장음표시 사용
221쪽
,i Pars III. Dist. II De Gratia, .
auxilium in ca detur, O an dari possi ut in coxa
IC Upponendum primo ex dic indis disp. sequenti
Miaixilium dici efficax in actu secundo quod con-lu'gitur cum consensu; dici in cffic.:x in actu secundo, quod non conjungitur cum consensiudici vero efficax in ac uitimo , quod ita est sufficiens ad consensum ut conjungatur cum scientia media de consensu , cum voluntate Dei benefica ordinante illud ad coi, sensum;dici vero inefficax in actu primo quod praeterentitatem auxilii importat negationem scientiae mediae de consensu ; disjusmodi beneficiae voluntatis divi- , nae In praesenti quaestio est de auxilio inefficaci in actu primo, An scilicet detur ut inefficax Supponendum secundo. auxilium posse esse re vera sufficiens etiamsi non sit efficax in actu primo Probaturi auxilium est sufficiens per esse per se indifferens ad consensum &dissensum,atqui auxilium, quod non est effieax in actu primo , potest esse indifferens de se ad utrumque pergo potest auxilium esse sufficiens, Ac non esse efficax in actu primo Hinc certum est conistra sic dam propositionem Jansenti In statu naturae lapsae posse nos interiori gratiae resistere , juxta illud Actor. . Vos semper Spiritu Sanct re ito : quod sena dari gratiam sufficientem, cui resistamus, atque adeo gratiam, quae in actu primo non est efficax , esse sufficient m. Supponendum tertio in hoc differre auxilium efficax in actu primo ab inefficaci in actu primo , quod auxilium effic ax in actu primo, cum constituatur tum per entitatem auxilii indifferentis, tum per scientiam mediam de eonsensu in per voluntatem Dei benem eam ordinantem illud ad consensum, constituitur per
222쪽
suastio VIII. Num auxilium inefficax. Is aliquid, quod non solum infert necessario consensum liberum , eo modo , quo praescientia peccati infert neccssario peccatum liberum; sed etiam causat ipsum consensum seu efficaciam in actu secundo cum enim voluntas illa Dei benefica causet auxilium , per auxilium causetur ex libera determinatione voluntatis consensus , ipsa Dei voluntas, seu praedefinitio constitutiva efficaciae in actu primo dicitur causa
Consensus; causa enim cauis est causa causati Contra
vero auxilium inefficax in actu ptimo importans praeter entitalcm auxilii, negationem scientiae mediae de consensu , beneficae voluntatis divinae , infert quidem necessario necessitate consequentiae dissensum ii berum inefficaciam in actu secundo at non est causa inductiva dissensus , seu omissionis consensus, quia negatio voluntatis beneficae divinae ordinantis auxilium ad consensum, neque causat physice auxilium, neque per auxilium causa dissensum,vel omissionem,
quia dissensus,aut omissio unice causatur ex determunatione voluntatis. His explicatis,elucescit status quae .stionis; nam conferri auxilium inefficax in actu primo ut inefficax, importat non solum dari auxilium sufficiens, visum inemeax cum negatione scientiae mediae de consensu, voluntatis beneficae;sed etiam dari auxilium sufficiens cum positiva voluntate divina ordinante auxilium ad dissensum,seu ad inefficaciam in actu secundo Contra vero dari auxilium inefficax in actu primo, mon ut inefficax, importat dari idem auxilium citra divinam voluntatem positivam ordinantem illud ad dissensum; sed eum voluntate permis-siva sive assensus, sive dissensus.
II.Dico nunc cum communi Deus non consert auxilium A inefficax, ut inefficax , sed ita confert auxilium Apraevisum inessica , ut paratus sit illud ipsum conferro, si praevideretur efficax.
223쪽
11 Pars III. Dis'. II De Gratia, c.
Prob Deus confert auxilium Linefficax animosn-cero, intendendo primo, desper se, ut pcr illud volun tas bene Operetur , bona vero, quae per accidens ali quando ex peccati consequunturontendit secungario atqui hoc non vetaticaretur si daret auxilium fines fi c.,x; ergo non datur ut ini ficax Major, coiistat, quia aliter non digne entirenuis de bonitate divina, si pri
mario in te lutei et Deus peccatum Minor etiam a
tet, quia non potest intelligi, quod primo , c per se
intendat consensum, si non esset collaturus idem auxilium x positati visione consensus Certe medicus, qui dat pharmacum trahens murtem, illud non daturus,si praevidisset,quod esset allaturum sanitatem,non daret pharmacum animo sincero, & ex intentiqneti nitatis, sed mortis. Confirm. Si Deus conferret auxilium inessicax, ut inessicax,eo plo amaret peccatum,essetq; peccati Auctor ergo non confert ut inessicax Antecedens constat ex dictisq/. Quieriim vultA,ad quod necessariis consequitur B, censetur velle ipsis B; sed ad hujusmodi
decretum collativum auxilii inesticacis ut inessicacis consequitur necessario peccatu cita ut ex illo inferatur ranqtiam a priori r ergo Deus volens hujusmodi suum decretum censetur velle peccatu Esto verum sit,quod peccatum etiam tribueret ur voluntat i crearae liberedissentienti Sicut diximus contra medeterminato res, quod etiamsi praedeterminatio staret cum libertate actus, adhuc Deus praedeterminans ad peceatum esset Auctor peccati.
Hinc sequitur , Deum non solum non conferre de facto sed etiam non posse de potentia absoluta conferre auxilium inessicax qua dissicax cum hoc repugnet
bonitati divinae eo's od traheret in Deo amorem peccati non vero pus an permissionem.
III. Obiici H Si Deus conserendo auxilium A
224쪽
Quo VIII. Num auxilium inescax,ctc. a inessicax vellet consensum daret auxilium Messicax, quod habet in promptu ergo cum non det auxilium B cssica , signum est, non dari auxilium A inefficax animo ut inducatur consensus, sed dari ut inessicax. Respond Deum dare auxilium inefficax animosin-
Cero ut inducatur consensus per tale auxilium; quamvis praevideat non inducendum ex vitio voluntatismon dare tamen auxilium A animo,ut inducatur consensu*,
ut habendus per alia auxilia; idqne ex sua libertate ac
dominio, ratione cujus non tenetur intendere conis
sensum essicaciter per aliquod ex auxiliis praevisis effi- cacibus, sed potest per quodcumque auxilium sussi- ciens illud intendere, saltem inessicaciter. Hinc diximus, quod quando intendit consensum per auxilium praevisum essicax,duplex conferat beneficium videlicet gratiam sussicientem, seu excitantem, & simul cooperantem nam ultra collationem auxilii sussicientis habet specialem illam beneficam voluntatem ordinanis . . di auxilium sussiciens ad bonam operationem ut ponendam. Non tenetur tamen hoc speciale beneficium Deus supremus Dominus conferre, Mideo sussicienter est beneficus conferendo auxilium pure sussiciens. Praesertim cum hoc conferat ad universalem provide
tiam,ad quam spectat concedere singulis quicquid requiritur ad consecutionem ultimi finis , absque detrimento libertatis permittere mala moralia,unde ma-
jus bonum provenire potest. Ex quibus habes, ut diximus φ.6 ex Sanctis Patribus; in hoc divinam bonitatem esse magis commendandam, quod cum praevideat peccatum in ingratitudinem voluntatis , adhi cconfert auxilium semciens,, est beneficus ingratis. IV. Ohic a. Non potest explicari,Num Deus concedat auxilia inessicacia pure omittendo volitioneri auxiliorum essicacium, an verbiositive nolendo Si emimpure omitteret velle, quare etiam non possetnql-
225쪽
xi Pars III. Dist. II. De Gratia, c. te positivE 3 quae enim satis sunt ad reddendam ration bilem, licitam vi ristam puram omissionem, reddunt etiam rationabilem nolitionem positivam auxiliorum essicacium. Si vero posset positive nolle ; ergo jam nollet simul,& vellet consensum: nollet quia non vult auxilia Ecacia vellet, qnia vult auxilium sussiciens, quod unice intendi potest in ordine ad consensum
cum autem hoc repugnet, dicendum dari inessica ut inesticax. Confirm. Quia motivum Dei ad conferendum auxiliuineficax,habens in promptu auxili essicacia, nisi sit ipsa inessicacia auxilii, esset auxilii sussicientia exa-'
more consensus; ergo deberet conferre auxilium Seiaficax,nona inessicax ; ut accidit in humanis: nam Medicus,qui dat pharmacum ex amore sanitatis induceniadae,debet dare pharmacum , quod videt inducturum
sanitatem, non mortem.Neque dicas,quod ex morivo
universalis providentiae possit velle sussicientiam auxilii ex amore inessicaci consensus,ut ex permissione peccati majora bona proveniant. Nam posset Deus suam Providentiam,Sapientiam,ac Bonitatem melius manifestare, conferendo auxili essicacia ergo non dat ineffcacia nisi quia dat ut inessicacia. Resp. Cum Suario Deum positivὸ nolle dare auxilia essicacia, quando dat inessicaciari per hoc autem, quod nolit dare essicacia, sequitur,antum, quod non habeat voluntatem efficaeem , sed solum ineficacem consensus; non vero sequitur , quod efficaciter nolit consensum, cum non det auxilium Linefficax qua inefficax, sed sit paratus idem auxilium A libentius eonferre si praevideretur efficax. Ad confrm concesso antecedente, nego consequentiam. Medicus tenetur dare pharmacum causans sanitatem, Nec potest permittere mortem , si praevideat pharm cum hac onunc allaturum mortem.Contra Veromus
226쪽
ma'. VIII. Num auxiliam inescax. c. i'
supremus Dominus potest peccatum permittere; aliter non posset condere creaturam liberam. Ergo licet prae- videat auxilium Aesset iresticax &B efficax, potest amore sincero dare auxilium A inefficax prae B estic
ei. Ad id, quod additur verum quidem est, quod
posset Deus ostendere suam providentiam etiam dando auxilium efficax , quando dat inefficax at debet posse Deus utroque modo suam providentiam ostendere, tum dando auxilium inesticis, ac permittendo peccatum, tum etiarn dando efficax, quo peccatum impediatur neuter enim modus distana bonitari Divinae, citerque est magis consonus Divino dominio, quam unus tantum, quo scilicet semper conferat
auxilia efficacia ; ergo potest ex motivo universalis providentia dare auxilium inefficax , ratione cujus concedit creaturis quicquid requiritur, ac sufficit ad consecutionem ultimi finis,nolendo dare enicax,quod habet in promptu. V. Ohic ultimὸ Potest Deus dare auxilium estica ut efficax , ergo etiam inefficax ut inesticax. Ei
cui enim est liber ad dandum A efficax, paratus illud idem dare, si sit inefficax,& est etiam liber ad dandum Aestica , non daturus illud , si esset inesticax, sed aliud : ita pariter debet esse liber Deus ad dandum A inefficax paratus illud idem dare si esset efficax, liber etiam ad dandum A inesticax non daturus iulud, si esset efiicax. Neque dicas disparitate quod dando A inefficax, qua
inestica amaret peccatum;falsum enim estquod intenderet peccatum,sed solum intenderet conferre auxiliusufficiens nolendo conferre bonum majus , vid licet auxilium essica r Sic qui dat pauperi monetam argenteam non daturus illam, si esset aurea non dicitur amare, ac velle carentiam monetae aureae, se
227쪽
11 Pars III. Di θ. II De Gratia, Oc. seu subsidii majoris, sed solum velle monetam argenteam, quin velit auream. Confirm a contrario,quia qui vult impingere alapam Titio, non inflicturus, si esset ali a tura mortem hic non dicitur velle carentiam mortisci quandoquident hie actus esset boniis, sed velle alapam, qui actus est malus ergo Deus volens conferre auxilium inesticax, non collaturus, si Ni cssicax, non dicitur velle carentiam Ecaci e seu peccatum qui astus esset repugnans bonitati Divinae sed dicitur velle susticientiam, ac bonam operationem,qui actus est benevolus.
Et ratio a priori est , quia qui potest velle alicui duplex bonum separabile,potest benevole velle unum,re llicto aliori ergo Deus potens velle creaturae gratiam pure sussicientem,seu inessicacem ex motivo sussicien tiae,&gratiam cooperantem, seu ficacem,potestae nevole velle illam, nullatenus volens istam sicut remotivo sublevandi miseriam pauperis potest quis velle dare decem,non centum.
Resp. Nullatenus dici posse, quδd stati inessicalx
detur qua inessicax,qui eo ipso Deus interretur deter lminare ad peccatu,ac amare illud; sicut e contra,Si detur 3ratia essica ut essicax,infertur inDeo esse amorem actus bonii Ratio a priori est, quia eo ipso, quod ex aliquo Dei decreto infertur a priori existentia peccati dicitur Deus exigere peccatum; quia in Deo omnis exigentia est actus elicitus,seu amor ciam Deus diceretur amare peccatum. Hinc patet ad argumentum; potest Deus dare auxilium flicax ut ficax, quia potest amare actum bonum, quem exigeret; non pos-le vero inessicax.qua inessicax, quia nequit arriare peccatum,quod inferretur exigere. Ad paritatem de morieta argentea,rere rqueo: Qui vult dare monetam argenteam qua talem,non daturus, si esset aurea,eo ipse eensetur velle carentiam monetae aureae , quod ex eo
228쪽
Dis'. III. De oecaria cte. 21 Iparet,quia si quis teneretur dare monetam auream, &daret argenteam quia talem , procul dubio peccaret, quia scilicet censeretur nolle dare auream , ad quam tenetum ergo pariter si Deus daret inessicax,qua inessi-cax,censeretur nolle dare essicax atque adeo nolle bonam operationem,sed velle peccatum. Ad confirm retorquetur etiam paritas, qui vult dare alapam qua talem , duo i,vi dare alapam,vi carentiam mortis,quamvis talis actus quatenus Vult carentiam mortis, sit bonus, quatenus vult impingere
alapam,est malus,& ideo simpliciter est actus malus, injustus quia malum ex singulis defectibus. Eodem. modo Deus volens auxilium inessicax qua tale , duo vult,& sussicientiam auxilii,& carentiam essicaciae, seu consensus,atque adeis peccatum quatenus vuli iussicientiam auxilii, est actus benevolus, dignus Deo;
quatenus veris vult carentiam essicaciae , peccatum,
obstat Divinae bonitati , ideo simpliciter talis actus est malus,& Deo indignus.
Ongum esset hac de re pro merito disputationem instituere, caeteroqui pugnacem, contentiosam. Quinimmd decretis Pontificiis di. stricte id inhibetur. Propterea ad eruditionem Theo. logis perneces ariam , In prima hujus disputationis quaestione solum exmnimus quatuor celebriores sententias de Gratiae essicacia praemittendo, id non vetaria legibus hactenus emanatis; quinimmo voluptati Sedis Apostolicae esse consonum. In secunda vero, omissa disceptatione illa, Num, quomodo possitGratiae essicacia consistere in aliqua physica P notionea Solum
229쪽
11 Pars III. Dist. III. De efficacia, cte. inquiremus , Num praedeterini natio physica ac d
cretum Praedeterminans evertant arbitrii libertatempIn tertia idem quaeremus de decreto Concomitante ad mentem Scotistarum. In quarta explicabimus sententiam reponentem gratiae efficaciam in Pr determinatione morali; necnon reponentem illam in collatione auxilii praevili per scientiam mediam esticacis, neglecta hartim sententiarum disquisitione. Denique exponemus, hi id importet in sententia Societatis gratiaestica in actu primo Quid Gratia efficax,in'irantum est speciale beneficium erga consentientem quid de mum Gratia efficax in actu secundo,
Exponuntur Sententiae celebriores de Gratiae
scacia. I. MEminem latet, quantum dissidii hac in re fuerit circa initium praeteriti saeculi inter Patres Praedi-eatores,& Patres Societatis ilis contendentibus,quod Gratia efficax ab intrinseco, ut proinde entitative differat gratia esticis a pura sufficienti Istis vero acriter propugnantibus , non posse gratiam efficacem sortiri infallibilitatem suam, nisi beneficio scientiae mEdiae,atque adeo ab extrinseco , eandemque entitative gratiam conferri posse tum consentient , sic denom, siati efficacem,tum dissentienti,&sic denominari-pute susticientem. Hac praesertim de causa habitae sunt Gram Clemente VIII triginta septem Congrega ti tres; aliae decem coram Paulo . ut in re tam gravi Sedes Apostolica quid sentiendum, quid docendum, ediceret. Quae tandem die 18 Augusti Gos. st tuir urramque sententiam in scholis Catholicis doceri posse tutὸ ac impune, donec aliud ipsa decerneret, ea
tamen lege, ut neutra ex iis censuris carpatur, aut in
juriis lacessatur. Hujus controversae Historiam refert
230쪽
Quast. I. sententia celebrἰοrra, . 223 ab ovo Ripalda dist. I, Fuse tamen de illa loquitur Eleutherius ostendendo, quantum a vero aberrent, qui aliter illam retulerunt cum Le Blanc. II. Illud dumtaxat hic advertendum , a Paulo .vi Urbano VIII sub gravibus poenis, etiam excommunicationis,interdici, ne libri. Tractatus, aut compositiones in lucem edantur tractantes de materia auxiliorum
divinorum, seu de gratia,& libero arbitrio, absque licentia expressa Sedis Apostolicae,quam prohibitionem
eonfirmarunt postmodum, ac innovarunt Innoc X dc
Alex. VII. ut videre est apud platelium n. Os Et quamvis nonnemo dixerit hanc prohibitionem esse u-ui abrogatam fallitur tamen,ut idem Platelius ostendit;cum passim Auctores signat protestentur, ab hoe tractatu se abstinere ob debita erga decreta Pontificia religionem. Nihilominus communiter docent hine non vetari,quo minus hac de re aliquid modeste tradatur,ne Theologus in quaestione tam gravi,tam scitu digna,ac necessaria omnino jejunet;nec vetari,quominus Catholicoru sententi e de gratiae efficacia in libris,qui typis dantur, tantummodo explicentur ad eruditione Lectoru, dumi nodo ab iis propugnandis, ac confutandis abstineatur; quod praxis ipsa confirmat, videntur Pontifices permisiue , eleuim Spondanus referens decretum Pauli V. apud Platelium haec habet Paulus V. di utationes de auxiliis conticessere jussit sanxitque postino um, utrisque,dum aliud dicerneretur, liberam esse suam sententiam in scholis modestituerised sine damnatione alteriis artis At Petrus Ledesima in Praefatiuncula ad tr de auxit.habet:Cicinem VIII. propter doctrina utilitatem,ac necessitatem Theologi concessit de hac materia distulare tu constat ex uteris testimonialibus Vinalis Mu- ructi, qua ego vidici omnibus tamenpracvit,ut a nota, ct censura oppositasententia abstineant. Et Leonardi mud eundem Plate lium dicit, publicationem decreti