장음표시 사용
471쪽
C A Ρ v T VIII. 2ostus mil refocillatus sit, non ab aliquibus, sed ab omnibus vobis. Vbi patet quod abundantia gaudij Pauli pro principali materia
habet tantam in Corinthiis spiritualitatem, ut etiam res illauerit spiritum Titi. Et si quid apud illum de vobis gloriatur sum. Tractat secundo Ioco propositum scilicet multa mihi gloriatio
pro vobis. Nousum confusus. pro, pudefactus, non sum pudore affectus, non erubui. Sed cui omnia vobis in veritate locuti sumus. docendo & praedicando. Ita σgloriatio nostra quae fuit ad nitum meritasfacta est. verificata est ex vestris gestis.Et viscera eius. Tractat primo propositum, multa mihi fiducia est apud vos. Inti mos Titi affectus vi stera appellat. Abundantius in τρbis. pro, in
vos inunt reminiscentis. pro recordantis, omnium πestrum obe lientiam. Ecce materia fiduciae Pauli in Corinthiis: obedientia scilicet eorum,quam simul commemorat,vi occasionem affectus Titi, & ad eos & relatam atque laudatam a Tito. Quomogo cum timore. interno.Et tremore. externo. Excepistis illum. Et est sermo de timore & tremore reuerentiali, causato in Corinthiis ex authoritate Pauli qui miserat illum. Gaudeo quod in omnisin eon dam in τιbu. Ecce multiplicata fiducia dc experta tali obedientia vide caetero in vobis confidam non de re aliqua , sed in quia
C A P U T VIII. Notam autem facimus vobis faues gratiam Jei quae gala en is
ecclesis Aracedonia. Ad nouam transit materiam omeij sibi impositi ab Apostolis qui erant Hierosolvmis: ut scilicet proc raret eleemosynas pro pauperibus Christianis in Hierusale de gentibus, & intendes ad hoc hortari Corinthios,affert in exemplum Macedones.Duplicemq; Macedonum virtutem explican- clam appellat gratiam dei datam in ecclesiis Macedoniae: ad Ggnificandum quod gratuitum donum dei est utraque virtus. Et in multo experimento tribulationis.Superfluit &.Incertum que est an tribulatio haec fuerit illamet cuius in praecedenti capitulo meminit, an fuerit aliqua alia tribulatio propria Maced nibus. Verisimile est quod illamet vexatio , qua pressi sunt Paulus & sui, in qua soris pugnae Sc intus timores, fuerit quoque tribulatio Macedonum Christianorum, ut propterea Macedones dicantur experti tribulationem: quia non solum a ditu cognouerunt pressuras Pauli, sed ipsi experti sunt illas adhaerentes Paulo: soris enim pugnas & intus timores ratio-
472쪽
fuit. Ecce prima virtus,magnus gratiar diuinae effectus,in spirituale gaudium cedere tribulationes mudi. Et altissima, pro,pr funda paupertas eorum abudauit iudiuitiissimncitatis eorum. Ecce altera virtus,beneficentia in sanctos talis, ut etia pauperes usque
ad fundum acquisiverint sibi diuitias simplicitatis.14eritum G
quidem beneficentiae comemorat a parua eleemosyna prosi dae enim paupertatis viri, non nisi paruam possunt eleemosynam facere ut ex praemio paruae eleemosynet intelligamus prasmia magnarum eleemosynarum. Si enim profunda Baupertas eleemosynam largiedo efficit diuitias simplicitatis,cphanto maiores diuitias a maioribus oriri eleemosynis intelligendum est Quemadmodum diuitiae sortitudinis, diuitit scientiar&huiunmodi constant ex copia spectantium ad sortitudinem seu scientiam ita diuitiae simplicitatis constant ex copia actionum,delς-ctationum, ae virtutum spectantium ad simplicitatem animi. Et appropriantur eleemosynariis, ad significandum quod meritum eleemosynae proprium in simplicitate animi fundatur. suta siecundum virtutem, noc est vires. Nestimonium illis reddo s. a tirtutem. hoc est vires. Voluntar . pro, spontanei. 'retiist. Declarat quod dixerat de virtute beneficentie extensae usque ad profunde pauperes: quia non solum secundum vires facultatum, sed etiam supra vires earundem spontanei fuerunt ad la stilandum. Et de hoc ipse Paulus testatur: utpote qui interfuerat. Q Quum aute audis etiam supra vires,intellige infra modera men tamen rationis: alioquin non esset materia laudis: habet enim magnam latitudinem quod censetur supra vires:& largiari aliquid supra vires, copatitur moderata ratio, quae non con pateretur nimium supra vires excessum largitionis. cum multo exhortatione obsecrantes nos gratiam O communicationem minsitiei
quodsi insanhos. Graece legitur, cum multa obtenatione rogantes nos ut gratiam oe comunionem ministerii quod es insanctos suseipriis min. Rogabat Macedones cum multis obtestationibus hoc est eum multis signis P ex vero corde rogabant Paulum cum s
eiis ut non differrent suscipere eleemosynas pro sanctis degenatibus in Hierusalem, sed tunc susciperent. In quibus precibus manifestatur quod Macedones iam habebant eleemosynam in promptu paratam,ut posset deserri in Hierusalem. Et hoc com mouit Paulum ad scribendum haec Corinthiis. Q Et eleemosynam bane describit a quatuor,a gratuito dantium animo, gratiam: a pecunia quae communicatur, communio: a ministris
473쪽
quibus opus est ut deseratur in Hierusalem ministratἰo: ab illiuin quorum subuentione datur in sanctos:hoc est mundo ex baptismo. Et non sic uperauimu . Non negatur praecedens spes: sed euentus non secundum mensuram, sed supra mensuram spei,
significatur. hune enim sensum prae se serunt subiuncta. Sed semetipsos dederunt. quod maius donum est. Primum domino, deindendis per voluntatem dei in Me.Nee nos somniauimus has duas diactiones, in hoe sed in textu invenimus, disiunctas tamen perscriptores ab hac particula & iunctas cu sequenti nec aliud nisi punctum mutauimus.Loco siquidem harum dimonum intespres vetus subiunxit has duas ita H.Est itaque sensus ab ea qui tractatur materia nullo pacto digrediens quod ideo supra spe, quia Macedones etiam seipsos dederunt in noeministeriueum di in Hierusale comites deserentium eleemosynam. Describit autem hanc deditionem tum ὀ causa supra spem, dicedo per voIuntatem dei: significans Quod deus est operatus hane ta inspera tam deditionem,tum ab illis, quibus donu hoc oblatum est, dicendo primum domino deinde nobis:hoc est,non principalis
ter ratione nostri tanquam humano more praesentia nostra induxi sset eos ad hoc sed principaliter deo,secundario autem nobis:quibus ex officio incubit prouidere de ituris in Hierulalem. I Agaremus. pro, adhortaremur, ritum. Durus absque coniunctione aliqua eontextus induxit veterem interpretem ad exponendum illas diistiones,in hoc: dicedo,ita ut rogaremus Titum. Induxit quoque modernos interpretes vel ad exponendu illas, dicendo quamobrem rogauimus Titum: vel ad adiungendires iunctionem ut dicendo in hoc ut adhortaremur Titum. et Contextus itaque ipse in Paulo durus pariter videtur: siue iungatur illae duae dictiones in hoc eum praecedentibus ut nos iunximus quia vere ille est locus earu.ibi enim opportunae sunt , hic autesuperfluae siue iungantur cum sequentibus. no enim iunctae sequentibus contexunt literam.Verum licet prima fronte sic durus appareat literae contextus, stadiosus tame circuspecta litera appa rei contextus optatiui adhortaremur eum colunctionem praeposita particulae non sicut sperauimus. Et est ordo literae, adhortaremur Titum non sicut sperauimus,sed,&c. Ita quod inter coitinctionem &, verbumque principale adhortaremur, per parenthesim legenda sunt interposita,declaratia ex euetu sup
rate spem subortam fuisse exhortationem Pauli ad Titu. Et ceomnia quadrant: omnisq; duritia contextus excluditur, nullique
474쪽
suppletione opus est. Hi quemaismmu coepit dis O persecat in ta est gratiam ista.In priore epistola monuerat Corinthios ut elee imosynae pro sanctis degetibus in Hierusale reconderetur apud ipsos offerentes: modo videns Paulus Macedones ite instare veeleemosynae deserantur in Hierusale, non censet amplius disse-jendam eseemosyna Corinthiorii. Et hinc oritur noua haec ex hortatio Titi a Paulo,ut velit reuelli Corinthia ad perficiendueceptu opus hoc. Quod appellat gratia ratione superius dicta.
Apparetq; ex bis apostoli verbis quM Titus quu esset Corinthi
hortatus fuerat Corintlitos ad huiusmodi eleemosynas. Hoeenim significatur diezdo ut quemadmodu coepit.Sed sicut in omm.Corrigentis est immediate ante dictu: tanqua minus dixerit dicendo perficiat in vobis etiam gratia istam, corrigit ho intendens explicare φ debuisset dicere ut in hac gratia abudo tis.Ita quod tota ista partieula resereda est ad fine propter quemittit Titum. Abunda tufile.quae est donum gratiae gratis dat
Et sermone. hoc est dono linguarum. :Et si entia. scripturarum sacrarum. Et omnisolicitudine. pro,diligentia. quae proprie videtur virtutis actus circa agenda. Et ex eo quod dicit omnis.commendat studiositatem eorum uniuersalem. Insuper ebaritate νestra in mis. Legen3um est, sit ea qua ex vilis erga nos es diaectio--.significat enim spontanea Corinthiorum erga Paulum disiectionem .n oe in hae gratia abundetu. Ecce fructus & sinis in- tetus.Adboe hortatus sum Titum ut essetat qubd qWmadio du abudatis in omnibus his tot donis & virtutibus,ita de abundetis in hae eleemosynaria gratia. Non quasit perans dico.Superfluit quasi.sia per altarumsuicit inem, pro,diligentiam. Ticistilicet & eorum qui cum ipso venient. Et vestra charitatu inge nuum bonum. pro, ingenuum,comprobans. Ita qu*d in textu non
habentur illae duae dictiones ingenuum bonum sed unica tantum, scilicet ingenuum: hoc est ingenuitate. utuntur enim Gra,
ei neutro pro abstracto. α Ne missio Titi specie praxemi praese ferrei,dicit Paulus p non praecipiendo hoc dicit, sed ad expo-rimento probata liberalitatem esiaritatis eorum reddendacia. situ enim gratiam domini nosti i Iese Chri v. Gratuitum donu, gratiam vocat.Post insinuatum factu Macedonii aiseri factsi Chri tum ad monstrandum etficaciam abdicationis facultatu ad romerendum spiritualia,tum ad monstrandii debitum rhpeii endi Christo in facultatibus temporalibus. Quoniam propter Vos non excludendo alios & nos ipsos; nam non dicit propter vos tantum
475쪽
tantu,sed propter vos. Venus. pro,pauper, fas u est. vsqueadeo ut vulpes foueas habeant de volucres coeli nidos, filius aute ho minis non habuerit ubi reclinaret raput suum. Quum est gluti. utpote dominus omnium diuitiarum mundi. Noluit Iesius vii dominio quod habebat super omnes diuitias, sed assumpsit stastum pauperem. Vt illuu invia. pro,paupertate, vos diuites essetis. Declarat quod dixerat propter vos, ut merito voluntariae paupertatis Christi vos ditesceretis diuitiis spiritualibus. T ret Paulus applicationem tanti facti, ut Corinthii imitentur Christum rependantque Christo. Et consilium iu hoe L. Tertio Ioeo adhibet proprium in hae re eleemo 'naria consilium. Boe enim vobi intile est. Ratio consili j mei est utilitas vestra pro euldubio spiritualis. Ou non iam facere. huiusmodi eleem synas. Sed ut velle. hoc est spontanea voluntate facere: quod plus est quam facere. Coepi sab anno priore. non moti exemplo Maeedonum. Ideo siquidem Paulus hoe explicat, ne Corinthi j egre serant exemplum Macedonum. Ac si apertius dixis.set, non attuli Macedones ut incipiatis scio enim quod ab anno priore in epistis, non qualitercunque,sed sponte sacere has eleemosynas sed ut celeriter perficiatis coepta.Vnde subiungit, Nune vero G secto scite. hoc est perficite,consummate etiam facto eleemosynarum nune,& non differatur colammatio e rum quae mittendae sunt eleemosynarum. Vt quemadmodum promptin est animio voluntatis. Nihil refert quo ad sepsum legere promptus est animus voluntatis, vel promptus est animus ad volendum, vel promptitudo est voluntatis: modo intelligas quod voluntas non pro illa animae vi qua volumus, sed pro actuali volitione sumitur. Est enim senstis: ut quemadmodum animus est promptus respectu actus volendi. Ita sit G perfri-di. hoe est,ita sit promptus respectu actus consummandi. Optime Paulus progreditur.Dixerat enim quM ab anno priore sierant prompti ad volendum de faciendum: adiungit modo ut quemadmodum est promptitudo vestra ad volendum de sociendum . ita sit promptitudo vestra ad consummandum. Ex eo quod habetu. Ne accelerata consummatio quam desiderae Paulus in onerosa alleui reddatur, apposuit moderamen,ex eo quod habetis.No dicit ex eo quod habituri estis,sed ex eo quod habetis in praesenti. Non vult Paulus ut consumment eleem synarum harum opus relatione habita suturarum frugum ad
quas se extendit potentia habentium agros:sed habita relati . D ii ne
476쪽
ne aὁ illa quae nunc habenturat enim. Deficit prius. οὐ, prompta s. De praecedente siquidem voluntate loquitur. Praecedentes .m oecutionem operis:ut quu quis ante executionis tem
os proponit serieemosynas daturum.De tali siquidem proposito diuit, si prius voluntas prompta est: ad differentiam eorum nul ptopolaerunt quide, sed non sunt modo prompti ad execu- tionem.Secundum idquod habet. proauxta id Ruicquid illud est
.uod habet,aerepta est; nonsecundum .pro,iuxta ad quod
her. Et est sensus quod voluntas prompta ad eleemosynarum largitionem grata est deo seςundum commesurationem ad id
quod homo habet quicquid sit illud paruum vel magnu quod
homo habet)& non secundum commensurationem ad id quocaret. Excessus siquidem Eleemosynarius respectu facultatum quas qs habet,appellatur eseem na iuxta id quod no habet. hoe est comensurata facultatibus quas no babet. Ex eo enim si, est excessiva respectu faculi tum quas habet dicitur proportionata facultatibus quibus caret et sed occurrunt hic multae quo stiones.Prima oritur ex consilio domini,si vis persectus esse, ve de omnia quae habes & da pauperibus.Huiu simodi em eleem 'sena est longe excessiva. Q Solutio est, dominus loquitur de
eleemosynis volentium mutare statum,exstatu comuni transire adstuum persectionis: Paulus aute loquitur de pura eleemolanarum largitione, no ad mutandum statu, sed perseuerantia in statu suo.Horum enim eleemosynae moderat esse debent de eomensurate facultatibus quas habent:illorum vero eleemosy nae debent commesurari mutationi st3tus.. Secunda oritur ex eo duod deus pensat assectum magis quam censum: ac per hoe
.oluntas prompta,gram est d non solsi secundu id quod ha- sed etiam secundum id quod no habet' tamen daret si habe et a Solutio est-aliud est loqui de assectu aliud de prom
olitudine Assectus enim comunis tam volitioni quam velleitati promptitudo autem proprie executionem non qua vellemus sed quam volumus respicit.Paulus de promptitudine I uitur expresse dicens, si praecedens voluntas hoe est delibera- , voluntas,non vestritas prompta est ad exequendum. Obismo aute procedit de velleitate qua appeti'us ea quae non ponsumus,ssi xxia quaestio oritur ex facto viduae laudatae a domin Lucae vi sim primo,quod omne victum suum obtulit, Hiezim non interuenit mutatio status : de oblatio illa secundum
rem incommensurata Rjr ei quod habebax mulier illa, & tame
477쪽
suit accepta piaepta eius voluntas & execuilo, secudum Id quod non habuit. Q Solutio est ydoctrin a Pauli tradidit quod regulare est,quod secutam communem morum regulam laudabile est. Factum aute viduet speciale quid fuit, tanqua supra communem hominum regulam factum. et Potest tame aliter dici, quod quia necessarium alicui non consistit in indivisibili, sed latitudinem habet,ita quod diminuendo ali quid adhuc restat necessarium ad victu seu statum, ideo vidua illa de penuria sua arbitrata est quod etiadeptis illis duobus minutis vivere posset. ac per hoc no recessit a regula ista,sed dedit tinta id quatulumcuque nil quod habuit.Forte enim vivebat ex eleemosynis
quicquid pecuniae babuit totum dedit. Non enim ut ali/ssit remiseso.pro,relaxatio, vobis autem tribulatio. Rationem reddEdo prioris dicti, adiungit aliam circunstantiam in eleemosynarum Iam sitione libranda . ut scilicet eleemosynam largitio non pariaesa i gientibus angustia rei familiaris. Et hoc directe est ratio pria oris dicti Ne pariat suscipientibus eleemosynam relaxationem potius morum quam laborum.opulentae siquidem eleemosynet susceptae reddut quandoque suscipientes remissos & tepidos, tu ad debita exercitia, tu ad sanctiores mores Iut experientia utinam non testaretur in opulentis monasteriis,ecclesiis, & earte et Vetat Paulas huiusmodi largitatem eleemosynaria largientem relationem eorum quibus datur. Tamen aeuotio princi pum qui dederunt, putantium se lauere non relaxare quoi tessionis& moru erat, gratissi a deo statista culpa est abutetiu vi cautela deberet esse largientium postquam experientia relaxationem vident. Sed ex aqualitate. Vtriusque moderamini et rationem aperit,inanifestans aequalitatis rationem habendam
in eleemos narum largitione. Et ne restet ambiguum de quae aequalitate loquitur,explicat ipsam utrinquen ex parte scilicet largientium,& ex parte suscipientium eleemosynam. Inpraese ri tempore vestra abundantia,illorum inopiam suppleat,it illota ab-dantia vepra inopiaesitsupplememum.Ecce aequalitas vos abunda tis temporalibus facultatibus, sancti in Hierusalem indigent: ad aequalitatem res ista reducitur,si vestra abundantia siccurrit illorum indigentiae. es Vbi nota quodno dicit id quod est v bis necessarium,sed vestra abudantia. Abundatia enim est pro pria eleemosynae materia: conformiter ad verta domini, quod luperest eleemosynam date.Et similiter nota no nisi indigentibus eleemosynas esse serendas. E Et ediuerso sancti iti Aio
478쪽
rusalem abundant spiritualibus,vos autem indigetis spiritualibus donis:aequalitas fiet,illoru abundantia in spiritualibus succurrente vestrae indigentiae spiritualiu.Prouocati enim vestris eleemosynis luccurient suffragiis orationum apud deum vobis in iis quae sunt ad salutem animae. a Vbi di nota dici ut illoruabundantia proculdubio in spiritualibus. Reddit enim rationem eius quod dixerat,non ut alias sit relaxatio. Non tu non debet eleemotyna parere relaxationem, sed fouere abunda tiam spiritualium in Q scipientibus eleemosynas: ut non s
lum habeant dona spiritualia pro seipsis,sed etiam pro largientibus eleemosynas. Vide quales coditiones describit apostolus concurrere ad huiusmodi eleemosynas quae fiebant pro victu sanctorum in Hierusalem, ut prouocet Corinthios ad celeriter consummandas eleemosynas. VinataequatitM. Sicut scriptum est, Exodi decimosexto. Qui multum,non abundam M. rus modicum non minoravit. Transium it populus factum in coluectione mannae, ad persuadendam aequalitatem communem
esse omnibus tam pauperibus modicum dantibus quam diuitibus multum largientibus. Res gesta sic est, mandate Moyse oper domos colligerent manna pro singulis personis ad mensa-xam gomoridum alij plas alii minus colligeret ad suas domos euenit.in singulis domibus tot gomor mannae inuenta sani quot personae erant: ita quod qui plus collegissent,non tamen
habuerut plus,sed numerum gomor iuxta numerum periona- ru:& similiter qui minus collegissent,nihilominus inuenerunt numerum gomor iuxta numelupei narum. Et sie qui multu collegerat,non abundauit: & qui modicum collegerat,non est minoratus,id est,non minus reperit.Et sic fuit inter eos aequalitas proportionalis cum sufficientia. ESimile quid vult intellini Paulus euenire largientibus eleemosynas huiusmodi: ut sciliscet pauper modicum la rgiens & diues multum largiens, arquales sciant se inueniri in spiritualibus aequalitate proportionis custifcientia: hoc estis unusquisque ad sussicientiam suam spiritualia participabit, sicut contigit in participatione mannata
cratias autem ago. pro, gratia autem, deo. Regreditur Paulus ad eam quam narrare incnoauerat exhortationem a se factam Tito ut reuerteretur Corinthum ad periectione collectae eleem
synariae.& gratias agit deo de consensu rati. Qui dedit eandem fulcitudinem pro unis in corde Titi. Proprie significatur idem
studnun , eadem cura in corde Titi quae erat in corde Pauli pro
479쪽
Coi Inis; Is ut saceret hoc bonum. tiuoniam exhortatἰρne --dem uscepit. quam nos ei secimus ut veniret ad vos. Nec solum suscepit exhortatione nostra. Sed quum selieitior. pro,studiosior, esset ua , untate. pro,sua sponte.profectus est ad vos. Ultroneus
ad tale iter Titus commendatur. Irtisimm auie cis illo fratrem no- ιm.Superfluit nostrum. O ius laus emn euangelio per om=ies ec-rietas. Non nominat Paulus hunc siti collegam: sed describita duobus .Primum quod laudatur in euangelio per omnes ecclesias.Quod euangelistae Lucae videtur congruere,sparso euangelio eiu7per ecclesias omnes. Alterum est, Nonsuum autem. Pro, nee id solum supple gratiae habet. Sed Cr OianiatM s. pro,electus, Ut ab eectans eomes peregrinationis nostra in hanc gratiam . pro cum
gratia bac. Et hoc quoque congruit Lucae euangelistae,qui seir Im describit comitem peregrinationis Pauli. v eiu ad propos
tum negotiu no dicit comes peregrinationis nostrae,sed comes peregrinationis nostrae cum hac gratia,ad disserentiam primae
peregrinationis Pauli sine gratia hac. Ad significandu quod in hac peregrinatione qua peregrinatur chi hoc officio procurandi eleemosynas pro degentibus in Hierusale, electus est Lucas ab ecclesiis comes Pauli ad procurandum huiusmodi eleemosynas .hoc siquide officium iniunctum est Paulo post annos quatuordecim, ut ipse dicit ad Galatas secuodo: unde prima eius peregrinatio ad praedicandii, fuit sine hoc ossicio procurandi eleemosynas. Quod officium appellat gratiam,vt intelligamus n5 imponi onus ecclesiis per hoc ossicium,sed asserri illis gratiam: ut pro gratuito dono suscipiant petii se eleemosynas : utpote excitati ad bonum proprium. Re siquidem vera, gratia beneficium conferebatur spirituale a Paulo Corinthiis & aliis quos cxcitabat ad eleemosynas faciendum degentibus in Hierusal Et maius erat beneficium illis collatum utpote spirituale qua
beneficium eorporalis subueationis quod largientes conser bant indigentibus.siua ministratur a nolis ad domini. Deest eius dena.Legendum est,Ad Gufion domini gloriam. non ad nostram gloriam,hoc a nobis exercetur ossicium, sed ad eiusdem dimini gloriam. Et dixit hoc, ne quis putaret quod Paulus
ideo procuraret eleemosynas, ut gloriosum se redderet apud ecclesiam Hierosolymitanam . Et desinatam voluntatem n stram. pro.& promptitudinem animi vestri. Ecce alter Gnis seu fructus huius nostri officii, ad prouehendam ac ma-
nisestandam animi vestri promptitudinem ad eleemosyo
480쪽
largiendum. hoc. pro,id. Explicat Paulus quare tam egregios viros mittat ad hoc opus Ne quis nos vim rei in hae
plenitis Ane. pro, abundantia,qua numstratur a nobis in domini
mmauperfluit in domini gloriam.Abundantiam appellat magnam pecuniae summa mittendam in Hierusale a tot ecclesiis. Sciebat enim facile patere morsibus oblocutorum ministrantes Iecunia in magna presertim quantitate.Et propterea ra egre giis viris utebatur in hoc ministerio. Vnde & subdurer idemus enim bona nonsum coram deo id etiam coram hominibus. No dicit prouidem' vana aut fucata ,sed bona,quq scilicet suapte natura sunt bona, de apud deum & apud homi nes:quale est uti viris mnani exceptione maioribus in re pecuniaria. Misimus autem -- iliis. Tito,& Lura. Et fratrem nostrum.Nec nominatur iste tertius nee destribitur indiciis nobis manifestis: verisimile tamen est mCorinthi j intelligebant de quo loquebatur. Suspicor Silam a
Timotheum este. Barnabas enim iam separatus erat a Paulo in initio huius peregrinationis: vi patet in Actis apostolorum. Quem probauim s tum hisfvessicitum. pro,diligente esse, nune autem multos icitiorem. pro diligentiorem .Commendatio clara est ex frequenti experientia.Con entia multa in vobis. Particula haec cum adiacentibus valde obseura redditur ex nominatiuis quantum apparet dure iunctis: quocirca tanqua diuinans construam. Et quia in textu Graxo confidentia casus est dativi,que interpres mutauit in ablatiuum,sensus est: Confidentiae multa locus est in vobis,aduenientibus his tribus ad vos multu pol stis cofidere. Si epro talo. hoc est,tam ratione Titi. Et ratio su iungitur, Qui es socius meus G in vobis admior . pro , cooperator.
superfluunt illae duae dictiones,qui est.Ratio quare potestis confidere in Tito manifestatur ex duobus: tum ex societate Pauli, tum ex ossicio cooperationis evagelicae,quam apud se ipsim Corinthi, experti sunt. Sine fratres nos,i. Ratio confidendi in fratribus nostris aliis duobus missis cum Tito. Vtrobis videlicet siue pro Tito siue fratres nostri subintelligendum est verbum aliquod:puta siue pro Tito exigitur ratio fiduciae, siue fratres nostri exigantur fideles. Et subiungitur responsio,pro Tito quidem,socius meus & in vobis cooperator: pro fratribus vero nostris duobus antedictis. Apostoli ecclesiarum A duobus describie ab