장음표시 사용
161쪽
MO LIBERλων-οῖτα κατγοῖεν. hoc est Stupidi cuidam i uehementer aespientes homines, hos des fi lios,angelos esse putarunt:siuae fortasse improis bitatis patrociniu se habituros sperantes s talisti sceleris reos angelos agerent. Deinde profert rationes,quibus eom redarguatur error. Quod uero hi essent iudicum filii ac principium,autor est Auen Esdra P 'di Um n ad m
uidicum,qui ius diuinum exercent in terris. deinde infert 'ad 'a P v
Sunt qui dicut,filios dei,filios Seth,filias aut hominu quae ab Chain genere .pse stae fuissent. Aeditio aut Chaldaica,quae ec ipse veridica est. vnJ id est, Et uti clerunt fit a principum,filias hominii humilium. Refert autem Chrysostomus,filios Seth creatos a deo fuisse excesser& procerae staturae,corpore aute robustissimo,filios aute Chari imbecillo oc
id est, Pulchrae. Ex quo loco elicitur, etia in Hebraico sermone,hoc est uera ac natiua gene
162쪽
generis humani lingua,pulchrum & bonu eade Bonu er putioce si unificari:siquidem toti,& bonum N pula chrum eadechrum signat. Nem igitur bonitas a pulchrituis voce HAEr. dine seiungitur,ncm pulchritudo ab honestate , ac bonitate. Quod magis erat in hac lingua obsseruandum,quod in ea uoces rerum naturas sesquantur.Sicut nituntur oc Hebraei probare. Fit etiam id in lingua Graeca,uoce νολον : 8c Latina aliquado.Siqua uero rectitudo nominum quaesrenda est,quod conatur Plato in Cratilo,id mais xime in lingua Hebraica faciendum. De qua re copiose disteruit Caesius meus Ferrariesis, cuiusta incomparabilis cruditio, di incredibilis mordestia,omnibus,qui propius accesserint, admirastioni erunt. Quare ille locus in Canticis capite
Primo,meliora sunt ubera tua uino, uertendus crat,pulchriora sunt ubera,&c.nam di ibi uocas hulum boni positum est. Quanquam nO ubera, at uertendum,quod suo loco annotabitur.
R, Quod uariis modis exponis tur. Alij:115 disceptabit spiritus meus.Quidam:
non vaginabit spiritus meus .Neden em vagina, Peta quo fit uerbu nadan, vaginare, induere,subire, I xi manere,quod tam Septuaginta Φ Hieronymus secuti sunt.Siquide Septuaginta, ο in κώτο ιμπεν πνουὶ μα μῆ. id est,Non permaneat spiritus meus: spiritus enim in corpore queadmodu in uagina
163쪽
in gladius coditur. Alii a doli,hoc est iudicauit duci putant:& in futuro iadon,sicuti est hoc loco. Utruci; uero Hebraei coprobant, Chaldaica aedi
ides,Non subsistet non persistet generatio ista Pessima coram menabi autem Isach a don uult cuci,hoc est iudicaui disceptauit. At ita uides mus,alia aliis placuisse:quo fit,ut utrunq; possit admittLquani sunt,qui negat posse id uerbum a Neden,hoc est vagina,duci:sed tantum a don, iudicauit:quod si id intellexerat etiam Septuas ginta ac Hierony. non mim quod uertant,non permanebit. Neq; enim aliud id significat qua non imperabit,no regium locu ratio in posteria obtinebit. Auferam sanctum spiritum meum ab eis,& bonitate mea,nem patiar ultra nasci homines:ut Auen Esdra explicat, 'ν iid est,quia spiritus dominat corpori. Sed aduerste,quod Hierony. in quaestionibus Hebraicis, no approbat aeditionem Septuaginta, dicitq; in Hebraeo haberi,non iudicabit:hoc est, quia ho*mines fragiles sunt,non iudicabit eos spiritus meus O sceleru grauitate. Ex hoc fit,ut suspicer Hieronymum uertisse,no iudicabit sed ex anti, qua aeditione Latina, quae erat Septuaginta,insteriectum esse,&no permanebit. ad obseruaui in multis.aut certe dicedum aliter hic,aliter ibi sentire Hierony. cu eo sentit Θc Rabi Salomo,
hoc exponit. Vr rum N, hoc est Nodisce
164쪽
disceptabimon iudicio c5tendet spiritus meus. Spiritus meus. Non quo deus ipse uiuit, sed quem singulis
diebus effundit in corpora. Atm idcirco suum visitus istappellat,sicut di stupra,ventus appellatus in spiuritus domini. Videtur ergo minari interitu, qui μαμ per diluuium consequutus est Quod aute dixit in aeternum,certu est,ut Rabi quoq; Moses scrihit,dicitionem hanc aeternum, non perpetu g trensi non ternitatem in sacris literis significare, sed dura*-mtionem aliquam,quae tamen aliquando rumpas infinito. tur:permulta enim inscripturis aeterna promitutuntur,quae tamen breuissima temporum spacia obierunt.Promittitur Abrahae,terram qua tum
Perigrinaretur,aeternam possessione semini suo futuram.Promittitur David egituri sceptrumperenne in domo sua futuru,qst tamen celeriter ereptu est nisi forte mystice haec interpretari ue iis.Eode modo hic minatur se genus humanum in sempiternu abolituru quod p Noach reparatum est,qui elusinodi minis non erat obnoxius. Et erunt dies eius.
Varia quom est huius dicti sententia. Pleri Hebraeorum putat hic no praescribi terminum uitae humanae:sed sipaciiQuod daretur illi secuislo,ut poenitere possent:ut exponit Auen Esdra: qui cu multis uerbis eo redarguisset sententia,
165쪽
ico LIBER qui existimarent praescribi hic sane humanae utitae,intulit, in , an et 'ratrui ' - Ν, - hoc est. Vera inquit,huius dicti explicatio est, sicut hauhet aeditio Chaldaica, praescriptum scilicet esse quoddam spacium ad poenitedum illius tempesistatis hominibus, sicut apud Ionan inuenitur, adhuc quadraginta dies,& Niniue subuertetur, ut si poenituerint,ab interitu eripiantur:sin misnus,cum sitis flagiti is extinguatur. Si haec itam' veritas est,ut iple uult,errauit Lactatius,qui ait eo tempore imminutam uita humanam:errauit
Chrysestomus ac Theodorus,eadem sentietes. Et quod magis mirum, errauit ec Iosephus uir Hebraeus,qui de hac re,antiquitatis Iudaicae primo, inquit, min λι ρο γορ αλ- έρωπιις o
εκ τον urn πσς ποις θαντο . Iam inquit, illa annorum numerositas interrupta fuerat,breuiusq; uiuebant homines usin ad natiuitatem Moysi, qui supra uiginti, centum egit annOS. Quanquam arbitror losephum non propterea sensisse,ium diuinitus decretum esse,ne centum ac uiginti annos,homines uiuendo superarent. Vera quide dicit,tum coarctari coeptue annoS, sed in eum numerum,non puto eum is ipsisse. Patet autem non fuisse dei consili ut mox post diluuium,nemo hominum centesimu ac vigesis
166쪽
GENE. icimum annu excederet.Nam uniuersa illa scries, quae a fit is Noe ducta est, numerosissime uixit. ipse quin etiam Abraham,cum terminum logo interuallo superauit quippe qui ad centesimum ac septuagesimu quintunam accesserit annum. Quare probabilior eorum uidetur sententia,qui hos annos non uitae,sed poenitentiae esse concessos arbitrentur.Scribit enim etiam Augustinus, centum annorum spacio exaedificatam esse aracam,quo tempore,Noe omnes commonefaciebat,ut genus uitae infandum desererent,deuminhumani generis autorem agnosceret,pηssimeo
colerent. Quod idem asserit Zc Berosius Chaladaeus. Qui etiam scribit Noe Gigantem fuisse, sed pium,deorumm cultui deditum. Solitumineum caeteros admonere gigantes,ne tam ignos miniosam agerent uitam,nem tam suis uiribus fiderent,ut deos etiam,per summis contemptum blasphemarent,eiscp coelum eripere minaretur. .
Hoc idem in Cabalisticis libris aseritur, id est c ρκψti his,qui in ea praeclara synodo cuius princeps My t m Esdras fuit conscripti sunt, cuius opera omnia φ '' haec historiar madata sunt. Vbi oc illud additur, V'μca sentetia viginti annos antet Noach genuis;
set filios lata esse.Sexcentesimo enim uitae Noe anno,inundauit diluuiu, quingetcsimo aut nati sunt tres fili j,ergo uiginti annos ante,ea sentcnstia in genus humanu lata est. Chaldaica quoq; aeditio apertissime hoc loco, idem declarat,hocl modo
167쪽
ici LIBER modo eam sententiam interpretans, Erunt dies
modo eis poeniteat,cetum ac uiginti annorum. Hieronymus tamen dicit,deum non expectasse tempus decretum,quia non poeniterent,& abrupisse ex numero promista uiginti annos.
'Στn id est, Viri nominis celebres, ae inter omnes mortales nominatissimi.Ideo famos sus hoc loco,non in malam partem accipitur,ut somniat Nicolaus. Celebres autem no solum ea tempestate,sed tota posteritate propter corporaris uastitatem,uires Φ praestatissimas fuere,quara quam eo diuino munere abuterentur. Respexit ergo scriptura ad nomen, ac famam Gigantum qua,tempestate Moysi,& antea, per omnes tera rarum partes celebrarentur.
GiganteS. Hebraice et , 3 Nephelim . Putant autem
quidam apud Hebraeos,co nomine daemones stagnificari,quod Nephelim appelletur a naphat, hoc est cecidit. Nephelim ergo, hoc est lapsos. Hos Hisse opinantur qui incubi ac succubi aps pellentur,quorum mnima copiam tum per geranus humanum uagari solitam asteriit.qui & io minaru amore capti fuerint,omnes. homines nefan
168쪽
nefando semine corruperint, ex quibus hornis nes sceleratissimi *creati fuerint.Atm hoc esse, quod sacrae literae peculiariter tradat Gigantes fuisse tum super terra,id est daemones. Sed haec Gigares, no Praeterquam quod falsa sunt,sunt etia absilii dise in daemo. sima,tum quod a sacris scriptoribus maxime re ,Mfelluntur,tum quia a Christiana ueritate admo *yndum abhorret. Eadem hic de his daemonibus dici possent,quae supra de angelis prolata sunt. Quis autem tam iniani capitis,tam insulse ingenio fuerit,qui putet, tantam tunc improborum spirituum fuisse licetiam, ut mulieres palam agsgredi auderent,aut mulieres eos non reformidarent Quod autem per Gigantes, non sint praui spiritus intelligedi,indicio est & Chaldaica aedistiO,quae nephelim interpretatur hoc est fortes ac robustos. Et Symmachus uertit robus
stos. os Grsci a fortitudine,quasi terrae filios nuncuparunimam Gigantes quasi gigenis,hoc est terrigenae dicuntur. Nem hi ab ipso nomine satis patrocinii habere postulat, cum ali j aliud Clymon et accomodent. Quippe Auen Esdranephelim, inquit, ruum v Σn n- A naphs,hoc ,cecis
dit appellatur,quia omnes qui in eos incideret, 'corporis uastitate mirat ac formidine correpti, corruebant. Non ergo nephelim dicuntur quasse coelo lapsi. Alioqui cur eodem nomine alii glagantes appellati sunt,ut passim in diuinis librisi a repe
169쪽
i 4 LIBER reperire licet Theodoritus quoq; nihil horum
meminit,sed exponens quod hominum genus essent hi Gigantes, inquit, τίνας λει γίrαντας
si P num uocat fisci a scriptura Gigantes quidam
' ' aiunt, eos qui multos annos uixissent:ali j uer cos qui deum non uenerarentur, prj' essent. At*hi qui hoc sentiunt, non eos existimant celsiore, quam reliquos uisse statura. Ego uel oinquit,ex multis diuinae scripturae locis,colligo fuisse homines proceros ac uasto corporedom nes quoin Damascenus de his sic scribit. γr--πας ὲν ταυθα αυ ἰ2 ρους γλ συα ο PMMrειν avitaαν κα*lui. Hoc est Gigantes eos hic appellas rescripturam existimo, qui robustissimo essent corpore. Ut illud:Non saluabitur Gigas in multitudine uirtutis sitae Ioannes autem Chrysestomus etiam ipse,damnata illorum opinione, qui filios dei,angelos interpretarentur,qui na essent Gigantes, his uerbis exposuit, id est, γίων π
est,Gigantes uocat scriptura,no inusitatum ti minum genus,aut inselita formam,sed Heroas,oc uiros sortes,ac bellicoses.
170쪽
Fortes.Neutru addunt Septuamnata,ne fortes,nem potentes. sed γλα s οἱ huim ι ονονια ι.Gigantes uiri nominati,& si secudum Apuleium loqui licetfamigcrati.quod lasmen in Hebraico non est: expresserunt autem eandem sententiam,var is uocabulis.
Poenituit eum. Eodem modo &Hebraice est, Et poenituit dominum. At quid sibi uolunt Sortuaginta,quod uertunt, G --δν ό oram
ετ nunν--θρωπον, id est, Et cogitauit deus quod hominem fecisset.Quod autem ita uerter
id est, Vel secudum A quilam, Et poenituit deis. Atq; haec est ueritas Hcbraica. Et praecauens in suturum..Nihil horum est in Hebraico, sed tantum id est,Dolorem affectus est eraga cor suum. Septuaginta quot & ab Hieronymo,8c ab Hebraico dissentiunt. 6δνιμ o Lττεν, id est, Et cogitauit,& dixit. Noe inuenit gratiam. Miru cur haec vox apud Graecos &Latinos,