장음표시 사용
391쪽
tum castitatis & fieri & acceptari ab Eeclesia Ipsa desinit nutatum este matrimonium iustissima ratione agnoscimiis: idque ex lege certissima Ecclesiae, quς potest iusta causa ineptos reta . clere aliquos ad matrimonium contrahendum. Nulla simi matrii nonia inter consanguineos etiam eos quos diuina iura contrahere permittunt: sic Ecclesia declarauit matrimonia ab eis qui castitatem ibi en niter, de explicauimus,prosesii fiant, contracta nulla esse. Hoc nouerunt antequam Voveant,no coguntur ad promittendum aliqui ctim vero 'onte promittunt certi legis Ecclesiae nulla eis iniuriast si obseruare cogatur.Quid vult Brentius , sacrilegia monachorum , Ac sacerdotum sancta probare Z Nam & quod hanc legem Ecclesiae conatur representare quasi laqueum ini)cientem conscientijs,s contra sententias illas Cypriani, & Aug. quibus asserunt melius esse post votum nubere,quam libidini se dedere, ut omittamus diligentiorem huius rei tractatu in proprium locum , facile reiicitur. Non negamus antiquiori tempore sortὸ noliniisse rescissa matrimonia: sed mutari potuit haec lex ab Ecclesia multis & ne ' cessari)s rationibus,ut iam videmus mutata,cui mutationi nodubitamus Cyprianum,& Augustinum cessuros etiam ii quid forte aliter cis videretur,&expectaturos Ecclesiae iudicium, si ad retractandum videretur. Expectet igitur Brentius, non faciJὸ definiat rem, in qua in utramque partem non defund& r tiones de pericula: sed de hoc satis etiam in assertione Catholica diximus . Refert cx eodem traditiones alias, quas visus est
sibi facilὸ posse rehcere, quod qOrta & pro sabbatho ieiunancontraho dum sit, & sex diebus Paschatis nihil omnino accipiendum δε hos quam panem, & salem,& aquam . Sed Brentius sic contra hoc inquit,nec probari posse Apostolos hoc tradidisse, de Aug.illud de quartae de pro sabbathi ieiunio negare. De his fatemur Apostolos sorte hoc seruasse ,& in principio Ecclesiae in non- nullis locis fortὸ seruatum.Sed illud est certum tempore Aug. diuersas fuisse confitetudines. Hoc igitur inter traditiones durpili.89. bias computamus, ct quae pro tempore in Ecclesia mutantur cotrahaeres Vide Aug.ad Ianuarium,& ad Casulanum .Minutiora vero alia Manichaei quae resert de annis Laetari,& de genere Hesiae, α alioru quo iundam
392쪽
mindam maiorum traditiones dicit Epiphanius non Aposto . contra V larum. Resert etiam ex Cypriano,quod dixerit aqua res smi scendam esse vino in calice ex praecepto Christi de Aposto- cπ-Θ- .lorum de contra illum est, primo Cyprianum nimium esse in De traditi sitis asserendis opinionibus: nec erededum esse Christum hoe ne miscendi praecepisse, etsi fortὸ in coena vinum aqua mistum pro patriae aq*am vino more , de sumpserit, de dederit suis.Sed nos hoc omnium Ee tu calice tu clesiarum consensu recipimus, de quia agitur de probatione lac prianu.
facti huius, an scilicet Christus de Apostoli ho e tradiderint Ad Caecilia
multum dei crimus antiquitati Cypriani, de Ecclesiarum sui te de Sacra mporis,non ausus fuisset ille tam certo hoc affirmare, nisi Eecie to Dominicisarum consensili. Nec moratur nos etiam si fuerit diuersitas calicis lib. aliqua. Iam hoc in Ecclesia certo costitutu est,sit ab Apostolis, epist 3 sit a plenariss Concilijs non admodum curamus : hoc certum ex hic auctoritate Ecclesiariun habemus, sacrilegium esse,hoc oinittere. Nam quod B. contra rationem Cypriani adfert adeo ridiculum est,ut id etia agnouerit in semetia Cyprianus inquit,
Si solum vinum offeratur sanguis Christi incipit esse sine ple- ,si sola aqua plebs sine Christo. Contra quod vide quid ait, Nune tam fragili vinculo alligauit sibi Christus Ecclesia, ut si minister solo vino utatur,statim Christus sit sine Ecclesia:& cocludit de his verbis Cypriani nihil aliud iudicari posse, quam quod incogitanti exciderint . Ego vero magis dixerim, quδd
sarrulanti exciderint haec omnia Brentior atque utinam non sint blasphemiet in sanctos, voluit etiam verum sensum Cypriani referre,quem ille manifestissime prae se seri,significat enim, non separari Christum ab Ecclesia re,quia vinum sine aqua offertur. sed significatione tantum : hoc est,non significatur coniunctio Christi & Ecclesiae ad quod hoc institutum est. Et
quia in Sacramentis significatio necessaria est, magnopere curari id debet, ut sicut in Ecclesia recepta est, circa Sacramenta Epithi g. eompleatur.Vere vidit Brentius sensuin horum verborum, de cap.6s. De ne non intellexisse diceret ur,apposuit. Cur ergo vel priora illa traditione ceta indigna Cypriano non abstulit Aut quid aliud est haec lata lebrationis libido reprehendedi, qu1m metito contemptibile se reddereZ Paschae iura. Non o sit ultimum contra Augustinum dicere, quoniam id Austus
393쪽
cotradicere in negandis traditionibus,et eo eas maxime confirmare
ille annuam celebrationem resurrectionis Dominicae, Ascenasionis, Aduentus Spiritus sancti Apostolicam dicit traditione. Asserit enim hoc esse contra Paulum , Nemo nos iudicet in parte diei festi. Et contra id quod dictum est in Historia Ecclesiastica, Apostolis non fuisse curam festos dies constituendi Sed his respondimus in principio : plures quidem dies sestos instituere credimus no fui ste curae Apostolorum: sed hos prγcipuos testimonio omnium Ecclesiarum & temporum,meriato ab eis probamus traditos. Paulum vero non obseruantiam dierum ab Apostolis institutorum, sed Iudaicorum ostendiamus reprehendere. Frustra itaque haec omnia dicuntur a Brentio. Audiamus iam perorationem huius loci sic igitur inquit,Cum haec ita se habeant de traditionibus , manifestum est,quod cum asseritur veritate Euangelii non tantum in scruptura, sed in traditionibus sine scripto contineri, sacram seriapturam pereas interpretandam esse,quod certissimum funda mentum fidei. Sathan meditatur abolitionem vel saltem extremum cotemptum scripturae sacrae de Ecclesiae internecionem: Cogitat enim, inquit, Ecclesiam abducere a certissmis ad incertistima: ac testibus ad elementa huius mundi: a diuinis ad humana. Denique ab oraculis Spiritus saneti ad somnia & de laria profanae carnis. Quod deinde precatur, ne Deus permietat Ecclesiae suae venire, hoc est dignum tali patella operc lum .Sic oportebat a Brentio claudi locum in quo de tota caci se sibi ita contradicit,utqubd a veritate coactus fuerit concedere instituta scilicet ab Apostolis nonnulla,quq no sitiit scri pia, de suscipiedas traditiones quae sussicienti testimonio prooDantur,eam praecipuὸ quae de libris canonicis est. eadem negauerit aperte docens de in hoc de in praecedenti loco, de scriptura traditiones quas Paulus commendat solas esse, quae t stimonio scripturae confirmatae sunt,& nihil ad salutem pertianens extra scripturam esse. Cum igitur nunc ait in sua peror
tione Cum haec de traditionibus ita se habeant: ad quae rogo ista referemus Ad ea quς dicis negari no posse,instituta aliqua ab Apostolis quae non sunt scripta,Scripturae sacrae traditione sescipiendam line ullo testimonio scripturael An ad contraria
394쪽
i oti obi nullam traditionem, nisi testimonio se Ipturae eonrmatam,vis suscipi:quo libros omnes canonicos ince ros reddas di de asseras nihil institutum ab Apostolis,quod non sit scriptum)Vide tuam apertam contradictionem. Instituerut aliquid Apostoli quod non scripserunt ad salutem veram illud pertinere non est dubitandum, nec enim aliud agebant. Et omnem doctrinam ad salutem necessaria scriptam ab Apostolis, quod postea capite de scriptura dicit, quae igitur dicemus ita esse dicamus potius,quae cum ita non sint, quae cum sibi coi tradicant,ea scilicet, quae Brentius de traditionibus dicit,nihil illi credendum est.Seu scio ad proxima haec,quae dixerat, esse reserenda. quae cum ita sint,inquit,eum ea scilicet,quς Basilius de traditionibus dicit libro de Spiritu sancto, non sint credenda: sed credendum imagis illum ea reuocaturum, si serio admonitus suisset.Similiter quae Epiphanius refert de traditione voxi,virginitatis seruandi aliena elle ab Apostolica doctrina,quq de ieiunio quartae,& pro sabbathi incerta quae ab ali)s negantur: & quae Uyprianus dixit de necessitate miscendae aquae vino in calice, de ratione eius incogitanti excidisse, de ex vehementiori affectu sua asserendi. Denique quod August. de anniue saria celebritate sestiuitatu quarundam contraria Paulo .Cum haec ita sint,inquit, B. Quod Basilius, Epiphanius, Cyprianus de Aug.errauerint alius incogitanter alius non scrib admonitus loquuti suerint, merito inde inferet, quicquid volet: hoc est incertissima esse,& deliria, atque somnia, & ad elementa. mundi huius pertinentia quaecunque de traditionibus dicuntur: & per ora horum patrum meditari Sathanam ultimum excidiu scripturae de Ecclesiae. Quid enim aliud poterat sequi ex
tantorum patrum tanto contemptu merito itaque nos contrariu dicemus, cum omnia a B. dicta in hos patres immodeste de suilerbe dicta sint: cum in eis sensum situm de non scrupturae, sed quem ille vult, sensui tantorum Patrum B. praeserat,cum intolerabilis blasphemia sit,per verba illorii Patrum, ruos Deus Ecclesiae suae ae miraculis, de doctrina atque sat itate commendauit, Sathanam meditatum fuisse deliructio-
395쪽
rum seripturae sensum nimio de inconsiderato contradicendi affectu dicta,merito sequitur traditiones Apostoloru no scri aptas certissime recipiendas esse,ab eodem fonte illustrationis scilicet Spiritus sancti,dc praedicatione Apostolica a quo scriptura profectas,si ne quibus nec scripturς auctoritatem habet, nec explicari possunt: de quod Brentius inquit traditiones has incertistimas esse, deliria de somnia, verisiimum esse Sathanae
commentum de conatum ad destritendam,euertendamque Ecclesiae & scripturae auctoritatem. Claudamus igitur hunc de traditionibus locum auctoritate sanctorum Patrum , atque eo tensu omniu,qui Ecclesias docueriit ab Apostolis, ut videat Brentuis, quos vocat traditores, de per quos dicit Diabolum meditari ruinam Ecclesiae de scripturae: videat inquam de confundatur,videant etiam omnes qui verὸ salutem suam quaeriteucroiit a. an Brentio Sc suis se committere possunt. Attingata iri patrileremus imur non integrE, dc a principio omnes repetentes P
iissimae de tratrum tententias, de quibus &in hoc loco, & in Alsertione ea ditionibus tholica loquuti sumus: sed tantum eas, de nonnullas alias vel Anostolicis. primis labris degustantes Oilendamus grauissimorum Patrum edsensum ut tantae auctoritati cedat omnis protervia:&in priisti latius. ipsis Apostolorum discipulis incipiamus. Igna tius Ioannis discipulus. c Antiochenus episcopus, martyrque Eceles Hili. probatiuimus apud Eusebium docet, omnes Asiae populos,ut tenacius de diligentius Apostolicis traditionibus inhaereant, quo haereses deuitari possint, has asserit scriptas se reliquisse Polae . lib. Polycarpus Ioanis auditor Smyrnensis episcopus ,martyrm3. cap. 3. sanctillimus apud Irenaeum Romam veniens haereticos in E clesiam conuertit, traditionem Apostolorum praedicans, de
DionUus quod ab eis ipse susceperat Ecclesiae tradens. Dionysius lib. de eccle. Areopagita, de ipse Pauli Aeostoli discipulus, de Parisi)s glo-
hie r.cap.I. rio ius martyr, substantiam sacerdoth Christiani eloquia diui nitiis tradita esse dicit. Haec vero inquit illa sunt quae in sanctis Theologicis libris commendantur ab Apostolis, similiter&quae sine literis transfusa sunt ex animo in animum verbo cor- Iremeus ubi eorali intercurrente. Hos proximε sequuntur eorum di-sura. scipuli,& qui ab his edocti sunt: quasi filis de nepotes. Irenaeus
396쪽
traditionem Apostolorum obseruanda esse omnibus, de eam testimonio Ecclesiarum ab Apostolis sundatarum docet pro- 'bari. Clemens ille Alexandrinus apud Eusebium in primo li- ...' ε', bro Stromaton, quae tradita sibi fuerant ὶ doctoribus sanctis, 'U de beatis viris Pantaeno praecipue seripsisse se reserti de de hoe HV 'Pantaeno dc reliquis praeceptoribus suis ita inquit, illi quidem diuinae doctrinae veritatem mihi, quae sibi ab ipsis statim primis auctoribus Petro, Iacobo ac Ioanne,& Paulo sanctis Apostolis tradita suerat,tanquam patres filio c5 mendarunt. Apud eundem Eusebium confitetur hic Clemens extorqueri fioi a Lib.6. ccu fratribus,ut ea quae a presbyteris id est,successbribus Apostolorum voce sibi sola tradita sunt describeret in libris ac posteris traderet. Egesippus,& ipse temporibus Apostolorum vi- Egesippuscinus de probatus in Ecclesia ac celeberrimus, ut Eusebius in- Eceles Hi T. quit, doctor, teste eodem Eusebio integerrimam traditio- lib. . dap.8.nem Apostolicae praedicationis simplici sermone conscriptam in quinque libris memoriae tradidit': dc eodem testante, Ecesesiastici doctores aduersus Menandrum, Basilidem de alios haereticos pro Apostolica de Ecclesiastica traditione scriptis certant.Haec igitur de prima Ecclesiae aetate:se uenti tem- . . pore non potuit tam necessaria doctrina deleri. Origenes in Q 'in probdiuersitate sententiarum seruandam, inquit, esse ecclesiasti P ivi chon-cam praedicationem per successionis ordinem ab Apostolis traditam , de solam illam veritatem esse credendam , quae .
in nullo ab ecclesiastica discordat traditione. Tertullianus Σπ- hinc dirigit praescriptionem aduersus haereticos quid Christus h P docuit Apostolos: quid illi praedicarunt probandum esse per
illas Ecclesias, quas Apostoli condiderunt: de omnem doctrinam quae cum eis non concordat de mendacio eraeiudicandam eise docet: neque cu haereticis de scripturis disputandum. Epiphanius aduersus haereses frequentissime ad traditiones Epiph .eo, cofugit. oportet, inquit,traditione uti: non enim omnia a di- trahaeres61. uina scriptura accipi possunt:aliqua in scripturis,aliqua in traditione sancti Apolloli tradiderunt de hoc exponit verba Pauli sicut tradidi vobis. Traditione confirmat orationes pro contra Aria defunctis, necessario inquiens hoc perficit Ecclesia traditione 7S.hieres
397쪽
a Patribus accepta .Quis autem poterit statutum mitris dissolz i iis lip. uere3 Basilius parem vim habere ad pietatem, quae non scri- se Spiritu pio tradita sunt ab Apostolis cum his quae scripta sunt: & qui
ea negauerit, ad inane nomen Euanseth praedicationem deducere, negareque quae necessaria ad salutem asserit . ut supra via bos Hom. dimus. Chrysostomus manifeste verba Pauli: Tenete tradita
. in Σ. ad Mones quas didicisti, siue per sermonem , sue per epistolam meis . exponens, hinc inquit patet, quod multa sine literis tradid runt eadem vero fide digna sunt,tam illa qivina istaestaque traditionem quoque Ecclesiae fide digna putamus. Traditio est. Aut epist. nihil quaeras amplius. Augustinus ea quae Per totum orbem ro8. seruat Ecclesia ab Apostolis vel plenari)s Cocilhs tradita esse cap.r. Cr s. non dubitat, de de his sicut de scriptiς non dubitandum esse: sed insolentissimae insaniae esse de his dis putare manifestissimETheoph. t. docet. Theoehylactus in eundem locum Pauli ad Thessalo
Thesila. nicenses Chrysostomo consentiens manifesti ius etiam Paulusne scriptis sermone tantum, & viva voce pleraque tradidisse assirmat :& inquit non secus illa,atque haec fide sunt digna Damas lib. i. Damascenus,& Basilis verba, ex libro de Spiritu sancto ve de veneratio neratur, R. pro defunctis orandum traditionem Apostolieamne imaginum. esse dicit: Apostolos in tradendis Sacramentis memoriam se Sermo. de, cisse defunctorum, & a temporc hoc Ecclesiam sine contradia functis. ctione seruasse. Denique de adorationem imaginum traditi Lib. . de Or ne Apostolica confirmans Pauli verbis, Tenete traditiones,'
th. de cap. &c Plurima,inquit, Apostolos sine scripto tradidisse: est in
17. cri3. quit haec traditio non scripta. De adoratione crucis, sicut de adoratione ad orientem. His Vincentius ille Lirinensis presbyter merit5 est nobis adiungedus in tractatu illo aduersus profanas haereseon nouitates: ubi ut diximus ostenditur, quantae α pietatis, & eruditionis ille suerit : quanquam enim non a solutus sit hic liber,dignus tamen est, quem omnes legant, α. quo tanquam antidoto viantur aduersus haereses , ibi inquit duplici modo munire debere fidem suam illum,qui decipi novitat.Primo diuinae legis auctoritate , tum deinde Ecclesiae catholicae traditione,ubi mox sibi ipsi opponens clim canon scripturarum sit perfectus, ct ad omnia satis, superque sum ciat,
398쪽
quid opus est ut adiungatur illi Ecclesiae intelligeniae auctoritatas,& respondet quia sacram Scripturam no omnes eodem sensi accipiunt: sed alius aliter Nide apertὸ quod superius de traditione diximus, quae non solum necessaria est propter non scripta: sed etiam propter ea quae scripta sunt. De his verisiimddieam quς cum ita sint.Cum Ignatius,Dionysius, Policassus, Apostolorum discipul Irenaeus Clemens Alexandrinus, Pantaenus, Egesippus,qui primos illos, vel eorum discipulos habuerunt magi uros Origenes ertullianus,Epa Phanius, Basilius Chrysostormis Augustinus,maxima Ecclesiς lumina. Denique Theophylaetias Damascenus, de Vincentius Lirinensis,
horum fidelis timidiscipuli. Cum sedecim hi probatissimi pati es testes sint huius Ecclesiae sensus, quo sine scripto tradita esse quam plurima ab Apostolis, quae ad salute necessaria sunt, ct in ipsis quae scripta sunt ex eadem traditione verum sensum
accipiendum, cum a nullo altero orthodoxorum patrum negetur : constat quod negantes, hoc est, nihil recipientes nisi quod scriptum est in sacris libris, hostes sunt verae Ecclesiae,&per eos Sathan meditatur omnia schismata & qu stionum interminabilium,atque sine disciplina consulionem :atque ita &scripturae ipsius verique sensus eius euersionem. Haec manise stili ima sunt nolunt vel iudicium aliquod, vel rationem finiendi controuersias de dogmatibus fidei,dc sensu scripturae:quod illis videtur, volunt manifestum e sse, etiam si omnes Ecclesiae
aliter sentiant. Quid ergo fieri potest cum illis, qui soli sensui
suo sunt addictis illis omitiis non agnoscimus traditiones certissimas,&totius fidei nostrae sundamenta. Et ne diutius Brentius incertas & dubias omnes traditiones efficiat, osten, Recensentis dimus illi manifestistimas,& certissimas non minoris momen grauissimati,quam quae scripta sunt sed reuera eorum fundamentum ,& CT mgnimo explicatio. Prima est traditio librorum sacrorum etiam conamentι trudia sentiente Brentio ex qua At ostensum est, manifeste aliae pro- tiones non
bantur etiam suscipiendae, quod ipse non vult. Post hanc est paxo traditio symboli tam ipsius Apostolici quod a Patribus in Ecclesia semper constat susceptum: de quo & Basilium putamus Iocutum cum dicit,proseissionem baptismatis esse ex traditio-
399쪽
ne quam etiam alterius symboli Patru, a Nieaena de Constanatinopolitana synodis maximὸ explicatum:& iuxta haec symbo' la,circa dogmata,atque fidem,traditionem non scripta agnoscimus: perpetuam virginitatem Mariae,Romanae Ecclesiae, atque pontificis primatum, & quod ad alia mysteria attinet explicatissima & praeter ambiguitatem omnem aequalitas personarum diuinarum,duς naturae,duaeque operationes, de voluntates in una persona Christi ex traditione Apostolorum habita semper sunt in Ecclesia,&ex ea in Concilijs postea contra haereticos definita, cum quod ad scripturam attinci in diuersos sensus trahi posset, & ab haereticis traheretur perperam uidem,sed interim imponebant imperitis.Haec quidem circa
ogmata exempli causa sint satis: circa cultum vero & Sacramenta agnoscimus multo plures traditiones Apostolicas.Circa Baptismum in primis Consecrationem aquae, Adammone Chrismatis, Abrenunciationem Sathanae ex traditione habeamus tam certa fide, ut eis rauissima dogmata aduersus hae reticos,Pelagianos praecipue,Patres confirmarint. Habemus totum Sacramentum Confirmationis atque ordinis, & Ma trimonii & Extremae Vnctionis, eorum de elementa, de verba
atque effectus ex traditione Apostolica. Non qubd negemus inscriptura esse nonnulla de iis Sacramentis, sed omnia quae
ad integritatem eorum certa fide necessaria tenemus, cum inscriptura non sint, necesse est Apostolicae traditionis esse.Circa reliqua verb duo Eucharistiam, & Poenitentiam, habemus etiam certissima traditione sacrificij altaris oblatione, lectionum , psalmoria,& calicoruVlum,inuocationem Sancti rum, pro destinctis orationes. Et circa Poenitentiam, peccatorum enumerationem sacerdoti faciendam, necessitatem satisfustionis ex Apostolica similiter habemus.Haec non parua sunt,non incerta, sed talia sine quibus magna pars religionis perit, &quod Basilius dixit. Ad inane nomen Euangelium redit. De quibus non est opus plura dicere,quὶm quod de his habemus certissima Patrum testimonia , in quibus merito Ecclesiae filucap. 69. quiescunt. Iam de Patribus dicendum est nobis Quo pura testis niam stequenter Brentius calumniatur quod ad Patres mitta, ad
400쪽
ad pata es,inquam eteres ct iam mortuos .Et ne calumnietur monia qualianos quod onfuse de inordinatὸ modo ad traditiones, modo ter necessa ad Patres confugiamus, primo hoc obseruandu iuxta ea quae ria cr 'et lausuperilis diista sunt, nos testimorijs veterum Patrum propriὸ cia fuit ad covii ad probandam traditionem & consensum Ecclesiae. Cum si indon βenim,ut exsuperioribus costat,fieri no possit,ut ex Apostolica dem. praedicatione de doctrina non certus sensus de perspicuus dogmatum fidei fuerit relictus de inscriptus quodammodo in cordibus Ecclesiarum quas fundarunt ,& maxime discipulorum quos ipsis praefecerunt Eccles ijs, de ex istorum domina idem suerit cognitum de susceptum ab his quos docuerunt: αtandem hoc ordine perpetuo id permansurum stabilitas pro missa a Christo Ecclesiae ostenditmon opus erat si rect8 ab omnibus ageretur Christianis,alio testimonio quam euidentia ipsa rerum, ut agnosceremus omnes quod quicquid circa dogmata fidei nouum de inauditum post Apostolos incipit esse, necesse est alienum sit a traditione. Quia tamen exurrectura ingenia proterva nimium sibiipsis placentia nouerat Deus,&hoc etiam Ecclesiae suae proludit, ut monumenta manerent de testimonia antiquae fidei ex quibus, cum nouum aliquod es
ea fidem oriretur, probari posset etiam protervis antiqua fi des de sensus prioris Ecclesiae,in qua sine contradictione, sue vel mentione quidem ullius nouitatis fides catholica, hoc est, ab Apostolis tradita syncere seruabatur.Igitur duplici ratione testimonia illoru Patru,quos certissime constat in unione Ecclesiae absque ulla schismatis vel haereseos nota permansisse, sunt nobis necessaria,& ad ea nobis confugiendum est. Primo propter ipsorum auctoritatem, qui quanquam homines sint de errare possint,atque decipi siue deciperet.tamen quia non solum clim viverent probati sunt fide dignis testimonijs,sed etiapost mortem ab omnibus sequentibus agniti sunt dista fide,
de frequentillime etiam miraculis commendati Ecclesus, tanta vitae suae sanctitate, tanta doctrinae veritate ut sequentium temporum consensu merito auctoritatem consecuti sint in tam , ut nullus sine praesumptionis nota illis ausit contradice
re , in his praecipv in quibus non singulariter quisque suum