장음표시 사용
101쪽
creditae magis oportcr eum curam pecuniarum e
rere; ita ut potestate eius, indigem l in omn/a en sin ser, per Presbγteros oe Lιaconos, m cum timore unam lue sollicitudine ministrentu Ex his autem q ub in riget Z lsuas necessitates m ad peregrinorum fratrum et sus , σipse percipiat, di nihilpossit eis omnino deesse: Leae enim mi praecipit, di qui altari gesieruiunt de altari pa Antγr, quia noc miles proprisisti 'endim contra ho stes arma sustu- .hi. Qui Canon manifeste docet sacrae pecuniae fundum,quondam apud Episcopos fuisse depositum, quorum arbitrio diuidebatur; ita tamen ut Pres byteri& Diaconi Episcopo, in dispensandis sacris reditibus ministraret,&pauperes viduas caeterasq; persenas .quas Ecclesiς sua calamitas comendabat. pia sollicitudine & beneficentia solarentur. Cum vero ex hoc Canone, no sine pecunia fuisse Cces e-siarn constet, ex alio superiore hoc est trigesimo octauo apparet, sine praediis & possessionibuς non fuisse: nam praecipit, ut cum primum Episcopus sedem capessit & Ecclesiae praeficitur, res eius &bona in commentarium reserantur, fiatque descriptio& bonorum Ecclesiae & bonorum Episcopi, ne confuso utriusque patrimonio aut Ecclesia per haeredes spolietur,au imi seri assines, ac liberigentilitiis opibus & auito fundo depellantur: dint autem manifestie res propriae Episcopi, si tamen habet proprias m manifestae Dominicie, ut potestatem ha beat' de propriis moriens Episcopus sicut voluerit, σquibus voluerit relinquere: ne sub occasione Ecclesiasti-
102쪽
8 De bonis σpossessionibus Ecclesiarum
carum rerum, quae Epistopi esse probamur intercidant; furti sis enim , aut )xorem habet, aut filios, alit propin
qaos , aut ruo r iustum est hoc apud homines, in .c Ecclesia patiatur detriminium propter ignorantiam rerum Pont rc:s , nec eio proflinqui sub obtentu Ecclesiae proicia antor, min i t s incidant, qui adeum pertinent,mo flue eius inj'riis, m ma amae Alacear. Licet vero ab Apostolis istos anones minime conditos verosimillimurn sit & eorum antiquitati ossiciant plurima, ut quod de Paschate celebrando agitur ante aequinoctium vernum, quod
de Episcopatu per fauorem faecularium nonambiendo,quod de iis qui seipsos exscindunt, constituitur: quae omnia sunt Apostolis recentiora ait men no muliopost, Apostolorum aetatem compo-a, bis. .a sitos fuisse,magni Authores firmissimis argumen '' iis propugnarunt. Vide Baronium ad annum
stilox. numero Io.& sequentibus.
Sed ne dubiis quidem ac incertis argumentis videamur inniti: certe Ecclesiani bona & possiensiones habuisse ante Constantinum, non allo certiori quam constantini ipsius mei testimonio probare opus est. Postquam enim sese ad fidem Christianam recepisset&atrocissimae tempestati, quae Ecclesiam tandiu vexaverat, fecisset inducias, Edicto constituit, ut abrepta Christianis bona etiam insoluto pretio restituerentur, mustissime quidem sciebat enim neminem posse in re sacra tutb nundinari. istud autem praeter caetera nominatim Christianis decernimus,ut loca eorum n quae ipsis in more
103쪽
Liber primus. 8spositum erat antea conuenire, cle quibus quidem rcbtas, & Lieium litteris siuperioribus ad tuam tantamoniam datis , ιι. iis 'iu i dii, formula a nobis erat des hura . praescripta) si qui vela s---ξμςi coaestore nostro, mel ab alio quopiam ea emi e vi leantur, c hristianis absque argento at que et sta repetitione pre- iij, quod in illis emendis collocauerat sine omnι ά picat o
ne restituunt: aut si qui ea ipsa loca pro munere sui Jcnraditi, ut ipsis Christianis quam ce riuu e re Dant: alit si qui ea , aut coemerint, aut dono mccp rint , . siquidani stra bonitati postulent, Praefectumque , qui regioni . n lia habitant , praeest, adeant: quo ipsorum etiam a no- Ira mu usicentia prouisio O cura suscipiatur Quae Constitutio multa illustrat. Primo ante Constantini tempora Imperatores Christianis infensos, non tantum iniquissimis legibus supplicia & cruces denunciasse iis, qui Christum sequebantur , Vcrum etiam uniuersia eorum bona& facultates, Sptaesertim aedes sacras, ubi conuentus agebantur,
fisco addixisse. Quare eueniebat plerumque ut Principis fisco Praepositus, siue Quaestor, inuentas Christianorum Ecclesias iuberet euerti, locumq; sive aream nomine Principis priuatis quibusdam personis venderet. Quapropter sic vendita etiam a Quartiore Christianorum bona iubet restitui
Constantinuo. Praeterea, cum vigeret persecutio,
Aulici quidam siue Prouinciales Imperatoribus gratiosii, impetrabant ab iis nomine donarij ac muneris , quaecumque Christiani possiderent, agros & Ecclesias: atque ita freti diplomate, nutuque Principis, qui crudelitate in beneficentiam L iij
104쪽
ss De bonis ιν polle ionibus Ecclesiarum, utebatur, grassantes per Prouincias, quaecumque Christianorum esse dicebantur , temere arripiebant. Ex horum itaque manibus extrahi quod erat ablatum,&Ecclesiae restitui iubet Constantinus I ita tamen, ut moneant regionis Prieremtiri
sibi ereptos fructus imperatoriae beneficentiae, ut, si opus sit, Imperator pro bonis Christianorum, alia ipsis munera impertiatur. At vix credibile est aulicos assentatores Principum, & Omne S eos, qui caducis haereditatibus inhiant, postulasse ab ImperatoribusChristianorum spolia & in gratiam rei bene gestie ipsorum bona flagitasse , nisi eae fuissent opes Cnctilianis, quae ambitionem alli cere possent, & aulicorum auaras cupiditates
Sed ne quisquam asserat praeter Ecclesias nil habuisse Christianos, & in sacro tantum solo ac
templo eorum opes omnes fuisse collocatas. Sub necto reliqua,quae Constantinus Edicto suo com - 1 i iii ' plectitur. t quoniam, inquit, Chrs,sti ini non et 'c . um ea loco , in quae conuenire solent. θά aba etiam ha si norum, buisse cognosicuntur, quae non priuatim ad segidos, scd ad totam ipsiorum communitatem spectabant, singulis qui ea polfident, mandes , velim , t omnia per legem quam μpra posuimuι , obseque ulla controuersia, Christianis, id e , Societati ipsiorum m Conuentur reddant. Idipsum repetit Constantinus in Edicto Auelinum dirigitur. Est, inquit, haec nostra
Aue o. clementiae ratio e r modus, Aueline honorarasime, et :iiugus 'ava qua ad alienum ius pertinet, non solam non pert*rbali,
105쪽
sed etiam restituere quam maxime cApiamus Quare v0 bsuhilum tu ut simul ac basie litteras acceperia. si suae cae his Σές ei. lib. ρο si ionibus , quae ad Carbolicam hi elli morum Eccles m , in qQbusque cr: ita tibin aut nitis locis pertinent, citum tic a civibus aut ab alici θ' ibi silam. oti v antur,
eas quamprimum iisdem Ecclesii is facias ruhitii Guan
sebius Ecclesiasticae historiae libro decimo, cap. s.
Ex quibus apparet Iam ante Constantini tempora Eces csiam fius e praediis & ruribus instru stam . nec tantum communes domos aut templa habuisse. in quibus conuentus&synaxes fierent, sed otiam fundos 5 villas, quarum fructus Episcopi, Pres by teri caeterique e clero caperent, & in viduarum ac pupillarum solatia expenderent. Quod si praeter haec a gutrienta e geliis Imperatorum petita, alia quoque requiruntur , quibus I ccles ani de Episcopos illo tempore bonis non caruisse osten datur: Adeamus Cyprianum, & multa eius antiquitatis vestigia relegamus: Cypriani bona, ut quid tempore persecutionis proscribuntur, si nul-
la omnino habuit' At id factum narrat ipse mee Cyprianus h pistola sexagesi ira a sexta ad Puppia
num de obtrectatoribus. spe cutιο, inquit, )eniens, te ad summam mari ri, sublimitatim prouexit, P0 'a me autem proscriptionis on cre depresilit, Gim publice lege- Pitypia ramretur: Si quis tenet vel post et de bonis Caecili, C pria- ωtibi, ni Christianorum Episcopi, proscribatur, ut estam , qui non credebant Deo Di coponi confutuenti, saltem
106쪽
Diabolo crederent, Episcopum procribenti. At ea bona non fuisse Ecclesiae, sed Cypriani patrimonium, fortas te aliquis dicet: proindeque non recte imferri Ecclesiam iis temporibus, censii bus & facultatibus fuisse dotatam. Verum huic opinioni obsi-
pomis, in stit quod scribit Pontius in eius vita nimirum C ν-oi. prianum, etiam antequam ad Bapti l mum peruenisset, omnes suas facultates dc fortunas exuisse, &alendis pauperibus consecrasse. Nondum, inquit,
Icci,nga natiuitas nouum hominem stilendore toto diuinae Iucis Dialuerat iam veteres ac pristinas tenebras siti
lucis paratura vincebat δε tam tota praedia propria di en- an , duo bonasimul iunxit,ut d ambitionemsecesserneret, qua perniti sigs nihil est, oe misericordiam quum Deus etiam sacrificiis suis prςtulit, quam nec ille qui legis omnia mandata seruasse sie dix rat, fecit, impleret. Unde vero constabant sportu hae menstruae, quas viritim Clericis & Presbyteris diuidebati Cyprianus J unde quotidianus victus & certa pensio, nisi ex ruribus, pr diis. villisque aliquibus, quas Ecfesta possideret. Neque enim ex oblationibus aut collatilia tantum pecunia poterant ea omnia, quae ad vitam necessaria erant , compararL At sportulas solitas dari Clericis per menses singulos,& sportulantium, seu eorum qui sportulis dona
bantur . certum ac constitutum fuisse numerum docet Cyprianus epistola L . ad Presbyteros, Dia-D. sis fi conos . & plebem Furni S consistentes. Euae nune
107쪽
Liber primus. is ministratione diuin; auocentur : sed in honore glori dantiumstatrum, tanquam decimas exfructibo accipicntes, ab Altarii oesicrificiis non recedint Illas vero sportulas&stipendia, quibus Clerici Deo militantes Duebantur, Episcopi suo nutu atque arbitrio diuidebant. Vberiores ac pinguiores ivni indulgebant, quam alteri: prout nempe SH-cij,gradus,ordinis, &rei bene gestae ratio postularet. Cuius oeconomiae insigne exemplum extat apud eundem Cyprianum Epistola 62. in qua Aurelium &Celeri num propter insignem constan tiam , qua Tyrannorum feritati non semel illuse rant, ait se Presbuteros designasse, iisque interim pares cum Presbyteris sportulas decreuisse: propterea, quod in ipsis, virtus ordinem supplebat, meritoque Sacerdotes censebantur, qui seipsos
immolandos generoso consilio deuouerant Cete- Cuprianus
siones mensiura, aequatis 'κantitatibus partiantur, S c. Earundem sportularum ac stipendiorum meminit Epistola quinquagesima quinta, ubi quod P i
sibi obtigerat stipendiorum, in alendos pauperes, iubet expendi. 'Peregrinis, inquit, si quι sunt indigentes, sumptus si geraris de quantitate mea propria. Ea vero stipendia, quae statis diebus, per menses singulos, Clericis dabantur, unde colligi poterant, nisi ex agris, praediis&possessionibus Eccle- Ecelesiamsiarum 3 Quomodo enim fortuitae Obucntiones tro, habuis-α oblationes fidelium inter sacra mysteria col-
108쪽
3o De bonis possisnonibus Ecclesiarum Iectae, tantis sumptibus sufficere potuissent 3 praesertim co tempore, quo sine periculo Christiani conuenire non poterant, cogebanturque diu aliquando a coetibus habendis abstinere. Adde quod ea aetate non modo Ecclesiae censu vivebant Clerici, verum&impenss eiusdem alebantur pauperes : in tutelam Christi ac clientelam Sacerdotij cooptabantur viduae ac pupilli: de nique quos infidelium nefanda crudelitas carceribus & hypogaeis conclusiisset, eos Diaconi x Ministri, furtivo pietatis officio adibant, & necessariis vitae subsidiis solabantur. Itaque ut haec omnia stato ordine & tempore fierent, necesse fuit in Ecclesia certos esse reditus, nec omnia ex casu & fortuita obuentione pendere. Subjungamus aliud argumentum, quo probetur clarissime Ecclesiam illis temporibus agris &. possessionibus non omnino caruisse. Istud vero Act, Cy- Acta Cypriani martyris subministrant. Cum enim 1ii, pes Beatus Athleta multos dies in exilio transegisset, DIE. tandem reuersus dicitur habitasse in portis suis. z,ώ'--horti in quos se recepit Cyprianus, non erant
proprij,gentiliiij seu patrimoniales. Nam ut ait Pontius in eius vita, Christianam disciplinam sieaggressus est, ut initium duceret ab opum & diuitiarum contemptu, suaque omnia in sustentandos pauperes erogaret. Cum ergo patrimonium
Cyprianus in gratiam pauperum, longe antea diastraxisset, concludendum hortos, in quibus latuis
Cyprianus, non ipsius fuisse, sed Ecclesia
109쪽
Liber primuι. sv Tandem generosus Martyr in procinctu mortis suae, aliquid inductaru postulauit a tortoribus, eo tantum consilio, ut rebus Ecclesiae prospicere eci de eius bonis ac facultatibus statuereta erat ergo eius Ecclesia bonis aliquibus instructa. Id au. tem refert Pontius eius Diaconus hioc pacto.
Γιlationem petit in crastinima cum de passionis sententia cogitaretur, postulans ut respuas, die illo quo impetrauerat, ordinaret, &c. Dιlationis autem petendae ratio de ordinatione rerum oede voluntatis diθositione veniebat. Quae vero res illi aut quae voluntas ordinanda, nisi Ecclesia fici statin. Summa idcirco accepta dilatio est, ut quid quid circa pauperum fouendorum suprema iudicia iustonendum fuerat, ordinaretur, re puto propter nil aliud, imo vero propter hoc tantum, etiam indulgentia ab his qui ejecerant, oe qui occisuri erant admissa est, utprae-siens oe praesentes Pauperes novis .e di 'ensationis exiremis , S ut pleni s dixerim, totis siumptibus releuaret
110쪽
sti De bonis oposses lanibus Ecclesiarum, CAPUT XIII.
Quibus in partibus potissimum Ecclesia primis temporibus posses iones habuerit: in Gatha, Tungris . Treuersopes Ecclesi.e quales: Treueris G θι ae Guitas: Primae Decimae ' solutae: Zoileria Ταbsiae Romanae: Locus Theodori Lectora explicatur . Catabulum quid sit, ic.
Nil certius ac constantius dici potest, quam Ecclesiam,dum irrigua sanguine Martyrum crescerer, & splendorem suum ab infamia ordiretur , non eodem modo sese in omnibus locis ac regionibus habuisse : Ubi enim I mperatores Romani sedem fixerant, vigebatque maxime saeua eorum auctoritas, ibi periculotius degebat Christiana Religio: illic bonis omnibus & fortου nis imterclusa, praeter tenuem censium & angustos reditus nil habebat, quos, ubi Qu stores Imperiales, seu potius praedones publici inuenissent, confestim populabantur. At ubi pax erat, & fauebant Alcyonia, illic luculentiores erant Ecclesiarum fortunae: quod in Galliis maxime euenisse comperi. Nam in Treuerensi, Tungrensi,&Coloniensi territorios quas sedes Deus ad pacem Ecclesiae secreueratὶ altero