장음표시 사용
211쪽
ro4 LIBERhalae,id est his, qui de illa magna synodo, cuius Libri canis caput erat Esdras, ecquo autore facta est, constae Esdrae tE, scripti sint,spsa uerba subscribam ex libro quipore cati. inscribitur seder haliola,id est,chronica mundi,
Hoc est. Abraham,inquit, pater noster, quo tempore linguae diuisae fiunt,agebat quadragesimum octauum annu Inuenitur autem Noe, post eam diuisionem uixisse decem annosa icit aute Rabi Iose Heber sapientissimu prophetam iuid eo Q filium suu diuino afflatus spirituMos carit paleg,id est diuisioncm,quia eo uiuete insguae diuita stat Delinguam diuersitate, Sibylla
MDlla deliti quom in hunc modu cecinit:Cum omnes mons P dis tales,una lingua uteretur,quidam ex his,altissis μ ρης. mam turrim aedificaaerunt, sum per eam cuspientes scandere. Dil uero, turbines mittentes,cuertere turrim, Sc propriam 5c diuersam uniscuit tribuere linguam.Est autem idem nomen etiam apud Graecos deprauatum. c A P V τ π I.
JIsi odiosa esset comparatis,non dubitaremi asserere hunc locum longe melius Hieros
212쪽
i inruim reddidisse,quam Septuaginta. Siquide ut paulo ante diximus,lsh,apud Hebraeos di uirum significat,& unumuenm: cumm hoc loco sit id est,Et dixerunt unusquisin.
Eleganter uertit Hieronymus ut uishm est. At Septuaginta nihil Hebraica loquendi immutasta consiletudine uerterunt in ciet ν α ωπος τωγλκειον -Et dixit homo proximo suo.Quod si quis morem loquendi scripturarum ignorasret, non facile, quid ea sibi uellet, assequeretur. Vna certe intelligendarum sacrarum literarum ratio est,si is qui Hebraeis loquendi mos est,non ignoretur.
Septuaginta propter linguae Graecae commoditatem,non omiserunt hic, quin formationem Hebraicam tauarent.Est enim Hebraice uerbua latere deductum, a hoc est,tater: a quo, quasi laterare, & ut uertunt Septuaginta πλινὁsbo ι ταιν υρ, quasi dixeris, laterificare lasteres:quod apud nos nemo esset, qui auderet: quanquam eodem uerbo apud Graecos etiam
Aristophanes in nephelis usus est. Et bitumen pro cemento.' nm Et bitumen pro cemento. Nihil dissentit ab Hebraico Hieronymus. Priama siquidem uo saepe bitume inii tur tantificare
213쪽
N,6 LIBER sicare.Abundant autem eae regiones ubi arca fabrefaela,& turris exaedificata est Bitumine, col pro cemento oc calce uti solent,sicut extat apud Strabonem: quo necesse est huc transcribamus,quae ille de bitumine scribat, que Graeaci ασψαλ uocant. Itaq; cum in Babilonia de scribenda uersaretur, haec inter alia ab co narran
-, hoc est Nascitur in Babilonia copiosum bis tumen,de quo memoris prodidit Eratosthenes, duo eius inueniri genera,esterum lentum atque humidum,alterum siccum. Et lentum quidem N phthin, quod ab incolis naphtha uocatur,in agro Susas tradit gigni:at siccu,quod oc condensari potest, in Babilonia:cuius fons no procul ab Euphrate sit,siquidem exundate per nivium liquationem Euphrate,ad eius incrementumsons quoq; a gescit,atin tunc altissimae glebae constipantur,
. laterici j s aedificiis idoneae. De eode di in Iudaeae descriptione locutus est. Si ita etia Strabonis testimonio hominis ethnici, di sacrarum scripta
214쪽
GENE. ro rarum ignari,uti solitos Chaldaeos Bitumine cognoscimus,in aedificiis praesertim lateritiis: quet certe,non alio modo hunc locu esse intelliis gendum,quam ut uerterut Septuaginta & Hieaeronymus:quamobrem fallitur Diodorus,qui de hac res bens,inquit, οἱ πιορ et συρρο tam ασ2Me - ρωτοις πουλος. hoc est,Hebraica oc Syrra aeditio habent, Et erat eis calx, lutum:quos certe minime uerum est quid enim in contextu Hebraico essit uidimus,ead cp uox est,in Sysriaca aeditiosisi tame ea est,quae apud Hebraeos
Targum appellatur, quod dubito. At grauius
non idoneum sit,at calx uehemeter commoda.
Haec inqj Theodori semetia 5c scripturarum Nipso t historicom testimonio salsa deprenditur. Theodoritus quot uir factissimus, optime hac rem explicuit,danatis instiper quoruda opinio nibus,& sorte ipsius Theodori,qui calce turrim esse costrudia asseruitas itam super hoc loco,hec
215쪽
-bbοις αλι λίθων me M. λιθων δε διχα, πως - μίοιπι α rilisve, hoc est,ut Graeci sermonis ima peritis hoc gratificemur. Quidam, puto quod ignorarent in Assyria bituminis fontes inuenis ri,asseruere,calce exaedificatam esse turrim. At ipse diligenter ex his percunctatus stim,qui inade ad nos uenerunt, didicim ipsis reserentibus, esse in Assyria fontes, qui hanc materiam, Una cum aquis extra aluum eiiciant.Quinetiam loci incolas perhibent,si in aquis aedes erecturi sint,
lateres coctos in eam materiam conricere, atque ea ratione constructam esse turrim asserebant.
Qui aute propius,haec conte ati sunt,efiodisse alicubi se dicebant,remm probe didicist esse uidelicet bitumen coctis lateribus stibstrataepraessertim qa in Assyria summa esse lapidii penuria asserui atq; idcirco loco lapidii lateribus utunt. Quod si lapides ibi non inueniuntur, ne calNquidem:fine enim lapide,calcem fieri non posse, nemo fere est,qui nesciat,haec ille. Multa quo in alia ex Quinto Curtio, Suida, Diodoro Siculo, Philostrato,Vegetio citari potuissent, qui Una
omnes uoce fatent Babiloniae moenia'itumine esse constructa.Atm haec ima ratio est, quod in Chaldaea, A ssyria,ac Babylone,maximae ac muranitissuriae urbes esse perhibentur, ut est apud Xeno
216쪽
G E N E. rost Xenophontem,propter Bituminis copiam.
Concordes sunt Hieronymus oc Septuaginaeia,nam 8c illi, περ του δαρωαρla M. ηια, antequadisseminemur.At Hebraica paululum uariant. ne forte dispergamur. No enim adhuc erat eis compertum,se forestinuicem diuellenudos,sed id futuru uerebatur, quod fore quadam humana coiectura assequebant. Chrysostomus exponit etiam secudu aeditione Septuaginta,ne forte,inquit,diuidamur,n κακια-έρνος kraci, id est,prauitas c5tra seipsam uaticinat.
Clarissime locutionem Hebraicam expressearunt Septuaginta, uertentes κοὶ hominum. Atm eode modo sere semper reddiit.
Dictum aute nobis est,Hebraicam phrasin esse, fui genus humanu appellentur filii Adam.Atq; hoc est quod annotat Hieronymus, ubi Latine ' 'sit filius hominis,Hebraice esu filius Adam:na
Adam non solum illius primi hominiS nomen Adam nomeest,sed Zc omniti hominum quilibet enim Adam angeom est Eadem uox oc marem, di foeminam siqnifis ne er uiro et cat, qui communi uocabulo Hebraice Adam mulieri. appellantur. Ut autem Omnia rerum genera, nullis propriis nominibus signata sunt, sed uno communi toti speciei nomine ut primus equus, o equuS
217쪽
L I B ERequus appellatus sit, primust cetus, cetus,hoc est toti speciei cogruo,sic & homo. Neq; ullum est primi hominis nomen proprium, nisi quod a Graecis repertum est protoplastus,quod hi primo congruit.sed de his copiosius alibi.
Nec desistent.. et a to Non prohibebitur ab ipsis
Obscure uero reddiderut hoc Septuaginta. ουκ
id est, Necp deerunt ab ipsis omnia quae decreuerint facere.Hanc sententiam uidentur innuere, Nihil sutum, quod eos prohibeat, quin quod natuissent exequantur. At Hieronymus aliud quiddam.Hebraica indicat,nisi deus prohibuisestt,omnia cos executuros, quae uoluissent:non quod turrim in coelum erigeret , sed impiissima consilia sua sequerentur. Venite descendamus. Putant nonnulli ex Hebraeis, hic deum cum Angelis loqui,non patrem cum filio N Spiritu sancio,ut nos. Quod tamen ut retro dictum est,etia ad id tendit,quod nostri exponunt.Et certe probabilius di rectius est, quod nos sentimus. Non enim abest a figmento, quod traditur ab Hebraeis,ut suo loco confutatum est.
Hebraice, nomen non ad locum, sed ipsam urbem
218쪽
urbem resertur. Siquidem relatiuum nominis, foemininum est v sicut uerterunt 8c ipsi Seoptuaginta. is ἐκλΩν - μοια αυτne. Et tIocatum est nomen ipsius.Vbi relatiuum etiam cst foemininum: quanquam Babylonia oc metropoleos,oc totius regionis nomen sit.
Septuaginta hoc nomen quoin interpretati sunt:uocatum est nome urbis συαυσις. Hoc in confusio. Quaquam igitur Babel interpretatur confusio,urbis tamen propriu est Babel.Nomestam ipsum erat relinquendum, quod fecit Hiesronymus. Nam 5c apud omnes getes,ipsum nosmen Babyloniae retentum est.Quare no a Belo, Babel nomen accepit,ut plerim falso existimant. a Belo E R R O R est in numcro apud Septuaginta: Nam cum Hebraica ueritas tradat, Shem,post penitum Arpaciad, uixisse quingentos annos, sicut habet di nostra tralati hi nescio quam s
ginta quinin annos. Neo coniicere postlimus, is error unde irrepserit: cum Hebraei numeros rum notis non utantur, in quibus facilis est lais psius:sed ipsis numerorum nominibus,quae faciale immutari non possint. Consentit quoque is numerus cum tota annorum serie. Addunt hic quoi deptuaginta quaeda,qus in Hebraeo none o a sint
219쪽
sint, scilicet,Vixit inem postquam genuit sibi
Arpaesad 3ς. annos,& genuit filios ac filias, is sim mortuus est hoc inquam redundat. Error quoque in numero sequenti uitae Aropacsad:is enim triginta ac quini egit annos,sis cui habet oc nostra seditio, di genuit liberos:illi
triginta an redundant nonaginta quin . Error Quoep in eo est, quod scribat Arpacsed genuisse Cainam, cum genuerit Salac, sicut Nnostra habet seditio. Atin ideo error apud eos accidit,quia additi sunt superfluo anni ducentita triginta.Hinc factum,ut idem error sit Lucae texti ubi genealogiae censentur: sequebantur enim Septuaginta, qui iam erant toto orbe resceptissimi. Error quom in numero apud nos&Septuas ginta: Armesad enim post genitum Salaciuixit
quadringentos ac tres annos,non ut Septuaginta γιακμπα τριακ&ντα, hoc est trecentos triginta annos,in quo di nos peccamus. Errant quom idem in annis Salac, antequam genuisset filios. Vixit enim 3o. annos, sicut has het nostra tralatio, illi autem τριακπτα. Id est centum triginta. Error quom in numero anno',quos uixit Salac post genitu Heber. Is enim est Urv N a Hoc est.Quadringenti tres anni,sicut Nin nostra aeditione est,at apud illos iunt, ηοακό-
220쪽
σα Fidi Imm,treeenti ac trigila. Addunt. pomea μεθ -, quod nes in Hebraico est. In annis quoq; Heber ante genitum Palem
error est apud eosdem, έ νυ λιακοντα πιπαρα, centum triginta quatuor:cum tamen sint,ut
pud nos habetur. Erratur & in ipse nomine,&apud eos,& nos. Paleg enim est dicendum, sic enim Hebraice ATu nos aute Phaleg illi θαλα licet hoc leuissimum sit. Error quossi in annis Heber post genitu Pa IN. Sunt enim rosia Qua dringenti triginta, ut & nos habemus: at apud
In annis quom Palin antequam genuisset fisIios,erratur in codicibus Graecis.Sivit enim trirginta,ut habent nostra: at illi huic numero adadunt centum. Rheu quoq; corrupte apud eos appellatur αγοω.
In annis autem quos uixit Rheu antequam genuisset Serug, quem nos corrupte vocamUSSaruch,error est apud nos Θc Graecos,slint enim ' 3j triginta duo,huic numero nos addimus tres annos,at Graeci centum, dicentes s εἱ-ν Ιαγώ, εκππν τριακῖντα δυο εmina ἐγενσροα τον Meo . Hoc est, Vixit Ragau, centum
triginta annos,& genuit Saruch. Error quom in annis Sarug, antequam filios procreassensiliit enim πυ- triginta,at apud Graecos Uuάκρντα ἔτν. centum triginta O 3 anni