장음표시 사용
191쪽
Is enim summa integritate,& grauitate Episcopo digna dise
plinam Ecclesiasticam seuerillime retinebat , cotra quem seliis malici illi clamabat, apud Cornelium se inulta turpia,& probrosa aduersus Cyprianum dicturos,nisi suas Meras reciperet. Quibus verbis commotus Cornelius ad Cyprianum scripsit:& Cyprianus hac epistola respondit. Mirum quanta Christi
na libertate,quanta auctoritate episcopali. Nam ex ea sumunt
aduersarij multa unde collisunt Cyprianum nihil agnouisse siperioritatis in Cornelio, fratrem eum vocat: & miratum se dicit,quod commotus fuerit illorum verbis,& platia obiurgat ipsum, sed sanctissima quadam unitatis intentione, & zelo ii stitiae & indignatur quodammodo, quod contra se aliquid ab illis schismaticis Cornelius audiret .vbi seipsum , quanquam
inuitus, ct subuereei Meommendat a periecutionibus,re periculis constantissime toleratis. Deniq; , quae aduersari, ex hae epistola maximξ contra primatum Romanς sedis portant,sito loco adseremus: nunc quod commodum est explanandis supradictis omnibus audiamus . Igitur contra schismatico iulos loquens,sic inquit Post ista adhuc insuper, pseudoepissem po sibi ab haereticis constituto, uigare audent & ad Petri ea thedram,atque Ecclesiam principalem, unde unitas sacerdotalis exorta est, a schismaticis, & prophanis literas ferre. Audi haec,rogo,vocat Romanam Ecclesiam cathedraPetri & prin ripalem Ecclesiam: nonne satis hoc erat, ut principatum Romanae Ecclesiae Unoscamus,Cyprianum doceres sed quod seruitur est attente audiendii ex hac Ecclesia dicit unitate sacerotale exortam esse,& quid hoc, quam quod ex libro de simplicitate praelatorum diximus quid aliud eo loco vocavit oriaginem,& caput,nisi Ude oritur unitasHic ibi dicit, postquam citauerat verba,Tu es Petrus, Exordium ab unitate proticiscitur,ut Ecclesia una monstreturriquis emo non videat, put illud,& ori nem,de qua dixerat, nune ineri Ecclesiam Romanam esse itaque tria haec sie seinuice exponunt,ut merito apertissimam Cypriani sententiam, & Romanae Ecclesiae primatu agnoscamus: atque ex ijs caetera Cypriani verba nouerimus exponenda esse .Audiamus tantam alia his conuenientia, di
192쪽
quidem manisistissima. scribit aliam epistolam eidem Corne- Epistol. 1r lio, quae libro tertio habetur, de schismaticis quibusdam qui
ab Ecclesia recesserant,reuersis, de errorem suum agnoscentiabus,&detestantibus:quos ille cum uniuerso populo, summo cum gaudio susceperat:& de hoc,atque eorum consessone, α verbis sic loquitur: Una vox erat omnium Deo gratias agentium,gaudium pectoris lachrymis exprimentes, complectentes eos , quasi hodie poena carceris fvissent liberati: de ut ipsorum propria verba designem Nos,inquiunt, Cornelium Episcopum sanctissimae catholicae Ecclesiae erectum a Deo omnipotente, de Christo Domino nostro scimus: nos errorem nostrum confitemur: circunuenti sumus perfidiae loquacitate , fictiosa: videbamur quasi quandam communicationem climschismatico homine habuime, syncera tamen mens nostra semper in Ecclesia fuit: nec ignoramus unum Deum esse, & unum
Christum esse Dominii, quem consessi sumus,unum Spiritumianctum, unum Episcopum in catholica Ecclesia esse debere. Haec ibi Cyprianus. Haec fuit constitio, quae ita ipsum, suamque Ecclesiam laetificauit.ut scribat Cornelio haec eadem hora
eodem momento ad te scripta transmisi, ut nulla procrastina tione habita, velut praesens nobiscum Domino nostro gratias
agas. Vide quam certissima haec erant in Aphricana Ecclesia Cypriani tempore,Romanu Episcopii uniuersalis Ecclesiae es, se episcopum catholicae,inquit, Ecclesiae totius Ecclesiae, non' hic est locus ouillo,quo dicitur,qualibet Ecclesiam catholica esse:propterea addunt Pauli verbis, qui dicit, unus Deus, Una fides, unum baptisma, unus Viscopus in catholica Ecclesia, cap.s1. quibus vides quam verὸ confirmentur , quae diximus , quod come j, et ruum tota Christi Ecclesia nonminus sit una , quam quaelibet Lucis Ro-ia priuata, non minus illa unum episeopum habere. debeat. manoru eo- Certe haec consectio hoc habet, ut quicunq; unum Deum, Vnu teporane patre unum dominum Christum num Spiritum sinctum aD ru pridis noscut agnoseat etiam unum Episcopum:Omnes inqua unius no ductori
Ecclesiae me bra. Haec igitur nobis sufficiat,ut Cypriani t tute proba silinonium non tantum fidei sim, sed totius Aphricae, de certὶ tur primo istius orbis Claristiani, de Romanae Ecclesae primatu habeas tus Rom.
193쪽
t . . O mus manifestissimu.possumus ac huic adiungere pontificii Romanorum,Cypriano contem raneorum auctoritatem ce
te ipsius Cornelij, qui eodem modo, quo superiores pontis ces, omnium Christianorum curam gestat: prima epistola est ad omnes sanctae Ecclesiae filios, de recta fide Domino fimulantes,seeunda Ruso episcopo ori tali dirigitur, in qua auctoritatis huius Romanae Ecclesiae, quasi iam certὸ stabilitae mea moriam facit.Exigit tua,inquit, dilectio,frater charisiime, veex auctoritate sedis Apostolicae tuis deberemus consultis r spondere,& poste, inquit, haec sancti viri praecetares nostri, qui huic sanctae uniuersali Apostolicς Ecclesiae praefuerutantenos, dcc. In causa vero Nouati haeretici quid egerit, de quibus scripserit,ex Eusebij historia ,& ex eius literis constat: omnia ostendunt hanc auctoritatem.Lucius huius successo ad quem Cyprianus scribit, eodem modo omnium Ecclesiarum curam gessit. scribit epistola ad Galliae, α Hispaniae episcopos, de ut videas,qua auctoritate,sic loquitur: Haec sancta de Apostoli mater omnium Ecclesiarum Christi Ecclesia, quae per Dei omnipotentis gratiam 1tramite Apostolicae traditionis nunquam errasse probatue, nec haereticis nouitatibus deprauata succi
buit, sed ut in exordio normam fidei Apostolicae percepitabauctoribus ipsius, Apostolis Christi principibus, secundum ipsius Domini salitatoris diuinam pollicitationem, qui disci pulorum suoruin principi in suis loquitur Euangelijs : Petre, inquiens, ecce sathanas expetivit vos , dcc. de post quaedam sie dicit de Christo fidem beati Petri non defuturam promisit, de
confirmare eu fratres suos admonuit,quod Apostolicos pom tifices nostrae exiguitatis praecelsores, confidenterfecisse sem per cunctis est cognitum: quorum S: pusillitas mea, licet im par,& minima,pro suscepto tamen ministecio, diuina digna-- , , . et tione, cupit pedissequa existere: de deinde, quantum ad hoe . . . . astricti sint pontifices Romani , ostendit. Haec igitur de huius. Qiu: temporis fide, ua in principio hoc Ecclesiae primatus Roma- ni pontificis,&Ecclesiae suae agnitus est institutione Christi, α., oeta Euagelicis testimonijs debent nobis sufficere, ut in ore Iren ,
. CI Pr ni,& quatuor, aut quinque pontificum Romanorum,
194쪽
missimorum martyrum, quos illi agnostunt, stet firmum cap. 91. hoe Ecclesiae fundamentum. Verum apponamus his, - Albam*lut coronidem testimonium Athanasij, Alexandrini episcopi, omniurisedis videlicet illius, ouae semper in Ecesesia post Romanam tu sui libris dicata est proximum locum tenere, propter Pctri Apostoli no episeoporamen,& Mareum euangelistam discipulum eius,qui ea fundauit Aegγpi et auctoritatem: Itaque Athanasius de propter tantam sedem, de Nieaem conpropter celebratis limam famam,singularemque Sc eruditione, Mj auctorire constantiam fide dignissimus testis merito esse debet, sed tale idem nos etiam in illo , qui praesens fuit Nicaeno Concilio summae probatur. auctoritatis in Ecclesia, etiam ipsius concilis sensuin credimus ostendi. Nire enim ille alienii sequeretur senium, sed nec illius
tantum, verum uniuersorum Episcoporum Aegypti simul eueo habebimus testimonia, nec unicum tantum. Sit igitur pri .mum ex epistola ad Marcum Romanum pontificem, quam scribunt petentes exemplaria Nicaeni concilij , cuius capita Athanasius fatetur septuaginta sitisse a se ad Ecclesiam Alexandrina deducta vertim ab haereticis combusta, quod valde considerandum est, cum nos vix viginti habeamus.Igitur sic habet illa epistola Domino sancto,&Apostolici culminis venerando Marco, sanctae Romanae,& Apostolicae sedis,atque uniuersalis
Ecclesiae papae, Athanasius, de uniuersa Aegyptiorum Episcopi. Vide igitur ii desiderari potest apertior consessio Romanae, α
Apostolice sedis arii uniuerialis Ecclesiae episcopum vocavit, nee verbis tantlim Athanasius,sed operibus etia hunc primatu Romanae Ecclesiae agnouit : imo uniuersi orientales Episcopi,
atque Graeci hoc tempore agnouerunt tam catholici, quam .h retici. Vide quid scribat Theodoretus de Eusebio Athan
si, aduersario atque i vera fide alieno,libro quarto histori tripartitae: Calumnias, inquit,in Athanasium Iulio Romano pontifiei destinauit simul cum confortabus suis: Iulius vero eccle- , fiasticam legeni securus,ipsos Romam venire prςcepit,& venerabilem Athanasium ad iudicisi regulariter vocavit, ubi Athanasium parvisIe dicit, Ad venisse Romam, sed non alios. Vide rursum,quid eoden clibro Soetomenus scribit, ubi Athanasii ,. ἡ Alexandrinum, Paulum Constantinopolitanum, atque duos alios
195쪽
, alios Episcopos Romasti venisse, ubi de erat Adrianopolim,
episcopus similiter Graecus, refert, quorum omnium causas Romanus pontifex cognouit, ipsosque suis Eceleths restituit, intelligens Nic no concilio concordare, de orientalibus epia
scopis literas scrii,sit,increpans eos, qudd viros inculpabiles suis Ecclesi)s expulissent: de licet illi maximὸ schismatici gratauiter hoc tulerint, de Iulio rescripserint quaedam seditiosi us, illud etiam ex eodem constat,& ex epistola Iulii eius sententiam praeualuisse . Vide epistolam ipsam ad Orientales episcopos, pro causis Athanasii,& epistolam Orientalium ad ipsium,' demtim rescriptum ipsius ad illos, ubi hanc sedis Romanae auctoritatem manifestis lime asserit, de licet schismatici quidam
restiterint, auctoritate tamen Nicςni concilii,cuius aliquot eapita ibi referens,quae nos non habemus,tandem suam senten tiam confirmat, dure ipsos increpans, quod catholicos omnes
orientales episcopos constat secutos suisse.Itaque legantur illadi iam etiam Concilij Nic ni testimonium huius primatus, de Gretcorum omnium manifestissimum videbis. Ex illis igitur omnibus hoc duntaxat verbum hic reseremus.Iulius Orient libus rescribens sic loquitur,Sancti patres in Nicita congregati leges statuerul,quas nos canones appellamus , ne facile pro-hi ab improbis damnarentur, ex quibus nonnullas sententias
his inseri iudicauimus: ut tantorum patrum auctoritate nostra. roboraretur epistola .Primus igitur canon, quem adducit,haec
habet verba: Vt omnes Episcopi, in quibuscunque grauioriabus pulsantur,vel criminantur causis, quoties necesse fuerit, li. here Apostolicam appellent sedem atque ad eam quas ad matrem confugiant:vt ab ea, sicut semper suit 2 pie sulciantur, de defendantur. Non est opus plura reterre: Habemus ex his i
cap. 93. tius Ecclesiae Latin , de Grςcς dc ipsius concili) Nic ni conspia
ostenditur rationem, dc consensum in. primatum Romans Ecclesiae ve Patrum se- bis, operibus in festum. Sufficere tollinilite, nisi euentisi eo velimus credere tantos patres, imo.& totam illorum tempo- sensivi de rum Ecclesiam errassesed pauca addonda sunt, quo secuentis pristiatu Ro temporis consensus in hanc fidem ostendatur in catholica ac
196쪽
sostomi,& Theophylacti adduximus testimonia asserentium Petrii totius orbis cura eo inistione Christi gessisse: & Ambrosius Damasum toti Ecclesiae, de qua Paulus dicit, quod est domus Dei coluna & firmametu veritatis praesidere dicit. Aug. dii probat epistolas Aphra canoru cocilioru d InnQςςntixi, dc Epig. ios. illius resposia,hoc ipsum cofitetur: rescripsit inquit ille nobis ad omnia eo modo,quo oportebat, atq; decebat Apostolicae sedis antistite: ta vero in epistolis duabus conciliorum Aphricanorum,& altera familiari quinque episcoeorum,inter quos Augustinus se latetur suisse,quam in responsionibus Innoceth aperti iii me osteditur hunc primatu Ecclesiae Romana: Aphricanos tunc agnovisse. Atq; naec omnia,non longe post Nicaenuconcilium. Non est tamen inter hos omittendus Hieronymus horum temporum maximae auctoritatis, &doctrinae presbyter,in Eccletia.Is nonnihil ante Innocentium,atq; Concilia illa
Aphricana de quibus August. tempore scilicet Damasi,de contentione Arrianoru in orientis Partibus ad ipsum scribit duas 2.to nepit'. epistolas ambae plenae stat confestione huius primatus.Costitutus enim in Syria apud Antiocharnam Ecclesia propter diuersa dogmata,suspectos habes episcopos quosdam, a Dam so petit responderi: quibus debeat comunicare.Omnia digna sunt lectu sed pauca nic apponamus verba.Ita igitur inquit,in priori. Ego nullum primum nisi Christum sequens beatitudini
tuae,id est,cathediae Petri comunione consecror super illa petra aedificatam Ecclesia scio: quicunq; extra hanc domum agnu comederit, prophanus est, si quis ui arca Noe no fuerit, ye- iribit regnante diluvio. Quid apertilis ,rogo, lici potest, quam illum perire qui cathedra Petri non comunicat:& hoc,inquit, longe separatus ab urbe Romae. Vide quid tande dicat in fine huius epist. Ouaobre obtestor beatitudine tua, per crucifixi in udi salute, per homo usion trinitate ut mihi epistolis tuis siue tacendaru,sule dicendaru hyposta leon detur auctoritas In altera sic etia inquit hic in tres partes scissa Eccletia ad se rapere me festinat,monachorum circa manentium gregis antiqua in me insurgit auctoritas: Ego interim clamito, si quis cathedrae
Petri iungitur, meus est. Milesius Vitalis, atque Paulinus tibi N haerere
197쪽
haerere se dicunt: possem credere,si hoc unus assereret: nune
autom aut duo mentiuntur,aut omnes.Idcirco testor beatitu
dinem tua,per cruce Domini,&c.Vbi per multa sacra obtestatur ipsum .ut mihi literis tuis,apud que in Syria debea comunicare,significes.Noli despicere anima pro qua Christus mortu . us est Haec itaque Hiero. scribit,ut vides quam necessariu hoe Lip 9-hilt- crediderit: hoe,inquit,scribit Damaso,cuius tepore,ut Theoti par, c - δ doretus ait, lata fuit a Gratiano Christianissimo Imperatore lex,ut episcopis expulsis,qui comunionem Damasi sequere tur,suq redderentur Ecclesiae,ut intelligas, quam verae Roma
citu. 93. nae Ecςlesia comunio necessaria semper credita fuerit. Ne igim in contitur diutitis teneamus lectore. Non ia unius,aut alterius p riotari svi tris testimoniO,sed antiquissimoru concilioru duntaxat simit, uer estu si auctorix te cotenti.Trium itaque,quae post Concilium Nieaeeὰhu shqud num tota Ecclesia suscepta sunt,quae simul eum illo depres.fiu au tofi cipuis dogmatibus fidei recta doctrina tradiderunt toti Eeeletate distria. iis,quae Gregor sicut quatuor euangelioru libros sus ipit: tria ilia Roma. ii qu , haec Iestimonixi perhibent primatui Romanae Eeelesiae nae Ecelestiae δε-Vniunxμ ab ea pendere cofitentur. Primu Constatino ostenditur. polix nu ςςΠω quinquaginta patrii,sub Theodosio imperato re,& Damasio papa diuinitate Spiritus sancti cotra Macedoniudocet:& symbolum illud patria,quod in Ecclesia leniter canimus,in cocilio Nicaeno coeptu copleuit,in quo una sancta catholicam,& Apostolicam Ecclesia confitentur. Scribui patres' . huius concilij Damaso, & reliquis sanctis Episcopis in mari
Lib. p. trip. ma Roma collectis epistolam,cuius meminit Theodoretus inbist. cap. i3. Ecclesiast. hist. in qua sic aiunt: Quia tamen fraterna circa nos charitatem ministrantes synodum in Romana urbe Dei voluntate fecistis,& nos illuc tanqua propria mebra literis Dei,amabilis principis euocastis: Et post quaeda: Oratio quide nostra
suit,si esset postibile,ut omnes nostras relinquentes Ecclesias desiderio utili iungeremur. Haec quidem primo aiunt:vbi vides,quod se membra agnoscant Romanae Ecclesiae: de ad eius vocationem debere se conuenire:Deinde vero causas apertissi mas,quare venire non possent referentes,tandem legatos inierunt,per quos inquiunt,&nostram pacificam voluntatem, de
198쪽
latentionem habentem unitatis ostendimiis. Ephesiuium ver, manifestius hunc primatum agnouit, in quo Cyrillus Alexandrinus episcopus vices Romani pontificis agebat: sic enim habent acta quaedam eius,prima actione concili j Chalcedonesis recensita ,sedentibus Deo amantisiimis, de religiosissimis episcopis Cyrillo Alexandrinae,& agente vices fanctissimi,& beatissimi archiepiscopi Romanae Ecclesiae Celestini. In Chalcedonensi autem,liorum quatuor vltimo,legati Leonis papae primum semper locum tenent. Sic habet prima actio conueniente sancto, de uniuersali concilio,id est Paschasino, Ad Lucentio reuerendissimis episcopis, de Bonifacio religiosissimo presbytero,tenentibus locum sanctissimi,& reuerendissimi archiepiscopi almae urbis Romς Leonis.Vnde de actione decima
habes,quia missi Apostolici semper in Synodis prius loqui, de
confirmare soliti sunt:&denique fatetur uniuersum ConciliuLeonem pontificem eaput esse,is: praesidere,vt habes epistola, quam ad ipsum scribit in fine tertiae actionis: tu quidem, inquiunt, sicut membris caput praeeras in his, qui tuum tenebat ordinem.Quid igitur opus eu,pluribus haec confirmare: certELeo primus, & Gregorius sanctissimi suere Romani pontifices,& tales semper ati Ecclesia agniti. Quantam vero totius Ecclesiae curam gesserint, de quam verὸ eorum auctoritas agnita fuerit ab omnibus:& denique quam utilis, epistolae eoru Ostendunt:quae omnes plenae sunt hac solicitudine. Posteriorum temporum non est opus doctores citare, quum manufestissimum sit magno consensu omnes hoc affirmasse, de operibus in magnis causis ostendisse.Tria enim sunt n quibus de ratio ipsa,& tota Ecclesiasticae historiae series docet,necessaria esse hanc auctoritate unius super omnes in Ecclesia. Primum ad synodum uniuersalem congregandam.Quomodo enim vocari possunt omnes episcopi, nisi a stiperiori: quomodo contineri3Si enim cuilibet liberum fuerit venire, aut non:nussu poterit Concilium fieri.In concilio Chalcedonens ab omnibus episcopis clamatum est,Ephesinum secundum non esse dicendum concilium,quia nec Apostolica auctoritate coactum est,
nec ritE peractum. Socrates in Ecclesiastica historia Conci-N a lium
199쪽
lium ab Eusebio Antiochiae Syriae celebratum , pessimum de
Lib. 4. tria schismaticu rcfert,& inter caetera,quia nec Iulius inquit maxipari. hillo. mae Romae praesul intersuit: nec in locum suum aliquem desti cap.M. nauit: cum utique regula Ecclesiastica iubeat,no oportere praeter sententiam Romani pontificis concilia celebrari. Secunduvero ad quod haec unius auctoritas necessaria agnoscitur, causae fidei sunt cum scilicet contraria ad rectam fidem pertinerea diuersis asserantur: quum enim una debeat esse fides totius Ecclesiae,necessc est,ut ultimum sit aliquod iudiciis,quod ce te esse non potest,nisi sit unus supremus, ad quod etiam concilia uniuersalia congregata stini: ut ipsa, quae habemus, manis stissime ostendunt: in quibus Dei prouidentissima ordinatio ostenditumdum ita unus praesidet omnibus,ut tamen omnium concilijs utatur: quae nisi uno collisente, de ordinante,quid es sciat,quam tumultus,de murmur Z sed de hoc postea pluribus est agedum. Deniq, de tertium,ad quod ea requiritur, maiores causae sunt: dii scilicet agitur de mutatione status Ecclesiarii, aut cotrouersiae sunt inter ipsos episcopos primates maximξ. Haec enim in Ecclesia freque ter eueni ut, nec enim tra quillitas perpetua huius vitae, de teporis est, atq; ita nec huius Ecclesiae. C Ss. Nec certe quod aduersarij volunt, palatur status Ecclesiae Quod conη peregrinantis,ut haec omnia a Christo fiant: aiunt enim, dissi tetiones σ cile non esse illi,concordare omnia,de quo scriptum est: Qui schismata habitare facit unanimes in domo.Quid ergo opus est alio tu Romanae Ec dice,maxime cum nonnunqua viderimus, aiunt isti, hos,quosiaesiae nihil nobis loco Christi imponitis,errasse & cecidisse in multis: id- detrahunt que no raro: quibus etia addunt schismata,& cotentiones,otii certissimae bus inter eos ipsos saepe laboratu est: plures enim nonunquamci prima se gesserui,ut Romani potifices: de inquit inter hos Brent. luistus Eccle- his protegomenis,quod Damasus ipse, cuius superius mentio flata ne fecimus,& ostendimus eius tepore, de legibus imperialibus hanc auctoritatem Romanae sedis cognitam,per seditionem, de multas caedes est electus in pontificem:& iain eius tempore Roma,Babylon, de purpurata meretrix diccbatur. His multa addunt, quibus paruulos scandalizant, de omnino excludunt ab hac saluberrima unione. Quid agitur respondendum cis
200쪽
eretὸ non aliud, quam qubd si Diuinae prouidentiae in gubernandis rebus omnibus,& sua maximE vera Ecclesia rationem attente cogitarent: vel ea sola cosideratio susiceret ad haec de quibus agimus,maxime illis perstradenda videmus enim in ipsius uniuersi omniumq, hominum moderatione, in principus scilicet,& finibus atque medijs & priuatorum hominum,& esuitatum,atque regnorum,& monarchiarum Deum ita cuncta attemperasse,ut nec testimonia desint prouideliae suae, nec tanta,ut non sit necessaria fides plurii pa: permittit cursui cuidam rerum,& humanae prouidentis,quibus fit, ut malis cotinsant prospera bor aduersa,praeualeant mali cotra bonos ut sciliacet fide, ec spiritu boni vitiant. & caelestia quaerant. Inter haec vero quaedam etiam specialia signa curae, qua habet bonorii,
ostendit, quod proseeritate illa Abrahae, de Israelitici populi
agebat: dc sinit utrius'; horu in regnis omnibus,& quotidie invita hominii manifesta exepla. Nec erin ta maniscue se Deus ostendit gubernatore omniv,ut non multa inordissate fiant,&ad tempus permaneat nec ita obscure,ut qui attendere velint, non haoeant,quae sufficere possint testimonia. Et haec quidem Deus in administratione temporaliu harum rerum agit. nec in
his tantum,sed & in ip salutis nostrae mysterio atq, dispensatione assumptae pro nobis carnis.Sic enim omnia attemperata
fuerunt in illo opere,ut quam plurima humana ratione faceret Christi utari nihil in eis,quam humana infirmitas, appareret. Sic expectauit moras illas nascendi,crescendi,& ad perfectum veniendi nobis consuetas sic fuga declinauit hostes: sic deniq;α passus est.Inter hcc vero adhibuit diuina qu da miracula,ne
omnino fides diuinitatis periret: angelori testimonia: curationum remedia:& naturae,rerumq; mutationes: ut obscuratio solis,& terraemotus ipso patiente Haec est itaque perpetua ratio administrationis rerum,qua Deus utitur, quam merito etia in sua Ecclesia per banc peregrinatione deducenda ,Fxerceda Meonseruanda,quousque tandem ad ultima illam beatitudinem perducat, eam seruare si cogitemus: non soluin nullum patiemur scandalum in cosiderataone inficinitatu,& imperfectionuEcclesiae sed potius omnibus edificabimur ad fidetri Subtraxit