repagulis, quam non impetu fortuna suo diruat, ac deliruat . Non sola aggreditur, neque sola ingreditur comitantibus multis bellum infert ,& accedit, quid aurem illam accedere dico, quasi procul fuerit, quae ad sores tuas ad uigilat easque pulsat. Vin tu fortunae auxiliarias cohortes de specula tanquam olim Priamus cum Helena graecas,& nuper Soli manus cum Hermini a Christianas agnoscere iniuriam, morbum , naufragium , surta, inimicitias, delationes, lites ,& post haec, paupercalem , exilia, infamiam, tris titiam , desperationem. Inciasiam Danaen turris ahenea Robustaeque fores , or vigilum canum. Tractes excubi e munierant satis
195쪽
Nocturnis ab aristi, is . ' ros non Acrisium virginis abdis . iii
Custodem pavulum Iuppiter , ετ Venus
Violentior est sortuna hoc Ioue omnia perrumpit obstacula nihil infractum , inaccessum habet, & si quando se in aurum in gressa permutat, adulterinum est , ne crede .r Mox evanescet, Stristitiam relinquet. Sed & Adultera fortuna est, pulli fidem seruat . Omnibus spondet; non nubit, sed meretriculatur, de in prostibulis subseda, nunquam constans , semper amans cum odio , d
Primus tristitiae essectus, neglisentia curandi 'eorporis est , 6 rerum neeessariarum incuria , imo sordium , de . Giu,rium i Cura diligens. in funeribus non priuatis d6I Vesta mentorum commutationes. sed & publicos luctus domi , militiaeque in soti. sic it Germanici sutiere . Precedebant, inquit Tabitus , incomtasigna, meris es, atque ibi colonitu transire entur Pamina plebs, trabeatii equites quem locum more suo illustrat Lipsius ui en . quod ad rem est In dolore omnia ferit ter mor in . Haereo in eo Verbo. Trabeati equites, de quo sic lipsius . Trabea quid ad luctum Zim contra'. 'utebantua ea in diebus sollemmius letisque , deniqis 'bus in Dabra in iactu . Credi igitur, inquit, queriem hanc sumptum hir' n., g oris /ndicium, sed ordini addisin minandum in coloni' equitem ἀμιμι pondo Iem autrie conciliatu dum, trabeeseu te Haereo adhuc, mi Lipsi, neq id te soquor praeeuntem . Dolor hic a est b, &'luctus describitur , non splendor, neq sue tam locus erat discriminandi equitis; ac plebis , iquam comundendi prae dolore inclino. Ut legam Intrabeati equite', de Particulam illam In , sicile perscribentium inscitiam deletam , ut enim, signis ornamenta auulla , & plebs vestitu suo spoliata , ita equeatrabea sua deposita nihil pensi habere suum decorem ostentans . Alius mos in tristitia cum pri ta tum puta sca , secretum, sol, fudinemque amari forum frequEntia inque vitarit Tmlbibus enim sol ipse ,& lux in odio est ,& tanquam tonebras amantabus , quae lumine dissipentur, ossicere sibi illud quam mari j, ideputant, atque adeo ab illo abhorrent . praecla ini Cla risost. Occidit, inquit'. illi, set in meridie, non tanquam sidere dissipato, neque tanquam si huius rura
Ius esset insitus , sed quodin maeroribus amina ron tula, etiam iuri lucem a noctem putaret. lucem pro nocte habent, quumo rm illam deuitant moeremtes , qui noctem amant . Amant illa noethm', tamquam suis moeror
bus amicam , se uentemque, atquς iMirco eam pro sua luce, dc sole amplectuntur; solem ipsum , qui tenebras dispellit, & maeroris nubes liquefacit, tenebrarum loco acti unt, tibique aduersantium. hic sensus estChraso mi. Quo magis Iaponicum hinminum morem demiror, quι infuneribus suorum, non pulla vcs-
196쪽
DE DOLORIS, SEU TRISTITIAE PERTURB. rys
te duae tenebras refert, sed candida, quae luci magis conuenit adoperiant. Ni si sorte per hunc colorem , qui in elaboratus est, &naturalis, negligentiam omnis apparatus ostentent, & sbia sint naturae , integumento contenti, nullo artis suco quaesito, sed vero audiamus quid de Octauia Octauiam sorore Seneca scribat, cui cum Marcellus filius in ipso aetatis flore sit blatus morte fuisset, optime spei , & ad Imperium auunculi natus atque optatus adolescens mater moerore prorsus occupata . Tenebris . inquit, inter alia, Gr solitudini familiarissima , ne ad ratrem quidem respiciens , carmina celebrandae Marcelli memoria composita, abGruestudiorum honores reiciat, sistaures suas aduersus omne solutium clausit. A solemnibus incise seducta, Vsm magnitudinis fraternae nimis circum lucentem fortunam exosa, defodit se , sor abdidit. & alia quae sequunt Ur . Sed quod carmina in honorem Marcelli scripta respuerit, id a Tacito dictum puto, propter Virgiliana praecipue . 1cripsit enim Virgilius in sexto quaedam de Marcello ad quae cum inter eum librum recitandum deuenisset Octauia desecisse legitur apud Donatum in vita Poetae . Illud a Seneca praeclare dictum . Circum lucentemfortunam exos . Quemadmodum enim ijs, qui ophtalmia laborant si in apertum proserantur lux ipsa , quae valentibus solete ne gratissima, molesta , ac incommoda videtur , aut sicut noctuis , ac vespertilionibus usu uenit, ut quoniam debilitate oculorum laborant, non nisi vespertinis , & ante lucanis horis auolent ad cibos aucupandos, ita qui tristes sunt, cum mentis acie infirmam aegramque gerant prosperis aliorum , ac veluti circumfulgentibus fortunis offenduntur , praesertim si moeroris caussa non ab amore. rei amissae solum exoriatur , sed ab impotentia , ac superbia , quemadmodum in Octauia accidit , cui moeror non ex Marcelli filii iactura, sed ex Imper ij spe amissa , atque euacuata, quam ipsa animo iam deuorarat , obuenit . Oderat , inquit Seneca , omnes matres, θ' tu Liuiam maxi
me furebat , quia videbatur ad illius filium transisse , sibi promissasti
Summa nec inficias iero , dolendi caussa , atque tristandi est summa se felicitate deiectum videre , & supercalui uiuere . Iraque recte Chorus Troadum apud Senecam . Felix Priamus Dicimus omnes, secum excedens Sua regna tulit . nunc elysij . Nemoris tutis errat in umbris Interque pias felix animas Hectora quaerit .fΓx Priamus Felix quisuis bello moriens Omnia secum consumpta videt.
197쪽
Nimirum quamuis regni sui vastationem , deflagrationemqui rex aspiciat, si tamen & ipse immoritur, & regni sui ruinis , tanquam nobilistimo tumulo utitur, &Liber manes Vadit ad imos, nec foret Umyuam Vincta Graium ceruice iugum.
Sed qui imperi j excidium oculis contemplatur suis quo nam hunc in gradu miseriarum collocabis Quis huic alio infelicitatis genere aerumnosus adaequabitur Ego in quondam opulentus . inquit Rex quidam . olim quidem felicii simus , postea autem in miseriam adactus , repente contritus sum. Vi. eius dolore, audire o sed quid agam ' si loquutus fuero non quiescidolor meus, & si tacuero non recedet a me . nunc autem oppressit me dolor meus , de in nihilum redacti sunt omnes artus mei Nunc autem in memet i o marce sit anima mea , tvr possident me dies agDctionis . sane non tantum institiarum ex praesenti corporis aegritudine, quantum ex praeterita foeticitatis memoria hauriebat. Se re Hecubae , ut ad Senecam reuertar, verba sunt.
Euicumque regno fidit, sν magna potens
Dominassur aulia , nec leues metuit Deos Animumque rebus credulum laus d di Me videat, or te Troia .
Me scilicet viventem , videntemque . & te Troia , de cuius egimperio prostrato deiecta adhuc superstes vitam traduco . & hin
i ΠΙ-- ,- quam atrocissime excrucior .
Verum utra maior tristitia, illa ne , quae ex regno possessi, iam iis re sed amisso , an quae ex spe certa regni adipiscendi, sed deiecta suscipitur, quemadmodum in Octauia accidit. zz. Ambigua sane atque anceps disquisitio, in qua utramque itpartem argumenta rationesque suppetunt . sed si regnare felicie est , quam regnum expectare,& regriandi spes eo dulcis, quod fire quis speret , ut aliquando de spe ad rem regnumque perueniat quis neget maiorem ineste in regni, quam in spei deiectione trititiam re tuis uiniit. Estectus tristitiae est oris deiectio , pallor in vultu, contractio a isti eiusdem ,& totius corporis quidam quasi torpor, & horror squ: lidus , ac macilentus internos animi deiecti, atque oppressi in dA. iamiai tristia cans moerore S inexhaustos. Quaeri in praesentia ab aliquo pollet .....ti hiccine iustitiae effectus admittendus unquam homini est, an onnino rei j ciendus ita ut nunquam molliter, aut familiariter, ivt ita dicam muliebriter quisquam , sed temperate semper, ac v pias in si ED. N liter, & pro ictibus sortunaequas nihilomulus sentit, minus d
Prolixa disceptatio est, si per singulos hominum status, perqu
198쪽
DE DOLORIS, SEU TRISTITIAE PERTURB. 193
uniuersas, quae accidere possint, calamitates eundem sit. Solos Principes viros seligamus , qui cum imperio, ac potestate alijs praesunt. Et sane his ora vultusque non ex animi sui priuata sententia colorandi , sed ex ossicio , ac debito muneris quod gerunt, contra proprium sensum, ad us una tamen reipublicae fingendi. pr denter enim , Non debuit, inquit, ille cum Praetor est suum negotium
Sed generale in praesens praeceptum esto. Dolor nullus tantus est, cui ut foras prodeat totus permittatur , occulenda eius aliqua pars, ac suffocanda ne ab externis in os, ac vultum impre1sionibus animus occubuisse videatur . Quidquid erit superanda omnis fortuna ferendo eH. Superanda , inquam, neque committendum ut de uastatis rebus tuis, & quae circa te fiant omnibus, te id sum in tuo vultu superet, Vince illam patiendi robore, ac serendi; & constanti esto vultu, atque impavido . Obsiste ne arcem oris tui suis cuniculis debili et, neue palloribus impressis victoriae de te signa conscribat. Esto. Dtiris in Ilex tons bipennibus Per damna , per caedes , ab ipso Sumit opes, animumsu femo . In omnibus autem etiam damnosissimis hostilis fortunas congressionibus , Regum , Imperatorum Imperantiumque animi cosunt pacto in ore , in vultu, in gestu componendi. quo Aeolum Regem compotiit Virgilius . me macto A ex Aeolus antro Luctantes ventos , tempestatesve sonoras Imperio premit, sist vinclis , 6st earcere frenat. Ventorum nomine , perturbationes animi appellat. Animus antrum est, & quidem vallum , atque inscrutabile . Mens in eo
regnat, α irae nandarum perturbationum officium exercet, quae intus in animo coercenda , ne in os erumpant, dc illae quidem. Indignantes magno cum murmure montis Circum clauctra stemunt.
Hoc est, impetum faciunt ut exeant, impellunt animum ut frangant, in arcto,& angusto comprimi indignantur . Verum. Cel a sedet Aeolus arce
Sceptra tenens , mollitque animos, or temperat iras. Et venti quidem surunt; viri autem Principis consilia in eo omnia versantur ne erumpant, aut ne cum impetu erumpant, oppri mantque omnia. Nisaciat, maria , ac terras , caelumque profundum vive ferant rapidi secum verrantque per auras .
Iure suo populi a Regibus deposcunt quemadmodum a Sol mundus lucem. nisi hanc prestent, trultra alcissimum super om-B b 1 nes
199쪽
Bedet Venerabilis in glo ita ad prouerbia, si volunt esse firmum so aris
suum ,semper hilaritate , fidi gratia plenos vultus,exhibeant ne per aurore ro tiam rigiἀores essecti, plebis abum incurrant. neque enim uero ex sola animi arrogantia , & rigiditate alium plebis incurritur; iriliis , ta turbulentus vultus hilaritatem ex ore depellens quemdam in P pulis terrorem ingenerat, a quo metus , & odia nascuntur ; at, ii ix primum muta quaedam mussatio in plebe, & silentium valde loquax , tum repentini clamores , ac tumultus . Rex ergo talis Q sho. uis dere certo
Et praemere, 6ν laxas fiat dare iussas abenas. Non alijs modo sed&sibi , & vultui suo . QM urbes armis cxpugnant solent in editi stimis locis vexilla in signunt victoriae collocare, quo quicumque aduersariorum ea conspiciunt debellata Omnia cum liuellexerint , animos, atque arma deponant. ita si in vultu Principis veluti in alto excelsoque fastigio sese maestit iacio explicauerit, quid quaeso praesidij, aut consilii reliquum erit ciuibus , ac populis, quorum s alus ex illa arce pendet uniuersa . Regem apes habent statim cuius Lutu reguntur, aspectuque gaudent, atque animantur omnes . id circo aspectabiliorem ceteris illum natura formauit. nIlle operum euis, illum admirantur , ν omncs Circumctant fremitu denso , mpant rue frequentes Et sepe attollunt humeris , P corpora bello. Obiectant pulcramque petunt 8 Tulnera mortem . Fac hunc languescere , & morbo forte aliquo de sua alacritate deficere , ilico Respublica omnis apum tam bene compacta iam, familiariter coagmentata , tam auidue communiterque collaborans , disibi uitur. Rege incolumi meas omnibus Una. i Amisso rupere fidem . Hoc exemplum Seneca ad Imperatorem, de Imperia transtulit, ille est enim vinculum , per quod Respublica coeret, ille spiritus Vitalis quem haec tot mill a trahunt nihil ipsa per se futura si mens
illa Imperi j subtrahatur. mens haec tum demum incolumis oc con stans sibi esse creditur, dum eius vultus tristiti js, ac meroribus nequaquam dei edentur. Inciderat in faedissimam tempestatem cum sua classe nauigans in Italiam Aeneas ventis undiquo conspirantibus nulla spes euadendi superarat, praesentemque viris intentabant omnia mortem. Ex templo AeneaesoluunturAgore membra Ingemit, sist duplicis tendens adsidera palmas
Talia Voce refert. 4Non desunt, qui talem in Aeneae Principis, atque omnium, .
200쪽
DE DOLORIs, SEU TRISTITIAE PERTURB. 19
Troianorum Regis vultu pallorem hunc accusent, & soluta frigo re , ac deiecta sanguine membra carpant tanquam,rem Impera rore indignam, sunt etiam , qui excusent,&est sane excusationi locus , immo& laudi . timor enim ille, & frigus in ora dulcis Phri-gij pallorem inducens dispungitur sortitudine orationis tam ma gnanimae ex ore eiusdem prodeuntis. Oterque quamque beati . Et quae sequuntur manifesta Animi omm fortuna superioris indicia . itaque pallor ille, &metus quicumque emicuit in vultu Principis non de Princispe , sed de Populi , & c la ilis incolumitate fuit , atque adeo pietatis, & fortitudinis index laudeque excipiendus: quod manifestum etiam inde est . Aeneas enim post sociorum miserabilena utragium dum porcum cum clariis suae reliqui s ijsque vehementissime iactatis tenet, & soci j Egressi optatapotiuntur aes arena Et sale tabentes artus in istiora ponunt. Quanta usus est animi fortitudine, quantam vultus alacritatem adhibuit, cum omnium esset maesti inmus ; qua diligentia, α liberalitate epulas apparari curauit ad mς rorem eorum depeliendum oratio autem ipsius quam plena consolationis, & Principe digna fortastimo cum Dictis maerentia pectora mulcet Oseej neque enim ignarismus ante malorum Opassi grauiora , dabit Deus his quoque finem. ISed tu inter haec vehementissimos fuisse dolores Aeneae se temnos scito quos tamen ne in vultum aliquid palloris , aut maeroris Principe viro indigni essunderent, prudentissime, nec minus sortiter impedivit. Curis ingentibus aeger' Spem vultu simulat premis altum corde dolorem. Indue dissimilem Oratio est Senecae ad Polibium in animo vultum , sost si potes , projce omnem ex toto dolorem e pia minus , introrsus abde , Cy contine , ne appareat οῦ in da operam , ut status
Exemplum tibi proponam ex Sacra Regum historia luculentum , ac patens , quantum a vultu Principis populorum quies dependeat . Absalon Dauidis filius contra Patrem insu rexerat , cum exercitu maximo ad eum appugnandum magnis itineribus conuolabat Regnum sibi adepturus , parenti vitam scelerate . atque impie adempturus . Dauidem , non
multi quidem , sed fidissimus quisque sortissimusque sequeba
tur . Committitur praelium , victoria pro innocentia stetit, Filius perduellis transfossias telis poenas debitas luit , exercitus Dauidis pinna concinens ad Regem redit . Rex Regem se ob- . . Ita litus,