장음표시 사용
81쪽
Pars III. Dis'. I. De Gratia auxiliante. sed voluit illam conferre conditionate videlicet si non obstet culpa parentum,aut defectus orationis : Unde probabiliter docet Vega apud Suar Deum alligasse proximam applicabi itatem remedii orationi parentu. In forma ad argumentum dist antecedens, baptismus
non confertur, Deo nolente,voluntate consequente ad
impedimentum sive physicum, sive morale positum a
parentibus Ome , voluntate antecedente,nego antecedens is consequentiam. Ad id, quod additur per Deum stare,ne baptismus conferatur, distinguendum eodem modo voluntate consequente ad impedimentum libere positum a parentibus concedituri voluntate an tecedente negatur. Per noc enim, quod Deus,ut causa prima nolit removere impedimenta libere posita a creatura ad aliquem effectum, solum sequitur, quod nolit talem effectum esticaciter,&4hsolute non vero quod nolit inessicaciter,& conditionate. Ad primam Confirm nego secundam partem antecedentisci pendet enim collatio talis baptismi a voluntate parentum non quidem proxime , sed remotὰ,
quia si non apposuissent impedimentum, Baptismus
Ad secundam dili antecedens: desectus baptismi unice tribuitur ictui nil minis immediate , proxime, concedi remote nego antecedens, ct con equentiam. Ad id, quod additur verum quidem est, quod non habeat seriam,& sinceram,sed illusoriam.& fallacemio. luntatem conferendi thes urum, qui abscondit illum. ubi est moraliter impossibile , qudd inveniatur a Titio, secus vero , si facile inveniri possit. v. gr. si par , tus sit ad preces Titii manifestare locum thesi iri. In ea su nostro facit applicari poterii remedium infantia bus,cum Deustaratus sit ad preces parentum conse re proximam appliciabilitarem promisit enim exauditionem orationi,juxta illud Ioan. i6. Petite, acci letis. Et
82쪽
uuasti ra Num careant remedio, M. 73 Et sane quis dixerit Deum non habere voluntatem seriam,sed illusoriam salvandi obduratos per hoc 'ubdii versentur in impossibilitate morali conversionis 'quamvis enim Deus in poenam peccatorum praecede tium subtrahat vires morales ad operationes salutares,
non per hoc dicitur polle illas serib cum facile a nobis poni possint per hoc, quod petamus; auod nobis deest, juxta illud Tridentini sess. 6 cap ii metu imp bilia non jubet, si iubendo moneto facere quodp s, ct petere quod non posss ct adlupat, ut posiis. Minc Aug. Ideo Dem , inquit lib. de Gratia , dolibero arbitr. 3ulat aliqua,quae non possumus,ut noverimus, quod ab illo petere debeamus vi propterea Suar. Tom. 2. de Religione lib. I. de Oratione cap. 28 censet orationem neccssariam cse ad salutem non solum necessitate praecepti, sed etiam medii juxta illud Christi Domini, Lucae I. pomtersemperorare. Ad tertiam taecepit Deus internecionem inpa nam alicujus culpae, aut omissionis precum parentum talium infantium concedo seclusa culpa, no ac proinde Deus voluit directe occisionem infantium, antequam applicaretur remedium, voluntate conseque te, concedo ; antecedenter ad aliquam culpam paren. tum, lego antecedem,ct consequentiam.
IV. Ohic a Divus Prosper docet , quod etiam pueris ortis a sanctis genitoribus aliquando desit copia baptismi haec enim habet in carmine De ingratis. Nec meritis issed poteris aptare parentum , Cum ideas
multos sanctis genitoribus ortos. si salvari studi potuisse suorum ergo Baptismus non deest infantibus ob cuupam parentum, sed Deo nolente.
Confirm. Quia si defectus culpae parentum esset conditio requisita,ut conferatur baptismus infanti,posiset etiam dici , quod defectus culpae in Gentilibus sint conditio requisita , ut iis conseraturaratia sufficiens
83쪽
s Pars III. Dist. I. De Gratia auxiliante. ad salutem; quod est dicere , quod Gentiles viribus propriis disponant se negative ad gratiam Sequela a nobis non admittetur' aest octava , quamvis illam
graves authores admiserint ergo ut prius. Resp. Divum Prosperum, lib. 2. cap. 23. aperte docere, quod pueris remedium applicaretur , nisi culpa parentum obstareti, haec enim habet: Non irreligiose ambitror credi neque inconvenienter intelligi, quod isti pauco-rtim dierum homines ad illam pertineant ratia partem,qu4
semper universis es impensa nationibus, qua utiques bene
eorum uterentur parentes, etiam ipsi per eosdem juvarentur. Quare dum loco laudato Divus Prosper negat, puerorum damnationem procedere a culpa parentum, negat solum procedere ab hac speciali culpa, nempe ab ignavia, ob quam hic, & nunc non confertur baptis.
Πms, non vero ab alia culpa, v. gr. a defectu orationis debitae, vel parentum, vel saltem avorum, aut majorum, ex quorum ebrietate v. gr. vel intemperantiari
ctum fuit, ut exilis. ωinvalida prodiret eorum progenies. Unde hic, donunc ad foetum tenendum non esier
Ad confirm nego sequeL Disparitas est, quia ex propositione . damnata ab Alex. VIII. Gentiles non carent gratia sufficienti; ergo quantumvis se indisponant ad illam per peccatum , adhuc illis confertur gratia; qua possint physice, si minus moraliter , fidem desiderare sic id justificationem se disponere. Quare sientilibus non confertur gratia sub conditione ulla sed absolute Contra vero applicaulitas remedii non datur omnibus pueris absolute, sed sub conditione, probabiliter sub conditione orationis parentum: Sicut enim omnibus Gentilibus confertur Gratia, ut fidem desiderent,vi assequanni cita rationabiliter dicitur, quod parentibus gratia sufficiens detur, ut possint pro salute filiorum orarem quod si oraverint, infallibilitet dium applicabitur. V. In
84쪽
ura i VII. An Insantibus nondum, sec. IV.In calce quaestionis adverto sententiam laudaram Vasquii l. p. disp. 96 putantis, Deum nolle proximam applicabilitatem baptismi infantibus in utero matris decedentibus, quamvis rigida nimis videatur posse aliquatenus emolliri, ac sustineri, juxta ea quae dixi in Trutina Theologica Thesum confixarum e pqnendo quintam thesim Alex. III. videlicet dicetiudo . Deum voluisse silutem horum etiam infantium per hoc, quod dederit Christum D qui etiam pro iis oraret , sui sanguinis pretium offerret, quod pro Daemonibus non praestitit quod si Christus D. abs lut pro iis orasset,is non conditionate , prout oravit
ut a se calix transiret, videllae si ita esset placitum Patri,& ad ejus maiorem gloriam redundaret procul dubio exauditus fuisset,&i parvuli salutem fuissent consecuti propterea in hac Sententia sal vatur etiam, quod Christus dederit semetipsum Redemptionem pro omibus, atque adebetiam pro his infantibus , non pro Daemonibus , quia pro his etiam infantibus iam guinem sutim obtulit, adoravit non quidem absolute
sed sub ea conditione, quana expreuit, dum oravit, ut calix a se transiret, dicendo, eruntamen non mea sed tua rotuntas i. Quia tamen voluntas Patris non
fuit quod his infantibus proxima Baptismi applicabilitas daretur, idcirco ea caruerunt. Nihilominus se tentia communior, quod neque per Deum, neque per Christi voluntatem stet , quo minus parvuli omnes
proximam habeant baptismi applicabilitatem , sed iis aliquando ea desit mere ob culpam , aut ob defectura
orationis parentum, quorum curae commissi sunt,non
solum est consormiorDei benignitat acMisericordia ac Christi Di redemptioni , sed etiam locutionibus patriim praesertim D. Prosperi loco laudato lib. 2. cap. 134 idcirco ab ea non ecedendunt.
85쪽
Pars III. Dist. Lah Gratia auxiliante.
Utrum Infantibus omninὼ intra uterum ex
sentibuspossit,ac debeat aliquaud Bapti
mus conferri cI c Maestionem hanc praecedenti annecto in gratiam M parvulorum in utero Matris decedentium I plar mum enim conferre potest ad non paticos in perpe tuum salvandos. Cum ostenderimus, Christum D. sui sanguinis pretium,etiam pro his parvulis obtulisse, ae providisse iis de remedio ad Salutem, ita ut per ipsum non stet quominus illis applicetur, inquirimus,Utruianita remedium hoc,nempe Baptismum, instituerit , ut voluerit solum conferri posse parvuli jam natis . ut per Baptismum renascantur, juxta illud Joan. 3. φquurenatusfuerit ex aqua, ct Spiritu Sancto c. an etiam parvulis omnino intra uterum existentibus , quoties ablui possunt,si sint in discrimine vita ne sinet ptismo decedentes in aeternum priventur Beatitudine, ac forte etiam aliquatenus poena sensus crucientur,jux ta nonnullorum sententia in tractatu de Poenitentia disichtiendamu Apud Antiquos hac de re nullum dis.sidium,videnturque omnes uno ore in sententiam negativam inclinare nixi locutionibus Scripturae Sancto
rum Patrum,ac Canonum Sacrorum. Recentiorest
anen in medium quaestionem hanc adducentes communius Christi D. benignitatem , ac redemptionem Commendantes, benignam sententiam amplectuntur, docendo valde probabile esse,qubd Baptismus his parvulis collatus sit validus, ac proinde possit, ac debeat sub conditione illis conferri. Prae caeteris nuper summa cum eruditione ac anumarum gelo benignae huic opinioni adhaesit illamque in bono lumine collocavit Pater D. Gabriel Gualdo
Clericus Regularis in libello liac de re Patavi edi-
86쪽
to , quod ante praestiterat in Tractatu Probabilitatis, quem in lucem ediderat Lovani 17o . sub nomine Nicolai Peguleti; ibique cap. I. fuse ostendit, Primo possse aliquando hujusmodi pueros in utero existentes ablui , vel immediate ab obstetrice spongia aliqua inter disitos posita, vel per aliquod instrumentum,puta percistulam, seu clysterem, quando scilicet aut uterus aperitur a fartu tentante egressum irri-ro conatu, aut uterus a Peritis inciditur , prout sepe citra periculum vitae praegnancis actitatum est. Se
cundo eos posse, ac debere in his casibus sub conditione baptizari juxta opinionem plurimorum Recenti
rum apud Dia p. a. r. I. res p. 3, tr. f. P. I a. cum Praeposito, Ledesma, Bonac. Laym.Lezana, essCon Gobat Dicast. Tann. Marti nonio, Maliis ; μiamsi per quindecim fer saecula communissime Sameti Patres, ac Doctores videantur id negasse cum D. August. D. Isidoro , D. Thom. D. Bonav. D. Antonino , aliis Theologi , Canonistis usque ad annum I 'o quo tempore Gabriel Biel caepit de hoc
dubitare advertendo, quod Sanctorum Patrum mentem possimus benigne interpretari. II. Dico equidem 1. Probabile est, Christum Dominum instituisse Sacramentum Baptismi etiam pro his infantibus, qui in utero matris positi ablui aliquando possunt , vel quia uterus ab ipso foetu recluditur, vel quia arte aliqua magistra scinditur , atque adeo probabile est, posse iis valide Baptismum conferri. Ita communius Recentiores quin huic doctrinae Sancti patres,Sacri Canones, Theologi antiqui refragentur, ut infra ostendetur. Prob. I. ex Trid.sus s. can. 3 ubi anathematizatur
qui negat.Christi meritum per Baptismi Sacramentum in rma Ecclesiae rite collatum tam adultis , quam
87쪽
lta pars iIL Dio. I. De Gratia auxiliante.
parvulis applicari , Cum autem etiam infantes in ille ro matris positi sint parvuli dicitur enim Genes aue. quod in utero Rebecciae collidebantur Puruuli, nempe Jacob i Esau sequitur, quod etiam pro liujusmodi infantibus institutum sit d Christo Domitio Baptisma ita ut iis prosit, si possint aliquando physicd ablui. Ead ADque doctrina habetur in cap. inmiter de Sunama
Trinitate. prob. 1 ratione , quia quamvis duplex detur a tivitas , altera ex utero . altera in utero xjuxta pri mum sensum dixerit Angelus psstoribus Lucae a. Naatia esl,obis hodie salaator Mundi i juxta secundum sum dixerit Angelus D. Ioseph Matth, ta uuoil enimis ea nutum est e Spiritu Sancto est; nihilominus ut quis per Baptismum renascatur spiritualiter, non est neces saria nativitas infantis ex utero , sed sussicit an vitas In utero, dummodo possit hujusmodi infans physicὸ ablui,utero reseratori ergo Christus Dominus etiam probis infant bus Baptismi Sacranaentum instituit. Antecedens probatur ex Trid. lebs scan. . ubi de parvulis dicitur, quddin remissionem peccatorum eis
raciter baptinentur , ut in eis regeneratione mundetur quod generatione contraxerunt;nis enim quis renatus sue rit, &c atqui pueri contraxerunt originale per nativio talem in utero, seu per generationem Vergo ut possine
renasci, set regenerari , susscit udd eorum nativitas in utero, seu generatio praecesserit , dummodo ablui possint. Et est 6. cap. 3. Idem Tridentinum docet,hoamines ex semine Adae propagatos nasci injuss os, per meritum passionis in Christo renasci cum autem inaiustitia, seu peccatum originale contrahatur per naativitatem in utero, sequitur,qubd renascenti inclitusto solam natiuitatem in itero debeat praes apponere unde valide potest aptismus conferri infatalibus omantia intra uterum existentibus.1Ii. m
88쪽
suasti VII. An Infantibas nondum, I III. Confii m. I. quia D. Raymundus Nonnatus etiamsi non sit natus Matre pariente,adhuc potuit bain
tigari;sic etiam quilibet partui sareus, seu qui fit ex
utero matris caeso Praeterea ex D. Th. artiri ad .ri ex Rituali Romano de Bapt. . de Baptizand parvulis, infans caput emiserit, periculum mortis immineat, potestabistute baptizari, quin sit deinde rebaptizandui, eo quδd in capite omnes sensus fundenturi si tamen alia pars egrediatur, est Mytizandus, urgente periculo, solum sub conditione, Qquod in aliis partibus nonii beatur integritas vitas ergo etiam potest sub conditione baptizari, quamvis
nulla pars scelus potuerit egredi. Probatur consequentia; in tantum enim non posset baptizari, quia revera tunc non est natus extra uterum Latqui quando istum aliqua pars pnta manus. egredirur; neque tunc infans est absolute natus extra uterum clim manus infantis non possit dici infans,& tamen tunc potest sub condi. tione baptizari tergo etiam quando infans totaliter est in utero Aliter si uterus matris, sive mortuae, sive,uventis incidatur,nec possit extrahi ulla pars scelus abiaque periculo ejus vitae, tunc nec posset ii conditione baptizari; quod asserere quisnam ausit, si Confirm a Quia non est praesumendum de Divina Bonitate,&de ingnitis Christi meritis, quod volueris hos infantes reddere incapaces gratiae baptismalis si abluantur in utero Immo ex communissimo DD. calculo positive asserendum quodcumque ad Christi gloriam exaltandam spectat , nisi politive constet quod Deus aliter ob altissimos fines decreverit atqui non constat positive, ut mox ostendemus, quod Christus noluerit, lavacrum regenerationis posse etiam ad infantes istos se extendereri ergo dicendum , quod Sacramentum Baptismi vere suaeipiant, sedebite abluantur. Sicut enim Martyrium, seu Baptismus singuu
89쪽
s Pars III. Dist. I. De Gratia auxiliante. nis,etiam infantibus,qui sunt in utero Matris, prodest. ut docet Scotus in di t/.p. .ita Baptismus fluminis, cum aeque sit universalis uterque Baptismus. Confirm ult. quia communiis DD.docent cum Angelico . p. qu. 63. a. . contra Pelagium, quod pueri sint baptizandi,quia scilicet,ut habetur ad Rom. 3. Νonflicut delictum, ira ct donum .s enim unius delicto multi mortui sunt, mult nagis gratia Dei donum ingratia unius homini Iesu Christi in Iures abundaviti
Haec autem ratio , sicut probat pueros exta uterum
baptizandos esse , se Christi merita spiritualiter regenerari , ita hoc idem probat de pueris intra uterum existentibus , quoties ablui possunt. Neque dicas, hujusmodi argumentum probare nimisy quod scilicet etiam pueri in utero matris clauso possint per Christi merita baptizari , ac salutem consequi. Nam certum est noluisse Christum quemquam regenerari spiritualiter,nisi ipse in se,non vero in matre praegnante abluatur, juxta illud, sequis renatus fuerit ex aqua, O viritu Sancto M. Providit tamen sussicienter hujusmodi pueris de sufficientia remedii ad salutem, ut cum communiori diximus quaestione antecedente quatenus possunt in lucem edi baptismum suscipere nisi parentes, quorum curae sunt commissi, impediamentum apponant.
Iv. Dico, Peccat graviter qui negligit baptismum conferre pueris an utero existentibus, quoties possitnt aliquatenus aperto utero ablui, si sint in vitae discri.
prob. Ex communissima doctrina apud Dianam p. 3. tr. 3. res ei de qua nonnulla dixi in Apend. meae uince I heologicae in calces. XI. Quoties possumus citra grave incommodum subyenire proximo periclitanti circa aetextiam salutem. sequendo opinionem
probabilem, ad id sub gravi obligamur; in casu autem nostro
90쪽
cuasti VII. An infantibus nondum, sec. nostro, sequendo opinionem probabilem primae condissionis , subvenerimus infantibus circa aeternam seoliatqm periclitantibus ergo tenemur sub gravi juxta laudatam opinionem illos baptizare;quamvis sub co ditiones si sint capaces ob incertitudinem, & meram probabilitatem talis opinionis. Et sane ex cap. De quia bus de baptismo, baptizandiis est sub conditione foetus in dubio an sit homo, vel monstrum , an sit vivus vel mortuus ergo a sortiori baptizari debent sub conditione infantes in utero existentes, quoties ablui possiunt saltem per aliquod instrumentum quia non solum est in dubio positum, an sint baptismi capaces , sed etiam valde probabile est , quod sint capaceis , tum ob rationes adductas , tum ob authoritatieni plurimorum Recentiorum, qui hac de re quaestionem instituerunt , quin Antiquorum sententia sit in co
trarium , si rite eorum verba perpendantur , t m
Neque obstat reverentia Sacrament debita, quominus possit sub conditione conferriba simus, ita ut
ex onatur periculo frustrationis. Nam ex ducit inasubtilissimi Doctoris in .dist. 3.qu. a. communiter e-cepta Quando in Sacramentis conficiendis urget necessitas,tunc citra ullam irreverentiam adhiberi putes. ac debet materia, forma, aut opinio, qtue tutior haberi potest, ut subveniamus proximo extreme indigenti; cum Sacranienta instituta sint in bonum fidelium ut proinde potius exponendum sitsacramentum periculo Histrationis,quam homo periculo aeternae danationis. V. Ohic. 1. Contra rimam conclusionem. Inse tes in utero positi non sunt noti Ecclesiae , nec vitam cum aliis degunti ergo non sunt capaces Sacrament rum Ecclesiae. Confirm. I. Ex Scoto,qui pueri,dum sunt totaliter in utero matris,non subjacent operationi humanae sed