장음표시 사용
881쪽
t ones variis incideritis. Tentationes exploratiuae sunt virtutum animi:& ex suo genere tristitia natae sunt inferre. Et propterea Iacobus materiam tristitiae vertit in gaudium, monens ut tristitiam existiment materiam gaudij. Et rationem subdit, Scientes quodprobatio dei νestrae,patientiam operatur. Materia gaudi j est, acquirere virtutem patientiae, & quas nominauit tentationes, modo nominat probationes fidei: examinant enim fidem animi quemadmodum ignis examinat aurum. Et huiusmodi ex minatio quoniam afflictiva est,operatur patietiam materiam patientiae ministrando quantum est ex genere operis. Ex parte vero dei operatur patientiam,illam infundendo. Patientia auteum perfect Mn habet.pro,habeat,ut tu perferiἱi integri tu nullo deficientes. Ne sorte quaereres quae materia gaudi j est acquirere patientiam ,explicat excellentiam ipsius: dicendo,quum ipsa habeat perfectionem operis ad hoc, ut sitis perfecti & integri. Quia patientia non in operando, sed in patiendo consistere videtur , ne hinc errares attribuit patientiae opus,non qualecunque sed perfectum. Et est sermo de opere animi quod intus est. Non enim est pati & patientiam habere: sed patientia adiungit pati actionem animi, voluntarie tolerantis quod patitur, imo etiam cum gaudio tolerandi quod patitur. Ibant enim Apostolia conspectu concilij, gaudentes quoniam digni habiti sunt
pro nomine Iesu contumeliam pati. Tantam autem persectionem operis habet patientia, ut praestet homini possidere proprium animum,quod plus est, quam possidere imperium olim Romanum. Vnde & dicit, & ut sitis perfecti & integri . Pers ctum opponitur imperfecto, & integrum opponitur mutilo. utrunque praestat patientia,& persectionem vitae, & integrita tem virtutum, & quod plus est,praestat in nulla actione neces.saria deficere. Si qωis autem mestrum indiget sapientia. yro,si cui vestrum deficit sapientia, postulet a deo. pro,postulet ab eo cui dat deo. Dixerat patientiam habere opus persectum,ut in nullo deficiamus ,& quoniam hoc contrariam videtur habere experientiam , dum contingit patientes in aliqua actione deficere, ideo de ea virtute a qua saepius contingit deficere, & quae diis cillime impetratur, subiungit modum habendi. et Specialiter quoque meminit tapientiae:quoniam quavis affectus plenus sit patientiar,intellectus tamen carere potest sapientia. Ait itaque: Dixi in nullo deficientes,quia nec in sapientia permittit deficere:si cui tamen deficit sapientia quod potest contingere ex mia
882쪽
nus persecta patientia postulet a deo qui dat. omnἰbiu assu ter-pro,simpliciter: non improperat, dabitur ei. Adminiculo ora
tionis impetrandam docet sapientiam. Et est sermo de sapientia circa regulam vivendi & operandi. et Quod autem dicit re non improperat seu exprobrat, intelligendum est quantum ex parte dei nam ex parte ingratorum testatur scriptura quandoque exprobrare beneficia collata. Festulet autem infide,nihil haesitatis. pro, diiudicans. Ex sententia Domini in euangelio sumptum est hoc.oportet enim petentem no discernere ex parte dei potetiam ac misericordiam qui enim potentiam aut misericordiam dei metitur in suo affectu aut intellectu, minus confidit. Qui autem bastat. pro,diiudicat, milusfluctui maris:
qui a vento movetur circunfertur . pro , iactatur. Animum diuersorum iudiciorum circa potentiam aut gratiam dei assimiselat mari fluctuanti a ventis agitato & iactato:est enim talis animus haesitans, & diuersis iudiciis huc atque illuc impellitur. Et
de eo subiungit, Non ergo. pro,non enim ,existimet Lemo ille qhia accipiat. pro,accipiet. aliquid a domino. utpote indispositus ad impetrandum. Vir duplex animo, inconstans eri tu omnibu3 vos suis.
Manifestat indispositione haesitantis ad impetrandum relative ad deum ex dispositione animi duplicis ad alia opera. Videmus enim quod homo duplex animo hoc est,tanquam habens duos
animos: alterum inclinantem ad hoc,& alterum inclinante ad cotrarium inconstans est in omnibus viis suis:pro quanto in
do ad istam viam,modo ad aliam tendit.simile enim quid contingit in animo postulantis haesitando a deo. et At si obieceris perpaucos inueniri postulantes absque omni haelitatione, scito donum dei esse postulare nihil haesitado,quod nullus nouit nisi qui accipit. α Quod autem Iacobus dicit. los non haesitantes impetrare dicendo,nὼ enim existimet homo ille P accipiet aliquid a domino intellige quantum est ex parte orantis:nam di- Minae misericordiae largitas non est alligata his regulis:vnde in euangelio stipplet homo ante Iesum,eredo inquit domine,adiuva incredulitatem meam, Glorietur ante rater humilis in exalaiatia. ne.pro,sublimitate,sua iura ante in tamilitate. pro, humiliati re. G.Declarauerat gaudiu in tetationibus ex lucro vii tutis pa .
mentiae, &c. modo declarat illud idem gaudiu relative ad contrarios status hominum:paupertatis scilicet de diuitiatu. Et qua debui siet dicere saudeat aute,plus dicit, dicendo glorietur a
tem frater Christianum quemlibet appellat fratiem humili si hoc
883쪽
hoc est abiectus propter paupertatem humilitas no est hic nomen virtutis, sed coditionis in sublimitate promissa sibi in re testi regno: d tu es aute glorietur in humiliatione sui, hoc est ,ducontingit ipsum humidiari,deiici,& cadere a statu diuitiaru ob aliquam tentationem,& non in diuitiis. Quoniam scut Alfeni transbit. Haec omnia quae subiunguntur de caduco statu diuitum,tendunt ad hoc quod diuitit no sunt materia gloriationis, sed humiliatio propter fidem & virtutem. Exortus seminsucum ardore ,Varefecit fumum et oesos eius decidit, O decor vultus.
Pro, aspectus, seu speciei est enim sermo de aspectu pas, iue. mim de per t. Ita C diues in itineribuιμμ marcescet.Beatus viro usfert tentatione. Dixerat quod diues glorietur in sui humiliati ne,extendit modo ad omnes quod vir qui suffert tentatione, est beatus. Dicendo suffert,sortitudinem significat,ad disserentiam succumbentis. Et est sensus: qui sestert tentationem : hoc est qui non succumbit tentationi, sed sortiter tolerat illam. Et est se ino de beatitudine hic in spe,& in futuro in re. Tetationis autenomine afflictiones quascunque comprehendit, tam internas quam externas: siue sensui siue rationi rectet cotrariae sint. Quoniam quum probatusfuerit. Examinatur homo priuatione rerum, afflictione person ,& amictione incitantiu ad ea quae sunt contraria rectet rationi: affligui enim de non parum rectum animii, incitantia intus vel extra ad ea quae sunt cotraria rectet rationi.
Vnde de de Lot Petrus Apostolus dicit,habitas apud eos qui animam iustam iniquis operibus cruciabant. Accipiet corona vitae , quam repromisi dem diligentibu e.Nemo quum tentatur, dicat suo
tentabilis,est malis. hoc est,deus no potest tentari malis. Ipse enim. pro, autem seneminem Vtrunque negat Iacobus a deo, scilia Ut tentari Sc tentare. Et primum quidem verum est, quantum est ex parte dei mam ex parte nostra tentamus quandoque deu: contra illud praeceptum, non tentabis dominum deum tuum. Alterum autem videlicet quod deus neminem tentat quanuis eadem ratione velificari possit quia deus ex parte sua nemine tentatmon enim indiget tentationis examine ad notitiam an morum de eventuum prosequendo tamen intentionem authoris sensus est quod ipse nemine tentatiormaliter loquendo, tentatione ad peccandum. De hac enim e regione subiungit, nussusque Nero tentatur a cocupiseetiasua ab radiso ia Z .pro inesecatus.Dcberct tamen esse participia passiua praeteriti temporis,
884쪽
quibus caremus.Vbi clare patet m de tentatione ad peccandum& de tentatione interna est sermo: nais tentauit deus Abraha, sed non ad peccandum:& Iesus tentatus est ad peccandu a diabolo,no intercedente propria Iesu concupiscentia, sed externa tantum tentatione.Appellatur autem concupiscentia appetitus boni vel apparentis boni: mediante siquide huiusmodi appetitione tam diabolus quam mundus quam caro nos interna putis attentatione. Vbi & recole eiusdem rationis esse appetere bonum & sugere matu: ut intelligas concupiscentiet nomine utra. que appetitionem comprehendi nominatam tamen i bono,r tione cuius displicet malu m verum,uel apparens. Et duplex ossicium cocupi sicenti describitur, abstrahere & inestare: abstrahere quide a recto: inescare aute ad delectabile seu utile. Et utrunque utinam no experiremur. Teinde concupiscentia quum concepenti. Praeteriti temporis est conceperit. Ad si litudine concipientis describitur animus concupiscentia distractus & inescatus. Si enim concupiscentiam tanqua semen sustipit ex quo velut concipiat prolem intentam a concupiscentia quod est quu animus conformis est cocupisceti :& haec proles delectatio est seu consensus. Paralpetarat . Recto ordine progreditur post conceptionem describens partum: mediante enim concepta delectatione
parit peccatu. Peccutum νero quum consummatus irit generat mortem. aeternam.Generat aute meritorie. Nolite itaque errare. pro ,
ne erretis fratres mei dilestis,imi. pro,dilem, attribuendo deo v stras tentationes. Omne dati; optimum pro,omnis donatio bona, er omne linum perfecti m desursum est, defendens a patre luminum. Non suffecit Iacobo declara illa unuquenq; tentari a propria concupiscetia,ad manifestandum deus neminem tentat, sed adiecit quod deus est actor omnis boni: ut e regione contrariorum effectuum appareret intentu. Effectus tentationis dixerat peccatum & morte:effectus dei modo dicit omne donationem bonam,dc omne donii perfectum,ut ex his appareat deu neminem
tentare,nemine incitare ad peccatum de mortem aeterna: sed mconuerso omnem donatione bonam ad differentiam donati num malarum quas nos facimus & omne donum perfectum ad differentia imperfectionum: quales sunt imperfectiones significatae nominibus peccatoru e sursum, e supernis manat, de stendensa patre luminu. Rationem tangit emanationis bonorum a deo,dicedo a patre luminum. Genitor siquidem luminuno est genitor tenebrarum,sed luminu: omnia autem dona bo-
885쪽
notum,&c. radi j quidam sunt diuini luminis. Apud quem nou
bratio. Dixerat a patre luminum,& quoniam pater luminii sensibilium sol, facit tenebras dupliciter primo tuo motu diurno: hac enim transmutatione locali facit ψbi fuit dies noctem,& e- conuerso: deinde conuei sione ex tropicis cancri & capricorni variat obumbrationem aestiuam & byemalem ctraque mutationem Iacobus excludit a deo patre luminum. ne putaretur quod esset pater luminum quemadi nodii Ibi sensibilis,& suis traimutationibus faceret tenebras & varias umbras. Et propterea disecit apud quem non est transmutatio, tuo ad primu ,nec conuersionis obumbratio,quo ad secundum. Modum autem quo descendunt ab isto patre luminii donationes bonae & dona perfecta subiungit, Voluutarie enim pro, volens, progenuit nos verbo --ritatu,vismiis miti mal quod pro primitiae qua da, creaturae. Procreaturarum, eius. Ecce modus quo descendunt lumina a spirituali patre luminummon natura, sed voluntate progenuit nos , secundum esse gratiae,verbo veritatis. Datiui casus eii explicans
ad quid geniti sumus secundum esse gratiae: videlicet ad verbum
veritatis credendum,amandum, sectandu,opere implendum ac
propagandum. Non tumus progeniti ad fabellas, sed ad sermonem veritatis,ut simus quaeda primitiae: hoc est inter creaturas stimatio, pretiosi,grati velut primitiae. Et rursus quonia primitiae offerebantur deo, ut offeramur deo tanqua primitiae omniucreatura ru. Scitis fratres mei. pro, itaq; fratres mei,dilecTU'inu .pro, dilecti sit aute omnis homo velox ad audiendum,tardus ad loquendum, O tarditi ad iram. Superduit autem. Dixerat i genuit nos verbo veritatis ut stimus primitiae creaturarii eius, & propterea inde' inseri dispolitiones ad verbum veritatis Quaru prima est vel citas ad audiendum,secunda tarditas ad loquendu,& tertia tarditas ad iram. Ira enim νι mustitiam dei non operatur. Ab ultima
dispositione incipit singula tractare. Et quonia ira appetitus est vindictae quae actus est iustitiae,ideo ne quisqua putaret ae ira coformis estet verbo veritatii utpote executrix iustitiae clare dicit i ira viri,ad differentiam irae diuinae,non operatur, hoc est non exequitur,iustitiam dei. Deus enim non ordinauit iram hominis ad exequendam diuinam iustitiam sed ad hoc ordinauit iudices. Propter quod abucientes omnem immunditiam O abundantiam malitiae in mansuetudinesuscipite insitum verbum quodpotes salvari animaι ν Ur . Ordinate tractat de ira hominia. Prius enim
886쪽
exclusit ab ea bonii executionis diuinae iustitiae: modo explicae
mala illi annexa: videlicet immunditiam seu sol des, proculdubio animi,& exuberatiam seu superfluitatem malitiae. Ira enim utrunque malum habet au nexu znam de sordidat animum οὐ sastando rationem, & accendit voluntatem ad malum proxumorum: quod significat malitia abundans seu exuberans ad perniciem aliorum. Et quia irae ut est nomen viiij contraria est mansuetudo,ideo abiectis iis quae sunt viiij irae, aptissime su iungit in mansuetudine suscipite verbum insitum. Ideo de ira tractat,quia impedit susceptionem verbi veritatis insiti, ad disserentiam verbi congeniti. Verbum veritatis congenitum n
bis est quicquid naturali lumine cognostere sufficimus: verbum autem veritatis insitum est quod de foris insitum est verbum fidei, verbum euangelicum: ad quod non sufficit naturale lumen , nisi adiutum lumine insito quod est lumen diuinae gratiae. unde de hoc verbo subiungit quod potest saluare animas
vestras. Vore autem fastores verbi, non auditores tantum.
Superfluit tantum: qua nuis subintelligatur. Prosequitur aliam dispositionem ad verbum veritatis: illam scilicet,sit omnis homo velox ad audiendum.Et explicat de quali auditione loquiatur : videlicet de auditiove factiva verbi veritatis quod audiatur, dc non de auditione pura. Et rationem subiungit, Falle res vosmetipsos. putando quod solus auditus sufficiat. ἁ-ia si quis auditor est verbi G non facibor, his comparabitur viro consideranti vultum natiuitatu suae impeculo.Considerauit enimθ abiit: satim illitus est quali fuerit. Qui autem perni exerit iu DP perfectae libertatis. pro, qui autem prospexerit in legem periectam libertatis. hoc est,in legem persectam quae est libertatis. E regione considerationis propriae faciei in speculo, locat prospectionem sui in legem persectam quae est lex libertatis, quae est lex eua gelica. Est enim lex amoris & libertatis spiritualis. Et e regi ne eius quod dixerat & abiit, & statim oblitus est,dicit. Et pe manserit mea.pro,& permanserit sic, nou auditor obliuiosin factsu , sed 'dur operis, lue beatin in Dicto suo erit. Intellige meritorie e hoc est hie meretur ex facto suo beatitudinem futuram. σι ρομμum putat se reuiosum esse. Deest, inter vos ion refraenans ling ms m se Meductus eorsuum huius vana est religio. Religio munita in immaculata apud deum G patrem haec emmisitare pupilus in mitia
in tribulatione eorum. Tractat tertiam conditionem : videt:cet
tardus ad loqueadum:monstraado quod religiositas sine fraeno
887쪽
linguet vana est:a, si quis secus putat,seducit seipsim .Et e regi ne religionis vanae explicat religione mundam apud deum coastare ex operibus misericordiae.Quod intellige imperative. R ligio enim proprias actiones habet diuini cultus: imperat autuopera misericordiae,eo modo quo una virtus imperat alteri. Et immaculatum se custodira ab hoc seculo. pro, a mundo. Visitationi pupillorum & viduarum annectit Iacobus custodiam hominis ab hoc mundo: eo quod periculosum est pupillorum curam g rere sine aliqua lucri macula, nec minus periculosium viduas visitare absque macula carnis.
F Ratoi mei,nolite inpersonarum acceptione habere.pro,ne in personarum acceptione habeatis, , lem domitii notari Iesu Christi gloria. Quanuis constriti possit diuersimode genitivus Ri
riae, materia tamen,de qua est sermo,inuitat ad construendum cum acceptione personarum. Ita ut ordo literae sit, ne habeatis
in acceptione personarum gloriae hoc est, penes gloriam fidem domini nostri Iesu Chiisti. Acceptio siquidem personarum habetur penes diuersa. Nam quadoque penes magi stratus, qua doque penes opes, quandoque penes honores,&c. habetur. In proposito aute est sermo de acceptione personarum penes gloriam seu honorem praesentem.Inhibere autem fidem Iesu Christi habere in acceptione personarum, est inhibere actione hanc quae est acceptio personarum iungi fidei Iesu Christi. Ac si dis xisset, Nolite in adulterio seu fornicatione habere fidem domini nostri Iesu Christi. Etenim si introierit in conuentum vesrumvir aureum annulum babens in veste candida.pro splendida, introierit autem σpauper insordido habitu: G intendulis in eum qui indutus es xerti praeclara. pro splendida, O dixeritis ei, tu me bis benelavera a tem dicatis, infla illae, aut sede Db scabitu pedum me rum. pro, aut sede hic sub scabellum meum. Nonne iudicatis
apud vosmrii os pro, de non iudicati estis in vobisipsis. Expliacat negationem iudicii personalis. Et est sensus, & haec facie do non estis iudicati in vobisipsis, sed estis iudicati in vestibus ct diuitiis& paupertate. Nam vere aliud est iudicari homines secundum seipsos,& aliud iudicari eosdem secundum vestes splendidas vel sordidas & alia huiusmodi extrinseca. Eifactimuiudues cogitationum iniquarum.pro,malarum. Malas cogita.
tiones appellat pes a re in hominibus vestes & huiusmodi. Et facti estis malarum cogitationum, tanquam dirigetium, iudices.
888쪽
Ita quod dupliciter errastis:& non iudicando homines secunduseipsos,& iudicando secundum malas cogitationes. Audite se tres diiset imi. pro,dilecti, nonne deus elegit pauperes in hoc mundo , diuites in e haeredes regni quod repromisit dem diligentibus se3 τοι
autem exhonorasis.pro,ignominia allacistis, pauperem.Nonne diuitesper potentiam opprimunt vos, ipsi trabunt vos ad iudicia. pro, tri
bunalia nonne ipsi bla phemant bonum nomen quia inuocatum es super τοιὶ hoc est nomen Christi salutiferum. Et haec mala quae de diuitibus Iacobus dicit,ideo dicit quia ex diuitiis tumescunt de
faciunt haec, luanuis non omnes. Si tamen, pro,siquidem , legem
perficitis regalem secundum Icripturam diliges proximum tuum scut teipsum bene facitis autem personam accipitis, peccatum operamini. Diuite honorari ex multis causis prouenire potest, quaru duas tangit hic Iacobus. Altera est ex acceptione personarum: hoc est praecise,quia diuites sunt.Altera est ex lege regia: hoc est, quia sunt praefecti a rege, vel quia sunt nunti j regis,vel quia sic statuit rex: ut patet de Mardochaeo,sic honorabitur quem rex honorare voluerit. Et ex prima quidem causa honorarς diuites, peccatu esie definit:ex secunda autem dicit esse bonum opus. Et ad hoc affert conformitate scripturae, Diliges proximum tuum sicut teipsum. Et intendit i seruare legem regia circa honores diuitum, prouenit in Christianis ex praecepto scripturae,Diliges proximum tuum sicut teipsum .utendo adverbio sicut, propo tionaliter: hoc est,Diliges proximum tuum in gradu,in officio, in dignitate,in priuilegio suo,sicut teipsum in gradu, dignitate. priuilegio. Redarguti a lege quasiιransgressores. pro, & redar guimini a lege tanqua transgrestores. Et est sermo non de lege regia,sed de lege diuina scripta Leuit. 19. & Deut. I. Utrobique enim prohibetur acceptio personaru. Quici lique enim totam legem seruauerit, ostenderit autem in uno adlus est omnium reus. Qua rati ne hoc dixerit,ipse subiungit: videlicet ex identitate legislatoris.Hanc enim identitate clare subiungit. Et ex hac parte qui in uno offenderit legistatorem,incurrit reatu omnium: quo uia contemnit latorem legis omnium. Hic est sensus literatis intemtus a Iacobo. Qui enim dixit, non moechaberis,dixit non occides. Quodsi non moechaberiis,occideris autem facitus es transgressor legis. Metiquimini Cr sic facite tauquam per legem libertatis incipietes iudieari. pro,iudicandi. Loco duarum dictionum,incipientes iudicari,i gendum est iudicandi.Transit ad aliam materiam:videlicet bonorum operu.Inhibuit prius iungi fidei acceptionem persona-
889쪽
rum monet modo iungi fidei bona opera,incipIens a premio &poena suturi iudici j: quod dicit futurii per legem libertatis quoad merita. Et est sensus: Sic loquimini,sic operemini,vi iudicandi tandem secundu merita in lege libertatis. Cosonat hoc sente-ti euangelicae: Esurivi,& no dedistis mihi maducare,& reliqua. haec enim sunt merita legis libertatis,fecundu quae iudicandi sumus. Iudicium enim sine misericordia fet ei qui no facit misericordiam. Misericordia saluatrix excluditur,non omnis misericordia. nam nullum diuinii iudicium caret misericordia aliqua: sed ultimum iudicium reproborum caret misericordia saluatrice eorundem. Et superexaltat. pro, oriatur, misericordia iudicium. pro, aduersus
iudicium: hoc est, misericordia eo sy vincit iudicium, gloriatur aduersus illud tanquam victrix. Et e regione iudici j sine misericordia,locat misericordiam victricem iudici j, ut significetin ima misericordium iudiciu erit sine misericordia, misericordium autem iudiciu erit tale op misericordia gloriabitur aduersus iudicium. Significas per hoc op misericordia vincet exactam iustitia secundu merita, iuxta illud: Non intres in iudicium cum seruo tuo domine, quia non iustificabitur in conspectu tuo omnis vivens. Quid proderit fatres meisi idem quis dieat se habere, opera autenon habeat nunquid poterit Messaruare eum ' De operibus misericordiar est sermo. unde Sc subdit de egentibus,&c. autemstater . pro, aut, soror nudisint . indigeant Ῥi Tu quotidiano, lirat auιὸ aliquis ex Nobis illis,ite in pace,calefacimini. pro,calefaciatis, saturamini: non dederitis aute eis quae necessariasunt corpori.procviubio
operimenta. Quid proderit' Sic fides si non habeat opera, mortua est insemetipsa. pro per se hoc est, sola Sed dicet quis, tu sissem habιs,
O ego opera habeo. Ostende mihi em tuam sine operibus. pro,ex operibus,tiu .Quasi dicat non potes ex Operibus tuis utpote carens illis ostedere mihi illam.Fides enim intus latet. Et ego seu lamissi ex operibus meis fidem meam. Tu credis quod unus est deis,3 benefa- eis, daemones credunt. Solam fidem minoris pendendam,multipliciter Iacobus ostendit, inter alia asserens quod fides comunia est etiam daemonibus. Et est verum, loquendo de ipso actu credendi. Daemones enim coacti ab euidentia miraculoru quae ipsi cernunt fieri a Iesu Christo,& apostolis,&c. Credunt velint no lint verum essem verbu caro factum est,&c. Et quo ad hoc Iacobus verum dicit m fides communis est etiam darmonibus sed nos voluntarie crevimus illi aute inuiti. Vnde de ipsis subditur: Et contremis uni. quod est inuiti. Vis autemscire O homo inauis quoniam
890쪽
Ham pro quo J. Messiue operibus mortua s3In ealce huius ea pItuli ipsemet declarabit hoc. Abraham pater nor re nonne ex operi ἐοι Afraim en, erens Isaac filium si um super altare Viges quoniam .pro,cliabd Mescooperabatur operibus illius , Cr ex operibu mdes consummata esὶ Etsuppleta,pro impleta,estscriptura licens: Credigit Abraham dis, er reputatum euel illi ad iustitiam: O amicu, dei appellatu, en. Aduerte hic prudens lector quod Iacobus non sen tit fidem absque operibus mortuam esse.&α quoniam constat nos iustificari per fidem etiam sine operibus:vt patet in infantibus baptietatis, & in adulto baptietato si statim moreretur in sed sentit fidem sine operibus, hoc est, renuentem operari, esse mortuam, esse vanam,& no iustificare. Et recte sentit,quoniam fides quae non est parata operari, mortua est. Suapte enim natura operatur per dilectionem: ut Paulus dicit. Quod ergo Iaco-hus assert verbum,Gene. is .credidit Abraham deo, ad hoc assere quod credidit paratus operari. Et propterea dicit quod in opere
oblationis filii impleta est scriptura: loquens de fide Abrahae parata operari. Impleta,inquam,est quo ad executionem maximi operis ad quod parata erat fides Abrahae.Nec contraria tur sententia bare sententiae Pauli ad Roma. docentis ex fide non ex facti, hominem iustificari: quoniam Paulus loquitur de factis se- eundum se, ὀ regione distinctis a fide: Iacobus autem loquitur de factis, ut sunt fili j dei. Vterque enim verum docuit:paulus quidem φ non factis moralibus caerimonialibus, aut iudiciali bu,seeundum se, sed fidei gratia iustificimur: Iacobus autemor non fide sterili, sed fide Recunda operibus iustificamur.vnde
patet contrarias non esse eorum sententias. Videm igitur quod eae .pressu, iustificatur homo, non ex de tantum. Similiter Illaab meretrix mune ex operibus iustificata estoscipiens nuntios ct alia ita ei hiens. pro,emittens sicut enim tardius Destiritu mortuum es , ita
es sine operi η mortua en. Appellatione spiritus non significa tur anima, sed halitus seu flatus. Et apte comparat opera flatui. quemadmodum enim corpus animalis si non spirat mortuum est ita fides si no parit opus,mortua est.Flatus siquidem est essectus corporis vivi: & similiter operatio est proprius essectus fidei vivae.Vnde apparet quo sensu superius dixerit fide fine operibus mortuam esse: non quod sentiat opera esse formam fidei,
sed quod sentit opera esse eo omitantia fidem , sicut halitus