장음표시 사용
241쪽
hulas tragoediae,ac prophetiam dicatis esse, quam Hus5tarustimoneta habet, ex persona Ioannis Hus, centum reuolutis annis Deo respondebitis,de mihi: quasi hoc ipso tempore surrexerit nouus propheta pro illis Lutherus, non duplhei spiritu blasphemiae,& obstinationis illorum, sed multiplici praeditus:
habetisque grandem populi multitudinem , atque vitulos aureos quos iacit vobis Ieroboam in Deos. Gloriamini in multatitudine populorum,quos ex Germania vestra seduxistis,& vi tutos aureos gestatis,noua,& aliena dogmata aduersus oratio. nex Ecclesiae in sanctorum inuocatione, & commendatione defunctorum aduersus sacrificium altaris, aduersus Ecclesi sticae hierarchiae ordinem, quibus inuitatispopulos,& dicitis: nolite ultra ascendere in Hierusalem in ciuitatem in qua collocavit Dominus originem,& caput Ecclesiae unitatis,& insuper, clamatis: Ecce Dii tui I irael, qui te eduxerunt de terra Aegypti,quod est Haec sunt salutaria dogmata.in his fides catholica& animarum salus sita est,&,sicut,inquit, Abias,eiecistis sacerdotes Domini,filios Aaron, atque Levitas,& fecissis vobis si cerdotes sicut omnes populi terrarum, quicunque initiauerit manum suam in tauro de bobus, & arietibus septem fit face dos eorum, qui non sunt , Dh: quae omnia quam verisiamEia vos quadrant, qui reiecta unctione sacerdotali, reiecto sacra- 'meto Ordinis, fecistis vobis E media plebe,& vulgo,ex sutori- . bus,& coriarijs,sacerdotes,nullo legitimo ordine,sed eos, qui manus suas, & opera,atque linguas maioribus contumelijs, de ardentiore contentione, de iniuriis, atque blasphemiis in san chissimam,& antiquitus scindatam religionem, & cultum Dei
inter vos,quibus hoc sacrosanctum est, consecrarunt. Nos v
etsi peccatores,etsi quod verissimo animo dicimus, tam san .cta fide indigni sed summo Diuinae gratiae dono seruati inertito dicere audemus: cum eodem rege, Noster autem dominus, Deus est,quem non reliquimus:sacerdotesque ministrant D
mino de filiis Aaron de Levitae liuit in ordine suo: Holocausta quoque offeruntur Domino per sinsulos mane, dc vespere, Sethymiama iuxta legis prςcepta confectum: & proponuntur panes in mensi mundissima,estque apud nos candelabru aureum
242쪽
di lucernet esus: ut accendantur semper Vespere .nos quippe eustodimus praecepta Domini,quem vos reliquistis. Haec omnia gratiae Dei accepta reserentes, audemus in unione sanctae E clesiae participes essem omnium timentium Deum, etsi in nobis ipsis peccatores, asserere , quod dominus noster Deus sit, cuius inuiolatam fidem seruamus,quod facerdotes, & Levitae ministrent apud nos in ordine suo, quem Apostoli tradideriit Ecclesiae: quem testimonio sanctissimorum patrum scimus semper seruatum in Ecclesia, qui meritc, audiunt Pauli exhorta- r. r. tionem omnia honeste, & secundum ordinem fiant in vobis. Seruatur itaque ordo consonus re uniformis: cum apud vos, quod negare non potestis, tot sint Ecclesiasticς ordinationes, quot capita alia Nurcnbergensum missa, alia Uvirtenbergen. holocausta quoque apud nos offeruntur per singulos dies,&α In sacrificio altaris,in piis precationibus, & orationibus,in horarum canonicarum quotidiano pensii, quae etsi ipsi, qui ea agimus,peccatores simus, Christi nomine, ct praecepto,& sam ctorum omnium, atque totius Ecclesiae peracta no dubitamusmo accepta esse, & multo magis,quam thymiama illud legis gratum Deo,ex quibus videlicet ascendit fumus de manu Angeli,haec offerentis in conspectum Domini. Sed& candelabrii, atque lucerna, Euangelium scilicet, α certissimae patrii expositiones apud nos sunt: quae omnia vos corrupistis: Nos quippe seruamus prccepta Dei, dum illius adiuti gratia, vel ea implemus, vel transgressionem per humilem consessione in unione Ecclesiς orantes & confitentes peccata,veniam consequiamur: quae est teste August. vera leFis impletio: quae cum retia ueritis,merito dici mus, quod in eis reliqueritis etiam Deum.
rgo ut cum illo rege orationem claudam: In exercitu nostro Deus est,& sacerdotes eius,qui clangunt tubis,& resonant contra vos. Habemus orationem concordiae,& unitatis, quibus cotra vos,quamdiu rebelles,& Obstinati estis,sed reuera pro v bis fundimus ut consentientes,& humiles vos recipiamus.
go fili; Israel baptismo Christi geniti, in unicae sponsae eius gremio memores huius: nolite pugnare contra dominum Deum patrum vestroru: nolite illum Deum abscere, de eius cultum, quem
243쪽
quem patres vestri,sanctissimi sacerdotes, & doctores agnouerunt,nolite inquam puSnare, contra Dominum, quia hoc n5 expedit vobis. Quod si verba haec vos non deterrent, deterreat saltem illius loci exemplum: Clim enim Ieroboam minus haee curans totus humanis intentus Iudam, quem quadringentorum milium numero superabat, clam & dolo suo ambiret exercitu , clamante tamen Iuda ad Dominum ,& vociferanti bus sacerdotibus, ita deterriti sunt a Deo, ut quissenta miliatiscae. 23. perierint.Hoc vos deterreat. Quod etsi ad horam distimulare videatur Deus,tandem faciet vindictamelectorum suorum clanaantium die,ac nocte, de exiget a vobis tot milia animarum,
quae falsa doctrina perditis exiget angustias,& lachrymas desolatorum fidelium,quos ad defectionem cogitis, aut miserrimὶ amictos facitis in gemitu virum ducere: exiget ista Deus si non
in hoc seculo,certie in futuro,quod nos, de vos expectat ad tu dicium: ubi nullus locus verbis,dc clamoribus,nullus tergiue sationibus,& calumniis,cunctae haereses destruentur, illustratione aduentus Christi: quod ne tunc vobis contingat Deum oramus,ut saniorem mente vobis det, salubriter perterreat: ut deficiente omni caecitate,& pertinacia,corruat,quod in vobis malum est,& vivant,quas ille redeamit,anim ς,δc ad hoc ipsum vos quan tum positanus hortamur.
244쪽
De uno praesente, & certo iudicio
Ecclesiastico in dii se fidei necessa
Eeessa initi esse sit Ecclesia iudicium Vnum , ' cip.r. cemim.1tque manifestum,in quo lubia,& con mὀd iuditai trouersiae de fide, cultu, atque institutis Chri- eiuni de re stianae vitae deliniantur,tam inanis inum est,tam bus contro certum,& oersuasum rvt ad id probandum vix uersiis octo' aliquid ad ri possit manifestius ec apud alii tenturneessquem de hoe agi potest,qui non id sine ulla dii sic illat conco m hodis Itaque nunquam mihi, aut verbo conserre cum bonurie oviae, e alicuius iudici) aut legere cuiuiuis scripta 'de rQbus boc iuculo deriri D. nostro controuersis,contigit:qui non hoc in priniis non con , cederet tantam,sed primo etiam proponeret, emagitaret, α denter desiderareti ado animis omnitim hoc insitum est, ut Eprimo ipso tepore,quo Lutherus noua haec ,Vel antiqua D tius,& damnata in Ecclesia dogmata exuscitare coepit: omni principum, omnium populorum consentii generala concilii ad terminandam hanc controuersiam emagitatum fueriti.&in omnibus4mperh comitias, Publicisque conuentibus cones sim petendam esse ses uitilai generalis concilii Clim itaque Mnnes et oscamus,necessarium ei se,ut in controuersi)s fidei Hrtum sit tril mal cui omes parere debent: idque Brentius Eis nune fem6ndemus, non solum assirmet , seu magnoperei tendat sine illo non posse fidem constare: fustra videri possem laboremad hoe probandum assumere. Verum quoniam, ct si hoeab bmnibus concedatur iaci , non tamenab omniubus satis inrelligitur, quantam vim habeat, ab aduersariis quidem certo perii itur praecipue a Brentio in sius pro- gomeriis in diuersa -trahitur, de obicuratur. Ilamque de multis hoc factum est in occasionem, ac excusationem aut
ignauiae & negligentiae infidelis , dum putant sibi praeterea nihil curandum aliud circ* fidem, quam ut expectent hane definitionem . Post mille annora aut , quod in altero bis C O extu
245쪽
HALII. Lib. de x ra religione cap. -
extremo est,temeritatis ,&superbae praesumptionis, dum hoe iudicium facise persuadent ad se pertinere hi, quibus nulla res minus pertinet. In. quo negotio conficiendo vires omnes suas in primo loco de potestate principum Brentius exerit. Quia igitur tam diuersimodε hoc accipitur, de basis esse debet eo rum,quae hoc loco,& sequentibus etiam dictitri sumus, dignuest,ut id breuiter quidem,sta,quantum pro captu nostro pos.' sumus, aperte confirmemus, & proprijs suis medijs, dc rationibus explicemus,quas a propria id orisine deducentes. Quae certe non alia est, quam ea ipsa , de qua a principio praecedentis loci egimus. Si enim constitit, Deum ab homini sus non priuatim de singulariter nec per domo ,& familia iuvim,sed in Ecclesi,& coetu omnium voluisse coli,nonne inanisestum fit nee priuat vlla sacrificia, aut obsequia singularia sed totius Ecclesiae communia illi placere s Comitaque primu Christianae teligionis sacri cium, primu obsequium fide sit, dicente Paulo, Accedentem vi Dcum oportet creore: NM sine fide impossibile in placere Deo, ςertissimum est, no0 illi gratam.esse singularem aliςuius fidem, non priuatan', α pr priam sed Ecclesiae totius,res ceres digna consideration ad' enim placuit Deo nos inuicem coniungere, atque unire, tot vinculas unitatem nostram constrinxit, ut nec fidem nostiam, irae in Orde ipis abscondita,ei soli nota est, voluerit a nobis suseipere,nisii prius in ipsa nos conueniamus, cci cordem uconcordemus inqui Oinnes,quotquot volum n Ar m hosti probare,cum Ecclesia su .cum i s. quo' primos dςgit ii . bis eius fidei doctores,& deinde nobiscumnis v quod omnes baptizati incertu videmus cordibus nostris, nulli Christia liceat non curare,quod alii credint quod sis sentiant d D resigioneque . quasi satis esset cui tun sdem tuam pria tim o ferre,d: cum illis eodem templo,& io h Idem critichs,& institutis participare quamcunque alu fidem habeant, quod ux Augustinus inquit philosophorum iactantia, ct paganorum con titulo habuit:& merito ille efficacillimum ostendit, ut agnos tur apud illos nonfuisse veram religionem, n capud alios alitiquos Autat apud solam uniuersalem , de cathulio Eccies .
246쪽
cipiebant philosophi eade sacra,cum populis conne iebatodem templo,de natura vero Deorum suoru deqtre sum
mo bono, contrarias sententias eoram eodem populo asserebant: ut certum esset, illos non ab uno illo generis immani primo auctore gubernari , non illi placere , qui humanum genus adeo unitatem colere voluit, ut ab uno tantum homine , non, vel a duobus masculo,' soemina scilicet, sed a solo, & vno viro uniuersum propasari decreuerit. Itaque philosophi ab hac unitate curanda adeo longe erant constituti, ut potius singula ritate,& discordia gauderent atque gloriarentur: non aliud curantes,quam ut ath alios multitudine discipulorum superaret. Itaque merito ad Babylonicam illam turrim, ad consutionem linguarum, &disperitonem pertinere se ostendebant, atque ideo ad auctore totius diuisionis Diabola: at vero Cluistiat disciplina quam logisti me ab hoc vitio diuina institutione abest. nullum admittit ad eadem participanda sacramenta, id Qetiue,& communibus orationibus,& templo fiuendum, ciui de eo aliter quam ipsa sentit nec enim apud nos alia est religio, aluul studium sapientiae: sed mox ut aliquis de Deo, de fide, reuelationibusque eius ion communiter cum Ecclesia sentit, sed priuatum unius , aut plurium sensum sequitur, a communione omnino secernitur, etiamsi eadem sacramenta habeat, cuius rei testes sunt iam innumerabiles h reses, quae a communione catholica exesiisse,propria vocabula, propriosque con uentus meruerunt, Arriam, Macedonia Gylio tinian cmodi innumera monstra haereticorum, quibus manifestum stquam sit necessaria una fides communis totius Ecclesiet, Vt in principio prioris Ioci diximus : ita ut merito illud Euangelij huic loco conueniat. Si offeres munus tuum ad altare, & ibi recordatus fueris, quia frater x ius habet aliquid aduersum te,
relinque munus tuum ad altare & de prius reconciliare sir tri tuo,& tune veniens offires munus tuum,ita certe ea ipsa ratibne, imo multo maior qua haec dicta sunt : quia non amat Deus saetificia diisensionis, & discordiae, non separata, singularia primo omnium in fide, quet prima est omnium bon
247쪽
Acrificiu sit quodcunque obsequium, quodilli cupimus gra
tum esse,oflarentes Deo prius curemus cum fratrinus in fide conuenire .cer que simus si nos ab illis, aut illi a nobi; in fide dissentimus, iam alteros alienos esse ab illo, de eius Ecclesia, cum alteros necesse sit alienam fidem tenere, atque propterea neque nobis qui cum Ecclesia certa de qua dictum est,conti nimiis , quiuue non ab illis,sed illi a nobis discesserunt licet sta j crificium fidei nostrae,aut quodvis aliud offerre sine solicitudine sdhi aliorum fratrum, de nis, quod nostrarum e partium , omnes egerimus, Vnus iusque pro virili sua ut separati cap. . ad unitatem redeant. Qilae omnia eo dicta sunt vi aper Quod fide, tissime constet, quod non id uri nobis una debet esse siles,las ibi iuuia unu baptisma sicut unus Dominus, unus Deus,& pater omniucem debent qui est lisper omnes,' per Omi ,& in omnibus nobdi,ut Pau . communem lus inquit haec est enim unitas illa spiritus, quam in vinculo pasdem seris cis solicite colendam praecipit, qua sumus Vnum corpus, de uaro. unus spiritus ,& habemus gandem spem vocationis nostrae Epbe. . Non' itaque solum unam hanc fid nos Deo debere constat. sed etiani nobis inuicem,ut non sollina, quod Petrus Aposto lus iubet, parati simus rationem reddere omni posceti 1 nobis
de fide sed speciali is hoc debent Christiani sibi inuicem, vequado in una Ecclesia baptizati sunt, in una inquam catholica' matre,cogitet quilibri,quod mox ut ab aliis circa fidem,& instituta Christiana dissentit, totam osten est fratcrnatarem , d omnes ad unum fratres inquieta &eturbatio quantum iri se- seest, hoc agit, ut in his, quae ad mernati alutem pertinen sucina iudicium probans, ommunes aliorum damnet, atque hoc opese eos alienos a salute & inceternum perire dicat. Nonne igitur merito,sicut martyres, qui vera: sdei testimonium per hibuerunt roprio sanguine bene meriti sunt de fidelibus omnibus Omnes confirmant , iklaetiscant ita etiam qui contradicunt fidei, tuam prius ipsi cum alus in Ecclesia tenuerunt,na
th mcrentur de omnibus,& ab omnibus male audiunt,merit que tenentur singulis confratribus hoc exigentibus rationem
reddere nec ulla est causa, ob quama illius expostularipossit contra aliquem, quam quod a communi discedat fide o io
248쪽
e A T M o L e o Fr ν E s.' 123 Io nomine Iustissimam causam dat omni Ecclesiae vindicandi etiam in illum , dc ulciscendi omni genere poenarum crimen hoe admisitim in fidem communem, summisque testimonijs, at tot millium martyrum sanguine confirmatam: in quos cera. tu est grauissime peccare,qui hoc faciunt,ct: in primis in ipsum Christum , cuius sanguini, de reliquorum omnium martyrum contradicunt. Vnde merito seueritas illa legis Moysi omnes armat aduersas nouatores fidei, de cultus: si audieris, inquit Moyses,in una urbium tuarum,quas dominus Deus dabit tibi Drauro,
ad habitandii,dicetes aliquos Egressi sunt filis Belial de medio
tui.& auerterunt habitatores urbis tuae,atq; dixerunt, Eamus,
ct serviamus Di)s alienis,quos ignoratis quaere solicitὸ, de diligenter,rei veritate perspecta,si inueneris certum esse, quod dicitur, abominationem opere perpetratam: statim percuties habitatores illius urbis in ore gladi): de delebis eam, omniaq;, sua: in illa sunt usque ad pecora, quicquid etiam supellectius
fuerit,cogregabis in medio platearum eius,5: cum ipsa ciuitate suecendes: ita ut uniuersa consumas domino Deo tuo , de sit tumulus sempiternus,n5 aedificabitur amplius: de non adhaerebit de illo anathemate quicqua in manu tua: ut auertatur Dominus ab ira furoris sui ides itaq; quanta diligetla,celeritate, atq; seueritate vindicari vult Deus in peccata fidei contrariarimo quam digna sint ira eius,qua in totam Ecclesiam vindicet paucoru peceata ut auertatur inquam Dominus ab ira furoris sui.Ibide rursus loquitur,si tibi voluerit persuadere frater tuus, filius matris tuae. ut filius tuus, vel filia, aut uxor,aut amicus, que diligis,ut anima tua,dicens eamus, de serviamus Dijs ali
nis, dcc.non acquiescas ei nec audies,nec parcat ei oculus tuus, ut occultes eu, sed statim interficias. Citat hunc locu Brentius,
sed quam consone sensui scripturae breui ostendemus. Nunc id ex omnibus his sit constitii tu nihil esse propter quod iustius Christiani omnes,Eccleilaei fili 3 expostulare cum aliquo posisint, quam propter nouam ladem:imo non fieri posse, ut noua fide exurgente non statim in Ecclesia dissentio ut, non ath de alijs,dc merito quidem,conquerantur,atque alb aduersus alios lament: quod nunc res ipsa ostendit: quantum qui perman
249쪽
omnes in Ecclesia, probatur ex Piritu
mus in ea,quam ante quadraginta annos omne3 fatebamur ab Apostolis derivatam fidem, clamemus, de eonqueramur de his,quos constat ab ea recelsisse: ostendunt de scripta catholicorum, de opera plus quam verba: & econtrario quantum illi contra nos conuitiorum, de maledicentiae proserant, vel sola haec protegomena Brenth ostendunt. Rogo igitur nunc,
quo pacto seruari potest unitas haec fidei, quam Deus a nobis exigit,& ut a nobis inuicem eam exigamus praecipit, nisi certum habeamus tribunal ad quod in dubi)s confugiendum sit:& illud quidem unum, cui scilicet omnes parere debeamus: unum inquam iudicium visibile, & manifestum, in quo & ai diri accusatores,& rei possint,& hac ratione disceptari causa, atq; proserri sententia Z Na fides haec visibilis est,cum exterius manifestetur,& teneatur eam quilibet alteri in Ecclesis ostendere & de illa visibiliter ut ita dicam manifeste scilicet, inter Christianos necesse sit contendi. Quod ergo ad Spiritus sancti Persuasione confugitur, ut Brentius facit,de quo poste q ut 1it dolosum res ipsa ostendit. Nonne quilibet contendentium dicit,& credit,se a Spiritu sancto illustrari, quanquam alij tai thm vere sed clim exteritis eandem fidem tenere debeamus, nec Ecclesiam suam Deus miraculis, aut nouis oraculis, de r sponsis,ut Israeliticum populum regat: nulla ratione unitas fidei seruari posset, nisi unum iudicium omnes agnosceremus: ct quid plura de hac re dici opus est, aut quasi latens, de absconditum iudicium hoc inquiremus ulterilis, dicente Chri sto: Si peccauerit in te frater tuus, corripe ipsum, &c. Quod si te no audierit,dic Ecclesiae:vt cum constet,nulla ratione magis Vnu fratre in alteru peccare, i nouitate fidei, nulliiq; peccatum magis cotra fraternitatem esse, qua in Ecclesia professi sumus, utpote quod primo ipsi principio, de origini unitatis oppO-
natur. cumque nullum peccatum masis contra salutem aete
nam omnium fratrum sit,quam hoc: quis dubitare potest,Ecclesiae merito denunciandum esse: & illam iudicium de hac re merito sibi sumere, de sententiam ferre debere: ita ut, si quis eam non audierit, habeatur ut ethnicus, ct publicanus Hac ratione etiam superius confirmauimus Ecclesiam certa,& via
250쪽
sibilem esse debere ac eadem rursus nunc iudicium Vnum, perspicuum,& manifestum. δ: hoc Ecclesiae in controuer*s fidei probamus nec est,caui, hoc negandum esse,vel credat, vel affirmare ausit. Quoa etiam res ipsa & consuetudo perpetub ab cap. s.
ipsis Apostolis usq; hodie seruata maxime cofirmant. Apostoli Idem probo ipsi, mox ut de fide dissenso orta filii,& cultu:quii quida desce tur ex perpedetes de Iudaea doceret Fratres, quia nisi circuncidamini secun tua consuetudii more Moysi,no potestis saluari:&de ea re falla esset disceta dine totius ptatio non minima, Uaulo & Barnaba cotradicentibus : statim Ecclesiae congregantur,veniente Paulo,& alius in Hierusale ad eos: fitq; Acto .is. in concilio Apostoloru,& senioru magna conquisitio,& audiebantur omnes:& tandem costituitur certa sentetia, dicentibus Apostolis,& seniorib cu omni Ecclesia, visum est Spiritui sancto Ac nobis,&c. Nonne hoc exemplar semper in Ecclesia praeoculis suit omniu:vt insurgente dubitatione fidei,conciliu cogeretur ex prouincijs singulis,& ex toto orbe de proditum est historijs,eo tepore, quo propter persecutiones cogi cocilia. no potueriit,nec in unu coueniri a Christianis,haereses de ortas
futue,& viguisse,quousq; tande reddita pace, maximὸ per Constantinum magnum Imperatorem,licitum fuit,conuentus fieri Christianorum:& de communibus rebus comuniter tractare.
Ostendit hoc ma an si illud de sanctissimum Nicaenu cocilium, de quae post illud sequuta sunt. Ouanquam de ante ista non defuerunt multa alia,Aphricana quidem sub Cypriano , de praedecessis ribus suis. Et Romae etiam, sub Marcellino, de alias legimus frequentissima concilia ita illis temporibus celebrata: Vt non solum singulae prouinciae inter se conuenirent, sed sibi
inuicem etiam per literas communicarent sua consilia, atque sententias. agnoscentibus semper omnibus,rem fidei conuenienter non poste tractari priuatim apud aliquem, aut etiam multos, sed omnium,ad quas fides pertinet, Ecclesiarum commi ni consensu.Itaque quod ratio ipsa unitatis fidei, qua Deus ab omnibus exigit, primo nobis Ostendit de uno certo iudicio,comuniq; omnibus necessario id etiam haec manifestissma cosuetudo,& sensus Ecclesiae perpetuus cofirmant. His ergo duabus rationib.in hac sentcntia ita permaneamus ,ut nulla ratione per miti