장음표시 사용
261쪽
rui peccat, seu dissentit, ita caret praemotione ad con inlum, ut nec possit illam habere ad sui arbitrium; unge caret sufficientia ad non peccanduin ,sicut qui ligatus compedibiis nequit ad arbitrium se illis extricare nullatenus dicitur 'ubd habeat stillicientiam ad motum,cum careat astu primo proiamo ad illum, videli cet remotione compedum,ac impedimentorum , quae actum primum proximum constituit ri XILConfirm.Conclusio exemplis adduci is ab ipsis mei Adversariis Causae inferiores non habent sussiciis entiam ad motus suos peragendos, sublatis coelestibus inquentiismec instrumenta artis habent sufficientiam ad artefacta, si non moveantur ab artifices, nec oculus satis est ad videndum.si non illuminetur, quia scilicetiis omnibus indigent ad hos effectus;ergo cum supponamus, voluntatenvindigere praemotione, ut consentis , si careati Lemotione , rure sufficientia ad conis sensum;atqui omnes, qui peccant, carent praemotione ad consensum: ergo carent sussicientia ad illum; atque adebcatenisussicientiaad non peccandum; unde nunquam datur gratia pure sufficiens; nec peccat , qui ma
Neque replicent Adversa ii,praemotionem nona quiri ad posse agere, sed ad agero,atque adeo se tenere ex parte actd secundi. Sic panis non requiritur ad potestatem consecrandi sed ad ipsam consecrationem,ut advertit D. Thom, φιψ. r. de potentia, artic. i. mmcontra est , quia si pra determinatio non estipuim agere, sed praerequiritur ad agere, eo ipso eoninstituit actum primum,ctim non nisi actus primus praecedat ipsum agereseu actum secundum;& idcirco panis constituit potentiam proximam in completam consecrandi quia scilicet praerequiritur ad conte rati lone Deinde ne sat lis in vocabulis,etiam dato, quod e teneat ex parte actus secundi si verum est,qudd nona sit in
262쪽
st in manu voluntatis praedeterminatio,&'ubd prae requiratur ad consensum, eo ipso voluntas, dum peccat, caret sufficientia ad consensum. XVI. appones primo Qtii caret concursu Dei in ctu secundo ad consensum in sententia nostra , non caret sussicientia ad consensu , quamvis Gueat aliquoressentialiter requisito ad illitior ergo idem dicendum de praedeterminatione Antecedes est certum,nam qui peccant,carent cucursu Dei in actu secundo ad bonam 'operatιο em dc tamen non carent sufficientia ad illam, quamvis talis concursus essentialiter ad bonam Dpcrationem requiratur. Consequentia itaque proba--tur, quia tam per concursum Dei in actu secundo
quam per praedeterminationem datur nobis a Deo tini una operari non vero posse operari, seu actus secundus, non primus. .
Coniiciam quia plus requiritur ad agere, quam ad posse ageret, sicut ius requiritur ad esse sapientem quam ad posse esse, ergo quamvis praedeterminatio ad
consensiam denegaramale operantibus tollat sufficientiam ad ponendum consensum non tollit tamen sussicientiam ad posse ponere consensum, atque adeon reddit eos immunes a culpa Respond nego Consequent n. retorqueo paritatem. Si non esset in manu voluntatis concursus Dei in actu secundo ad consensum , non peccaret Voluntas non ponendo consensus ergo Qim non sit in m nu voluntatis peaedeterminatio ad consensis , non pecciit, qui dissentit, Ubi adverte, ad consensum liberum ponendum non praerequiri antecedenter, tanquam constitutivum sufficienti ae ad illum Dei concursum in actu secundo , quia hipidentificatur cum actione , qua producitur consensus rac probabilius etiam cum ipso consensu solum itaque praerequiri-- concursus Dei in actu primo paraxus ad utrum-
263쪽
que juxta liberam electionem creaturae Contra verbredeterminatio ad consensum praerequiritur ad talem aetiam cum constituat aetii primum proximum,
atque adeo sufficientiam ad consensum quod si dicaseum Recentioribus Thomistis, se renere ex parte actus secundi, illud certum est, non pendere a libera electione creariirae sed ab arbitrio Dei ι ubi in sententia Societatis concursus Dei in actu secundo ad conse sum, sive importet actionem a consensu distinctam sive cum consensu identificatam pendeta liberael
Ad confirmatioἡem pugnant in terminis quaera Mnt Adversarii videt deficiente praedeterminatione ad consensum, deficere sessicientiam ad agere,& non deficere actum primum nam quod praerequiritur ad agere , non est ipsa actio, sed est id, quod praecedit ctionem,atque adeis est aetiis primus Verum quidem est, plura requiri ad agere, quam id posse agere quia scilicet ad agere requiritur, licet non pratrequiratur ipsa amo,seu ipse actus secundus, qui in sententia n nra est in manu voluntatis praedeterminatio vero est sollim in manu Dei. XIV. Oppones secundδ.Si dicatur,quod inter prae- gererminationem ad dissensum M ipsum dissensum
detur mutua Auardam prioritas, salvatur, quomodo
peccator culpa sua ponat dissensium, careat praedeterminatione ad consensum; potest autem haec mutua
prioritas apte poni dicendo, quod dissensus disponat
In genere cauta materialis ad praedeterminationem . haec causet dissensum in genere causae essicientis. Universim enim in Schola Thomistica non repugnat mutua prioritas in diverso genere causarum ut inter actionem subiectatam in termino,& ipsum terminum, inter dispositionem ultimam ad formam ipsam sermam e Sicuti communiter admittitur iniitua causa . litas
264쪽
litasΤnter causam finalem Messicientem;&inmeol gia admittitur mutua prioritas inter actum Cliaritatis,
qui est ultima dispositio ad gratiam Dipsam gratiam,
ita Joan a S. Thoma vi Gonetus.
Resp. etiam transmissa possibilitate tuae prioritatis in diverso genere causarum,non potest ea admitti in casu nostro a Thomistis. Primo quia sic corruit eorum doctrina, quae docet Deum, utpote causam prima mala determinare ut creatura expectare debeat determinationem a Deo, nullatenus vero Deus a creat
rati c ideo dicunt,actum bonum tribui Deo,quia Deus ad illum praedeterminet. Secundo admittitur haec mutua prioritas,jam non esset in diverso genere causarum, sed in eodem genete causae essicientis; nam creatura non aliter posset se disponere ad dissensum .nisi eliciendo, producendo illum Tertio quia repugnant duo agentia libera, tuae se mutuo determinent,ut oste- demus qu qaeotra Scotistas;quia aliter rueret demonstratio primi motoris unici excludentis consortiu plurium Deorinn.Et ratio est,quia si utrumq;condeterminaret, ita determinaret Messet determinatu ab altero; repugnat aurem primo agenti esse determinatum,dum determinat ergo repugnat duo agentia libera se mutuo determinare; unde impossibilis est haec mutua prioritas Thomistarum. Quare dicendum cum Sententia Societaris,quod voluntas eligat, determinet Omnipotentiam paratam ad utrumque, quin violetur ratio cauis
primae, quia Deus adhuc est primum essiciens, dando cre*turae esse, & posse. agere, quamvis ad agendum hunc actum prae illo determinetur a libero arbitrio.
Utrum Pusica ramoti reddat Deum pectati Auctarem Q. T TLtimum caput quo essicaciter impugnari solet Fedeterminatio physica , nec non decisis
265쪽
. 1 Pars III. Disp. III. De oecacia, oc. decretum, determinan4, est quia redderet Deum
peccati Auctorem, ac Volentem peccatum creatu ζ,uod summa bonitati oblatrat Constat hoc ex ii quae iximusΚιβ. ante . . . ubiostendinam, Deum non posse praedelinire, seu taedeterminare materiale pec catii quin sit peccati Auctor, eo quod non possit velle efficaciter materiale,ad quod consequitur essentialiter formale peccati, quin velit pium formale, Ostenditur iterum hoc assumptum sis r Deus praeis determinando ad peccatum creaturae, vellet illud esti- citer;ergo esset peccati Auctor,Cirin entiissequitur quia ex Aug. lib. Qiastionum 83 qu s. st auctore fumisimus, isto pol uteric tu Cui enim tanqiram volenti imputatur opus . ille dicitur Auctor operis, ut medium essentialiter trahens finem , dc ut tale cognitiimaeo ipse
Vul , amat ipsum finem 'uid enim est velle effectum, puta homiciditim in causa , nisi velle causam Puxi ebrietatem in qua praevidetur secuturum' mi, sidixam ' atquipi determinatio ad peccatum essentia. liter trahit illud, idque 4 Deo cognoscitur em De
Volens praedeterminationem,uult spcς tum a 'Ret adeo est pecta ti Auctor
Nequiudicas Deum velle solum materiale,non se male pec ti.Nam contra est,quia in pecςato materiale, formale non distinguuntur realiter, sed sol mpenes diversos causandi modo , ita ut dicatur concurrere ad materiale qui concurrit determinatus cum materi e sit determinario concurrere vero ad formale qui concurrit determinan, cum forma sit determinare atqui posita praedeterminatione , Deus concurreret ad entitatem eoeat ut Primum determinansci ergo concurreret ad formale peccati. N que enim aliter Creatura dicitur esse causa peccati,&concurrere ad eius formale nisi quia&vult
266쪽
suasti II De P m ramotiouot 1 9 illud essicaciter cosnoscens, lico non intendens, jus malitiam, ideterminat ad illud. hoc autem pra, stari, Deus, si praedeterminaret ergo esset causa, Alictor peccati, M ad ejus malitiam sermalem con in
m n ergo fgnum est , ηοηρ se eum praedeterminare adm-terial piccati, sinsmutpra terminet ad formalo. Propterea multi Thomistae cum Blasio Verdu, Nai xii, Gonetaleg, Jo, Vincentio , M. Aravio Epistopo Segoviens, M. Passerino Procuratore Generali Ordionis Praedicatorum,&aliis apud Fasolum qu.I .ηrt η, nςgarunt tardeterminationem ad malum. Communiter tamen qui timentiunt, ne cogantur fac xe Deum peccati Auctorem, notantur incohaerentiae.
qui qua ratione probarent requiri praedeterminati nem ad actiim bonum , indivisim evincerent requiri etiam ad actum malum. XVIII. Constrin. i. Qui si Deus concurrere morali ter ad peccatum suadendo illud,hortando,&c. idcirco diceretur peccati Auctor , quia moraliter inclinaret voluntatem creaturae ad peccandum, volendo h
jusmodi inclinationem ergo a fortiori erit peccati Auctor,si voluntatena creaturae inclinet ad peccatum physice, volendo talem inclinationem; si enim peccatum imputatur concurrenti moraliter , a fortiori concurrenti physice,si hic determinet ad illud. Neque dicas cum Thornistis i ex hoc quod Deus non possit peccatum suadere,non sequitur, quod non possit ad illud physice coneurrere, quod teneatur illud impedire,aut quod non possit ponereCreaturam in iis circumstantiis, in quibus praςvidetur peccasuratergo ne-
267쪽
que sequitur, quod non possit, determinare quia
hoc etiam spectat ad rationem primae caulle. Nam contra est quia constat,ad rationem eauis
primae spectare, quod possit physice ad peccatum con
currere,& quod non teneatur peccata impedire falitei non posset condere Creaturam liberam, nec posset ex malis bona faceteri quod ex Augustino praestantius est quam mala nulla esse permitteres Arad rationem primae causae spectare non potest, quod sit peccati aucto . Adde in tantum creaturae imputarent peccatum alterius creaturae, si poneret illam in circumstantiis, in quibus praevidet illam peccaturam , quia nequit una creatura dare alteri vires,ne labatur,ita ut si peceet, sibi imputet lapsum: Contra vero Deus potest ita vires voluntatis librare,ut quamvὶPosterat cocursim indifferentem,nullatenus Deo tribuatur peccatum 4 ideo uni causae primae licitum est ponere creaturam in circumstantiis in quibus praevidetur peccatura: At neque Creaturae, neque Deo licitum est concurrere ad peccatum alterius determinando ad illud sive moraliter, sive physicὸ quandoqitidem peccatum imputatur determinanti sic juxta celebre exemplum D. Thom. quando tibia determinatur a curvitate ad motus obluquos obliquitas non tribuitur virtuti progressivae, sed curvitati,quia ad curvitatem consequitus ergo quando voluntas a praedeterminatione determinatur ad peccatum, hoc non tribuitur voluntati sed praedeterminanti . quia non consequitur ad voluntatem secum dum se,sed ad praedeterminationem. XIX. Confirm. E. Ex doctrina D. Thom. p. qm 63 art. F. Ubi docet,quod Angeli si peccassent in primo instanti, eorum peccatum tribueretur Deo , quia
268쪽
meratum quo tanquam a determinante procedit,hcuti motus sursum in igne tribuitur generanti, quia ab illo determinatur ergo siDeus taedeterminaret ad peccatum, illi imputaretur. Cesertim quia magis verificatur , quod ad peccatum determinet qui ad illud praemovet, quam qui dat esse agenti, quo in primo
instanti est operatio peccaminosa. XX. Denique si Deus praedeterminaret ad peccatum,non solum esset peccati auctor,sed etiam sequeretur,quod creatura inculpabiliter, immho laudabiliter peccare juxta ratiocinationem,quam adduximus di .ant, . q.ε. Probatur hac sequeia,quia ex D.Th. qu. 13. de Verit. a. . Unaquaeque voluntas ex eo est bona, quod Divinae voluntati consormetur Neque enim Diiunde habetur rectitudo operation moralium,quam ex contra initate cum prima regula morum,quae estDivina voluntas ita ut licti possit aliquando nostra, luntas esse mala, si velit quod est tantum materialitervolitum a Deo, v. g. Christi Domini crucifixionem,
damnationem reproborum,&c nunquam tamen non
recte operatur si velit quod est a Deo formaliter volitum,seu si velit quod Deus vult nos velle: Atqui posita praedeterminatione ad peccatum, creatura vult quod Deus vult ipsam velle. etiam quando vult v.g. blasphemiam ergo posita hac praedererminatione , creatura dum peccat,non peccat,sed laudabiliter operatur Minor probatur, quia,creaturam ponere talem actium, .
g. blasphemiam,est, creaturam velle blasphemiam; a qui Deus praedeterminando ad blasphemiam vult, it creatura ponar , seu velit illa. ergo creatural nendo blasphemiam . vult illam , quam Deus Vult ipsam velleri quod sese promovet Ruia dev0luntate Deids. 8. XXI. Dices i. cum Goneto. Inrellectus attinsit ensis Verum,non ut bonum , quia bonum est extra spha
269쪽
1 Pars III. Dist. III De cloacia uec. sthaeram intellectus;ergo Deus attingit materiale,nori formale peccati per praedeterminationem, quia peccae tum est extra sphaeram voluntatis Divinae Sed retorquetur. Si intellectus attingeret Eris amando,attingeret ut bonum formaliter.&sic bonum debe retes intra sphaeram potentiae intellectivae ergo si Deus attingat peccatum determinando, attingeret for male peccati, dic peccatum deberet esse intra sphaeram voluntatis Divinae 'XXII. Dices i. Decretum Dei indifferens, per . missivum peccati non facit Deum auctorem peccati ergo nec decretum praedeterminativum. rρbatur coη- sequentia. Si Deus daret consilium indifferens ad bo,
Dum,vel malum,peccaret;non tamen peccat, si concut-rat physice ad peceatum cum indifferentia, seu cum decreto indifferenti ac permissivo peccati , L scilicet hoc spectat ad pximam causi ἡ; ergo neque peccat,si praedetermine , qui pariter spectat ad primam causam praemovere secundas ad operandum, ut docent Thomistae, ergo par ratio de decreto indifferonti Ac de
Fes'. Nego consequestiam. Ad probatipnem mohsilium indisterens pugnat cum sanctitate Divina. quia Deus aequilibriter se haberet ad bonum in ad peccatum;at concurrendo indifferenter, non se habet equilibriter,sed peccatum odit.& prohibet ac solum permittit, δή ioncurrit ad illud determinatus a creatusta, non vero determinans quod primae causae licitum est, cum non teneatur peccatum impedire: At si praedeterminaret ad pecchum,quamvisThomistae dicant,Deum etiam execrari peccatum, re vera tamen illud efficaeiter vellet determinando ad illud I ergo esset peccati Auctor. Et sane irrideretur Praeceptor qui prohiberet malos characteres manum pueri duceret ad illos
anale estormandos quia esset auctor illorum , quos
270쪽
vetaret o ita in casu. Haec abunde dicta lint ad phys camir motionem impugriandam.
Num ratiocinationes Nomistarum escaciter evincant. necessitatem ph Ucapramotionis
XXmo uiunt i Ab indifferenti qua tali non
potest prodire determinatum cum nemo det quod non habet ergo nisi voluntas praedetermine tur,cum sit dcie indifferens, non potest ponere dete minate consensum.Nςque dici potest,quod uterque actus,consensus scilicet redissensus praeconcineatur in voluntate indifferenti. Nam actualitas est perfectior omi potentialitate; ergo actualitas consensus non potest prae nilneri in potentia indifferenti.. Confirm. 1. Quia ex D Thom. I. p. qu. I iuri . ad s. Causa , quae esse se eontingens, ortet, quod determinemr ab aliquo exteriori ad stectum sola enim voluntas Rivina, quae ex se necessitatem habet, determinat se ipsam ad volitum,ad quod habet babitudinem non necessariam ergo in voluntate creata requiritur
Confrm. r. Ex Gaudino , quia ut creatura agat debet prius constitui in actu secundo in ratione principii operativi unumquodque enim agit , in quaneum est actu; ergo indigetptaedetermisatiorie probatur consequentia , quia antecedenter ad praedeterminationem non est operativa actus potentia,nec cinis stituitur actu potens proxime operari per concursum simultaneum itum quia sic est indifferens tum quia non est ptaevius ad operationem;ergo per praedeterminationem.
Resp. Argumentum nimis,atque adeo nihil probire;probat enim , quod nec Deus possit absque prae li