장음표시 사용
81쪽
facile amittet. Quorum ego vestigiis insistens,
ut, quae mihi adhuc obleura in Pythagorae ratione videbantur, quam posset seri veris millime explicarem; primo loco mihi ad opiniones gentium elle attendendum putaui earum, ad quas Pythagoram dilcendi studio adiisse inter omnes xonuenit. Est equidem nullus propemodum
orbis terrarum populus, quin cum eo fuisse - Pythagoram nugatores isti Alexandrini communiicerentur. Legas modo, quae ex istis i o si.sCREPPERVs de Pythagorae peregrinationibus, quidque ex quaque secum apportarit, commemorat gὶ; & mireris , tantum virum tam -apertis nugis vel minimum potuisse fidei tribuere. Haec igitul cuncta, cum aut valde dubia, aut
omnino falla sint; Aegyptii relinquuntur atque fortasse Phoenices: hi enim, quinPythagorae prae coptores fuerint, vi X quisquam dubitat: Quamuis vero ipsi Aegyptiorum Phoenicumque ratio infinitis adhuc prematur difficultatibus : neque
quid Pythagoras inde apportarit, aut quid ipse
.sit commentus, certum definiri queat; ea tamen, quae de Aegyptiorum theologia qualiacunque probabilitate cognita sunt, & conferre licet cum Pythagoreorum exiguis reliquiis : dc ipsa collatio initituta aditum quodammodo Vi- .detur dare ad utrasque disciplinas paullo propius inspiciendas, illustrandamque alteram ex
altera. Eas deinde tantum in has meas commentationes admisi Pythagorae doctrinas, quae ab
82쪽
ab auctoribus ipsi tribuuntur, quorum fides non tam est vehementer suspecta, quam Alexandrinae scholae, arque quos saltem data opera Pythagorae sententiam voluisse peruertere , nulla videtur adesse iusta suspicionis cause. Quo loco nobis more videtur agendum esse eorum , qui de callidorum hominum occultis conciliis, ex paucis, quas hi ipsi imprudenter quasi dederunt, significationibus, non minus callide coniiciunt. Notum enim est Pythagorae institutum, quo is
studio atque cura veram luam Omnes, Praeter
interiores discipulos, senteotiam celaverit. Negquae hodie supersunt eius placita, aliud fere quidquam declarant, quam vulgarem illius doctrinam. Ad interiorem autem Pythagorae disciplinam cognoscendam nullus alius videtur aditus relictus esse, nisi ut, quae in Vulgus emanare passus est placita varie componendo conserendoque inter te, coniectura quadam probabili mentem eius conemur elicere. Qua quidem in re vehementer, vin vulgares quidem Pythagorae doctrinas ad nos integras peruenisse, dolendum est: oppido enim pauca sunt, quae de Pythagorae ratione apud ARISTOTELEM,
SEXTUM E M PYRICUM, PLUTARCHUM, DIOGENEM LAERTIVM, CICERONEM, STOBA EVM, in ORIGENIs PHILOSOPHU ME NI 1,
& apud AN ONYMvM PROTII passim inuenias. PLATO autem is esse non videtur, Cui
tuto possimus fidem habere, quem, ut priscos philosophos in suas pertraheret Partes, placita
83쪽
eorum haud parum saepe corrupisse, satis con stat. Ipsae litae, quas auctores, quos dixi, nobis exhibent, paruac reliquiae, parum iam nonnunquam sibi constant, nec sine insigni dissicultate ita poliunt conciliari, ut apta inde compositio unaque disciplinae sorma enascatur: plane, ut isti scriptores ipsi Pythagorae sententiam minus interdum videantur assecuti esse. Quod nisi esset, nosque vel vulgarem Pythagorae disciplinam satis haberemus cognitam, eX-plicatio reconditorum togmatum non omnino esset desperanda; nemo enim homo tam callidus versutusque est simulator, cuius occultae cogitationes aliorum solertiae, facta dictaque eius
obteruantium, quodammodo non pateant. Nunc
vero iis utendum est, quae sunt ; & Vt quaeque explicatio collatis inter te Pythagoreae doctrinae subobscuris vestigiis est aptissima, ita veri ea videtur habenda esse simillima. Neque tamen ad exquirendam Pythagorae rationem reliquorum Pythagorcorum decreta plane nihil faciundi Permansit equidem ista celandae disciplinae cura, quam Pythagoras instituit, quodammodo in sis cessoribus etiam eius, nec hi temere quidquam rerum suarum euulgari passi sunt; difficiliores tamen hoc loco eruditissimi quidam viri videntur esse, quam res postulat. Talem enim sibi animo fingunt istam Pythagoreorum taciturnitatem , quasi quidquam reconditorum huius scholae sensuum exire plane non potuerit: quod quidem eiusmodi est, uti conditionem rerum
84쪽
humanarum excedere videatur. Sint enim homines rerum suarum studiosi celatores; res tamen, ne multis consciis quodammodo vel imprudentibus istis aliquando palam fiat, vix ingenii humani fert natura. Quod vero PoRPHYRIVS ad exaggerandam taciturnitatem Pythagoreorum& monumentorum paucitatem disputat h); ida callido homine hoc potissimum consilio factum videri possit, quo sapientiae miracula, seu monstra potius, a nemine veterum Pythagorae tributa, quae tamen in Pythagora suspici Porphyrius e re sua esse iudicabat, procliuiorem fidem ueniant. Atque etiam apertius paullo non nulli scholae Pythagoreae alumni protulerunt animi sui tensum ut o CELLVS LUCANUS, Vt EMPEDOCLEs, ut alii: quos quamuis resiqui Pythagorei insectarentur odioque haberent; hociipium tamen argumento esse potest, candidius
veriusque istos viros de Pythagorae exposuisso placitis, quam hi superstitiosi homines factum esse vellent. Ita enim fere fit, ut, qui instituta sua Celari cupiunt vasei homines, si quid inuitis illis emanauerit, obtrectent istis, qui arcana pro
diderunt, mendaciique eos Coa Uant. EMPEDOCLEs certe ob proditam disciplinam a Ρythagoreis communione ipsorum exclusus est si). Ridiculi hi homines videantur, qui proptere
85쪽
Empedoclem eiecerunt, quod decreta eu Ilgaverit , si quidem iste , quod postea criminati sunt, omnes alias potius, quam Pythagorae sententias, in lucem protulit. Cur igitul expulsus est Θ Apertius egisse Empedoclem , quam ipsi vellent, haec istorum ira satis indicat. Quocirca& i pie celeber. an vCκERus in recensendis Empedoclis rebus, eius decreta cum Pythagorae placitis pulcerrime consentire , saepius fatetur L . Illud equidem non inficior, ex unis his istorum Pythagoreorum sententiis certi quid de ipsus Pythagorae mente statui non posse: cum quid a Pythagora acceperint, quidve ipsi ex suo addiderint ingenio, non satis constet; valent tamen ad illustranda ea, quae certi auctores ipsi Pythagorae tribuunt, placita : neque negligenda Omnino est eorum auctoritas in exquirenda doctrina magistri. Neque etiam tam longe istos Pythagoreos a praeceptoris auctoritate discessise sui, ut nonnulli sibi persuadent, ipsa haec nostra, Vt spero, tractatio postea docebit. His igitur tribus, quae dixi, locis, tamquam argumentis & notis rerum usus sum: atque ad sormulam aliquam Pythagoreae theologiae constituendam progressurus, quae Pythagoras ipse ab auctoribus fide dignis docuisse perhibetur, ea hinc cum Aegyptiorum Phoenicumque decretis: illinc Cum caeterorum contendi Pythagoreorum sententiis: neque dubitaui, quin ita quidque ad Pythagorae disciplinam proxime.accedat , Ut
86쪽
iunctis his locis comparatisque inter se maxime esset consentaneum. Quam viam atque rationem, tametsi non tam sim milius, ut in his obscurissimis rebus certi quid & explorati me d disse putem, sua non carere probabilitate, persuasum mihi est: cuius tamen rei iudicium omne penes lectores esto.
f. III. Nobile inprimis Pythagoreae disciplinae ea
put numerorum scientia fuit, quibus Pythagoras totam sere suam conclusit sapientiam. Sed cum numeris eum nonnisi signis occultarum rerum usum esse inter omnes conueniat, quamuis de rebus istis ipsis summus deprehendatur interpretum dissenses); mihi quidem saciendum esse non Putaui, Vt, quod nonnullos fecisse video, a numeris, Pythagoream disciplinam explicaturus , ordiar. Ea primum mihi cons deranda esse videntur, quae in Pythagorae ratione eXplicatiora paullum minusque impedita occurrunt , quo deinceps probabiliori coniectiara numerorum in hae schola vim possimus assequi. Universam igitur naturam PYTHAGORAs in duas diuist res, calidum & frigidum. Ita nimirum
87쪽
midum si). Quo ex loco simul patet, lueem &siccum Pythagorae idem valere, ac calorem neque enim Diogenes in ea, quae excipit haec verba, disputatione unquam plures duabus com memorat oppo fitas Contrariasque res, quarum altera habeat caloris, altera frigoris naturam, quaeque uniuersum constituant mundum. Simili plane modo AvCΥΟR PHILOSOPHUM E NORVM eX DIODORO ERETRIENs I & ARI STOXENO Mus leo: Δυο ειν απ'άρχης τοις α τια - πατερα ι, ν τερα πατήρα μεν, μητερα δε σκότος τοῦ δε ύχωτος μέρηειρμον , ξηρον, κουφοῦν , τα ' του δε - τους φυχροῦν. υγρον , c . , σραδυ. εκ δε τουτων τον κ σιλον συνεταναι εκ Θηλέιας α ενος. Duas rcbus a primordio cavsas esse, patrem videlicet re matrem: re patrem quidem lucem, matrem Deroealuirum. Lucis autem esse partes calidum, Accum, Icue, velox: caliginis vero frigidum, humidum, graue, tardum. Sed ex his omnibus. adeoquo ex muliere Es viro constare mundum m j. Addit
equidem p s E v D o - ORI GENES, EA RATAM
quendam Chaldaeum hanc Py thagorae tradidisserationem. Sed ista Pythagorao ad Chaldaeos peregrinatio neque certa est: neque vero res postulat, ut hanc a Chaldaeis derivemus disciplinam. Nihil enim, hac quidem in parte, PT thagoras docuit, nisi quod ab Aegyptiis didicerat: quos
eodem plane modo uniuersam rerum naturam
in duo principia diuisisse, supra obseruauimus
88쪽
c. I. g. 33, quae quidem Aegyptiorum principis in ealidum illud atque frigidum Pythagorae satis apte conueniunt n . Adeo studiose igitur Aegyptios secutus est Pythagoras, ut iam ipso
maris & foeminae nomine seruato, illorum moro uniuersum mundum ααπόΘηλυν nuncuparet. Continetur autem secundum Pythagoram in calore, quem etiam marem dixit, causa effcientium rerum: motionis, sensus, rationisque Omnis initium atque sedes. Unde per calorem omnia animari idem voluit, & anima o humanae quoque praestantiorem partem, in qua insit ratio & prudentia , caloris istius statuit partem esse. Aperte id quidem DIOGENEs LAE T l V S: ςην μὰν παντα, ο σα μετεχει τῆ Θερμου' διονι, τοὶ φυτὰ ςωα ειναμ Vivere autem omnia, quae caloris participent, atque ideo s plantas esse animantes o . Quod qua ratione accidat, ipse iis verbis, quae praecedunt, declarauit DIOGENES: διηκειν τε, inquiens , απτο του ηλίουακτῖνα διὰ τοῦ α ερος τοῦ τε qnχρου γου παχεος. καΛου τι δε τον μεν ἀερα ψυχρον α Θερα. το δε Θαλασσαν Κ, το υγρον, παχυν Θεροι. ταυτηνδε τῆν ρικτῖνα εις τα βαλi δυεοεμ, διατοῦτο ζωο-ιεῖν πάντα. Penetrare item a soleradium per aetbera frigidum s corpolentum. Vocant autem aerem, frigidum aethera: mare au-tσm s humidum , aethera crassian. Hunc veror tum etiam profundum penetrare, atquc adeo F s vivD n Cons. IAELON SEI in Panth. Aegyiu.
89쪽
viiuificare omnia sp). Ex quibus intelligitur &illud, calorem ilium per uniuersiam rerum naturam intentum atque susum esse, eamque ipsam ob causam motionis existere initium & vitae omnis. Atque ad mentem diuinamque animae humanae partem quod attinet, eam non minus ex illa elsci, quam diximus, calida natura, idem Dio GENEs testis est: ei ἀν'unciuis ειναμ προς θεους συγγενειαν, κατὰ το μετεχο ιν ανθρωπον Θερμοῦ. Hominibus etiam esse eum diis cognationem , quod homo caloris particepssit sq). Quam eandem rationem ita explicat s EXTUS EM PYRIeus: ρι μέν ουν περὶ τον πυΘαγοραν Dτον εριπεδοκλεα, πι, των Θαλων. πληεις , φασι, uni μοῦνον ἡρον προς αλληλους πι, προς τους Θρους Eιν τινα κοινωπιαν, αλλα ei προς τα αλογοπτων suiων εν γοὶρ υ παρχειν πνευμα. το δια παν
τος του κο ριου δῶκον φυχης τρο ον, τὸ ενουνλμας προς εκέινα. Atque υthagoras sita Her- vetus, sed melius: PPthagorae sectatores s pericles s magnus numerus Italicorum phi Iosephorum, dicunt non solum esse nobis inter uot aliquam is eum diis eoniunctionem , sed etiam cum brutis animantibus. sese enim unum spiritum, qui instar animae totum mundum pervadat, es nos illisvniat frὶ Quae sExTI verba collata cum dictis a DIOGENE, praeclare nobis rectu dunt Pythagorae senius. Ipsem enim Pythago
90쪽
ras censuit diuinam naturam sue mundi animam, de qua postea copiosus, calore isto contineri rhinc & nullam aliam ob causam solem & reliqua astra ponit deos esse, nisi quod calor in istis do minetur: κλιον τε γυ, σελν Π, τους αλλους ἀ- σερας εἶναι Θεους. επιγιατεῖ γαρ το Θεραρν εν ἀυτοῖς, οπερ- ης -τιον. Sol 'lunam reliqua
sidera, deos esse: quippe in illis superare calorem, qui sit vitae auctor is .f. IV. Appellauit autem Pythagoras diuinum imam calorem etiam aethera, & quidem ἀβερα Θερμον.
aethera calidum st): ita tamen , ut & reliqua naturae elementa eodem dignaretur nomine. Apud Diogenem enim antea iam vidimus aerem a Pythagora Vocari ψυχροον αβερα , frigidum aethera: aquam autem & humidum παπιν α Θερα, aethera crassum. Quocirca essectio ista atque vitae sensusque causa, quam Pythagoras in calido ponebat aethere, nonnis subtilitate agilitateque disterre videatur ab aere & aqua : neque minus corporea sit natura, quamuis subtilissima, quam duo haec crassiora tardioraque elementa. Atque ut ita de Pythagorae statuamus ratione non Ium ipsa nos cogit calidi siue ignei principii appellatio, quam iste diuinae imponebat naturae: sed & multa praeterea suadere potiunt alia assim