장음표시 사용
831쪽
lente; sundamentum fidei in deum. Hoc enim esset eorum qui perdidissent fidem dei & redirent ad fidem .es Nec dicit fidei ad desi absolute sed explicat quinque credita. Quorum primu est
baptisina .secundum doctrina. ritu impositio manu u. Qua tum resurrectio mortuorum,& quintum iudiciu aeternum .Hanenim omnia reseruntur ad dictionem fidei tanquam credita. Et est sensus: Non iterum iacientes fundamentum fidei ad deu horum ereditoru: videlicet baptismatu,&c. iacere enim fundamentum fidei horum est, illorum qui initiantur in fide, qui fiut Christiani. Et dicit pluraliter baptisma tu,quia triplex est baptisma:
fiuminis, flaminis,& sanguinis.Cogimur aute in vero sensu saluare baptismata,ex eo quod dicit non rursus iacientes. De recta
ergo fide baptismatu loqui tu r,cuius semel iecimus ianda menatum,& prohibemur iterum iacere idem fundamentu.Σοmmae. proculdubio euangelic Ad primum enim fundamentum fidei ad deum,spectat credere no solum baptisma, sed euangeliea doctrinam esse a deo non ab homine. Impositionis quoque manuum.
Et hare ad prima fidei fundamenta in primitiva spectabat ecclesia.Vnde & Paulus quaesiuit si spiritum sanctu accepistis eredentes.Dabatur enim per illam spiritus sanctus in testimoniti fidei,& dabatur statim post baptismu adultis: ut patet in Actis Apo stolorum,quum audieriit, quod Samaria recepisset verbum dei, miserunt ad illam Petrum & Ioanem. Et Paulus quum venisset Ephesum, super tunc baptizatos in nomine Iesu, imposuit manus. se resurrectionis mortuom G iudieii aeterni. Ad prima fidei fundamenta spectat credere non solu praedicta tria praesentis vitae, sed etia haec duo suturae vitae,videlicet resurrectione mortuoru& iudicium aeternsi,quo ad praemia & supplicia. Haec enim sunt prima ab omnibus credenda: & horsi omnium fundamentum fidei no homini, sed deo laeere oportet in principio qua Christiani simus. Et hoe faciemis siquidem permisierit dem. Pronomen hoc,demonstrat quod dixerat, ad persectionem feramur no rursus iacientes,&αQuod autem adiungit siquide permiserit deus mimis dicit & plus significat. Permissio enim est maloru signiscat autem si deus eoncesserit. Impossibileenim est. Rationε reddit negationis antediciar,videlicet no rursus iacietes sundamentum,&αEt dicit impossibile quonia de renouatione per secundum baptisma loquitur quam constat esse impossibilem. Eo visemessunt illuminati. Iuxta antedicta reddit singula singu-hhnon tamen eodem ordine. vo de sundamento poenitentiae
832쪽
,eadit ἱlluminationem. Fundamentum enim poenitentiae e sistit in hoc,quod homo resipiscat: quod diuina illuminatione coastat fieri. Ad fidem aute ad deum baptismatu reddit quod sequi tur. G ustaverunt etia donum cui fle. Nec resert si ediuerso hoc re feratur ad fundamentum poenitentiae,& illud ad fide baptismatum . nam utrobiq; est & coeleste donum & lume. Et illuminatio
quidem directe spectat ad intellectum:gustatio aute ad experi entiam saporis,quae in effectu perficitur. Et participes factisunt 19
ritu suntH.Reddit hoc impositioni manuum: per quam participabatur spiritus sanctus. Gusta er ut vibiumiumbonum .Li xerἶύ. Reddit hoc doctrinae.Euangelica enim doctrina est bonum dei verbum,quod ab illis gustatum est qui coeperunt mente sentire quἱm bonum est de utile animae. Virtute que. pro,potentiasque, seuli ienturi. Reddit boc resurrectioni mortuorum de iudicio aeterno. Ita quod gustare potentias veturi seculi,est propter venturum seculum,propter saturam resurrectionem & aeternu iudicium inchoare hic domini u spiritus super corpus, de se exercere iudicem sui ipsius.Hae enim sunt potetiae futuri seculi praegusta tae.Hi quinque effectus explicati, sunt sacramentoru & reliquo tum prius numeratorii. Et sunt effectus inueti in iis qui ex toto corde fiunt Christiani,baptizantur ac confirmantur. Hic igitur de poenitentibus instructis , baptietatis ac confirmatis eo iubdsemel haec bona perceperunt per baec sacramenta subiungit Et psotidi uni Quod significat non paru lapsum,sed lapsum ultra. Magnus enim significatur lapsus. Rursus renouari ad renitetiam, rursum crucifigentes pro,recrucifigete , bimetipses iu dei, besse is tui habentes. pro,& diffamantes- si diceret,impossibile est eo, iursus renouari ad poenitentiam,sine aliqua additioncidissicili,
esset sermo:imo si non esset sermo authoritatis,censeretur has reticus.Qma tamen authoritatem tinuit haec epistola, glos. saretur quod non de quacunque renouatione,sed de renouati
ne baptismali intelligitur. Quia tame expresse adiungit rectuessistentes sibimetipsis filium dei limitat renouari ad poenitentia,non qualitercunque,sed recrucifigendo sibimetipsis filium dei. Ita quod sensus est: Impossibile est semel baptizatos rursu, renouari ad poenitentiam, recrucifigendo sibimetipsis filium
dei.Recrucifixio nanque modum renouandi explicat. Perin de ae si dixisset,impossibile est rursus renouari ad poenitetiam per baptismum.Iteratum enim baptisma recrucifixionem sibi.
metipsis filii dei appellat. Et subtiliter ac docte,ad significudum
833쪽
rationem quare non potest iterari renouatio per baptismum: quia est et recrucifigere filium dei non in carne propria ipsius si-lij dei , sed in semetipsis qui rebaptizarentur: na baptizamur in morte Cluisti,& consepelimur illi per bapti simia,& emergimus ex baptismo in nouitatem vitae cor resurgentes Chiast ac per hoc iterare baptisma est recrucifigere Christum immortale, noin seipso ut dictum est sed in eo qui rebaptizatur. Quum tameconforme debeat esse lignum significato,ac per hoc sicut semel
Christus mortuus est,& resurrexit non amplius moriturus , ita
semel debet mihi crucifigi, & semel concessum est surgere cum ipso in noua vitam. a Quod autem subditur ostet ut habentes seu diffamantes,sieu per circulocutionem γ exemplum ignominiae facientes, ad idem spectat. Imb& explicat huiusmodi re- erucifixionem spectare ad publicam ignominiam filij dei: tanquam filius dei pluries crucifigatur alicui. a Vbi aduerte st, ni
si aliqui tunc temporis fuissent iterantes baptisma,non tam a curate aut hor huius epistolae hanc materiam interloquedo tractasset. Terra enim saepe venientem superse bibens imbrem, germinans herbam opportunam illes a quibus.pro,propter quos,colitur,acco rit benedi filonem a deo: proferens autem stivas ac tributis,reproba essmale illo proxima, cusus cosummatio in combui tionem. Adiungies militudinem fatis claram ex differentia inter terram fructuosam & inutilem. GAduerte prudens lector, quod coniunctio
causalis enim dicendo terra enim non refertur ad immediate
praecedentia: sed quum dixisset quod semel baptizati de prolapsi
non pollunt renouari iterando baptisma: monet eosdem prolapsos ex differentia terrarum,ut timeant sibi: utpote saepe moniti a pastoribus ecclesiarum a s acris literis,ab exemplis lanctorum, adiuinis instigationibus hae enim sunt imber saepe usniens super terram re inde aduertant an germinant heiba op portunam, an spinas& tribulos. Hinc enim coniicere poteruuide exitu an erit benedictus a deo, an in cobustione terni ignis.cbidimus aute de νοbis dilidi ima,pro,dileciti. meliora in vici ora. pro,adhaerentia ,salisti tantes ita loquimur. Ne promissa commemoratio pareret in animis Hebraeorum opinione quod author huius epistolae male sentiat de illis,moderamen adiungit quod quan uis ita loquatur,tamen confidat quod in eis sint meliores
partes & saluti propinquae, hoc est, s in eis sit pars illa melior, scilicet seramur ad plactione. Et similiter pars illa melior, videlicet terra proferens herba opportuna. Ad disseretiam partium
834쪽
deteriorum,scilicet terrae proserentis spinas,& tribulos, de emaqui rursum iaciunt fundamentum poenitentiae,fidei, & caetera. Non enim iniψus 6ὶ deus.Rationem reddit quare meliores partes de eis sibi ipersuadet. Vt obliviscatur operis vestri, ' dilectionis. Deest laboris .Legendum est, Et laboris dilectionis, q-am Uenditis. pro ostendistiisen nomine .pro,i n nomen, ipsius: qui ministi ast fan-EZis ministratis. Ecce ratio adhaerentium saluti ex parte operumisericordiae quae erga nomen Christi & fecerant re faciebant, ministrando Lanctis. Et in hoc commendat exterius opus di laborem: ut labor referatur ad exercitium corporis, S Opus
ad eleemosynam rerum. Vtrunque enim concurrit ad minia strandum sanctis. Interius autem amorem erga nomen dei. Ex
parte vero dei, affert quod in eum non cadit iniustitia,ut obliuiscatur praemiare haec. Et propterea utrinque cocipit meliora de
illis.Cupimus autem numquenque vestrum eandem osyentare. Pro,
ostendere, solicitudinem ad expulione Dei τsque in mem. Dixerat tametsi ita loquimur: reddit modo ratione quare ita loquitur, quia cupimus unumquenque vestrii. E Vbi discerne quod prius in genere dixit de operibus bonis & dilectione: modo amotis sermonis rationem reddit, ut singillatim singuli eandem hoc est similem,parem monstrent & exhibeant diligentiam, ad e , pletionem spei usque in finem, ad plene perficiendam spem usi; ad finem vitae. Et explicando diligentiam ac modum perficiendae spei subivnsit. Hi non segnes ef iamini. Dixerat superius quonia segnes facti estis auditionibus:modo dicit, ut no segnes
efficiamini ad opera. Verum imitatores eorum qui fide Cr patiemtia. pro longanimitate, haeredit bunt. pro, haereditant ,promissi nes. Non dicit imitatores eorum qui genere de circuncilione
haereditant promissiones, sed qui fide dc longanimitate haere ditant promissiones factas Abrahae. Illi enim sunt Israelitae χ-
cundum carnem,isti autem secundum spiritum. brahae nanquapromittens desis, Genesis vicesimo secundo. Dixerat se cupere ut
' Eriguli similem exhiberent diligentiam ad perficiendam spem. Et quoniam spes ad promissa tendit, declarat modo immobi- Iem promissionem factam a deo cui innititur spes. Quoniam
neminem habuit per quem iuraret maiorem, iurauit persemetipsum, dicens, Nisi. pro, etiam. benedicens benedicam te , ω multiplicauri mulliplicabo te: er sic longanimiter ferens adeptus es promjnonem.
Historia habetur in loco allegato post immolationem Isaac. Homines mim Pr maiorem sui iurant. Superfuit sui. Exponereia incis,
835쪽
Incipit scripturam allatam inchoans ab illa particula, per m
metipsum iuraui, dicit dominus. Ideo enim per memetipsum, quia careo maiore. onsueuerunt enim homines iurare per maiores se ut Ioseph per salutem Pharaonis:& David, vivit dominus. Et omnu. Deest illis. Legendum est, Et His omnis controuem suis ad confirmationem est ramentum. Rationem reddit quare iurauit, inchoans rationem ex hoc quod inter homines finis omnis controuersiae quo ad confirmationem non quoad executionem est iuramentum. In quo abundantius volens deus ostendere piaricitationis haeredibus immobilitatem confliis sui interposuit in ramum: vi per dum res immilites quibu .pro, in quibus,impossibule est mentiri de m, fortissimum,pro,validum foliatium haίeam, s.
Duas res immutabiles dicit, pi omissionem & iusiurandum. Vtraque enim res in deo est immutabilis. Et ambς inueniuntur in hac promissione. Effecit autem deus haec,ut consolatio haeredum expectantium promisi im, esset valida. Unde & subdit. cui confugimus at tenendam propositamstem,quam velut ancoram habemus anima tutam acfirmam,oe incedentem rusque ad interiora vel
minis. Assimilat spem ancorae firmanti nauem,explicans spem esse tanquam ancoram animae habentem tres conditiones. Primo
quod est tuta ab aduersantibus.Deinde quid est firma in seipsi habens rationem firmitatis. Et demum quod ingreditur, i penetrat usque ad intima velaminis.Ancora enim tunc est tuta αfirma quado ad intima profunditatis penetrat. Et similiter spes renetrat usque ad intima cci loru,vsque ad felicitatem suturam sanctorum .Quam appellat interiora velaminis, hoc est, sancta sanctorum, ultimam templi parte quae velamine separabatur a reliquo templo. Vbi praecursorpro nobH introivit Iesmjectissum ordinnem Melchisedec potifex facti maternum. Ad interiora velaminis soli pontifici patebat aditus. Et propterea redeundo ad pontificatum Iesu tractandum,explicat quae sunt interiora velaminis: scilicet interna coelorum quo pro nobis praecursor tum quia ante nos, tum quia ad praeparandum nobis ibidem locum ingres.sus est lesus,tactus pontifex verus non ad lepus ed in aeternum
secundum ordinem Melchisedec. CAPUT VII. HIc euim γε isedec rex Salem,sacerdos derisummi. pro excelsi,stu ob ta- t .Abrahae regresso pro, egredientria caede Regum. Historiam refert scriptam Ge. I . Et bene./ixitG.Melchisedec be
836쪽
Abraham. Haec omnia ex textu Genesis sumpta sunt.primum γῆ
dem qui interpretatur rex iustitiα. Hic est textus ex quo ut praediximus)apparet quod epistola haec non est scripta Habraice. Melchisedec enim dictio composita est si tamen unica dictio est ex duobus integris:videlicet rex iustitiae. Unde scribendo Hebiaice nulla erat ratio dicendi quod interpretatur lex iustitiae . sed quod interpretatur Melchisedec.In aliquo itaque idiomate dicendo rex iustitiae,monstrat quod non Habraice seribebat: sed Hebraica hanc dictionem Graxe scribens interpretatus est Grae .ssi Et scito quod ut super Psalterium diximus Melchisedis
non erat nomen proprium illius viri,sed erat nomen commune
reg bus illis, sicut Ctsar est nomen commune Romanis imperatotibus,& Pharao regibus Aegypti, &c. Nomen propriu illius viri scriptura tacet ut substractum Melchisedec. Quod dico, quia creditur ipsum fuisse primogenitu Noe, qui xocatur Sem.
Metiae autem rex Salem. A loco cuius erat describitur.
Nec est praeseutis discussionis,sed spectantis ad librum Genesis. discutere situm salem:an scilicet sit Hierusalem, an sit Salim. Quia est rex pacis. Rursus in alio idiomate interpretatur H
braeum. Sine patre, sine matre ,sine genealogia , neque mitium dierum, neque suem itae habens : MFimilat s autem silio dei manci sacer.
do, imperpetuum. Quae dicuntur hic de Melchisedec sine patre. sine macre, & cetera, sunt intelligenda formaliter quatenus Melchisedec. Sub tali enim titulo inuenitur in scriptura absq; scripto patre, absque scripta matre, absque scripta genealogia, absque initio dierum non enim scribitur quando natus fuit) de absque fine vitae: quia nec scribitur quanto tepore vixit. Et propterea assimilatur filio dei: qui est rex iustitiae,& rex pacis, sine patre secundum quod homo,& sine matre secudum quod deus, sine genealogia: utpote cares auis& atauis secundu quod deus. Neque initium dierum habens neque finem,utpote aeternus.Et vere manens sacerdos in perpetuum positive. Melchisedec autemanet sacerdos in perpetuum negati uerquia describitur face dos,& non describitur terminus illius sacerdotii. Vndique ergo est figura filii dei. Intuemin autem quantus sit hic ut in decimas dedit depracsisu.pro,primitiis. Abraham patriarcha. Prosequitur
declarando rem gestam,& applicando mystice ad Iesum. Prius enim declarauit re applicauit Melchisedec rex Salem sacerdos: nune vero declarat & applicat, cui & decimas omnium diuisit Abraham.Considerate,inquat, quantus est hi Melchisedec, cui
837쪽
Abraham patriarcha tot nationum,pater tot patrii, dedit decimas ex primitiis. Primitias appellat exuuias seu spolia detracta hostibus. Et quidem deflijs Levi sacerdotium accipientes, mandatum habeut decimaUιmere a populo secisudum legem ot a fratribus
s- : quanquam ipsi exierint de lumbu Abrahae. Cuius autem generatio nou annumeratur in eis, decimas si risit ab Abraham. Diaxerat , intuemini quatus sit iste. Explicat modo magnitudinem
ipsius ex disserentia inter sacerdotium Leviticum & sacerdotiuMelchi edec quo ad acceptionem decimarum. Nam sacerdotes legales qui erant ex tribui Levi decimas accipiebant a populo qui etiam descenderat ab Abraha: ita quod tam sacerdotes quia bus debebantur decimi, quam populas debeas decimas, erat filii Abrahae. Iste autem Melchisedec non ex genere Abrahae, tantus est quod ipse Abraham pater sacerdotum legalium oc totius populi dedit ei decimas. Et hunc qui habebatpromissiones benedixit. Prosequitur declarando aliam particulam,& benedixit ei. de librat quod Melchisedec benedixerit Abrahae habenti a deo promissionesinam ante haec Gene. it. promiserat deus Abrahae, faciam te in gentem magnam, & in te benedicentur omnes c gnationes terrae. Et rursus Gene. 13. promisit illi deus omne terra,quam videbat,& multiplicatione seminis, &e. Propter quod merito dicitur m iam habebat promissiones in numero plurali.
Sine ulla.pro,omni,autem contradicZione quod minus es a meliore benedicitur. formalis est sermo quod quatenus benedicens potior est eo qui benedicitur ut sic: nec hoc habet contradictionem aliquam. Quanuis secundum alias conditiones contingat maiore esse eum qui benedicitur, quam is qui benedit. Et hic quidem.
Hoc est in statu legis. 'Deeim.is,morieutes homines accipiaut. nempe sacerdotes de leuitae qui moriuntur. Ibi autem. Videlicet in Melchisedec. Contestatur. Supple scriptura .avia. Pro,quod, Vivit. Scilicet Melchisedec, vibit dicens de illius morte. Praesert Melchisedec sacerdotibus leuiticis: quia scriptura loquitur de succedentibus sacerdotibus de leuitis, no aute loquitur de successore Melchisedec, sed de eo tantum vivo. Et ut ita dictam H. Pro, dicam, Per Abraham σ Leui. hoc est etiam Leui. QM decimas accipi. in statu legis. Decimatus em Non solum Abraham decimatus est,sed per ipsum Abraha etiam Levi qui ab eo descedit, qui est pater sacerdotalis tribus,cui debeatur in lege decimae, decimatus est,ut inferior coprobetur ipso Melchisedec. Adhuc enimis lumbis patris era , et avdo obuiauit ei Aelchredro. Decimat ratre
838쪽
patre decimantur filii qui in lumbis eius sunt. Sed occurr i liti
qua, o contra hanc rationem,quoniam sequeretur etiam Christum decimatum fuisse per Abraham: quoniam & ipse tuc erat in lumbis Abrahae ac per hoc concluderetur Christum esse minorem Melchisedec, quemadmodum concluditur lacerdotium Leviticum inserius este facerdotio M. lchisedec. ci Solutio est D ratio valet in iis qui totaliter erant in lumbis Abrahae. Christus autem non totastiter fuit in lumbis Abrahae:quia hypostasis Christi de coelo descendit. Aliorum autem personae in lumbis
erant Abrahae. Si rexo consummatio persacerdotium Leviticum reat. Intendit iungere allatis ex Genesi scripturam Dauidicam, iurauit dominus & non poenitebit eum, tu es sacerdos in aeternum
secundum ordinem Melchisedec. Et hinc explicare sacerdotium Christi maius esse sacerdotio legali. es Et ordinate procedit mahactenus monstrauit sacerdotiu Melchisedecesse maius face dotio Leuitico,& figurare sacerdotiu fili j dei modo ipsum figuratum Christi sacerdotium monstrat maius esse sacerdotio L uitico, utens illa aut horitate psalmi. Inde enim arguit: Si ergo summatio,hoc est persectio & est sermo de persectione aniamarum per sacerdotium Leviticum erat. Popu lus enim sub ipso, scilicet sacerdotio Leuitico: hoc est,sub ipsius regi mine, efficacia & patrocinio. Legem accepit. Vbi complecti tui legem Se s cerdotium. Et rationem reddendo quare persectionem exigit a sacerdotio,dicit quia populus sub ipso sacerdotio legem accepit. Lex enim ad perficiendum homines ordinatur non sola, sed
sub patrocinio sacerdotij. Et quia lex respicit homines, sacerdotium vero deum,ideo si qua est persectio legis per sacerdotiumst. Et propterea dicit quod si persectio per sacerdotium Levitia cum fit,quia sub ipsius patrocinio populus accepit legem.
Quid adhue necessarium fuit. Ecce argumentatio. Secundum o mnem Icelchisessee alium surgere bacerdotem non secundum ordinem earaudiri 3 Vtitur scriptura illa,tu es saceidos in ae ternum secundum ordinem Melchisedec. Hoc enim post Aaron sace
dotium tempore Dauidis prophetatur.Et quia necesse est impleri sci ipturam,ideo dicit quid necesse fuit surgere alium sacerdorem, non secundum ordinem Aaron,sed secudum ordinem Melchisedec,significando quod si perfectio erat per sacerdotium Leuiticum non erat opus surgere alium sacerdotem secundum ordinem Melchisedec. Et hoc etiam manifestat ex parte legis subiungendo, Translata enim sacerdotio, nocesse est xt O is, translatis
839쪽
translatio fat. Ac si apertius dixisset: quid necelle suit surgere alia
sacerdote secundum ordine Melchisedec,& surgere alia legem, qua translato sacerdotio neceste esset transferri legem Dixerat enim l sub sacerdotio Leuitico data erat lex Mosaica. Igitur translato sacerdotio transfertur & lex. In quo enim hae dic utor, de atia tribu es , de qua nullus altario prasto fuit. Mostrat transi uionem sacerdoti , prophetatam & factam quo ad ordine, tui a s cundum ordine Melchisedec,& non secundum ordine Aaron ex hoc ipso se transsatu est sacerdotiu ex tribu Levi in tribu I da. uati festum est enim quod ex Iuda Oriussit dominu nosteri. in qM. pro, se qua ribuni de sacerdotibus.pro,sacerdotio, Dabes lac tus est. Moyses enim solum in tribu Levitica sacerdotium disposuit. Et amplius adhue manivis es. Antequam copleat argumea rationem inchoatam ex illa particula secundum ordine Melchisedec,cofirmat idem ex adiuncta particula in aeternum: dum dicitur: Tu es sacerdos in aeternum. ut utraque particula manis stata compleat rationem. Si secundum similitudinem Iutelchisedec exurgat abus sacerdos qui nou secussum ieram mandati carnalis factus ι, T. Lex Moysi appellatur lex mandati carnalis, quia mandat ea quae carnalia sunt,oblationes pecorum, purificationes carnales
di huiusmodi.& iam dictum est i iste alius sacerdos non est factus secundum legem Moysi: utpote in tribu Iuda.JUsecundum
irtutem. pro, potentiam. bo,biliv. E regione legis mandati carnalis locat potentiam vitae insolubilis: potentiam contra legem,vite insolubilas contra mandati carnalis. Quod intelligi tur ad literam quoad efficaciam sacerdoti j, quia habet potentiam conferendi vitam immortalem: quum sacerdotium Leviticum ad carnalia & terrena haec in terra promissionis ordin tum esset. Contemtur enim. in Psal tos. Quoniam. pro,quod, tis es sacerdos in aeternum secundum ordinem Arelchisedec.V tranque particulam simul attulit. & ad complendam rationem se conuertita 'probatio quisem sit praeced.ntis mandati,prv:er eius imbecillitatem in iuutilitatem. nihil enim ad perfectum adduxit leae. Inchoaverat rationem: si perfectio perfaceta otium Leviticum erat,quia sub
ipso lex data est,quid neceste fuit surgere altu sacerdotem & alia 'legem Z Reddit modo ratione quare necesse fuit surgere aliam legem: quia scilicet ad persectione non ducebat lex cum suo socerdotio. Est itaque sensus prophetante scriptura nouum s cerdotem in aeternu secundum ordine Melchisedec,fit reprobotio praecedeatjs mandati, legis scilicet Moysi,no 2, iuerit mala,
840쪽
sed quod fuerit infirma & inutilis .infirma quidem,quia non potest iustificare,quia non confert remistionem peccatorum: inutili, aute, quia no introducit in aeterna felicitate. Unde & utriusq;
ratione reddens dicit: na lex nihil adduxit ad perfectu: hoc est,nihil adduxit ad perfectione ut iustitiae in hac vita,& nihil adduxit
ad pei sectionem patriae immediate post hanc vitam. In rodM-ctio vero milioris Dii. supple fit prophetando , Tu es sacerdos in aeternum secundum ordinem Melchisedec: utpote spei non te rae promissionis,sed aeternae patriae per sacerdotium enim Christi haec spes introducta est imis melioris spei resurrectionis porum,quam per Christi Lacerdotium sumus explicite consecuti. Per quam Iroximamus ad deum. E regione inutilis dixit meli ris spei: e regione vero infirmi dicit, per quam proximamus deo- spe enim iustificans propinquos nos reddit deo secundu spiri tu in hac vita:& eade spes est melioris bom patriae scilicet coel si . Et quantum est non sine iureiurando. Prosequitur vel ba Dauidica quoad illam particula,iurauit dominus. Atiu quidem sine
iureiurando sacerdote adli junt. hic autem cum turriurando per eu qui dixit ad illum iurauit dominus non poenitebιι eum,tis es sacerdos ιπαtmium. Deest,secundum ordinem Melchisedec.& superfluit eu.
Ivlautum melioris te lamentis Onsorfactus est Iesus. Sentelia est clara P quanto est dilierentia inter Iesum & sacerdotes Leviticos in hoc p illi sine iureiurando,cu Iesus iureiurando factus est sacerdos in aeternum, tanto ex ipso iureiurando adhibito factus est promissor melioris testamenti. Iusiurandu enim ad firmitate promissionis haereditatis melioris spectat. si Quod aute dicit per eu qui dixit ad illu,iusiurandu significat per deu .Et qui dixit ad illu,refertur ad Tu es sacerdos in aeternu secundu ordine Melchitedec. Et alis quidi plurEssu Tibunt sacerdotes. successive. Idcircos od morte prohiberemur permanere: inc autem. Iesus. Eo quod neutinaternum. vivens in ternum.Sempiternum habe acerdotium.
abique successore.Aduerte quod prius tractauit Iesum sacerdotem in aeternum quo ad efficaciam sacerdoti j.modo autem tractat eundem facerdotem in aeternum secundum vitam ipsius sacerdotis. Et hinc deducit, Unde oe saluare in perpetuum potes. Dictio interpretata in perpetuum,dicitur magis sonate ad plenu. ccedens per semeli uni.pro,accedentes per ipsum, ad deum :se per πιuens ad interpellan sum pro nobis. pro,ipsis. Ex hoc quod manet in aeternum,iequitur quod potest accedentes per ipsum ad
deu,saluare plene: utpote semper vives ad intei peliadu pro ipsis