Assertio Catholicae fidei circa articulos confessionis nomine illustrissimi ducis VVirtenbergensis oblatae per legatos eius Concilio Tridentino, 24 Ianuarij anni 1552. Accessit his defensio aduersus Prolegomena Brentij. Auctore f. Petro à Soto, ordin

발행: 1557년

분량: 547페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

451쪽

raturet credat docti inae alioru,& iudiciti sequantumhaec si re

ctξ considerentur, totam hanc causam consciunt.

φ-iq. est Quod iam gradibus quibusdam propositis, sic ostendiat iter φ os tur, si in ea, quae superioris gradus est, scientia & cogntido Et orta d, tione inferior sancte , siue proprio iudicio superioris inhae-

Mersitas gra ret sententiae. Si hoc certissimum est in Ecclesia, inexercitatus Gu, et ex ea & idiota tute sequitur iudicium doctorum: hic enim gradus ostendit*r, aperti stimus est non habet opus iudicare indoctus: sed alio- etiam docto rum,satis illi est iudicio se adiungere. Sed quoniam nec hic sol saliora seu Iiis gradus est , sed inter ipsos etiam doctores discrimen non tentiae, siue deest, diim stella differt a stella in claritate : si in eis diue suo ipso m si sunt dona,diuersa exercitatio,& ingenium. Nonne necesse iudicio adhae est quemlibet sese agnoscere:&,ut Paulus inqui no in immenrcre posse , sum gloriari sed secundum mensuram regulae, quam mensus imo debere. est unicuique Deus:& quidem de hac re multa Paulus habet, a corint. ι O. & nonnunqua gloriaturi sed, ut ipse inquit, in Domino. Nunc Eiusdem ri. enim existimat se nihil minus fecisse a magnis Apostolis: nune Ad GH. a. apertὸ inquit qui videbantur magni esse, nihil mihi contui runt: ut ex his discamus omnes solicitum Dusse Apostolum dei gradu suo agnoscendo,& seruando. Et quoniam ultimus vo catus erat,& videri poterat propterea inferior caeteris Aposto; Iis cum reuera nouissimo illi voluerit Christus in exemplum

gratiae suae dare non miniis,quam primis, sed magis etiam, deabuit hoc notum esse Ecclesiae,ne quis inde exemplum acciperet transgrediendi terminos suos sed potitis in eo exemptu haberemus manifestissimum agnoscendi, de tenendi proprium gradum duxta hoc ergo nec necesse est,ut quilibet doctor omnia nouerit: sed in quibusda doctioribus adhaereat. Hac enim modestia & illud fit ut etiam si erret,quam diu tamen docti ribus subest,& ab illis paratus est corrigi , non imputetur ille error in culpam Sic Aug. ehiscoporu literas reprehendi posse h pi per peritiorem doctrinam sapientioris cuiusque,& per aliora colitr Dossa episeoporum maiorem auctoritatem: denique Spercocilia: Vt ς p concilia vero ipsa prouinciarum aut regionum, per plenaria sie corrigi asserit.Ecce igitur graduum diuertitatem, quilia

et doctor doctiori cedere debet, quilibet priuatus concilio:

452쪽

Coneillum minus &inserius pleniori & superiori.Quod si ita est vide rogo quanta in asserenda propria sententia circa res dubias modestia opus est3non ne erremus sollim: sed ne error imputetur ad culpam in sanὸ quo quisque magis suam sententia amat,& constati iis asserit,minus paratus est corrigi, & ag noscere doctiores se clim necesse sit, ut in diuinis illis oculis; qui falli non possunt,uerὸ sit inferior quilibet, paratus corrigia superiori,nec ita propriae sententiae amore excaecatus,vi non agnoscat maius donum,aut exercitationem alterius, quae si at-pente cogitemus,agnoscemus puto ,in quam periculosa re ver

semur,quicunque difficilia scripturae & fidei inquirimus. Tantillum enim excessisse proprios limites,& coplacentia sui se sus minus paratum esse corrigi,minus agnoscere maius donii alterius,non aliud est,quam grauissimo se exposuisse periculo temerariae assertionis.Trepidandum est ergo,nec usquam magis timendum,si recte sapimus, quam in nostra sententia asi renda Ouae Unica consiaeratio,meo quidem iudicio, sola po-rest tutum reddere doctorem ,& diuinae gratiae praeparare: si adfi sola aufert stultas,& sine disciplina quaestiones , quas deuitandas Paulus docet, Quia generant,inquit, lites: sola haec languorem illum circa quaestiones,& pugnas verboru, ex quia bus,docente Paulo,oriuntur inuidiae, contentiones, blas nemiae,suspiciones malae, & confitistationes hominu mente cor ruptorum,sanat: quae omnia quam grauissima sunt, & reuera origo quaedam, & seminarium haeresum. Hac ergo modestia constat maximό opus esse doctoribus: ut scilicet cum aliquidsbi videntur intelligere in scriptura, in religione, non Verbo latum, sed re verissime lubditi sint maioribus, atque ipsi diuiano ordini: quod si attendisset Lutherus, non tam facile ex hoc verbo scripturae: Frustrii coIunt me mandatis hominum qui quid non est in scrietura,eo intelligens significari damnasset non solum antiquissima Ecclesiς pr cepta, sed traditiones etiaApostolicas,& vota ipsa monachatus, tam manifesse probata in lacra scriptura. Hoc ille fecit,clim verbum hoc,& hui ulmodi alia aliter interpretatus est,quam omnes patres,' quod certissimum est,quam di facilime,& planissime interpretari possu

453쪽

nuis:& hanc eius Immodestiam imitatur elas omnes discipuli, quibus cum de hac causa speciali no agamus,sed exempli gratia tantum sit politum. Non opus est quicquam dicere, quod in dubium trani possit:sed hoc tantum dicamus.quod certissimum est loca illa omnia,Sine causa colunt me, Dies obseruaatis,& tempora,& similia aliter exhoni a patribus, quam ab ip. sis,&quidem aliter exponi posse fine ulla literae repugnantia. Cur ergo tantlim sibi tribuunt,ut suum sensum omnibus v lint obtrudere,& suam sententiam, ab omnibus certa fidet neri estne hoc gradu suum agnoscere estne credere alios esse, aut fuisse unquam in Ecesesia doctiores. de illis subditos esse cap. is. Iudicent alij certὸ, nos nequaquam possumus intelligere in Antiquiores tam asserendi libertatem tantae modestiae, quam exigit Deus, functos do- posse coniunctam este. Scio non deesse eis quod responde-ctores in Ec- ant: dicunt,& sub diuino etiam testimonio affirmant nihil maclesia dioru gis se cupere quis a doctioribus corrigi, quam illos agnosce gradu habeα re quod de sibi ipsis persuasisse non dubito.Sed aiunt,qui sunt

re Piuetibus hi ostendantur nobis: aut ratio aliqua proseratur, de regula. tisic omnibus qua hoc metiendum sit *roferatur inquam unicuiusque regu posterio- la,&mensura quam illi praefixit Deus. Itaq; cum hoc aut vix, ra tempori aut nullo modo cognosci possit,ut inter doctores certus cui- et inter ipsos que gradus detum maxime cum hoc supra humanam infirmia uiuetes alios talem sit,ut unus sic alterum exceda ut non in multis ab eodevel teneri ai corrigi possit, sicut in multis errare etiam doctior quandoviijs se subjce potest, in quibus minor non erret, merito putant illud Aug. re, vel tute teruandum,quod solis sacris scripturis , sine ulla dubitatione

posse, hicn. credendum sit. teris vero omnibus quantumnis catholicis,dituri de laudatis,quantacunque sanctitate,& doctrina pollent, non adhibendam fidem,nisi quantum vel per canonicas scripturas, vel alia ratione,quod afferunt,probauerint. Ita Aug. frequenter de omnium doctorum, de luis etiam sententijs dixit. Hoc illis frequenter in ore est,quo uno verbo, ac si nullum distriamen esset,nullusque gradus inter doctores,proprios suos se sus ita sequuntur,ut nulli cedant: de aiunt nos Patrum scripta ita amplectimur,quemadmodum illi voluerunt.Ver um hae excusationes valere possunt apud homines. Deus autem consi derat

454쪽

derat cordium veritatem. Et sicut ipse nouit quantum cuique donum contulerit, sic etiam quantum excedat quisque in sui sensus amore,& quam culpabiliter frequeter non deferamus, quibus merito deferenduesset, intuetur. Sed omittamus nunc quod ad viuentes pertinet, &praesentes doctores, quis alteri praeserendus,inter quos nescio ego an alicui vel ex suis cedere velit Brentius: hoc interim omittamus, quod vel difficile, vel impossibile est definire lud tantum cogitemus, quod ad antiquos de mortuos iam patres pertinet. Quis dubitare potest lumina illa ecclesiae, qui sanctitate,miraculis, & eximia doctrina floruerunt, Athanasium dico, Basli una &. Gregorium Nazianzenum,atque Chrysostomum,Cyprianum,Ambrosium, Hi ronymum de Augustinum: hos inquam, di similes quis dubitat merito ab his omnibus debere superiores agnosci,qui modo superstites sunt in Ecclesia Et quanqua vi homines in quibusdam errare potuerunt,in his tamen , quae ad fidem ius alutem aetel nam pertinent,nequaquam eos errasse agnoscit ecclesa:& in his post scripturas sacras magnam illis auctoritatem tribuit. Quare non video quomodo sine magna praesumpti ne sensum suum possit quis,non dico omnium horum, sed vel unius ex ipsis sensui praeserrer cum videlicet agitur de sensu dubio scripturae,& qui in diuersas partes trahitur. Hi igitur sint nobis inter doctores gradus detulerunt illi ath aths, recentio res antiquioribus: certὸ Augustinus Cypriano quam plurimutribuit ,licet magis uniuersali concilio: Ambrosio similiter, scd utcunque sit,his tanto seculorum consensu probatis patribus, Cuius recentioris nune doctoris auctoritas aequari potestὶ cur

his aequari velle, non sit terminos trasgredi proprios, ct quod iilli ignorarunt,credere se scire, altiora se quaerere Illud certeo, negari non potest sine periculo posse quemlibet quantumuis vii, magnum alterum sibi praeserre : In humilitate spiritari , inquit , , ,

Paulus superiores inuicem arbitrantes. Cum ergo hic nullum i

dit periculum,si te etiam inseriori, subqcias; in re non nianife--.cta. praeferre te vero alteri, cui subesse naerito debeas, sit graue mpericulum. Quid rogo tutius, quain quoties dubium est, quis . i, 1 ni alteri si praeserendus omnibus te subucere. Quod si recte co-

455쪽

gitemus,lntelligemus, quod quicunque nune laborant In fit

cito sacrarum literarum,quantumuis prosecerit, prudenti iliumε facturus sit,si inueniens alicuius, vel plurium patrum in re aliqua ardua de dissicili sententiam, manifeste atque disertὶ, laconstanter significatam illis se subhciat: non solum no curans diutius quaerere,ut proprium iudicium formet,sed etiam contra suum proprium iudicium. Quis non intelligat hoc tutissimum esse,& nulla ratione reprehensibileὶ Cotrarium vero saltem non esse sine periculo praesumptionis, de nimiis propriae sententiae amoris: quae duo grauissima praecipitia sunt Cum igitur Spiritus sanctus quietis de tranquillitatis spiritus sit nec ad praecipitia deducat manifeste sequitur huic sumi certissimusignum ad cognoscendum,quo quisque docentium spiritu ducitur.Certe qui noua ad inueniunt,qui sua reiectis his patribus afferunt quino ab eis agnitos scripturae sensus inuenisse gloriantur. HOS ego timeo,de nonnunquam manifeste mihi videre videor a spiritu alieno agi. Qui vero econtra non ex torpore,

de desidia erga sacra studia, non ut indulgeant somno & otio, sed post diligentem lectionem, attentam de humilem inquisitionem doctrinae patrum illi adhaeret, illam sequitur, vel vit

rius non iudicans,vel proprio etiam suo iudicio renuncians, cur non dicetur de manifeste agnoscetur, a Spiritusancto agi

Ecce igitur probatum non solum imperitis , sed doctoribus quantumuis etiam doctis,licitum esse sine proprio suo iudicio alienae sententiae inhaerere: nec sol im licitum, sed expediens,& merito laudandum.Vnde ergo illa Brenti) sentetia, nisi ex praecipiths Lucteri,& spiritus illius sui cocitat illimi de per- cadi. uς. turbatissimi temeritate. Nos igitur illo omisso , nos ipsos Tres oradus instruimus dc eos qui sana cupiunt audire: atque ex his,quae dimo destiae ne imu tres quoidam gradus in dissicilibus de controuersis sese eessarii tu tu habendi doctoribus tutos quidem & inculpabiles ostedimus. dicio circi PrimuS Vt a meliori incipiamus est,cum agnita manifeste assecre, diselles in V niu , Ut plurium ex allis patribus sententia etiam contra-er dubiii ' ria nostro sensui, de iudicio illi adb aeremus, iudicantes melius scripturae. ζJς patrum, quam nostrum iudicium, tutiusque nobis Ze- quietius fore acquiescere,in rebus obscuris Patribus. Secum s

456쪽

dus porre, hoe inferior ille est, cum agnita illa sententia sine

proprio aliquo iudicio, quia scilicet non audemus' iudicaret, neque ulterius inquirere timentes infirmitati nostrae, eam sequimur non contra proprium iudicium,quod nondum habemus: sed sine illo solo iudicio Patrum .Tertius vero merito infimus est, cum propriam sententiam asserimus post diligetem iudicio nostro inquisitione doctrinae de scripturae, & Patrum:

propriam,inquam,quae scilicet nobis videtur ,quam tamen in Patribus non inuenimus: sed neque contrariam disertὸ& --nifeste: cum scilicet vel de ea re non loquuntur, vel obscurius, vel nobis non contigit legisse manifestam eorum sententiam: quare nostram sequimur: sed non ita eam amamus, ut reueranon simus parati cedere de agnoscere doctiores. Quicquid vero extra hos gradus est,aut est error perniciosus, aut valde illi appropinquat: quale est vel asserere scienter aduersus Patres Propria,vel ignoranter,at quacunque alia ratione:cum non sis paratus, & impense desideras corrigi vel eorum auctoritate,

. vel sapientioris. Quod,Vt exemplo sit manifestum,prO- ω.i' ΕΨ seramus aliqua huius temporis dubia,& controuersa. Cert in dilis ost fidia causa liberi arbitri; de gratiae,magna est non tantum inter C - tur modestiae tholicos de Lutheranos: sed etiam inter ipsos catholicos sen- huiui in se tentiarum diuersitas. illi volunt liberum arbitrium non esse, nu/ndis senis quia gratia in omnibus est necessaria:& Deus est, qui Oper - traitii, patriitur in nobis velle, de operari:vnum August. dicunt se sequi re- ,illitati

tectis aths Patribus. Ath vero ex catholicis etiam,non cunctantur contradicere Augustino in causa gratuitae,aeternaeque prς-

destinationis: ecce quanta in rebus tam grauibus diuersitas. Si igitur modestus veritatis inquis tor legat Ecclesiae definitio nes,quae scilicet in concilios factae sunt co tempore, quo Pelasius damnatus est,inueni de aperte definitum esse necessitatem gratiae,de libertatem arbitri) simul stare, de utrumque necessaria fide credendum. Si legat A ugust. concilij Pal stini in quo i0 si id

Pelagius damnatus est des nitione utentem aduersus illum, ovi cisi atque dicentem: quisquis sequitur illius auctoritatem iudicij, P linum haec tenere debet,quae semper tenuit Ecclesia catholica, de in ter haec reserentem,esse liberum arbitrium,etiam si diuino in-

Fi a digeat

457쪽

Lib. 4.cotraa. epih. Peti. cap. 8. Lib. de prae d. sanct . cap.

Lib. de bona

Eode lib. ca.

digeat adiutorio.Nonne prudeter.modesteque faciet, si pota

habito iudicio suo etiam si aliter sibi videatur, etiam si emcaeissimae iudicio suo sint Scripturae loca, quibus negatur. nos aliquid Operari,& ita videtur ncgari liberum arbitrium, de assentiatur tam apertae sententiae, non Augustini tantum, se Lunius eccletiastici concili),quod de sententiae,quam tam diserate catholiciam Ecclesiam semper tenuisse veraci stimus doctorct amantissimus Ecclesiae Aug . asserit: certe si hoc duntaxat considerasset Lutherus, non antiquum illum Manichaei, deinde Abilardi, Vuyclesi resuscitasset iam diu sepultum errorem,

negantem liberum arbitrium : si hoc aduerteret Caluinus, α reliqui Lutheri discipuli non tot tragoedias excitarent, non patres omnes rehcerent, quia liberum arbitrium confitentur, α Augustinum caeteris contrarium esse assererent quasi illud i se neget clim ipse manifestillime testetur,se rectam & antiqui. tus fundatam catholicam fidem contra Pelagianos defendere.

Denique si circa caulam gratuitae, & aeternae praetistinationis tam difficilem certὸ & arduam similiter modeste studiosus patrum senium inquirat, legatque Augustinum, illam duobus eraecipue libris de praedemnatione sanctorum S de bona perseuerantia ad Prosperum, & Hilarium non solum afferentem.

ex nulla praescientia meritorum esse,cum iam senex, d cmeritus csset: sed etiam patrum antiquoru doctrinae id conionum esse disertistime asserentem, re iterum ita testantem, hoc scio neminem contra istam praedestinationem, quam secundum scripturas sanctas defendimus nisi errando di iputare potuisse Et denique concludentem, Nimiae igitur contentionis est, de praedestinationi contradicere , vel de praedestinatione dubit re. Nonne prudentillime etiam huic iudicio Augustini se sub-hciet etiam contra suum proprium , cogitans quam merito credere debeat Aug.tantae lanctitatis ngeni ,Δ . Veritatis am tori ardetissimo,studiosissimoque Scripturae sacri:, melius hoc fuisse reuelatum,&perspectum quam tibi,quantusiruoque illust maxime cum alios patres obiter tantum, & non editis lubris, nec agnito errore Pelagia id tractarint, & ita locuti fuerint,vi Aug.non dubitauerit illos hoc etiam dicturos, si conti

458쪽

gHet iii ea quaestione versarii φ alijs manifestJ eorum senteriatiis conuenitu Vtinam igitur multi etiam catholicorum nostri seculi hoc eogitassent, Oria profuisset in hac causa magis E Hesiae Augussini labores & pietatem ostendisse, atque elucia lasse,quam nouas sentetiascinauditas in Ecclesia,&nihilaliud suam argutiae humanae,sed non solictio speciem pret se ferentes inuehere obtainato.quod in ipsis est,Augustino. Viderint illi qua modestia. & qua praeparatione animi ad suscipiendico l iast a rectionem domorum ea asserans.certξ& Pighium in postr mis praecipuὶ libris de libero arbitrio,& glacia: & Catherinsi Iduobus libris de praedestinatione, in hac parte quam plurimu,ti tmodeste dicam, deliquisse ipsi semibs ostendunt dum Aug. iret jciunt.& nihil nisi notia docent: est ri tu ocirigitur in hac causa utriusque rei exempla, modesti e & imm destiae. prudentiae, & temeritatis ia Similiter quo hoc apertius sint,sunt multa alia hoc tempore, in quibus plurimum quietis α toti Ecclesiae & multorum coscientiis allatum esset, si hanc tantum modestiam cogitassent utriusque partis doctore t de dissolutione vinculi matrimoni3 per adulterium,& facultatem contrahendi cum γ altero marito adulterae, vi qua 'liti stione etsi apud antiquiores nonnulla videaturio curitas' a

que diuersitas quia tamen libri Augustini de adulterinis coniugijs ad Polentium rem hanc tam solidis scripturarum testia mon sabsoluit quibusaccedin&Mileuitani iacilit 31 Inno uenti; prinsidisertissima definitio , certum est id sufficere, ut siue contra proprium iudicium ,, sue inxta illud modesti quisque in ea re quiescat. Si dii cogitasset Erasmus,nomouisset quod postea Lutherus, & sui etiamcontentiosissime,&schismatice urgent. Similiter de quibusda libris canonicis,de i

quibus qirandoque dubia aliqua erant, nonne conciliorum. sequentiumn quibus res ea diligenter discussa est, & inuenta lictoritas studioso cuilibet doctori .sufficere debet: ut quis Vi tscat, nec ulterius ineeclesia,vel de libro Sapaetuc, & Ecclesi Pli, cisiici:Tobiae,& Iudith,is: Machabaeorum in veteri Testameto: q. α Apocalypsis .Epistolae Iacobi, Z quorunda aliorum, qua o i astiones moueat: maxime cum. quod ad dogmata attinet, nihil

459쪽

ineis est, quod non eiusdem Ecclesiae qua omnes libri eanoamici recepti sunt auctoritate confirmetur. Ad hoe pertinent ad multa, quae si vel aliquando, vel a quibusdam in dubium v

evisant vel . circa translationes diuersas seripturae , vel sensus etiani sequentium temporiam consensu resecta omni ambiu

Lib. . de ba gustam stiscepta sunt. August. certe sententiam illam Cyprii ptismo eois .iu. & ita cUncilis non dubitat tota Ecclesia iam suo tempo ἡ Donati t. ea. contrarium sentiente errorem dicere: imo credit concilio ali iti quo generali definitum fuisse, quod ibia ecclesia unanimi c5 . Lib. 1. ba. tensu s equebatur.In quo Cypriani errore, ut August. ostendit,ptis eontra b bemus etiam magnum exemplum modestiae in astarenda Donatet.ea..pmpria sentaria: de quo Postea pluribus. Nune latis ostensum t.b putamus quanto sit tutius in multis non iudicare, nec definita aliter aut aliud quam quod expediat nobis non iudicare : imo contra proprium iudicium alienam sententiam sequi: atque ita quanti fit periculi illa Brenth sententia,quae iubet, ut omnes in rσ aeternae salutis iudicent. Igitur claudamus hoc verbis

illis de sano colitio sapientis in Ecclesiastico: ubi ad audiendo aequendosque doctiores maximeque antiquos, diligentissim h

. nortatur recentioreRSi inclinaueris aurem tuam,inquit,ex-

cctu si eipies d octrinam: de si dilexeris audire, sapiens eris, in multit dine presbyteroru,siue senu prudentiu star ct sapietit illoru excorde cottingeretvt omne narrationem Dei possis audire, de prouerbia laudis no effugient 1 te,no iubet hic vide senu prii kbesia iudicemus. sed illis inquit,coiungere,&si videris ait, nenlatu, euigila ad eum Agradus ostiorum eius exterat pes tuus.

cap. ig. Ex Sed quod sequitur, & cuncta quae moueri possunt dubia, verbis sapie circa hoc dissoluit: dc confirmat , quae nos 1 principio propolis o teditur suimus .Sic enim inquit, Cogitatum tuum habe in praeceptis hia tutifima Dei & in mandatis illius asstiduus esto: & ipse dabit tibi eor, de agnoscelidae concupiscςntia sapientiae , hoc est, quam concupiscit sapien- veritatis, cr tia, abitur tibi. Dicat itaq; Brentius: Quid igitur si aliorutridiseernendae licet inhaerere sententiae, sine Proprio iudicio,cur magis huic,

ab errore,ma quam illi,cumdiuersa inueni utur circa eandem rem Sequan-ximesimplici tur igitur,dicit ille nostra qui volui: sed Sapiens inquit,In mulbus,et idiotis ritudine presbIterorum sapientiiun sta.Non quorumlibet li-

460쪽

eet sequi sententiam: non sunt quilibet fide digni testes, quod line iniuria vilius dici potest, probatissimi illi senes , de quibus diximus,& antiqui patres, imo de eorum ouilibet aliis

non contradicentibu in his' quae affirmat ad salutem arternam pertinetia fide dignior est testis: citi tutius inhaerere .posimus,quam ullus aut multi etiam viventium doctorum,sed nos multitudinem de consessum sapientium presbyterorum iuxta consilium ecclesiastici sequendum dicimus siue cum plures apertὸ consentiunt, siue cum vno aliquid referente alij non contradicunt, sed instat Brentius: Paulus clamat etiam,Si Ao- gelus de caelo aliter euangelizaverit, anathema sit. Ergo non sententiae hominum: sed saera scriptura diuinitus confirmata sequenda est nobis. ad illam ergo exigenda est omnis. dqctrina ab omni eo, qui eredere tenetur: quomodo aliter discerni spiritus, quod Ioannes iubet,ialsi prophetae vitari, quod Christus praecipit,possunt,nisi eosulatur scriptura quomodo non se exponit periculo, qui varias videns lententiast non prius e a nata scriptur alteram sequitur. Itaque iuxta hoc Dporte bit omnes scriptura saerae, relictis ali is omnibus,totis viribus vacare: nullique salus erit extra haec studia i Raespondet igitur Sapiens unico verbo. Cogitatum tuum habe in praeceptis Dei,

t ipse dabit tibi eor,hoc est, studium quidem exigit nobiseus: sed studium .illi placendi, voluntatemque eius agnoscenqi. In his,inquit,assiduus esto, haec sint studia tua . his enim stuέdhs timoris iDei,& impletionis praeceptorum qitis, quae mania sista sunt, Q. certa: de quibus nulla est controuersia eliaritatis

Dei,& proximi, Durgatur animus,promerentiarque a Deo, ridetur nobis intelligentia,non permittamur .erraI Non enim ingenio nostro,neque ulla certe quantumuis attenta,quatumuis frequenti,& multa lectione. scripturae veritas Carui', quae ad salutem pertinent,agnosci poteindrusianagna cum Eumilitate, compunctione βtque puritate cordis sat Igitur prius his studendum: sine illis enim frustra omnis alia eruditio. liae, a tem quomodo in eis sunt. qui sensum suum praeserunt Patri bus)quq in eis humilitastquomodo vero,qui cognito Patriami

SEARCH

MENU NAVIGATION