Illustratio sacri patrimonij seu De bonis et possessionibus Ecclesiarum. Vbi agitur de veteris & nouae legis sacerdotum censibus, ... Auctore Nicolao Le Maistre ..

발행: 1636년

분량: 696페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

Liber primus. Io dum per Dei gratiam vestersordidus error infecit, Pauli hostoli distipulus Trophinius de cuius fonte , et Papa Sosimia scribit, omnes Galliae , mei riuulos acceperunt,

semper in campo aut in foro praedicauit aptiouit,orauit, re nunquam domum orationis . et ipse habuit, mel alios haber instituit. Non est autem, quod quis existimet incuriosos omnino fuisse primores Christianos in construendis aedibus sacris, eorumque Ecclesias tu multuaria opera conditas, omni ornatu caruisse.

Hule opinioni expugnandae su sticere posset, quod apud GregoriumΤuronensem,de prima Christia norum Ecclesia legimus, cuius structuram ita depingit. Sanctus mero Namarius post obitum RUιci mi.

Episcopi, apud Arvernos, in diebus illi; o Luus erat a. cap.ro. Episcopus. Hic Eeclesiam quae nunc constat, re veter

rima intra muros ciuitatis habetur , suo studio fabricauit, habentem in longum pedes centum quinquaginta , in latum pedes siexaginta, in altum infra Capsum usque ea- meram pedes quinquaginta, in ante avidam rotundam, habens ab miroq; titere astellas eleganti opere constructas, totumque aedificium in modum crucis habet expositam. Habessenestras quadraginta duas, columnas septuaginta,

octo ostia,Ex quibus apparet, sub initia fidei Ecclesias Chriitianorum satis elegantes fuisse, cultum que animi & feruorem pietatis e profundo pectoris,etiam in aedificia templorumque ornatum redundasse.

Forsan autem arbitrabitur aliquis , studium istud Ecclesiarum ornandarum apud Gallias tam

122쪽

1oέ De bonis oe possessioni;us Ecclesiarum,

tum viguisse. ubi omnia quietiora & mRgis paca- ra: At in Italia quoque, dc intra Imperij Romani viscera . Christum luculentas di splendidas aedes habuisse satis commonstrant ea, quae de feritate Diocletiani scribit Theodoretus libro quinto Historiae Ecclessiasticae, cap. 38. sub finem, ἀμπνο

inquit, Imperatores ante Imperium Constantini ma- Theodorer. regnarunt, contra Peritatis professores infima ia-biefurere non desierunt. Atque Diocletianus, inosaluta-- ri Passionis die, cunctas Ecclesias , qua in toto erant m-

perio Romano demolitus est. Verum, υix nouem iam an

ni intercesserunt , cum m ilia inae denuo florere oe multo, maiore amplitudine atque Itylendore quam antea enitere ceperunt. Quae verba satis ostendunt etiam persecutionis tempore ornatum ab Ecclesia non ab suis

se. Quamobrem non possum fatis demirari quorumdam caecitatem, qui Ecclesiias 5 templa primis illis temporibus apudChristianos non agnoicunt, eosque temere ac passim ubique sacra fecit- se arbitrantur, ut ab infidelium nefaria lupersti tione longius recederent, quorum templis infami deorum farragine squallentibus, non tam colebatur diuina Maiestas, quam vilescebat. Eruditissimus scriptor Vicecomes , de antiquis Mifferitibus lib. i. cap. 2 r. scribit ante Constantini tempora, Christianos Ecclesilas non habuisse.' nec in iis sacra fecisse. Ac ut eius doctrinae nil OH-ciam , per quam orbis in die proficit. Videtur cOtraria tententia non obscuris niti rationibus: nam

x acclesias habuisse Christianos rub exordia nat-

123쪽

eentis Ecclesiae probant sacri codices Actorum vi gesimo, conueniunt Apostoli una Sabbathi ad

frangendum panem in commune coenaculum. Vna autem Sabbathi cum venissem aes ad frangendum pa- , nem, Paulus A*atab.it cum erς ,protraxitque sermonem que in me iam noctem, erant autem lampades multae tu cornaculo, ubi eramus cou: regati, quid autem aliud 'μg gfrangere panem, quam synaxim celebrare ex me te Augultini epistola ys. Apud Paulum, Conuenientibus vobis in unum , iam non est Dominicam cornam ' 'yi manducare, Et postea, an non domos habe is ad manduia ibi ς' in 'racandum, aut Ecclesi tm D i contemnitis, ubi nomine

Ecclesiae templum significat, in quo peracto Missae sacrificio Eucharithiam sumebant. ignatius epistola sexta, iubet omnes ad orandum in eumdem locum commigrare . . o vis et, o

decima ad Polycarpum, iubet ut sepius celebre

- m G A ccedunt his quae diximus de Edi- hum cto Diocletiani, de responso Alexandri, quae si non faciant satis, audiatur Cyprianus de Ecclesita, altari, oblationibus,& toto Missae negotio diserte loquutus epistola 2 . aduersus Victorem,qui con- etra Canonem Ecclesiae , Geminium Faustinum Epist. ,ν Ρresby terum testamento tutorem scripserat, Neq enim, inquit, apud altare Dei meretur nominarι in Sacerdotlim prece, qui ab altari Sacerdotes suos .ministros Levitas voluit auocare, cy' ideo Victor cum contra formam nuer in cohcilio a Sacerdotibus datam, Geminium

124쪽

Faustum ausu sit tutorem constituere, non est ouod pro dormitione eius apud vos fiat oblatio, aut deprecatio aliqua nomine eius in E clesia frequentetur. Apud eumdem ' Cyprianum, liquet ita constitutas fuisse Ecclesias Christianorum , ut in iis sedes & pulpita altiora eminerent : unde lectores,sacros codices aut memorias Martyrum populo legentes audirentur. Ita de Aurelio & Celerino epistola 62. Hos ι amen Le-

epist.61. ciores interιm co nstitutos ficiatis, quia oportebat lucernam super candelabrum poni, oe gloriosis vultus in loco altiore constituit,ubi ab omni circumstante fraternitate con*ech,incitamentum gloriae videntibu, praebeant, & eadem

epistola ante verba allata, Quid aliud, inquit, quam super pulpitum, id e i, super tribunal E clesiae oportcbat imponi, et i loci altioris celsitate subnixus, si P plebi uniuem sie pro honoris sui claritate con*icuus egat praecepta σEuangelium vomini. Concilium Iliberitanum circa ebriellium Conitantini rempora Ecclesiarum meminit: TL-Ιtib in 'μ cuit picturas cir imagines in Ecclesia non esse , ne q*ρ colitur , aut adoratur, in paritiabis depingatur: Ubi vetat pingi in parietibus imagines, ne saeuiente barbarie&inCnristianorum templa scelerato impetu 'irrumpente,sacrae essgies polluatur,atq; infideles contaminent quod Christiani colun r. Itaque siquando Christiani authores videantur ab Ecclesia Catholica omnem templorum V sum remouere, nil aliud sentiunt, quam Christianos longissime ab infidelium stultissima crudelitate recedere, qui Deum nullis finibus aut terminis comprehensum, mundo non parem tantum, sed maiorem

125쪽

Liber primus . 1 7 exiguis templorum spatiis existimabant posse contineri, quique virtutis & bonae mentis parum curiosi, credebant templorum luce atque ornatu longer foeticius, quam composivis moribus vitaq; ad sanctitatem efformata deos conciliari. Ita Arnobius libro octauo aduersus Gentes: Putatis nos ioccultare quod colimus, si delubra aras non babcmus: Gentes. quod enim simu chrum Deo fuams cum, si recte existimes, sit Dei homo ipsi simula rum, templum quod ei e Ytruam cum totus hic mundus eius opere fabricatus eum :capere non possit. Patet itaque primas Christianorum opes in comparandis Ecclesiis fuisse collocatas, & fideles sacri patrimonij primitias ad aedium sacrarum ornatum & structuram inter persecutionum aestus dedicasse. C λ p v T XV. .

DE VASIS SACRI S. V A

sa aurea S argentea primis temporibus. Discopi, thesauri sacri en iodes. Seruant defles ero gandas pauperibus. Calices mitrei m lignei. Im postura Marci haeretici , qui transimulationem

etini in sanguinem Christi fingebat. Compositis Ecclesiis altera ad sacrae supelle ctilis comparationem cura pertinebat. falso

126쪽

Aug. e n. tra Cresco mum lib. .

1ot Debon scirpossessionibus Ecclesiarum, enim imaginantur nonnulli aurum argentumq; nonnis postremis temporibus in templa inuectu, cum pulsae pietati de eiectis, fastus & ambitio laccessistent Numquam enim sordibus& squallore Religio gloriata est. Imo vero sanctissimi omnium-

veteres Christiani in eo curam omnem collocabant,ut splenderent templa &speciem quamdam referrent coelestis Hierusalem, cui lapides pretiosi pro fundamento substernuntur. Ita legimus Pontianum Pontificem, omnia ministeria Ecclesiae fecisse aurea, argenteaque,& prae caeteris Vi ginti quinque Patenas argenteas, tanto fortasse numero Patenarum, egente Ecclesiia , quia tunc temporis mos erat, ut oblationes fidelium Patmnis impositae ad altare deferrentur per manus ministrorum.

Vnde cum scirent pagani pretiosa supellectile

vti Christianos, in re lacra obeundamon modo in corpora saeuiebant, sed priusquam Episcopos aut Diaconos trucidarent, cogebant eos vasa sacra&ornamenta Ecclesiarum prodere, ut inde turpem auaritiam saginarent I in in Concilio Cirtensi, euius exemplar partim extat apud D. Augustinum contra Cresconium, libro 3. cap. 29. partim e Bibliotheca Pithoeana editum est a Barcinio, damnantur Episcopi valbrum sacrorum & librorum proditores. Vt autem costet quantae fiterint opes in vasis sacris & ornamentis, legendus est indiculus rerum, quas Paulus Cirtensis Episcopus tradidit Fossici Flamini Curatori: Calices duo aurei, item

127쪽

Iiber primur. io stolicis siex argentei, cucumellum argenteum, lucernae argenteae septem, cercofata duo, candelae dDae breues an eae, cum lucemis suis sieptem. Dem lucernae aenea Anderim, eum catenis sui ; Quibus enumeratis recensentur&plura vestium prophanarum genera, quas Episse copus unacu reliquo Ecclesiae thesauro seruabat, Vt pro arbitratu , eas pauperibus Christianis erogaret, qui inopia & nuditate premebatur. Tunicae nempe muliebres 82. mafortea 3 8. tunicet viriles 16. caligae viriles paria i 3 caligae muliebres paria 47. copii rusticanae i9. Legimus etia apud Optatu Mi leuitanu Mensurium Episcopu Carthaginensem cum ex urbe fugere cogeretur diu anxium & dubium haesisse cuinam Thesaurum sacrum committeret. A c tadem Sac rdotibus dedisse relicto eius in uetario aniculae cuidam,ea lege,ut desinete perseeutione, illud aut sibi restitueret, aut et,que populus Episcopu nominaret. Erat enim, inquit Optatus , sccbsia, ex auro π a Vento quamplurima orna- Optatus

menta, qua necae odere terrae, nec siecum poterat ablor PM. p. r..tare. Tacerem quae de Laurentio faeris Ecclesiae Thesauris prae recto memoratur; propterea, quod sitis nota sint, nisi Prudentij lepores vetarent, qui compto admodum carmine diuitias sacrae stuppellectilis expressit.

Hunc esse vestris orgiis Moremque m artem proditum est Hanc disti nam foederis: Libent Ῥι auro Antistites.

128쪽

I iber primus. i mgyris a Beato Hieronymo conscripta qui grassan-t c fme & publica calamitate Tholo latium re gionem va ante, ex sum ptibus Ecclesiae pauperes pascebat nil sibi retinens praeter corpus, &sian guinem Christi, ingentes sane diuitias, quae nec

tempori cedunt, nec raptori. Sanctus excipimus I οὐμ Episcopus Viduae ba utensis imitator, esuriens , pascit alios , cor ore pallente ieiuniis, s me torquetar abeaea , omnem quesbsentιam C bris vi ceribus crogauit, ni illo ditius qui corpus Domini camistro eti-mineo , sarguinem portat in vitro. Legatur Conci- Iium Triburiense cap. i8. Radulptius Tungrensis cintil. lib. de Canonum obseruantia proposit. 23. Athanasius Apolog. i. Epiphanius in Panario, Haeresi 3 . refert, Marcum quendam Haereticum&a fide Aihi i. extorrem cum Christianorum ritus imitari vellet 'i'μὲ μ' α speciem quandam tremendi illius referre mysterij, quo vinum in sanguinem Christi conuerti tur, usum fuisse calice vitreo, in quo affusum vi num albi coloris, post verba quaedam a Marco prolata, in modum sanguinis rubescebat: imposiore isto & sycophanta,fraudem oculis subtiliter

faciente. Ita enim refert ex Irenaeo lib. I. cap. 9.

λύοις να mi ει. Pocula vino temperata gra larum actionem simulans m solemnem precationis formulam is tendens purpurea rubraque appareant essecit, caelestem-Pegratiam, Ad eius inuocationem, μum in ista massan

guinem i dare putes, dic. At specipm sanguinis

129쪽

ni De bonis re possessionibus Ecclesiarum exhibere oculis sumentium non poterat, nisi caluce vitreo usus ibisset, ut satis constat. E quo, ut obiter dicam , apparet Orthodoxos , transmut tionem vini in languinem Christi perpetuo cre

didisse. CAPUT XV.

DE Sh PULCHRIS ET COEMETERIIS

odomo Sacerdotum tempore persecutionis. Christianiesiam Imperatores extra Ecclesiam flepulti. Sepulturae Chrsi ii isprohibitae. βuo consilio, numerus Carme- rariorum ingens. Canones fleberriani de Caemeteriis plicantur. Domus Ecclesiae ad Sacerritum ba,itationem. Domin mansio quomodo disserunt

VEteres Christiani Ecclesias in quibus myste

ria celebrantur, quas Christi praesentia venerabiles facit, tantii religione coletiant, ut in iis nefas esset quemquam sepeliri: nondum enim eo progressa fuerat hominum ambitio , ut ibi sua condi cadauera vellent,ubi pretiosum Christi eorpus ab Angelis colitur, nondum contamina an, w- faece libidinum viscera iubebant illic reponi, ubigeeleiam Majestas iudicis sedet, & caro Virginis sanguinei Pμ concreta, ad hominum salutem immolatur Nec Imperatoribus quidem, initio Ecclesiae nascentis ea priuilegia concessa sunt. Nam ante fores &porticus

130쪽

Liber primus. II

porticus Ecclesiae D. Petri, corpus Magni Con- Cnsest. stantini collocatum docet D. Chrysostomus, asse. p. zum''ritque, eius filium existimasse, se paternae gloriar plurimum consuluisse, si eum anitoris in morem Diui Petri foribus praeficeret. constantinopoli, inquit, Constantinam Magnum ipsus filius honore magno centuit haberi, si pro foribus Pisiatoris paternum corpug

collocaret, oe, quod in regiis sint Ianitores regibus, hoc sunt in monimento Piscatoris in Reges. Theodosium iuniorem una cum auo suo Patre Arcadio, & Matre Eudoxia in porticu D Petri sepultum meminit Nicephorus Historiae Ecclesiasticae lib. Is. cap. J8. Niceph. Theodosius autem postea mox in p terno monimento Romani lapidis repositin est, ιη dea inu sublimi Sanctorum Apostolorum templi porticu, eodem que topide Pater quoque Arcadius m Mater Eudoxia , nec non Auus Theodosiussitisunt; in sinistra vero, quae ex ab oerso est portu u eius sacri templi, Ioviniantis iacet. Omnino vero non licere in templo sepelire corpora docet Concilium Triburiense cap. I .

Mogunt iacum cap. 1 r. Pelagius 2. Ut ex manu scripto docet Garcia. Concit. Bra carense pri- ConeiL mum Cano ne i I. Placuit vi corpora de unc rum nullo

mo9o in Ba casanctorum siepebantur, sed si necesse est, '

deforis circa murum Bassilicae usque, adre non abhorret.

Ab hac tamen lege postea excepti Pontifices, Lieuit s. Abbates & Sacerdotes, personae Religiosae Ee ςς 40 ς i spectatae Virtutis, ut videre est in Triburiensi &yes Moguntiaco citatis : Immo vero & Imperatoribus concessum postea, ut in Ecclesia sepeliri pos-

SEARCH

MENU NAVIGATION