장음표시 사용
111쪽
eatoru apparet de effectibus iustificationis non qualitereun luci sed si dicere licet in summo Paulus loquitur. Hi enim effectus no sunt iuprie loquedo in omnibus iustificatis,ut patet: sed quantu est ex parte iustificationis, sunt in omnib' tu stincatis statibus hoc est perseuerantibus nisi impedimentu ipsim et ponant. Propter quod significater dixit in qua stetimus:vt.s.signisi aret iustimatos perseuerates, non qualitercunq; , sed sicut ipse Paulus de sibi similes pei seuerabant: ad hoc enim in prima persona loquitur conumerans se aliis iustificatis statibus habetibus huiusmodi dona: ut praetactu est.Per dominum nostrum Iesum Christum. Ide mediator in hae ultima gloriatione describitur:quia iple est ratio i gloriemur in deo. Per que ni 1κ. pus demonstratur noui testamenti. Recociliatione accepimus. de statu inimicitit in statum pacis mutati Propterea siculper unum homine.Hic incipit tractare
praedicta quatuor bona iustificatorum,inchoans 1 pace.Vnde dicit propterea hoc est propter hac reconciliationem qua accepimus facienda: reconciliationis siquide terminus pax est. Et qua pax significet non actionem aut passione,sed bonu traquilli status,intendit apostolus describere pace iustificatoru I statu contrario hoc est statu peccati I aperire iustificatos conseeutos statum pacis per Iesum Christum a statu peccati,tali ordine.Primo
enim ostendit liberatos esse a peccato,deinde ab augmeto peccati, postea ab extrinseca occasione augendi peccatum quae est lex Moysi,& demit a lege peccati,quanuis non ex parte carnis: ut sic patefaciat a contrario quantu bonu assequutur iustificati. Declarat itaq; comunem hominum statu in peccato, assumedo unam similitudinem cuius altera pars differtur,adeo P videtur textus mancusmo tamen est mancus: sed inchoata similitudine prose .
ruitur hoc mebrii,usquequo resumedo hoc membrum explicet iud membrii similitudinis ibi, igitur sicut per unius delictum. Maneat ergo suspensum in mente lectoris adverbiusicut , qu tu ad id in quo tenet similitudo:& interim aduertat eruditus lector Paula excludere ea in quibus no tenet similitudo. Quod vectarius penetres,similitudo intenta est inter delictu primi hominis & iustitia Christi,& antequa declaret penes quid verificetur sicut excludit duo in quibus no verificatur sicut,& propterea micus apparet sermo,qui in veritate non est mancus,sed suspensus propter dictas exclusiones medias. Et dicit per unu homine .s. Ada quu tame duo fuerint homines, primi paretes. s. Eua 3c Ada
quia pro nihilo supputat mulierem,ut hinc intelligamus 2, si Α- dam
112쪽
dam no peccasset, quavis Eua peccasset,no fuisset insectsi genus
humanu.Peccati; in bili mundi. intrauit. Superfluit hunc.Certu est
QP de pecca io Adae est sermo. Quod ouu fuerit simul actuale ae originale,utroque modo utitur hic illo Paulus.dicedo enim per unum homine intrasse peccatu, quatenus originale est tractat: nam actuale prius per Euam,& prius per diabolu intrauerat. Et
per peccatis mors. In Genaela re habetur: In quac.die com.mor. morie. necessitate moriendi incurres.& sic per peccatum secuta est
PCena mortis .Et ex hac poena iterum apparet op de peccato Adae quatenus originali,est sermoma poena mortis inflicta es t tota posteritate,testat peccatu cuius est poena,imputari ei & toti posteritati. Et ita iii oes homines morspertrans t. No suffecit Paulo dixisse hec duo scilicet peccatu & mort per unu homine intrasse in mundu: sed ne suspicareris intrasse quide haec in mundu,sed non siparsa in oes, adiunxit non solu intrasse haec in mundu, sed in oes homines. Et hoc retrogrado ordine subiungit: inchoado scilicet a morte, dum dicit: & ita in oes holes mors pertransiit. Subsequeter vero redit ad peccatu:dicendo, In quo oes peccauersit. Dictio Graeca interpretata in , anceps est ad propter vel in. ideo utroque modo potest legi: vel propter quod oes peccaueriit,vel in quo oes peccauerui. Et si legitur in quo,coniunctio harum dictionum in Grpro parit sensum quod amodo unius ad uerbij sea colunctionis: ut ille sit sensus legedo propter quod & in quo.T stis Cicero, qui has iunctas dictiones interpretatur in eo P. Et hic sensus aptissime quadrat cotextui & vero sensui : nam lignuficatur morte pertransisse in oes in eo op oes peccaueriit, hoc est
propter hoc P oes peccauerui. Ita-significatur mors comunis omnibus ratione peccati cois omnibus: ne intelligeres mortis quide poenam comunem Oibus: peccatu aut non comune ossius. No sic vult intelligi Paulus: sed poenam mortis comunem Oibus ratione peccati cois om nibus.VJ que ad lege enim. Decla rata coitate tam peccati q mortis,subiugit diuersos status utriusq; in intado.Alter est ab Adam usque ad Moysen: alter postea .Et quavis utraq; sta tu simul patefacias,l quato manifestato uno manis statur ex cosequeti alter,directe tame & explicite modo isequae statu ante lege, postea aut ipsequetur statu sub lege,ibi, lex aute. Ratio aute quare Paulus proponit non solu peccatu primi hois, sed diuersos illius status,est duplex.Altera est ut hinc patefaciat p gratia Christi liberari holas no solu a peccato,sed ab abudantia peccati qua fuit sub lege: altera est ut hinc occasione habeat
113쪽
Patefaciendi quod gratia Christi sicut liberat ab abudantia pegeati,ita liberat a iugo legis quae est occasio augmeti peccati. Differentia itaque implicite & ex consequenti hic praelibata est duplex in quo ad peccatum quidem dinerentia consistit penes imputationem & non imputationem, non penes esse. Et propterea
dicit quod usque ad legem , quod comprehendit tempus primi
status.Peccatum eratio mundo. Ita quod Moyses qui tradidit hoc peccatum in Genesi, non finxit hoc peccatum, sed erat sparsum in mundo,ita ante legem sicut post lege extensum est: & in hoc
non est differentia .Peccatum autem non imputabatur quum lex non esset.pro,peccatum autem non imputatur lege non existente.
Ecce differentia ex communi ratione legis declarata. Comune est omni loco ac omni tempori quod non existente lege, cuius est punire,peccatum non imputatur ad poenam:& propterea habetur ista differentia in proposito,quod non existente lege Moysi, peccatum quod erat in mundo commune omnibus non imputabatur ad poenam .minus dicit: quia nec cognostebatur. Adu niente autem lege Moysi,peccatum quod erat in mundo imputatum est ad poenam:declarante hoc lege,est enim sermo de imputatione humana. Sed regnauit mors ab Adam usque ad Iasen. Ecce differentia quo ad mortem. Et cosistit in hoc quod ab Adavsque ad Moysen mors regnauit,postea vero habita est poena. Ita quod mors non reputabatur poena peccati,sed velut habens regnum iure naturae in omnes. adueniente autem lege Moysi cognita & habita est poena peccati communis humano generi.
Etiam in eos lux noupeccauerunt in militudinem.pro,in simili iudine,praeuaricationis Adae. Ad clare explicandum communitatem
peccati in omnibus absque exceptione tam paruulorum quam iustorum, dicit etiam in eos qui non peccauerunt in similitudine praeuaricationis Adae. Paruuli enim etsi peccatum habent,notamen peccauerut simili transgressione trasgressioni Adar: quoniam nunquam peccauerunt actualiter. Iusti quoq; etsi peccauerunt etiam actualiter,non tamen peccauerunt simili trasgressione. transgressioni Adae: utpote qui nuqua transgressi sunt actuali peccato praeceptum dei:qualis tamen fuit transgressio Adae. nam diuinum praeceptum sibi factum transgressius est. Qui est forma futuri. Graeca dictio anceps est ad futurum in masculino vel neutro genere: sicut & Latina. I propterea potest esse sensus daplex. Alter est,qui typus seu figura futuri Adae, hoc est Christi. inchoata siquidem est similitudo sicut per unum hominem, &c. Et
114쪽
Et tenet figuratio penes hoc φ Adam fuit pater peccat; de mortis,Christus autem pater iustitiae de vitae.Alter est. Adam est typus hoc est velut forma exemplaris,futuri peccati: quoniam ab eo deductu est peccatu totius humani generis,uelut a typo exprimitur forma.Utrunque est verum relige lector sensum quem vis. In utroque tamen sensu futurii dicitur respective no ad tempus Pauli sed Adae. Sed non cut delictum ita π donum. Antequam
ut dictum est explicet similitudinem, excludit similitudi id quoad utruque , scilicet & quo ad peccatu & quo ad mortem. Et prima dissimilitudo consistit referendo hinc peccatu Adae ad limitatam poenam scilicet mortem ) inde vero referendo gratiam Christi ex gratia dei ad exuberandu in donum: ut intelli eamus longe dissimile esse donum per Christum collatum humano generi, morti illatae humano generi per delictum Adae: quoniam mors certa quςdam poena est, donum autem Christi immensum
est. Et ad hoc inferuntur causae tantae redundantiae duae. altera
principalis. fgratia dei, altera instrumetalis, scilicet gratia Iesu Christi hominis. es Vide singula. Sed non sicut dolictum. Nota adverbiu sicut: quoniam dissimilitudo explicatur penes modii Ita O Jouum : supple Christi. Si enim unius diacto multi mortui sunt. Ecce modus quo delictum infert morte,' scilicet delictum unius Adae tam potens fuit quod constituit mortuos multos:
multitudinem scilicet humani generis. NUto maris. Ecce principium dissimilitudinis multo maiori potentia. Gratia dei dο- num. E regione mortis ponit haec duo, gratiam dei de donum. ad comprehendendum omnia tam extrinseca quam intrinseca beneficia diuina collata humano generi per Christum. In gratia unius hominis Iesu Christi. Contra delictum unius hominis scilicet Adae locat gratia unius hominis Iesu Christi: ut quanto potentior est gratia delicto quanto excelletior est Christus Adam, tanto clarior appareat dissimilitudo. Iu plures. pro, in multos. Nulla significatur differentia penes multitudinem hominum eouoniam hine Se inde describuntur multi. Abundauit. pro, exuberauit. Et nonsicut per unum peccatum, ita γ donum. Interpretes addiderunt adverbium & coniunctionem, scilicet ita &. Et nescio quo errore legitur peccatum , pro qui peccauit. Legendum itaque est sic, Et nonscut per unum qui peccauit, donum. Et est sensus,& donum non est sicut per unum qui peccauit.Altera similitudo excluditur. Et consistit dissimilitudo in hoc, o peccatum Adae unius meruit diuinum iudicium in condemnationem: do-
115쪽
num autem Christi multis resp6det delictis in ἱustificationem Intendit enim magnificare donum Christi ex hoc quod respondet sussicienter innumerabili multitudini delictora humani generis: condemnatio autem Adar,unius tantum hominis delicto respondet.Unde& dicit, Nam iudicium quidem. diuinum scripta in Genesi contra Adam. Ex uno. scilicet, peccante. In condemnationem. Ibi latam. Gratia. pro, donum supple Christi. Autem ex multis delicti .ex multitudine delictorum humani generis.In ν-- piseationem. multitudinis hominum. Si enim unius delicto mors re mauit per unum.Tanquam colligens utranque dissimilitudinci ad amplius explicandu & adiungendum,format argumentum: si unius delicto mors regnauit per unum. ulto magu abu dantiam. pro,exuberantiam,vatia. proculdubio diuinat. Et d nationis oe iustitia. pro,& doni iustitiae, arestientes. Dicit doni 1ustitiae contra peccatum diffusum per unum. In vita regnabunt.
contra regnum mortis. Per unum I sum Chrinum. contra unum
Adam. Iritur cui unitu delictum. Declaratis dissimilitudinibus resumit inchoatam similitudinem ut integret illam.In omnes hsmines. Ecce vis similitudinis quod delictum Adae fuit delictum in omnes homines suapte natura redundas: quoniam peccauit, quanuis unus tamen ut caput naturae humanae. Quod aute dicit in omnes homines,intellige puros homines: ad differetiam illius qui homo & deus simul est. In eondemnationem. Vtrunque dicit: & quod delictu Adar fuit in omnes homines, & quod fui tin condemnationem. ut explicet amborum comunitatem, taliacet delicti & condemnationis: hoc est poenae.sic per uniussum tiam.pro,iustificationem. Declarat similitudinem proportionalemὰ regione delicti unius hominis locans iustificatione etiam unius,proculdubio Iesu Christi. Iu omius homines.Suapte natura iustificatio Christi in erure fuit in omnes homines:quonia ipsis est caput totius ecclesiae a principio mundi usque ad finem. de propterea meritum ipsius est suapte natura meritum omnium quantum ad lassicientiam.Iniustificationem vita. E regione condemnationis ponit no vitam sed iustificationem vitae: quoniam in hoc tempore per meritum Christi non consequimur vitam corporis, sed iustificationem vitae, sed iustificationem vitalem etiam secundu corpus in futuro seculo. Sicut enim per ιuobedientiam vitiin hominis. Explicat similitudine a specie peccati,& quod totiens delictum Adar nominauit,modo speciem delicti patefacit fuisse inobedientiam.Et apte inobedientia appellatur peccatu
116쪽
nim Adar,quoniam no fuit peccatu ex obiecto seu materIa. C minio enim illa fuit non ex se mala, sed quia prohibita, & propterea inobedientiae astrabitur.Peccatores constitutisunt. pro , sumus, multi. Non solum explicat speciem delicti Adae, sed etiam explicat modum quo delictu illud imputatur reliquis: dicendo quod sumus costituti peccatores.ut absq; vlla ambiguitate intelligamus no solum poenam peccati, sed peccatum ipsum omnes nos incurrisse per inobedietiam unius.Vbi clarissime explicatur peccatum originale.dicedo enim quod per inobedietiam unius sumus constituti peccatores,apertissime significat quὁd per illainobedientiam concepti sumus peccatores. Dicendo siquidem constituti sumus,manifestat quod sine operibus nostris costit ii sumus peccatores per illius inobedientiam: quod est omnes nos habere peccatum originale.vnde&comemorauit seipsum Paulus in hoc multitudini humana iis oeperuntia aeditionem. pro,obedientiam. proculdubio qua factus est obediens usque ad
mortem, mortem autem crucis. Iusis constituentur mutii. etiam
sine propriis operibus: ut patet in baptismo. Ita quod sicut per Doc quod homines generatur ab Adam constituuntur peccato res, ita per hoc quod generantur a Christo per baptismum constituuntur iusti .e Et ex hac Pauli doctrina habes non solu pe catum originale comune omnibus hominibus, sed etiam iustitiam Christi comunem omnibus hominibus: ac per hoc insanistibus. alioquin potentius esset peccatu Adar iustitia Christi: quia illud extenderet se ad infantes,& iustitia Christi no se extenderet ad illos.cuius oppositum Paulus docet aperte. Et haec nota
pro baptismo infantum. Lex autem subintrauit. Verbum verbo reddendo legendum essetam aute priteraduenit. Intendit enim& significat malam conditionem aduentus legis.malam autem
dico, hoc est praeter intentionem. Lex siquidem quanuis sa ncta& ex intentione data a deo ad bonum,quoad illum tamen ess ctum subiunctum scilicet abundantiam peccati aduenit printer intentionem: quoniam non ad hoe dedit eam legissator Vt abundaret peccatum. Et proPterea Paulus intendes tractare delege quo ad hune effectum,Drmatissime locutus est,dicens, lex autem praeteraduenit. Continuatur itaque ho particula superiori particulae,qua dictum est, usque ad legem enim peccatum erat in mundo. ibi enim ecepit Paulus tractare diuersos
status peccati, scilicet ante legem & sub lege. & declarato ibidem statu peccati ante legem, post prosecutas dissimilitudines
117쪽
& similitudines peruenit ad alterii membrum status peccati,scilicet sub lege. Vt abundaret delictum. Ecce effectus praeter intentionem, ecce status peccati sub lege. Abundaret aute fructificat do.delictum enim originale abundauit plus fructificado sub is
ge: ut inferius Paulus declarabit. Hi autem abundauit delicitum, superabundauit cir gratia. Superfluit&. Ecce ratio quare Apostolus
tractauit diuersos status peccati ante legem & sub lege. Quia enim tractat de peccato ut a quo per Christu liberati sumus, parsuit ut monstraret φ sumus liberati & a peccato & ab augmento seu abundantia peccati.& propterea oportuit statum peccati, ante legem & statum abundantiae peccati sub lege patefacere: ut sicut ex statu peccati manifestauit gratia Christi, ita ex statu abundantiae peccati manifestet superabundante gratiam Christi. Vt sicut regnauit peccatum in morte. pro, in mortem. Aduertequod in statu ante legem dixerat, regnauit mors: modo in statu sub lege,dicit regnauit peccatu in mortem. Nam luc peccatumno cognoscebatur,& mors quasi regnans reputabatur: sub lege autem cognitis peccato & mortis poena, non regnauit mors sed existimata est poena. regnauit tamen peccatum:quia abundauit peccatum,& regnauit in mortem: quia regnauit ad multiplicandam mortem,adiungendo mortem animae morti corporis. Ita
gratia re uel per iustitiam. E regione ad regnum peccati abundantis sub lege locat gratiam contra legem,& iustitiam contra peccatu. ut etiam intelligas non sic abundare gratiam ut excludat iustitiam: sed sic ut regnet in hominibus noui testameti per iustitiam fidei. Iu vitam aeternam. Hinc apparet quod intendit aeternam mortem quum di it regnauit peccatu in mortem. ivo enim gratia regnat in perpetuitate praesentis vitae,sed in vitam illam quae ex se est aeterna. Per Iesum ChriLlum. Ecce mediator per quem superabundat gratia & regnat in vitam aeternam.
abundantis, explicat: & solicitus est ad excludendam calumniam imponentium ei quod doceret facienda mala ut venirent bona. unde & hinc occasionem accipit cotinuandi textum.
Dixerat enim quod ubi abundauit delictum . superabunda uit gratia. & poterat quispiam ex hoc bono fructu & fine scita licet ut abundaret gratia licentiam accipere multiplicandi peccata ut abundaret gratia. Hanc itaque licentiam excludens, subdie
118쪽
subdit quid ergo dicemus. anebimus in peccato ut grana abun-ὐt. Haec est licentia. Vbi nota quod manere in pecca to& multiplicare peccatum pro eodem utitur:quoniam mutuo se inserui. Patet autem quod pro eodem utitur: quoniam quod prius dixerat abundare peccatu,modo appellat manere in peccato.& hine habes quod haec duo inuicem se inserunt. Absit. Horrentis est. Quid virim.Superfluit enim. Ortuisummprecato. Datiui casus est peccato,iam hic quam inferius ubi millies repetitur similis se mo variis verbis. Rationem reddit duplicem ex ipsa abundantia gratiae quὁd non est manendum in peccato. Ita quod intendit patefacere quod repugnat rationi seu causae abundatiae gratiar manere in peccato. Propter quod assumit duos effectus ab dantis gratiar cum suis causis: ex quibus format duas rationes. Alter est quod nos mortui sumus peceato . Et penes hunc essecta primo procedit intendens quod sicut Christus mortuus est vita mortali,&c.ita percipientes abudantem gratia ex morte Christi, mortui sunt peccato. Mortuus enim alicui,no vivit ampliuxilli,non sentit illi,non fructificat illi: ac per hoc mortui peccato dicuntur & sunt qui no fructificant peccato,qui vita subiecta rationi non vivunt peccato. Quomodo adhuc vivemus in illor optimuargumentum consequenter ad mortem. Sicut enim mortuux non redit ad vitam pristinam,ita mortuus peccato no debet amplius vivere peccato:alioquin non vere mortuus est,aut no vere ossicium mortui exequitur. An ignoratis fratres. superfluit fratres.Declarat assumptum, sciliceti mortui sumus peccato. Duodquicunque baptioti sumus in christum Iesum. Ad disserentiam ba ptismi Ioannis dicit in Christum Iesum. Et assere baptismum adprobandu i mortui sumus peccato: ut intelligamus in baptis
mo conserti abundantia gratiae tantam ut moriamur peccato.
In mortem ipsius bapti alisumusZGr cias textus anceps est tam hiequam inferius ad in morte vel in mortem. Sed hic nihil referte quoniam in similitudine mortis Christi, & in virtute mortis. Christi baptizati sumus. consepulti enim sumus cum illa per banismum in morte.seu mortem. Ex sepultura declarat mortem, ex ri
tu baptitandi: quia sicilicet qui baptizatur sub aqua ponitur: ae per hoc similitudine gerit eius qui sepelitur,qui sub terra ponitur.Quia itaq; sepeliri non est nisi mortuorsi, hoc ipso O, in baptismo sepeli muriassimilamur Christo sepulto,seu quit sepult est. Hoe enim significat, sepulti enim sumus cum illo per baptismu. Quod autem addit in morte seu mortem,vel similitue dinem
119쪽
d; nem explicat quod sepulti sumus talis 1 commortu;: vel viri baptismi explicat 'id est in morte peccato hoc est quod facit nos
mortuos peccato. Que sensum accusativus cases sonat. s. in mortem: ut intelligamus baptismu non praesupponere nos mortuos
heccato,sed efficere nos mortuos peccato. in hoc ei e dissimi- Iitudinem inter mortem & sepultura nostra,& morte & sepultara Christi. Christus enim prius mortuus est,& deinde sepultum nos aute dum baptizamur in morte Christi , sepelimur in mortem: hoc est dum sepelimur reddimur mortui peccato. Et hic videtur sensus directe intentus a Paulo. Hi quo chris insurrexit amortuis per lori patru.Declarato modo quo mortui sumus peccato declarat tequela debiti no vivendi posthac in peccato. Declarat aute prosequendo assimilatione ad Christit, ut quo Christus ex sepulchro surrexit no ad pristinae vitae coditiones, sed per xloria patris: hoc est per gloriosam & ad gloriosam vita. Prior enim vita Christi fuit vita per infirmitate carnis inter ignominias & vilitates inultas:de sepulchro autem surrexit: hoc est ad vita venit,no per infit mitate carnis exigeda, sed per patriae gloriam perseueratura.Tangendo enim causam. deictabit coditi nes vitae gloriosae.Ita nos in nouitate vita ambulimus. Vita Christi gloriola in qua surrexit noua vita fuit. Et propterea Paulus no dicit ita,& in gloriosa vita ambulemus: sed sobi te moderatus est similitudine non quo ad gloriam, sed quo ad nouitatem imitanda: vi qui non possumus i metari gloria vite Christi,imitemur nouitate. Sι enim eo laniati fas sumin similitudini mortis raucordolitera est.si enim facti sumus Gidatati similitudini mo tis eius. Et coplantati no est participium sed vim habet nominis verbalis. Et intendit Paulus aperire facultate eius quod immediate dixerat,in nouitate vitae ambulemus. Et quonia ambula re in vita noua,proficere est in vita gratiae: ideo noua metaphoram assumpsit significante huiusmodi prosectu. Assumpsit autemetaphoram coplantataru arborii tanqua mors Christi sit una arbor,& eiusdem resurrectio sit altera arbor. Et intendit ac dieit quod si facti sumus tanqua complatati Christo mortuo, erimus simul coplantati Christo resurgenti. Et quoniam coplantationis similitudo si ad eomplantationem proprie spectetur, minus e5gruit proposito na ex hoc quδd una arbor simul plantatur alteri, vim ex altera non trahit ideo esputatio pro insitione hie posita intelligitur. Transfertur enim apud Graecos voea
bula hue ad significiduitati ci ea ratione quia quod insitum est
120쪽
est arbos altes in plantatu est illi pro quato in eande eoIt plantam.in cuius sensus signum non dicit coplantati cum morte. Et quantu ad sensum recte interpretati sunt qui pro eoplantati dixerat infitiiij. Est enim sensus t si sumus facti insiti iij assimila tione ad morte Christi erimus quoq; insiti iij assimilatione ad
resurrectione eius: si habemus vim ex morte eius velut insiti. habebimus quoque vim ex resurrectione eius, sicut ramus insitu vim habet a plata qui est insitiis.Simuloe resurrectionis erimu .ssippie similitudini coplantati. Et haec c6platatio est illa quae facultate nobis pbet ambulandi in nouitate vita . quoniapbet facultatem proficie si .Coplatatio.n. resurrectioni Christi ,vim trahit ex Christi resurrectione ad vita similε nouae vitae Christi. Hocselon. tes qMa. pro,qubd, rituo homo noster. Prima ratio non manendi in peccato ut abundet gratia, sumpta est ex hoe effectu abudantia gratiar m nos mortui simus peccato: haec aute secunda ratio sumitur ex parte eoru quae sunt peccati. Et bene nota 2, non dico ex parte peccati, sed ex parte eoru quae sunt peccati: qualia sunt sequentia ad peccatu, siue sint malς inclinationes,siue reatus, siue quouis alio note appelletur reliquiae peccati. Et dicit m non solii nos mortui sumus peccato, sed etia vetus homo noster: hoe est reliquiae peccati in nobis.Quicquid em ex peceato illatum est nobis secundu animu,toto unico vocabulo vetustate Paulus appellauit. Et meri to: quonia vetustas desectus est, praeter intentio. ne est, & in coordinatione mali cotinetur:& secundu veritatem ab antiquo peccato primi parentis nobis inest. Quit itaque dicie vetus homo noster, animii no secundu substantia, sed secudu v tustate ex peccato cotracta significat.Simulem Uxiu est. Adue biu simul resertur tu ad lepus quo mortui sumus peccato, tu praecipue ad crucifixionem Christi. ac si dictu fuisset, simul eu Christo erucifixus est. No dicit mortuus est, sed fixus cruci est: vi intes ligamus quod qua uis nos mortui sumus peccato, vetus tame homo noster non est mortuus,sed est crucifixus. Et quide s non siemortuus experimur. unde & inserius clamabit Paulus, infelix ego h5.&e.Sed est velut fixus eruci,impeditus ab operibus vetustatis.Et ut hac cod itione n5 mortis sed crucifixionis clarius e plicaret,subiugit duos fructus seu fines huius crucifixionis.Alterest.Vt de raratis eorpin prirati. Quantumcunq; per baptismu mortui sumus peccato secundu anima,nostrum tamen eorpus remanet eorpus peccati. unde & inferius dicit, video aliam legem inmebris meis repugnante legi mentis meae. Ad destruenda aut e u corpus