장음표시 사용
241쪽
as Pars III. Dist. III. De Escacia, c.
Fatiιmmonponunt nisis aliis iquiis eo ipso ac voluntas non potest se ab illo ad arbitrium dividere, nequit dici quod in sensu diviso possit non operarici atque adeo
non libere operatur. Idem dicas in casu nostro. V. Respondent, ineolumem esse libertatem sub praedeterminatione ad consensum, quia voluntas potest dissentire, si minus in sensu composito, certesin sensu diviso. Sed haec responsio pluribus impugnatur ptaeter hactenus dicta Primo quidem si non potest
se dividere voluntas a praedeterminatione ad consensum , eo ipso nequit in sensu divise ab illa dissentire;
aliter neque compedes tollerent libertatem ad motum, nee viso beata tolleret libertatem ad peccandum, nec gratia Calvinistiea, aut fatum inferret necessitatem quia datur potemia ad haec omnia insensu diviso, et-tiamsi non possit se voluntas ab iis dividere. Secundonee potest voluntas in sensu diviso a praedeterminatione ad consensum ponere dissensum quia etiam se, imcta a praedeterminatione ad consensum , non per hoc habet in manu sua praedeterminationem ad dissensum, quae praerequiritur ad ponendum talem actum ergo etiam ex hoe capite non daretur potentia ad dissensum in sensu diviso, Quare ista propositio, voluntas praedeterminata ad eonsensum potest dissentire . si velit, nullatenus est vera . ne insensu quidem diviso a praedeterminatione, etiamsi posset voluntas ab illa se
dividere Terti,quando Tridentinum diis, Liberum' arbitrium assentiendoDeo excitanti,=,ocanti posse disseη- tire, 'elit intelligendum est in sensu composito talis
vocationis,nam nemo dicitur resistere virtuti,quae non
existit,in resistentia semper habetur in sensu composito virtutis impellentis Hinc cum damnatur proposutio secunda Jansenii, quae habet InteMori g=atia inflatu natura lapsa nunquam reuisursenses est de resistem luin sensu composito cum fraria. Neque
242쪽
Neque dicas . cum Bagne , Concilium non esso intelligendum de gratia efficaci seu praedeterminatione, sed de gratia nifficienti, seu de inspiratione, ita lustraticine. Nam Tridentinum loquitur contra Cauvinum, qui dicebat posse nos resistere inspirationibus. Millustrationibus, Mnos de facto resistere gratiae purὸ sufficienti, dolum negabat, posse nos resistere gratiae efficaci ergo Concilium intelligendum est de gratia etiam efficaci. Neque dicas et cum var. dist. 13 de auxiliis, Tridentinum intelligendum esse de auxiliis non ut datis,
sed ut oblatis, quibus resisti potest. Nam haec etiam responso dari posset a Calvinistis ad tuendum suum
Neque dicas 3 cum aliis, posse nos resistere entitati gratiae seu praedeterminationi secundum se non vero prout substat Divinae voluntati infrustrabili omodo, quo in sententia Societatis potest voluntas reis sistere auxilio efficaci entitative sumpto , non tamen prouestinat praedefinitioni Divinae consequenti adiicientiam mediam.Nam sententiaThomistarum longὸ distat d nostra:nos enim dicimus,voluntatem non pos se resistere praedefinitioni Divinae efficaci impotenti Consequente, quae non violat libertatem , de continis gentiam ex D Anselm, Thomistae vero impotentia
antecedente, quae libertatem evertit. VLResp. a. Recentiores Thomista praedetermina tionem non hedere libertatem , quia non se tenet ex
parte actus primi sed secundi sicut non hedit per nos libertatem, seu potentiam ad dissensum concursus Dei ad consensum, quamvis sit necessarius, ut actus pona tur, quia se tenet ex parte actus secundi. Sed contra est 3 quia praedeterminatio per Adversarios est causa actus,& est in priori ad actum;ergo se tenet ex Prie actusprimici um ex parte actus se an.
243쪽
11s Pars III. Dist. III. De efficacia, sec. pietate ingrati Dei gratia judicemur. Et Cajet in cap. s. Epist.ad Rom. dixit Scio , veru1n ver non se contra .
riam, sed nescio hacjungere sicut nescio Usterium Trini
talis S c. Et I p. qu. 12. ata . idem Cajet habet Adhunc dubitationem nihil scriptum reperi in D. Thoma in aliis ver. Doctoribus nihil hactenus comperi ad rasentem qitasti.nem, siqua commaniter icuntur de sensu composito, dirisoae nec rate consequentia, ct consequentis de libertate electionis Divina in aeternitate , o de natura causarum ad utrumlibet sed hac omnia intellectum non
VI. Quatuor sunt praecipuae Catholicorum opiniones in hac gravissima difficultate, quas hic solum innuimus,ut laudatis decretis morem geramus. Prima Thomistarum reponentium cum Bagiacet gratiae efficaciam in physica praedeter natione,quae simul stet cum potentia dominativa ad utramque partem , simul determinet ad consensum Secunda Scotistarum,repO- nentium illam incongruitate cum ingenio ejus , qui
vocatur,&in decreto non antecedente, sed concomitante determinationem voluntatis per quandam velut sympatiam Tertia nonnullorum Recentiorum etiam ex Thomistis,&Scotistis, reponentium illam in praedeterminatione non physica,sed morali,seu in multitudine tot adminiculorum, auxiliorum in Deo ut quamvis singula deficere possint, omnia tamen simul infallibiliter sint effectum habitura , idque independenter a scientia media . Quarta demum sententiaDO-ctorum Societatis,& aliorum etiam e Scotistis ex quovis ordine apud Platet num syo constituit essicaciam gratiae in praedefinitione consensus consequente ad scientiam mediam, seu in collatione auxilii indifferentis praevisi per scientiam mediam efficacis. Sic eniti, apte concordatur libertas creatulae, Minfrustrabilitargratiae tacui apte conciliatur infalsifficabilitas v. gr.
244쪽
H elationis de peccato Divi Petri cum libe aretalis actus, nam ratione auxilii omnino indisterentis incolumis est libertas volantatis;& ratione scientiae mediae, qua Deus praevidit, quod si tale auxilium conferatur, voluntas consentiet,posita collatione auxilii,&ir definitione consensus, infallibiliter hic est eventurus.
mih ea praemotione ac de Decreto Praeis
I. D Agne primus inter Thomistas vocabulum praeia
determinationis in Scholas invexit . cujus nucquam meminitD.Thamo illam, ne quoad rem quidem agnovisse Angelicum,isse ostendit Fasolus quae t airta a 3 dub. 7, pun. . Quod ex eo praesertim clare deducitur,quia ., quast 1 . art. ε 3 D.Thomas docuit, futura contingentia a Deo non cognosci in suis catas,
nisi coniecturaliteriri prout sunt in se ipsis, cognosti infallibiliter , inquantum subduntur divino conspωctui tecundum suam priesentialitatem. Certe si A gelicus praedeterminationem physicam agnovisset
non dixisset, futura contingentia solum coniecturalitate attingi a Deo in suis causis, cum decretum praedem terminans sit causa essentialiter connexa per homistas cum actu praedeterminato, Praeteream Thom .in a. dist. 39.quaest. r.haec habet ipsa quidem potentia νθ .histatu indisserenisae qus determ sexeat in hunc, Mi illum datum,non est ab alio determinante; quamula in aliquibus veteribus codicibus legatur. Non sabais altodeterminatὶ idem tamen emensus,ut advertit P. Thyrsus Gongale t. Σ. dis'. c. Explicant nonnulli eum P. Fr Io Nicolai hunc textum , quod actus non sit ab alio determinante naturali, non vero quod nou
245쪽
sit a Prima causa praedeterminante. scd immerito, tum quia D.Th. loquitur universaliter tum quia quaelibet determinatio quaesit antecedens ac incompossibilis cum non actu,est versv libertatis tum demuna quia passim D. Thoae. docet, voluntatem a serpsa, non an alio determinari adactum liberum. In a. dist. 39. q. I. art. 2. habet: Ratio culpa in actu deformis ex hoc ιluθd procedit ab eo,qui habet doinimumsuia id i hocaistem est in hominesecuridum illam potentiam , qua ad plura se habet, nec ad aliquid eoru m determinatur, ni ex seipsa; quod tantii voluntati convenit. idem eris iam docet Angelicus primo conira gentes cap.63. nu. c. di alibi Hinc Reverendissimus Turcus Generalis Orodinis Praedicatorum,ut habetur apud Henaosea. , in publica disputatione cuidam defendenti, quod esset ex mente D. Thona Asta praemotio dixit ostende mihi locum D. In in quo phUcam praemotionem propugnarit . O creab' te Magistrum adνersus constitutiones vi roνincia. In historia Congregationum de auxiliis legitur, quod dum coram Pontifice inquireretur , An sit demente Angelici praedeterminatio physica multis nostri ostenderint, illam cum principiis D. Thomae non cohaerere atque adeo non esse de ejus mente. a. ter Lemos ordinis Praedicatorum putavit , ostendisse locum apertissimum D. Thomae quast. s. d. veritate, arto ubi videtur docere,quod Deus in priori moveat, ac determinet voluntatem sed huic textui danda est
interpretatio consona principiis Angelici dicenti; si sim cum omnibus Catholicis, quod voluntas se determinet ad actium. Quare sensus est, quod in priori adactum liberum Deus moveat , ac exciter voluntatem
cogitatione congrua,&inspiratione sancta,ac determinet illam ad bonum in genere quandoquidem l natura,atque adeo a Deo voluntas non inclinatur,nisi ad M. num in genere 4 ad illud habet a Deo determinatio
246쪽
suast. II De Pusica remoti σηe. 24snem et bonum vero partiale hk, de nunc eligendum voluntas se determinat; unde peccat, si eligat bonum detestabile prae honesto.& bene operatur, si eligati nestum praedelcctabili.Hispositis discutiemus primδ, An ista physica seu Pr determinatio , nec.
non decretum P determinans cohaereant eum libertate arbitriij secundo an ea tollat sufficientiam ad non peccandum tertio An reddat Deum Auctorem pec catiis
Num phrsica Pr otio cohaereat cum libertate Arbitrii. ID Neo equidem cum communissima Societatis,&cum Angelico contra Bagnezianos, Praemoti nem physicam evertere libertatem arbitrii idemque consequenter dicendum de decreto praedeterminante, hoc est causante hanc praemotionem, seu Redeterminationem Etenim ex Goneto tom. . dist. 6. art.2.6 34 pro eodem sumi debet praemotio , ac praedetermina-
Conclusio eonstat ex regulis summulisticis addu fetis contra pnedefinitionem antecedentem dio supe riore quast.s HGI. Ex necessario non sequitur nisi necessarium; ergo ex praedeterminatione, quae voluntati
est necessaria, Ccum non possit nec directe, nec indirecte impediri , eo quod non possis impedire ullum p requisitum ad illam non sequitur nisi consensus voluntati necessarius Constat etiam ex illa maxima L, bidem adducta;Omne antecedens omnino antecedem consensum incompossibile cum dissensuinin pedi. tale evertit libertatem cum si frigorosum impedimet, tum ad dissensum. Neque dicant Thomistae quod λcut solus Deus prima causa non tenetur impedire pec
eatum,ita solus Deus prima causa,& primum liberum
247쪽
1 3 Pars III. Di . III De cacia, c. potest praedaerminars ad consensum quin dicatur ponere impedimentum ad dissensum. Nam Pectat quidem ad causam primam posse permittere, seu non impedire peccatum,non tamen potest ponere omnia con.
stitutiva impedimenti,&non impedire Latqui praedeterminatio ad consensum habet veram rationem impedidimenti,cum sit ratio sussiciens, ne detur locus dissensui insuperabilis a voluntate;ergo non potest Deus es, ficere, ne voluntas sub praedeterminatione ad conse sum sit impedita ad dissentiendum. Prob. Iterum Conclusio ex conceptu libertatis Libertas consistit in hoo,quod potentia positis omnibus requisitis ad agendu possit agere, ion agere , hoc est possit cum iis requisitis componere tum agere, tum non agere,prout explicavimus in de Actibus humanis s. 6. qaas. 3. sed posita praedeterminatione ad con
sensum , non potest voluntas cum ea componeredis, sensum: ergo per praedeterminationem requisitam ad consensum evertitur libertas.Minor constat voluntas
enim posita priemotione ad consensum, neque posset e ponere dissensum in sensu composto, hoc est componendo illam praemotionem.& dissensum, cum sint inis
compossibili, neque posset in sensu diviso cum non possit voluntas illam a se divideres, neque directe
cum ea non sit actus voluntatis, neque indirecte, cum
non possit ullum praerequisitum impediri ergo simpliciter voluntas sita, determinatione ad consensum non posset dissentire. Consem Ex eodem coneepto libertatis. In eo conis fistit libertas voluntatis, quod ipsa se determinet, non uod determinetur ab alio cum hoc sit proprium cauae necessariis; atqui si voluntas indigeret praedeterminatione,non ipsa se determinaret, sed antecedenter ad suam operationem determinaretur a Deo ; ergo Qu
248쪽
Confirm. r. Ideo per Bagnezianos datur praedeterminatio, quia i causa indisterent , qua indifferenti, non potest prodire stectus determinatus , cum autem voluntas sit indifferens ad consensus vel dis sensum,ad hoc ut ponat consensum prae dissensu dcbet per pmdererminationem ejus indifferentia tolli;atqui si tollatura voluntate indisterentia eo ipso tollitur libertas;ergo si voluntati superaddatur praedeterminatio , eo ipso tollitur libertas Minor patet: damnata enim est ut haeretica propositio 3 Iansonii dicentis;ad merensi res demerendum in flatu nature lapse non requiritur in ho- nune libertata necessitate, seu liberas indiferentia. ergo de fide est, in voluntate esse libertatem indisserentiae quando ponit actum meritorium; ergo cum praedewminatio tollat hanc indifferentiam eo ipso tollit libertatem ad meritiam requisitam. Sicut enim materia V.g.
non dicitur amplius indisterens ad quamcumque for-niam , quando per dispositiones pr vias determinatur ad hanc,v. g. adsermam ignis mec potentia visiva dieitur indifferens adVisionem albi,vel nigri,si per species albi determinetur ad videndum album nec intelle stus dicitur indifferens ad assentiendum vel dissentiendum articulis fidei,si a voluntate determinetur ad assensum: ita voluntas non est indifferens adeonsensum, vel disi sensum,si a Deo praedeterminetur ad consensum. Nec aliunde motus primo primi in voluntate , motus gratiae excitantis, qui fiunt in nobis sine nobis, dicuntur necessarii non liberi,nisi quia ideos voluntas antecedenter determinatur. III. Prob. ult Conclusio. Decretum praedeter- minans,seu praedeterminatio non pendet a nostra voluntate,ita ut illam ad arbitrium habere, aut impedire possimus,e quod antecedat quamc illique nostram .perationem;ergo quando nobis datur, non datur libe-
re,sed necessario;ergo necessaris etiam ponitur quod- cumque
249쪽
Pars III De III. De oecacia, scicumque ad illam conlequitur,nempe consensus. Pro. batur haec consequentia ex receptissima doctrina D.
Anselmi in libro de Concordia cap. 1 quod scilicet
cum libertate cohaereat sola necessitas consequens,quae scilicet rem consequitur,& quam res ipsa facit,nQn vero necessiitas antecedens quae praecedit rem, facit ibiam esses atqui nccessitas ista,raedeterminationis re-lare ad consensum cum illa connexum esset necessitas antecedens quamcumque nostram liberam operatione. faciens consensum esse ; ergo esset necessitas everten libertatem. Haec rasiocinatio adeo visa est seca Les.sio ut cap. . de gratia dixerit: Si bas rati non conpi cit ingenuuattoraorum hoc negotinin uberratis magis mis
Confirm Deus praecise per hoc quod neget volun tali aliquod praerequisitum ad operandum, . g. COPnitionem praeviam,indifferentiam judicii, eoncursum suum &c. eo ipso nece ilaat voluntatem ad non operamdum; sed taedeterminatio ponitur ab Adversariis tam quam praei equi suum ad operationem ergo si Deus
illam deneget,voluntas necessario caret operationeiat qui quando Deus praedeterminat ad consensum , Iunc
denegat praedeterminationem ad dissensum,ergo posura praedeterminatione ad consensum, negatio dissensus sequitur necessario, atque adeo evertitur libertas. Confirm. DemunMquia Deus praedeterminando adeonsensum, et exhibet voluntati concursum ad dissensum, si velit dissentire vel non. Si exhibeti ergo non datur praedeterminatiosed decretum collativum comcursus simul anei ad utramque partem, ad qu/m ma luerit voluntas se determinare , quod nos dicimus: Si non exhibet ergo deficit in voluntate aliquod, cessario praerequisitum ad dissensum;atqui quoties de scit necessat id pr*requisitumia dissensum, nec habet
in manu voluntas illud ponere , toties impossibile est,
250쪽
suo. II. De P, sicapramotione. quod ponatur dissensus,ergo si Deus non exhibet concursum ad dissensum, datur necessitas, ne sit dissensus, unde consensus non est liber.
V. Hinc sequitur, salvari non posse, quδd Trid. Fus v. can. . definit, videlicet Liberum arbitrium assentienda Deo excitanti, se dissentire fisellici si enim delicii illi aliquod essentialiteris requisitum ad dissensum, nempe praedeterminatio, nec est in manus iluntatis illam habet quomodo poterit dissentire, si velit Fingamus, cognitionem necessario prae viam ad amorem objecti non esse in manu voluntatis, poteritne verificari quod voluntas possit amare, si velit3Ce re non poterit, quias non potest habere cognitionemptaeviam ad sui arbitrium, nec erit in sua potestate ha-.bere amorem , qui cognitionem praesupponit, Quare ut salventur haec duo, quod Divina voluntati essi.
caci nemo possit resistere vi quod possimus gratiae Lficaci resistere, si velimus, dicendum, gratiam praevisam efficacem nobis liberaliter conserri . ita ut posita indifferentia talis gratue, seu auxilii, possimus conjungere cui illa dissensum , sed quia praevisa est conjungenda cum dissensu idcirco necessario necessitate consequente ponitur consensus unde voluntas Divina est infrustrabilis. Quod si dicatur juxta Adversarios, prae- determinatio connecti essentialiter cum consensu,jam baberetur necessitas antecedens ad consensum , non consequens atque adeo eversio libertatis Aliter quomodo impugnari possent Gentiles, qui delirando ast rebant, necessitatem fatalem indutam ab astris non eis. vertere liberratem posset enim Gentilis pariter dicere, quod influxus astrorum ita sit necessario praevius ad Operationem , ad illam determinans, ut cohaereat cum libertate, quia voluntas in sensu diviso a tali influxu posset non operarici omnes tamen fatalem hanc