장음표시 사용
151쪽
Ait illi modus seruandi Ecclesia suam3 Nunquid non nouit
ille,etiam te teste Brenti, per malos ministros perficere id, ad qtiod ordinati sunt cur igitur per carnales etia electores,noveros Episcopos facietὶ nunquid & per ipsos episcopos etiam malos,oues suas no poterit pascereὶ Cur vis Brenti credere dc
. docere totis quadringetis aut trecentis annis ante Lutherum,
ne de pluribus dicam nullam suisse Ecclesiam veram, & manifestam:atque ita omnino nullain suisse quandoquidem non est nisi manifesta sit,ut probauimus, unde necessarium sit, perisse omnes quotquot baptizati sunt, de Christiano nomine nucupati:quo quid ,rogo,durius,& iniquius dici potemqui duid enim dicas, quicquid fingas de latente Ecclesia: certe iniena, & falsa Ecclesia constat damnari omnes, constat, ii quam, falcam Ecclesiam sugiendam esse , de abominanda.PGrierunt itaque toto illo tempore omnes,quotquot in Christia Lib. de prae erediderunt, ut verbis Tertulliani dicam: tamdiu regnauit scriptiotii error quam diu Lutherus non erat, & ut ille de Marcionitis,ac με αδεπη Valentinianis inquit, ita ego dica aliquos Lutheranos liberan με h ctis da veritas expectabat, interea perperam euangelizabatur,pem ς ' per credebatur, tot milia perperam tincta, tot opera fidei perperam administrata,tot sacerdotia, tot ministeria perperam sumsta: quid itaque rogo his durius Nonne satius erit credere,Deum quidem & ob demerita nostra, de propter sua prosunda iudicia permisisse quamplurimos malos Praelatos, per quos tamen in communione Ecclesiae permanentibus, dedignos se Dei gratia reddentibus spiritualia charismata, de
ipsam denique aeterna salutem dignatus suerit conferre: quam cap. r. in tam extrema incidereῖ clim etiam si omnes ministros malos Responde- negare nequaquam possemus,nec id fidei nostrae , aut veritatitur Mijs e Ecclesiae quicquam obesselmullum autem epilcopum verum
Iuniis Bren fuisse reliquum, qui asserunt, de Ecclesiam auferunt, de similliij cotra or omne salutis spem convellunt, denique promissionibus Cbri .dulationis sti aversantur. Sed adhuc vociferatur Metius primo illo furemetu, suo loco,de auctoritate principum,qubd ego unctione Chrius mores eis smatis necessariam dicam,dc nihil aliorum suiscere,ut quis sit pii copom. legitimὶ ordinatus: qua in re inscitiaim meam asserit me r
152쪽
Ecclesia vera ordinatio:ctu breuiter est dicendum , me capite de ordine patrum,& Conciliorum certissimis testimoni)s,etsi breuiter, Sacramentum ordinis necessarium sore ostendisse Hanc em intelligo veram ordinationem ministrorum , quam tamen & electio debet necessario praecedere. hoc & ibi, & hic etiam asserimus, quod cum Brentius non ostenderit falsunt esse, no ostendit me nescisse quod certis testimoni)s probaui, a tota habet Ecclesia. De unctione vero alijs locis diximus, quodpatru habet doctrina, clim haec Brentius ostenderit filium, fatebor me ignorasse,sed no est omittendit,quod eodem loco, & contextu ait me no considerasse,quid sit status huius controuersς,non enim quaeritur,inquit,num sine legitima,&ordinaria vocatione licet alicui inuadere in ministeria Ecclesiae,hoc enim non licere certissimὸ fatetur in Ecclesia silis Dei, quod nec in humana politia licet, ibi nostra certὸ confirmat. quanto id certius est,tanto libentius amplectimur,nec ignorauimus hoc posse ad nomen trahi, ut scilicet quis', dicat se te
gitime vocatum. Propter hoc igitur & in eo loco, & hic etialegitimὸ vocari asseruimus eii, qui iuxta Christi ordinatione vocatur,& ordinationem Christi ostendimus,qualis suerit,i stimonio patrum, & Conciliorum: ex qua manifestum sustuest qui sint legitimὸ vocati sed addit ille, Hoc quaeritur, num Asotus sic enim me vocat & praelati eius, qui sunt hostes doctrinae persectet,& Apostolicae,& eam omni crudelitatis gen re persequuntur, sint vera illa filia Dei Ecclesia , a qua miniastri ordinationem petere debeant. Quid igitur dicemus illi, qui omnia sic confundit,ut diximus quod si prςlati nostri sunt hostes doctrinae Apostolicae, fatemur non esse agnoscendos,
sed hoc est quod quaeritur Brenti,non,an , qui persequuntur doctrinam Apostolicam , sint vera Ecclesia fili3 Dei: sed qui
hoc faciunt nostri,an vestriῖ hoc quaeritur, quod tu ipse set ris . Sic enim capite de Ecclesia in fine inquis, An non est haec nostra controucrsia qubd ipsi quidem de nobis loquens dis.
cesserint a vera & pia doctrina: nos autem eam profiteamuricii igitur haec est controuersia vestra, ostendite ubi sit legitimE
153쪽
definita qubd si non est, curasseris certδ,iustὸ vos recepisse a nobis, id statuens quali certii, quod postea fateris in quaestio- C p 73 nE venire. Sed quod statim sequitur,audiamus.Hoc inqua t quaeritur ait ille num Petrus, de Ioannes, de reliqui Apostolist v ς non prilis debueriit Hierosolymis pr dicare Euangeliu Chri-trus cpisco M.quam ordinarentur ab Anna,& Caipha an non erat iste m-psti η' rq quit ordinarius successor Aaronis 3 Quid ergo si Romanus pq' pontifex fiat Caiphas,an non sine auctoritate,&vnctione eiusti cib-qμii' lie ebit pio docto viro in Ecclesia, ad quam consensu ma3Lhqrt ih i' stratus,& populi vocatus est, Euangelium annunciare,&ς
sti ςψηθιω- eramenta administrare Haec liint, quae Brentius tanta confi- ηt- dentia inter silos docet. in quibus aduerte,rogo, quam pudendum,& indignum hoc sit,quod audiatur ab his, qui vel tantilla eruditione,& modestia praediti sunt. Loquitur enim , ac si 1 legis vetcris sacerdotio Apostolorum auctoritas penderet, de contumeliosus est in Epit copos,&blas hemus in Christum. Quid veritatis,rogo,habet Annam,de Caipha, ab Aaron descendentes quantumuis legitimὸ ,asserere potestatem habereministros in Ecclesia nouiTestamenti ordinandi,neque quoccunque ministros,sed Apostolos ipsos Nunquid Brenti propter sua peccata non agniti sunt ab Apostolis, quasi legitimi praedeceilares sui, a quibus acciperent potestatem Θ an non
, aperia legisti mutatum esse sacerdotium Aaron 3 non aduertia si illud decantatum in Ecclesia Tu es sacerdos inaeternum secundum ordinem Melchisedech & Paulum id exponentem,
reprobatio quidem fit praecedenti, mandati, propter infirmitatem eius,& inutilitatem. nihil enim adduxit lex,&c.& quod Hebr. 7. sequitur , esu quidem sine iureiurando facti sunt sacerdotes:
hic autem cum iureiurando, de illud etiam: translato sacerdotio,necesse est,ut legis transatio fiat Non audisti verbu Christi in cruce: consummatum est de scissonem veli, quo sancta sanctorum tegebantur ad mutationem legis, de sacerdoth manifesse pertinere Apostoli non secundum ordineya Aaronis, sed veri Melchisedech, hoc est Christi sunt sacerdotes. Idoneos nos fecit,inquit Paulus, ministros noui Testamenti. Ipsi sunt origo ministrorum noua lcgis, non ab alio descenden
154쪽
e a Tn o L e o u a , . 7stes,quam a Christo certe ordinati, ct uncti non externo chri sinate, sed interna illa unctione, de qua Psalmus ipse Christo loquitumVnxit te Deus, Deus tuus oleo laetitiae prae conso tibiis tuis:qui vero magis consortes Christi, quam Apostoli Prae illis igitur Christus,& a Christo illi uncti sunt sacerdotes, ct ministri noui Testameti. Et cum insufflaret post resiurectionem & diceret: Accipite Spiritum sanctum, &c. Et cum de cς lis in linguarum ignis specie Spiritum sanctum mitteret,utro bique visibili signo inuisibilem sanctificatione operatus. Noergo ob crimina sua priuati sacerdotio Anna, dc Caiphas, aut ab Apostolis non agniti, sed quia cessauerat,& abrogatum fuerat facerdotium illud, de nouum introductum . Imo audi Brenti Cyprianum in epistola ad Cornelium, de qua supra diximus . quod Paulum legimus erga principem sacerdotum
fecisse,exponentem. Paulus,ait, quamuis Domino iam crucies Acto. fixo sacrilegi, de impij, de cruenti illi sacerdotes videlicet esse coepissent: nec ia quicquam de sacerdotali honore retinerent, tamen ipsum quamuis inane nomen,& umbram quandam sacerdotia cogitans,expauit,nesciebam fratres,inquit', quia pontifex est.Scriptum eu enim,Principi plebis tuae, ne maledixeris.Vides itaque quam longe erant Apostoli,ut quicquam detraherent sacerdotibus propter eorum peccata, eorum , quae a Deo ipsis collata erant, ut potitis inane nonaen, de sine ulla iam prorsus re honorarent. Miror certὰ quid Brentio in menrem venit. Nunquid Brenti, vis ita ministros Christi, de eo rii auctoritatem cessasse , de finitam esse ut veteris legis sacerdotium, adueniete Christo,ut iam salsium sit, vobiscum sum usq; ad columinatione seculi. Proser igitur,ut cit Tertulliano tibi loquar,noua origine, de noua ordinatione ministroru EChriasto de caelo rursus institutam,& certe aliam Ecelesiam , de nouam aliam lege in , si vis non magis teneri ministros sequentes
praedecessoribus, ab illis inquam , qui Apostolis succedunt, in Ecclesia suscipere ordines, quam Apostoli a legis veteris sacerdotibus acceperunt. Pudeat.testne ira, ct inueteratum haec dicere,iam manifeste falsa:ta sine ullo colore, sine ulla proba
155쪽
tenes: sed factam ut legentes videant, quale sit ingentu Bre th de quam firmis rationibus statuat sua. Sed inquit praelatos vocat Bernardus seruos Antichristi, non solum Caipnas, sed
idem Bernardus non negat eos prςlatos , aut ab eis luscipiendos ordines: sed co firmat potius. dc Bernia iis quide auaritiae, de ambitioni seruientes, de se adalizantes Eccleua meritb dicit Antichristi servos tu vero omnes ad unum, quotquot sunt in comunione Romane Ecclesiae appellas Caipnas,& audes alio loco de auctoritate scilicet scripturae sic dicere,Colluvie prς- latorum Asoticorum non alio loco ducimus, quam synedrio
Annae,Caiphae, Alexandri,& quotquot crant ordinaria succes sione de genere pontificio,qui Christum, Apostolos , dc reli- quos Christi discipulos,ita persequebantur. vi existimarent se
in eis trucid/ndis Deo maximum cultum praestare .Haec verba retulimus ex Brentio,quibus priora illa explicat,& quanta temeritate in omnibus suis iudicijs feratumno vides quanta contumelia afficiat omnes praelatos Ecclesiae, quorum nec minimam partem cognouit:&cum neque cognita vitia, de nobis certa liceat contra fratres proferre, iste proferat incognita,&incerta, contra omnes2 Colluuiem vocat Asoticam praelatos, concilium eorum synedrion Iudaeorum conspirantium contra Christum,& pecunia corrumpentium Apostolos, quia via delicet cum Brentio ,&suis non consentiunt: neque Christo
parcit haec blasphemia, qui sie omnes legitime succedentes episcopos permisit deficere, non stetit promissis & Ecclesiae, de apostolis factis. Mittam, inquit, vobis Spiritum veritatis, ut maneat vobiscum inaeternum. Sed iam de his satis, atque J e hoc secundo signo Ecclesiae praelator uscilicet certa,& legi Roniani pou tima successione. Restat igitur, ut tertiit illud attente consili ficis agni, deremus,quo diximus Ecclesia manifestari,& re vera costare, tibilem edete hoc vero est cognitio unius capitis vicarij Christi, successoris fiastici aed i que Petri,& vnio ad illuμ Ecclesia, i ille prςsidet,Romana, in fimblamen α per illia comunicatio cum omnibus de Eccles)s, de pastori- tu o editur. bus,caeterisque fidelibus eide participantibus, hoc itaque ulcimo loco posuimus, quod quantu sentire possumus, ultimum est.& velut coplomentum. A clausura ecclesiastici aedificis: ve
156쪽
merItb eredamus Romanum pontificem lapidem illum esse angularem,probatum, electu, vicem scilicet habentem illius, cui primo hoc conuenit Christo lapidi praeciso de monte sine
manibus,quem Daniel videbat melius quam Nabuchodon Dan. 2. . sor confringentem, ct comminuentem regna Omnia terrena, in montem magnum crevisse, implesseque terram, montem, jnquam,illum domus Domini in vertice montium prςparatu: Esa. a.
Is vere est fundamentum, praetor quod nemo potest aliud ponere, quod positu est a Deo. Ipse loco sui Petro inquit: Tu es i.corin Petrus,hoc est petra, aut saxum , & super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam, quod ut ostendemus, non illi tantum, sed muneri atque gradui eius, ct ita successoribus dictum ense accipiendum est.Nunc vero in hoc principio, id, quod ipse Petrus de Christo quam verisiime dictum accipit, credimus merito ad ipsum suosque successores, qua parte eius tenent locum merito reserri debere ad quem accedentes, inquit Pe- 1 pei atrus fidelibus omnibus lapidem vivii , ab hominibus quidem reprobatum,a Deo autem electuin, & honorificatum,& ipsi tanquam lapides vivi, superaedificamini domos spirituales in sacerdotium sanctum offerentes spirituales hostias accepi biles Deo per Iesum Christum , propter quod continet Scruptura: Ecce pono in Sion lapidem summum, angularem pro-
Datum, electum, pretiolui inqui crediderit in eum non confundetur. Vobis igitur honor credentibus, non credentibus autem lapis, quem reprobauerunt aedificantes, hic factus est
in caput anguli ,& lapis ostensionis, & petra scandali his,qui
Offendunt verbo, nec credunt in quo & positi sunt, haec omnia de Christo inquit Petrus, illi plenissimὰ omnia conuenire cognoscimus,& quaedam illi ioli,qui crediderit in eum,quod scilicet illi,qua parte Deus est,conuenit: creditis in Deum ait, ct in me credite: quς vero ex his et,qua homo est, coueniunt, scilicet electum esse a Deo lapidem angularem, de sundamentalem, super quem aedificentur fideles, illi merito etiam intelligimus coueni cui dixit: Super te aediscabo Ecclesiam mea, illi inquam gradui,ct muneri,cui hoc Christus concessit: non soli Petro hoc conuenire dicimus, qua ratione Christi gerit
157쪽
c p.7s .per na,& vlcem tenet. Hie est re vera IapIs ab hominibus Vtμm se reprobatus displicet enim humanae sapientiae, displicet super-
pictich ma* biae eorum,qui in oculis suis prudentes sunt, ut nomo fragialix dilliceat lis de imbecillis,quo nee eruditione nec moribus,nec ulla alia Cr 'perbiae ratione inferiores sese iudicant fundamentum dicatur Eccle
sides unius vi siue ut illi innitatur concio fideliu: displicet, inquam, his, qui curq chroti non considerant quam sit hoc Deo tacite: Deo inquam, qui
in Ecclesia, appendit terram super nihilum,ad cuius nutum columnae cae-
quantum di li pauent.& contremiscunt quam sit facile imo quam ipsi conitiae sapienη ueniens,& gloriosum,ut ex infirmis, de cotempti silibus muntiae coueniat. di huius faciat sortissima,& inconcussa fundamenta.Denique Iob. zsi. & qu1m expediens ad si inui extollendam infirmitatem no stram & demittendam superbiam,qu)m denique caeteris Dei operisus simile . sic placuit Deo visibilibus nos anctificare Sacramentis, ut corporeis, de insensatis rebus ob illius obedien tiam nos subdentes discamus humiliari, & sic humiliati,exe rundem, ante quas nos humiliamus, verum virtute diuinitus eis comunicata erigamur mira ratione in Dcsi: sic inqua umluit, ut detumescat superbia eorum . quos in corpus Christi coaptare dignatur,du adire homines,& se illis subdere iubentur: sicut Paulus Ananiae subditur, idque conuenienti ordine, Eccle s. ut excello excelsior sit alter facerdote episcopus: illo primas, ct insuper sit unus , quasi uniuersae terrae rex : sit inquam unus unius Ecclesiae, unius quEm verissimae familiae, & societatis, quae est catholica Ecclesia,praepositus, cui vice Dei omnes se cap. S. subdant, cui inquam corporee, & visibiliter, quam Deo inuisila Romano biliter offerunt obedientia, iuxta Dei ordinatione offerat lo- pontifice ag co Dei. Summus certe honor humanae naturae,in hac vita, nostEdo qua de in ea summus gradus hominis, quem Deus inope,&paupetum exerce- rem de terra, de stercore suscitat: ut sedeat cum principibus, tur fides, cr dc solium gloriae teneat. Illius enim sunt cardines terrae, de pohumilitas, fuit super eos orbem.Summus itaque honor hominis, summa quantu natu etiam occasio omnibus humiliationis: dum ei, cui tanquam ru humana proximiori inuidere possint , quem ut magis familiarem conhonoratur. temnere,eidem propter Deum se subdant, de diuinam agno ai. Regum a. scant in cO Virtutem,non considerantes quaecunque humana, quaes
158쪽
propter ea Deum in ipso,aut non agnoscant,aut minus reuereantur.Sicut nec Abraham corpus suu emortuum,& emo
tuam vulvam Sarae, quare in promissione Dei non haesitavit Roman. 4. diffi dentia,sed confortatus est fide dans gloriam Deo,plenis sime sciens quia quaecunque promisit Deus, potens est de s cere,ideo reputatum est ei ad iustitia. Sic itaque placuit Deo, electiam sibi patriarcham exercere ad fidem ut soli Deo disceret fidere,dum fragilimis,& impotentibus planὶ med ijs pratiς
suae summa dona illum expectare vult,sic placuit hunc futurugentium patrem exercere, ut in eo fides gentiu ostenderetur: fides in qua haec qua in Ecclesia ex frigido licet corpore humano, & emortua quod amodo virtute humanae nostrae naturae, si humana spectemus: ex Ecclesia videlicet, in qua emortua iamiam videtur fides illa,& viva charitas, recensque memoria effusi pro nobis sanguinis Christi,& obliterata vera illa mutatio humilitatis eius,ex Ecclesia inquam Romana,quantumuis Purpuratam meretricem vocet illam arrogantia , tumorque fastidientium, Dei ordinatione expectemus vicarium Christi, lapidem angularem approbatum: sic inquam exercetur fides . nostra, ut Abrahae,cui ideo maxime reputata est ad iustitiam,
non est enim, ut Paulus inquit, scriptum tantum propter i sum,quia reputata est illi ad iustitiam , sed propter nos, quiabus reputabitur credentibus in eu, qui suscitauit Iesum Christum dominum nostrum, a mortuis in hunc tantum credimus, huic innitimur, & ab eo per stagilia quantumuis media speramus dona gratiae nos coniecuturos)nter quae,& hoc noinfimum est vinculum pacis, atque unitas spiritus de qua, in- qtut Paulus,Soliciti seruare unitatem spiritus in Vinculo pa- Ephesi i cis, unum corpus, & unus spiritus, sicut vocati estis in una spe vocationis vestrae. Haec igitur unitas, corporis unius, quae omnium fidelium vitae causa est, ab illo supremo capite Christo expedianda est nobis, sed,dum per illum hominem cui dixit : Pasce oves meas, perpetuo conseruandam eam docuit, praebuit nobis perpetuae humilitatis, & exercendae fiduciae in ipsum per totam vitam non minorem materiam,quam Abr haer
159쪽
hae,eui per tam longa spatia vitet ab emortua Sara expectanda fuit benedictio seminis illius. Sed Ad illi, qui caeterisyraeest,n6 minor humiliandi sese ratio, & dissidendi sibi, Deoque sidendi, & in sese admirandi eius virtutem oblata est, quam Sarae,
sed multo maior, quo sibi troprie infirmitas magis cognita
esse debet: ita videlicet, ut cum suam infirmitatem agnouerit,
veraeiter sibi dissidens si quid dignum suo gradu , de ordine, vel ab aliis ei exhibeatur honoris,vel a se fieri viderit opus vicario Christi non indignit,admiretur potius, quam sibi qui
Generiai. quam tribuat,cum Sara dicens Risum secit mini Dominus,&quicunque audierit conridebit mihi: risum nunquam, non vanae,& humanae t aetitiae, sed humilitatis verae, ob Dei gloriam, ct fratrum salutem non se sacere, sed 1 Deo in se fieri eiustumet homo ille,quem Deus praefecit suis fidelibus,sicut in Sora genuit Isaac x ea quidem, sed non eius virtute.sic ille exia, corbi. . sumet Ut sicut Paulus inquit, sublimitas non sit ex nobis, sed virtute Dei: Dropterest enim,inquit,habemus thesaurum istuin vasis fictilibus:ex nobis lutei ex nobis fragiles ex Deo subis cap. 7. limes,& firmi. Hoc itaque Dei consilium ut ad principiuAd fidem via reuertamur constituendi lapidem angularem in fundamento iuvi Heaerii Ecclesiae suae: hic gradus de auctoritas lapis est qui quantur christi eri uis reprobetur a superbis aedificantibus, verὸ humilibus, a hortatio. Verὰ catholicis agnoscitur a Domino factum esse, & mirabile esse in oculis vere credentiu. Lapis vero est offensionis,&petra scandali his, qui offendunt verbo, neq; credunt,ait Petrus,in . Petr. a. quo de positi sunt.Cum enim posti sint in Ecclesia,no credulillam verὸ unam esse humano icilicet more,& ratione,vna,inquam,humana Rem p. quae sine uno homine gubernatore esseno potest,non eredimi,inquam,in quo posta sunt: in palaestra scilicet exercendae s dei,humilitatis,& obedientiae praestandς, non Deo tantum, sed homini propter Deum. Denique in humana congregatione,in arca,in torculari, ubi omnia permista
sunt,dc in loco, in quo contra spem , in spem credendum est, hoc certὸ diuinum consilium, si in vera cordis simplicitate, omni supercilio abiecto,omni tumore deposito,& exutis ii manis affectibus,susciperetur ab Ommbus, de crederetur,etia
160쪽
prius quam intelligeretur: non opus esset multis verbis, aut multis rationibus: Duceret enim nos vera fides,non ad intelii gendam tantum,sed ad gustandam etiam, & sit ma suaustate amandam Dei hanc ordinationem : & in ea summa cum utilitate, de diuinorum charismatu dulcissima participatione permanendum eo certe magis, quo minus nostra fides ab homi num meritis adiuuatur: eo inquam magis,qub minus aut miracula, aut magnorum operum exempla commendatum reddunt hominem, quem Deus Praefecit Ecclesiae. Hac ita- . que ratione diximus esse ecclesiastici aedificia eoronidem, & TH mom' quasi colophonem Ecclesiae catholicae unionem hanc cum vicario Christi,& eius Ecclesia, de quo nobis post tanta viroru g. , t pr doctorum scripta,non sunt multa dicenda,sed pauca quae de ipμς B-derit Dominus confirmandis piorum animis, & huic veritati ori' o elucidandae,imo reuerari ostendamus hanc esse lucem. caete- ' fra omnia ecclesiasticae veritatis membra quodammodo illuo cotistrantem.In quo loco non possum omittere verba,& testimo fm W,nium omni acceptione dignum beati illius, de bonorum om pr , t rnium memoria celebradi Thomae Mori cuius pietatis,&destiae Christianae in tota vita, profectusque, & augmenti in t ecci si his, quibus pereetuo quodam tenore in aula n publicis muneribus,hisque summis, denique domi, ct foris ita splenduitavi inter caetera quibus in regno hoc Angliae, ubi nunc agimus Diuinae gratiae dono,& sanctorum exempla, qua in memoria multorum reperimus, tanquam recentia quaedam vestigia sanguinis martyrum, unice oblectati sumus , excit ii ad ard rem virtutis: beati huius exempla non minima fuerunt, inter quae cum in eos incidimus , qui illum familiaritex nouerant, ct ex memoria depromebant,es verba,& opera eius,& scripta etiam quaedam osterebant sale quodam diuinae Lapientiae condita, multo magis quam in amomillimis, quorum in hoc regno copia est,hortis suavilliine versati frequenter sumus,qu si inter nores,& rosas,illius enim reu a odor, atque fragra xia, sicut agri pleni, cui benedixit Dominus, e citat sencice tes,& caligantes tepiditate praesentium temporum assectu , γα sensus nostros:cuius vestigia utinam digni essemus exosse lari.