장음표시 사용
81쪽
de q io dieitur, quod de ipse credidit, &cum baptizatus ense adhaerebat Philippo & tamen de eo inquit Petrus,in selle
amaritudinis,& obligatione iniquitatis video te esse. Deniq; hic fuit haereticorum omnium parens,omniumque perditissimus Nonne ergo earuit Brentius consideratione, Christum eodem modo adesse dicens singulis membris, sicut toti Ecese siae.Ecclesiae nanque perpetuo infallibiliter,i c certo: singulis . membris nee perpetub, nec infallibiliter,sed mod5 adest modo se subtrahit eum scilicet labuntur. Denique nec cerib credimus alicui membro adesse: quicquid velint de sua certa fide docere Brentius,& sui.non tenemur credere Spiritum sanctum gubernare istum,aut illum Christianum quemcunque, aut eius animam inhabitare per gratiam: nullus inquam de alio hoe teiretur credere sed de Ecclesia omnes pariter id credimus,quae Est domus Dei,columna,& firmamentum verit . tis. Sed addit Brentius non omittendam rationem.Paulus inquit corpus unum est,membra habet multa: omnia vero me-bra clim multa sint,vnu sunt corpus: sic de Cbristus. Et enim per unum spiritum omnes in unum corpus baptizati sumus,
ex quo Pauli verbo se inquit: Quid manifestias dici potest,
quam quod sicut se habet corpus humanum, in quo sunt diuersa membra: ita se corpus Christi, quod est Ecclesia. Ergo
inquit,sicut in humano corpore anima gubernat non tallini corpus sed singula membra: nisi sortὸ,inquit, manus, aut pedes destituantur viribus ita in corpore Christi spiritus gudernat totum corpus,& singula eius mebra. quibus dictis quasi uiuphas:audet,inquit de me impudeter dicere Spiritu sancta gubernare tota Ecelesia, non autem singula eius mebra. atq; ita me ab hominum conuictu expellit.quid, inquit, cum t ii homine conseras,qui videtur sensu communi carere. ne igitur tali sophisinate decipiantur simpliciores,& Brentius
rietur contra tam certam veritatem dixisse. qua nos capite illo de concili)s asseruimus,posse peccare, & errare quemlibet Christianorum,non ver5 totam Ecclesiam: quod cum de E clesia vera Christi ipse fateatur,& nos de singulis membris taveres salsum esse ostenderimus:si haec considerasset, no tam
82쪽
. 4rsacilὸ leuissima apparentia putasset se obtinuisse. eadere pol- 1. t sent singula membra verae Ecclesiae, at quotidie cadunt mul- .ra.nunquam vero tota Ecclesia.Sed iam ad rationem. Sicut se . habet corpus humanum in quo int diuersa membra, sic ist
habet Ecclesia.Similitudo here est aptissima quidem, sed simi
litudo,& metaphora qua scilicet,omeruata propoletione, in semper utendum. Clim igitur ille addit. Sed anima guberdat . totum corpus,& singula membra ergo ita Sisiritus sa ctu . Adverte animam singula gubernare ungula membra Hua,α unita corpornat vero separata,& mortua, iam non :Ita nos dicimus singula membra vilia Ecclesiae. quam diu corpori adhaerent Spiritus sanctus gubernat.quod ii se s pMant, iam non gubernantur a Spiritu sancto. qui tamen non pro pterea totum reliquum corpus deseruat. Argumenta,quae ex nmysticis verbis sumuntur. 6 equentissime fallunt, nisi attensedissimilitudo cogitetur: si singulaunembra corporis hi uni haberent natura sua libertatem, & mutabilitatem. vi possent sese parare a coi re:& rursum illi unm: haberet vero anima inseparabilem coniunctionem eum toto corpore: tunc per omnia corpus humanum simile esset Ecesesiae. tunc enim posset anima vivificare modo haec membra, modb illa: S ipsa, quae vivificat si separarentur non vivificaret: & unita rursus vivificaret. cum tamen corpori semper coniuncta essent. Haec omnia fingenda sunt ut illa sit omnimoda similitudo corporis humani,& Ecclesiae,Ac sic illus etiam. veritat , quam asserimus,sed quia illa duo desunt,nam membra nostra nλtu ra semel mortua,non rursum vivificantur, nec libertatem vi-Ia habent nec ala colunctione indissolubile est toto corpore, neq; cu singulis partibus oppositu vici eade ratione sequitur Agamus ergo gratias Bret.qui hac similitudine illustrauit etiaquod asserimus,si modo dissimilitudo Ugitetur imb vel itati sipotuis illas againus,quae efficacia tua,ca magis impugna- 'tu fortior redditur.& Metius videat no comuni sentit care re,qui tota Eeclesia ne emo asserit gubernari a Spiritu famcto,& errare no poste tota,nec tota peccare: singula vero me bra quotidie errare,a Peccare. Quoma igitur quod ad cost - Η mandam
83쪽
M. Tria mandam veritatem de finetitate Ecclesiae atque peeratis,quique Bre. co in ea sunt, pro capi rostro satis dictum est: auatamus iam, cessit. Pecca quid circa Doc Brentius proprio loco de Ecelesia asserat: tores scili- quid in nobis impugnet: ut quam sit constans,& certa eius docet misceri ctrina ostendatur.Igitur dum confert Ecclesiam veia catholi Ecclesim, et eam,ut ille appellat,nostrae,quam scilicet ego describo,& ci mebra mora ius me esse membrum toto corde, & affectu confiteor,& ci tua C Spi. pio catholicarii Ecclesiam ex Dei electione pendere, renasci. ritu sanctu ex Deo,non liabere maculam, aut rugam asserit: clim vide per eo mit tur sibi,me nihil horum in ea agnoscere:sed quam vere,ostentere sua do- dunt,quae proximὸ diximus .agnoscimus enim, α praedic imi satis esse mus Ecclesiae sanctitatem.Interim tame Brentius in ipso qu
ad causam si principio huius loci sic inquit. Nam eius verba adieram, aestiricndum fatemur quidem,quod praecipue in publica pace, & tranquilli, , late multi impij hypocritae, & impcenitentes, qui verbo lati
, , thin Christit;&Euangelisi eius confitenturi corde autem alio, , ni sunt a Christo on tantlim admisceantur verae catholica:
- , , Ecclesiae,sed etiam tanta sint hypocrisi, tanta potentia,& ai , , ctoritate ut fiant externi gubernatores Ecclesiae, ac videantur , , in vero populo Dei,qui in vera catholica Ecclesia, longe om, nium primi.Sed hoc utcunque se habeat, certὸ firmum, Q, Numque manet,qubd,qui non vere credit in Christum, no sitis , ' verum verae catholicae Ecclesiae membrum. Haec quidem in ' principio.sed iam prope fine audiamus,quid dicit.Post multa enim probria in me,& in Ecclcsiam, quam describo, sieroquitur. At enim dices, quid si Aloticus quispiam se enim, libet ei loqui impio,& Lucianico corde admisceat se Eccle.
sae verae catholicae:& profiteatur una cum phs doctrina Christi,tanta eloquetia,tanta prudentia,tantaque vitae externae honestate: ut eligatur publico suffragio in ministrum, adeoque' ' Episcopum Mesesae inum ministerium huius esset verae E . ' ' ' elesiae inutile,& inefficax: an qui per hunc baptizarentur,non' ' essent vere baptizati. an qui per nune audirent caelestem do ' ctrinam non possent Spiritum sanctum acciperet Hac igitur' ' proposita quaestione inter respodendum sic ait: sed etsi hypo-- ' critae sint in externa congregatione, & societate Ecclesiae: v v min-
84쪽
m tamen eum snt animo impio, Lucianico, dc Epicures, nihil certius est,qutin quM non sint illa catholica Ecclesia,ad- xuersias quam portae inseri praeualenti & statim ita loquitur.M. xhilominus autem si fuerint ad ministerium Ecclesiet vocati,dc docuerint. quae pia simi:atque administrauerint sacramenta ,suxta Christi institutionem,ipsi quidem sint Deo abominabi- , les,ministerio autem eorum id eiscitur, quod Dominus Or- , dinauit. Incrementum autem non est hominis ministri: sed , Spiritus sancti, qui eum sit liberrimus donorum suorum diaspes ator,& misereatur cuius vult non respicit, quod ad se a tinet organi indignitatem: sed suam ipsius Elementia, de liberalitatem.Itaque repudiamus Donatistas,qui docuerunt Spiritum sanctum non esse per ministerium malorum efficacem. Vide itaque tria ipsum diserte concedentem' malos admisceri verae.&catholicae Ecclesiae esse in externa congregatione, tamen hos non esse vera verae catholicae membra:aenique ministeria horum non esse inesscacia, sed fieri illis ii, ad quod
Dominus ordinauit: modo sint vocati,&iuxta institutionem Christi doceant,&administrent sacramenta: contrarium esse Donatistarum errorem. Certe nobis haee tria satis sunt ad
nostraconfirmanda Damus haec illi.sed quid rogo tunc in pugnat in nobis aut quomodo nos contraria diximus quod enim ad primum attinet nos ingenuE asserimus, peccatores etiam manifestos esse in Ecclesia, quod non est aliud, quaminisceri eos Ecclesiae, quod ille inquit, aut esse in externa societate Ecclesiae, quoa etiam ille dicit. Certe Aug.α catholiari Episcopi contra Donatistas utrunque asserunt, Vt supra ostendimus. miscentur mali Ecclesiae & sunt mali in Ecclesia, sagena est, area est, α ager in quo seminatur triticum, de superseminantur zizaniae . Ad ut eatis ostendimus, falsum coimmentum est, duas Ecclesias inuehere,alteram externam, de vi-sbilem, alteram occulta, de ad hanc referri verbum hoc: Poratae inferi non praeualebunt aduersus eam,non ad visibilem Vera Christi Ecclesia illa est,quam Apostoli congregarunt, quae
per totam Iudaeam aedificabatur,& inde impleuit terram. Haec
est uiuersus quam portae inseri non praeualent, cuius gloria
85쪽
ab intus emerilis autem circumamicta est varietate . In hac Una Ecclesia quam semper scriptura.& Patres cofitentii ni- sceritur inali,α sunt malare ur primum admittit,& secun dum negat, ceria pugnam quaerit verborum, non rem. SL cui, qui in externa societate Ecclesiae dicit eos esse, non autem in Ecclesia. nos ver5 eiura Paulo circa quaestiones,&Pu- gnas verborum nec languendum,nec immorandum esse sentimus,contetiones verborum ad nihil aliud utiles esse, quam ad subuersionem audientium. quare illa non curamus o Sint peccatores in Ecclesia vel misceantur illi,dicat ut volet nihil aliud exigimus. Quod circa secundum magis vide. Dicit ille, peccarores n in esse vera Ecclesiae membra: nos dicimus non esse viva membra .Ita enim diserte asserimus,quod apse referrici addimus,charitatem necessariam esse, ut quis sit vivum me brum Ecclesiae ceria mortua non sunt vera membra.Loquiamur enim de veritate vitae illius,quae , Christo est Sicut enim homo mortuus non est verus homo: ira manus mortua , aut caput mortuum,aut pes, vera non sunt,quanquam ii nati ra haberet,ut haec membra semel mortua vivificari possent, retinerentur certὸ spe illa.Itaque mecum sentit dicens pece tores non esse vera membra Ecclesiae: qui dido non ella vinei membra,sed mortua.Denique circa tertium , clim ille fate
tur malos nunistros esse,& Episcopos Ecclesiae, dc ministeria eorum efficacia esse si sint vocati, & Christi institutionem sequantur. nos vero nihil ulterius requiramus,quam quia pr liter peccata non liceat eos, non agnoscere, aut obedientiauibbtrahere ab his,qui legitime ad ea ministeria vocati sunt:
Quid ergo est,de quo contendit nam, quod post ea, quae r tulimus addit: si autem impij, & hypocritae docuerint ρο-
, , gnantia cum casesti doctrina & peruerterint verum sacram&,. torum usum: nulla amplius nec reuerentia, nec obedientia, ' obstricta est eis catholica Ecclesia etiam si fuerint antea legi, ' timὸ vocati,& longa ordinaria successionis serie illusties. nsi
grauatim etiam ei coneedimus , etiam si Anselus de caelo aliud euangelizaverit, anathema sit.certὸ haeresis,' professionis a fidei praelatum etiam legitimum priuat auctoritate: α
86쪽
omnIno ehest ab Ecclesia quanquam iudicium huius rei non ad quossibet pertineat. sed omnino falsissimurn est quod diacit, se probasse nostros praelatos contraria caelesti doctrinae docere,& peruertere verum usum sacramentorum certe qui manifesse hoc facit, merito non est agnoscendus ut praelatus Ecclesiae. sed etsi iudicio Brenis, aut ivorsi ita sit: negantibus illud, non paucioribus testibus, quam sint ipsi non propte ea licuit illisse subtrahere.ut minimum , caula est dubia: it dictum ergo requirit.certa, & manifesta haeresis iam in Ecclesia iudicata si manifeste asseratur, peccatum est. praecedens ad iudicium.quae Brentius & sui accusant non sunt huiusmodi. sed de his satis. Ad tertium illud redeamus: candidὸ interpre ramur verba Brenth,atque cum eo sentimus legitime tum, & ordinatum, quod ad sacramenta attinet, etiam si sit haereticus,& impia doceat si in eis administrandis institutum Christi sequatur ipsa perficere:& Deum per ea, ad quod o dinata sunt, nobis conferri; quod ad doctrinam vero , si doceat consona verae fidei atque ea praecipiat audiendum esse:& si utrunque eorum ille in suam perniciem efficiat .&mortuum latum membrum sit Ecclesiae.Haec tria integre caulam totam,quam praecipue Brentius agit, de fartistitate Ecclesiae, ib. ut ab ea peccatores excludat,ita definiunt, α terminant: ut A ex eis non tantum omnibus,quae Brentius circa hunc locum H contra nos adfert, responderi:verum etiam sibi contrarius di P ,σ ςφ'
manifestae vcritati,dum nihil aliud quaerens, quam quod re Iμ ' μt G prehendat,nec mea; nec sua satis expendit, ostendi facillime. possit, quod mox faciemus.Sed prius tria haee sunt nobis an Vt
ne Ecclesiae.addossia in Ecclesia,quod tilem est, quod misceri vel esse in externa conuersatione, & congregatione: neciest inter haec nisi nominas contentio. Sccundum,peccatores non esse vitia membra Ecclesiae,& ideo non esse vera membra. eius,nec certe veram Ecclesiari, quam dia tales sunt. Tertiit,
perfici isso ministerio eoruin id,al quod ordinati sunt,esse
87쪽
veros pastores, ct Episcopos: certe nihil ultra Hos 1gerimus. Quid ergo vociferaris Brenti, in loco de scriptura coim me quod palam,& impudenter assirmem, non requirendam esse
gratiam, aut interiorem aliquam occultam. virtutem, vel in
ministris, vel in membris Ecclesiae, praeter publicam, & l gitimam prosessionem fidei & vocationem: quid inquam ita
Hamas & in alium sensum detorques verba mea, quam quem apertissimὸ ipsa loquuntur non requirendam Dei gratiam, aut occultam virtutem interiorem in ministris, vel membris Ecclesiae8 absit ut dicam. maxime requirenda est, & requirit illam Deus: Sancti inquiens estote,quoniam ego sanctus sum. ct confert eam,idoneos,inquit Paulus,nos fecit ministros ii
vi Testamenti non litera sed spiritu δε ipse Christus, Accipite,ait,Spiritum sanctum, &c. requirit illam excellentia status eorum, sanctitas rerum, quas administrant,requirunt haec omnia gratiam, & virtutem in ministris: ut digne suo sungantur ossicio requirunt,inquam, ut ipsi salui sint, ne, ut Paulus inquit, cum alijs profuerint, siue docendo, siue sacra menta ad ministrando, siue denique orando,& offerendo pro populo, ipsi reprobi essiciantur. Caeterum ut Ecclesiae munera int gra perficiant,& ad eam pertineant, diximus eam non requiari: quod tertium illud a te concessum habet. Fateris enim Donatistarum esse, quod per manus peccatorum non perficiat tur ministeria ad quae ordinati sunt: Sic habent verba nostra, quae ipse citasti. neque gratia,nec virtus aliqua occulta requia' , , renda est,uel in ministris,uel membris eius, praeter publicam,' , , & legitima fidei professione x vocationem, ut ad eam pertua, neant, & eius mune integra perficiant. Hoc tu asseris. aut
igitur id aduertisti verbis meis significari, di data opera sic peruertisti,vi,qui legerint, putent me, simpliciter ea non requiri,dixisse,quae dix non requiri ad hoc , ut integra sint S
cramenta:& certe non excusari potes a grauissima impol rat aut non considerasti, quantum,interiit inter non reqairis simpliciter gratiam, &non requiri ad integritatem Sacrainentora.& certe nescio quomodo excuseris a magna inconsideratione,rei videlicet,quae Pr cipue agebatur. Vos , ut propter o l peccata
88쪽
peccata quaecunque quibus omnes subditi sumus , non rei)ciatur auctoritas praelatorum , non reddantur incerta sacramenta I ministeria Ecclesiastica denique ne propter illa, incerta Ecclesia ipsa fiat dicimus non requirendam gratia,aut interiorem virtutem,ut haec omnia integra,& certa maneant,& constent nobis. Vnde quid ea scribereinus aduertimus, ne diceremus sacramenta integre perfici,per manus impiorum: uoniam quantum attinet ad ipsos,& rationem agendi, certὸli maculant sacramenta. Offertis inquit Dominus, super altare meum panem pollutum:& dicitis in quo polluimus te,ctc. malὸ itaque illi iaciunt, male administrant, ct corrupte: sed ipsa integra manent.& perea Deus operatur, quod Bremtius concedit. Quid ergo aliud agit haec mea referens, & per
uertens,quam occasiones quaerere calumniandi. Nam ea aemratione,eodem loco mox citat verba mea,in capite de concultis: in quibus dico,neque ex electione Dei, aut vera fide, Meharitate, interius pendere: ut quis ad Ecclesiam,cui dii tum est. portae inferi non praeualebunt aduersus eam,peretineat siue subditus,sive praelatus: sed vi viuuin membrum eius sit, haec requiruntur.& mox ea peruertit, ita in me dicens: os impi dentissimum,audes tu Ecclesiam illam, aduersus quam non 'praeualent portae inseri,hoc est veram, & firmam, ita insani re,ut affirmes eam nec ex electione Dei, nec ex vera fide, & 'eharitate pendere. Haec Brenti ego non dixi pendet Ecclesia ex electione Dei,sed ut quis pertineat ad Ecclesiam tanquam membrum, scilicet mortuum,non pendet ex boc, ctuod et etiis sit a Deo: aut veram habet charitatem. hoc diserte dixtimus, &Jt nulla restaret ambiguitas.dicimus illa requiri, ut sit vitium mebrum Ecclesiae.certe tanta inconsideratio: ex qua in contrarium sensum detorta sunt,quae diximus:& ipse expostus fui irrisiit,& contumeli)s Haec inquam inconsideratio, ut quantum fieri potest,te excusem,indigna est viro docto,&graui. Iudicent hoc quicunque sine affectu possunt. Ego a tem tantum dicam Brentio, si male locutus sum, testanonia perhibe,si autem bene, quid me lingua contumeliosa caedis
Ego quidem,quod ad me attinet,condono illi: qui illum si F quuntur,
89쪽
casM7. Qui iniqueB. mores ministrorum. Ecclesiae
corruptos exaggeras inde ab au sctoritate,
quuntur, rideant,quena siequuntur doctarem. tam praecipies, tam inconsideratum , tam pronii ad aliena reprehedenda,&insetandas contumelias, ct ad rixas verborum concitandas. Sed haec omnia Bren. reiecta illa distinctione,quam superius improbauimus,de duplici Ecclesia,externa scilice i,& occuluta: constat apertὸ reiecta esse.nam eo tendunt omnia sua climinquit Ecclesia illa,cui dictum est,portae inseri,&c. hoc est vera,& firma hoc inqua reiecto, quod superius fecimus ex certa patrum doctrina, ct quod solum habet pugnam verborum,non aliud sunt,quam secundum in quo superius ambo conuenimus: non sunt peccatorcs vitia membra Ecclesiae:atque ideo nec vera. Iuxta haec si expendas caetera,quae proprio loco de Ecclesia Bretius loquitur,quid aliud inuenies, quam sanctitatis Ecclesiae praedicationem, quam nos agnoscimus, di praedicamus nec ea quae nos refert dixisse de Ecclesia cu ea pugnat. Nos fatemur Ecclesia ex gratuita, & Hemeti electione Dei renasci: non ex carne,& sanguine sed ex Deo. verum electionem,& fii Gessionem legitimam necessariam esse praelatis V ministris eius pariter docemus .ubi legit Brentius nos dixine Ecclesiam non constare ex electione Dei,nos dicimus Ecclesiam agnoscere synceram praedicationem verbi Dei, de verum usum sacramentorum, sicut tradit prophetica,& aD stolica doctrina in ea esse synceram doctrinam, rectum usum sacramentorum: agnosciq; Christum unicum suae salutis auctorem,& caput. cumque his nihil pugnare,traditiones non
scriptas recipere,de ministros,quos Christus illi praefecit, via cariumq; suu in terris agnoscere.sed de his postea. nunc illud costat,quod admisso tertio illoJeccata scilicet non priuare auctoritate & potestate Ecclesiastica pastores Ecclesiae, deministros Christi nec inualida reddere eoru ministeria,quod Brentius fatetur,fiustra adduci, quicquid pertinet ad dere
hendum vitae,& moribus praelatorum.cum nos hoc tantlim saluum esse velimus,ut propter peccata eorum nec ineisca-eia,nec incerta reddantur illorum ministeria. Percurramus
90쪽
sae rectores, & quidem omnia haec protegomena Brenth ubique scatent contumelijs,& detractionibus catholicorum omnium Episcoporum, & reliquorum ministrorum Ecclesiae catholicae . sed in primo illo loco nulla alia ratione,quod de legitima successione dicimus, impugnat, nisi ex peccatis eorum. Adducit Annae de Caiphae peccatum in morte Christi.Vriae summi pontificis, qui instituit in templo altare ima pium: filiorum Heli,aliorum denique sacerdotum, & prophetarum: Ad quod legitimi prophetae Hieremias, Esaias & EZe-ehiel in eos loquuntur. Et quod Ioannes contra Pharistos etiam,& Scribas inquit,Nolite dicere patrem habemus Abraham Et quod Christus Dominus:Si fili) Abrahae estis, opera
Abrahae facite: nunc autem quaeritis me interficere hominem, qui veritatem dixi vobis, quam audiui a Patre meo: hoc Abraham non fecit. Ex quibus omnibus successionem Episco porum,legitimamque electionem non facere veros successores Apostolorum clamat. In Canonibus, inquit, continetur.
non sanctorum filii sunt qui tenent loca sanctorum: sed qui
exercent opera eorum . Et rursum nos, qui praesumus non ex
locorum,uel generis dignitate, sed morum nobilitate innotescere debemus,& huiusimodi quςda,qiue Gratianus distinctine 2O.Decretorum colligit quibus omnibus nihil aliud respondendum est,quὶm ut nobis fespondeat Brentius, sintne veri Episcopi,& veri ministri:sint ne ministeria eorum efficacia.quod clim ita esse fassus sit, non est quod ultr1 requir
mus .nam & nos etiam fatemur, quod cainedra octis,electio humana non faciunt sanctum, non faciunt verum filium Apostolorum.& quod ad ipsos attinet,qui haec occupant,non solum non eis prostitit sed obsint quam plurimum. Hoc nos tatemur.Caeteram Ecclesiam non inde reddi inceriam, neque ine acta eorum ministeria esse: quod nos agimus, & Bre
lius ipse testatur. Essicit, inquit, Spiritus sanctus per malo ministros id,ad quod ordinantur. Vetus igitur illud verbum sontificum,& sacerdotum apud Hieremiam non peribit: lax sacerdote,nec consilium a sapiente, nec sermo a propheta arroganter dictum. quod ille contra nos affert sine timore