Cursus theologicus ad usum Tyronum elucubratus, & in quotidianis prælectionibus a R.P. Dominico Viva S.J. sacrae theologiae professore suis auditoribus traditus ... in lucem publicam editus a D. Ignatio Viva auctoris nepote. Pars prima octava De divi

발행: 1716년

분량: 445페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

debentur gratiae speciales propter bonam operati nem esticaciter intentam,ad quod instinctii naturae imclinamur er 'o revera bona operatio praede finitur. Aliter quomodo Apost diceret Non es currentu, ne-eνolentis . sed inserentu Dei: Qui habet , quod naci si i Quomodo Augstu lib. de Pr destinatione

Sanctorum W a. adeb commendaret illam Cypriani sententiam. In nullo gloriandum , quando nostrum nihil

est Quomodo verum esset illud Augustini apud D. ThOm. qu. 3 rr, . nullus fit satrus is quem Deus volueri salaare o ideo rogandiu est ιε'est quia Arelit,

necesse est esse

VIB. Ohic. a. Si Deus conferendo auxilium efficax,necessario illud in omni providentia conferret ex amore,& motivo efficacia praefiniendo actum bonum. juxta dicta in prima Conclusione , connaturalius

conferret qua essica secundum quid , ita ut essicacia auxilii,&bona operatio ribui debeat speciali Dei benevolentiari sequeretqr, quod Reprobi carerent sussi. cientia ad bonam operationem;sequela est absurda; ergo id unde sequitur. Probatursequela, quia qui caret eo,quod est necessarium ad salutem,caret sussicienistia ad salutem , Reprobi carerent speciali Dei benevolentia, quae habetur per praefinitionem bonae operati nis,& haec est necessaria ad saluteis ergo carerent alia quo ad salutem necessario. Probatur secunda pars minoris Necessaria est ad salutem bona operatio, ad bonam operationem necessaria est specialis illa benevolentia,& praefinitio, ergo isthaec praefinitio, qua carent Reprobi, necessaria est ad salutem. Rel'. ego sequelam. Ad probationem dico, abs.ue speciali illa benevolentia dari auxilium sussiciens, eu sussicientiam ad bonam operationem,&ad salutem. Verum quidem est, quod ad salutem bona operatio sit necessariae , quod praefinitio bonae operationis ne .

142쪽

. Quasti III. Num detur Gratia, c. I 3 seessaria sit,ut ponatur bona operatio; at nec ipsa bona operatio,nec ejus praefinitio est necessaria,ut possit na operaria poni,& ut habeatur suffcientia ad salutem Quod est dicere necesse est, quod nonponatur bona operatio,si non ponitur ejus praefinitio; at non per hoc bona operatio non polrrit poni. Sic praescientia ab aeterno de peccato Antichristi est necessaria , ut sit in tempore peccatum Antichristi; at non est necessaria ut possit esse peccatum; nam si Antichristus bene opere-'rur,adhuc poterit peccatum ponere, tunc non daretur praescientia de peccato.

Ut hoc altius percipiatur , sciendum ex Angelico

I. p. qu. q. art. ι . ad 3 aliquas propositiones essens cessarias necessitate dicti, quin sint necessarne necessitate rei, ut sunt, gr. istae situm a Deo necesse est esse Praedestinatin necessario salpabitur dcc Sensus enim est.

haec dicta esse necessario vera , videlicet res scitur a Deo; ergo erit necessario Res tamen ipsa , quae scitur, non est necessaria; nam quod scitur a Deo, quan vis necessario erit, potest tamen libere esse. Ita in casu nostro in hac propositiones carentem auxilio essic

ci, aut pciefinitione impossibile est bene operari, habetur impossibilitas diisti,non rei Sensus enim est,

hoc dictum esse necessario verum Datur carentia auxilii essicacis ergo necessario non dabitur bona operati, seu Impossibile est,bonam operationem coexistere cum carentia auxilii essicacis incut impossi bile est, bonam operationem Antichristi coexistere cum praescientia de peccato; at non proinde impossibile est, quod ponatur bona operatio, posito auxilio inessicaci, aut posita praescientia de peccato: Aliud enim est cum auxilio in Scaci bonam operationem non posse componi quod est verum, aliud vero non posse poni, quod

est falsum '

143쪽

ν, Pars III. Dist. II. De Gratia, eH. auxilium xessicax,confert quodcumque aliud escara ergo si confert auxilium Aecamore, motivo efficaciae, dicendum, quislconserat illud qua essicax timpliciter,non qua ficax secundiim quid Probatur conis

sequentia. Nam in tantum volens essicaciter emere domum V. g. centum aureis non est paratus solvere mille, quia non ea facilitate,&commoditate solvuntur mille. quam centum;sedDeus eadem facilitate confert auxiliuordinarium , ac extraordinarium ergo si paratus est dare quodvis aliud ordinarium,erit etiam paratusta

re extraordinarium.

Rel'. nego consequentilam. Sicut enim Deus eadem facilitate secundat rerum exigentias , ac patrat miraculi sed non proinde dicendum , quod hic, & nunc patret miracula citra rationem positivam cita eadem facilitate dat auxilia ordinaria,&extraordinaria, sed non proinde ptiesumendum , quod quando confert auxilium ericax ordinarium esset collaturus alia non solum ordinari , sed etiam extraordinaria , si illud praevideretur inessicari Sic etiam adem facilitate Verbum incarnatur ad offerendam condignam satisfactionem pro mortat ac pro veniali,sed non est praes mendum , quod incarnatum sit eo animo, ut si defuissent mortalia,adhuc incarnatum fuisset propter V Iualia, Ratio a priori est, quia Deus semper facit optimum. probabiliter etiam necessitatur moraliter adoptimum; atqui optimum est,quod miracula raro pauentur,& quod auxilia extraordinaria rar,confera tura ergo dicendum,de facto Deum plerumque secum thre rerum exigentias, laro admodum conferre auxilia extraordinaria,prout .g. contulit D.Paulo,ut o

verteretur. Propterea cum connaturalitas voluntatis

ficacis serat ita eligi medium A conducens ad fine eia sicaciter intentum , ut si illud non praevideretur es. ac, timetur allud ejusdem ratioriis , non ero

dive

144쪽

di res rationis,& extraordinarium, dicendum de facto, ita a Deo conferri auxilia Ecacia, cum volunta te scilicet sive formali, sive virtuali dandi alia essicacia ejusdem rationis, si ea praeviderentur inessicacia.Qua re ad Prob. Consieq. n maI. vera causalis est , quia id

Utrum Praedesinitio conbequem adscientiam meaeam tum inessendo , tum in operanda cohaereat cum libertate actus Praedefiniti

L Λ Ggredimur nunc extricare Gordianum nodum; Quomodo scilicet conciliari possit infrustrabilitas Divinae praedefinitionis cum libertate consensus praedefiniti Triplex datur Praedefinitio actus liberi apud Scholasticos Prima est omnino independens ascientia media; & hujusmodi est decretum praedeterriminans Thomisticum in decretum condeterminans Scotisticum utrumque enim independenter ab omni usu scientiae mediae intendit, actum voluntatis creatae,&hujusmodi decreta non cohaerere cum libertate actus praedefiniti,non secus ac ipsam praedeterminatiOnem condeterminationem ostendemus Disputa tione sequenti. Secunda est Praedefinitio consequens ad scientiam mediam tum inessendo, tum in Operando iri haec est decretum intentivum actus boni, quod a Deo non ponitur, nisi post scientiam mediam de eodem actu ; unde scientiam mediam praesupponit haec praefinitio,& antequam sit, & antequam operetur, seu antequam conserat auxilium praevisum efficax ; de hac quaerimus in praesenti Tertia est Praedefinitio actus boni,quae antecedit scientiam mediam in essendo, sed consequitur in operando,, hujusmodi est decretum,quodint odit actum bonum, antequam consulat

145쪽

33M. Pars III. Dist. II. De Gratia, ct . scientiam mediam, sed non confert auxilium, seu non operatur, nisi post consultationem scientiae mediae Quare Praefinitio consequens dicit Volo consensum

per auxilium , quod praevidi per scientiam mediamessicax Praefinitio vero antecedens dicit, Volo consensum per auxilium, quod post consultationem scientiae mediarinvenero emcax De hac securida priefinitione agemus in quaestione sequenti. Quaerimus nunc, An praedefinitio consequens evertat libertatem

actus praedefiniti ut appareat quomodo essicacia gratiae concilietur cum libertate arbitrii Ratio dubitandi est quia praedefinitio ista, quamvis consequatur ipsum a stum sub scientia media, atque adeo intentionaliter sit posterior actu praeviso, non secus ac revelatio de peccato D. Petri est intentionaliter posterior ipso peccato praeviso physice tamen est causa mediata actus boni;cum sit causa auxilii; quo actus immediate causatur:unde praedefinitio est aliquod antecedens ipsum actum,incompossibile cum omissione amis,& ideo videtur esse libertatis eversiva. II. Dico I Necessitas quaecumque mere consequens

nullatenus laedit libertatem actus; si hic prodeat aprincipiis indifferentibus ad utramque partem contradi

Prob. Necessitas , quae consequitur ad actum, non immutat intrinseca constitutiva actus atqui si actus prodeat a principiis indifferentibus est intrinsece liber ergo necessitas consequens ad talem actum non laedit ejus libertatem intrinsecam, si hic prodeat a principiis indissereatibus Hinc qui peccat, libere peccat,quamvis ex suppositione quod peceet, non possit non pe eare; c quamvis ex suppositione praescientiae peccati , vel revelationis de peccato necessario peccet quia omnis ista necessitas est mere eonsequens , Inde peccatum est quidem necessario sed non necessarium,

nisi

146쪽

quos. IV De Prad Uitione, c. II 'nisi solum necessitate consequente, non antecedente seu,ut loquitur Angelicus,necessitate dicti,non nece sitate rei,prout explicavimus quaestione superiore. Confirm Deus libere decernit ponere Mundum, &cognoscit scientia visionis hujusmodi decretum ex suppositione autem talis scientiae non potest non esse hujusmodi decretum, &tamen est liberum ergo impossibilitas seu necessitas quoties est ex suppositione leu consequens, non laedit libertatem quamvis enim praescientia .g de peccato Antichristi,tempore praecedat peccatum logice tamen ad illud consequitur; de ideo dicitur esse logice, Mintentionaliter prius rasto nonnulli per abusum vocabuli dicant esse etiam nati3ra prius per hoc scilicet, quod peccatum pro tali tempore existens sit conditio necessaria , ut consurgat in Deo ab aeterno praescientia de illo. III. Dico secund&omnis necessitas merὸ consequens ad actum liberum est impedibilis saltem indirecte a potentia libera proxime potente ponere illum,ac ejus omissionem; v.g. Antichristus, qtii ita peccat, ut possit non peccare, potest impedire indiructe praescientiam de suo peccato; cum necessitas hujus praescientiae sit merὸ consequens ad peccatum, quod pro tali tem-psre libere ponetur.

Probatur. Qui potest impedire A, potest etiam impedire quodcumque consequitur ad A sed Antichristus, g peccans potest impedire, seu non ponere pe eatum ergo potest impedire indirect praescientiam de illo quodcumque ad peccatum eonsequitur Sic qui impedit approximationem ignis ad stupam impedit etiam indirectὸ combustionem stupae,quae ad

approximationem consequitur. Et sane quomodo potest praescientia Dei evertere libertatem peceati Anti-ehristi DNam si ego videam Petrum libere currentem. visio mea,esto sit ineopossibilis cicarentia cursus,non aufert

147쪽

aufert libertatem currendi, praecise quia ad cursum consequitur;atqui etiam praescientia,quamvis tempore praecedat , consequitur tamen ad peccatum logice haut sit verum dicere, deo Deus prae scit peccatum quia Antichristus peccat ac non e contra: ergo neque

praescientia evertit libertatem , atque ade est impedibilis indirecte. IV. hic Non datur potentia impediendi praeteritum ergo non potest Antichristus impedire praescientiam de suo peccato, atque adeo necessario peccabit. Antecedens communius admittitur a Philosophis,

&Theologis juxta illud quod dixit Agatho apudPhilosophum 6. Eth. . ' Hoc etiam ipse Deus, solque carere videtur,

Infectum ut faciat quod1 actum est, atque peractum; Unde vulgo dicimus: Factum infectumfleri non potest. Respond.Licet non detur potentia impediendi printeritum directe, potest tamen impediri indirecte,impediendo scilicet illud, quod nunc positum est deter.

minativum, seu conditio requisita, ut ejus praescientia fuerit ab aeterno. Eodem modo posita revelatione Christi Domini de peccato D. Petri hic poterat non peccare,vi sic indirecte impedire,ne fuistet revelatio, quae ad praescientiam consecuta est quamvis non po- tuerit D. Petus directe praescientiam,vi revelationem

impedire. Illud axioma Factum infectum seri non potest, facit sensum quod in sensu composito, quod aliquid sit praeteritum, semper erit praeteritum; non vero. quod non detur potentia indirecte impeditiva, ne tu lud fuerit praeteritum. Quare solum datur impotentia oomponendi non praeteritum cum praeterido, non vero impediendi indirecte, ne quid fuerit praeteritum. Neque dicas, hoc idem competere futuro;unde eodem modo repugnaret futurum fieri non futurum,ac praeteritum fieri no praeteritum, doc sequenter eo' dem

148쪽

urasti IV De Pradefinitione, sec. I Idem modo daretur potentia adfuturum .is ad prae

teritum.

Nam contra est, quia futurum potest impediri directe,praeteritum vero nonnisi indirectes ergo disparratio de utroque. Deinde praetetitum in eo sensu non potest non esse praeteritum quia ex suppositione,quod semel fuerit,semper erit m aeteritum contra veros turum ex suppolitione quod sit futurum, non semper erit futurum Nam postqvana erit, incipiet esse pneteritum Denique futurum non potcst non esse sui rum ex hypothesi, quod sit futurun , ita tamen, ut haec conditio sit pui incanda contra vero praeteritum

ita non potest non esse piaeteritum ex suppositione . quod fuerit praeteritum, ut haec conditio ut jam purificat atque adeo praeteritum absolute non potest non praeteritum, quia conditionatum, purificata con ditione, evadit absolutum futurum ver,non potest non esse futurum solum conditionale, hoc est ex su positione, quod erit Ex quibus pater, in quo sensu ab-1olute dicimus non dari potentiam ad praeteritum. Dico tertio. Scientia media v. gr. de consensu Pstri sub auxilio A, quamvis dirigat Deum ad dandum Petro auxilium A, sit in priori ad talem consensumih statu absoluto positum, adhuc est impedibilis indirecte a vvluntate Petri,nec hedit libertatem consensus. Concllisio quoad primam partem , quod scilicet seientia ista 'edia dirigat Deum ad avdum Petiis anxilium A, ii possit obtinere consensum, patet quia nequit Deus sapientissime decernere, ac praedefinire consensum absque praevia directione scientiae iuediae;

aliter caeco modo decerneret,& decretum exponeretur periculo frustra tionIS.

Quoad secundam ver,partem , quod scientia ista media sit in priori ad consensum, qui ponitur a Petro, etiam paret; nam dirigit Deum ad dandam Petro po-

149쪽

i Pars III Dist. II De Gratia , c.

tentiam proximam ad consensum adeoq; natura prae cedit hanc potentiam proximam, quae est causa consensus;ergo antecedit etiam natura ipsum consensum;

etenim si A est in priori adB de B est in priori ad C, erit etiam Acin priori ad sed scientia media de consensu, utpote dirigens Deum ad dandum auxilium A, est in priori ad hoc auxilium quod est causa , atque adeo in priori ad consensum qui hic,& nunc ponitur;ergo sci entia media de consensu conditionata futuro est in priori ad eunde consensum positum in statu absoluto Quoad tertiam partem, quod scilicὸ quamvὶ ista kientia media in prior sit ad consensum, adhuc sit impeὰibilis indirecte a voluntate, nec tollat libertatem consensus, Probatur scientia ista media ita est orior.

natura relate ad consensum, ut tamen consentus sit

δeterminatione , seu logicὰ prior ipsa scientia media sicut diximus de peccato Antichristi , qudd licEt sit tempore posterius ad ejus praescientiam,logice tamen, seu determinatione estptius hergo voluntas ponens hune consensum, ad quem consequitur scientia media de illo icut potest hunc consensum impedire directὸ, ponendo dissensum,ita poterit indirecte impedire scientiam mediam de tali consensu, atque adeo consensus est liber Ratio a priori est, quia ideo Deus videt per scientiam mediam hunc consensum, quia consensim esset,si daretur auxilium,in non e converso ideo consensus esset, si daretur hoc auxilium , quia Deus videt illum per scientiam mediam;ergo talis scientia quamvis dirigat Deum ad conserendum auxilium A,seu potentiam proximam ad consensum,adhuc posita habe tentia proxima, indirecte est impedibilis, unde nulla. tenus laedit libertatem consensus. Ohic. i. Scientia media de consensu Petri condutionale futuro praecedit natura ipsum consensum , ut absolute.ponendum;chm x tali scientia Deus dirigatur ad

150쪽

tur ad dandam Petro potentiam proximam,ut consensus absolute ponatur; ergo non potest consensus hab re prioritatem logicam relate ad illam scientiam; alio. quin daretur mutua prioritas, quae repugnat. Resp. ego Conseq. non enim repugnat mutua prioritas in diverso genere causae de tacto enim datur inter causam efficientem, & finalem: Nam sanitas,.g. est causa finalis, cur ponatur ambulatio , ambulatio est causa inessiciens sanitatis;ita consensus est logice prior scientia media de illo scientia media dirigens Deum ad conferendam potentiam proximam, qua ille physice causetur, est natura prior illo Sic quando medicus praesciens v gr. ex revelatione divina, qtiod si daretur aegroto pharmacum, sanaret, dat de facto pharmacum, habetur mutua prioritas inter praescientiam illam, Mianitatem Nam praescientia utpote dirigens Medicum ad conferendum pharmacum, quod causa sanitatem est prior sanitate Rursus sanitas con- ditionale futura est prior illa scientia , ideo enim illastientia habetur , quia sanitas est conditionale futura; ergo dari potest haec mutua prioritas in diverso genere causae citra ullum inconveniens. VII. Obsc. a. Achillem Adversariorum. Nullus eis ctus impedire potest suam causam dependenter a qua ponitur .sed voluntas ponitur saepe sub auxilio A dependenter ascientiai media de consensu conditionatὸ futuro , cum haec scientia dirigat Deum ad collatio.

nem auxilii A; ergo voluntas sub auxilio non otest impedire indirecte spentiam mediam de consensiti, atque adeo talis scientia est inimpedibilis. ωviolans it

bertatem.

Confirm. i. Quia quod supponit aliquod e positum, ne indirecte quidem potest illud impedire , sed pineiuia proxima ad consensum supponit ut positas Omnes sara causas a quibus de facto pendet, adeoque

scies .

SEARCH

MENU NAVIGATION