장음표시 사용
221쪽
et Raameses n alusque duris operibus in agiis
18) Tithom haud dubie eadem urbs est, quam Herodotus L. II. c. I 58 Vocat πάτουμον Ἀραβιαe πο-n, haud procul ab Arabico sinu sitam, iuxta quam, uti probavit Champollion O' Egypte fous Ies Pharaons t. II. P. 59. postea ducta est lassa e Nilo in hoc mare. Θωμ demto πε s. πι articulo copii edenotat clausus, Obturatus, ideoque πιθωμ, πεθωμPatum, os, sine dubio nomen accepit a situ. Vid. eo mater in auctario ad Iablonstat explicati. Voco. Αeg. in opusce. P. I. p. 447. s. Raameses, zz rn LXX. a terra Genes. 47, II. probe distinguenda, o Iablonskii sententia in diss. IV. de terra Gosen f. VIII. nomen traxit ab Aegyptiaco TH aoἰ et NΕΣΣΗ ager, igitur, ager εous, quod idem sonat atque Heliopolis, cuius nomen antiquissimum fueriton. Quod quidem non convenit cum LXX. viris, qui Genes. 46, IO. transferunt: MΚαθ' Neωaiv πο- sIe γῆ9 Ῥαμασσῆ et Mod. I, D. addunt: isκαὶ Ἱλὰ, ς ἐσωι. μου ποMe Alii cum Clerico nomen eius repetunt a rege. Ramasse, cuius nominis Tegea plures Aegyptum habuisse, docuit Marshamus in Can. chron. p. 456. illamque a Bamasse conditam urbem diuunt Salati auctore instauratam atque Israelitarum opera munitam. Caeterum Forshal oin itinere, quod Catiira Alexandriam instituiυ vicum, nomine Ramsos se Ossendisse, retulit Nie-bubrio cvid. eius Reisebeschr. P I. P. 97. cs. Cham
222쪽
- 219 -- ersequendis molestum perpeti eorporis excresutini i quod Flav. Iosephus in Ausqq. 9, 9. I. sic deta
er quum iis tantos labores ac vix serendos im-
aisset, quominus rerum novarum Studium
ment, Pharao impedivit constituendis operarum praefectis. Unde intelligitur, regem Aegypti si initi arte usum fuisse, qua tyrannos saepe uti dicit Aristoteles Polit. 5, II.: ,, Καὶ το πενη-ς
ποιεῖν τους ἀρχομένους τυραννικον, Ozτως fratra τυ- λακη τρεφηται , καὶ προς τω καθ' ημεραν οντες anoti ι ωσιν ἐπιβουλευειν qua usus est Tarqui
uius , qui pari de caussa plebem Romanam fossis
et cloacis extiauriendis Occus3avit, et qua adhuc in orientis terris reges utuntur. Vid. Ilose mulieri: altes und rieues Morgerilarissi T. LNO. 186. P. 255. At in tot et tantis vitae molestiis quam miseri sacri sint Hebraei, quilibet sentiet, qui discrimen, quod vitam nomadicam inter et vitam serrilem, corporis frudeli exercitio perquam e
Pollion I. c. t. II. p. a48. in cuius vicinia urbis antiquae rudera visantur, quae nominent Arabes II i. e. colles Iudaeorum, Muoi. e. εFulchra si orum.
223쪽
220 acert)atam; intersit, bene secum consideraverit. Quibus adde morborum dissiculter sanandorum et malignitatem ci Ionginquitatem. Mulu cnim profani scriptores, qui Hebraeorum mentionem faciunt, Mancino Λc pilus, Diodorus Siculus, Tacitus, Lysimachus, Strabo aliique in eo con Sentiunt, cos tum lepra quadam valde insectos
osse, et Iustinus in hist. Philipp. 56, v. dicit: -Sed Agyiatii quum 6cabiem et Titiliginem P
terentnr , remoriso motriti, eum: se. Mosen cum GegriS, Ne Pratis ad Plures εer Peret, terminis Aegypti pellunt. Cuius rei non maius testimo Dium assurre possumus, quam leges Mosaicas do scabie et vitiligine saepius datas. Vid. Levit. 15 - I5. Deut. 28, 27. 55. ct csr. Michaelis uos. R. IV. g. 2O8. ss. - Qui , morbus indicio est, quam laeda ac pestilentia Hebraeis facta sint provinciae opimae, quam incplebant, amoena loca 39 Exornavit haec Philo poetice in V. M. I. p. 6os '
224쪽
- 221 Ut autem corporis eorum , Si S animi viros fregit laborum dura perpessio. Avita enim reli gio et mentis morumque cnitura' depravata est
Idem in libro de confusione Linguar. p. 335. c. non malo sic describit calamitatem Israelitarunt: ,,Iσραήλ,
γεταε γαρ ἰγιως, ora κατεστεναξαν οἱ υἱοὶ 'I αἰλ δεστῶν
225쪽
superstitionis Aegyptiae tenebris, quas et postea Moses non potuit plano propellere. Vid. Exod. I, II. 6, 5. 52, 3. 5.. LeViti 17, 7.
Quae superstiuo multum essecit, ne illi, onera
decutientes, sua sponte pristinam libertatem recuperarent. Quantam enim vim habeat religio in populi ingenium, quantus eiusdem sit Stimulus, ut iura laesa vindicemus, exempla docuerunt se
centies 'I. . aQ Contra ea; ut videtur, non sine omni Ira et studio disputat Sac Deulingius, olim Proseas. Theoli Ord. et Superintend. Lipsiensis, in observalla Bacrar. Parte prima, ed. altera Lipsiae MDCCXX , in qua appendicis loco accessit oratio do ingenio Israelitarum Aegyptiacorum, Vitembεrgae MDCCVII. . Nonis Septembri pro summis in theologia honoribus impetrandis recitata. pag. 381 - 4o4. Dicit enim p. 394: DTantum abest, ut Israelitas Aegy- ptiacos hebet'm, rudem, brutum stolidumque populum fuisse concedamus, ut potius idoneis terum argumentis confirmati, existimemus, Vix ullam istius aevi gentem sagaciorem, VeI sapientiorem exstitisse. Sed argumenta, quibus confirmatur Detilingius, Videntur parum idonea uobisque magis demonstrant oratoria cum poeta necessitudinem. quam Israelitarum Aegyptiacorum sagacitatem et sapientiam. Nam sngit, cum Aegyptii tum temporis ingenii, Terumque inventarum laudo excelluissent, Verisimile esse, Israelitas eos in disciplinis addiscendis, novis artibus inveniendis, inventisque expoliendia et amplificandia aemuIatos esse, eum
226쪽
Ιamvero In liac genus hebraicae mala conditione cum rex Aegypti compertum haberet, id
quod speraverat, baiul evenire, ne illo Hebraeos onerum gravitate debilitari, Don humanitate ac benignitato sibi cos obstringens saluti imperii considit, sed, qua sunt tyranni, imman; crudelitato et scelesta impietate crimina cumulat. Iubet cui in Puam et Sophram, duas obstetrices ' - , quarum
Praesertim viris multarum scsentiarum, medicis videliaeet, mathematicis et astrologis, iidem honores in Aegy- pio aetati sint, qui sacerdotibus illius gentis exhiberi solebant. Deinde evicturus, servitutem Aegypti eam adeo gravem non sitisse, ut Israelitas omni animi Iaxamento privaret, ingenia labefactaret, omnesque mentis vires et facultates immutaret, pergit p. 395 ita i isAudiamus ipsos Israelitas. Hi enim, in libertatem asserti, et ex Aegypto, ta quam ex fornace ferrea educti, sponte latentur,xibi in Aegypto bene suisse. Numer. II, 18. Nec aliam ob caussam de reditu toties cogitarunt. Ex his autem, si recte cognitum habes locum
Numer. H, I 8 - uo. et cum eo contuleris Exod.
16, 3 nihil aliud perspicies, nisi id, Hebraeos,
appetituum vi tractos, omnem ingenui animi acnaum deposuisse et tam rudes fuisse, ut carnis edendae caussa mallent iugum servile ferre,
quam diutius liberi esse. 21) Viri docti de genero earum varie co3itarunt. Alii eas habent genere Hebraeas, alii Aegyptias. Illi provocant ad nomina earum Hebraica, quais
Ab beneI iudicat esse ossiciorum nomina p
227쪽
memoriam assim renovat pia grata pio mens Iudaeorum, infantes Virilis seXus, cum paricntibus
enim quasi significare obstetricem , infantem componentem et adornantem, quae igitur. Partus curam in se susceperit; nar 2 a ripa, quod Ies. 42, 14. de clamore puerperae dicatur, obste tricem. puerperam verbis, voce Toborantem, eo frmantem et adiuvantem. Deinde monent iidem
, Hobraeas, dicique LX. I, 17. deum timuisse. De- mique Nec Vixos meo inutiores populi Aegyptii ita , familiariter versatas esse Cunc, alienis, ut A. Eorum Caussa pollui sent, . Vid. GottL Er. Guλιιs indisf. de Hebraica ' obstetricum oriatiae, quae EX. 15. Ss. Commemorantur. - Lipsiae 1724. 4. iii Moseum/UIerus in Scholiis ad li. I. - IIi, qui illas ortu Aegyptias crodunt fuisse, abierunt ad Purtes LXX. interpretum, qui Vertunt: ταῖς μαίαιο
,,Eβραίων γυναικῶν τοκετους παρατηρεῖν τας Αἰγυπτίων - μαιας' υπὸ γὰρ τουτων αὐτας . κελευε μαιουσθαι , αἱ Mὰθυγγένειαν εμελλον παραβήσεσθαι την τού βασιλήως
. Cui opinioni etiam severo videtur, ob- stetrices, res . rationem reddituras, cur pueros - i haud necassent, dixisse EX., 1, 19: Hebraeas m ieres non esse Aegyptiarum inst8r. Nam inde elucet, eas prius cogi litas lictuisse puerperas Aegyaetias, quam Hebraeas. Neque est credibile, cui recta observat Iosephusa, regem Hebraeis Hebraeo- ixum necem imperasse. Qua de caussa putamus, . has obstetrices suisse genere. Aegyptias et quidem pri hcipes sive praesectas obstetricum et Aegyptiarum
228쪽
opem serrent, occidore filiasque modo vivas conservare '' . Hae tameti, regis immanitate vehe-
et 1sraelitidam; neque enim duae obstetrices numerosae genti Hebraicae poterant sullicere, et totum ordinem obstetricum arcessere, non fuisset regium, Cum regem per praesectaa deceret reliquis mandata dare. - Quod attinet aulem illorum argumenta, Non sunt ea, quae nostram sententiam Plane reii Cere possent. Poterant enim nomina obstetricum
Aegyptia hebraice transferri eo magis, quod illis
temporibus nomina Orientalium sero omnia rerum, quae evenerant, memorabilium significatum quendam tenebant. Vid. Gen. I II. 19, 37. II, 36.3o, 6. Iob. 42, 14. 2 Sam. 12, u5. Cis. Metam in Zachii Corresp. 19, II 4. Quare non prorsus displicet Abarbenetis nominum Sophra et Pua explicatio. Deindo haud scio an possit idem significare, quod
eum LXX interpretes vertant: is ταῖς μαίαις τῶν 'Εβραίων, nequo tum hodierna nostrorum ακριβεία in scribendo semper observata sit. Neque prae terea obstat, obstetrices deum timuisse EX. 1, 17. . id enim referre
videtur scriptor suo iudicio, veluti in honorem dei declarans, cur ita haec fecissent obstetrices. Argumentum deniquo, Aegyptios cum aIienis non familiariter versatos esse, nihil valet, quἱa obste trices non suam ipsarum, sed regis Voluntatem sequi debebant. - Pseudo-Ion. putat, has obstetricessuisse Iochebetam, matrem Mosis, et Mariam, εοrorem Mosis. 22 LX. 1, 16. -- Thevenotus in Itineri suor.
229쪽
menter perturbatae et deo magis obtemperantes quam homini, Exod. 1, 17. quae iuSsa erant, exsequi omittunt, prudenter Causantes, mulieres Debraeas non esse comparandas Cum Aegyptiis, quibus Ionge sint robustiores quare fieri, ut ante pepererint, quam obstetrix ad eas VeneriL Aliam caussam huius iussi Pharaonis excogitarunt
Rabbini in Gaulminii vita Mosis P. I.: ΟΡharaoni, inquiunt, dormienti somnium visum est:
Commentar. P. II. p. 98. refert, Persarum Teges infantes masculos, quos ipsorum cognatae pariant, ne adulti forsan ipsis insidias struerent, statim post partum in labris Iapideis, in quibus recens nati Iavari soleant, necari iubere. Quare fuerunt, quieoniicerent, Hebraeos pueros eodem modo necaris oblsetrices iussas esse. Vid. Rosen millieri a tes unae neues Morgentand t. I. No. 87. p. 255. et b. V at er i Commentar tiber den Pentateuchiom. II. ad LX. 1, 16. sub voce
n 'n nn 1. quibus robur Dilae inest; Onhelos versit inrn nam sapientes εunt l. e. obstetrices, ut apud Gallos Vocantur εages femmerirarchi tradit, veteres doctores n4'n explicasso
simi es sunt bestiis agri s. feris, quae nulus egems Obssi ricibus. Vid. Rosenmialleri scholia in Exod. I. l. In Gaulminii ed. Vii. M. P. 4. idem narratur: ,,Regi responderunt so. obstetrices), mulieres Hebraeas feris animanti bus esse perεimius, quaa earum instar obstetricibua uon inia gerens
230쪽
senex Coram eo Stabat, manu libram gestans, cuius in altera Iance universa Aegyptus, pueri lae-aninaeque Conspiciebantur in altera; puer Iepidus erat, qui solus toti regno praeponderavit. Rex,
dum rei miraculum animo Versat, protinuS VOCa-
iis sapientibus magis illud exposuit. Attoniti omnes pavidique Stabant, Cum aliquis ex proceribus magnum hoc somnio Aeopto damnum terroremque portendi docuit. Puer hic, inquit regi percontanti, Iudaeus est, qui hoc regnum gravissimo insortunio mactabit. Itaque si mihi eredis, Iudaeorum omnes filios interfici curabis: Hoc fortassis consilio pueri satis obsistere licebit somniique decolabit eventus. Placuit Pharaoni Iudaeasque obstetrices vocavit olo. Simili Da ratione Iosephus in Antiqq. II. 5. s. recedit ab Exodi
relatione; refert enim, ρογραφιματων queo
dam, quorum praedictionibus homines tum muliatum tribuissent, regi quondam praenuntiaSSe, in-ior Israelitas hoC tempore virum exstiturum, qui graviter atque aegre res Aegyptiorum assigeret, Israelitas evecturus et sic magnam sibi gloriam1,araturus. Quo huius viri vaticinio perterritum, iussisse regem obstetrices Hebraeorum vocari. Cui harum narrationum aSseutiamur, iudicaro non est dissicile, modo comparaverimus id, quod - verisimile est, cum sigmentis.
Sed redeamus ad obstetrices; illarum quippe Ibeneficio ac pietate Hebraeis contigit, ut simi