장음표시 사용
231쪽
21 Pars III. Dcl. III musicacia, erc. Pauli V. his verbis Hispali faetam eis : Faculta.
tem prasiamus , ut possint tractare de rasata materii O mandamus seu poena excommuiuicationis, ni nuLIus audeat censurare contrariam sententiam , nec utatur verbis mordacibus,qua malam intentionem animo latentem induare videantur.
III. Adde, nec vetari, quominus directe agatur de
Scientia media de Praedestinatione, te Providentia, de Praedeterminatione physici ac dedecrcto praedeterminante ac condeteriminant , num scilicet evertant
arbitrii libertates ac de similibris,dummodo directe non agatur de gratia intrinseca voluntati, ac de modo conciliandi illam cum libertate arbitrii, etiamsi nonnihil obiter de his ad eruditionem innitatur. Quod pariter praxis ostendit cum fere omnes Theologicujuscunque ordinis directe in suis libris agant de his materiis. Et ratio est, quia hujusinodi tractatus tum remote spectant , indirecte is tanquam principia, ad constitutionem gnitiae essicacis, ad materiam propriam divinorum auxiliorum prohibitio a tem,ut notat Hena n. 67 solum fert,ne directe de iis agaturri cum nulla fere sit Theologiae pars in qua non jaciantur fundamenta , quae ad hanc materiam deservire possint. Hinc sicut passim discutitur ab Auctoribus , Num scientia media obsit libertati consensus per illamir vis, libertati voluntatis Divinae eundem consensum praefinientis , praescindendo, An quomodo illa spectet ad constitutionem gratiae essicacis,ita passii ab Auctoribus discutitur,An praedeter
minatio physica, ac decretum praedeterminans,8 condeterminans cohaereat cum libertate arbitrii , prinscinditur,an quomodo spectent ad emcaciam gratiae: Sic Gonetus pluribus conatur ostendere in sexta disputatione de Actibus Humanis , quod Deus non solum priemoveat, sed etiam praedetermine causas secundas
232쪽
Quasti I sententia celebriores, c. 22su etiam liberas ad operandum adducendo rationes, Theologicas ex ipsa sussicientia,& essicacia gratiae desumptas , tamen sancia in de Gratia protestatur, se V nolle ingredi materiam Divinorum auxiliorum , ad obtemperandum decretis Pontificiis. Sic etiam Io .
lii passim Histrativillis. iv. Certum est, Gratia esticaciam non eonsisterea a
. delectatione victrice necessi atem inserente volunta4 ut docent Catholici omnes contra Lutherum,Cau, vinum, Ian senium Etenim Innoc.X. damnavit ut hae reticam propositionem tertiam Jansenti dicentiso ad
j merendum is demerendum in statu natura tino non re quiritur in homine libertas a necessitate, sedsusscit libe taca toactiones Contra Lutherum vero Tridentinum sis. 6. cal . One .definivit, Liberim hominu arbii trium a Deo motum , excitatum cooperari asntiendo Deo excitanti ει contra Calvinum pariter definivit, l-
, dem liber um arbitrium posse disntir s,elit posse in stiratisnem abicere baliter quomodo veri ari posset, illud Actor sympe viritui saacta remiti , si
graria efficax voluntatem cogeret. v. Discultas inter Catholicos est, quomodo, eum libertate ista arbitrii cohaerere possit emeacla Du, vinae voluntatis , quae debet esse infrustrabilis adeo ut de illa verificetur quod dicitur ad Roman rii luntati ejus quis re et & Hesteris is Non hi olui it ---re,oluntati ita creperissarrare Israel. Usque adeo difficilis est haee eoneprdia libertatis
. reatae eum infrustrabilitate Divinae voluntatis , ut ipse Augustinus lib. 1. de peccat meritu . 8 di- , eriti uitarentem reb/menter angustat , visi defenda-
mu gratiam it beri in arbitrium auferre ideamur; uris
233쪽
11s Pars III. Dist. III. De efficacia, sec. pietate ingrat Dei gratia judicemur. Et Cajet in cap. 3,
Epist.ad Rom. dixit Scio , verum verὸ non esse contra i
rium, sed nescio hacjungere sciit nescio Usterium Trini
talis c. Et I p. qu. a. ait . idem 'et habet Ad hanc dubitationem nihil scriptum reperi in D. Thoma in abiis vero Doctorιbus nihil hactenus comperi ad rasentem quasti.nem, nisi clita comi inniter icuntur defensi compo-sro,se dirisio e nec late consequentia, ct consequentis delibertate electionuDivisu in aeternitate , o de natura causarum ad uir ilibet , sed haec omnia intellectum ηοη
VI. Quatuor sunt praecipine Catholicorum opini nes in hac gravissima dissicultate, quas hic solum innuimus,ut laudatis decretis morem geramus. Prima Thomistarum reponentium cum Bagiacet gratiae essica clam in physica praedetermination vi suae simul stet cum potentia dominativa ad utramque partem , simul determinet ad consensum Secunda scotistarum,reponentium illam incongruitate cum ingenio ejus , qui
vocatur,&in decreto non antecedente, sed concomitante determinationem voluntatis per quandam veluti sympatiam Tertia nonnullorum Recentiorum
etiam ex Thomistis,&Scotistis, reponentium illam iapraedeterminatione non physicased morali,seu in multitudine tot adminiculorum,di auxiliorum in Deo ut quamvis singula deficere possint, omnia tamen simul infallibiliter sint effectum habitura , idque independenter a scientia media . Quarta demum sententiaDoctorum societatis,& aliorum etiam e Scotistis ex quovis ordine apud Plasses. num syo. constitui essicaciam gratiae in praedefinitione consensus consequente ad scientiam mediam, seu in collatione auxilii indis tarentis praevisi per scientiam mediam efficacis. Sic enim apte concordatur libertas creaturae,in infrustrabilitargra sicut apte conciliatur infalsisticabilitas v. gr.
234쪽
t velationis de peccato Divi Petri cum libe rare talis actus, nam ratione auxilii omnino indisterentis incolumis est libertas vomtatis;& ratione scientiae mediae, qua Deus praevidit, quod si tale auxilium conseratur, voluntas consentiet,posita collatione auxilii, dc praedefinitione consensus, infallibiliter hic est eventurus.
mih ea praemotiom ac de Decreto Prinis, aeterminante ad confimum
Agneet primus inter Thomistas vocabulum prae-- determinationis in Scholas invexit , cujus nusquam meminitDahamo illam,nequoad rem quidem agnovisse Angelicum,tuse ostendit Fasolus quae et arta a 3 dub. 7, pun. . Quod ex eo praesertim clare deia ducitur,quia Ll, quast 1 . art. 3. D.Thomas docuit, futura contingentia a Deo non cognosci in suis catas, nisi coniecturaliteriri prout sunt in se ipsis, cognosti infallibiliter , inquantum subduntur divino conspo Qui tecundum suam praesentialitatem. Certe si A gelicus praedeterminationem physicam agnovisset non dixisset, futura contingentia solum conjecturalia ter attingi a Deo in suis causis, cum decretum praedem terminans sit causa essentialiter connexa per homistas cum actu praedeterminato, Praeterea D. Thom .in a. dist. 39.quaest. r. haec: habet ipsa Midem potentia νο- histatis indisserem saed qusdderer inaia exeat in hunc, Mi illum actum,non est ab alio determinante in quam via in aliquibus veteribus odicibus legatur. Non flaba aliodeterminatὸ idem tamen est sensus,ut advertit P. Thyrsus Gonetale riri dist. c. Explicant nonnullisum P. Fr Io Nicolai hunc textum , quod actus non sit ab alio determinante naturali , non vero quod non
235쪽
sit a Prima caiisa praedeterminante. 4 d immerito, tum quia D.Th.loquitur universaliter, tum quia quaelibet determinario quaesit antecedens, incompossibilis cum non ait versv libertatis tum demum quia passim D. Thoae. docet, voluntatem a serpsa, non an alio determinari adactum liberum. In a. dist. 9. q. L. arti 1 habet Ratio culpa in actu deformi est ex hoc,quod procedit ab eo,qui habet dominiumsui aditici hoc autem est in hominesei ldum illam potentiam , qua ad plura se habet , nec ad altiIuideorim determinatur, ni ex seipsa; quod tantii voluntati convenit. idem eris iam docet Angelicus primo contra gentes cap.68.nu. c.&alibi Hinc Reverendissimus Turcus Generalis Oi dinis Praedicatorum,ut habetur apud Henaosea. 9si in publica disputatione cuidam defendenti, quod esset ex mente D. Thom. 'sta praemotio dixit ostende mihi
Iacum D. n. in quo phrsicam praemotionem propugnarit . O creab' te Magistrum adνersus constitutiones iis proνincia. In historia congregationum de auxiliis legitur, quod dum coram Pontifice inquireretur , An sit demente Angelici praedeterminatio physica multis nostri ostenderint, illam cum principiis D. Thomae non cohaerere atque adeo non esse de ejus mente. a. ter Lemos ordinis Praedicatorum putavit , ostendisse locum apertissimum D. Thomae quast. s. d. veritate, art. ν ubi videtur docere,quod Deus in priori moveat. ac determinet voluntatem sed huic textui danda est interpretatio consona principiis Angelici dicentis pas sim cum omnibus Catholicis, quod voluntas se determinet ad actiata, Quare sensus est, quod in priori adactum liberum Deus moveat , ac exciter voluntatem
cogitatione congrua,&inspiratione sancta,ac determinet illam ad bonum in generea quandoquidem a natura,atque adeo a Deo voluntas non inclinatur,nisi ad bo. num in genere 4 ad illud habet a Deo determinatio
236쪽
uuast. II. De Pusica ramatione. 22snem ad bonum vero partiale hic, de nunc eligendum voluntas se determinat; unde peccat, si eligat bonum delect abile ptae honesto.& bene operatur, si eligati nestum prae delcctabili.Hispositis discutiemiis primδ, An praemotio ista physica,seu P determinatio . nec.
non decretum Ptaedeterminans cohaereant eum liber 'tate arbitrii secundo an ea tollat sufficientiam ad non peccandum tertio An reddat Deum Auctorem peccati
Num phrsica Pr otio cotareat cum libertate Arbitrii. ID T lao equidem cum communissima Societatis,&cum Angelico contra BagneZianos, Praemotionem physicam evertere libertatem arbitrii idemque consequenter dicendum de decreto praedeterminante, hoc est causante hanc praemotionem, seu taedeterminationem Etenim ex Goneto tom. . dist. 6. art.M , 3.
pro eodem sumi debet praemotio , ac praedetermina-i. Conclusio eonstat ex regulis summulisticis adductis contra pnedefinitionem antecedentem dio superiore quast.s videt. Ex necessario non sequitur nisi necessarium .ergo ex praedeterminatione, quae voluntati est necessaria, Ccum non possit nec directe, nec indure impedirio eo quod non possis impedire ullum ptierequisitum ad illam non sequitur nisi consensus
voluntati necessarius. Constat etiam ex illa maxima ibidem adducta;omne antecedens omninδ antecedens
consensum incompossibile cum dissensu Minimpedi-Hle evertit libertatem cum sit rigorosum impedimei tum ad dissensum. Neque dicant Thomista: quod λcut solus Deus prima causa non tonetur impedirete eatum,ita solus Deus prima causa,& primum liberum
237쪽
a 3 o Pars III. Di . III. De cacia, c. potest praedGerminars ad consensum quin dicatur ponere impedimentum ad dissensum. Nam feciat quidem ad causam primam posse permittere, seu non impedire peccatum,non tamen potest ponere omnia conis stitutiva impedimenti,&non impedire atqui praedeterminatio ad consensum habet veram rationem impe dimenti cum iit ratio sussiciens, ne detur locus dissensui insuperabilis: voluntate;ergo non potest Deus es, ficere, ne voluntas sub praedeterminatione ad conse
sim sit impedita ad dissentiendum.
Prob. Iterum Conclusio ex conceptu libertatis. μbertas consistit in hoo,quod potentia positis omnibus requistis ad agendum possit agere, mon agere , hoc est possit cum iis requisitis componere tum agere, tum non agere,prout explicavimus in de Actibus humanis s. 6. qa . . sed posita praedeterminatione ad consensum , non potest voluntas cum ea componere disi sensum: ergo per praedeterminationem requisitam ad consensum evertitur libertas.Minor constac voluntas enim posita praemotione ad consensum, neque posset x ponere dissensum in sensu composio , hoc est componendo illam praemotionem.& dissensum, cum sint incompossibili. neque posset in sensu diviso,cum non possit voluntas illam a se divideres, neque directe
cum ea non sit actus voluntatis, neque indirecte, cum
non possit ullum praerequisitum impedires ergo simpliciter voluntas sub praedeterminatione ad consensum non posset dissentire. Consem Ex eodem coneepto libertatis. In eo comsistit libertas voluntatis, quod ipsa se determinet, non 'od determinetur ab alio,cum hoc si proprium cauae necessariae; atqui si voluntas indigere praedeterminatione,non ipsa se determinaret, sed antecedenter ad suam operationem determinaretur a Deo ; ergo Qu
238쪽
Quo II De Physica praematione. tConfirm. r. Ideo per Bagnezianos datur ptaedeterminatio, quia i causa indisterent , qua indifferenti,
non potest prodire estectus determinatus cum atriem
voltintas sit indifferens ad consensum, vel dissensum ad hoc ut ponat consensum prae dissensu dcbet per pmdererminationem ejus indifferentia tolli;atqui si tollatura voluntate in disterentia eo ipsis tollitur libertas;ergo si voluntati superaddatur praedeterminatio , eo ipso tollitur libertas Minor patet: damnata enim est ut haeretica propositio , J insisti dicentis;Ainurendum,pes demerendum in flatu nature lapse non requiritur in homine libertata necessitate, seu liberas indifferentia. ergo de fide est, in voluntate esse libertatem indisserentiae quando ponit actum meritorium; ergo cum praedewminatio tollat hanc indifferentiam eo ipso tollit libertatem ad meritiam requisitam. Sicut enim materia V.g. non dicitur amolius in disterens ad quamcumque serinam, quando per dispositiones praevias determinatur ad hanc,v. g adfirmam ignis mec potentia visiva dieitur indifferens adVilionem albi,vel nigri,si per species albi deterivinetur ad videndum album nec intellectus dicitur indifferens ad assentiendum vel dissentiendum articulis fidei,si a voluntate determinetur ad assensum: ita voluntas non est indifferens adeonsensum, vel dis. sensum,si a Deo praedeterminetur ad consensum. Nec aliunde motus primo primi in voluntate , motus gratiae excitantis,qui fiunt in nobis sine nobis, dicuntur necessarii non liberi, nisi quia ageos voluntas antecedenter determinatur.
III. Prob. ult Conclusio. Decretum praedeterminans,seu praedeterminatio non pendet a nostra voluntate,ita ut illam ad arbitrium habere, aut impedire possimus,e quδd antecedat quamcullique nostra .perationemr,ergo quando nobis datur, non datur libere sed necessario;ergo necessaris etiam ponitur quod- cumque
239쪽
13 Pars III TVI III De cacia, M. cumque ad illam conlequitur,nempe consensus. Pr batur haec consequentia ex receptissima doctrina D. Anselmi in libro de Concordia cap. i. quod scilicet cum libertate cohaereat sola necessitas consequens,quae scilicet rem consequitur,&'ii in res ipsa facit,nQKVero necessuas antecedens quae praecedit rem, facit utar esse atqui nccessitas ista,raedeterminationis re-lare ad consensum cum illa conia vicum esset necessitas antecedens quamcumque nostram liberam operatione. faciens consensum esse ; ergo esset necessitas everten libertatem. Haec ratiocinatio adeo visa est estica Les.sio ut cap. 3 de gratu dixerit: Si bacratio non m cit ingenuefateoraorum hoc negotim liberratis magis mi
Confirm Deus praecise per hoc quod neget voltu latati aliquod praerequisitum ad operandum, . g. cog nitionem praeviam,indifferentiam judicii, concursum suum &ceo telo necessitat voluntatem ad non operam dum sed taedeterminatio ponitur ab Adversariis tam quam praerequi suum ad operationem ergo si Deu
aliam deneget,voluntas necessario caret operatione at
qui quando Deus praedeterminat ad consensum, Iunc denegat praedeterminationem ad dissensum;erso potata praedeterminatione ad consensum, negatio diuensus sequitur necessario, atque adeo evertitur libertas. Confirm. Demum quia Deus praedeterminando adeonsensum,vel exhibet voluntati concursum ad dissen. sum, si velit dissentire vel non. Si exhibet ergo non latur praedeterminatiosed decretum collativum concursus simultanei ad utramque partem, ad quam maluerit voluntas se determinare , quod nos dicimus: Si non exhibet , ergo deficit in voluntate aliquodn
cessario cierequisitum ad dissensum;atqui quoties de-- fici necessatio praerequisitum dissensum, nec habet in manu voluntas illud ponere, toties impossibile est
240쪽
Muo. II. De P, sicapramotione. quod ponatur dissensus;ergo si Deus non exhibet concursum ad dissensum datur necessitas, ne sit dissensus, unde consensus non est liber.
V. Hinc sequitur, salvari non posse, quδd Trid. fus A. can. . definit . videlicet liberum arbitrium assentiendo Deo excitanti, posse dissentire 'velit: si enim delicii illi aliquod essentialiter praerequisitum ad dissensum, nempe praedeterminatio, nec est in manus aluntatis illam habet quomodo poterit dissentire, si velit Fingamus, cognitionem necessario praeviam ad amorem objecti non esse in manu voluntatis, poteritne verificari,quod voluntas possit amare, si velitὶ Ce te non poterit, quias non potest habere cognitionemptaeviam ad sui arbitrium, nec erit in sua potestate habere amorem , qui cognitionem praesupponit, Quare ut salventur haec duo, qubd Divinae voluntati essi-icaci nemo possit resistere, di quod possimus gratiae L scaci resistere, si velimus, dicendum, gratiam praevisam esticacem nobis liberaliter conferri . ita ut posita indifferentia talis gratiae, seu auxilii, possimus conjun- .gere cum illa dissensum sed quia praevisa est conjun-senda cum dissensit idcirco necessario necessitate consequente ponitur consensus; unde voluntas Divina est infrustrabilis. Quod si dicatur juxta Adversiarios, prae- determinatio connecti essentialiter cum consensu,jam
baberetur necessitas antecedens ad consensum , non
consequens atque adeo everso libertatis Aliter quomodo impugnari possent Gentiles, qui delirando asserebant, necessitatem fatalem indutam ab astris non eis vertere liberratem posset enim Gentilis pariter dicere. quod influxus astrorum ita sit necessario praevius ad operationem , ad illam determinans, ut cohaereat cum libertate, quia voluntas in sensu diviso ii tali influxu posset non operari, omnes tamen fatalem hanc necessitatem explodini tu, cum Augustino dicimus,