장음표시 사용
361쪽
ad Ro .sub fidei nomine eoprehendit fidem, spem,& dilectione. In cuius signum tanq synonymis utitur fide de lege fidei: ut patet ad M.3.certum est aute sub lege fidei quae distinguitur contra legem factorum comprehendi etiam spem & duectionem: quemadmodu sub lege faliorum,opera etia omnium virtutum moralium prudentiar,iustitia',temperatiae,sortitudinis,& pamtium earum qui gentes sine scripta lege faciunt. Et in promptu est ratio:quia sicut fides distinguitur contra opus,quia innititur deo cui creditur, ita spes innititur deo in quo speratur, & dilectio innititur deo qui diligitur: opera aute virtutum moralium innituntur proprie & operantis rectitudini.Attestantur quoque verba domini,tanquam pro eode utentis fide de dilectione,dum
peccatrici dixit, fides tua te saluam fecit:& de ipsa dixit dimissa
sunt ei peccata multa,quoniam dilexit multu. Hoc vero in loco,
sub fidei nomine solam ipsam fidem seorsum a dilectione significat: ut clare patet in textu . nulla igitur est dissonantia. Et si ilistribuero in cibos pauperum omnes De Itates meas. Interpres addidit pauperum ob claritate sensus. Ecce excellentia charitatis ad ministeria subuentionu de gubernationum.Vtruque enim sub hoc uno comprehenditur. Et si tradidero corpus meum ita ut ardeam.
Superfluit ita. de ardere pro comburi interpres posuit, Est enim sensus, Et si tradidero corpus meu ad hoc utcoburatur. es Vbi nota quod no dicit, quod si tolera uero corpus meum comburi, sed longe plus. Spotaneam enim oblatione corporis sui ad hoc ut comburatur significat:quod multi martyres fecerunt. Ethoc superaddidit donis & ministeriis superius numeratis: quoniam sciebat apostolos missos sicut oves inter lupos,ad docendum. psi etiam ipse apostolus seruaret hoc usqueadeo F sponte se traderet vicobureretur,absque charitate nihil sibi prodesset. Et verum dicit. Possunt enim haae fieri ab haereticis Se ab infidelibus pertinacibus in sectis suis.Charitatem autem non habuero,nihil mihi prodest. Meritorie ad vitam aeternam. Ex his omnibus patet
excelletia charitatis respectu omnium tam ministerioru quam donorum. Chariti patiens.prO,longanimis, es. Aduerte prudens
lector, quod opera virtutum dupliciter librantur,vel secundum quod sunt propria virtutum opera. Et sic a Paulo excluduntur a iustificando hominem: & e regione legis fidei locantur: utpote comunia etiam infidelibus, seu no iustificatis. Vel ut imperatura charitate,& sic tam virtutu moralium comunium etiam infidelibus,quam theologalium communium etiam no iustificatis
362쪽
opera,& Iustificant & vivificat aeterna vita homInε, & sine ipsim fides mortua est. Et saepissime in sacra scriptura pr cipiuntur, ae commendantur usque adeo, ut sine ipsis dilectio dei saluaesto non possit,& sine ipsis vana omnia ad aeternam ceseantur vita. Et sic liberando,opera reliquarum virtutu Paulus attribuit charitati hoc in loco. et Igitur declarata excellentia charitatis r spectu tam donoru,qiam ministerioru,declarat modo excellentiam eiusdem ex fructu.In quo simul manifestado effectus charitatis describit ipsam qualis est in actionibus & passionibus taintus,et extra. Describit autem ipsam ex contrariis essectibus ad amore proprium ad amorem earnale,ad amorem mundanum- Primus ergo effectus eius est internus, & est credere homine longanime.Vere enim in longum extendit ad animii,ad veram aeternitate extendendo assectum ipsius,quo contra carnalis auemundanus amor cotrahit animum ad transitoria. Benigna est. Exterior effectus est respectu praesentita. Benignitas enim serax est boni:quo cotra amor proprius tenax est boni,si quod habeta Effcit enim charitas homine propensum ad donandu,ad comiter atque suauiter se gerendum cum aliis. barit. M non aemulatur. Amor proprius, siue carnalis siue mundanus, pater est inuidiae diuersis rationibus: charitas autem inuidia omnem excludit, tam circa consortiti in praecipuo amato,qua circa alia aliorum bona.Gaudet enim etiam si alij plus participent ram praecipuit quam alia bona. n axit perperam. Aduerte Cp interpres no utitur perperam Latine, sed Graece. Graecam siquidem dictionem relinquere voluit:non tamen integram reliquit. Vnde non est
sensus huius particular ille, quem dictiones istae Latinae signi fi cant,sed quem dictio Graeca significat. de cuius significatione
etsi varia dicuntur,illa tamen huic textui consonat,ut in sta tia leuitasque mentis acactionum excludatur. Amor enim pro
prius inconstans valde est: ut crebra fidei violatio in principibus testatur Charitas autem non agit inconstanter: habet enim optimum illud gratiar quod est stabili recor. Non inflatur. Superbiam excludit, amori proprio inuidiam comitem. Non sambitiosa. pro,non agit inhoneste, seu turpe. Erubescetiar omnis materiam excludit charitas, dum tam quo ad opus quod facit, quam quo ad modii agedi nunquam agit unde tunc vel postea erubescat:erubescimus enim de turpibus, de inhoneste aut indecore gestis. Quo contra carnalis amorea Messicit,ut erubescendum sitimo quaris qua sua sunt.Interpres addidit sunt. in v Grae
363쪽
Graeto legitur non quaeri r quq sua ipsius. Exterior solicitudo assaequirendum gloriam,honorem , laudes,amicos ministros, acres delectabiles aut utiles pro seipso,excluditur.Cuius oppositu in aliis amoribus euidenter apparet. Non irritatur. proculd bio lacessito iniuriis homine. Iram enim excludit,usque adeo ut nec prouocetur ad ira ex iniuriis. Cuius estrarium in aliis conspicimus euenire amoribus. Non cogitat. pro, imputat, mala Tmmeritatem excludit,qua seipsum aut carnem aut mundu amas,
imputat malu illi quem nescit malu fecisse, aut imputat alicui
malu in animo quo quis caret: habet enim temeritate annexam huiusmodi amores in iis praecipue quae tangunt amata. Chari tas autem sicut est exterius constans in actione,ita est constanx in mente: ut non permittat praecipite serri ad imputandum malam illi quem non constat peccasse. Non gaudet super iniquitate. Quemadmodum naturale est iusto gaudere de iustis operibuatam suis quam aliorum,& liberali gaudere de liberalibus,& sie de similibus,ita naturale est amori mundano gaudere de mudanis operibus,& carnali de carnalibus.& proprio de coseretibus sibi siue iusta siue iniusta sint:& propterea de qualibet horum vere dicitur quod gaudet super iniquitate.Charitas autem non gaudet de iniquitate: utpote sibi abominabili,utpote inimica di Iecto deo.De iniquitate aute proculdubio aliena, propria enim
non copatitur.Conga et aute verami. Expectabas ut diceret, co-
Iaudet aute iustitiannon hoc dixit,sed quod amplius est,cogauet aute veritati. Et propriissime dixit: ut intelligeremus quod charitas seu dilectio nam de qua est sermo,est dilectio non vanitatis sed veritatis. Amori euique respodet sua delectatio de eco- uerso: amori earnali delectatio carnalis respondet,& e uerso.&sie de aliis: quo fit ut delectatio veritatis respondeat amoriebaritatis,& econuerso.Dilectio Christiana est dilectio veritatiund figmentorum,est dilectio veroru bonorum, no vanoru quae apparent bona:est dilectio veritatis etiam si dilectione honoris proprij sonet,si priuatione corporalis vitae inducat: dc propte
ea congaudet veritati vitae,doctrinet & iustitiae.Omnias erLIntus cogaudet veritati: terius quoq; omnia susseri, plena est panentiae charitas,usqueadeo ut non quaeda ,sed omnia toleret,n5ωlii tormenta & mala poenae,sed etiam mala culpar,non quatenus sunt mala culpae sic enim non comprehenduntur sub genere tolerabilium pro quibus distribuit omnia quum dicitur,o
prastae sed quatenus sanx poenalia et nam aliorum crimina. tri
364쪽
t istisam Ingerunt no mediocre diligentibus deum. de de de
Lot Petrus apostolus dicit,animam iusta iniquis operibus cruciabant.secundae Petri x. Et hine dicitur6non fuit bonus,qui non potuit tolerare malos. Omnia eredit. reuelata a deo in sacra striptura. Actus fidei attribuitur charitati imperative: sicut de actus patietiar,& similiter spei. Omnias erat. promissa a deo. Gmnia sustinet.hoc est, manu tenet,sustentat. Hoc quartum charitatis ossicium conseruatiuum est trium praemittarum: nam omnia manuieuere & sustentare est omnibus pericli talibus suecurrere ne malis pcent succumbant, ne a reuelatis excidant, ne promissis desint. es Nec dicit oes sustinet, sed omnia: ut intelligamus i quan uis ad omnes manu tenendos non sussiciat,sivm-cit tamen ad manu tenendu de sustentandum omnia illata, reuelata Sc promissa , tum in illo in quo est,tum in ecclesia dei. Est enim hoc charitatis ossicium intendens omnibus animae partia hus:quia charitas uniuersis animae partibus prassidet. Est & eonseruans in ecclesia integritate virtutum quas opus est illam habere. Intrito nunquam excidit. Declarat tertio loco excelletiam charitatis quantum ad permanentiam. Quum aute legis quod dilectio nunquam cadit, caue ne intelligas charitatem semel habitam nunquam amitti, incidendo in huiusmodi errorem: sed intellige Pauli verba tum ex contextu,tum ex ipsis verbis for iam aliter intellectis,st, charitas quantum est ex parte teporis nescit ea sum: hoc enim sermaliter significat adverbium temporis nunquam.Et hoc directe intendit,quonia in hoc consistit disserentia inter ebaritatem & subiuncta dona prophetiae,linguarii, de scientiae. Haec enim dona adueniente tempore expectatae s licitatis oessabiit:charitas aute adueniente huiusmodi toto inernitatis tempore,non cessabit. Et cum hae veritate constat stare simul quod aliunde quam ex tempore charitas possit cadere a suo esse. perditur enim ex peccato mortali. Siaeprophetia euacuabuntur.Non erit in patria coelesti opus dono propheti ubi omnes videbunt clare deum. Sive lingua regatam. Non dicit quod cessabit lingua,sed cessabunt linguae: quoniam non cessabit sensibilis locutio,sed cessabit diuersitas idio matu. Erit enim labia omniu unum,multo magis q suerit olim ante confusione linguarii. Sive scientia d.'uetur. Non est hic sermo descientia mathematica de huiusmodi,sed de scientia sanctorum quae innitiatur fidei:quar quonia earet euidelia reru scitaru, sicut de prophe
365쪽
di fides.Eae parte enim como cimus.Rationem reddit quare mentia destruetur.Et quod dicit ex parte,referri potest vel ad recognitam,vel ad modum cognoscendi.Et quidem si referatur adtem cognitam,sensus est quod rem cognitam per donum scientie,partim scimus,& partim nescimus .Et vere de coelesti patria. de deo,&c.partim scimus & partim nescimus: & multo maius est quod nescimus.Si vero reseratur ad modii cognoscendi, partim quoque cognoscimus,& partim non: na deest euidenter cognoscere,& adest aliquo modo cognoscere. Et ex parte prophet
mi. Similis distinctio ex parte rei prophetatae, vel ex parte modi fieri potest: nam propheta quo ad modii cognoscendi caret
euidentia reru quas pr nuntiat. Quauis enim Esaias certu fluerit quod venturus esset Messias verus deus,quia certus erat deusibi hoc reuelare,no tame euidente notitiam habebat mrsterii incarnationis,& sic de similibus. Rem quoq; ptaenuntiata non
secundu omnes conditiones rationesque rei cognoscebant,non
reuelante deo totu. Qua nuis autem Istinctio saec veritat1 1nnitatur ad literalem tamen sensum textus huius directe spectat modus cognoscendi ex parte: quonia hinc directe insertur cessatio. Omιm autem venerit quodpers mest acuabitur quod eae
oarte Ε regione id ex parte locat Paulus perfectum:ac si dixisset. quum aute venerit quod integru est, euacuabitur quod constae ex aliqua tantum parte. Nec dicit tolletur defectus partis,sed tolletur quod est ex parte,quod costat ex parte: ut intelligamuso, non supplebitur ei quod ex parte est altera pars, sed ipsum quod ex parte est,tolletur: ut intelligamus i no supplebitur sci- ntiae aut prophetiae quod ei deest, sed st cessabit tam ipsa scis
tia o ipsa prophetia constans ex parte,quemadmodum tolleluxiosa fides ae spes. Et ratio est quam diximus: quia constat ex in- euidentia hoc enim est cognitiones, prophetiam, & scientiam constare ex parte et sed occurrit quaestio,quum verum sit quod diligimus ex parte,cur non eadem ratione inferri potest, ergo
dilectio cessabit Z ergo quum venerit quod perfectum est, euaeuabitur quoque quod ex parte est etiam in ipsa charita te, hoc est etiam ipsa dilectio ex parte Quod enim diligamus ex pa te.clare patet ex hoc quod nullus in hac vita diligit deum ex toto corde, ex tota mente,ex tota sortitudine, c. CSolutio est huiusmodi ex parte quod inuenitur in dilectione, n5 ei conuenit secundum se sed redundat in eam ex notitia ex parte: si
enim illam persectam notitiam quae in patria erit de deo, hic
366쪽
XIII. haberemus, diligeremus non ex parte, & ideo notitia per se ex parte constans, tolletur:dilectio autem quae hic patitur hane
redundantiam,no tolletnr. stuum essemparuulus oquebar vipar- fulvi,sapiebam ut paruulus, cogitaba ut paruulus. Relatione praesentis sta tus ad statu futurae felicitatis posta declarauit ex relatio . ne constantis, ex parte ad persectu, ut plenius doceret, lectarat ex relatione aetatis puerilis ad aetatem virilem: ut intelligamus
cog ruere nobis quasi puerulis huiusmodi notitias imperfectas prophetiae & scientiae quae est secudum fidem. Vnde solos actus puerorum spectantes ad notitiam inducit loqui,sapere & cogitare. Et nihilominus pueriliter loqui relative ad genera linguarum,sapere ad prophetiam,& cogitare ad scientiam inducit tollenda: Vt simul intelligamus in nobis ex successione aetatis virilis ad puerilem,non esse mirum quod in statu futurae felicitatis tollentur quae sunt presentis status imperfecta.Ad hoc enim clare subiungitur. Quando ause factiosum vir, evacuavi qua eratpa Musi. Quod superius dixerat, tolletur quod ex parte est,modo per metaphoram dicit abstuli quae erant paruuli. Videmus nune persteculum in aenigmate. Non sufficit Paulo dupliciter declaras. se relationem praesentis notitiae ad suturam, sed tertio declarat ex alia similitudine. Assimilat enim praelante notitia quam de diuinis habemus, visioni per speculum in aenigmate.Ita quod tres conditiones sonat:prima est quod videmus: secunda quod per speculum:& tertia quod in aenigmate. Saepe declarauimus
auo pacto visio inuenitur in huiusmodi quae de deoscimus subde.Videmus enim non res ipsas,sed credibilitatem earum: novidemus quod deus sit trinus & unus, quod verbu caro factum
est,& reliqua huiusmodi,sed videmus quod haec sunt credibilia: sicut non video Parisios, sed video credibile esse quod Parisij
sint. Et haec visio causatur ex accumulatione tot testimonior
α Per speculum vero videre potest intelligi dupliciter: vel vi via
demus in speculo resultantes similitudines hominum, ast rum, &c. vel ut videmus per vitrea ocularia. Et utroque modo
verificatur l videmus per spreuiu in aenigmate diuina: nam cividemus deum non in seipso, sed in eius similitudinibus quae sunt creaturae: nec ex haru inspectione similitudinum clara habemus de dei & coelestis patrie coditionibus notitia, sed obse ra : & videmus ex parte nostri per species abstractas a sensibilibus quasi per ocularia specula,quae dei & coelestis sunt patri cudifficultate & obscuritate. Tunc autem facie ad facim. Contra
367쪽
Uidere per specula in aenignate, describit vilionem dei in stata futurae felicitatis facie ad faciem: hoc est sine medio. Utrinque excluditur mediu: tam ex parte videntis dicendo facie,quam ex parte rei visae dicendo ad Laciem,& simul claritas visionis signia ficatur ex intuitu facie ad faciem. Non potuit sint ilitudine sensibili significari clarius visio intelligibilis immediata & clara, quam per visionem facie ad faciem. es Et quonia Paulus utitur hae visione vi opponitur ad visione per similitudine in aenigmate, euidenter constati in alio sensu usus est Iacob hae visione, quum dixit Gene. 32. vidi dominum facie ad faciem. Nam conis stat quod per similitudinem viri luctantis cum eo,& cum ignorantia nominis illius, vidit dominum : quod est videre per sp culum in amigmate apud Paulum. Sed Iacob ad significandum excellentiam illius apparitionis,usus est tali modo loquendi: i tendens per dominum non deum in seipso,sed deum in illo ap-
rarente viro,quem virum vidit facie aci faciem. Nune esino coex parte,tunc autem cognoscam sicut G cognatussum. Quarto Pa
Ius manifestat qualis est differentia inter notitiam praesente&suturam de deo,penes differentiam supra posita de eo quod est ex parte & perfecto. Declarae siquidem simul, & quid est illud perfectum in notitia,& quid est videre deum facie ad facie, distinctum contra videre aeu per speculum in aenigmate.Quod nanque dixerat videmus nuc per speculum in aenigmate,modo dicit nunc cognosco ex parte. Et quod prius dixerat tunc autem facie ad faciem, modo dicit tunc cognosca sicut cognitus sum:
dc hoc quoque est perfectum quod tunc veniet.Videntes se facie ad faciem ita se habent, F quilibet eorum cognoscit alium illo eodem modo quo cognoicitur ab alto,quatum est ex modo videndi: & propterea Paulus dicit,tuc cognostam deum sicut αcognitus sum a deo. Nec dicit quantum cognitus sum, sed sicut cognitus sum: scilicet sine aliquo medio offuscante seu dim
nuente notitiam,imo eodem medio:nam cognoscam deum per
ipsam & in ipsa deitate ut medio, quemadmodu ego cognitus sum a deo per ipsam & in ipsa ea de deitate. Et similiter ex parte cogniti cognoscam deum sicuti est, sicut cognitus sum ab eo suculi sum. Ad quorum neutrum susscit quaecunque naturalis da deo notitia quam habent intelligentiae quas angelos dicimus. QDixi aut, erudite lectoride modo videdi sine medio offuscate seu diminuente notitiam: quonia deus nihil intuetur nisi in s
368쪽
tis est in videre facie ad facie intelligibili intuitu.Sed Paulo suΩficit uti illo intuitu prout habet id quod est visionis facie ad facie. Et ideo dicit tunc cognoscam sicut & cognitus sum: hoc est intuendo deu sicuti est,siquidem de ipse intuetur me sicuti sum. Nunc autem manent.In praesenti tepore manet in omnibus Chrismanis nomine & factis,non in quibusda sic in quibusda non . assides, tres, charita/,tria hac.Ecce diuisiones operationum sunt,ide autem deus:& vere idem deus est harum operationii non solum author,sed regula & obiectum: tota enim crededi ratio est deus qui creditur reuelator omnium quae credimus: quem credimus trinum in personis,unum in substantia,creatorem caesi & tra , die. Vniuersae quoque spei nostrae ratio est deus, qui promisit beatitudinem:qui speratur beaturus nos per ipsum. Nec minus uniuersae dilectionis nostrae ratio est deus,quem super omnia Min omnibus diligimus:cui quaerimus gloria,&α α Et dixit ilia haec, non ut numerandi tibi tolleret labolem, sed ut intelligamus ex industria tria haae tantum proponere:quia sola haec tria sunt virtutes theologales,habentes Ldeu pro proximo obiecto, fine, S regula. Sola haec tria principatum obtinent in anima. 1eliqua enim quae virtutum aliarum sunt,ad manifestadum seu exequendum lunt. Dixit tria haec: ne errares putando haec esse unum & ide cum charitate,propterea quia de charitate dixerat omnia credit,omnia sperat:sed intelligeres nec una nee duo,sed tria esse,ut non confundamus has virtutes. Icaior auram horum escharitas. Vel Graeco more interpres locutus est quod magis quadrat pronomen horum non construitur cum comparativo maior, sed ordo literae est,horu aute esiaritas est maior:no enim
significatur φ maior his tribus est charitas esset enim maior seipsa sed-inter haec charitas est maior, sicut monstrando duos gemellos fratres dicimus,liorum duorum fratru hic est maior. Nec oportuit explicare qualiter sit charitas maioriquia ex dictis satis habetur quod principatur fidei, mouendo ad credendum omnia:& spei,mouendo ad sperandum omnia,&c. CAPUT XHM. SEctamini charitatem. Proposuerat duo: aemulationem meliorem donorum,& excellentiorem viam. Tractauit secum dum in praecedente capitulo, intendit modo tractare primum. Et propterea continuando dicta dicendis iterum resumit primum subiungendo, At lamini stiritalia. proculdubio dona.
369쪽
vlagis autem ut prophetetis. Quod proponedo in genere dixerat potiora,modo in specie dicit, magis autem ut prophetetis. Et estiatio dicti: quia Corinthii magni pendebant donum lingua-xum nimis: propterea enim Paulus praeponit prophetiam ut doceat Corintnios magis appetere donum prophetiae,quam d
num linguarum.In primitiva siquidem ecclesia alii accipiebanta spiritu sancto donum linguarum, alii donum prophetiae. C rinthii aute valde appetebat donu linguarii. E Vbi aduerte svniuersus textus iste loquitur proprie de dono linguarum & dono prophetiae: ut tractando textus ipse testatur. Et scito ex eodetractatu quod de ratione doni linguarum, nec erat intelligi ab aliis,nec etiam intelligi ab ipso loquente verba quae donum porxigebat: sed accipiens donum linguaru mouebatur a spiritu sancto ad loquendu magnalia dei prout spiritus sanctus dabat ei loqui. nec solum mouebatur lingua ad proferedum illa verba, sed simul mouebatur a spiritu sancto affectus loquentis in deu motu cuiusdam deuotionis ad laudandum deu. Haec omnia ex te tu habentur.WNec ex his accipias quod Apostoli loquentes linguis non intelligebant quae dicebant:quoniam Apostoli non solum linguarum dono donati,sed spiritu sancto repleti sunt,&donum interpretandi simul habebant: quoniam ad hoc datae
sunt illis linguar,ut non egerent interprete praedicantes diuersarum linguai um hominibus. haec enim quae hic a Paulo diculur, sunt de dono linguarum puro intelligenda, ut textus etiam e plicat. Zus enim loquitur lingua.Antequa probet, magis autem ut
prophetetis,praemittit differetiam duplicem inter donum prophetiae & donum linguarum.Altera est quod qui loquitur ii gua, Non hominibu loquitur. nec sibi nec alteri homini intelligeti quandoque. Sed deo. Intelligenti. Nemo enim audit. Ecce quare hominibus non loquitur , quia contingit quandoque quod nullus homo intelligibiliter audit. Spiritus. pro, spiri tu, Autem loquitur mysteria. Ad excludendum etiam loquentem intelligere,dicit quod loquitur mysteria, occulta dei ,non ex propria mente sed spiritu,proculdubio sancto, mouente spiritum hominis loquentis ad loquedum occulta dei. Nam qui. pro,
qui autem. Prophetat, minibin loquitur. Ecce differentia. Ad aedi sicationem.Superfluit ad . Bene nota quod loquens lingua non solum differt a prophetante:quia ille non hominibus, iste hominibus loquitur:sed etiam quia ille loquitur mysteria hoc est, o culta iste vero loquitur ad aedificatione. Et Mutination u- solati
370쪽
flationem. Loquitur prophetans manifesta verba aedificatoria vi exhortatoria & consolatoria. Et aedificatio quide ad effectum spectat, exhortatio vero ad robur in bono,consolatio autem ad refri3erium in perpessione malorum. Vbi cerne materiam veri prophetiae no esse loqui vana sed quae sunt aedificationis aut e hortationis aut consolationis spiritualis. Haec est prima differ tia. Qui loquitur lingua. Ecce secunda disserentia. Semetipsum aediscat. Accenditur enim affectus proprius loquentis erga deum, largitorem tanti doni. Qui autem prophetat, ecclesiam dei aedificat. Superfluit dei: qua nuis subintelligatur. Disterentia clara est.
Volo autem omnes vos loqui linguM:magis autem prophetare. Ne ex dictis differentiis aspernari videretur donum linguarum, asserit placere sibi quod in omnibus sit donu linguarum,magis tamen placere quod in cis sit donum prophetiae. Nam maior est qui pro-pberat qwam qui loquitur buguu. Ecce ratio. Nisi forete interpretetur. Superfluit forte. Hic est textus,unde clare sumitur quia de ratione doni linguarum non est quod ipse loquens intelligat sua verba:nam si intelligeret no diceret Paulus de loquente linguis nisi interpretetur: hoc est, nisi exponat verba quae loquitur: nisi habeat donum interpretandi verba quae loquitur. Talis enim qui habet utrunque donu non postponitur prophetae: quoniam interpretatio est ad aedificatione ecclesis: ut clare subditur, dicendo x ecclesia ad eationem accipiat. Hic est enim fructus interpretationis,quem non habet donum linguae purum. Nunc autem
tres,Declarat Paulus quod dixerat quod loquens linguis non aedificat ecclesiam,multiplici argumento :& primo a seipso.
Si venero ad vos linguis loquens, quid vobis prodero.quasi dicat nihil. Nisi νοbu loquar. intelligentibus. Aut tu reuelatione. diuinorum secretorum, quae sola reuelatione noscuntur. Aut tu scientia, eorum quae spectant ad sacras scripturas. haec est enim scientia sanctorum. Aut in prop&tia, futurorum seu occultorum dium. Aut in doctrina, morum. Tamen. pro, quin &. Secundum argumentum ad idem ex instrumentis mulicis affert. Qua sine anima sunt morem dantia. hoc est, instrumenta musica et quae dicuntur emittere vocem pro quanto similitudines quasdam vocum ingerunt,dum arte humana musicam resonant. Sive tibia. Et in hoc intellige genus instrumentorum musicorum quae fiatu sonant.Siue cithara. Et in hoc comprehenduntur instrumenta quae tactu sonant. Nisi diminione Onimum. pro, sonis, ded rint. hoc est, nisi soni dearticulentur ad similitudinem vocum