장음표시 사용
321쪽
o Pars III. Dist. IV De Gratia, M. non esse sermam , sed radicem justitiae, sanctitatis;
quae in anima suscipit magis,&minus prout magis, Mminus donatur Spiritus Sanctus relate ad effectus sanctitatis;Eo modo,quo in Sacrificio, & Sacramento Eucharistiae donatur nobis Christus Dominus relate ad effectum finitum,juxta mensuram dispositionis univceuiusque:& eo pacto,quo moneta .g.aurea valens viginti, potest donari relate ad quinque: His praemillis. IV. Dico cum communi apud Ovied. Dc.cit Gratiam non esse participationem Divinae natur in suo esse reali,nec adductivam Divinitatis cum Spiritus.
identificatae in animam, ita ut deformali veniat Spirititus Sanctus ad constitutionem filiationis adoptiva quie justitiam,vi sanctitatem radicet; sed esse particia pationem Divinae naturae soli similitudinarie adeo ut Spiritus Sanctus se habeat tantum de causali , non militis ad denominationem justi, quam ad denominationem filii adoptivi. Prob. I. Quia in re tanti momenti, qualis est donatio spiritu Sancti,& ejusdem conjunctio moralis cum honnine justo, non est recedendum a communi sensu
Patitum,& Scolasticorum interpretantium locutiones scripturarum, Conciliorum;nemo autem, nisi paucis admodum demptis , locutiones Scripturarum in hanc partem interpretatus est;ergo huic sententiae non accudendum
Confirm i quia i Jo 3 dicitur . quod habens gratiam habet semen Dei in se; ergo non participat naturam divinam realiter, sed similitudinarier aliter diei deberet, quod habeat Deum , non veris semen Dei
Confirm. a. quia juxta hanc sententiam non soliint esset diversa, sed etiam longὸ perfectior, nobilior gratia, quae nobis datur in novo testamento , postis quam nobis datus est Spiritus Sanchas , quam gra
322쪽
Quasti III. Utrum Gratias donatio, coc. ostia veteras testamenti, quando non erat datus; etenim Io 7 dicitur Nondum erat Spirιtus Sanctio datus, quia
nondum erat Iesiiuglorificatus sequela non videtur admittenda Quis enim dixerit, in Lintem baptizatum in novo testamentoratione Sotritus Sancti sibi donati praecellere antiquis Patriarchis V. Prob. Deinde Conclusio directe ex ovied quia quamvis Theologi omnes cum D. h. I. p. quo. - .art. 3 Lapud Suar. de Trinit. M. I 2. cap. s. communiter doceant, dari per gratiam justo specialem titulum, quo Spiritus Sanctus in eo sit realiter praesens, ill ut si perimpossibile Spiritus Saninis non esset immensus deberet esse praesentialiter, realiter in anima justi, in qua tanquam in suo templo inhabitet; cum hoc
serat amicitia hominis cum Deo ex D. Dionys Amor enim ex D Th. I. a. quast 18 art. t. est virtus unitiva; tendens quantum est in se ad Unionem etiam re lem, seu praesentialem amantis cum amato nihilomi nus Spiritus Sanctus animae per gratiam unitus, On- nisi radicaliter, hausiliter concurrit ad denominationem justi,4 amici; ergo radicaliter etiam, effective, non formaliter concurrit ad denominationem
filii adoptivi consequenter participatio Divinae naturae est solum similitudinaria causit a SpirituSancto non vero participatio moralis ipsius Spiritus Sancti in suo esse reali , juxta sententiam Lessit. Antecedens ab ipso Lessio admittitur .constat ex Tridentino dicentestis. 6. cap. 7. Causam sermalem nostrae justificationis non esse justitiam Dei, quai se justus est, sed qua nos justos facit. Probatur itaque COUequentia , quia ex Tridentino loco laudato unica est causa formalis nostri justificationis , qua homo non selum fit ex iniusto justus, ex inimico amicus,
sed etiam filiusDei adoptivus, haeres vitae aeternae;
ergo si Spiritus Sanctus non est causa formalis . sed Pars III. V effecti-
323쪽
go pars III. Dist. IV De Gratia, c.
effectiva nostrae justitiae , erit pariter causa effectiva . non formalis adoptionis aliter contra Tridentinum utriusque effectus non esset unica causa sor- malis. Neque dicas,unicam quidem esse causam formalem utriusque denominationis videlicet gratiam inhaerentem seu qualitatem modalem, completivam donationis Spiritus S. sed relate ad denominationem justi, amici esse causam sorinalem, ut quod relate ad denominationem filii adoptivi, ut quo, quia sola, itura divina, seu Spiritus S. potest esse causa formatis,ut quod, relate ad denominationem filii, quae fert participatio
Nam contra est primo, quia si gratia inhaerens esset causa fotiualis ut quo , relate ad denominationem filii, eo ipso praeter hanc deberet dari causa formalis , ut quod,quae per adversarios est ipsa natura Spiritus Sm- est ergo recurrit, quod non esse runica, sed duplex causa formalis nostrae justificationis contra Triden- riuum Propterea RipaL di ' ult num i 2 . dicit, sententiam hanc Lellii videri sibi suspectam Mindignam tanto Theologo Contra secundo, quia causa formalis ut quo alicujus denominationis non est ipsa causasor, malis talis denominationis,ug.unio caloris cum subje- non est forma denominationis calidi atqui Tridentinum assignando causam formalem nostrae justifieationis qua reddimur justi, amici, &filii, assignat i
sim formam, ergo ex Tridentino gratia inhaerens non est causa formalis ut quo, sed ut quod, etiam relate ad denominationem filii. Confirm. I. quia ex Tridentino serma justificati ni est forma nobis inhaerens , atqui Spiritus Sanctus non est forma inhaerens , nec est forma inhaerens ipsa donatio Spiritus Sancti , quipperitiae est actus divinus cum Deo identificatus , Quicquid sit, an complea.
324쪽
Qua l. III. Utrum Gratia sit donatio, e. o tu per aliquod extrinsecum; ergo forma adoptionis,& justificationis, neque est Spiritus S. neque Spiritus
Sancti donatio, sed donum ejusdem. Confirm. Demum quia si filiatio adoptiva haberetur sermaliter per naturam divinam identificatam cum Spiritu S. animae communicatam, justus esset, non esset filius adoptivus:esset quidem, quia natura divina persolis justi communicaretur liber: non vero naturaliter,ut communicatur personalitatiChristi Domini. hoc est personae Verbio ex altera parte non esset filius adoptivus,sed naturalis,quia ad rationem filiationis a
doptivae spectat , quod natura sit similis id specie ad
summum, non ver,eadem in adoptante, & adoptato;quis enim neget,esse filium naturalem illum,qui habet eandem omnino naturam cum suo genitorea ergo ut prius,
VI. Ohic. i. Filiatio formaliter constituitur per naturam acceptam nasci enim ex aliquo est rmam ex eo similem generatione trahere; ergo si justus est filius Dei adoptivus ita ut vere dicatur a Deo natus, debet accipere naturam divinammon potest autem ilIam a cipere similem in specie, cum repugnet, naturam divi nam multiplicarici ergo debet accipere naturam eandem ergo forma filiationis adoptiva Dei non est, nisi Spiritus Sanctus cum natura divina dentificatus.
Resp. Filiationem Dei adoptivam non haberi perparticipationem ejusdem naturae divinae quia justus deberet diei filius Dei naturalis, ut estChristus Dominus meque haberi per acceptionem naturae divinae similis in specie, cum id repugneta Quare habetur per participationem naturae divinar similis smilitudine imperfecta, per hoc scilicet, qu6d gratia imitetve naturam divinam , modo explicato quaest antecedenti Propterea non accipitur justo persona viritus 1 an
325쪽
3os Pars III tu'. IV De Gratia, cte. Smch sed ejus donum, ne dicamus, justum esse filium
Dei naturalem. Sicut autem non potest in filio aes optivo esse eadem Omnino natura, ac in adoptante ita non requititur , quod sit similis in specie . ut patet , quia si Angulus adoptaret hominem , non deberet illi communicare naturam Angelicam
sed solum jus ad haereditatem Qui scit ergo ad adoptionem, quod natura participata sit limilis sunt litudine imperfecta jam explicata. VII. Ohis x. Scripturae passim dicunt,SpiritumSanctum inhabitare in justo, & charitatem Dei diffundi in cordibus nostris per Spiritum Sanctum , qui datus est nobis;ergo per gratiam ipse Spiritus Sanctus animae unitur,non quidem physice,sed moraliter per donatione in appropriationem illitis. Confirm. i. Quia cibus non potest esse nobilior vita,ad quam nutriendam ordinatur ergo cum Christus Dominus sit noster cibus,, veluti medium ad vitam gratiae nutriendam , haec non debet esse imperfectior Christo Domino; atque aded debet donationem Spiritus Sancti continere.
. Confirm.a.Quia filiatio debet sundare jus ad haereditatem atqui si filiatio adoptiva explicetur per donationem Spiritu Sancti, benE intelligitur , quomodo fundet jus ad vitam aeternam secus vero si explicetiar per participationem similitudinariam divinae naturae ergo Pro vin quia si gratia si participatio similitudinaria divinae naturae, ipsa simul esset liliatio adoptiva, jus adhaereditatem ergo hoc jus non fundaretur in filiatione. Resp. Spiritum Sanctum dari nobis per gratiam non quia immediate donatur Spiritus Sanctus , sed quia .rii nobis donum hoc maximum Spiritus Sancti,nempe gratia, ratione cujus est in nobis titulus specialis , quo Spiritus Sanctus nobis sit praesens , imo quo
326쪽
quosis III. Utrum Gratias donatio sec. ostquo tota Trinitas in nobis inhabitet per unionem affectivam,&moraleii propriam amicitiae. Sicut enim in sententia Lellii Ss iritus S. non formaliter, sed causaliter se habet rei ite ad denominationem amici, Ac justi, ita pariter solum causaliter se habet relate ad de-bominationem filii, posito, qubd ex Tridentino unica sit causa formalis nostrae justificationis, qua habetur tam demonstratio amisi,&justi, quam denominatio filii adoptivi. Ad primam confirmationem in utraque sententia verum est,quod Christus Dominus sit cibus, non quidem nutriens Spiritum S.sed animam justi;atque adeo etiam in sententia Adversariorum nobilius est ex divuna misericordia medium , quam sit sinis hoc autem Ion fit inordinate , quia ultimatus finis operum Dei
est ipse Deus Etenim niversa propter semetipsum vexatiu est Dominis, ut habetur Proverb. I .
Ad secundam nego minorem ad Probationem concedo quod eadem gratia realiter constituat filiationem, jus ad haereditatem; sed ratione nostra hoc jus consequitur ad filiationem adoptivam, sicut risibile ratione consequitur ad rationale, quamvis identificenturtealiter.
Utrum admissapossibilitategratiae, quae ha- beatur per donationem Spiritis eosset u stussatisfacere pro morἰali condigno e
i. Uaerimus hic, An ii fiat hypothesis, quod des
Vcto donetur Petro juxta sententiam Lessii persona Spiritus Sancti, posset Petrus affectus hujusmodi gratia , habens sibi appropriatum Spiritum San
327쪽
DI Parim. Dcl. IV De Gratia, cte. Iro mortali condigne satisfacere,vi peccatum mort e esse gravitatis finitae rarumant nonnulli ejus gratiae patroni.
Censeo equidem , in facta hypothesi Petrum, cui facta est donatio de appropriatio Spiritus Sancti jux-m sententiam Lessii , non posse pro mortali condignὸ satisfacere Conclutio consonat doctrinae D.Th. 3.p., sar. 2.ad a. ubi docet, quod quin offensa eo est gravior quo persona, quae offenditur,est dignior, oportet ad condignam satisfactionem pro ossenta Dei,quod actus satisfacientis habeat efficaciam infinitam, quae certe in
Prob. Conri Illa satisfactio est condigna, quae adaequat,aut superat gravitatem offensae; sed satisfactio in casu nostro non esset hujusmodi ergo non esset condigna Pr niin.Satisfactio Petri esset submissio pers nae creatae,atque adeo esset in ordine creato,& infimo offensa vero est divina,seu in ordine divino,& summo; ergo non coaequantur iniversim autem ex Phil. s. Eth s sicut gravitas offensae crescit ex dignitate per nae offensae ita valor satisfactionis crescit ex dignitate personae satisfacientisci cum enim injuria sit quidam contemptus dignitatis personae,cui irrogatur,gravit tem sumit a dignitate personae offensae contra vero cum satisfactio sit humilis submissio personae exhibi ta in obsequium dignitatis laesae,haurit valorem adignitate perlonae satisfacientis propterea offensa divina non potest coadaequari,nisi a latisfaiftione, quae sitia rite in ordine divino Latque adeo a sola satisfactione praestita ab Humanitate assumpta , nam quae ordine suos diversa,quari simque multiplicentur, non possunt
eoaequari Sic infinita venialia non coaequantur mort
si nee infinita entia materialia coaequari possunt uni Spiritui, nec infinita merita naturalia proportionari
possunt uni praemio supernaturali.
328쪽
suasti IV. Utrum Creatura, ctc. 3 et 3II.Confirm. i. In tantum potest Cliristus Dominus condigne satisfacere pro mortali, non potest pura creatura etiam ' affecta gratia praesentis ordinis quia dum Christus Dominus se submittit , verbum
Ipsum per communicationem idiomarum , esto non formaliter,se submittit Patri, sic habetur submissiodi Vina infiniti valoris , infinite excedens gravitatem offensis contra vero quando se submittit creatura aD
sedis gratia prcesentis ordinis , submissio nec formaliter,nec per communicationem idiomatum est in ordine divino atque adeo non coaequatur offensae, ut fusEdicemus, Deo dante, in de Incarnatione;atqui etiamsi Spiritus Sanctus donetur Petro juxta sententiam Lecsii adhuc submissio Petri est creata, seu personae dignitatis finitae meque enim est submissio ipsius Spiritus Sancti, aut formaliter , quod repugnat, aut per communicationem idiomatum, ut patet ergo est in
Oidine inferiori ad offensam atque aded non est con digna satisfactio pro mortali. Confirm. a. orator regius, si se submittat nomine regio,reddit quidem submissionem regiam,& reponit illam in ordine regio;at si se submittat nomine proprio quamvis reddat submissionem digniorem,quam si non esset Orator regius , non reddit tamen illam regiam, quae possit coaequari offensae regiae;ergo licet submissio Christi Domini sit divina, infinite digna , quia per communicationem idiomatum est ipsius verbi;at submissio Petri in casu nostro , cum non sit facta nomine Spiritiis Sancti,non est divina;quamvis sit praestantior, quam si Petrus careret tali donatione ergo non potest coaequari offense divinae. Neque dicassubmissionem Petri esse in ordine divino per hoc . quod sit personae habentis spiritum Sanctum, divinitatem sibi donatam. Nam contra est primo, quia etiam ereatura affecta gratia praese
329쪽
3I Pars III. Dist. IV De Gratia, M.tis ordinis posset de facto ondige satisfacere praemortali, quia pariter ejus submissio est aliqualiter divina per hoc . quod sit creatur labentis participatio, nem naturae divinae quod tamen ab Adversariis non admittitur. Contra secundo , quia etiamsi Spiritus Sanctus donaretur Paulo δε non inordine ad operationes supernaturales, sed sollimis ordine ad oper tiones naturales meritorias beatitudinis naturalis, adhuc deberet posse condigne satisfacere pro mortali quia adhuc in hoc casu Paulus haberet sibi moraliter unitum,ac donatum Spiritum Sanctum relate ad justitiam naturalem eo modo, quo donatur Spiritus Sanctus Petro in sententia Lessii , relatὸ ad justitiam suis pernaturalerm quod neque ab Adversariis admittitur. Ratio a priori est . quia quamvis Spiritus S. donetur Petro,&sic operationes Petri ἡignificentur, nihilom nus dignificantur solum extrinsece a Spiritu Sancto veniente in obliquo, quia spiritus Sanctus neque se
maliter,neque per communicationem idiomatum submittitur;ergo non reponuntur in ordine divino sicut Operati0nes praestitae ab oratore regio non reponu
tur in ordine regio, nisi fiant nomine Regis. III Confirm tertib. Per hoc, quod Petro donetur Spiritus Sanctus, non per hoc ejus operationes sunt in aetii primo infinite dignae, eo pacto , quo sunt operationes Christi Domini;Unde nemo dixerit, quod Petrus possit mereri alteri unionem hyposticam,sicut potest mereri Christus Dominus;& hoc non aliunde; nisi quia li Et operationes Petri dignificentur a Spiritu
Sancto, non reponuntur tamen in ordine divino;ergo
His adde, quod si per impossibile persona, quae D
um offenderet, esset infinita,&divina, satisfactio ut esset condigna, deberet pariter esse a persona divina;
ergo a sortiori si persona , quae Deum offendit, sit
330쪽
Quolio IV. Utrum Creatura, ctc. IIcreata, Minfinite vilis pro Deo offensio; atqui quando Petrus se submittit habens appropriatum Spiritum S. persona quae satisfacit, non est divina; ergo ejus satisfactio non est condigna, Denique, si Petrus posset satisfacere, jam non fuisset necessaria Incarnatio ad exhibendam condignam satisfactionem pro mortali;Patres autem,& Scolastici communissime docent Incarnationem fuisse necessari. am,ut videre est apud Vasq.ds .-3.Suar. Valent.&alios passim D. Basilius in illud Psalm. 8. Frater non redimit,redimet homo addi :Non nisdiu homo, sed homo Deus Iesu Christio, quia nulliu alius petierat condignum ostendere pretium Aug. in Enchir cap. Io 8. Neque per ipsium liberaremii me/iatorem Dei. 9 hominum, ho
tistae doceant, posse puram creaturam condigne satisfacere pro mortali At prim5Manstrius dil qu. s. arm .docet,id non esse demente Scoti.DeindeScotistae
solum volunt, posse Deum acceptare nostras satisfactiones pro mortali,& iis contentum esse, quin doceant. nostras satisfactiones posse esse de se condignas, adeo ut tanti fiant in linea submissionis quanti fit peccatum in linea offensae, sicut dicimus esse satisfactiones Christi Domini. Quare ex sensu Patrum, & scholasti-
Corum satisfactiones purae creaturae non possunt esse condigine pro mortali in casu autem nostro satisfa- . Etio Petri esset satisfactio purae creatura . non ero Treantrica, seu Dei virilis ergo non esset condigna.
IV. Ohic primo Quamvis in casu addducto dignitas Spiritus Sancti non descendat ad dignificandas satisfactiones Petri infinite, eo modo, quo dignitas Verbi descendit ad dignificandas operationes Christi
Don ini, eo quad operationes Petri non essent opera tionesSpiri usS.nec theantrici cum actiones dicantur