장음표시 사용
401쪽
394 LIBER Misa est, sa natura diuinitatis,igni solet sit sacris
literis coparari,ium .ppter esUS inter caetera clermenta cellentia, tum quia illa natura lucidis isma est,ta procul ab omni caligine scquestrata, tum quia eius operatio, ni est simillima, celem ter,scilicet omnia coficiens,& alia quide purgari alia penitus abstimes. Sub hac ecte,deus Moysi uisiis est.Graeci quoq; alia asserui ratione,c siib rubi ardentis specie uideri deus Volucrit. Nulla scilicet deo figura est,nullisin lineametis exprimi potest,ergo si se sub ardente rubo ostendi uet,no erat futuru, ut Hebraei occasione inde eius figurae depingendae sumerent, di in errores Pessimos corrueret.Na rubus ardens nulla exhibebat figuram,quam quisquam deo conuenire Posse putaret:quat Philon scribit in mcdia illa fama,cleti csse cospecitu. Uem de hoc nulla in cotextu fit metis,sed uoce tantumodo uocatis auraditam csse.Nam cu dicitur apparuit ei agis ad uocem pertinet.Sed uerisimile est,aliquam praersentiam eum in igne uidisse.Neq; tamen hoc imPedit,quin cxpositio GraecoN optima sit.Nam nulla illius qui Mosi apparuerit traditur figura. NON.comburetur.) Hcbraices . Hoc est, Non devorabatur,non edebatur,a uerbo id est, comedit,diorauit.Graece quom uenustissime per antonomavisian,idem significatur is ραγρ et v κα-α
. . Quod fortasse Latine posset uerti urebas
402쪽
η π Ο D. tur,sed non exurebatur. IN OLABIs deo super montem istum. id est, Seruietis, adorabitis, ad plurescino specitat:& ad omne adorationis genus: si, cui uerterunt etiam Septuaginta U λα da, ri tat τω ora τουτοι, & adorabitis deum in monte isto. Nam habad Hebraice, omnem di, irinum cultum significat, non tantum immolastioncm. Praedicit ergo deus fore,ut omnis Heahraeorum multitudo Aegypto egressa, eum ad mont illum adoratura sit.
Ero qui ero.Per futum pronunciatur Hebraice. Futura tamen pro praeteritis ac praesciatibus soα
Iet usurpari in hac lingua sicut se lingua Italica, di ali js quam plurimis. Neq; certe aliud est, qua quod uertit Hieronymus di Septuaginta, q etiaper praescias locuti sunt Uγώ ὁ ων. Notatur autem non solum a Christianis,sed etiam gentis libus maxime Platonicis,dei nomen esse,qui est, cis est,ein eo quod is sit,omnis estantiae,OmnisΦ uitae ples dei nomen. nitudo,& ab co omnia uiuant ab eo profecta,ut di quod essent post ortum,& q, oriretur ille sutarit causa. De quo apud Aegyptios, in templis
id est Ego stim quod fuit,quod est, quod futus
rum est,uclum meum nemo unquam reuelauit:
Credo ex hoc Exodi loco,eos accepisse,presertim
403쪽
tim cum Mercurius eius sententiae ut existimo autor,no modo tempestate Mosi proximus fit rit,sed etiam simillima in multis ec sacris literis consentanea scripserit.De hac cadem re Gregorarius eximius theologus λορ π μδυ αM E
πνου V φυι M. Hoc est, Dexis,inquit,fuit quides per,est & erit.Imo uero semper est. Na fuit, aut erit,diuisiones sunt fluxae naturae, di temporis cui sub icimur nos. At deus stinper est. Quo nomine ipse seipsum appellauit, cu Moysen alloqueretur in monte.Totum enim in se ipsum esse complectitur,quod nem coepit un*, ne* desianet,quasi quoddam essentiae pelagus infinitu,&immesum,omne ec naturae ec temporis ratione transcendens. Dionysius quoq; ille magnus,ocuere ditima Zc apostolica sapietia plenus,de hoc ipso,inquit, ἡ ποσὸν αρ ων μα απλὼς sal et in eo φ ο ἐν ἐαυτῶ - eζων γ , muAppellaust,inquit,seipsi ina,qui est,n5 enim secta dum aliquam quantitate ac dimesionem est,seu simpliciter, oc interminabiliter, totum esse in se compredens Thales quom Milesius,interrogas
404쪽
cipium habet,neq; fine.Plato quom uir eminentissimi ingenii,mortalas quasi repredit,* futuruaut praeteritu tempus,diuinae naturae accomodarent, dem prope quae oc Dionysius N Grincis ritis,in Timaeo scribens. γ v o tota ονονα πν αδ n 19 λανθανωπις liti iam Oeiδον ουα αρς ομεν ουκ ορθὼς, - A, r μονον Me τὰ πν α θαλογον τει κλγbko ἔ α τ ι q-γε- ν. id est,Fuit aut erit,teporis species stini, quas teo Poris partes,nos per inscitiam,stinpiternae naturae attribuimus. No satis recte ac rationabiliter. Et siquidem latum competit,oc secundu ueram ration tempus praesens,illae uero diuisiones,naturae,quae tempori subiecta est.Haec ille. Appellat ergo se id quod est, propterea Q ante omnia ac supra omnia est,quod ab omnibus gentibus ac religionibus est cognitu.Proclus enim N ipse gentilis,Christianos tortasse secutus de ea natu
ρον . id est,Omnibus quae quoquo modo bonum Participant, cellit ac praestat, quod primo bos num est,ta quod no est aliud,quam ipsum bonii. Cui etiam Iamblichus cosone de eadem natura sic loquit, mis a L τογαθόν ποτέ ἐπρ ἐίλνα λου-
ω ep. Est igit,inquit, nu,id ql supra essentia
405쪽
ttam,quae primetia est,ta praeclarissima,& per se existit.Non fuit ergo absurdum,haec ex gentili: hus theol is proferre,ut sit perspicuum,quam Proprie,quam uer deus appellarit se, qui est,ta quam sapieter Septuaginta di Hieronymus per Praesens extulerunt,quod secundu idioma Heis braicum pronunciabatur per futurum. Omittismus hoc loco multa quae ab Hebreis Sc Latinis
super nomen tetragrammaton disseruntur. Consilium enim nobis fuit,omittere quae minus nera cessaria uiderentur.Cum praesertim de eo nomine satis nobis dissertum sit in libro contra cabaalisticas supersimoes.Scire uero Omnes uolumus Burgensem,uiru alioqui in literis Hebraicis doctissimum,uiri in optimum, mea quidem senatentia hoc loco non attigisse, cuius expositio postea citabitur. Duoq; in eo mihi carpeda uisa sunt,primum quod cu esset Hebraici sermonis Peritus,no animaduerterit eius lingue propri tatem:deinde qliod Auen Esdrae, atin aliorum multom Hebraeo v sequatur expositioncm, Uscerte minime uera est Primu quod diximus,servmonis Hebraici propriu esse,sutura pro praesentibus ustirpare,adeo clarum est,ut nihil fere noistius sit, epta tame proferamus. Iob cap.primo tibi in nostra aeditione habetur. Unde uenis Hebraice est N . 'quae si Latine reddenda sunt,dicendum cssit unde uentes,quo nihil essit sux
406쪽
absurdius,etiam apud Hebraeos. Genesis quom caps . ubi Latine dicitur de Ioseph, inuenisse
cum erratem,quedam uiri qui eum hoc modo
interrogauit, quod si Latine reddas, dices,quid quaeres,quid uestigabis,patet tamen de praestisti interrogationem fieri, innumerabi aliam alia dimittuntur exempla,ne in re maniferasia tempus conteramus.Potuit ergo hoc non uidisse Burgensis deinde non animaduertit etiam Septuaginta interpretes, uiros sapientissimos utriusq; linguae intelligentes proprietatem uerratisse,qui est,& non qui erit, uel qui ero:quorum interpretatione approbauit etia Philon Iudetis, uir & ipse Graece docilissimus,qui huc locu in uita Moysi exponens scribit.Eαν ού m
m is M. Hoc est,Dixit Moyses, at si,inquit,pera cunctati ex me fuerint,quod nome ei sit,qui me miserit,eis in dixero,ne me quidem poste hoc exsPlicare,non ne eos circiinuenire ac fallere uideabor una deus,responde,inquit, Q ego sum ille qui est,ut intclligant quatum inter eum qui est, ec a non est,intcriit:disceant insuper nullii mihi Proprie nome couenire, qui solus habeo,ipsum
esse at* haec Philon Sciendu cita illud est quod
407쪽
oo LIBER Tetragram nomen tetragrammaton,quod proprium dei nomaon. men esse existimatur,& qcrapud Hebraeos quasi proferri non potest,non est alia uox,no aliud nomen,quam id de quo disseritur hic:id est, qui est. Quod Graece melius ὁ ων. Est enim uox futuri temporis uerbi substativi. Nam prima uox eius uerbi est: Π hoc est, fuit:cui in futuro tertiae
ipsem est nome tetragrammaton,dum at prostracta iod,ut fiat uati. Puto* olim loco eius qae nunc est mutuisse iodfacilisin est a iod, ad uari
transitus,propter maximam affinitate. Atm hoc Exodi loco,natum puto nome tetragram
malon. Nomen scilicet, quo seipsam diuinitas appellauit,ab essendo:quaquam eo,in libro G neseos usiussit Moses:ut hoc clarius percipias, ubi in nostra aeditione habetur, Dixit. iterum Dominus ad Mosen,Dominus deus patrum uestrorum,deus Abraha,deus Isaac ecc. Hebraice in ipso exordio ponitur hoc est,nomen tot grammaton, id est, qui est Deus patrum no morum: deinde subdit, hoc nomen mihi est in aeternum. Neq; de alio nomine intelligit,ouam eo,quod expositerat Mosi scilicet,qui est.Nomeergo tetragiamaton tempus futurum est uerbishbstantiui,sub ea forma qua expositimus. Atiuidem est,ubi dixit ero qui ero, oc ipsum nomen quadrilitem.Nam si ipsem interpretari uoluerismus,dicemus,qui est,uel erit,sine relativo quod
408쪽
st secudum idioma Hebraicum, in quo relativa saepe dimittuntur:haec dico no ignorans Hiero nymu tanΦ duo diuerse nomina ponere nomen tetragrammaton,& qui est,sed si quis prudentssime considerarit,inueniet laaec uera esse, senutiente etiam Theodorito apud Graecos,qui Syaeriace oc Hebraice erat peritissimus, Si haec emouera sent ut certe sent,no crat chir damnaret nostram aeditionem Burgensis hoc loco. Damnata enim nostra aeditione,damnatur aeditio Septuas ginta qui sapientissime hunc locum reddiderat Per praesens quamobre clarissimu est, in laudabis liter, recte expositierint hunc locusanctissimi nostri interpretes tam Greci qua Latini. Ex his quo* cognoscitur,l commenticia sit expositio quorunda Hebraeo ,quos sequitur Burgensis, qui exponunt,Ero qui ero, ero cum eis,qui ero illorum deus,quae liquetra absurda sint & Heuhraicis commetis similia:necp enim sunt omnia admittenda,quae finguntur ab ea gente, quo uistio foedissime plerim respersi sunt, ut a d apud Hebraeos inuenian sit eis oraculum, praesertim hi,qui cabalisticis delyramentis sunt addicti. V o cauit nos. ' Occurrit nor Dis.bunt enim simillima apud Hebraeos uocadiuerbum, & id quod signat occurrit:ideo etiam deptuaginta sic t di Hieronymus νψιας. Aduocauit nos. Auen Esdra id est, occurrit. Chaldaica quoiu peditio:dominus,in
409쪽
sior LIBERouit, apparuit nobis. NISI in manu valida. - 2 Et no in manu forti.Sic θc Caldaica, R Nni P N ', id est. Et no prius, Φrobur meucomprendat eum uel tangat. Sic exponunt relis qui Hebrati.Rabi Salomo. a -
Σnr ' ' hoc est,quous mea manum robustam notam ei no fecer non persmittet uos ire.Vt ipse deus paulo post infert. In manu ergo ualida,id est obor potentia,Ut non dimissurus sit Hebraeos, nisi maximis prodigiis conspectis, nisi cognita diuina potentia: nisi ambiente Hebraeos exercitu coelesti, ut eos ab Aegyptiis tueatur:nisi maximis sint Aegyptii calamitatibus oppressi.c A P V T I III.
IVIMitte obsecro per manum cuiuS mitteS. Consentiuim omnes sentire eum de Aaron,qui posset,& sciret loq.Sicut di Septuaginta sentire
te resinae. hoc est, secro domine adhibe aliuqui possit,quem mittas. Aeditio quoq Caldaisca di ipse fere in candem sententiam n ma rhoc est, Obsecro domine mitte nuc per manum eius, quem decet mitti. Atta itata interpretantur omnes Hebrae
410쪽
hoc est,Per manu eius,que parastit nitier sitie permanu alteriuS,que tu Volueris.
Notat aut hic Auen Esdra,ut in libro Ezechiel Gibit,deu ante Mossem alios etia misisse Dphestas,qui populit Istael erudiret,atcp ex his que piam uoluisse hic intelligere Mosem,siue Aarosue aliv.Quod aut hoc tribuit redempto i die 'tς ς mcerte quod sentis,no fieri pie,sed magis superstitiost,hoc em est extorquere diuinas literas Me dium iter tenedum est, oc Messiae tribueda sitiit Quae eius sunt,& quae alto' alius. Quae res si co fundatu fieri sine maximo flagitio no poterit Qtii enim qlde Messia scribit, ad alias torquet persionas, is certe θc impius est, & malignos HAEdaeos imitatur:a uero quae de aliis diculur, ei trihuit,is in eo se numeN reseredus est,qui supersiisitiosi sent,& imperite has literas interpretantur. Haec tame dico,ut senas recipiamus N approbemus,quidquid diuini striptores rdiderunt, ne quorunda stulta & barbara audacia imitemur. ERIs ei in his quq ad deustinet.) Modestiae caula tam Hiero.* LXX. noluerut penitus hoc loco seu textu Hebraicu in quo est mnn