Orationes p. Josephi Ignatii Chiaberge, Societatis Jesu. Prima editio in Germania post secundam in Italia, addito Trivolsiensium litteratorum judicio

발행: 1740년

분량: 165페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

- que praecipue in optimis deligendis, optimeque regeidis xerum publicarum Administris consi-Ηwh Idipsum nobis Contemplandum exhibet. Vel ipse Suprerru Numinis Proridentia, quae non

modQ generaleS causias, ut vocant, aptissimos

veluti publici boni Ministros, Hementa, Solem,ac. Stellas screavit: Verum etiam eos perpetuomoVet , m regit , eorumque operibus singulis Prassens, suas Ipsa manuS , ac vire& accommodat. Hoc idem Divinae Providentiae aemulator I NOCENTIUS Sibi peculiare fecit, ac proprium. Ministris Enimvero ἱ quam singularis p isthaec sapien- ut mu δε- tissimae, constantissimaeque Providentiae Tuae Ia z ' : est, Sanctissime Pontifex, quod optimos Tibi Reipublicae, ac Religionis Ministros adsciveris 3 Cum enim per omnes, ac singulos gradus, ad Supremum Dignitatis: culmen ascenderis : Cum Praefecturas, Provincias, Legationes, omnia d

mique Unus munera obieris ἔ noveras procul. dubio quales, & qua virtute praeditos viros unumquodque munus exposceret. Adeo ut arcano,

ac singulari Divinae illius Providentiae consilio, quae Te jampridem ad Orbis Catholici regimen, felicitatemque formabat, contigisse crediderim i quod, dum ea, quae in dies cumulabas, amplissima in Sedem Apostolicam merita eminentiores Dignitatis gradus Tibi certissime pollicebantur,ic st abrupto. veluti honoris cursu, ad Aletinam re- Leeedi gendam Ecclesiam, inopinato diverteres. i ut . nimirum per omnia exercitus Christianae Reipublicae munera, nihil discendum, habereS temPO- .m , docendi j i Et qua cras mentis solertia, omnic

62쪽

ORATIO FUNEBRAS. U

no pariter noveras, qui tales ement quales A INNoe-muueribus postularenturi in etiam' --δ 1 TU Π 9 ipse , Fames, ab incunabulis i hauserat , tis sagacitas diuturno eXperimento' acuereturi, Solema. Etruscos, Teutonas, Sarmatas Legationibus adliisti: Teque ad omnes fere Nationes perlustra das circumduxit Christianae Reipublicae Numen et

ut: eorum Virtutes , quos eras publicis munem

bus praefecturus, Visu ipso dignoscere inciperes:& cum deligendi essent, Te ipsum adhiberes Te- 'stem meritorum, Tuos oculos Ipse consuleres , atque ab ingenti illo Vacares Principatus malo: Necessitate credendi. Totus propterea in recen- Rectit

landis, comparandisque singulorum , quae probed noveras, meritis, id unum spectans, ut Numinis Gloriae, & Reipublicae utilitati consuleres, adeo

constanter statueras animo tuo, optimum: quem que . deligere ut ut nunquam, potueris cujusquam favore, studiis, aut precibus flecti, ut quem- Constanquam praeeligeres, quem non mereri magis exuxi stimares. Immo invictimima isthaec Providen tiae:Tuae Constantia ita perspecta omnibus; erati Ut nemo eos Tibi Commendare auderet, ' quos non optimos esse constaret: Cum scirent, neminem a Te optimum ignorari, neminem probari, nisi optimum, posse i : At enim. 1 Ubi opthnos communis ii bonistaein reis Curatores, & rerum publicarum Ministros desoίνηι

geras; ideone quiescendum Tibi aliquando, aut feriandum putabas, publicae felicitatis securus 'ae Tuae t Non satis , . quod Tuum exae praestare arbitrabarisa nisi . eos perpetuo' re res, ac mo.

63쪽

Operibus

rorum

derareris, atque eorum Virtutem tua Ipse Vi tute adjuvares. Quos consilii gravitas, ac Pr dentiae maturitas paulo tardiores faciebat, Tua Ipse alacritate, ac Telo incitabaS. Contra vero quos generosa quaedam animi indoles, ac tue

dae Religionis, aut Iustitiae ardor paulo fervidius rapiebat , Tua Ipse Benignitate, & Clementia

temperabas. Adeo non consiliorum tantu

modo, sed & Virtutum tuarum participes estiaciebas ; ut Te quodam do in illos infundens, Te in illis reddidisse multiplicem videreris. Ill rum comitiis frequens aderas: Non tam ut a thoritate praeesses, quam ut praesto esses auxilio. Aderas operibus ipsis; . ut eorum laborem , ac studium, & tanquam exactor intenderes, & ta quam particeps, sociusque relevares. Non semel vidimus, aetate jam gravi, lo ga itinera conficientem, ut iis praeesset Operibus, quae tam diversa, & tam multa, pro commodis populorum, & communi utilitate imperaverat. Ibat Pontifex Maximus, privato pene cultu, Paucorum comitatu, sine pompa, sine supercilio: ac totus ad humanitatem compositus , singula i quirere, inspicere, singulos alloqui, hortari; a que ad operis celeritatem, ac studium, laeto aspectu, comi sermone, & paratis muneribus exciatare gaudebat, ac pene sua Ipse Opera impellere , securus Majestatis, ac Magnitudinis suae. Sed qui tam sollicitam de inanimis operibus , quanto sollicitiorem Ille de nobis curam suscepit ὶ Adeo faciles omnibus adituS, Clementiam exorabilem, atque Obviam praebebat hu

64쪽

manitatem; ut unusquisque non latri Principo, alloqui, quam Parentem putaretή- M Simissor ut Calamita- calamitates quaniqu am iis miserindi miliaristo; tibus πρὸ

tamen ut illico sublevaret, audire gestiebatis Adeo μηφε ut nemo non se singulariter diligi a Principe,

ac sibi speciatim provideri ab INNOCENTIO

arbitraretur. ' Non illum negotiorum , quotidia na moles , non interpellantium assidua multitium, non ipsis valetudinis imbecillitas, quae senio gravem, & annis fessum, extremis vitae mensibus, amictavit, impediebat, quo minus, & aures patientissimas commodaret adeuntibus, & instaret, ut quae facilanda mandaverat, optatos ad exitus perducerentur. Unum dicam, omnium laude celebratum , & posteritatis memoriae praecipuae merito consignandum. . , ' ἱδ Paucis, antequam supremum diem obiret, horis sit ellum supplicem obsignavit, ac 'ratum esse jussit, quo nummorum aureorum millia qua- Scut. draginta redimendis captivis assignabantur. δε- 4oOOO.ctum bene, Sanctissime Pontifex, quod vinculis pro re exire corporis non ante volueris, i quam tot mi d/Mqδ'

serorum Vincula solverest Tum e credo laetus, ῆ' ' & alacer in libertatem beatae immortalitatis e. rcessisti. Afferentur in Urbem aliquando, & sp ctabuntur appensae Tumulo Tuo, quas Degisti catenae, & haec liberalitatis Pontificiae miracula a Te , etiamnum spirante edita , in praeclaris Tuis facinoribus, non ultimum obtinebunt locum. ' Pretiosa captivi olim ferri rubigo melius ac splendidius, quam aurei Principum 'torques & ' geminata sepulcrorum ortamentak utili si 'in

65쪽

6a INNOCENTII XII. '

INNocEN- Εgenos praesertim quo Providentiae studio, Tri Chari-DEUS immortalisl Quo charitatis' ardore com-π' -μ plexus est i Ut cognomentum' illud , quod sibi pς φδ' proprium Divinus Spiritus 'vendicat, sibi proprium INNOCENTIUS adscripserit: Pater Pauperum haberi ab omnibus, & nuncupari meruerit. Et sane erga orbatos parentibus liberos, Parentem Se INNOCENTIUS optabiliorem exhibuit. Iis magnifica Hospitia a fundamentis exstruxit, ac perpetuo Censu ditavit: Non tam ut honeste alerentur , quam ut artes sibi, ac Reipublicae utiles discerent, ac praecipue moribus optimis educarentur. Felicitate Sed parum adhuc Tibi, Egenorum Parens procuran- amantissime , eorum calamitates depellere ; nisi μ etiam participes redderes felicitatis Tuae, ac eΟ-rum inopiam, vel ipsis divitibus faceres invidendam. In Lateranenses Pontificias Edes , Pau- .Pal. Late-peres suscepisti: Ut eos, quos Nepotum loco aranense Te haberi dicebas, re ipsa haberi constaret. Et PRVpς 3b sanh quis tam liberalis, ac profusus in Nepotes,

Eo, Voeii ut INNOCENTIUS in Pauperes 3 His Palatia

Nepotes augustissima, census amplissimos, splendidissima Suos. congiaria, ac regia plane munera liberalissimus Princeps , atque amantissimus Parens donavit.

Quid, quod vel ipsas Horti sui delicias, in Pauperum alimenta convertit: Adeo ut sibi Pontificatus labores, onera, & curas; illis fructus, emolumenta, ac delicias concessisse videretur. Licebat miserrimo cuique inter chariores Principis Nepotes adscribi. Patebat Egenis omni- .hus Pontificia Domus et Adeuntibus nunquam alias

66쪽

ORATIO FUNEBRIS. 63

alias visa, aut cogitata Felicitas occurrebat, quae per augustistimam illos veluti manuducens Domum, illis parata explicabat alimenta honestissima ; eosque Optimarum artium, ac divinarum virtutum magisterio instituendos tradebat. Nec precibus cuiquam opus , aut lacrymis erat; ut tantae particeps fieret felicitatis. . Quin Ipse ultro INNOCENTIUS miseros jubebat inquiri; & geminato beneficio, cogi imperabat, qui

mallent in otio miseri esse, quam in labore felices. Quo quidem consilio, non Patris tantummodo curam induisse visius . est Sanctissimus Pontifex; sed & Matris amorem, parvulos Suo vel invitos, ac resilientes, gremio excipere, sinu fovere, atque uberibus enutrire gestientis. Illud vero quam totum exprimit Matris amo- Delicias rem, quod delicias suas Pauperes appellare con- suas.

sueverat Z Et quidem re ipsa nihil magis in deliciis habebat, quam saepe illoS invisere, cum illis Versari, ac suis Ipse manibus stipem multiplicem singulis elargiri. Quod si amor ini filios, de tu lis parentem perpetuo sollicitam reddit; Magnum illum Rectorem humani Generis animum ea quotidie fatigabat cogitatio: ne quid in aerumnosorum aedibus, atque hospitiis deesset. Adeo ut, quicumque INNOCENTII curas, pro miserorum felicitate susceptas, seorsum ab aliis audiret; in his procul dubio totum penitus fuisse MNOCENTIUM arbitraretur. At, qui reliquaS O

nes recensere, ac secum aestimare instituerit, Divinae quadam Immensitatis specie, totum in

omnibus pariter , ae totum in singulis IN N

67쪽

Parta felia citaris perpetuitati prospexit.

Operum boliditate. OptimarumLegum perpetuita

rium.

64 INNO CENTII XILCENTIUM deprehendet : & laudem illam INNOCENTII propriam atque illi peculiarem fatebitur, quam in D EO demirari, ac de DEO

pr dicare, consuevimus: quod nimirum in magnis Se vere magnum, in minimis Vere maxumum Comprobarit.

Divinum profecto, ac Tuum, Sanctissime Pontifex, quod nihil Tibi utilitatis, aut detrimenti in Summi pontificatus administratione su sceperis. Divinius, quod ita Te totum unive sis impenderis, ac si vacaris a singulis; atque ita Te pariter totum impenderis singulis, ac si v caris ab Universis. Illud vero divinissimum,

quod praesentibus intentus, in futurum proVide ris , ac partae felicitatis perpetuitati Prospexeris. . Magnus Ille aemulator Divinitatis animus, dum totus Vacare praesentibus Videbatur; totus in eo erat , ut posteritati universae consuleret, Hinc tot, ac tanta, quae publicae felicitati molitus est, opera ea soliditate construxit; ut facile intuentibus constet, .ssitemitati facta, aeternitatem esse aequatura. Tot Sanctissimas Leges, quas, ad stabiliendam Christianam Rempublicam, sapientissime condidit, in Volumen referendas curavit, quod rectissimam, atque perpetuam optime constitutae Reipublicae normam, ac regulam merito dixeris. Quia vero nihil erat . illi antiquius Religione, cui suas omnes curas, cogitationesque devoverat, non solum illi stabiliendae in Europa, & promovendae studuit, instituendis, fovendisque tot sacris Expeditionibus, qua rum uni cuipiam aliquando quinquaginta millia

68쪽

ORATIO FUNEBRIS. 6 s

iummsim attribuit; verum etiam ad remotissi- μ' nonas Gentes , nondum Evangelii: Luce collustra- censu proas, in perpetuum opto rhudae. t i i Misom- Laudabat ι ac merito ' quidem, superiorum

ontificum pietatem, & diligentiam, a quibus onstitutum fuerat peregrinarum illud Missionum,eminarium; Illa Congregatio clarissima, Propa-iandae Fidei addicta; illud aerarium. unde ope.

Ivangelicae, in ultimes Orbis terrarum fines, ontinuo sparguntur. Sed ut plantae feraces lx hoc Seminario, ad inserendam barbaris menibus Fidem, prodirent; Videbat, esse aureo ri- andum continenter imbre. Huritanis egere ubsidiis intelligebat Fidei Propagatores, qui totiunt in rebus Divinis populo communicandis: Erarium, nisi bene fundatum , minui tandem, . t κ velut Aquas, non ex perenni fonte ductas, :xarescere. Quid egit Providentissimus Ponti- ex, ut his incommodis occurreret 8 Ut huic nobilissimo Religionis Seminario perpetua constaretertilitas; hi huic aerario perennis, divesque furμlus suppeteret; ut nunquam Religioni Propaga ores, Propagatoribus necessaria praesidia deessent 3Ionstituit centum aureorum millia; ut eX ejuSMur. ecuniae, sortisque vectigalibus annuis plus, quam PQQo

triginta Evangelii Praecones, in Regionibus ori- 'r: inti Soli subjectis, in perpetuum alerentur. Orient Consultum quidem , Sanctissime Pontifex, libus. 3erpetuae Religionis felicitati , & gloriae, hoc acto voluisti: at simul gloriae Tuae perennitati, quod minime spectabas , consuluisti. Quod

69쪽

ruum

Optimos Reip. nistros. Consuetudinem Emendi quaedam officia.

56 INNOCENTI XIL

cam Fidem adducent, tot liberalitati Tuae titulos , ac merita adjicienti Horum Evangelii Ministrorum manibus, Gentes sacro lustrabis fonte ; illorum docebis ore, illorum . laboribus perfrueris. i. Haec Templa, quae surgent vero dicata Numini, Te Conditorem; Haec Delubra, quae superstitioni eripientur , Te Eversorem loquentur: t. Hi pueri , qui Fidei rudimentis imbuentur, Tibi vitam sanctiorem acceptam ferent, Teque publicum Parentem eXperientur. O scent de Tuo, qui crescent Ecclesiae: ac Tuis beneficiis, ad augendam Sanctae Matris Sobolem proficient: tantumque omnes Uni Tibi ; quantum egregiis illis Institutoribus suis, ac Magiastris, debebunt. Sed non satis posteritatis felicitati conlautum putavit, si optimas in posterum leges e rumque propagatores decerneret; nisi etiam optumos Christianae Reipublicae Administros in perpetuum provideret. Quod quidem quam singularis Providentiae consilio praestiterit, mecum ipsi, . Auditores, cognoscite. Quaedam pretio emebantur, quae ad Principatum pertinent, Munera, atque ad ampliores Dignitates spem adeuntium fovebant. Morem istum invexerat ingens aerarii dissicultas, & sapientis quaedam ratio consilii , id minime in quum existimantis , quod cum honor splendidior multo, ac pretiosior sit opibus; istarum

aliquid in commune conferret, qui supra Communem hominum conditionem, assurgere honoribus Vellet: atque Iriarium Principis subi

varet,

70쪽

ORATIO FUNEBRIS. 67

aret, qui a Dignitate Principis elevaretur. Il- id vero maxime cavebatur: ne ab ullo pretium aperetur , nisi qui, vel sine pretio, honoris uem petebat, dignus, & ad eum, quem spe-abat , idoneus censeretur. Quare hujusmodia itiis ad amplissimas postmodum provecti sunt ignitates praeclarissimi Viri, qui mirum in mo-um Christianam Rempublicam, Doctrinae, Prulentiae , ac Sanctimoniae splendoribus illustra-

Sed morem istum torvis, pravisque oculis Convietisntuentes, Catholicae Fidei hostes , in omnem obno- arpendi occasionem intenti, opportunum cen- ,δ uerunt conviciis locum: Adeo ut, quemadmotum ineptae Antiquitatis temeritas, os suum in oelum attollens, monstra Coelo assigere, non lubitavit; haud secus impiorum insana temerias, os pariter suum in Ecclesiae Coelum attolens, aVaritiae, atque ambitus monstra eidem ap- ingere, non Vereretur. Verum non secus, ac Celum , securum splendoris, ac pulchritudinis uae, caecam obtrectatorum audaciam, nunquamuis puniendam fulminibus, aut coercendam pu-avit; haud aliter iniquissimas in Ecclesiam Ca-holicam voces, ab impiorum hominum tementate prolatas, nemo sapiens non contemnenias, ac ridendas arbitrabatur.

Illud haud equidem inficiar) illud, inquam, Reip. inridebatur inCommodi; quod periculum erat, ne commo nterdum aeque digni , quod non aeque divites β' ssent, retardarentur: nec satis liberum Principi:sset, inter aequales decernere , ubi, qui paeerat

SEARCH

MENU NAVIGATION