Epistolae Pauli et aliorum apostolorum, cum Actis, per R.D. Thomam de Vio Caietanum cardinalem S. Xysti, ad Graecorum codicum fidem castigatae, & ad sensum literalem quàm maximè accommodatae. Maiore, quam hactenus vnquàm, diligentia emendata cum indi

발행: 1558년

분량: 1084페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

561쪽

penderent Galatae in quo cofistit summa totius negotii Iegaliu, aduersus quae Paulus scribit. Et hactenus quide vanitate legalia

monstrauerat,malos l; mores pseudoapostoloru insinuauerat:

.modo demu quod supererat monstrat,s.quod ficte fugiendoq; persecutione pro gloria huiusmodi noui doctores ingerunt Calatis legalia:ait enim ii, quicunque doctores volunt Iudaeis complacere in carne,hoc est in carnalibus obstiuationibus. Hi regni vos circandi. Cogunt dicedo circuncisionem esse necessariam ad salutem. Tantsi ut crueis. pro,cruce,Christi persecutaone no patiantur.

Volunt isti Christiani doctores placere Iudans, ut non sustineat persecutionem a Iudaeis ob eruce Christi. ut enim prius dictu est Iudari non persequebantur cruce Christi nisi ut avolente legalia,& propterea illi doctores volentes coplacere Iudaeis ut per hoc subterfugerent persecutionem ob emeaeiam erucis Christi

praedicabant cIrcunci fione. Neque erum qui eireunciduntur, legem. Deest,ipsi ustodiunt. Manifestat fictam intentionem talium d ctorum, P non student in veritate ut obseraretur lex: ut patet ex hoc quod ipsi non custodiui legem,sed student ad complacendi Iudaeis,ut non commoueantur ad perseque u eos. Sed merunt vos circumda ut in carne vepraglorientur.hoc est, apud Iudaeos glorietur ob circucisam carnem vestram,quod fecerint tot prosel tos. Et liqc ratio vhimo loco reseruata est utpote valde valida ad persuadendii ut non circucidantur. Irribi autem absit gloriari. E r

gione vani animi talium doctorum seipsum locat. Mihi inquit bsit ut glorier in quacunq; re. Nisi in eruce domini nchri Iese ChrifLIlli timent efficaciam crucis euangelizare,imo cotra efficacia eius praedirat:ego aute no solii alienus sum a timore, sed in sola eruce Christi glorior,in sola efficacia crucis Christi gloria mea loco.Ser que mihi mundus crucifixus est oe ego mundo.Facile est gloriari in cruce Christi,sed non licted non in hoc effectu ut mundus sit mortuus mihi,& ego mortuus mundo. Est siquide mundus mortuus mihi,in hoc quod nihil mihi dat mundus,nibit a peto a mudo:ego vero sum mortuus mundo,quum nihil mei tribuo mundo,quum mundus nihil expectat a me. Et sumitur hic

mundus pro uniuersitate corporalium ut distinguuntur contra spiritualia. Ita quod sub mundo comprehenduntur omnes etialegales obseruationes, utpote corporales,ut manifestat subiuncta ratio.Inonso enim I is neque cireucipio aliquid vacit neven

putisi. Ecce ex quibus mundus construitur 1ed noua creatura .cou

562쪽

mihi mudus crucifixus est & ego illi quia in Christo nihil variea quae Iunt mundi liue circucisio siue praeputiu sed tantummodo valet noua creatura, hoc est, spiritualis vita a deo creata per gratia Iesu Christi,quar tauquam vetet ascit,sed semper est noua rct semper prosicit, inagis ac magis appropinquando ad nouitatem futurae felicitatis aeternae. Et quicunque hane regulam secuti fuerint.pro hac regula incesserint. De doctoribus loquitur quod quicunque hac regula scilicet gloriationis in eruce Christi sic mundus sit ei crucifixus ex ipse mundo lutcunq; inqua bac regit Ia incessum suu coposuerint. Paxsuper reos γ misericordia. Pax vltimum est donum, misericordia autem quemadmodu& gratia primum,ut in his coprehendantur omnia diuina dona. Eoo e

thini M. Aecusati iii casus est Israel, & uniuersum Christianum populum significat ex appositione dei ad differentia Israelis nodet,sed carnalis populiaci licet ludaici in legalibus pertinacis. Et nominauit Christianos Miaelam dei, ut in lethgant Galatae de pseudoapostolii non aduersatur Israeliti eo populo quatentiqest dei ted quatenus est carim. quandoquidem Israel dei est ipse Iopulus Christianus:est enim Israel non earnali ter,sed spirituaiter. De eatero nemo miba meles snpro, molastias exhibear. Sufficiat inquit Paulus hactenus obiectae mihi fallitates quod ego Dueo circuncisione alibi,& similia deinceps nemo mihi huiusmodi molestras exhibeat Et ratio manifesta omnibus est. Esto enimstigmata domini Iesu in eops re meoporto. Ad si mi itudine seria trorum gestant turn facie impressam nota dominoru inustione ferri facta, describit se Paulus portare manifeste in eorpore su non una mines multas impressas notas domini Iectu. Et intendie per huiusmodi stigmata innumeras plagas,quas pro Iessi sustinuerat,hoc est manifestum coram omnibus signumquὁd sumseruus domini Iesu, F sum alienus a legalibus. Gratia domini no Ibi Iesu christiae Monans peccata & liberas a seruitute legilium. Cuspiritu fresi tres. supple sit . men. vere, seu fiat. Et se finitur epistoIa ad Galatas. Cuius scriptio apud Graecos est, ad Galatas scripta Romae.Tradunt itaque Graeci hane epistolam scripta fuisse Roma argumentum tamen buius epistolae apud Latinox tradit scriptam fuisse Ephesi. sis Caietae die et . Ianuarij, Is 2 9.

COMMENTARIORVM THOMAE DE

HOCaietani Cardinalis sancti Xysti,in epistoram

ad Galatas, finis. Thomae

563쪽

T H OMAE DEVIO CAIETANI CAMDINALIS SANCTI XYSTI, in Epistolam Pauli ad Ephesiim

commentar .

tatem dei. In exordiis aliarum epistolarum dictum est tum de nomine Pauli, tum de officio apostolatus, quem specificat suisse immediate a Christo,non suis meritis , sed per voluntatem dei. Omnibmsen ἱ .hoe est mundis per baptismum.st uisunt Ephes.no'men est ciuitatis in Asia minori. Et fides bin in clarim Iou. Sanctitatis munditia refertur ad peccata, fidelis autem resertur ad virtutes. Prima enim virtus est fides in Christo Iesu mater reliquarum virtutum. Gratia vilis Opax. Consueta Paulo est haec salutatio, comprehendens omnia dona dei ab extremis gratia & pace. A deo patre noliro, tum creatione, tum gubernatione, &c. Et domino Iesis citru o. r demptore dc saluatore nostro. Benedictu, deu . Post salutati nem incipit tractatus, in quo primo more lito proponit ma teriam tractandam. Benedictus, inquit, benedictione laudis, supple sit deus.Nomen naturae est deus. Elpater.Nomeo est pri- .mae personae trinitatis. Somini nostri Iesu Christi. Ad utrunque

potest reserti scilicet tum deum tum patrem obliquus iste, quod deus est deus domini nostri Iesu Christi, secundum hu

manam naturam, & est pater naturalis eiusdem secundum diauinam: iuxta verbum ipsius, astendo ad patrem meum dc patrem vestrum,deum meum & deum vestrum. Qui benedixit nos.

Benedicere dei est benefacere. & sic dictum est, qui benedixit nos, perinde ac si dixisset,qui benesecit nobis. In omni.no in aliqua sic,& in aliqua non.Brutrictione. hoc erubeneficio.Spirituali. ad

564쪽

AD EPHESIOS

ad differentiam benedictionum corporalium, quibus in Deut rono.benedictus est populus Iudaicus. no sic talibus benedictionibus benedixit nos deus sed spiritualibus beneficiis omnibus. In ciruΠι pro, in super elembus, ad differentiam donorum spiritualium praesentis vitae. In Christo.hoc est, non in nobisipsis, sed in Christo,cuius sumus membra. Loquitur siquidem Paulus de benedictione qua iam benedicti sumus , suscepta in Christo homine omni bruedictione spirituali in supercoelestibus. nobis enim Christianis collata sunt beneficia omnia, quae sunt lain in Christo. Et haec sunt beneficia nobis collata quae proponit.

Sicut Herat nos in is ante mundi constitis: ionem.Particula ante mu-di constitutionem,determinat verbii elegit:& particula in ipso. determinat pronomen nos: ex parte siquidem electorum se imnet. Et est sensus: nos in ipso,proculdubio Christo, hoc est , nos membra ipsius. Explicatur si quidem quod non sumus electi χ-orsum,sed iuncti Cluisto,ut membra Christi ratio enim electorum ex parte rei electae significatur Christus,& huiusmodi electio non noua ,sed ante fundationem mundi describitur. Asse tur autem hoc ad man instandu quod deus sic benedixit nos,sie adimpleuit benedictionem nostram omnium spiritualium beneficiorum in super elestibus in Christo, quemadmodum eIegit ante fundationem mundi nos membra Christi: Vt intel Iigamus huiusmodi benedictionern nostram fore omnino coniam mem aeternae electioni nostri. Q Ubi aduerte per verbum et git, lignificari quod discreuit novab aliis,proculdubio non ei ctis. Electio enim significat resutato alio optionem alicuius. Unde in ipso electionis beneficio aliorum reprobatio consignifica tur: sed nue de nostrae electionis beneficio est sermo,quae tanto maius est beneficium, quanto de massa perditionis sumus discreti. Vies simu suum m immaculati.pro, irreprehensibiles, ire casei bis et M in charitate. pro, dilectione. Ne errares confisus in beneficio electionis, explicauit ad quid sumus electi membra Christi in hac vita. Explicauit autem quatuor. Primu ut essemus sancti,quod per baptismum conse immur, quoniam per ipsum mundamur ab omnibus peccatis. Secundu ut essemus irreprehesibiles in actionibus nostris.Tertium,in dilectione. Sanctitas siquidem & irreprehensibilitas ad mala referuntur, dilectio autead bona. Quartum in cospectu eius,scilicet dei, non in apparentia coram hominibus ad excludendum M. ionem. Et hic clare liquet vana esse cofidentiam in electione,nisi det homo opera,vi

565쪽

has habeat electorum coditiones: quoniam ad has habendas in hae vita electi sumus, inquit Paulus. Qui praedestinauit nos in ad ptionem itioinm. Superfluit filiorum. per Iesum Christiιm in ipsum.

Non sufficit Paulo explicare electione sper quam discernimur imalis sed explicat eria praedestinationem, per qua similiter ab

arierno ordinamur ad bonu adoptionis. Et queadmodu de nostra electione dixit elegit nos in ipso Christo,ita de nostra pra desti natione dici impraedestinauit nos in adoptione hoc est vesimus fili j adoptiui per Iesum Christu filium naturalem Costat nanque t adoptionem adipiscimur non nostris meritis, sed per Herita Iesu Cnristi. C d aute adiungit in ipsum . intellige

deu.Carent siquidem Graeci distinctivo pronomini absolute vesreciproci. Et hoc in loco reciproeum intelligedum videtur proanomen, ut significetur,deus praedestinauit nos in adoptionem

ad seipsum Deum: hoc est,ut simus fili j adoptiui ipsius dei per

Iesum Christu filium naturalem eiusde dei. seeudum propositrum. pro,beneplacitum, voluntati sua. Non significatur placere, sed beneplacere: ut intelligamus i diuina voluntas praedestinando,

non facit quod placet, sed quod beneplacet.Verum quum audis beneplacere, recole ' voluntas diuina est sibi ipsi lex, ae per hoe non mendicat bonitatem ab extrinseco superiori, nee a nostris meritis seu demeritis obaective: Se id est beneplacere quod ipta vult esse beneplacitum. Explicat siquidem Paulus in pridestin tione beneplacitum diuinae voluntatis ad tollendas quaestiones disputantium de volutate praedestinantis:aperte per hoe significando φ bonitas huiusmodi propositi est apud diuinam volunt tem,&' non apud merita istius vel illius. In laudem gloriae gratias M. Duplex bonum per praedestinatione intentum significat,alterum adoptionis nostrae in filios dei: alteru laudis diuinae quae explieatur m est laudatio gloriar diuinae, non undecunque consurgentis, sed ex gratia eius: & hoc ad differentiam gloriae diuinae consurgentis ex opere iustitiae. Laudanda siquide est diuina gloria non solum penes gratiam, sed etiam penes iustitiam .ex utraque enim consurgit diuina gloria. Sed praedestinatio no o dinatur ad laudem gloriar eosurgentis ex iustitia,sed in laudem gloriae surgetis ex gratia:quonia no nostris meriti s,sed ex dei gratia per Iesum Christum erimus fili j dei.& propterea dicit in laudem groriet gratiae sus qua gratificauit nos in dilictosili ... superfluit filio suo.Gratificauit dicit,hoc est gratos reddidit seu

esserit,proculdubio sibi. aEt hinc theologi vulgata distinctio

566쪽

nem accipiut inter gratia gratis datam,& gratia grassi faciente. De gratia si qui de gratu facieto hic clare dicitur,in qua gratificauit nos. Et addidit in dilecto,proculdubio naturali ae unigenito filio qui singularissime ac per antonomasiam vocatur dilectus ad explieandam ratione quare nos gratia impletiit, esse filium suu dilectu: ut intelligamus gratia nos impleri a deo quatenus membra dilecti unigeniti,ut oem nostram gratia referamus in Christu.Et his sunt que Paulus proponit pro materia huius epistolae. In quo balemus redemptione. Tractat proposita incipiens ab ultimo scilicet in qua gratificauit nos in dilecto. hane enim particula tractat quater repetedo, in quo,proculdubio di lecto. D elarat itaque ex gratia gratificatione nostra m in Christo: in primis explicando modum, dicedo in quo habemus redemptione. per modum siquidem redemptionis acquisiti sumus, no pretio

auri & argenti:sed persanguinim min. redempti sumus. Remi o-nem pereatorum. Appositive ad redemptione dicit remissionem peccatorii: ut explicaret redemptionem a serui tute peccati. 3 eundum diuitias gratia ra-.Vere magna gratia fuisset simplex remissio peccatorum, maior autem remittere peccata redi medo,

hoe est adhibito pretio.fuisset enim donare nobis utriique. Maxima autem gratia est adhibuisse sanguine proprium,dedisse vitam propriam pro huiusmodi redemptione.& propterea no dicit secundum gratiam eius, sed secudum diuitias gratiae eius,ut multiplicem & exuberante gratiam in hoc facto agnoscamus. st superabundauit in nobis. pro,quam exuberare secit in nos.Nosolum in effectu remissionis peccatorii per redemptione in sanguine,&e.sed etiam in essectu reuelatae notitiae gratificatos nos iubiungit.Et vere quaedam exuberantia gratiae est, ut no solum simus G redempti,sed etiam sit reuelatu nobis arcanum diuiti

voluntatis. In omnisapientia G prudentia,ut notum faceret nobis saeramentum.pro,patefacto nobis mysterio. untatu sua.Ordo literae est: quam exuberare fecit in nos,patefacto nobis mysterio volutatis suae in omni sapietia & prudentia. Ita P omnis sapientia & prudentia ad mysterium voluntatis suae refertum ad explieandum i arcanum diuinae voluntatis est in omni tapientia de prudentia. sapientia quidem circaediuina & merna, prudentia

autem circa dispositioneat actionum inporalium. Secundum Id. neplacitum. Arcanum voluntatis diiunx non solum comendatur

ab omni sapientia & prudentia ,sed etiam a beneplacito ab eo quod beneplacuit. Et statim materia beneplaciti sutaungit pimmo

567쪽

mo ἰd genere,dicendo. Eim quoJ proposuit in eo. scit; cet mysterio. Omne quod propositum seu deliberatum est, Ξ deo in huiusmodi mysterio, describitur esse beneplacitu de in omni sapientia de

prudelia, . In distensatione plenitudinis temporum. Ecce in specie

id quod proposuit in mysterio.Optime quadrat sententia haec

cum verbo domini, non est vestrum nosse tepora vel momenta

quae pater posuit in sua potestate.Arcana siquide diuinae volun-xatis sunt in dispensandis tepori bus non imperfecte, sed plene. planum siquidem repus dispensavit cuique rei quam disposuit efficere, & curusque teporis plenitudo latet in m3sterio diuinae voluntatis. Verbi gratia aliam plenitud nem temporis dispens uit pro inchoanda circuncisione,alia pro donatione legis,aliam pro promissione Messiae Dauidi,alia pro institutione baptismi, aliam pro vocatione gentium, . hare enim dispensatio pleni- rudinis temporum,est ea quam pater posuit in sua potestate est

ea quae continetur in mysterio volutatis diuinae. Instaurare. pro, recapitulare,omnia in Christo. Quonia non est nobis patefactum

mysteriit diuini voluntatis secund si omnia agenda in quacuque plenitudine teporis explicat in indiuiduo quod est nobis manifestatii illius mysterii. esse recapitulatione omnium in Christo: hoc est summaria collectione omnisi in Christo. Metaphoricus est Pauli sermo,ad similitudinga duoeatorum seu oratorii,in fine orationis seu aduocationis colligentiu per capita summatim omnia dicta.iuxta hanc siquide similitudine collectionis dictorum, tradit collectionem omnium factoris,omnium gestorum. omni uini dictorum ubiculue facta gesta. ac dicta relative ad deum sint. licedo φ deus disposuit recapitulare omnia in Chimhoe est colligere omnia per quarcsique secula ubiuis sparsa, de unite in Christo. Et declarando quae sint haec omnia subita it. Qua ineret usunt,oe quae in terra fiunt in 'so. Superfluit hoc viti mussint. Quod dicit in ipso proculdubio deu demonstrat. Et est. sensus:omnia quae in coelis de quae in terra sunt in deo: hoe est relative ad deum ad disserentia eorundem absolute. Qualiter auteea quae in eoelis sunt colliguntur ad Christu, ignotum est nobis nisi quo ad duo, alterum est quod omnes angeli colliguntur sub Christo homine tanquam capite de domino: alterum est O eoria ruina reparatur per Christu, loeando holes in sedibus eoru qui cecideriit De iis aute qui in terra sunt, scimus genus humanum

uniuersum collectu es e ad Christu sub eius redeptione,sub eius iudicio,&c. Et praeter haec reliqua in uniuersa tetra colligi ad

Chri

568쪽

christi impe tum in miraculis,& demum in reuelatione futuia post resurrectione seculi. et Hoc est ergo nobis nodificatu arcanum iam aduenisse plenitudinem teporis quo misit deus filium

suum ut in ipso recapitularet omnia. In q- etiam. Ecce secudum

in quo ad explicandam gratificationem specialem factam discipulis Christi ex Iugaris allum piis .Et nos sorte vocatisum-.Supe fluit & nos. nec usquequaque liquet an vocati an electi legendust.Verum parui refert quo ad sensum. Et quod dicit sorte, non significat lartuito,sed parte seu haereditate.Alludit enim ad electionem populi in partem seu haereditatem dei,iuxta illud: Pars . autem domini populus eius,& Iacob funiculus h reditatis eius. Et ad literam intendit i absque meritis propriis Iudati eouersi ad Christum, velut sorte haereditatis & partis diuinae non suis meritis asciti seu vocati sunt prae Asunaiisecundumpropositum eius

ous veratur omnia secundum consilium voluntatis sua.Dixerat sorte.

Et propterea ad excludendum intellectum tum tartuiti tum imeonsulti adiungit hae a m dicedo praedestinati,excludit sonuitum: & dicendo secundu consilium,excludit imprudentiam: ut intelligamus seum hoc quod sine meritis, tamen praedestinati eonsulto fuerunt illi qui ex Iudaeis vocati sunt. Vnde eos expli-eans subiungit: in si in in la dem gloria eius nos qui antem ui-mm in Christit. Explicat de quibus loquitur,esse noxqui ante spe-Yauimus in Christo.Quos constat fuiste Iudaeos,qui ante sper herunt in Christo quam Christus veniret. Erat enim in natione Iudaeoru viri iusti innumeri quorum spes erat in Christo venturo. Multi, inquit Christus, reges & prophetae voluerunt videre quae vos videtis, &e. Vel qui antequam Gentiles sperauimus in Christo. σ Finis autem huius vocationisdescribitur,ut simus in laudem gloriae eius scilicet dei.Et ad literam Iudas conuersi ad Christum suerunt & sunt usque hodie in laudem gloriae dei. Ioquo. Ecce tertium in quo,ad prosequendum gratificationem nostram in Christo. Et vos cum audiseiu.In prima persona legitur.& participium praeteriti teporis activum congrue resoluitur in

palituum quia caremus activo.Legendum itaque est,Et nos audito verbo viniati euangeliosarutis nostrae,ra5 vestri. Dixerat in quo Et sorte vocati sumus . explicando gratificatione vocatorum ex Iudaeis ex parte vocantis modo explicat eandem ex parte vocatorum:quod scit cet audito euangelio sunt in Christo.Hebrai more Paulus substantivum verbu subintelligit.Ita s sensus est: in quo sumus stu suimus Oc nos audito verbo veritatis, appota

569쪽

liue euangello salutis nostrae. Modum expiscat quo In Christo effecti sunt. Vbi 3c aduerte appellari verbu veritatis simpliciter& absolute, tuta nihil nisi veritatem continet evagelium.& hoe quo ad intellectsi,qui perficitur sola veritate. Appellari quoque

euangelium salutis nostrae:quia reuera annutiatio bona est, noterrenorum bonorum aut carnasu delectationu, sed salutis nostrae.In qua estinetur omne appetibile quod vere spectat ad la lutem nostram.In quo. Ecce quartum in quo, ad significandum gratificationem gentilium in Christo.Et credentes. Dictio Gr caparticipiu est praeteriti teporis activum,quo raremus. Et posset adi uncto adverbio signineante praeteritum diei, in quo & prius credentesta unati e .pro, obsignati estis.adsimilitudine siquidem tabellarum scederis dicit obsignati estis. Spiritu premi lienis sancto. n5 est obsignatio facta impressione annuli aut signo notari j sed interna obsignatio facta in anima a sancto spiritu promissionis.Ut intelligamus obsignatione respectu suturae haereditatis appellat spiritum sanctu promissionis.In baptismo siquidem gratia dei consertur animae ut signa tu quodda promisset haereditatis aeternae a spiritu sancto: queadmodu si inter homines signaretur tabella adoptionis signo notariorum & testium aut annulo ipsius adoptatis. Illud enim esset signu promissiois. Qui est inm.pro,arrabo,bare Atatis Nostirae inredotionem aequi'tionis.Aduerte quod relativum qui quum in Gramo sit masculini generis,& spiritus sit neutri generis,ex parte antecedentiu non

refert spiritum sanctu sed Cnrita: de quo dixerat in quo prius

crederes,&αUerum quoniam arrabo masculini generis est etiaapud Graecos,& relativum quo ad genus concordat quandoq; eum consequente,ideo potest & de spiritu sancto intelligi non obstante differentia generis.Et siquidem referatur ad spiritum sanctum,sensus est quod spiritus sanctus habitans in eordibuunostris, est pars preti j in redemptione aequisitionis haereditatia nostrae:hoc est, ad plene emendum acquisitam haereditatem nostram .Et hoe proculdubio verum esse constataquoniam requiritur cooperatio nostra ad assequendum acquisita iam per Chri

stum haereditatem. Significatur enim op acta bo hoc est, prima pars solutiois est gratia spiritus sancti qua habemus in anima. Et per hoc insinuatur subsequct cooperatio nostra ad hqreditatem nostram consequendam. etsi aute referatur Christus,tune idem dicitur arrabo,quia vere est initium redeptionis acquis

xae haereditatis nostrae.Quanula siquidem Christus sit sufficien-K lictimum

570쪽

tissimum & Integrum pretiu,nobis tamen viatoribus procede-tibus in hac vita post baptismu,comunicatur ut arrabo: quouia exigit nostras cooperationes ad plene altaquendii aequisita peceius redemptione haereditatem nostra: quae est aeterna felicitas

animae & corporis.Et si aduerteris prudens lector quod Paulus in postremo in quo,loquitur in secunda persona ad Gentiles diesdo obsignati estis spiritu promissionis sancto I modo mutae personam nam loquitur in prima persona,dicendo qui est arrabo haereditatis nostraemostrae dicit non vestrae apparebit ex hac diuersitate φ ubi quater de dilecto dixerat in quo', demit qui to loco de eode dilecto dicit qui est arrabo haereditatis nostrae,&e.ad declaranda comunem gratificationem in Christo tam Iudaeis quam gentilibus Christianis secundu hunc effectu qui est habere arrabonem redimendae possessionis haereditatis nostrata ut intelligamus hane hqreditate esse iam nostram: sed superesse cooperari ad mercadum possessbriu: hoc est, ut possideamus haereditatem nostram. In la tem gloria ipsim .Christi. Quemadmodum de gratificatione propria dixerat in laude gloriae eius, ita modo de gratificatione Gentilium seu comuni dicit in laudem gloriae ipsius: ut intelligamus unum & eundem esse finem communem vitisquet Iudaeis scilicet & Gentilibus Christianis. Propterea. iactata illa particula, in qua gratificauit nos in dialecto,tractat illa qui benedixit nos in omni benedictione spirituali in supercoelestibus in Christo. Et introducit eam per m dum rei concupitae & petitae pro Ephesiis. Et ego audians idem ωι stram quae est in Christo I s . Ad id quod dixerat in quo & crede

tes obsignati estis,resertur propterea. Potest nihilominus resemeti ad ultimo explicatam communem gratiam arrabonis: vi in

telligamus quod propter perficiendum arrabone. auod autem dicit ego audiens, non significat quAd non etiam viderit quum ipla apud Ephesios multum fructu fecerit praedicasso sed signi-licat quod Romae existens in vinculis audiuit fide Ephesio tum perseueranrem. Nec sola fidem, sed subiungit,Et librilionem iis

omnes annos. hoc est, mundos per baptismum,in omnes. Christianos. Non cesso gratias agens pro Ῥοόμ. Vide partirs orationis

Pauli. Primo g Atias agit pro Ephesiis pro diuinis donis in eis.

deinde. Irtemoriam vestri faciens in orationibus meis. Ad partem

rationis petitoriam hoc spectat,unde & petita subiungit,n deus domini nostin Ies Christi. secundum humanam naturam. Ecce

quod is perius proponendo dixerat simul ut deus & rater, m

SEARCH

MENU NAVIGATION