장음표시 사용
141쪽
Ephesi Ioanni Ronas Petro .dc illis primis qui alii Mecesserui quod Eusebius omnibus libris suae historiae diligentissim ε tradit. Cur hoc nisi ut aperte nosceremus ab Apostolis derivari omnem hanc ecclesiasticae potestatis auctoritatem. Neque enim aliter illi ab antiquitate agnosceretur veri Episcopi, nisi propter hanc legitimam successionem. Testantur hoc apertis limε antiquorum qu 1m plurimi: ct citauimus nos in assertione catholica cap. te Ecclesia.Tertulliani reniti,& Cypriani ex eisdem libris, de quibus proximξ diximus, manifestinima testi inonia quae hic non est opus repetere: cum libros illos t ros legendos ab omnibus proposuerimus. Tertullianus inquit Pater Christum misit,ille Apostolos, non ergo recipiet clos alios nisi illos,aut per illos descendentes. Cyprianus illos perfidos dicit,qui se pr positos sine ulla ordinatione legis coci hituunt. Irenaeus denique eadem ratione aduersus haereticos agendum esse censet, maxime qubd non possunt ostendere suam ab Apostolis succestionem. Et quidem ad legitimani
cap. v. hanc auctoritatem non sollim ordinationem, siue manus ini
Electio, Cr eo sitionem necessariam esse, sed etiam electionem legitimis ordi tio suffragiis, & scrutinio faciendam semper agnouit Ecclesia, mi libroru ipsius Christi exemplo,qui duodecim elegit, Et Apostoloru ostenditur qui septem diaconos ab plebe constituunt eligendos, quoauccessaria. Concilium illud quartum Carthaginense,de quo diximus: dc Anactetus manifestissimE confirmant quae quidem electio longo tempore in Ecclesia a clero & populo facta est, cuius rei
manifesta sunt testimonia in histori,s omnibus, quia tamen . hoc ad rationem pertinet politiae, & legis humanae, quam iu- Delo afb xta mores hominum secundum legem aeternam. &aequitatis Lb.i cadi s. Iaxionζm,Vt August inquit,mutari oportet,constat mutatum. deinde fuisse,Sicut enim,ut ille ai modestum, dc grauem populum potestatem habere sibi creandi magistratus est iustissimum,at vero si mutentur mores,de indisciplinatu atque disita lutus populus fiat iustissimE haec illi aufertur potestas sic on
nino in Ecclesia facturn esse constat, ut aliter nunc electione
fiant,quam olim,chm multo esset sanctior populus, sed hocleritima auctoritate,siue omnium manifesto consensu, siue tacita
142쪽
se ostendit, de quo nunc non est opus pluribus agere,id tantum constitutum esse sussciat. Primo nunquam post Christi censionem, Ic Spiritus sancti in Apostolos aduetum, ex quo scilicet Ecclesia hac Christi coepit,demisse omnino in ea v ros,manifestos , & publice cognitos episcopos, caeterosque ministros: sicut ipsam nunquam posse deficere,constat. Dei de nullum esse lesitimum ministrum Ecclesiae, quantumuis accedentibus sustragijs totius populi,etiam principum,& de nique quorumcunque aliorum, nisi legitimεsit ordinatus ab his , qui ab Apostolis derivatam hanc potestatem obtinent, qui aliter ingrediuntur in Ecclesiam,non iuxta ordinationem Christi ingredi constat: ideo nec per ostium: fures igitur sim α. latrones. Ex quibus iam manifestissimum signum Ecclesiae cap.68. agnoscendae,ex legitimis videlicet episcopis , dc ministris ha- vero aediscobentes, ostendimus apud nos veram esse Ecclesiam: non ve- pos esse uaro apud nouos hos Euangelicos, qui se iactant, siue apud nos et ab apoquoscunque alios nobis non communicantes.Quς imus ita- stolis dreuia
de an episcopi illi, qui ante Lutherum, & nouum hoc suum tos proba, uangelium, siue in Germania, siue in aths Christiani orbis tur,et ex hoe prouincias,pacifice in suis sedibus manebant,& a suis populis verum esse noagnoscebantur, atque sibi inuicem communicabant eri cre- pia Ecclesii. dendi sint Episcopi , quod si negent si inquam negent omnes
episcopos,omnesque reflciant,necesse erit negent etiam,tunc
fuisse Ecclesiam.quo ninil magis blasphemum dici potest, a
que contra Christi promissionem certissimam. Si ante Luth rum non fuit Ecclesia,non fuerunt veri Episcopi, apud quos offerebatur sacrificium aliaris, & usus erat chrisinatis, dc et mone, atque impositione manuum ordinabantur ministri. Propter haec enim &quaedam similia verba illi nostros epuscopos negant,& nostram Ecclesiam nullibi iam vera Ecclesia erat,nus quam veri ministri, nec enim etiam si ad Ecclesias illas remotii simas Aethiopum, aut Indorum, ut aliquando
solent,confugiant,etiam quae nobiscum non communicant, inuenient aliter fieri: non offerri videlicet ibi sacrificium ruinis, aut non ine usum chrismatis, aut ordinationem minusirorum,
143쪽
Ephesi IHanni Romς Petro ac illis primis qui alii successerui ruod Eusebius omnibus libris suae historiae diligentissimὸ trait.Cur hoc3 nisi ut aperte nosceremus ab Apostolis derivari omnem hanc ecclesiasticae potestatis auctoritatem. Neque enim aliter illi ab antiquitate agnosceretur veri Episcopi, nisi propter hanc legitimam succelsionem. Testantur hoc apertissimε antiquorum quam plurimi: & citauimus nos in assertio ne catholica cap. te Eccleira.Tertulliani renci,& Cypriani ex eisdem libris, de quibus proximξ diximus , manifestimina testimonia quae hic non est opus repetere: cum libros illos istos legendos ab omnibus proposuerimus. Tertullianus inquit Pater Christum misit,ille Apostolos, non ergo recipiendos alios,nisi illos,aut per illos clescendentes. Cyprianus illos perfidos dicit,qui re pr positos sine ulla ordinatione legis con hituunt. Irenaeus denique eadem ratione aduersus haereticos agendum esse censet, maximξ qubd non possunt ostendere suam ab Apostolis successionem. Et quidem ad legitimam
cap. v. hanc auctoritatem non solam ordinationem, siue manus im-
Electio, Cr hostionem necessariam esse, sed etiam electionem legitimis ordit Milo suffragiis, & scrutinio faciendam semper agnouit Ecclesia, mini inrora ipsius Christi exemplo,qui duodecim elegit, Et Apostoloru ostenditur riui septem diaconos ab plebe constituunt eligendos, quod hccessaria. eoncilium illud quartum Carthaginense,de quo diximus: αAnactetus manifestissim3 confirmant quae quidem electio longo tempore in Ecclesia a clero & populo facta est, cuius rei manifesta sunt testimonia in historijs omnibus, quia tamen hoc ad rationem pertinet politiae, & legis humanae, quam iu- De Iib a b in mores hominum secundum legem aeternam. & aequitati; idci rationem,ut August.inquit,mutari oportet,constat mutatum deinde fuisse,Sicut enim,ut ille ai modestum, & grauem p pulum potestatem habere sibi creandi magistratus est iustiss-mum,at vero si mutentur mores,ct indisciplinata atque dista. lutus populus fiat iustis sinis haec illi aufertur potestas sic omis nino in Ecclesia factum esse constat, ut aliter nunc Electiones fiant,quam olim. lim multo esset sanctior populus, sed hoeleritima auctoritate,siue omnium manifesto cansensu, siue tacita
144쪽
e A YN o. t. eorr . fiet approbationesve necessitate cogente famam essestes ip sa ostendit, de quo nunc non est opus pluribus agere,id tantum constitutum esse sussciat. Primo nunquam post Christi ascensionem,& Spiritus sancti in Apostolos aduetum, ex quo scilicet Ecclesia haec Christi coepi defuisse omnino in ea veros,manifestos, & publice cognitos episcopos, caeterosque ministros: sicut ipsam nunquam posse deficere,constat. Dei de nullum esse lesitimum ministrum Ecclesiae, quantumuis accedentibus suffragijs totius populi, etiam principum,& de nique quorumcunque aliorum, nisi legitimεsit ordinatus ab his , qui ab Apostolis derivatam hanc potestatem obtinent, qui aliter ingrediuntur in Ecclesiam,non iuxta ordinationem Christi ingredi constat:ideo nec per ostium: fures igitur sunt, α latrones. Ex quibus iam manifestissimum signum Ecclesiae cap.68. agnoscendae,ex legitimis videlicet episcopis, & ministris ha- veros scobentes, ostendimus apud nos veram esse Ecclesiam: non ve- pos elye uaro apud nouos hos Euangelicos, qui se iactant, siue apud nos et ab apoquoscunque alios nobis non communicantes. ςrimus ita- stolis deria
de an episcopi illi, qui ante Lutherum, re nouum hoc suum tos proba, uangelium, siue in Germania, siue in aths Christiani orbis tur,et ex hoc prouinci)s,pacifice in suis sedibus manebant,& a suis populis veram esse noagnoscebantur, atque sibi initicem communicabant eri cre- Ilia Ecclesii. dendi sint Episcopi , quod si negent,si inquam negent omnes
episcopos,omnesque rei ciant,necesse erit negent etiam,tune
fuisse Ecclesiam.quo nihil magis blasphemum dici potest, a
que contra Chrim promit Eonem certissimam. Si ante Luth rum non fuit Ecclesia,non fuerunt veri Episcopi, apud quos offerebatur sacrificium altaris, & usus erat chrisinatis, & et Gone, atque impositione manuum ordinabantur ministri. Propter haec enim dc quaedam similia verba illi nostros epuscopos negant,' nostram Ecclesiam nullibi iam vera Ecclesia erat,nusquam veri ministri, nec enim etiam si ad Ecclesias illas remotissimas Aethiopum, aut Indorum, ut aliquandoselent,confiigiant,etiam quae nobiscum non communicant, inuenient aliter fieri: non offerri videlicet ibi sacrificium autatis,aut non esse usum chrisinatis, aut ordinationem minusirorum,
145쪽
stroru Itaque perierat iam tunc Ecclesia nile neeen ἱδ eoa sequitur,vino solum promissionibus Christi non credamu sed ut iam, neq, apud illos neq; alios ullos ecclesia esse eredeadum sit interrupta semel successione illa legitima ab Aposto
lis, nisi forte rursum ostendant Christum nouos alios genuis. se ministros, non descendentes a patribus illis, quibus dicit. Vobiscum sum usque ad cosummationem seculi, quae omniaeonstant quam sint aliena a vera fide.Certe Cyprianus non de omnibus simul episcopis, sed vel de aliquo in Ecclesia communi sensu agnito dubitare,putat infidelitatis esse. Audiamus itaque illum, d: hoc ipsum , dc, quod diximus de necessitate Episcoporum in Ecesesia, disertis verbis confirmantem ad Cornelium, postquam enim multa, quae in scriptura sunt, de obtemperado sacerdotibus collegisset ut sunt ill a qui in Deuteronomio scripta sunt: Qui non exaudierit sacerdotem, qui fuerit illis diebus,morte moriaturi. Ac ex Euangelio: Qui vos audit,me audit. dc exemptu etiam Christi, nihil contumeliose in pontificem dicentis,etiam cum alapa percuteretur:& Pat Ii excusantis: Nesciebam fratres, quod princeps sacerdotum esset. post haec itaque omnia,sic loquitur. Cum haec tanta, aetalia, & multa alia exempla praeeedant, quibus sacerdotalis, auctoritas,d: potestas Diuina dignatione firmatur, quales putas esse eos,qui sacerdotum hostes,dc contra Ecclesiam calliolicam rebelles,nec praemonentis Domini comminatione, nee, futuri iudicij vitio ne terrenturi neque enim aliunde haeres obortae sunt: aut nata sunt schismata,quam inde quod face doti Dei non obtemperatur, nec unus in Ecclesia ad tempus sacerdos & ad lepus iudex vice Christi cogitatur, cui si secundum mysteria Diuina obtemperaret fraternitas vestiersa, nemo aduersum sacerdotum collegium quicquam moueret,n
mo post Diuinum iudicium,post populi si ragiu, post coepia
scoporum consensum iudicem te non iam episcopi, sed Dei si ceret: nemo dissidio unitatis Christi Ecclesiam scinderet: n mo sibi placens ac tumens seorsim soris nouam h resim co deret,nisi si ita est aliquis sacrileget temeritatis,ac perditς mea
turri putet sine Dei iudicio fieri sacerdotem, quum Dom,
146쪽
eATNῖL. eo NFκ'. in Euagesio sito dicat, nonne duo passeres esse veneunt reneuter eoru cadit in terra sine Patris caelestis voluntate 3 climille nee minima sine volutate Dei fieri dicat, existimat aliquis summa & magna aut non sciente,aut non permittente Deo in Ecclesia Dei neri et sacerdotes id est dispensatores eius non de eius sententia ordinari Z hoc est fidem non habere,qua vivimus: hoe est Deo honorem nodare, cuius nutu,& arbitrio regi.' gubernari omnia sumus,& credimus.Vides quam n cenarium putat Cyprianus episcopum in ecclesia, cum ex eo, ruod non agnoscitur unus,omnia schismata & haereses oriri icat,& quantam illi intelligat reuerentia deberi. Vides quod non permittat de eo dubitari, qui legitimo suffragio, & co piscoporum consensu constitutus est, quodque infidelitatis arguat illum,qui putat Deum non curare Episcoporum, hoc est dispensatorum suorum constitutionem in Ecclesia. Quid
rogo diceret Cyprianus de eo qui periisse iam diu Episcopos
omnes in Ecclesia assereret,quod audent nonulli nouatorum horu asserere: aduersus quos,nescio quo apertiori argumento agamus,quain hoc ipso,quod illi concedunt deseruisse scilicet Christum longo tempore suam Ecesesiam,nec illi legitimos dedisse ministros. quod si hoc tam falsum est, ut nullae Christianae aures patiantur, si Ecclesia semper firma constat, si semper Iesitimos habet ministros,iales erant, qui, cum Lucterus coepisset noua adferre, agnoscebantur pacificὸ in E clesiae quod si tales erant,descendebant proculdubio ab Apo-
solis, & Apostolicis Ecclesjs,quod si ita est,& hi,qui eis su
cesserunt, qui abeis ordinati sunt probata in Ecclesia,& legia rima ordinatione,veri simi Episcopi,atque legitime succediit. Quomodo ergo, ut verbis Cypriani proxime citatis dicam:
PQ diuinum iudicium post populi suffragium, post episse
porum consensum , audet si: aliquis iudicem non iam Episse
pi, sed Dei facereῖ quomodo negare Episcopum probata, α
saluta in Ecesesia electione,& ordinatione constitutum tantane esse potest impudentia hominum, ut in nullo legitimo iudicio conuictum, nulla legitima auctoritate depositum , Epia scopum negare audeat i ncc unum tantum, scd omnes quo quot
147쪽
Apud Lutheroos no severos Epi o
ρ latorum. cap.7o. Qua fraude superint a
Li therant. DE N ro , quot sunt In Eeclesia non tanthnomne, sed longo enam clarpso tempore3 Absit itaque tam perfrictae frontis impudentiarre vel agnoscant apud nos veros Episcopos vel legitimo iudicio illos conuincant,d: alios legitimὸ constitutos ostendant. Illud vero ex his omnibus apertilis sit, apud hos nouos dos istores veros Episeopos no esse. edant orsines suarii Ecclesiarum,ab Apostolis, vel Apostolicis Ecclesius: ostendant ordia natos a tribus legitimis,& probatis inEcclesia Epis copis suos. quos vocant,Episcopos, quod tantorum patrum auctoritas requirit,quod Concilium Nicenum declarat,& Carthaginense qu*rtum sequitur. Quod si non possunt, merito cum Cypriano dicemus eis, quod superius & in assertione catholicacitauimus:h sunt, qui se ultro apud temerarios, Ac convenas sine diuina dispositione praeficiunt,qui se praepositos sine ulla lege ordinationes costituunt, qui nemine episeopatum dante, episcopi nomen assi ut,hoc ausi sunt isti facere, nec mirum. Imitantur enim omniu priorum temporum haereticos, nulla quam scit secta, quae se ab ecclesia separauerit,quae non miatim quacunque potuit ratione, Episcopos sibi quaesierit, se Arriani, sic maximὸ Donatistae: cuius rei apud Cyprianum, α August. frequens est mentio, quum in Aphrica praecipue magnus fiterit Donatistarum Episcoporum numerus. Vndeci Romae ausi sunt Episcopum constituere. Hoefecerunt M Michaei,hoc denique reliqui haeretici,quid mirum igitur si hoc Luthermi audeant. Verum illi non aditer fibi constituebant Episcopos,qu in ordinatione illa,tune in Ececlesia eonsueta, riscilicet a tribus saltem ritu Ecclesiet ordinarentur .Cuius rei in locis Cypriani,& Cornelii,quos citamus,& in lib. August. contra Donatistas sunt infinita exempla. Nostri vero Euangelici sine 'lla ordinatione inuerecunditis certὸ hoe audent, odi
non desunt,qui eos sequuntur clausis oculis, & obturatis auaribus,ad omnem aequitatem,& rationem ordinis audiendam. Sed ut videas,quanta sit veritatis vis,quantus timor peccantium,quam potens conseientiae testimonium, attende qua ratione id fecerint nempe excogitato,callido, nouo nomine vocat se SuPer intendentes, sic in cofessione, quam Saxones ipsi, pri
148쪽
-miI. heri filii eoncilio Tridentino obtulerunt, alij se Pa uores, alij Superintendentes subscribunt, non aliud agentes,
quam quia communi nomine episcoporum scilicet nrar ver eundia,& timore, ne tantam eorum arrogantiam Christianae aures non serant ut episcopos se dicerent ni,qui vix in ecclesia vel minimo gradu digni habebantur,qui sorte nee unquam sacris sunt initiati.Itaque quia hoc nomine no ausi sunt iis ostendere, nec nomen tam venerandum usurpare, idem faciunt sub alio nomine: quod enim Superintendentem Latinὸ dicimus, hoc episcopus Graece dicitur: nisi sorte nomen hoc magis eis placet, quia nouam certὸ episcopatus rationem inuenerunt, quam nunquam Aug. Ambrosius, Hilarius,& ut de Graecis dicam Athanasius,Batilius,& Chrysostomus nouerunt. Sed de
his satis,quocunque nomine vocentur,duabus rationibus manifestissimὸ eos ab omni Ecclesiastica auctoritate alienos ostedimus.Prima,qubd ab Apostolis,& legitimis eorum successoribus nihil acceperint,nili si qui sortὸ eorumin Ecclesia prius
sunt ordinati. Retinebunt enim hi,fatemur,quam Sacramento consecuti sunt potestatem, sed ea non tuli surtim,& sacrilegὸ,atque ita in perniciem suam,& suorum,uti possunt, contra eorum ordinationem a quibus acceperunt. diecunda pomia ratio quare eos excludimus ea ipsa est, qua nostros legitimos probauimus. Cum enim qui prius in pace Ecclesiae habuti sunt Episcopi,& qui ab illis ordinati sunt nullo iudicio leo timo damnati fuerint, qui fieri potest, ut eorum populos
usurpantes atque Ecclesias,in quibus agniti erat, possunt episcopi esse Audiamus etiam adhuc Cyprianum de hac re Cari Gstus,ait ille,docet: erit unus grex, de unus p stor; dc ςβς psessς pli pratii, in uno loco aliquis existimat, aut multos pastores, aut plures furi
gregest Vides qinim impossibile Cyprianus putat superstite
vero Episcopo alium constitui posse. Lege totum illu librum, α multa alia,quae ad Cornelium scribit, quid aliu&continet, quam reprehensionem audaciae Donatistarum, qui hoc conabantur efficere.In omnibus illis id praecipue agit, ut Ecclesiam scindere probet eos,qui receptis prius, ct agnitis non le-zitime danatis Episcopis,alios superinducere conantur. quod
149쪽
& ipse Cornelius Romae eidem conleporaneus Cypriano eon Lib. G sic tra Nouatu testatur: ut habes apud Eusebiu in epistola ad F cles . bi t. bianum Antiochenum, in qua fraudes, de malitiam Nouatic p- A detegens s , inquit de eo,qui Euangelium vindicabat, nesci bat in Ecclesia catholica unum Episcopum esse debere, quod ideo dicit, quia se Romae fraudulenter ordinari curauerat, quem tamen etiam si , tribus ritὸ prius constitutis episcopis,
ordinatum nullo modo ullus agnouit catholicorum Episc porum hac etiam ratione,quia legitimo episcopo permane te furtim fuerat ordinatus. Quomodo igitur tales agnosse mus episcopos in Saxonia, quomodo latum gregem illorum
subito ortum credemus, quomodo Brentium episcopum habebit ullus recte sentiens, qui tamen 1 suis Superintendens dicitur,& ipse quidem non minori, quam episcopus aliquis,auctoritate apud suos habeturictim populi ii, quorum se iactat,& ab ali)s iactantur superstites habeant episcopos prius constitutos,& succedetes hs quos costat a principio ipsius Christianismi in illis populis suisse episcopos, de quorum veritate non magis licet dubitare, quὶm de ipsa fide, quae per eos priamum an nunciata est.Clim denique apud eos nulla sit legitima ordinatio, nulla successsio,sed intruso,& temeritas manifesta.
cap. mi Frequeter quide Brentius in suis his Prologomenis minatur calumniis contra hanc successionem se multa dimirum sed cum ad rem Brentii con ventum est mores arguit Episcoporum, atque ex eis probat, ira doctori non eos legitimos este Apostolorum succes res, ouasi verbiale cr eis non possint ulli esse mali episcopi,aut non possi in sede,& auctione mini istoritate succedere alteri,qui diuersis, imo contrarijs est momorum Ee ribus: sed de his iam superius satis, quae nec ipse Brentius ne clesiae reis gare potest. Quorsum igitur postea proprio loco de Ecclesiastondetur. clamat,quod Ecclesia nostra,quam scilicet ego credo, de assero,constat ex humana electione,& successione,quasi vero inquietas successores Apostolorum,& auditorum ipsorum non possint esse sceleratissimi, & imphsiimi nebulones: nos ver oecontrario facile ei respondemus impijssimos, Ad sceleratillia mos Posse esse veros episcopos , de perficere ministeria propria, Spiritu sancto id agente,quod ipse confitetur: Succe
150쪽
res igitur Apostolorum fiunt in gradu, & dignitate: & ex his
pendet proculdubio Ecclesia. quod vero codem loco nos eos dominos nostros agnoscere dc non seruos dicit, quὶm sit Verὸ dictum, inseritis ostendemus.Certia id nec ex nostris,nee ex ullius re M in Ecesesia sentientis scriptis verὸ eolligi potest nos videlicet episcopos,nostros dominos agnoscere. Ciatasti Brenti loco primo de auctoritate principum, ex conciolio delectorum cardinalia ingenta, de verist E eos, qui pontificem dominum dicunt esse beneficiorum, adulationis , demendach criminibus ab illis grauissimis patribus notari, hoe non est agnoscere dominum nostrum, sed tantum ut Paulus doeet ministrum Christi,& dispensatorem mysteriorum eius.
Clamat rursus contra electionem carnalium, inquit,cardin
lium, de eanonicorum , sed quid hoc est aliud, quam schisina interminabile propagare in Ecclesia, ut scilicet omnes simul, quotquot in Ecclesia episcopi sunt,& ministri rehciantur, 3d quos tumultus ,& interminabiles lites esse in Ecclesiaturum quis non videat. necesse erit certe, ut nouis miraculis,aut Angelorum ministerio eligantur ministri Ecclesiae, ne clamet Brentius, quod electi sunt a carnalibus, cui breuiterhoe est dicendum.Primo nosti Brenti inter hos , quos tu carnales vocas, nullos esse gementes, de dolentes super cunctis abominationibus quae fiunt tu ipse citasti, de pontificis H drianis delectorum cardinalium,& legatorum ad concilium Tridentinum humilem consessionem,& exhortationem, qua se, de alios ad hunc gemitum poenitentiae saluberrimae excit
runt , ut diximus. Quis ergo tam temerarium iudicium non exhorres sequis non obturet aures tantae temeritati, qua in cognitos,vel de nomine, electores omnes episcoporum , per
tot sicclesias orbis dispersos,unico verbo damnat, de a iure eligendi rehcit Brentius. Deinde quid aliud dicturi sumus sic omnes rehcienti, quam quia Moyses, de Aaron: Non contra
nos murmur hoc est,sed contra Deum: non iam praelatos impugnat,qui hoc dicit, aut eorum clectores,quos carnales vos eat . sed Deum ipsum, cuius de conseruanda Ecclesia , de insenistrorum eius integritate,certissimas habemus promissiones: