Cursus theologicus ad usum Tyronum elucubratus, & in quotidianis prælectionibus a R.P. Dominico Viva S.J. sacrae theologiae professore suis auditoribus traditus ... in lucem publicam editus a D. Ignatio Viva auctoris nepote. Pars prima octava De divi

발행: 1716년

분량: 445페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

is Pars III. Dist. II De Gratia . .

QUAESTIO RAn Mefinitio auteeedens scientiam mediamin essenao, eonsequens in operando everta libertatem actus Praesulti e

L Γ ssicultas est de praedc finitione, seu decreto intentivo consemu quod Deus poneret immedia. te post scientiam simplicis intelligentiae qua videt non defuturum in col stione auxiliorum aliquod auxilium ericax;quamvis deinde antequam auxilium conseratur,indigeat Deus consultatione scientia mediae ad inquirendum de auxilio efficaci quod tenetur conferre vi talis praedefinitionis, ne exponatur periculo frustrationis, Communissime docent,huiusmodi praedefinitionem absolute repugnare , tum quia Deus minus perfecte cognosceret quae debet cognoscere, nempe objectum. scientiae mediae tum quia minus perfeci , veluti caeco modo decerneret. Primo quidem ut notat P. unius laudatus a P. Thyrso Gonetale dili'. 2. seci. 6. minus perfecte cognosceret objectum scientiae mediae. quia illud non cognosceret statim ac potest , videlicet ante quodvis decretum liberum,debet autem Deus iulud cognoscere statim ae potest, cum sit objectum necessarium Secundo minus perfecte decerneret, tum quia non decernerer omnia unico decreto consensum enim praedefiniret ante scientiarn mediam, deinde post consultationem scientiae mediae deeerneret dare auxilium cievisum essicax tum etiam quia decretum hoc, seu, definitio non consequeretur ad scientiam mediam,quae est Deo necessaria pomne autem liberum in Deo cumfundetur in necessario , debet consequi ad necessarium Tertio crinus sapienter praedefiniretoonsensum, quia ita praedesinet, ut drinde indige-

162쪽

nuastis V De Prade itisne antecedente, is sgeret comultatione scientiae media ad dandum anxilium essicax, ne praedefinitio frustretur sapientissime autem decernentis,4 non indigentis consultatione est: simul intendere finem,&eligere media; ergo. Quarto caeco modo decerneret, ac praedefiniret consentum, nondum videns in particulari per quodnam auxilium sit inducendus. Repugnat itaque absolute ex parte Dei decernentis pcies nitio ista antecedens Solum itaque quaeritur ran ii per impossibile Deus ita praedefiniret consensum,hujusmodi pr*definitio erteret liber . tein actus neclefinitii

storitate , ct ratione stabilis a conclusa

Umatινa. II. Enseo quidem, praedefinitionem, quae anteVeris ait scientiam mediam in essendo consequitur in operando,evertere libertatem actus praedefiniti Unde fit, praedefinitionem istam neque esse possibilem ex parte Dei decernentis, neque ex parte consensus luberi. Ita Suar. I. s de gratia, c. 13.& Martinonius de Deo quast.8i. Quaneus tom. .dio ii sectos P. Thyrsus Gonzalea tom.a.dis'.q. n. 76.dicens,Hanc esse

communissimam interDoctores societatis contra non

nullos in manuscriptis : Nam Coninc dis'. z2.nu. 98, qui in contrarium citatur , videtur potius admittera praedefinitionem consequentem,quam antecedentem, Idemque dicas de Pere dis'. s. de Providenti c. . ωPraeposito prima partesu χχ art. A. min. 46. Citatur etiam ab Adversariis Suar quippe qui 3 parte . 7.seiff. .docet,conciliari impeccabilitatemChristi Domini cum libertate ad obediendu praecepto moristis per unionem hypostaticam, exigitivam auxiliorum esticacium. Sed Suarius etiam , teste eodem P. Thyrii, i inWrpretandus est de unione hypostarica conse

163쪽

τις Pars III. Dil'. II. De Gratia, ciquente, non antecedente ad scientiam mediam, atque adia de unione , quae se habet instar praedefinitionis consequentis,non antecedentis; supponente, non trahente praevisionem auxiliorum efficacium misi velimus cum aliis dicere,Suarium re melius considerata in libris de auxiliis retractasse sententiam intenim lib. s. cap. 34. ηum. 2. apertu dicit,repugnare libertati,quod

Deus nullo habito respectu ad usum liberratis sub conditione praevisum apud se statuat,& praefiniat facere talem actum num. . docuit, non posse a Deo concipi electionem ad gloriam ante scientiam conditionatam, arua ejus escacia, iraedestinatorum libertate, i. a 3 num. 8 habet, impossibile esse, quod sit in mea potestate effectus uisi in mea potestate etiam sit quicquid est necessarium, ut estectus ponatur: ecce quam aperte Suar sententiae opposita adversatur. Auctoritati Scholasticorum accedit auctoritastin formis PP. Aug. I. I. Retractationum cap. χχ. dicit.

In potestate scanm est,nis quod nostram consequitur voluntatem Ber lib. de Gratia, desib arbit. Ubi neces tas, ibi libertas nan est. D. Ansel. lib. 1. Cur Deus

homo. Q . docet, duplicem dari necessitatem, vid licet antecedentem, quae causa est , ut res sit,& consequentem, quam res psa facit illamque simpliciter

vertere libertatem.

Prob. Conclusio ratione Primo quia voluntas sub ista praedefinitione antecedente ita poneret consenis fum,ut non esset proximὸ potens ponere dissensum; eringo consensus non esset libero Consequentia sequitur

a gntecedens probatur, non posset voluntas ponere dic. sensum,neque in sensu composito praedefinitionis,hoc est componendo dissensum cum praedefinitione consensus, ut patet praedefinitio enim, utpote infrustra

bilis est incompossibilis cum dissensu meque posset dis

164쪽

suas V. De priae finitione antecedente. Is gissensum ponere in sensu diviso, hoc est ponendo dil- sensum,& abigendo praefinitionem , seu dividendo se ab illa eo modo quo voluntas amans ponere potest o dium in sensu divis, quia non potest praede finitionem impedire ergo non posset simpliciter ponere dita sensumicum a Philoso'his non assignetur alius modus ponendi,quam vel in sensu composito, vel diviso. Quod autem ista praedefinitio objici , seu impediri

non possit a vobintate creata,patet , quia nec est impedibilis directὸ cum non sit actus ipsiusmet voluntatis creatae, sedDivinae nec est impedibilis in directὸ,tollenis do scilicet aliquod praerequisitum ad ipsam, eo modo, quo praedefinitio consequens est indirecte impedibilisper hociquod possit impediri scientia media de consensu praerequisita ad ipsam quia praedesinitio antecedens non praerequirit scientiam mediam de consensu , sed scientiam simplicis intelligenti qua Deus videt sibi non futurum auxilium esticax ; hujusmodi scientia cum sit in Deo necessaria, non est impedibilis a voluntate creata; ergo praedefinitio antecedens est simplici ter inimpedibilis. Vis ratiocinationis fit manifesta exemplificando sit

sedes v. gr. capax unius tantum hominis, in ea seis

dea Petrus qui non possit a Paulo expelli certe Paulus in hac hypothesi simpliciter non habet potentiam proximam ibi sedendi , cum non possit sedere nec insensu composito cum Petro: eo quod sedes non sit capax duorum;neque insensu divisio,cum non possit illa . expellere ergo similiter in casu nostro. Ratio a priori est,qui toties potentia aliqua non potest proxime ponere effectum,quoties inter ipsa , .siectum debet aliquid intercedere : sic ignis distans a pata non potest proxime comburere , quia inter ignem , ccombustionem debet intercedere remotio distantiae at . qui inter potentiam sedendi,quae est in Paulo,& sessio-

165쪽

a a Pars III τ' IIum Gratia, c. nem debet intercedere remori fessi, i iis Perri facienda ab alio, d quod non possu a Raulo Petrus expelli, ergo Paulus non dicitur posse proxime ibi sedere: Eodem pacto inter volutatatem is dissensum debet intercolere remori praedefinitionis inii inpedibilis , ergo voluntas sub praedefinitione consensus non potest

Iroxim ponere dissensum , atque adeb non est lu

III. Confirm. Concl. Si voluntas sub Ledes nitione antecedente posset ponere disteri sui eo ipso poc sit componere diliensem cum praedis nitione I seque la est absurda ergo Probatur sequela Si immoto. inimpedibili x porcst ponit, eo ipso potest componi cum .erg isi posita praedelinitione immota, uini inpedibili, potest poni dissensus, potest cum ea componi dissensus t Anteceiens pateta quoties enim ponere A , idem est, ac componere illud, cum B, qui potest ponerea, potest illud componere cum Bri μqui posita praedefinitione tonsensus ponere dissensum, est componere dissensum cum praedesinitione,ut patetiergo si voluntas sub praedefinitione consensus potest ponere dissensit , potest componere dissensum cum praedefinitiones quod est habere potentiam ad chu

meranti

Dices i. Voluntas sub praedesinitione potest poneredissensum tum in sensu composito, componendo scilicet secum dissensu , non vero praedesinitionem cum dissensu , tum in sensu divis , non dividendo se ali desinitione activis, directὸ hoc est expellendollam immediatὶ nec formaliter , indire ste, hoc est expellendo mediate,impediendo scilicet praerequisitum ad illam; sed arguitive quasi formaliter per hoc scilicet quδd pectata virtute voluntatis sub auxilio indiflerent , possit poni dissensus, quo posito argueretui, quod nωn praefuisset praedesinitio; er

166쪽

s urit. V. De Pradefinitione antecednte, si sygo stat libertas consensus cum praedulinitione antec dentes

Sed contra est, quia juxta has interpretationes, e lam potentia progressiva sub compedibus diceretur posse proxime ambulare tum in sensu composito, tum diviso ut patet consideranti Similiter Paulus pos se proxime in ea sede sedere, quod tamen nemo dixerit. Etenim quamvis Paulus secundum se spectatus

possit ibi sedere; quia tamen intcr potentiam hedendi,

xlessionem,intercedere dc bet remotio sessionis Petri

inimpedibilis a Paul, , ideo Paulus non habet potentiam proximam,& expeditam ad sedendum, sed impeditam a sessione Petri tanquam ab impedimento in si perabili ita in casu nostro i quamvis enim praedesint tio sit extrinseca voluntati, adhuc est impedimentuni rigorosum, ut dicemus articulo sequenti sicut scssio Petri in impedibilis,quamvis sit extrinseca Paulo, adhuc est impedimentum,ne Paulus possit sedere ad rationem enim impedimenti solum spectat, quod sit incompossibile cum c flectu, Minim pedibile ab agente, non vero,qubd sit intrinsecum agenti;Nam gratia v.g. quamvis sit intrinseca animae, non est impedimentum ad peccatum cum quo est incompossibilis,quia non est inim pedibilis a voluntate. IV. Dices x. Ex Martinez controv. . dis'. 6. ραν. Qui potest ponere A incompossibile eum B in se s diviso, non debet posse tollere, seu impediret sum B sed satis est,qubd possit componere potentiam eum R; ergo ut voluntas sub pr dcfinitione consensis possit ponere dissensu ni aon debet posse impedire pra Asinitionem , sed satis est, quod possit voluntatem componere cum dissens, ergo stat libertas Antecedens pater multis exemplis. Nam qui potest v g. proxime ponere visionem Solis fulgentis , non debet posse tollere,vel impedire negationem Solis, vel Eclypsin,

167쪽

ico parietis. DO. u. De Gratia sec. cum qua visio illa est incompossibilis: Sic qui potest

credere fide Divina, Spiritum Sanctum esse incarnatum, non debet posse impedire Incarnationem Spiritus Sancti, cum qua fides illa est incompossibilis , ergo pariter qui potest proxime ponere dissensum, non debet posse impedirepraedefinitionem consensus. Resp.debere esse inconcussum,quod ut potentia sit proxime expedita nihil debeat intercedere inter ipsam&effectum , quod non possi ab ipsa poni. Hinc fit quδd quae sunt incompossibilia cum effectu vel debent

posse ab ipsa potentia removeri , vel saltem debent Iupponi remota, Mimpedita ab alio, ut in casibus adductis in argumento Nam ut quis dicatur posse prq-αime videre Solem,debet saltemir, supponere sublatam a Deo negationem existentiae Solis, cum qua talis Visio est incompossibilis Vergo cum in casu nostro non supponatur sublata a Deo praede finitio consensus, debet voluntas posse illam impedire,ut dicatur posse proxime dissentire. In forma rist antec non debet semper posse impediret , concedo non debet posse impedire, aut supponere impeditum B,nego antec. o ConstφQuoties duo sunt non mutuo connexa , ut visio Solis cum Soles visio enim existere nequit sine Sole , sed potest Sol sne visione tunc qui potest ponere A, nempe Visionem Solis,debet supponere sublatum B, nempe negationem existentiae Solis, cum qua illa est incompos . sibilis seu debet supponere Solem existentem , aliter non posset proxime illum videre.

ARTICULUS IL

Stabilitur maxinia unipersalis in hac materia. V. PRobatur 2. Conclusio a priori ex hac maxima quae debet in senteritia Societatis esse ineluctabilis,& aperi docetur ab Eximio Doctore lib. s. de Gratias

168쪽

emis V De Pradefinitione antecedente oci ci

Gratia , cap.2s. num. 8. Omne antecerans consensi

omnino antecedens , si sit incompo Obile cum dissensu, di in- impedibile aioluntate, evertιt tibertatem concnsu ; sed ita se habet prtadefinitio alitecedens ergo evertit libertatem cGnsensus p definiti Dixi, Omne antec dens omnino antecedens, hoc est non solum physice, ut antecedit pr definitio consequens , sed etiam logice taut valeat illatiori id odatur consensus,quia datur id.quod antecedit consensum non viceversa ideo datur id, quod consensum antecedit, quia datur consensus, sicuti ideo datur praedefinitio consequens, quia datur consensus, ut proinde praed finitio cons quens antecedat consensum physice tantum non logi-ce. Quod autem praede finiti antecedens sit hujusi modi,ei indubitatum antecedit enim consensum tum physce,cum sic uti auxiliorum, quae causant illum; tum etiam logicὸ valet enim haec illatio, Ideo datur consensus, quia datur prandefinitio, ut dicitur de praeridererminatione; non vero E contra, Ideo datur pra

definitio, quia supponitur consensus pro statu condi tionat, ut dicitur de praefinitione consequente. Prob. Itaque ea Maxima. Illud est eversuum libertatis consensus,quod reddit potentiam liberam inbpeditam ad dissensum,seu quod est impedimentum ad dissensum;atqui omne antecedens omninis antecedens sicut est praedesinitio)est impedimentum addis en- sum; ergo omne hujusmodi antecedens est eversivum libertatis Major patet quomodo enim dari potest imbertas seu potentia proximὰ expedita ad utramq; partem,si detur impedimentum ad alterami Probatur itaque minor aliud est impedimentum, quod est ratio sussciens,ne aliquid ponatur insuperabilis ab agentea atqui, definitio &omne antecedens omnino ant cedens est hujusmodi ergo est impedimentum M sor hujus syllogismi constat tum ex nominis Ethymo

169쪽

ic Parii in Dil. II. De Gratia, clogia; quid enim aliud est impedire, quam essicere ineluctabiliter,ne aliquid sitρtum inductione , tum etiam ratione,quia aliter posita hujusmodi ratione ineluctabili, potentia posset, de non posset ponere effectum posset quidem, quia revera careret impedimento jumta sententiam Adversariorum non posset veris, quia neque posset in sensu composito, neque in sensu divuso,juxta dicta arti antecedenti. VI. Ubi adverte , quod tam pr definitio, quam r-psa voluntas sedeterminans ad consensum sit ratio sussiciens, ne ponarur dissensus cum hoc tamen discrimine,quod consensus non sit in impedibilis ab agem te,seua voluntate; secus vero praedefinitio;& ideo sola praedes nitio est impedimentum ad dissensum. Dices i. Impedimentum debet se tenere ex parte principii proximi non vero remoti , non per se requisiti atqui, definitio se tenet ex parte principii remoti, nonper se requisti ad consensum; qua doquidem etiam line illa potest poni consensus, ea non influit immediate in consensum,sed solum media-te,quatenus causa auxilium, d quo est consensus; etiam praefinitio non est impedimentum ad dissen-

Resp.Impedimentum debere se tenere ex parte principii proximi non quia debet immediate influere ad Lfectum,aut quia ad effectum praerequiritur, aut quia debet intrinsece assicere potentiam . aliter sessio Perri inimpedibilis non esset impedimento Paulo,ne sedeat,&decretum Dei nolentis concurrere cum igne ad combustionem non esset impedimentum in igne ad comburendum ysed debet se tenere ex parte principii proximi, quatenus debet esse destructivum principii, in quantum proximὸ expediti; atqtii pr definitio cumst ratio sussiciens, ne ponatur dissensus inimpedibilis

a voluntate,revera destruit in voluntate vim proxime-

170쪽

ς βιον De Pradefinitione antecedente. 1 expeditam ad dissensum. ergo praedefinitio se tenet ex parte principii proximi prout spectat ad rationem impedimenti. In forma distinguo, frem impedimen tum debet se tenere ex parte principii proximi, ut constitutivum principii proxiae potentis ponere esse-

Otum,nev put destructi um illius,concedo majorem ni- νω, nego consequentiam.

VII. Dices a manc esse notionem impedimentI. quod sit Id quod supposita virtute adaequata causae,ita est ratio iussiciens,& ineluctabilis, ne stectus pon tur,ut ea sublata statim effectus debeat consurgere Sie distantia ignis a pasta est impedimentum, lusi ea suta lata , statim ignis calefacit , at sublata praedcfinitione consensus non statim voluntas ponit dissensum,cum sit libera ad illum non ponendum ergo praedefinitio consensus non est impedimentum ad dissensum Imis relate ad potentiam liberam,nullum videtur dari posse rigorosum impedimentum, sed solis dari potest des

chus requisitorum ad agendum.

Re . Hujusmodi notionem impedimenti non suta sistere, neque in causis necessariis,neque in liberiRPriam non subsistit in causis necessariis , nam si duodentur impedimenta ne ponatur effectus , altero sublato,eflectus non ponitur,4 tamen illud erat verum

impedimentum v. gr. si descensum lapidis impediant tum columna. qua sustentatur,tum linis,cui suspenditur , columna sublata lapis non descendit & tamen columna erat impedimentum Deinde non subsistit in causisIiberis I nam compedes v gr. in potentia liberὶprogressiva sunt impedimentum ad motum, de tamen sublatis compodibus, non statim ponitur m tus iste visio beata,Unio hypostatica sunt impedimei . . tum ad peccatum iis sublatis , non statim pontitur peccatum Pergo falsum est , ad rationem impe dimenti requiri non solum quod sit ratio sufficiens

SEARCH

MENU NAVIGATION