장음표시 사용
311쪽
η Pars ΙΙΙ. Di p. IV. De Gratia, . At gratiam non habemus propriam per hoc , quod Christus Dominus eodem modo sit constitutus caput nostrum morale, adedit eius obedientia per unionem moralem voluntatum nostrarum cum illo fiat obedia entia nostro; sed ex meritis Christi Domini obtin mus gratiam physice inhaerentem. Quamvis autem in alio ordine potuisset gratia baberi per formam extri .secam physice, M solum moraliter intrinsecam, ut i sta dicemus Pat de facto habetur per formam physici
inhaerentem: etenim verba Conciliorum, non lecus ac
verba Scripturae, aceipienda sunt in sensu proprio dc usitates, si nihil obstet,inhaerere autem absolute pria tum importat physicam inhaerentiam ergo cum Trudentinum dicat, justitiam nobis inhaerere, intellige dum est de inhaerentia physica. Ad Confirm.Esto inter homines esse amicum,adoptivum. aaeredem habeatur per formam moralem Paride facto esse amicum Dei, adoptivum.& haeredem habe.tur a forma physica,nempe a gratia, quae est participatio Divinae naturae atque adeo filiatio Dei , non quudem naturalis, cum sit in persona extranea sed adoptiva: filius autem Dei non potest non esse etiam amicus, ut insta explicabimus,&haeres;ergo omnes hujusmodi
effectus de facto habentur a serm physica, consequenter sunt physici. IV. Ohic. 1. Esto verum sit, qubd gratias qualitas
physice inhaerens, armon proinde est permanens, cum possit esse physice transiens,& moraliter permanerete pacto , quo peccatum praeteritum denominat homionem moraliter injustum, si moraliter perseveret, ergo gratia non est qualitas permanens. Resp. Ex verbis Concilii, ex ratione Conclusionis, x ex sensu Scholasticorum constare , de facto justiGrationem haberi per qualitatem permanentem Ilicet eis
si dignua odio qui peccarit,donec exhibeat codi
312쪽
Qualia. De sntia physica si atra ' sgnam sati factionem inutiemillionem obtineat; at non est dignus amore Dei.qui formam amicitiae non habet. seu qui non habet in se , sed habuit participationem Divinae naturae, qua fiat filitis & haeres. Quicquid sit, an de possibili dari possit forma hujusmodi quae post primam sui existentiam moraliter perseveret , ut esset actus dilectionis Dei,si juxta sententiam Vasq. formaliter justificaret pDubitatur hic, Utriim forma justificans sit una simplex qualitas an vero complexum omnium habituunt supcrnaturalium,ut docuerunt Sol Veg.&alii ZDicen. du:ra tamen cum communi .essῖ simplicem qtialitatem. quiascilicet habitus infusi cu n sint potentve, troprietates supernaturales connaturaliter profluere debent a sua natura, radice quae est gratia sanctificans.
Constat etiam ex Tridentino dicente, justificationem fieri per infusionem gratiae,& donorum unde distinis init inter gratiam, quam definit fess. I. an. s. culpam originalem remittere ) reliqua dona, seu habitus, qui justificare non pollunt amissa enim perte
catum gratia,remanent in peccatore habitus superna
turales Fidei,&Spei , si peccatum his virtutibus non opponatur nec per hoc habetur justificatio. Dicitui quidem aliquando,justitia nsistere in aggregato omnium virtutum; at nomine justitiae non venit runc forma justificans, sed aptithdo ac dispositio proxima, si permanens ad honeste vivendum.
Equaenam si participatio Divinae naturae, in
qua reponisu meta sca Gratiae essem
tia Lortum est, gratiam esse participationem Divinae naturae , atque adeo in hoc praedicato ejus ese sentiam metaphysicam reponici quod habetur ex 2.
313쪽
1s rara m. Dii p. IV D Gratia, M. Petri r ubi dicitiir Maxima, ct pretiosa nobis promissa
donavit , ut per hac ociamini Dipina consortes natura. Dubitatur tamen, in quo sensu dicatur Divinae naturae participatio . ita ut sit ejus proprium praedicatum quaevis enim natura dici potest Divinae naturae participatio; nam sicut natura Divina est primum principium suorum attributorum , ita quaelibet nat ra creata est primum principium suaru proprietatum. II. Dico i. Cum Martinonio di o.θα 6.Gratiam octe dici specialem participationem Divinae naturael hysice sumptae perho quod sit natura supernatura
is,seu radix omnis super naturalitatis.
Prob. Quod est proprium naturae Divinae, exee. dit omnem naturam substantialem creatam , est, posse seipsum immediate Mintuitive cognoscere, cim re perfectissime amore consentaneo Visionici atqui gratia est primum principium,& radix omnium habi-luum,& actuum supernaturalium, per quos substantia rationalis creata ordinatur ad Dei Visionem, .morem fruitivum. ergo in hoc sensu gratia recte dicitur speciali modo participatio Divinae naturae Major est Communis inter Theologos , negantes possibilitatem substantiae supernaturalis,seu naturae cui debeatur usio Dei; atque adeo proprium naturae Divinae est posse
seipsam intueri. Confirm. I. Jo s. dicitur: Omnis, quinatus ex Deoieccatum nonsarit, quiasemen Ustim in eo manet; ergo gratia dicitur participatio Divinae naturae per hoc, quod sit veluti semen Deici semen autem est participatio physica naturi generantis ergo gratia est pa ticipatio naturae Divinae non moraliter tantum,sed e iam physice sumptae Ex hoc autem,qubd per gratiam,
utpote radicem supernaturalitatis , homo ordinetur ad Deum intuendum,quod soli naturae Divinae connaturaliter convehit,bene gratia dicitur participare natu-
314쪽
ram Divinam specialissimo modo .adeo ut sola gratia
per antonomasiam dicatur participatio naturae Divina quamvis re vera omnes creaturae sint entia per par
ticipationem Dei, ergo gratia est participatio Divina naturae sumptae physice per hoc, quod si radix omnis
supernaturalitatis. Confirm. i. Quia homo inter caeteras creaturas diiscitur faetiis ad imaginem in similitudinem Dei per hociquod possis abstractivcDeum cognoscere,&tam reri ergo a fortiori erit smilis Deo, speciali modo participans naturam Divinam, si potest Deum intuitu ve cognoscere,eoque frui; atqui per gratiam habet ii mo talem naturam, quae exigat proprietates δε actus supernaturales ad Dei visionem conducentes ergo gratia est specialis participatio naturae Divinae physicὸ sumptae per hoc,quod sit radix omnis supernaturalita tis, matura supernaturalis. Ubi adverte,gratiam non esse naturam ut quod,sed ut quo natura enim ut quod tria competunt primum est,quod sit primum esse, atque adeo esse substantiale ;gratia autem est accidens: Secundum, quod sit principium operativum immanenter; gratia autem non Op ratur immanenter,seu in se,sed in anima,cui inest;unde anima, seu homo credit,sperat,amat amore meritorio vitae aeternae,non gratia,nis ut quo. Tertium,quod
per potentias suas ipsa finem suum consequatur atqui per facultates,& potentias gratiae, nempe per habitus infusos, non gratia, sed homo finem suum ultimum consequitur ergo gratia non est natura supernatura. lis, ut quod, sed ut quo. III. Ohic. Etiam lumen gloriae, aliae hujusmodi
formae supernaturales ad visionem Dei conducunt ergo etiam lumen gloriae deberet dici participatio Divinae naturae specialissima, & forma sanctificans, sicut est gratia i
315쪽
as Pars III. Dis'. IV De Gratia, sec.
Resp. Lumen gloriae cluamvis visionem Dei causetessicienter,non est tamen prima radix supernaturalitaris videlicet exigens poremias supernaturales productivas actuum,quibus liomo ad visionemDei perducatur ergo non habet rationem natura seu primi principii motus, quietis, ideo non est participatio
Divinae naturae,in quantum natur e , sicut est gratia. Et
eadem ratione probabiliter est dicenda forma sanctifi-aans habitus,aut actus charitatis,uisio Dei,maternitas Beatae Virginis , unio hypostatica Me ut fusius dic mussu .... v. Dico a Gratia potest etiam diei specialissima parricipatio Divinae naturae ethice, moraliter sumtae, quatenus natura bona fignificat indolem apte dissipositam ad bonos indilpositam ad malos mores. Ita Espar.quo.2.Ovid tract.8.controν r punct. 3 ω alii apud Amic. . 29. 4. Prob. 1. Quia Patres in hoc sensu interpretantur apud Mi pes φ.ult.ββ 7.ct, . textum adductum D.Pe. tri,qui postquam dixit: maximas pretiosa nobispromisesa donarit,ut per hac essciamini Divina consortes natura. additi fugienus eius,qua in mundo est, concupiscentia corruptionem ; vos autem curam omnem subinferentes omni-
'ate ins emestra irtute an pirtute scientiam n sciemtιa abstinentiam. abstinentia patientiam npatientia pi olemoc ergo ex Apostolo Petro gratia reddit nos
Larticipes naturae Divinae ethice, &moraliter sumptae. Confirm quia I. Jo. t. dicitur Scitote, quoniam
ct amnis, qui fasit justitiam, ex ipsi natus est unde
Sanctus Leo sierm. v. de nativitate dixit Agnosce homo dignitatem tuam , O Divina consoν fatius natura n li in reterem vilitatem degeneri conversatione redire demque videtur expressisse D. Th. qua I IO. art. 2.adi, ubi diciti Unobiliorgratia , quam natura anima is quam est expressio mηa bonitatis , non qgMad
316쪽
Ruolio II De sentia Gratia metapbsca ass-dum essendi. Adde, in hoc etiam sensu dici in Scripturis peccatorem esse filium diaboli, atque adeo di boli naturam participare,dum dicitur Jo. 8. Vos ex P rre diabolo estis. V. Prob. a. ratione,quia est specialissimumDivinae natu rete praedicatum, quod habeat dispositionem ad opera moralia honesta,&incompossibilitatem cum operibus inhonestis, seu cum peecato atqui per gratia homo habet dispositionem ad opera moralia honesta quatenus gratia est radix habituum, ἐκ actuum supe naturalium,& incompossibilitatem cum mortali ergo in hoc etiam sensu gratia est specialissima participati paturae Divinae ethice sumptae. Neque obstat , ubd sanctitas Divina sit etiam i eompossibilis cum veniali,secus vero gratia,seu sanctitas creata Nam proportio inter utramque sanctitatem non desumitur ab iis multis taedicatis, in quibus dic convςniunt sed ab eo tantum in quo conveniunt; non enini quia natura Divina est natura substantialis a se,identificata cuin potentia 4 actu, quae praedicata non conveniunt gratiae, idcirco pon convenit gratia cum natura Divina in hoc praedicato, quδd disponat hominem ad omnia sanctitatis opera, Ac incompossibilit tem habeat cum mortali quod satis est ad dicendum,qubd gratia non sit quidem natura Divina, sed si, jus des specialissima participatio. VI objic. Habitus fidei, spei saepὸ praesupponuntur ad ipsam gratiam sanctificantem, 'quam per suos
actus disponunt ergo non sunt proprietates gratiae, Mconsequenter gratia non disponit ad omnia sanctitatis opera, tanquam prima radix.
Resp.Qubdaicὸt saepe actus: habitus fidei,de spei
praesepponantur ad gratiam, non per hoc desinunt L se passiones: proprietates gratiae , sicut enim calor,
qui prasisyponitur ad sermamisnis , de ad illam
317쪽
3oo Pars III. Dist. IV De Gratia, c. disponit, adhuc est proprietas ignis quia forma ignis exigitur,quae calorem produceret,si non reperisset antecedenter productum; ita pariter habitus fidei, & spei licet ad gratiam aliquando praesupponantur , adhuc sunt proprietates grati eri quando enim peccator per infidelitatem amittit habitum fidei, & gratiam, si per
poenitentiam recuperat gratiam, recuperat etiam habitum fidei ab eadem gratia exigitum, productum, sive physicu, sive moraliter juxta varias sententias. VII. Denique nonnulli putant gratiam participare naturam Divinam non solum physicὸ, moraliter sumptam,sed etiam metaphysice seu sumptam pro pri-ino praedicato constituente essentiam metaphysicam Dei iNam qui docent cum Thomistis hujusmodi praedicatum esse intellessivitatem,dicunt,gratiam esse sp cialem participationem naturae Divinae metaphysicilsumpi quarenus perducit ad Deum videndum,quod spectat ad lineam intellectivi Qui vero dicunt, pri-naum Dei praedicatum esse rationementis,seu pleniti, dinem essendi,docent,gratiam esseDivinae naturae participationem, quatenus disponit ad omnem moralem perfect ionem,usque ad beatitudinem obtinendam, in qua habetur plenitudo essendi unicuique consentanea: atqui docent , primum Dei praedicatum esse Asest,tem , seu sussicientiam essenda independenter a quovis alio , dicunt, Gratiam participare hujusmodi praedicatum, quatenus disponit G eaturam rationa- Iem ad illam euendi sussicientiam , cujus est capax nimirum ad beatitudinem supernaturalem, in qua appetitus rationalis conquiescata Hoc tamen satis sit i nuisse.
318쪽
Orsin Gratia dici possit Donatio Spirit Sanctii ades, Peryona Spiritus Sancti deformali τeniat ad construendum Filium Dei adoptivum
I. aD intelligentiam quaestioni sitaemitto , com- munem Theologorum sententiam circa essentiam gratiae esse, qubisiit qualitas physica supernatu. ratis absoluta, Mnon moralis, participatio Divinae naturae; non quidem in suo esse reali, ut est unio hy. postatica, sed tantum similitudinarie,eo pacto , quo calor v. g. dicitur participare naturam ignis ita ut vitalis formae anima extollatur ad filiationem Dei adoptivam, id amicitiam,ad haereditatem cum enim Deus per gratiam disponat creaturam, illique jus conferat ad Dei visionem , ad beatitudinem supernatura
lem, eo ipso vult illi impertiri haereditatem suam, seu ius ad bona omnia , qua potest illi com nunicare quibus evadat felix intuitivὰ videndo Deum, desse endo ejus summa bonitates quod expressit Apost lusad Galat. . dicens : Mist Deus Filium siuum factum ex muliere actum seu lege, ut eos, qui seu lege erant, redimeret ut adoptionemfliorum reciperemus; quomiam autem
e lis Filii Dei, missi Deus Spiritum ii sui in corda vestra
clamantem Abba, Pater, Itaque non esiserνω μή filius. quis filiiv,cthares per Deum. Quia tamen filius adoptivus est dignus amore Patris,hinc filiusDei adoptivus non solum est haeres vitae aeternae, sed etiam Dei ais
II. Ut autem appareat , quid intersit inter Adoptionem humanam, Divinam, sciendum. Adoptionem definiri a Theologi , Jurisconsultis apud D. Th. quast. 1 3 art. i. qubisit Persiona extranea infitium legitima assumptio;& in Concilio Franc ordiensi apud I. vied.
319쪽
η si Parsantis'. IV De Gratia, o
Ovied. tract. 8.ήontroν. i. punct. . dicitur et quid est adoptio3n charitatis copulatio /us Pater adoptione copulatfilium, quem per generationem non habet. Inde duci ad adoptionem requiruntur e primum quod libete aliquis assumatur in filium.& conferatur illi citra aliam obligationem jus adhaereditatem : Alterum eth. quod is iit persona extranea, non filius naturalis,filius enim naturalis cum habeat in se quandam portionem Patris, non dicitur extraneus a patres hac de causa Christus Dominus. quamvis affectus gratia sancti Meante, non dicitur filius Dei adoptivus, sed naturalis. In hac definitione convenit Adoptio Divina, quae fit per gratiam , cum humana discrepant tamen in eo
quod Adoptio Divina de facto fit per formam physi-
eam , quae copulit charitate hominem cum Deo, de
illi tribuit juq ad haereditatem Dei. adoptio vero huis mana, degalis fit per formam moralem, extrinse- eam seu per solam voluntatem asstimendi aliquem in filium. Hinc qui adoptatur a Deo,dicitur a Deo natus, ut habetur . Jo. s. Omnis, qui natus est ex Deo, non peceat quia semen ejus in eo manet contra vero qui adoptatur ab homines, non dicitur ab illo natus nasci enim ex aliquo est formam ex eo similem generatione trahere,juxta celebrem definitionem generationis, quod si origo viventis a vivente principio conjuncta in smilitudinem natura per gratiam autem habetur origo viventis a vivente per conjunctionem istam copulantem charitate hominem cum Deo in similitudinem Impetfcctam cum natura Divina , ut explicavimus quaest. antecedente; unde per gratiam habetur Dei filiatiu,non naturalis,cum sit personae extraneae,sed adortiva non enim natura Divina communicatur homini vel vi processionis per identitatem, & persectissimam similitudinem , ut communicatur Verbo, neque per physicam substantialem unionem, ut communicatur Humanitati Christi Domini. 'GILPra,
320쪽
suast. III. Utrum Gratia sit donatio, oc
III. Praemitto 2 adversus cominianem hanc Theologorum sententiam circa essentiam gratiae opinatum fuisse Lessium lib. 11. de Divinis perfectionibus cap. r. apud Maerat de gratia disp. ii. apud Oviedum Ioc. cit. cum Lesso Petavium tom L IULI. cap. 4.&alios inhaerentes doctrinae Magistri sententiarum in i dist. 7. licendo, Gratiam elle entitatem modalem dc complementum Divinae voluntatis libere donantis Spiritum Sanctum, ac deitatem animae Patque
hac ratione hominem dici filium Dei adoptivum quia participat realiter, non limilitudinari Divinam naturam sibi donatam. Hanc autem unionem animae cum Spiritu Sancto , meitate docent non esse phrsicam ut est unio hypostatica, tum quia homo non estet persona extranea , pro ut requiritur ad adoptionem, tum quia etiam homo sanctificaretur infinite, ut humanitatis Christi Domini ised moralem, seu vinculum morale approprians animae Spiritum Sanctum; ita ut in homine dicatur inhabitare . illiimque regere. Quia tamen Spiritus Sanctus appropriatur animae per donationem, donatio ista, quamvis sit Spiritus Sancti illimitati, fieri potest imitate quoad effectus ab eo ponibile, sicut meritum Christi infini-rum,quando nobis per Sacramenta appropriariir, d natur limitate hinc est, quod effectus gratiae sanctificantis in nobis non sunt illimitari. Quare Spiritus Sanctus communicatus per gratiam is donationem est serma filiationis adoptivae;Sicut enim forma filiationis naturalis est forma, seu natura, similis, communicata naturaliter er generationem ita in casu forma filiationis adoptivae est ipsa natura Divina identificaracum Spiritu SabetiM, libere communicata homini personae extraneae o Et quia donatur Spiritus Sanctus in ordine ad disponendam animam ad actus supernaturales per habitus infusos deo docent, Spiritum Sanct.