장음표시 사용
171쪽
promissioni tribuit: ex quibus omnibus hoc verbo, Ego ro- ui pro te,agnoscimus lignificari rationem,qua Petrus ex imsrmo homine,factus est saxum firmissimum, de ex uno homune factas est pater succedentium omnium sibi atque ita perpetuo confirmat fratres. Ratio itaq; huius oratio Christi est, Ego. inquit rogaui pro te, hoc est verum Ecclesiae sun lamentum oratio Christi. Postula inquit Ps ius a me, de dabo tibi
gentes haereditatem tuam, ipsa est validissimum robur, Ad omnis infirmitatis humanae solida confirmatio. In mundo in-lo .i6- quit Christus pressuram habebitis,in me autem pacem. Haec oratio pro Petro specialiter iiisa impetrauit illi, ut de si lapsiis. I fuerit, non tamen in finem usque perietierauerit, sed mox rediet rit per poenitentiam. Haec obtinuit, ut deinceps fortis cis
ctus confirmaret fratres,clim in principio Ecclesiae post ascensonem Christi, de aduentum Spiritus sancti primo ipse lo-ε οφ λ queretur populis, astantibus reliquis undecim: ipse de miracula frequentiora ediderit ipse de in templo populis, &inconcilio sacerdotibus loqueretur: ipse denique Ecclesii ia δε ρ δ' eam disciplinam exerceret, ut in morte Ananiae, de Sapby rae patet, de admirabilior caeteris haberetur: ita ut in plateis
ehcerentur infirmi,ut veniente Petro saltem, umbra illius ol Umbraret quenquam eorum ,& liberarentur ab infirmitat
bus suis.Vbi iam in eo impleri videas illud promissiim: Qui creIOsci . dix in me, operia, quae ego facio,de ipse faciei, de maiora ho
cap. 84. rum faciet . quia ego ad Patrem vado.-i
Tria haee Io, Vide itaque in his tribus trium Euangelistarum Christi verea conferunta bis ad Petrum,hoc opus Diuini consili), de admirandae prouiatur interseia dentis constituendi in fundamentis Ecclesiae suae infirmii h cr alijs etia minem:vt admirabili ratione illi inniteretur aedificiu illud, &locis Euan domus,in qui etsi irruerint flumina, lauerint venti,& descen teli . derint pluuiae tyrannorum scilicet persecutione I haeretico
rum versutiae non cVruerit nec ullae inferorum porix in eam vn lpam praeualiturae sint. Hunc itaque ordinem, quo res tamia non solum facta, sed commendata nobis paulatim est, aduertamus. Primo promittitur hoc illi homini Petro apud
172쪽
Matthaeum, sed non iis quam fuisset ei a Patre reuelatum arcanum diuinitatis Christi mysterium: non,inquam , prius quam dixisset pro omnibus,re aliorum nomine, Tu es Christus filius Dei vivi, tunc illi iam aperia promittitur,qubd sundamentu sit futurus Ecclesiis ut auctoritate patrum expositu est. Non inquit aedifico Ecclesiam,sed aedificabo est quamdiu enim ipse Christus praesens erat , secundum visibilem illam corporis prςsentiam non opus erat alio sundamento nfirmis ipsis hominibus, qui ei adhaerebant. aedificaturus itaque E clesiam Christus supra Petrum post resurrectionem suam iatunc,cum haec diceret,Tu es Petrus, petram ipsum efficit, de . saxum. Nam es,& non tantum, is, inquit. Datur igitur illi in praesenti non minimum fortitudinis donum, atque ita iuxta hanc aedificii metaphoram possumus merito dicere, colloca tur iam in fundamento. Mdificaturi enim solent nonnunquaaliquanto prius tempore primos fundamenti lapides iacere, de ipsa sola fundamenta aliquan2iu sic imbribus, ct caelo p tentia permittunt, probanda quodammodo, de obduranda.
Id vitiis est Christus agere, cum haec diceret Petro. Tu es P trus , &super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam, quia inquit, lisper te aedilicanda est Ecclesia, iam te in fundamento colloco. Accedeigitur,inquit, huc, i sic est locus tuus adhaeremibi, quem confessus es: ego sum firmissimus lapis. Innitere itur huic immobili,quam confessus es diuinitati: hic sit locus tutis,ut proximus ritu Luctus, α coniunctus sustinere possis Ecclesiae sblidulimum aedificium. Hic igitur primus gradus cst aedificatoris nostri caelestis, collocatum est primum illud
fundamentum Ecclesiae, Zd coniunctum est Christo:& ut m gis aduertas quanto consilio & ch nctatione hoc fiat,vide adhuc quiddam aliud praecelliste : cum enim primo accestillet Christit Petrus , statim sub initium praedicationis,& testimo-nb Ioannis Baptistae intuitus illumIesus es Tu es Simon sitia ius Iona,tu vocaberis Cephas, quod interpretatur,inquit Euagelista,Petrus. Hoc enim vocabulo Cephas, quod vi Hieronymus inquit, Syrum est sclliditatem quandam in Petro sutura Christus ostenditivocaberis inquit deinceps si uim,re stabi- . ra ue le
173쪽
le saxum.quid hoc rogo , quam designatio quaedam est huius Iapidis in sundamento collocandi,ac si diceret, te designo , de
deputo,ut in fundameto colloceris.Itaque hic est primus Oi nium gradus, post aeternam Dei praedestinationem hia incipit executio eius circa Petrum. Quos praedestinauit, inquit Pax Ius illos vocavit Iam vocatur Petrus & significatur destinatiis in fundamento Ecclesiae. secundus ille est, quem exposuimus ex Matthaeo, ubi collocatur iam in fundamento : Ostenditurque ei proprius locus. At vero quoniam multa opus erat non
Christo, sed ipsi Petro probatione, ut ad veram soliditatem
perueniret. linquitur sic collocatus tentationum turbinibus,
ut paulatim eo fiat fortior, quo ma3is est conscius infirmita tis propriae.Na de post parum audit: vade post me Sathana,nsi sapis,quae Dei sunt, quia enim Christo consilium dare voluit,
absit inquit a te Domine, non erit tibi hoc de cruee,de passi ne loquens,quam indicauerat Christus, atque ita praeire volebat, & non sequi propter quod incipiebat iam scandalum pa-
ti crucis admonetur a Christo ut sequatur, vade, inquit, post me:vt teneat locum designatum sibio ostensum prius, ut ad . haereat illi petrae, si vult constas esse. Relinquebatur enim pal Iulum arbitrio dc sensui suo:& permittebatur nonnihil deflectere a rectitudinis illa linea, in qua collocatus erat a summo illo aedificat ore,atque ita nutabat, sed reductus a Christo ru sun stat. Verum quia restabat ultima illa probatio, in qua e serus erat Petrus, quia deserturus erat locum iundamenti sui, Ad non adli surus petrae diuinitatis, sed humanitati: unde non mirum si cum ea, infirma quidem secundum speciem exteriorem, pavente, atque timente ceciderit ipse cum caeteris in E ra illa terribilis tentationis,quando,ut in Psalmo seriptum est, liquefiebat terra,& omnes qui habitabant in ea,terra illa,caro scilicetChristi,liquefiebat citaritatis ardore,&humilitate:propter nos omnes verb habitantes in ea Apostoli scilicet 2 aiscipuli timore, de trepidatione, quia itaque hoc restabat,& promiserat ibidem Deus, se confirmaturii columnas terrie huius. resta iraturum scilicet, in conspectu hominum infirmitatem
illam suam,& glorificaturum,osteni uinque illam fuisse omnem
174쪽
nem nostram mmtudinem,' Apostolo etiam ipsos per spiritus sancti aduentum: instante hac hora, in illa ultima coena lapidi illi suo, quem deputaueiat fundamento, que constitu rat iam in eo speciali iis loquitur: Ecce inquies Sathanas expe-cuit vos, ego autem rogaui pro te: in hac significans tentatio ne communi omnibus specialem sibi curam esse de Petro: &quod libero suo arbitrio dimissiis casurus esset, & sese aversita. rus P Christo: ne,cum hoc conspiceret, deficeret animo in eam laberetur desperationem, inquam a ludas: Ego, inquit, rogaui pro te: non praeualebit, nec diu tencbit te ille castis, &
ideo conuersus ab ill negationis auersione , & conuersus ad agnoscendam infirmitatem tuam, quam nunc quasi sortitudi- nem iactas,animam pro te ponam, ct Paratus sum tecum es in carcerem, de mortem ire, uicens : Abnis itaque conuersus adme,agnita in Mimitate,& peccato tuo, non miraberis infirmitatem proximorum:sed qud mihi coniunctior,& prupinquior . eris, eo magis per compastionem infirmorum fratrum ad eos etiam conuersus confirma illos exemplo ipso tui casus, ct p sterioris fortitudinis,denique & veritate doctrinae.Hoc itaque iam tertium est.quod circa petram efficit Christus, magis via delicet ipsum sibi viuens,& futuri casus conscium reddens , &permansurae promistionis suae , quam ct impleuit illi etiam i ter ipsas suas abiectissimas passiones, cum conuersus Iesus re- .spexit Petrum,d: recordatus est Petrus verbi Domini,& egres M.
sus foras fetiit amare, Ecce conuersum Petrum, ecce ad iusilocum,quem reli uerat, reductuna: idque a Christo, se prius conuertente ad illum, α suis oculis ipsum trahente: unde de post resurrectionem ab Angelo,a insignis, inter caeteros nominatur .d: ab eo, 'ui proculdubio reliquis erat praestantior.
Ioanne plurimum illi delatum esse, idem ipse scripsit, quum Σαenim audissent, non esse corpus Domini in monumento,cu rebant,inquit,duo simul Petrus scilicet,d: Ioannes, dc ille alius discipulus praecucurrit citius Petro, & venit ad monumentu, non tamen introiuit,quousque Petrus veniret,& introiret: αtum inquit alius,qui prius venerat introivit. Non vides quanatam illi exhibeat Ioannes ille, qui super pectus Domini rec bust,
175쪽
buit reuerentiam Nerum restabat ut apertilis,& coram omniabus restitutum in stium locum Dominus Petrum ostenderet. Sequitur igitur vltimum Et astantibus reliquis ait illi : Simon Ioannis,d igis me plus his ubi cum ille respondeat etiam Domine, de Christus hanc responsionem non improbet, confirmat ipsum caeteris altius sibi coniumstum esse, de ideo dignum a se factum,qui caeteris omnibus praesit, & prae caeteris in cura Ioan. ai. ovium, de gloria martyrij Christo accedat.Pasce,inquit, oves .
meas &: cum senueris,alius te cinget,& ducet, quo tu non vis, significans qua morte esset clarincaturus Deum: de tandem sequere,inquit, me, prae caeteris videlicet omnibus mihi conia
. iunctus esto,quibus verbis ut satis superius ostendimus patrii testimonijs, de ostendemus iamiam sensu Ecclesiae totius o bis commissa ei cura est, & Christo in aliam vitam transato, Lucae. 2 . de proptereὶ dicente: Haee sunt verba, quae locutus sum ad vos, cum essem adhuc vobiscum, illo,inquam,nsi cum eis e istente, sed per transitum quendam eis apparente,Petrus su stituitur,& non obscvia sed coram quinque alijs Apostolis, Nathanaele hos enim resert Ioannes praesentes fuisse declarat ipsum caeteros debere praeire, de loco sui habendum ab omnibus,hoc enim cuncta illa significant,& praeeipue illud, sequere
me. Nec enim tunc magis ipsum, quam altos corpore crede
. di sunt Christum sequutu,nec aliquo ibat Christus, quo opus, esset Petrum sequi,ied sequere inquit, me in hoc magisterio de praelatione,atque ita nunc vltimo,non tantum ipsum in finxdamento constitutum ostendit, sed etiam superaedificat ipsi cap. sii. cios:& illum loco sui caeteros habere praecipit. Haec igisupradicta tur circa Petrum a Christo perfecta non certe illum sngulari de petro sue ter res exisse,aut ad eum solum pertinere, sed ad successores erisorib. etia etiam tuo in eo munere, &magistratu , quae tunc institueb eo uenire tur,persuasit Christus ipse Ecclesiae suae, ut ita agnosceret per
petuum munus,perpetuum gradum,quod perpetuo in ea m neret,institutum esse in Petro niagistratum inquam proprium Ecclesiae,& unius hominis a Christo dependentem primatum, quo praecipue unitas Ecclesiae conseriretur, humano quodam more, sed supra humanam virtutem, sicut Ecclesia societas qu
176쪽
ouaedam humana est,& ab homine gubernari eam risius voiluit cum certὸ posset,si aliter velit, perie, absque homine eam restere, sed ut diximus in principio huius loci de Ecclesia, m-mium esset abiecta huniana coditio,nisi ministerio hominum Deus uteretur ad gubernandos homines. Qui ergo videm V p; i. mus sin utirum Ecclesiarum Episcopos, α pastores, vicarios Nec Iario utique Christi in eius grege & capita,& agnostimus ut excD in E priano superilis citauimus, oportere in Ecclesia Qitholica unu esse Episcopum, quid mirabimur si in tota hac magna Eccle μπIUsia cuius omnes aliae partes sunt, de membra,etiam sit unus vita ς pμt morarius Christi reliquis omnibus Ecclesijs ,& earum capitibussu periori per quem inunitatem fidei,rituum,dc morum, qualitu necessarium est omnia membra, cum dissenserint,colligulitur:& ne dissentiant cotineantur Cur inquam hoc durilis a ' eipiunt qui sequuntur sensum suaecur dissicilius erit Deo, ma . . . .
aut MUTUOI - 1 . - . caput Christum , Mamuliuile etia
dependentiam abeo quςrere nunquid quia aut minus necessari uti est uniuersali Ecclesiae visibile caput, quam tarticulari . bus . aut quia si non minus necessarium , non aeque possibile, aut facileὶ Quis vero hoc dixerit, nisi qui Dei non cogitat omnipotentiam cui nihil dissicile est P rirnum vero quis etiam nomanifeste videat,affirmari non posse' quis non intelligat, quo partes Respub. magis distant, volatius patet cillitatis ci re- . . Igni societas, eo magis necessarium esse, ut in 1 collisantur. α contineanturZ Viciniora, Ac propinquiora facile sese agno
scunt, de inuicem participant: At vero quae nimium remota sunt, maioritabore congregantur, re continentur. Certe hoe
habet hominum natura proprium,vinciit exterior cultus illis necessarius est,quo interiora sua exerant,& prodant,α per e terna alijs signincent,& in eis convcndant: ita ut unitas interioris,& exterioris cultus servetur, necessauus est corporeus, αvisibilis locus, atquealtare: Ostendit hoc altare illud filiorum Iosue. ai. Ruben,& Gelli citra Iordanem ς libratum,non quidem ut illisitetitur holocaustriaut vi u M offerendas,sed an testim
177쪽
nium inquIunt, ut sinuamus Domino. Vbi duo eosidera :da sunt, huic proposito non incommoda. Alterum quod ipsi
fecerunt: alterii quod omnis reliquus populus Israel. Illi enim videntes se Iordanis flumine separatos a reliquis timuerunt. ne ea locorum intercapedo,& fluminis impedimentum suecei . su ceratum,& generationum, Occasio fieret schismatis, atque i diseessionis a veri D ei cultu. Visibile quaerunt testimonium is eadem inuisibilis fides, & idem exterior cultus non minus ad
se,& posteros, quam ad reliquos filios Israel, & successore,
eorum pertinere ostenderetur. Ouod consilium, clim Eleazae, sumin is sacerdos ,& totus populus Israel probant, meritb a Deo credendum est misse, & ostendere, quantum sit opus via
sibiliter, & corporee uniri eos maxime,quos longe distantes in eandem fidem, α cultum necesse est conuenire.Quod autem Iosue. ra. populus Israel tunc secit conuenientes omnes in unum ut dimicarent contra eos,& mittentes Phinees filium Eleagari, & de cem principes tribuum suarii, atm dicentes quae est ista trans. gressio, cur reliquistis dominum Deum Israel, aedificantes aut e sacrilegum,& a cultu illius recedentes,& caetera, quae illis dixerunt, quo a tanto schismate, quod timebant eos abduc rent,quantum nostra confirmantiquantum ostendunt vili bile hane congregationem necessaria Z Primo quod in eo populo, qui Christiani figura fuit, α umbra unum tantum templum unum duntaxat holocausti altare voluit Deus esse, conserua Peut. ia. dae unitatis causa.Caue,inquit,ne offeras holocausta tua in omni loco,que videris. sed in eo, quem elegerit Dominus in una tribuum tuarum offeres hostiam, quod & si non satis seruatu, cam populus immolaretin excelsis, quam diu tamen unum te elum agnitum fuit & unus locus diuini cultus: tam diu unitas' seruata est i hus populi, & cum erimum Ieroboa ab illo ten l lo separauit populum, ectis vitulis aureis,sacerdotesque il- 'gitimos costituit, & cultus Dei,& verae fidei ungas petierui, Ood nenieris, prohibuerat Deus, es sane quando memoria. I erat legi; eius,& recentium beneficio , eductionis ab Aegypto, & introductionis in promissionis terram, totus popalus
178쪽
pastore uno que Deus Ecclesiae sua procit, eontendunt avertere Christianum populum, ut videlicet non plus Germaniae cum Italia conueniat in fide , & cultu, quam in aths politicis.
α externis rebus limb multo minus quam initiis: I. pari r tione caeteris Christianis populisξNon opus hic est alio sortiori argumento,quo probemus hos unitatem Ecclesiet scindere, quam re ipsa constituatur Ecclesiarum status, ut illi volunt,ut iam apud se costituunt,ubi pr qualent:& re ipsa ostcnditur nulli Ecclesiae quicquam commune esse cum altera,nisi quantum sibi placuerit,atque ideo nullam posse esse concordiam, quia nullum iudicium, & nullus ordo. O certE miserrimam condi tionem talis Ecclesiae, b iam non unius, sed plurium. Si enim omnςs illae unaEcclesia, ubi ratio, qua dissidentes uniantur quδdsi haec deest, deest unitas. O confusionem interminabile unius Ecclesiae. Dicunt aduersa si illa de uno altari ,& templo
ad tempus legis veteris pertinere, nunc vero quando in omni loco munda offertur oblatio Domino,quum masnum est no .men eius in Gentibus,tam his opus non esse. Fatemur quidem unitate Ecclesiae spirituale esse,non corpoream, dum in omni corporeo loco offertur Domino oblatio munda: sed in uno
spiritu,in una concordia fidei, de qua scriptum est quod mul- Ast
titudinis credentium erat cor unum,& anima Vna.Quia tame,
dissib spiritus lege sumus, ct spiritualis unitas praecipue n
his commendetu homici tamen sumus corporei,di corporeis rebus tenemur, de inouemur, & ab hominibus gubernarinos Deus voluit,quis no videat Ecclesiam totam uniuersitem ab uno homine regi oportere: nec corpoream illam unitatem,
quam adconseruandam morum, & fidei spiritualem instituit cap. s ipse Christus cotemnendam esses Ouare id tantum restat, Omnes pa- ut sicut diximus ostendamus sensisse semper patres,atque dO- tres, σ viiictores Ecclesiae,& cum eis totam Ecclesiam in Petro a Christo uersam Ee Domino perpetuum instituturn magistratum, qui, quamdiu clesia agno
Ecclesia permansura est,promissione Christi constabit,& ρος uisse sude
cepto eius agnoscendum est ab omnibus in Petro,& in successores Petri. soribus omnibus eius Romanae Ecclesiae pontificibus: ubi se- ut viculos des illa voluntate Christi collocata est,concessum esse prima chriac
179쪽
tum EecIesiae administrationis, & vicariam potestatem rice Christi in .niuersos fideles: atque ideo ipsos caput esse, & p
tres omnium fidelium, dei Ecclesiam illam matrem omnium aliarum Ecclesiarum agnouisse Christo persuadente totam Eocletiam est ostendendum: quod cum antiquum Ecclesiae statis ex histori s fide dignis intuenti reseca compertum si moliui tur tamen aduersari; non solam obscurare,sed in contrarium etiam ita conuertere, ut simpliciores aut omnino decipiant, aut plurimum turbent. Confirmandum est igitur nobis non multis, quod ab aliis fictum est, sed certissimis,& lucidissitamis testimonijs omnium aetatum,& temporum Ecclesiae. In qua re magis yericlitamur copia rerum,quam penuria: Dis cilius nobis est ex multis pauca seligere,qu2m foret coacem re immensa sed conabimur, praecedente nos diuina luce, essi. cap. 88. catiora, quae occurrerint nobis referre. Primus igitur
Ire naei, er ex prima aetate E esiae,quam ab Apostolis usque ad eoneilia cum praece Nicaenum, & Constantinum imperatorem, atque Siluestrum. denti pa papam merito computari posse iudicamus, o tempore ce ira fides detum est Ecclesiae synceritatem permansisse & totius auaritiae, primatu Ee atque ambitionis speciem quam longisssime abfuisse ab ea, inelesia RO rer persecutiones grauissimas, & martyria maximE Episcop, mane. rum,primus inquam ex illa aetate dignissimus testis, Irenaeus ille Lugdunensis Episcopus,qui Polycarpi Apostolorum discipuli auditor attentissimus fuit, & praecedentium omnium te nuit memoriam,& scripto commendauit laudes cuius Euse ibius commendat frequenter in Ecclesiastica historia. Is igitur p. 3, 3.lib.adueritis haereses Valentini, postquam de traditione Apostolorum ; ad quam in omni controuersia fidei recurrendum, docet. locutus est:& eam inquirendam dixit , in illis Ecclesijs, quas Apostoli instituerunt,& docuerunt,de quare superius iatis dictum est, sic loquitur.Sed quoniam valde longum est, ii, hoc tali volumine omnium Ecclesiarum enumerare succelliones,maximae de antiquissimae, & omnibus cognitae, a gloris mis duobus Apostolis Petro,& Paulo Romae fundatae,& constitutae Eeclesiae,eam, quam habet ab Apostolis traditionem, , de annunciatam ab omnibus fidem , per successiones Episco-α porum
180쪽
E A T Η o L. eo Μνas: Dporum peruenientem usque ad nos iudicantes, eonfundimus eos, qui quoquo modo vel per sui placentiam malam, vel viis nam gloriam,vel ter caecitatem, Ic malam sententiam praete quam oporte colligunt. Ad hanc enim Eeesesiam propter potentiorem principalitatem necesse est omnem conuenire E esesiam,hoc est eos,qui sunt undique fideles: In qua semper ab his,qui sunt undique, conseruata est ea, quae ab Apostolis est, traditio. Haec primo inquit Irenaeus, non quasi noua,aut ὶ se adinventa, sed ut re ipsa certissima & testimoni s omniu conafirmata,in quibus vide ea,quae diximus de uno masisterio, de iudicio necessario ad unitatis in fide conseruatione,& de co Iorea,& vssibili unione atque loco ad spiritualem conserua am,ad hanc,inquit,Eccleuam Romanam necesse est omnem Ecclesiam conuenire: hoc est eos,qui sunt undique fideles necesse inquit est: non voluntati permittit cuiuslbet: sed omnes dicit necesse esse ad hac conuenire. Nunquid credi potest,hoc a se confinxisse Irenaeum quomodo auderet ad conuenienduin Romanam Ecesesiam astringere omnes, aut quis sustineret cum audire, nisi res certissima foret neque ipse nanc tam ce tam assertionem sine testimonio reliquit,in nac inquiens co seruata est semper ab his qui sunt undique, Apostolorum tra ditio semper ait, L ab omnibus, vel ab his, qui sunt 'nd Mutille loquitur,coseruata est in hac Ecclesiaveritas prςdicationis Apostolorum.quo modo,rogo, ab omnibus conseruata estin Ecclesia Romana haec fides, nisi quia omnes semper agnouerunt in ea seruari:& ideo illius fidei se adiunxerunt,ad eam referentes quod crederent de quod dubitarent, ut ab ea explicas retur expectantes. Itaque habemus omnium praecedentium testimonus illum suam confirmasse sententiam:Habemus RomanamEcclesiam maximam esse antiquissimam,principalem,& potentiorem caeteris omnibus,sundatam 1duobus Apostolis ,in qua semper traditio Apostolorum seruata est, ad quam nes tenentur conuenire qui sunt ubique fideles animorum videlicet, & cordium consensu. Sed audienda sunt attentui