Epistolae Pauli et aliorum apostolorum, cum Actis, per R.D. Thomam de Vio Caietanum cardinalem S. Xysti, ad Graecorum codicum fidem castigatae, & ad sensum literalem quàm maximè accommodatae. Maiore, quam hactenus vnquàm, diligentia emendata cum indi

발행: 1558년

분량: 1084페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

AD ROMANO s

corpus nostrum, non secundit substantia sed secundum quod est peccati, vetus homo noster crucifixus est, hoc est diminutio Scimpedimentu ex cruce Christi praestitu animo nostro secudum id quod habet vetustatis,ad hoc praestitu est ut redundet ad de- fruendum etia in corpore id quod est peccati. Qi md fit contianue subiiciendo carne spiritui ex Christi cruce. Pt Ῥιtra non seruiamu peccato. Ecce alter fructus seu finis, cui suboidinatur praecedens . ad hoc enim destruendum est corpus peccati ut ultra non

serviamus peccato.Non dicit ut ultra no peccemus quia hoc sie impossibile secundum praesentem statum sed dicit ut ultra non serviamus peccato,tanquam serui domino. Et per hunc fine possibilem in hac vita modificauit anteriorem fine. s. destruere corpus peccati .Hoc enim videtur iiDpossibile in praesenti statu, sicut & non peccare.Sed destruere quatum exigitur ad hoc ut noserviamus peccato,non est impossibile:sed comunicatum multis viris persectis. si ui enim mortuus est, iustificatus est a peccato. Al- Iatis duabus rationmus quod no est manendu in peccato ut gratia abuget,quia ratio abundatis gratiar tam in nobis et in veteri nostro homine repugnat masioni in peccato, prosequitur modo

Paulus sigillatim singulas rationes, descedendo ad res ipsas. Et primo prima. α Vbi aduerte quod prima ratio scilicet ex hocce mortui sumus peccato per baptismum,&c. est ratio secudum formam sermonis,magis sonans vinculum professionis & debitu ex professione coniurgens Q rem ipsam . nam sonat ritum baptismi in similitudinem mortis Sc sepulturae Christi ex huiusmodi assimilationibus:quemadmodum si diceremus profitentibus quod induti sunt veste nigra,*prostrauerunt se pronos in te xam & similia. Modo autem prosequitur huiusmodi mortem civitam explicando res ipsas. Et propterea dicit, qui mortuus est, iustificatus est a peccato. Ecce res baptismi,ecce res mortis. s. iusificatio a peccato,ut ex ipsa iustificatione percepta,metaphora mortis nostrae ad similitudine mortis Christi plenius intelligatur & procedatur Si aμtem mortui sumus csi Clarisa. Proportionaliter intellige,illum mortuum vitae priori,nos mortuos peccato.

credimio.Quod prius dixerat debitu ex suscepto baptismo,m do explicat latum ex gratia Christi. Et propterea dicit credim iam iustificati & mortui cum Christo indubitanter confidimus.123 sia.pro,quod,ω Tiuem cum Το.Vita gratiar. Et dicit vivemus Christo,quanuis in coelis existente: quonia confidimus6vita nostra hic couersatio erit Aelestis. Et nihilominus sicut moricum

122쪽

eum ChrIsto,est imitari mortem elus, ita viuere S Cfristo,est

imitari nouitate vitae eius. Et rursus sicut mori cum Christo, est inniti morti Christi,ita viuere cum Christo est inniti vitae Christi,qua vivit Jc regnat.scientes quod Christus. Prosequendo explicat conditiones nouae vitae imitandae. Reswrgeus. pro, excitatus, ex mortui . Christus enim non resurgit, sed resurrexit.Iam non moritur,mors illi ultra non dominabitur. Interpres eande dictionem varie interpretatus est.Utrobique enim in textu Graeco habetur idem, praeter hoc quod praesens mutatum est in futurum. Legendum itaque est,Non ampis in moritur,mors illi non amplius dominabitur. Et excludit a Christo excitato a mortuis duo.s actualena mortem,& dominium mortis in eum. Et non sussecit excludere mortem:quoniam comune erit omnibus hominibus post iudicium uniuersale non amplius mori, sed non erit communis omanibus exemptio a dominio mortis.Dominabitur enim mors tue

in omnibus illis qui poenas continue dabunt, dc nunquam morientur.Ad excludendum omnem itaque possibilem poenalitate adiunctum est: mors illi amplius non dominabitur. Sunt enim poenalitates de dominio mortis.2uod enim mortum est. Declarae ex causis propriis mortis & vitae Christi conditiones dictas. Ee primo ex causa mortis,quia quod mortuus est Christus, Peceato mortum est semel. hoc est peccato tollendo lassicit mortuum esse semel. Vbi simul tangit causam mortis Christi fuisse tollere peccatum lassicere ad tolledum peccatum quod semel sit mortuus Et hoc non aliter probauit: quoniam hinc sufficientia mortis Christi,inde imbecillitate peccati notoriis existentibus, per se tum est velut ex terminis quod susscit semel mortuum esse. In idem aute redit sensus quavis no ita claro si legatur in neutro 'genere,quod enim mortuu est scilicet in Christo, peccato mo tuum est semel. Utraque siquidem lectionem textus Graxus admittit. 2uod autem vivit, vivit deo. Hinc apparet punctandu es ut punctauimus mam sicut dicit quod autem vivit,ita antediriequod enim mortuus est:& quemadmodum modo subiungit vivit deo ita tuc subiunxit peccato mortuus est. E regione peccati causae mortis Christi locat deu causam vitae nouae in qua Chrisnus resurrexit,ut intelligamus ratione ab oppositis quod Chrianus mortuus est colane ad peccatu moriendo semel, & similiter vivit consone ad deum vivendo semper. Deus enim quatum ex se est,indeficiens est author,finis & ratio vitae:ac per hoc qui viauit deo,indeficientem ratione vitae habet. Quo contra qui m

123쪽

AD ROMANO s

estut ad tollendum peccatu eo ipso quod peccatsi abstulit .nulls

habet ratione iterum moriendi. Iιa oe vos existimate. V hico ad-

uerbio similitudinis complectitur omnia supra dicta de Christo,

tam mortuo quam excitato a mortuis os sos mortuos quidem esse se precato. Non sufficit esIe mortuum peccati ,sed oportet reputare se mortuum esse peccato. oportet ita se habere in vita & actionibus sui St, a nil reputante se mortuum peccato. Ita quod huiusmodi existimatio non speculativa, sed practica sit. Perinde ac si diciu fuisset, Existimate in vita, moribus, & uniuersis actibus vestris vosipsos mortuos esse peccato,ita hoc est sicut Christus mortuus est semel sine reditu ad morte, sine mortis dominio.

Viventes autem deo. Indesinenter quisuque sunt vestrae vitae me

centes propter deu, ad honore diuini nominis,&c. In christo Iesu.deest,domino nostro,hoc est innitetes no propriis viribus,sed meritis ac praesidio Christi Ielu domini nostii, cui cura est de nobis.No ergo regnet peccatἄ. Prosequitur spectantia ad secunda ratione de crucifixo nostro veteri hole. Et quonia dixerat quod abundante sub lege peccato regnauit peccatu, e regione modo dicit quod crucifixo veteri nostro bole quod est diminuta rati ne peccandi ,hinc & inde existentibus nobis mortuis peccato consequens est sic vos habere ut non regnet peccatu . Non dicit

ut non sit peccatu,sed ut non regnet peccatu, ut no teneat prin-eipatum de domini u. In veΠro moriali corpore, ut obediatis concupiscentos reus. Desunt duae dictiones. Legendum est,m Obediatis et iis concuscentςs eius. Et pronomen ei taminini est generis in Gramco: hoc est, refertur ad peccatum. Pronomen aute eius neutri est generis,& refertur ad corpus. Dixerat superius, vet' noster homo crucifixus est ut destruatur corpus peccati,ut ultra no seruiamus peccato:explicat modo corpus peccati esse corpus mortale,& seruire peccato, esse seruire peccato secundum concupistentias corporis. Et sicut ibi ita & hic modificado adiungit, ut obediatis,&c.exigit enim ut peccatum non regnet in corpore ino

tali , non totaliter excludendo a regno quum hoc sit impossibile in hac vita sed sic excludendo a regno vi subtrahatur ob dientia peccato secitdum concupiscentias corporis. Obedientia enim seruitutis est species.Ac si apertius dixistet Non exigo e terminari regnum peccati a corpore vestro, sed exigo subtrahi

et obedientiam e voluntariam scilicet obsecutionem in concupiscentiis corporis. ut quan uis corpus peccati concupiscat, vox

tamen non obessiatis peccato in huiusmodi concupiscentiis. - ' ubi

124쪽

CAPUT VI. 3 s

is apte utrunque coniungit, stilicet concupIstentias eo origM peccatu: ut in ligamus pro tanto esse malum obedire concupiscentiis corpori S, pro quato sunt velut praecepta peccati. Et hoc ad differentiam earundem affectionum quatenus sunt naturales. Neque exhibeatu. pro exhibete, membra ves3ra. Obedire actus est interior voluntatis: exhibere autem membra , actus est Exterioris executionis. Vtruque Paulus prohibens adiungit, neque exibete membra vestra. Ama iniquitatis peccato. Peccatum utpote ex se inualidum&impotens eget ut armetur ad exe cendas iniquitates armatur autem quum membra quae ad naturae officia condita sunt, tran,feruntur in obsequium peccati.

Hoc est enim ipsa membra fieri arma peccati, reddentia ipsum validum & bellicosi,m. Et adiungit iniquitatis,ad explicandam iniustitiam exhibitionis:exhibere enim arma iniquitatis,ex suo

genere est iniustum. Sed extubete vos Teo tanquam ex mcrtκisTi- Mentes, membra vespra arma iustiis ae T co. Iuxta duo quae dixerat scilicet vos & membra vestra respectu peccati ambo tepetie exhibenda deo. Peceatum enim di obis non dominabitur.Wide disparitatem peccati relati ad mortale corpus nostrum , vel relati ad nos. De peccato enim relato ad corpus mortale, monuit nos ut Budeamus ne regnet in nostro mortali corpore, se ut obediamus ei in concupiscentiis corrotis : de peccato verb relato

ad nos baptizatos,& caetera. Aserit quod non dominabitur nobis, nec solum asserit, sed pro ratione affert praemoniti studi jr significante hoc coniunctione enim. Ita quod ex hoc quod peccatum non dominabitur vobis, facultas studendi ut peccatum non regnet in vestro mortali corpore sic, & caetera ,significatur. Hanc autem assertionem scit: cet quod peccatum no dominabitur vobis probat subiungendo. Non enim jub Iege estis,

sed sub gratia. Quadrat haec ratio sententiae quam supra dixit quod sub lege regnauit peccatum: ex opposito enim sequitur quod non sub lege careat dominio peccatum .Et quoniam clare Paulus utitur lege contra gratiam, esse sub lege ut opponitur ad esse sub gratia,aduerte primum quod appellatione legis intelligitur lex Moysi: ut patet ex eo quod subdit legem dicere

non concupisces:lex autem Moysi non secundum partem puta praecepta caerimonialia aut iudicialia sed integia. includendo

etiam moralia: ut conuincunt dicta verba, non concupisces:constat si quidem morale esse hoc negativum legis praeceptum.

Q Aduerte secundo differentia inter esse sub lege,& debitu sere iiij uandi

125쪽

AD ROMA NOs

uandi alIqua quae continentur in lege: quoniam valde distant Inter se.nam esse sub lege,est esse subditu legi: ut patet: teneri autead seruandum multa quae coti nentur in lege,potest aliunde ortum vinculumq; habere. Et stat cum absolutione seu libertate a lege: ut patet de gentilibus,qui tenebantur ad seruandum moralia honora patre tuum,non Occides,non concupisces, &c. non

ex eo quod subiecti essent legi Moysi,in qua haec praecepta continetur,sed aliunde,scilicet ex regula naturalis rationis exigete haec. Paulus non dicit non tenemini ad quaecunque continentur

in lege,sed dicit non estis sub lege: ut intelligamus nos baptizatos absolutos quide a subiectione legis Moysi, non tamen propterea liberos a vinculo seruadi multa quae cotinetur in lege. na& sumus obligati tum quo ad culpa & offensam dei: tu quo ad poenam & reatu aeternae danationis. ssi Aduerte tertiue quod esse iub lege ut opponitur ad esse sub gratia,est nome status legalis: qui integratur ex tribus coditionibus:prima est subiectio hominis legi Mosaicae secunda,est negatio diuinae gratiar adiutricis: pro quanto lex praecipiebat,sed per sua opera quaecuque non aia ferebat gratiam adiutrice: ut patet ex dictis superius a Paulo, ex operibus legis nemo iustificatus est.Tertia hinc seques est, quod homo sub lege relinquebatur sibiipsi: utpote no adiut' interno dono diuinae gratiae. Nec per haec intelligas nouitie PIudaei ante Christi aduentu sub lege existentes,caruerint gratia,

quonia hoc non dicimus: sed intellige quod ex illo statu non habebant gratiam:sed habebat gratiam qui illam habebat,ex participatione status noui reuelandi per Christum. Participabant autem statum noui testamenti fide &deuotione ad mediatore dei & hominu Messiam. Et patent nihilominus duae ultimae co-ditiones,quaecu explicantur vocabulo esse sub lege, ex ipsa oppositione ad esse sub gratia. Costat nanq; quod esse sub gratia,

nomen est status hominum sub diuinae gratiae umbra,protectione,ac dono quo intus vivimus spirituali vita. Et ex hoc ipso popponitur ad esse sub lege,mostrat negatione gratiae sub lege.

Vnde iungedo haec duo scilicet no estis sub lege, sed sub gratia

&significatur status exeptus a legis iugo diuina fultus gratia, dc ratio redditur quare peccatum vobis non dominabitur: quia scilicet non estis in statu abundantis peccati,negationis gratiae, vobisipsis relicti,sed in statu protectionis ac doni diuinae grati . Hinc enim fit vipeccatum non habeat dominium super nos, saper voluntarias virςr & actiones nostras. Quid erro peccabimis

Quoniam

126쪽

Moniam non sumus sub lege. f. ob gratiaῖDuo bona ex Christi graria respectu legis collata nobis dixerat.Alterum est abundantia gratiae:alterum exemptio a lege. Et respectu primi mouerat &ωluerat quaestione,nunquid manebimus in peccato ut abudet gratia3 modo mouet quaestionem similem respectu secundi, ni quid peccabimus,quia exempti sumus a lege Significanter autedicit peccabimus, & no dicit ira rediemur praecepta legis. Soluto enim a lege non est timenda transgressio prcceptoru legis, sed cauedum est ne peccet: peccare siquide, est a rectitudine rationis obliquas efficere actiones. Vt hinc intelligamus p de iis quae sunt secundula peccata loquitur: qualia sunt mala moralia ter. Et est ratio quaestionis,ne quispiam intelligeret licitum esse baptizatis in Christo Iesu operari mala moralia ex eo quδd n5

sunt sub lege. lit. Responsio hortentis est. An nescitis quoniam. pro,quod, cui exhibetis vos seruos ad obedienduserui erus eius cui ob distis. Ratione responsionis reddit. Et consistit in hoc quod pe care reducit hominem in seruitutem peccati, recte aute vivere

ducit in seruitutem iustitiar&Dei rut hinc intelligamus quod exemptio a lege per donum Christi cotrariatur peccato &ediuersorrecte autem uiuere,cosonat exemptioni a lege & e diuem se.Inchoat itaque velut a comuni conditione actionu nostraruvoluntariarum,quod scilicet cui homo se subiicit obediendo luillius emergit seruum. Et specificans in utroque genere subdita Siue peceati ad mortem,siae obeditions s. pro,obedientiar. ad iustitia Vbi disparitas nonnulla interuenit: quoniam in genere malorii nominantur duo.speccatu & poena peccati mors, in genere vero bonorum e regione peccati locatur obedientia:e regione vero mortis non locatur praemium vitae,sed iustitia. Et apte quide peccato opponitur obedientia quoniam peceatu omne est inobedientia aliqua morti vero opponitur iustitia: ut intelligam cp non de morte corporis,sed de morte animae est sermo morti ii quidem animae opponitur vita iustitiae & perpedamus qubdactualis peccati poena est mors animaret quemadmodu ex opposito, actualis obedientiae praemium praesens est animam viuere vita iustitiae.Stat ergo vis assumptae huius propositionis in hoc:

quod si homo semetipsum exhibet ad obediendum peccato, ex hoc ipso fit seruus peccati ad morte:& similiter si exhibet se ad obediendu hoc est ad obsequendum deo, ex hoc ipso fit seruus

obedientiae ad iustitiam. Gratias.pro,gratia,aute Deo. subsumit

minorem quo ad ipsos, quibus scribit, Romanos: dicedo,Gratia

autem

127쪽

AD ROMA Nos

autem deo, supple sit seu debetur: gratia enim pro gratiarum actione sumitur. a Vbi nota quod qua maiore huius argumenti proposuisset abioluteaninorem subsumit addedo gratiarum

amoves deo: et intelliga inus non ex propriis studio ac viribus, sed ex dono dei illos obedisse secundum sormam euangelicam: iuxta illud oseae . 3.perditio tua ex te, salus autem ex me. Quod fui Euservi peccati,obe Anu autem ex conte. Non est materia gratiarum actionis si fuistis serui peccati absolute . sed iunctii cum sequenti obedietia: hi,c est,quod translati estis de seruitute peccati, obediendo non fide, sed ex corde. In eam formam docti tuae. hoc est secundum eam formam doctrinae. In quiam tradit senis. Graecus sermo hunc modum loquendi admittit, Latinis ineptu, sed ratione mysterii immutatum. Significatur enim quod non tam euangelicae doctrinae forma tradita est hominibus, quam homine, traditi sunt sol mae doctrinae euagelicae, ut euanget caedoctrinae formatio principatu ac dominium homines obtinere

significetur,& non e diuerso. Liberati aui. a peccato,siemifacti estis iustitiae. Et est casus dativi iustiti . Iuxta duo assumpta in maiore scilicet actionem & statu cosequentem duo ii militer subsumpsit.primo actionem,obedistis in eam sornaam,&c. modo statu consequentem ad huiusnodi obedientiam,scilicet ex eptionis a peccato,& seruitutis seu addictionis ad iustitiam. Ex quibus omnibus habes prudes lector quam summauimus responsione, scilicet quod peccare reddit homine feruum peccati, euangelicὰ

vero vivere reddit hominem seruum iustitiae. Humanum dico.Quum arctius exigendum esset ossiciu temperado tamen mandatu humano more dico. Propter infirmitatem caruis velirae. Ecce ratio moderationis. Et intendit manifestius explicare quo ducit peccatu,& quo ducit euangelica obedientia. Ea aute est necesssetas subluctae huius monitionis: vi quia superius duo madauerat alterum exhibete vos deo,alterum & mebra vestra arma rustitiae deo γ postqua prosecutus est primum, declarando quod cui

vos exhibetis ad Obediendum, Sc. modo prosequitur secundi di propterea dicit:Sicut enim relabuista membra vestra.Ad executionem exteriore quae per corporea membra fit, manifeste hoe spectat. Et dicendo sicut, monet modum proportionale tam penes cogitationes quam affectus,studia,& vigilantias,quibus usi sunt ad exhibendum membra propria.Seruire immunditia Hinc apparet quod de peccatis venereis loquitur. Et iniquitati. Adiungit speciei genus, augendo racionem. Et nihilominus propter

128쪽

specialem turpItudinem venereorum, meminit specialiter immunditiae, tanquam sit peculiaris quaedam foeditas membror Abd iniquitatem. Refertur hoc utrique praedictorii. Et est sensus, ad iniquitatem consummandam. Affectatae siquidem immunditiae & uniuersaliter iniquitati exhibentur membra seruientia ad consummandam iniquitatem , vel ad iniquitatis statum imcurrendum. Ita. proportionaliter. mne.baptizati & addicti iustitiae , Exhibete membra mestra seruire iustitia in san Iificationem. E regione tam immunditiae quam iniquitatis locat iustitiam: dregione vero ad iniquitatem locat in sanctificationem. Fructus siquidem iustitiae actualis qui per membra exercetur,est sanctificatio: hoc est mundum fieri, mundus status. Monet itaque ut simili proportionaliter diligentia ,studio,assectu,vigilantia,&c. nunc exhibeant membra corporis ad seruiendum cognitae i stitiet ad executioni mandandum bona opera in sanctificatione, in mundificationem propriam, in assecutionem status mundi: de quo scriptum est: Beati mundo corde. Quum enim serui essetis

peccati Jiberi stu iustitiae. Et est casus dativi iustitiae. Et est sensus op status seruitutis peccati exemit vos a iustitia. Liber enim iustitiae appellatur exemptus a iustitia : in quem scilicet iustutia non dominatur, & quem forte iustitia nulla fraenat. Proposita nanque monitione tam humana, subiungit conditiones

artium, scilicet hinc peccati, inde iustitiae,ut innotescat quam

umanum fuerit non plus exigere. Et prima conditio penes statum seruitutis describitur: secunda vero penes fructum,dicendo,stuemer fructum habMslu tunc in ιllis, in quibuη nunc erubesci

tu' Non solum seruitus peccati eximit a iustitia, sed fructum Inducit annexam semper habentem poenitudinem, imo I tu pitudinem : dicendo in quibus nunc erubescitis. Tertia autem conditio penes finem describitur, subiungendo. Nam sinu illarum mors est. Intellige finem illorum, non intentum ab hominibus peccantibus, sed finem ad quem suapte natura ducunt

peccata. Mors enim tum animae tum aeternae damnationis, finis est proportionatissimus peccatis. Nunc vero liberati a pe eato,serui autem facili dιο , babetis fuctum velirum ιn sanctificationem, finem vero vitam aeternam. Ordinate. tres conditiones

oppositas e regione ponit, satis claras. Nam contra statum

de quo dixerat , serui peccati liberi fuistis iustitiae, directe opponit, liberati a peccato serui autem facti deo.Contra id v eroquod diaerat, quem ciuis fructum, opponit, habetis se ctum

129쪽

AD ROMANO s

ctum vestrum in sanctificationem. Cotra id demum quod dimorat,nam finis illorum mors est,opponit finem vero vitam aeter nam. Stipendia enim peccats mors. Memor Paulus similitudinis praeassumptae quum dixit, nec exhibete membra vestra arma

iniquitatis peccato meminit modo stipendi j, dicendo stipe dia euim peccati mors. Exhibentibus si quidem arma peccato. stipendia debentur a peccato. Non recedens ergo a membrorum officiis, &simul declarans quod dixerat finis illoru mors, finem vero vestrum vitam aeternam: explicat quod merces quae a peccato redditur tanquam stipendium iis, qui membris suis illud armant, qui membris suis illi militant, est mors tam animae quae consistit in separatione animae a Deo quam aeterni cruciatus: quae colistit in poenis inferni. Et hoc de peccato actu li loquendo. nam comprehendendo etiam peccatum originalta inter stipendia peccati est etiam mors corporis. Gratia. pro,d num ,autem 'Dei vita aeterna. Non dicit quod stipendia iusti tig vita aeterna,sed donum Dei vita aeterna et ut intelligamus non ex nostris meritis sed ex gratuito Dei dono assequi nos pro fine vitam aeternam. Propter quod & subdit, In Chuno Iesu domino no-Dro. Ecce meritum , ecce iustitia cuius stipendium est vita aeterna: nobis autem est donum ratione ipsius Christi Iesu.

AN i noratis fratres. Dixerat superius, non estis sub Ieget

nec noc manifestaverat. sed statim quaestionem tractauit nunquid ex hac libertate peccabimus Tractata itaque quaesti ne manifestat quod assumpserat, scilicet non estis sub lege. Et ad hoc manifestandum inducit regulam generalem de lege,satis notam iis qui assueti sunt vivere sub lege. Scientibus enim legem loquor, quod lex in homine dominatur quanto tempore vivit. Haec est regula generalis. In qua verbum vivit,anceps est ad hominem vel ad legem. Ueruntamen parui aut nihil refert ad vim sensus. nam in eundem sensum redit utraque constructio. Si enim intelligitur quato tempore vivit lex,hoc est, habet vim coactivam , verum dicitur. Et similiter si intelligitur quanto tempore vivit homo, verum dicituridum modo intelligas de vita non naturae sed de vita status. Quanto tempore enim homo vivit in statu militari, dominatur in eo lex militaris:& quanto tempore homo vivit in statu coniugali, dominatur in eo lex coniugij: & sic de similibus. Hoc autem constat in idem redire cum prius dicto, quanto tempore vivit lςx. Cessante siqui-ἀ dena

130쪽

dem statu coniugali in homine, no vivit amplius illi lex coniugii. Et quavis haec coincidentia vera sit,sublucta tamen in textu astruunt quod vivit refertur ad homine. Nam tam in exemplo de muliere coniugata quam applicando ad principale intentum subsumitur mutatio status hominis sub lege: secundu quam mutationem iudicat Paulus exemptionem a lege. Est itaque sensus regulae, quod lex dominatur in homine quandiu homo vivit secundum illum statum quem dirigit lex. Nam qua sub viro est molier,uiuente viro alligata est teras autem mortuu uerit vir eiussolutas a lege viri. Igitur vivere viro vocabitur adultera i fuerit eis alio viros aute mortuus fuerit vir eiu s,liberata est a lege viri ut non sit aduia

rera, si fuerit cum alio viro. Manifestat regulam ab exemplo mulieris coiugatae,quae iluitur a lege ex mutatioe status. Et quo multa suppeteret ex epta elegit hoc Paulus, quonia iuxta hoc exemptu intedit manifestare intentu principale.Litera satis elara est. In qua interpres aliquas dictiones addidit non noctuas. σAduerte tamen caute lector op haec Pauli vel ba intelliguntur regulariter: secus vero in casu.Sciebat Paulus sciunt & docti in lege

Moysi quos alloquitur quod secudum legem veru est regulariter quod mulier alligata est quanto tepore vivit vir eius:& cum

hoc sciunt quod in casu libelli repudij secudum lege mulier soluta erat a lege viri etia vivente viro. Paulus enim legis regula utitur, tacens exceptiones casuales. Itaquestatres mei. Applicat ad propositum tam regulam quam exemplum. Et vos mortificatiesu legi. Non usquequaque applicat exeplum explicite.In exemplo siquidem sunt velut quatuor personae,scilicet lex,mulier,vir eius,& vir alter cui mortuo primo iungi poterat. in hac aute applicatione lex quidem est: & similiter loco mulieris sunt baptizati : loco secundi viri est Christus qui resurrexit a mortuis. sed loco primi viri insinuatur mors, quum subiungitur, ad fructi Deandu morti. Mulier enim fructificat marito. Quum itaque dicitur & vos mortificati estis legi,no introducitur lex tanquam vir primur,sed more suo Paulus proponit conclusione intentam:dicendo quod vos baptizati mortificati estis legi Moysi. Haec est enim coclusio ad qua tendit. Et idem est dicere,vos estis mortificati legi,& dicere,vos estis exempti a lege. ipsa enim mortificatio exemptio est. Per corpus Christi. non per vestra opera, sed per morte quam sustinuit corpus Christi .Mors siquide Christi reddit omnes baptizatos mortuos legi: qd est mortificare eos legi. Visitis alterius qui ex mortuis resurrexit.Alludit ad exemplum

lioductum

SEARCH

MENU NAVIGATION