장음표시 사용
201쪽
se Christus Ecclesiae sitae quare nis vi fide vluamus: subtraxit gratiae suae manifesta signa dii sic nos regenerat per baptismii,
ct a reatu pr uaricationis Adae liberat ut tamen eide mortisisdem molestus,& casibus,quibus & alij, vino regenerati sunt, laborat obnoxios relinquat cur etia,nili ut fide vivamusὶ E de igitur ratione suς Ecclesiae unitate,& pacem ciun videamus sum gubernare,unde scandaliramurasi omnia perpetua sanctitate,& puritate in sua Ecclesia semper seruassed, ut certe poci et bi fides ubi pacientia s lictoridvbi denique coditio humane naturς illa persecta sanctitas reseruata est futuro seculo: ubino iam merita,sed praemia meritorus iat. Alia verd debet esse huius seculi ratio,c sicBueni ut per i peculum,&in aenigmate
Dei gratia,& proludentia agno scamus in Ecclesia per fide scilicet,quae probanda est.Certe no minus miraculum foret, nullum malum,nullum scatatum n Ecclesia in Christi ministris, deniq, in vicario eius pia petuo inueniri. ipam si ipse Christus praesens qilotidie nobis appareret.Atq; ea ratione Deus Ecclesia in hac peregrinatione sic gubernaret,ac si ia in caelesti esset patria. Hςc vero no expedire,satis Probat,quod id no cosonat caeteris Diuinae gubernationis legibus Dum itaq; lapsus pontificu abusus Romanae ciuitatis,uel EcAesiae, I schismata mihi narias,video cursum humanarurerit,video homines,& illorumores. Putaueras no esse homines, qui Christiani sunt,aut nihil bu manu in eis futurum,quod maius miraculu posset quaerere infidelitasZcerte ut Paulus inquit,euacuatu esset scandalii crucis ego dixerim,& meritu fidei.His enim modis illa exerceatur. sed ne omnino deficeret,nali is argumetis Diuinae prouideliae ratio in hae ipia hominum infirmitate illa confirmat: tu vi delicet inter hos omnes humanos lapsos per hominii infirmorum,morientiu ,re sibiinuice succedentiu discordantiu,& contendentili ministeria sua fide, sua Ecclesia, sietit promisit,usq;
hodie per η. D. & eo amplius annos seruauit: ut no dubitemus vel haccxperietia, ctia vi , ad fine seculi seruaturii. Liberius, anquit Brentius,consensit Arrianis, diuersa est cita in historiis huius rei suntetia sed quid ad nosinunquid propterea aut tota
Ecclesia consensit Arrianis aut ipsa state Ecclesia mana iuc. cubuit
202쪽
eubuit3& no potilis si Theodoreto credimus,magna fuit osteta costantia Romanorum: cum Felici Diacono Liberu a Constantio suffecto nunquam Eeclesia comunicauerit,quousq; demum redditum obtinuerunt Liberiit. In quo iuxta hunc historicii nihil Arrianae haerefis, aut comunionis cu illis reperimus, quavis ath aliter scribat:& diuersa sit historiarum sentetia.Veruin & tunc,nec Romanae Ecclesiae fides defecit,nec successio ista pontificum Romanorum perht,ita testantibus catholicis, qui proximi suerunt,ut August.Hieron.& Ambrosius Sufficia ant nobis hi testes agnoscunt successores Petri Damas uiri post Liberium,& eu eis tota Ecclesia.Thurificauit Macellinus ido lis aiunt,quid nocuit hoc Ecclesiae, quod nec illi quidcm obfuitZredht mox ad se,publicὸ consessus est in Eeclesia & pontifex agnitus ab ea,& gloriosum martyrium peregit. Haec sunt multo maiora miracula, quam si nihil horum malorum esset: dum agnoscimus homines infirmos risIe omnes, nec tamen hanc infirmitatem Ecclesiae nocuisse: certὶ si haec attentE cogia temus,& totius Ecclesiae progressum usq; ad nostra tempora, multa Diuinae prouidentiae argumenta,quibus ad fidem cofirmamur,habemus. Sed hoc unu Romanae sedis perpetuo seruatae in sana fide,& legitima succestione non immerito admirabimur:de quo vel paucis nunc nobis agendum est. Augustinus
enim ante mille,& eo amplius,annos, hoc tanti fecit: ut res rens,quae eum in Ecclesia catholica tenebant,dixeriti tenet me
in Ecclesia catholica,ab ipsa s ede Petri Apostoli, cui pascedas
oues suas post resurrectionem Dominus commisi, vsoue ad praesentem episcopatum successio sacerdotum : quod Ausustinus post miracula,quibus fides confirmata est,post contensum in ea gentium,α populorum proximum refert: satis ostendens hoe non minimum fuisse miraculum:quanto vero maius
reputasset Aug. miraculum, successione hanc mille quingentorum iam annorum Ille triginta octo ni fallor pontilices refert in D clesia Romana vi que ad Anastasium, scribens G
neroso:inter quos, ut eius testimoniam, quod proximὸ diximus , non omittamus, post Laberium . non Felicem,ut quarudam historiae,sia Damalum ponit.Sed de Augustini sententia
cap. 96. Prouidentia Dei inseruia
203쪽
in hae epistola plura inserius adseremus: nunc Interim meritb annotandum est nobis,quod si ille triginta octo pontificii sue
cestiones,& quadringentorum plus minus annorum tanti s cit: quanta nos nunc iacturi sumus succcstionem continua dii centorum,& ana plius quam triginta pontificii usque ad Pauluhuius nominis quartu: mille quingentorii, &lius annorii,
de quibus & dicere possumus,quod August.eo loco inquit,in hunc ordine episcoporum, qui ducitur ab ipso Petro, usq; ad Paulum quartum, qui nunc eade cathedra sedet, etiam si quis traditor per illa tempora sirrepsisset,nihil praeiudicaret Ecclesia innocentib.Christianis,quibus Dominus prouides, git, '
de malis prςpositis: Ouae dicunt facite,quς aute faciunt,facere nolite: dicunt enim,& non iaciunt. Vbi duo, rogo, attente in August. vide. Alteru,qubd vera successione agnoscit ex publico testimonio Ecclenae unde non dubite Anastasium cathedra Petri tenere imo hoc ii una dixitprius si per suadere in ecclesia esse manendii. Noaubitauit itaq; ille, quos cosensus populorii fideliu sicces res Petri agnouisse coiiteri nec schismati, bus,&dissentioni b. territus fuit,quae nouerat cotigisse,& haea reticis illa obhcietibus respondet alibi, sed continua successione agnoscit. Reliquu est,quod peccata illorii etia traditione ,siue proditione fidei in libris sacris de hac enim agebat nihil nocere Ecclesiae docet,ut certa,inquit,sit spes fideliu,quae non in homine: sed in Domino collocata nunqua tempestate sacrilegis ismatis dis spetur. Itaque successione hominu agnoscimu in sede Petri: sed non in homine spes nostra collocata est. Deuagnoscimus co teruare hanc Ecclesia: sicut promisit:) schismata,& peccata hominum no curamus: quae si aliquando ad tempus permanscrint. tamen sicut usque ad sua teporaAugustinus agnouit,non propterea defecisse legitima successionem: ita αnos agnoscimus,nec usque ad nos defecisse. sed ia prouideliae Dei vestigia in hoc uno opere cc sideremus. None Diuinae virtutis,' praesentiae agnoscendu est fuisse opus, quod prioribus illis teporibus,cum ubique,& Rontae maxime,lux Euangelica oriri coepisset,& repugnati Diabolo,qui tu regnabat, regnate sapietia,&potentia nutui mundi:ati ideo grauissimis persecu
204쪽
tionibus poenis,mortibust,& tormentoria generib.3: acerbissimis,& diuturnis & imperatores ipsi fide Christi persequerentur: ita vicisi usq; ad Constantinum dece vel duodecim persecutiones ab imperatoribus suscitatas quida reserant, si tamen rem historia consideretur, perpetua quaeda persecutio a Nerone usque ad Constantinum,non multo minus quam trece tis annis, licet nonnunquam paulo remissio vel ad breue te
pus intermissa videri possi: ndia ne igitur miranda diuinae prouidentiae efficacia fuit, quod in sede Romana Sathanas,& imperatores obtinere non potuerunt,ut deesset certa,& legitima
luccessio3 Certὰ qui haec per singula ut ita dicamus. membra
considerauerit, intuebitur miranda Dei opera. Occidebantur uno die Petrus, & Paulus ,& trin atrociter seuiebat Nero in . Christianos, ut ex cadaueribus intcrfectorum lumina continuata per aliquot noctes fuisse dicantur & tamen intrepide audet Linus locum Petri tenere nec ossicio decsse boni pasi ris afficitur ille supplicio ultimo,& mox succedit Clemens,aut accedit potiusad periculum ,& victimam: atque sic demum omnibus illis temporibus neque defuit populi,& cleri cura,&constantia in eligendo pontifieem nec in electis virtus,& cha xitas animas suas ponendrpro ovibus. quae maiora miracula
spectare debemus quibus haec confirmetur fides 3 succedunt post haec mutationes circa imperium, diuersaeque irruptiones in Italiam Romam ,& hinc circa et cetiones ipsas pontificudifficultates plurimae ortae sivit, ct coletiones,& inter haec Omnia nec defuit haec successo, nec legitimi Pontifices desuerunt officio suo: itavi etsi nonnulla aliquando tuerit turbatio,Vnde α in histori)s inuenitur diuersias tandem semper illuxit diutina gratia.Ecclesiς su ,qua de agno iceretur verus pastor,& ipse vel praestaret,quod sui erat muneris, uri ceryὸ non laederet Ecclesiam. Mul ta sunt horum omnium exempla ,sed illa sancti uia
mi Agapeti, de Silueru succes res eius, atquevigil id maxima
sunt.Instat Iustinianus Imperator potentissimus, cum Agap to Constantinopoli apud se agente, ad que auertendae irs eius caesa ab Italia venerat, ut Anthemium confirmet hqreliarcha in Constantinopolitana sedc: minatur etiam multa, sed denui
205쪽
superatus costantia pontificis,eius sententie cedit, Id calliolicupontificem ab eo ordinari petit quod de secit,atque tunc Agapetus sub tanto imperatore Costantinopoli ut Petri silccessor agnitus est, de ut superior toto Christiano populo haereticum pontificem damnat,catholicum constituit idque agit constantia liberrima,& increpatione seuera,humiliato, de ad obedientiam inclinato potentissimo monarcha. hoc non agnoscemus diuinae prouidentiae opus, infirma mundi in plintilice eligente ut confunderet sortia,in imperatore ostendente se eum
esse,de quo scriptum est: Cor regis in manu Dei est,& quocunque voluerit, vertet illud. Sed perstat malitia Diaboli, A quo haec Deixura magis ostendatur, agit Theodora imperatoris
. Uxor. vi Siluerius, qui Agapeto iuccessit Anthemium haeretucum restituat, additis etiam grauissimis minis: restitit ille lanctissime:excitatur sceminis furor, α demum fusd impositis criminibus,cogitur Siluerius se pontificatuabdicare, & in exilia mittitur: quianon vult iniquae voluntati consentire, succedit Vigilius eius Diaconus,& quidem non sati,s,ut videtur,rite ingressiis . At cum Theodora imperatrix ab eo poste exigeret, vi promistis staret,& restitueret haereticu, quo videtur ipsum, qui tunc Constantinopoli erat, ambitione iniquum aliquid promisisse. sed utcunque sit,mortuo Siluerio eius constantiam non imitatus s0lum,sed superans nolle se malis promitiis stare respondet & sustinet potius, ut captus Constantinopolim d ceretur,quam ut iniquitati consentiret: ct ibidem multis ini xijs affectus,diuturnoque carcere vexatus pcrstat in officio,vLque ad mortem. Vbi videtur certe sedis ipsius sanctitate purgatus suisse, qui merito suo indignus videri poterat. Vexatus enim longa carceris inaedia, de afuietione tandem liber dimi titur Romam. Nec vero permisit Deus illum eo perueniremedis via mortuus, ut verus Petri successor, sepulchrum Romae obtinuit.Qua in re ostendit Deus aperte, quantam curam h
buerit Ecclesiae suae atque illud implesse quod scriptum est. Si autem dereliquerint fit, eius legem mean visitabo in virga iniauitates eorum: misericordiam autem meam non disper ama eo, nec prophanabo testamentum meum . Hoc enim vero
206쪽
tiostro David Christo promissum meritb accipere possumus,
ut peccantibus filiis ac iram Dei prouocantibus nobis,non aufert misericordiam suam,sed implet promissa: Portae inserino praeualebunt aduersus eam.& in nac praecipue sede vicarij Chrihi illud quod in domo David ex cuius siccestione ristus nasciturus erat, factum legimus, videmus impleri, ut remaneat, ait,lucerna seruo meo David cunctis diebus coram me in Hierusalem ciuitate,cauam elegi,ut esset nomen meum ibi. Multo enim iustius dicere possumus,elegisse Christum Romam,id qua sedem suam collocaret, dum eam principii Ap .stolorum sanguine fiandauit,& multorum milium nobilissimorum martyrum constantia & meritis redine uitrvi simul hoc uno opere duo digna sapientia, α virtute sua iudicia no bis ostenderet, quae de antea satis pronunciata erant: alterum in punitione Iudaeorum, eorum te directione, & subleu tione gentium: Alterum in huius mundi potentia superanda Iudeos quidem. ciuitatemque Hierusalem nropter grauissimuilludan se commissum peccatum propter Melliam suum non cognitum sed trucifixum, & in eo prophetias omnes,denique. Deum ipsum contemptum,& abiectum, qropter Apostolorupr dicationem repulsam,sicut prςdixerat issis,& figuris ostenderat,ex populo primogenito, ex capite,de primo voluit ultimum esse,& sibi gentes p latasin regno hoc Dei Ecclesia Christi humiliter agnoscere:d una Aethiopia praeuenitanan eius Deo,di populus,quem non co ouerat,prilis, seruiuit αα in auditu avius obediuiter fili; vero alieni facti mentiti sunt ei,& claudicauerunt a semitis suis:& cuni ut Papius inquit, getes quς non sectabantur iustitiam, inueneriant iustitiam. Isra et autem sectando iustitiam in legem iustiti non peruenit: quia non ex ude,sed quasi ex operibus,& denique cum inueniretura non quaerentibus,& palam appareret his,qui eum non inte rogabant.Hoc itaque iudicio iactum es ut fieret populus Iu daeorum,' magna illa ciuitas Hierusalem scutumbraculum in vinea, & tugiirium in cueumerario,& sicut praediscerat illi Deus: Advena, qui tecum visatuet in terra; ascendet super te, eritque sublimaot: tu aut vita Izri erit
cap. 97-A dmirat da Dei iudicia in primatu Ecclesiae Rontie collocandae.
207쪽
. . erit in eaput,& tu eris in caudam.Sic faetiim est,quum gente eph δ quae sicut Paulus inquit, erant sine CSristo, alienatae a couersatione Israel, &hospites testamentorum facti sunt prop),& d nique ciuitas illa gentium ferε omnium domina facta est caput, de Hierusalem mansit desolata. ubi etiam de alterum in pletum est iudicium, ut potentia illa, quae domarat orbem saa pientia, de prudentia: Denique malitia Sathanae, & superbia, quae omnia sedem suam collocauerant Romae, infirmorum hominum sola praedicatione, Ad virtutibus ad terram prosteroneretur,& crucifixi pedibus, imo de seruorum suoruna subia
Ua λs. ceret merito cantemus cum Elata: Domine Deus meus es tu
i exaltabo te,& confitebor nomini tuo: quoniam fecisti mirabi' i lia,cogitationes antiquas, fidaeς, amen quia posuisti ciuitatEin tumulum , urbem fortem in ruinam 'super hoc te laudabit populus fortis, ciuitas robustorum timebit te , quia factus est fortitudo pauperi,fortitudo egeno .Haec quide de totius mundi conuertione,prostrataque idololatria: cum quὶm verissima. dicta sint, merito etiam ea reseremus ad ciuitatem,de qua me rito Aug. inquit,quod ut omnibus gentibita inmetaret omniugentium seruiuit Daemonus, scusta caput superuitionis totius: quod lius diuini potentiet opus merito fuit perpetuo ante oculos habendum in hac Romana urbe. De qua rursum idem Esuas,clim de aedificatione Ecesesiae loquitur, vide an no aper Elc. 26. mentionem faciat. In die,ioquiens,illa cantabitur canticum istud intepra Iuda,vrbs fortitudinis nostrae Sion saluator : p netur in ea murus, & antemurale: aperite portas, & ii Sredie-- turgens iusta,custodiens veritatem, quae omnia ad aedificationem Ecclesiae,doctrinam, atque baptismum,merito reserenda sunt: portaeq; quibus ingressae sunt gentes omne ut custodientes veritatem cons ionis peccatorum iusti fierent,α propterea statim clamati eius error abhi,seruabis pacu, Pacem, quia
in te sperauimus Nonne hoc est illud Pauli , Iustificati ergo ex fide, ceni habeamus, siue habemus, ad Deum per dominum nostrum Iesunt Christum Pacem inquit propheta seruabis, quia in te si erauimus,no in nobis.& sequitur, sperastis in Domino, in seculis aeterius, in domino Deo sortita perpetuum. Hoc Roma. s
208쪽
Noe iam spein illam fidelium omnium praedicat, qua per omnes usque ad finem seculi generationes, quousque tandem ad aeternitatem perueniamus,speramus, innixi his diuinis promissionibus: vobiscum sum: portae inseri, &c. Hanc verbspem v luit Deus certissimis argumentis omnipotentiae suae, quae semper ante oculos nostros esset, confirmare: inter quae maximuest totius orbis subiugatio in obsequium fidei contrariae pentatus omni sensui carnis. Huius vero operis in ipsa urbe Roma na piscatori subdita,voluit nos perpetuum habere exemplum: ut nouerimus Deo nihil impollibile esse : atq, ideo speremus constantissimὰ in illo .Et vide,an noni hoc propheta explicaue rit: cum enim dixisset: Sperastis in Domino in seculis aeternis, in domino Deo sorti in perpetinim statim subdit, quia incurvabit habitantes in excelso, ciuitatem sublimem humiliabit humiliabit eam usque ad terram,detrahet eam usque ad pulue rem, conculcabit eam pes, pedes pauperis, gressus egenorum. Quid manifestius dici potest de Roma illaolim triumphante. quae iam usque ad terram, ct puluerem coram Christo humiliata est : & agnouit in multis nobilissimis suis senatoribus , α consulibus,& imperatoribus maximis,se puluerem esse, & cianerem μ ὲ solo Christo veram stabilitate habere posse. Non
ne ad terram humiliabatur Roma ,dum Constantinus crucem, auro,& margaritis formatam,vexillis suis imponeret: clims
cerdotibus Christi se subderet: cum Philippus Imperator, α
Theodosiius publicam poenitentiam non respuerentξProstrari enim inter peccatores pauimentum Ecclesiae lachrymis irrigarent,& purpura imperiali tergerent. Verὶ ciuitas sublimis humiliata erat, de conculcarunt eam pedes pauperis Christi, & Cip sis. gressus egenorum piscatoris Petri,S Pauli scenofactoriς artis. Iudicia Dei Hoc igitur opus tantae sapientiae, tot iudiciorum Dei, pu- in inimicos, tamus facile desci posse , quod iam per mille quingentos an- et impetitanos confirmatum sic stat,ut quanquam impugnatum fuerit, ct tores huius quidem ab ipso luo ortu omnibus Sathanae machinis, tamen primatus,et nunquam praeualuerunt in illud: sed hoc tantum egeriit,quo t- praecipue in quot obstinatὸ contradixerunt ei, nec Diuinae ordinationi constanti, aequanimiter paruerunt, ut sibi ipsis primo auscrrent salutem, nopolim.& de-
209쪽
& demum in miseram seruitutem inciderent. Vide superbani
illam Constantinopolim,& cum ea Graeciam, &imperium ilia lud Constantinopolitanum a Constantino erectum, de priore gloriam temporalem Romae in se transsatam habens, quod iaante multos annos aduersus Romanam Ecclesiam se erigebat ab oriente asserens aduenisse in occidentem praedicatores, de lucem fidei:& fidebat aeruditioni suae in sacris literis, multit dinique reuera sanctissimorum, de doctissimorum patrum, qui primi in tractandis sacris literis,dc consutandis gentium erroribus claruerunt.In hac igitur contentione, quam apertum
iudicium Dei ostensum fuit Gregoris sanctillimi tempore. Naquanta ille,&. quam humiliter, & patienter passus suerit,a Mauritio Imperatore Ioannem Constantinopolitanum patriarcha superiorem Gregorio conantem esicere,& uniuersialis Episcopi nomen,& auctoritatem ei conserre: fatis ostendit registrum Gregorij, eiusq; epistolae omni sanctitate, de modestia refertae manifestant abundE. Sed iudicium illud Dei in Mauricium Imperatorem , quod prius etiam miraculo apparentis in vestitu monachi publicὸ voluit Deus reuelatu esse, ut Imperator ipse, de omnes agnos crcnt eum Romanae Ecclesiae scindatorem de defensorem,& propugnatorem , seruique sui Gregorij dese forem, satis edocuit, quem exitum huius diuinae ordinationis contemptores habeat. Interfectus est igitur Mauritius,& prius
ante illum uxor, de filij ab infimo milite Phoca. Suscepit vero ille hoc Dei iudicium,de poenam humiliter, sed interim ostedit Deus dignum fuisse illum, qui vicarij sui successionem auferre conatus est,qui priuaretur successione omni,& spe posteritatis in imperio,& mundo .Possint dicere,qui volent, hoc ob alias causas Mauritio contigisse,caeteram nobis satis sit, quod conatus ille Romanae sedis primatum subuertendi, cum Mauritio tunc extinctus est,& cognouerunt successores eius, hanc auctoritatem:& Phocas illud lege confirmauit,ut produnt hiastoriae,quos exitus habuerunt imitatores Mauritu, de res ipsa iam prodidit, quem exitum imperium illud Constantinopolia tanum habuerit. Ab eo enim tempore, quo huic schismati locum dedit,coepit paulatim deficere,& demum gladio infidelia
210쪽
io traditum In miserrimos errores, de seruitutem Iapsum, de tantadem non ante multos annos ipsa Constantinopolis subacta in miseram scruitutem Mahometi: in poenam proculdfibio re bellionis suae qua suaue Christi iugum ob superbiam refugitiincurrit miserrimam hanc seruitutem quod prius Brigittae sanctissimae propheths comminatus fuerat illi Deus, quarum beatus martyr Roffensis meminit, de inter haec audet Brentius
hunc sedis Apostolicet primatum ita suorum scriptis deiectum :ς - ζ asserere,ut in loco de allistoritate scripturae, haec verba ausus Vr t Qti sit proserre: Non possum mirari, qudd in tanto splendore Eua' prim i gelis Christi,& tot eruditissimis scriptis aduersus primatu pois 'q/ ψη ῆς
tificis in lucem editis, audeant 'adhuc de suo primatu stariari. i iή dctς Vbi lectore rogo videat, quanta sith c arrosantia: certὸ maior quam prudentes de modestae aures pati possimi. Miratur in tanto splendore Euagelij,&tot eruditissimis scriptis, quid, rogo Brenth, per Lutherum, dr nescio quos eius sequaces spleduit nunc Euangeliumῖ Lutheri scripta aduersus primatum porificis,quae nihil nabent nisi meras calumnias,&conuitia, imposturasque manifestissimas,sunt eruditissima scripta ut enim omittam interim viventium memoriam, talia sunt Lutheri, &suorum scripta,ut conserri possint cum tot sanctissimorum,&eruditissimorum patrum scriptis, quae superius citauimus,
Irenaei scilicet, Cypriani, Athana', Hieronymi, Ambrosi),Augustini, Chrysostomi,& Basilij,& denique Concili)s ipsis, quae
vos cum multa reuerentia nominatis micaeno Constantinopolitano,Ephesino,& Chalcedonensi, quae ut quatuor Euangelij Iibros Gregorius recipit Digna sunt scripta vestra, si Dis placet, eruditimma,ut cum his conserantur: quae solius beati Ioannis R offensis episcopi, de martyris Veritate,grauitate i& auctoritate longo interuallo superantur λ apud vos certὸ sola verba sunt: qualia hic a te audio, de audes post tantam iactantiam, &arrogantiam,contumeliam etiam addere, quam visus es tibi facete dixisse,mihi vero videtur in magnam tui ipsius infamiam: Huic enim,ais,asino mi ita detracta est,ut merito eum pudere debeat in publicum prodire eso vero si de me loqueris sic enim dacis,ut ad omnes possit referri,qui hanc tenent fidem lubere