장음표시 사용
131쪽
Ingustum. I;cut coniugata per mortem viri mortisseatur leo coniugi j,ut licite sit alterius viri,ita vos per morte Christi mortificati estis legi Mosaicae ut iitis alterius, scilicet noui hominiet qui resurrexit a mortui . mistus cetu. pro,ut frustificemus, deo. Et hoc ad idem exemptu spectat. Mulier enim secudo viro iuncta illi fructificat.& sic nos seu reficemus deo non morti. Quum emm essem in in carne. Hactenus narrauit: modo probat ex disserentia inter utrunque statum. Ic que prius appellauit statum sub lege, modo appellat statum carnalem : quom a vi superius dixit de infra declarabit lex praeter aduenit ut abundaret pecca tum: Messe sub lege ut opponitur ad esse sub gratia ut 'ra declaratum est claudit in se negatione gratiar,& homine sibi ipsi in sua ea nalitate resimam.Nec dicedo,quum enim essemus in carne, i quitur de esse sibstantiar quoniam etia baptietati sunt in carne secundum substantiam sed loquitur de esse in earne secundum stitum: hoc est,quum essemus in statu pure carnali, absque ad miniculo grati ar.talis enim erat status sib lege. Passiones peccais Drmni.Censent multi legedum esse, assectus peccatorii. Et certe conseri claritati literae.quo ad rem tamen significatam nihil refert: quoniam tam passiones quam affectus significant eas quas passiones animi dicimus,iram,tristitia,delectatione, cupiditate&c.immoderatasTales enim proprie sunt passiones peccatoru, assectiones peccatoru,morbi animi,& huiusmodi. st epes erant. si legitur affectus peccatoru, legendum consequenter est qui per legem erant. nam relatiuum no refertur ad peccata , sed ad passiones. Modus aute quo affectus peccatorii erant per lege, in serius a Paulo declarabitur: pro nunc autem sufficiat nosse Pmodus est, quia nitimur in vetitum. Affectiones siquidem an mi nostri verante lege excitantur ad peccandu :& propterea describuntur esse per legem. Est enim sensus ' passiones peccat rum erant per lege exci tatae. Operabantur in membris nostris. Αει-ctiones siquidem a nimi propter hoc quod cu corporali sunt mutatione,operantur intus mouendo membra nostra,sive irascendo, siue ii mendo, siue cone apiscendo,&e. Vt fructi arent morti. hoc est ut membra nostra frumim facerent non deo sed morti. Ecce conditio status sub lege: quod scilicet ex hoc quod eramus in pura carne assectiones immoderatae occasione legis excitatae operabantur no solum in animis nostris sed etiam in membris nostris ut fructus proferrεt mortis animet de aeternet danationis.
ubi erudite lector percipere potes ratione ex statu carnali α
132쪽
omasione legis. Nune autem. Ecce conditio noui status per Christum. Soluti umio a lege morti .Corrupta est litera. Legendum est morientes. Ita quod integra litera est, Solutisumio a lege morte tes tu qua detinebamur. Et participium morientes refertur ad soluti. Ita quod sensus est nune autem a lege in qua detinebamur soluti sumus morietes. E regione eius quod dixerat quum essemus in carne,dicit nunc autem morietes S ὰ regione eius quod
dixerat assectus qui per legem erant,dicit soluti sumus a lege in qua detinebamur.Et intendit quod morientes in baptismo peccato & iis quae peccati sunt quod fit per virtutem mortis Christi soluti sumus a lege Moyn in qua detinebamur erescentibus
passionibus. Da vi ferulam M in nouitate spiritin. Non sumus solutia lege ut licetiam carnis habeamus,sed ut serviamus in nouitate spiritus. Et dicit hoc contra id quod dixerat, operabantur in membris nostris ad frustificandu morti. Nec solum dicit in no .uirate,sed in nouitate spiritus: Vt intelligamus nouitatem spiritualem, nouitatem vitae secundusi tritum: cuius est tendere ad suprema bona. Et non iuvet Iate litera. Di recte contra legem Moysi dicit hoet non detrahendo illi,sed declarado statum eius esse statum vetustatis: quod est veru tum ratione vetustatis qua relinquit in homine no conseiendo gratiam:tum ratione vetustatis quam occasionaliter excitat seu auget. Ut intelligamus ex hac differentia inter nouitatem miritus &vetustatem legis scriptae quae propterea litera appellatur repugnare statum quem adepti sumus per Christum statui sub lege: quemadmodum nouitas spiritus repugnat vetustati literae. Quid erro Jicem in Pomquam declarauit quod baptizati non sunt sub lege, ex impers ctis conditionibus status sub lege repugnantibus perfectis conditionibus status sub gratia, qua tionem subiungit. Lex peccatum est 3 hoc est, nunquid lex mala est 3 Et est occasio quaestionis, tum quia dictum est quod lex praeteraduenit ut abundaret peccatum , tum quia dictum est quod affectus peccatorum qui per legem erant,operabatur in membris nostris ad fructificandum morti. Ex his enim appareter prima fronte videtur quod lex est mala:& propterea mouit quaestione ad excludendum hunc senis sum. Absit. Horrentis est. Sed peccatum non eo sui nisi per legem. Sive uniuersaliter de peccato siue specialiter de aliquo peccati genere puta actus interioris) sit sermo, sensus est quod peccatum quatenus est offensa dei ,quatenus puniendum est a deo, n5
cognoui nisi per lege. nam sine lege Mo7si de qua est sermo,ve
133쪽
patet ex subi unctis cognouerunt homines non solu hom*eidiadi similia esse peccata ,sed etia interiores actus,ut patet in libris philosophorum: sed no cognouerunt peccatu secundum prima ratione culpae qua est offensa dei, nec secudum primum reatum poenae quo meretur aeterna damnationem .Hoc enim per legem comuniter cognitum est. Et dico comuniter ad differetiam alia quotum fidelium extra legem: qui diuinitus fuerut instructi. Et est sermo de notitia n5 tam speculative quam practice: qua illa quae sunt per lege vetita cognoscimus vino attentanda a nobis. Huiusmodi enim notitia directe parit lex etiam quo ad illa quae prius nota erant esse mala. nam per lege tantum cognoscuntur ut vitanda,quia punieda. medium enim propriu legis est poena. Lex itaque parit notitiam peccati ut vitandi, ut puniendi. Nam concupiscentiam nesciebam. Probat ab exemplo in uno speciali genere peccati. Et affert peccatum internae cocupiscentiae: in quo manifestius apparet vis legis notificantis. Nam nulla lex humana punit actus interiores. Vnde dicendo nam concupiscentiam nesciebam,non intendit de ipsa concupiscentia absolute: sed de ipsa ut peccatum punibile. Et est sermo de concupiscentia tam rei alienae quam venerea: ut patet ex authoritate legis subluctet. Nisi lex diceret, non concupistes. Hinc cla re apparet quod de lege Moysi loquitur: in qua scriptum est Exod. 2 o. hoc praeceptum. Occasione autem accepta. Non dicit occasione autem data quoniam lex non dat occasione peccandi sed dicit occasione accepta: quia ex notitia habita per legem occasione accepimus pe eandi precvium.Ecce quis accepit occasionem .Et nomine peccati significatur somm internus: hoc est inferior pars animi tendens ab bonum delectabile secudum sensum seu mundum. HaruenΙm pars appellatur peccatu multiplici ratione,tum causaliter, vel quia est causa peccati, vel quia est effectus peccati primi patentis. tu sormaliter, pro quato est pars peccati originalis. Haruinquam pars animi appellata peccatu, est illa quae accepit occasionem. Per mandaιum. non ut instrumentum, non ut medium
ad hoc adhibitum sed ut per cotrarium depellendum.z Quod ut clarius intelligas, aduerte quod quia naturale est unicuique insurgere in suum contrariu approximatum sibi ut patet in nataraimus,calore scilicet & frigorri & lex vetans cocupiscere, est
velut contrarium approximatum parti animi concupiscenti,r oraesentatur concupiscenti animo praeceptu legis ut contrarium
libertati eius: ac per hoc occasionem accipit irruendi in praeceptum
134쪽
ptum:& si nititur ad compistentiam vetitam per mandatum.
Vbi cernere potes quod concupiscens animus no utitur mandato ut instrumento aut medio ad concupiscendum sed occasione cupiscendi accipit,tanquam defendens libertatem cui co trariatur mandatu.Et hoc ne oporteat repetere sit dictum pro semper. Operatum est iu me omnem concupiscentiam. Omne genus concupiseentiar.habet enim multas partes concupiscentia. Unde Jesti Exodo dicitur,No concupistes uxore proximi tui, no bovem, non asiniim,non ancillam, &c. Et est sermo de concupiscentia actuali. nitens enim animus pro libertate a nullo se natur concupistentia:sed quandoq; quod prius non concupiscebat. aegressrens per mandatu coerceri, incipit concupiscere. e
Coniunctio enim cogit me ad interpretandum Pauli verba, verationem eius quod dictum est, scilicet quod peccatum occasi nem accepit per mandatum operandi concupiscentiam. Et propterea altius repetenda occurrunt: praenotando P Paulus duas vitas de duas mortes inducit in his verbis, scilicet vitam peccati, vitam meam, mortem peccati,& mortem meam. Vitamq; meadi vitam peccati contrarias ponit: arque ita ordinat,ut vita meast mors peccati.& vita peccati sit mors mea. haae enim clare intextu lucent. es Reddit itaque rationem eius quod dixerat de
lege Moysi ex gestis in principio humani generis.Creatis siquiadem deus primis parentibus antequam mandatum daret de n5eomededo fructu arboris illius vetitet, homo sine lege vivebat.& peccatum mortuu erat.Quod homo quidem viveret tune vita boni moris Sc sine lege ex hoc constat quod de statu eius ante factum sibi praeceptum est sermo.Quod vero tunc peccatu mortuum fuerit,ex eo patet quod pars illa inferior animi,quae causa pectati in nobis est,& propterea peccatu appellatur, mortua Grai quantum ad hoc quὁd exiret in actum peccati, erat enim velut hospita per donum iustitiae originalis,in qua creatus est lismo. Ex primo itaq; statu hominis per locu a maiori probat i tentu: dicendo,sine lege enim,hoc est ante mandatu aliquod positivum. Pe i m. hoc est inserior pars animi quatenus ad pescandum est.Mortuum erativelut mortuum sopitum erat peri
stitiam originalem. Ego autem. In persona humani generis loquitur. iam .vita spiritus & corporis absque necessitate in riendi, vita contraria vitae peccati. Sine lege aliquando. in illo
primaruo statu sine lege positiva etiam a deo lata. Sed quum,enisset mandatum. in quacunq; die comederis ex ea arbor morte
135쪽
patet ex susiunctis cognouerunt homines non solu homἰcidia& similia esse peccata ,sed etia interiores actus,ut patet in libris' philosophorum: sed no cognouerunt peccatu secundum prima ratione culpae qua est ostenta dei, nec secuduin primum reatum poenae quo meretur aeterna damnationem. Hoc enim per legem comuniter cognitum est. Et dico comuniter ad disseretiam aliquorum fidelium extra legem: qui diuinitus fuerut instructi. Et est sermo de notitia no tam speculative quam practice: qua illa quae sunt per lege vetita cognoscimus ut no attentanda a nobis. Huiusmodi enim notitia directe parit lex etiam quo ad illa quae prius nota erant esse mala. nam per lege tantum cognoscuntur vi vitanda,quia punieda. medium enim propriu legis est poena. Lex itaque parit notitiam peccati ut vitandi, ut puniendi. Nam concupiscentiam nesciebam. Probat ab exemplo in uno speciali genere peccati. Et asseri peccatum internae c5cupiscentiata. in quo manisestius apparet vis legis notificantis. Nam nulla lex humana punit actus interiores. Vnde dicendo nam concupiscentiam nesciebam,non intendit de ipsa concupi sicentia absolute: sed de ipsa ut peccatum punibile. Et est sermo de concupi scentia tam rei alienae quam venerea: ut patet ex authoritate legis sublucto Nisi lex clueret, non concupisces. Hinc cla re apparet quod de lege Moysi loquitur: in qua scriptum est Exod. 2 o. hoc praeceptum. Occasione autem accepta. Non dicit occasione autem data quoniam lex non dat occasione peccandi sed dicit occasione accepta: quia ex notitia habita per legem occasione accepimus pec- eandi peccinum .Ecce quis accepit occasionem .Et nomine peccati significatur lames internus: hoc est inserior pars animi te dens ab bonum delectabile secudum sensum seu mundum. Haruenim pars appellatur peccatu multiplici ratione,tum causaliter, vel quia est causa peccati, vel quia est essectus peccati primi parentis. tu formaliter, pro quato est pars peccati originalis. Haec inquam pars animi appellata peccatu, est illa quae accepit occasionem. Ser mandatum. non ut instrumentum, non ut medium
ad hoc adhibitum,sed ut per cotrarium depellendum .ssi Quod vi clarius intelligas, aduerte quod quia naturale est unicuique insurgere in suum contrariu approximatum sibi ut patet in natu ratibus,calore scilicet & frigore) & lex vetans coeupiscere, ea velut contrarium approximatum parti animi concupistenti,r praesentatur concupistenti animo praeceptu legis ut contrarium libertati eius: ac per hoc occasionem accipit irruendi in praeceptum
136쪽
ptum:& si nititur ad compistentiam vetitam per mandatum. Vbi cernere potes quod concupiscens animus no utitur mandato ut instrumento aut medio ad concupiscendum sed occa tione Ocupiscendi accipit,tanquam defendens libertatem cui co trariatur mandatu.Et hoc ne oporteat repetere sit dictum pro semper. Operatum est in me omnem concupiscentiam. Omne genus eo cupiseentia'. habet enim multas partes concupiscentia. Unde desii Exodo dicitur,No concupisces uxore proximi tui, no bovem, non asiniim,non ancillam, dcc. Et est sermo de concupisscentia actuali. nitens enim animus pro libertate a nullo se natur concupiscentia: sed quandoq; quod prius non concupiscebat, aegres rens per mandatu merceri, incipit concupiscere.tne lege enim. Coniunctio enim cogit me ad interpretandum Pauli verba, verationem eius quod dictum est, scilicet quod peccatum occasi nem accepit per mandatum operandi concupistentiam. Et propterea altius repetenda occurrunt:pra notando P Paulus duas vitas & duas mortes inducit in his verbis, scilicet vitam peccati. vitam meam, mortem peccati,& mortem meam. Vitam l: meadi vitam precati contrarias ponita. atque ita ordinat, ut vita meast mors peccati,& vita peccati sit mors mea. haec enim clare intextu lucent. α Reddit itaque rationem eius quod dixerat de lege Moysi ex gestis in principio humani generis. Creatis siquiadem deus primis parentibus antequam mandatum daret de noeomededo fructu arboris illius vetitet, homo sine lege vivebat, di peccatum mortuu erat.Quod homo quidem viveret tunc vita boni moris & sine lege, ex hoc constat quod de statu eius ante factum sibi praeceptum est sermo. uod vero tunc peccatu mortuum fuerit,ex eo patet quod pars illa inserior animi,quae causa pectati in nobis est,& propterea peccatu appellatur, mortua Grai quantum ad hoc quὁd exiret in actum peccati, erat enim v lut hospita per donum iustitiae originalis,in qua creatus est lismo. Ex primo itaq; statu hominis per locu a maiori probat i tentu:dicendosne lege enim,hoc est ante mandatu aliquod positivum. P tum. hoc est inferior pars animi quatenus ad p randum est burruum erativelut mortuum sopitum erat peri stitiam originalem. Ego autem. In persona humani generis loquitur.HM m.vita spiritus & corporis absque necessitate in xiendi, vita contraria vitae peccati. Sine lege aliquando . in illo primaeuo statu sine lege positiva etiam a deo lata. Sed quum eanisset mandatum. in quacunq; die comederis ex ea arbor morte
137쪽
morte is . hoe enim suit lex seu mandatum legis positi uar, diutinae tamen. ceatum reuixit.SOpita pars animi ad peccandum reuixit.Nec dicit reuixit eo quod antea peccando vixerit: sed quia descripserat peccatum mortuum, nec moritur nisi quod vivit, oportuit dieere quod reuixit. mortuu enim vivere est reuiuere. QVerificatur aute reuiuere sicut verificatur mortuum, per priuuationem vitae actualis peccati,non qua habuerat sed quam na- 'buisset. Nisi enim adfuisset donu iustitiae originalis, sensualitas hominis exisset in actu peccadi:quod est actuale vivere peccati.
cuius priuatione dicitur mortuum peccatum ,& culus acquisitione modo dicitur quod reuixit. Vixit enim concupiscentia in homine audito praecepti nomine, cur praecepit vobis deus,&c. Ego autem mortu um. pro,sui. Vita siquidem peccati suit mors mea. na vita peccati fuit ipsum actuale pecca re, quod fuit mora& animae & corporis: quia anima mortua est spiritualiter, Mcorpus incurrit necessitatem moriendi. Et inuetum es mihi man datum,d minuim. Quia erat ad vitam. animae & corporis datum 1
deo. me est ad mortem. animae & corporis, Modus autem quo quod erat ad vitam versum est in morte,subiungitur ut directe applicentur dicta ad propositum. Nampeccatum dioc est inserior pars animi eausa peccati. Oecoont acoepta per mandatum. Modo saperius exposito. duxit me. Ad literam deceptus est homo o casione accepta ex praxepto. inde enim inccepit exceptio unde incoepit appetitus 1ibertatis, scilicet cur praecepit vobis deus.
Et homo quidem seductus est in muliere, & abductus est a via
recta in Adam. quam abductionem dictio interpretata sed rit proprie significat. Et per illud accidit.Ad literam mortem an mae & corporis intulit inferior pars animi per mandatum e eludendum , velut contrarium libertati eius. CNec huic obstat quod mulier dixerit , serpens decepit me: quoniam interna deceptionis causa fuit peccatum: hoc est, inserior pars animi, eoncupiscens delectabile. daemon autem est causa extrinseca Itaque. Manifestato intento quod occasione accepta inferior pars animi vertit mandatum prohibens peccatim' ad peccandum concludit responsionem ad quaesitum,quod Hac non solunt non est peccatum, sed est sancta. Lex quidem sancta. De uniuersa
Moysi lege dicit quod est sancta: quia est dicans homines deo
Et mandatum sanctum.In specie singula genera praeceptorum legis describit, incipiens a eatrimonialibus: dicendo mandatum
lanctum, relationem *d deum mund/m signifiςans. Et iusum.
138쪽
quoad iudiei alia. Et bonum.quo ad moralia. Quiaer bonum est. initi facta est mor ,3 Prima quaestio fuerat de malo culpae quaere do, quid ergo dicemus, lex peccatum est ham quaestio secunda de lege.est de malo poenae.mors enim tam animae quam corporis,malum poenae est. Quae dicit quod ergo bonum est, tum vide praeceptis moralibus quae praecipue secundum se bona sunt, ae per hoc remotissima ab illatione mali quaestionem hane intelligamus,tum quia ipsa ratio boni aduersatur ad esBeere malum. Et est ratio quassiti id quod supra dictum est quod
per mandatum occidit me.Ne ergo quispiam intelligeret mandatum legis versum esse velut in instrumentum occidendi, m vit hane quaestionem. e sit. Horrentis est peccatum ut appareat peccatum per bonum operatum.pro,operans, si mihi mortem. Inter animum concupiscentem vetita,& animum concupiscentem illamet non vetita,hoc interest, quod non vetitus animus concupiscit simplici appetitione: vetitus autem animus eo mpiscit vetita non simplici appetitione, sed ut appareat liber,sed ut appareat vis eius,sed ut appareat quid ipse est. certat enim v lut pro propria gloria contra mandatum restrictiuum libertatis eius. Et hoc est quod Paulus dicit,sed peccatum ut appareat peccatum,hoe est pars illa animi prona ad peccandum ut ap. pareat quid ipsa est , ut monstrer se liberam, per bonum, hoc est per mandatum quantumcunque bonum depellendum ta quam Fontrarium luae libertati, est operans mihi mortem. in quo apparet quod bonum non est versum mihi in mortem: sed pronitas ad peccandum ut appareat in sua libertate, insurgit ad excludendum bonum: & sie operatur mihi mortem. ubi nota quod eiMere mortem mihi, eommune est pronitati ad peccatum, tam sine mandato quam cum mandator sed ad propositum Pauli erat declarare modum quo concumrente mandato,non ipsum mandatum, sed libido peccandi enficit mortem. Vt sat svra modum peccans peccatum per mandatum. Dictio interpretata peccans, non est participium, sed adiectivum quo lingua Latina earet. Cuius loco fingui aliqui πω caminosum: alij interpretantur scelestius. In Graxo tonat aesi diceretur infirma infirmitas. itaquδd quemadmodum dies retur,:vt infirmitas fiat supra modum in ima per mandatum, ita dicitur ut peccatum fiat supra modum seu per excessum, id est excessive,habens peccatum occasione madati. Et describitur
ac declaratur per hoc proprius effectus occasionis acceptae ex
139쪽
mandato:quod stilicet non est de are, sed excessiuὰ peccare sed arando id quod proposuerat .lex autem praetera duenit ut abu- daret peccatum.Scimm mim.Coniunctio enim ad reddenda rationem utrisque resertar,scilicet quod lex est bona, & quod peccatum hoc est inserior pars animi ad peccandu prona) est quod seducit&occidit. Quod aute dicit scimus in persona sapientum dicit. Qua. pro quod exoritatu est. Lex Moysi lex spiritualis dieitur,quia est regulatiua spiritus: hoc est superioris partis hominis.ad hoc enim tendunt praecepta moralia legis. Ego autem ea
. natis sum.Contra spiritualitatem legis, e regione distinguit se earnassem: ut intelligamus quod quemadmodum lex tedit ad id quod est spiritus,ita ego tendo ad id quod est carnis. Et ne siequaestio quo sensu Paulus utitur se,quum dicit ego autem camatis sum,subiungit,irinundatus.pro,venditus, obprecatzut hinc intelligamus quod utitur se ex illa parte qua venditus est sub pe eatu hoc est qua seruus est peccati .Est itacue sensus quod ego secundum inferiore animi partem carnalis sum, ad ea quae casenis sunt tendo.Secundu enim hanc parte animi homo velit nolle seruus est peccati,homo quantumcuque iustus. & secundu eam dicitur semes peccati .Dicit autem venditus:vt intelligamus hominem non esse conditu in seruitute peccati, sed esse venditum in seruu peccati. A quo aute fuerit veditus,non explicat: quoniaeonstat homine vendidisse seipsum vilissimo pretio concupiti delectabilis in primis parentibus. Qui enim facit peccatum,eo ipso se constituit seruia peccati, quod est vendi sub peccatu,res tendo ad pretium concupiti delectabilis seu utilis propter quod
homo peccat. si mrd enim operor no intestite.Probaturus sigillatim tria praemissa praeponit tanqua basim omnium conditiones h minis iusti: penes hoc quod non est simplex sed compositus ex duobus principiis: mente. s.& carnespiritu & peccato,hoc est Gmite. Quocirca coniunctio enim omnium fundamentum afferri significat,in duabus conditionibus testantibus hominem esse tanquam duos,scilicet operari praeter intellectum & inobedientiam ac contrarietatem Operis ad voluntatem. Dicendo enim, quod enim operor non intelligo,se operari sine imperio intellectus aperit:& dicendo non enim quod volo ago,inobediente Re sibi volenti describit:& dicendo sed quod odi malum hoc facio. contrariu se sibi odienti seu volenti testatur.Sapienter aute Paulus exactibus docet principia interna, & ex eo quod praeter in- inlectum & prser ac contra volitiones homo multa operatur.
140쪽
monstrat homine constare ex contra sese pugnan tibus. C Et nihilomulus hac eadem particula textus utitur Paulus ad proba dum illam particula, o aute carnalis sum. hoc enim probat ex hoc quod operatur praeter intellectu. Rationalis siquide hominis quatenus rationalis est, operatio est per intellectu.& propterea
ex hoc ipso quod non intelligo id quod operor,ex hoc ipso quod
operor absque imperio intellectus, experior me esse carnalem. Nec indiget probatione nos operari absq; imperio intellectus: quoniam experimur in nobis multas appetitiones animi, multasq; cogitationes absque imperio intellectus Euenientes ex imininationib' animi ad propria delectabilia .hoc est enim esse caris nate. Attamen Paulus probat subiunges,Non enim quia volo bongbu ago. Superfluit bonum. Manifestat se operari praeter intellectum ex hoc quod non operatur secundu voluntate. intellectus enim mediate voluntate imperat. Sed quod odi maia istud'rio. superfluit malum. Ex utroque actu scilicet velle & nollo manifestat quae experimur quotidie in nobis: dii sensualitas & no facie quod volumus & facit quod nolumus,variis appetitionibus. si te quo noli illud facio. Ex hoc ultimo dicto hoc est ex contra, tale operis ad velle postquam probauit se carnale, probat quod Ira est spiritalis. Et scito quod vis medii termini consistit in con' trarietate voluntatis ad opus: sed procedit ex parte velle, in quod dicitur, si autem quod nolo. Ex hoc enim quod ego nolo id quod facio secundum carnem,manifeste sequitur quod voluntas mea concors est legi: quae etiam prohibet id quod facio ego
carnalis. Et propterea optime insertur Colientio legi quoniam. pro, quod ,οna ελ. N ota autem progressus.NO dicit consen tit voluntas, sed consentio. postqua enim seipsum distinxit in contrarios scilicet se intelligente ac volente,& se operantem intendit i care se simpliciter& absolute in loco sui intelligentis & volentis,& excludere se simpliciter & absolute a loco rui operantis,attribuendo locum illum non sibi, sed peccato in carne habitanti. Ita ouod ubi hactenus tanqua confundes se,usus est se utrinque, modo distinguens,ordinans,& resoluens in propria principia, titur se secundum id quod est, & non secundu id quo aeger est quod non est esse,sed priuatio,sed morbus,sed peccam m.& propterea dicit cosentio ego simplicter & absolute.WVbi & alterano minoris artis aduerte quod ubi superius se cotra legem loca utrat,dicendo lex spiritalis est, ego verb carnalis sum,modo ex
parte legis se locat dicedo cunisutio legi quod bona est implis