Animadversionum in Athenaei Deipnosophistas libri quindecim. Accedunt virorum doctorum emendationes adnotationes vel editae vel ineditae

291쪽

LIB. III. CAp. XXVIII.

Idem erat et cannabini seminis usus inter tragemata, ut scribit Galenus l. II. de facult. aliment. In versu Aristophanis, Κολλυραν μεγαλ ν, κα ὶ κον8υλον ο l/ο:/ μ αυτἴ, nescio, quid moverit interpretes, ut κάνθυλον legerent. Scimus, quid candylus fuerit Olim, et quale cibi genus: sed errare foede, qui eam vocem huc inferciunt, hoc quoque scimus. Omnes manu exarati Athenaei codices κονδυλον habent: ita etiam legit Eustathius. Ita in Aristophane scribitur hodieque. Postremo antiquus comicienarrator de ea lectione ne dubitare quidem nos sinit. In ecloga ex Epitesmone Pherecratis scriberem: 'ἈZλευ, οβελιαν σποξις, αρτου δε μη προτιμιαν. Oleni proprium viri nomen. Hunc monet, ut Obelias quidem torreat et paret, sed ne pani anteponat: hoc est, ut Obeliis utatur, non ut ἐδέσμασι, sed ut ηξυσαο σι. Subjicitur: ευνίτας αρ- τος ὁ προσαγορευο μενος λεκιθιτας. Paulo post . ubi plura de hoc pane, scribitur ἐν ί ας. Uera lectio est ἐτνίτας. Hesychius: ἐτνίτας, ἄρτος ήτος ὀ λεκιθίτας. Convenien-P. aister Athenaeo. Lecithitae mentio sit l. VIII. incantico. χεAιεών και λεκιθιταν έκ απωθεῖται. Sed panem hunc in placentarum censum alii reserunt. Eustathius λεκιθίταν interpretatur πλακουντα, cs παρασχέαικται

καὶ ωοῦ λέκιθορ, placentam, cui admixtum ovi luteum. Quo illis mens, qui locithitam dictum tradunt ob effusum oleum, qui λεκυθος sit trtilla oleariti' Quot verba in his, tot portenta. Non capio satis, quod sequitur: πανος ἁρ-

πλησματα. Vellemi planius animi sui ment m exposuisset: nam haec aenigmatis similia. An hoc vult. πανον apud quosdam Graecorum panem dictum fuisse γ Eclogarius ita excerpsit: πανος δέ τις αρτος ἔτω καλεῖτα, ο τι Minσα-

Etiam MSS. meliores Athenaei πλήσμια scribunt, non πλησματα. Blaesus, qui deinceps laudatur, illaudatus est auctor, nedum ut ejus fabula Me triba nobis aliunde sit cognita. L. XI. nominatur ejus drama Σατ νος, Saturnos. Ex quo suspicamur, sub imperio Romano vixisse illum et scripsisse. Hesychius unus praeterea, quod sciam, e veteribus Blaesum nominat duobus locis: quorum alterest in litora M, alter in Φ, uterque medicinae egens. Denalto pane et de voce vocwος, cujus gratia tam acerbe Ga lenus exagitat Asclepiadem, dicemus alibi ακριβως. Ad anum sunt, quae de eo pane sive placenta scripserQOuuX, Hesychius atque Elymologici magni auctor.

292쪽

1. chsΛUno NI ANIMADU. IN ATHEN. Pro eo, quod hie ζυμλ1ς appellatur iste panis, in Hesy

νηςος, panis rasilis. Θρονος, βά- τοδίτης,

αρτος ποιὀc παρα 'Iat σιυ, inquit auctor Ox Artemidoro Ephesio. Non explicant haec, quale genus panis ita fuerit Ionibus appellatum. Minus multo id scias eX Hesychio . cujus haee: κνηατος αρτος, 'Αρτεμβαρος Caussam nominis suspicatur fuisse Eustathius δια τοκνασθαι, ιυς εἰκος, καὶ ουτω διχθίδοσθαι, quod rasus distribueretur. Hodie panis imponendi mensis procerum crusta inciditur, ac sere tota adimitur. An hic est κνηστού, id est, ros dis panis y An κνηστον eum potius appellarunt, quem idiotismus noster pain tratie ' Id enim est πνο ν. Homerus: αἴγειον κν' τυρον Κνήςι χαλκε . Inde caseus κνης ος. Similiter igitur dictus panis κνηςος. L. XIL in descriptione candauli, qui fuit Lydorum cibus: γίνεταιεae εφθῆ κρέως, καὶ κνγηστῶ αρτου, καs Φρυγίου τυρου. Ut probetur, θρονον panem queiadam esse dictum, proferuntur Neanthis verba: 'Ο δε Κοδρος τοιιον αρτου του καλου- .a16. μιενον θρονον λαμβανει. Probatio erit clarior longo, si scribas τοῦ καλουφιενου Θρονκ. Planior item oratio, si νέμει

scribas in fine pro νέμουσι. De pyne bacci si hoc tantum Athenaeus, eum esse, qui dicatur Eleis σποδιτης. EX- spectabam post ista testimonium aliquod veterum scriptorum, qui bacchylum nominassent. Nullum affertur: sed Diphili, qui spoditae meminit. Hesychius: Βακχυλον, σποὀίτην αρτον 'Hλεῖοι. Vulgo edunt σπονδιτης. In versa Diphili, 'Aρτους σποὀίταe κρυσειρηπας περιφέρει, tertiam dictionem non dubito vitium continere. De eo, qui

ἀποπυρίας dicebatur et ζυμιτης, consule, si libet, in

293쪽

hrn. III. CAP. XXIX. illis vocabulis Hesychium. Cratini verba inquinatissima

reticulum. κεκρυφαλον appellat, quem γυργαθον alii Graeci, Latini reticum in pauis, ut dicebamus ad Theophrastum. Potest pliam ita: ζαπλεων γναφαλων , ut de acetoso panu intelligamus. γνάφαλον, tomentHm, pro acere tritici non invenusto usurpaverit. Strabo auctor

est, Eresum, Lesbi oppidum , sitam fuisse in colle, pertinuisseque ad mare. Hoc voluit Archestratus isto versu: 'Eν Αεσβae, κλεινοῦ , 'Eρε σου περικυ κονι μας p. Ubi scribi malim: Eν Aέσβω κλεινν, κ Ερ. VOX περιχυμ ρυν improprie loco tribuit, quem non eX Omni parte pulsat fluctus. Melius id om alibi: Πίνειν εκ Aέσβου περικυμινο ἐκγεγαωτα. Corrige sequente versu Operarum Orrorem, ac scribe: δεευκοτερ ρύθερίας χιόνος. Legit dein L ale- Campius θεοι νπερ ε 'SM. Oli 1 equi. Nam verum et

αυτοις ἀγοραζει. Sr dii vincamtur panibtis hordoaceis, iducitat Mercurius, ut inde panem Usis comparet. Simile est

L L i Varronis de Plautor Musas mantino sermone sicutura: fuisse, si Lati/ie loqui velunt. Panem Togeaticum

σεαιο αλεορ υἱου voeat Archestratus, sicut paulo ante Philyllius Collabos πυρων εκνογους. Antiphanis super Atticis panibus allata ecloga sic desinit: Mίμη αα χειρος 'AττικHic, Io δῆ γοναῖς Θεαρίων ἡδείε. Postrema verba difficultate non carent. γοναις interpretantur docti posteris. id est, εκγονοις. Quaerant, Cui probent. Nos sic: quos paves Theorion Panathenaeis edidit, ceu artis suae specimen: Mos veterum omne genus artificum, solennibus sestorum diebus de palma invicem contendere. Non cnim soli poetas suas fabulas committebant, verum etiam omnes

alii, quicunque artis alicujus fiduciam habebant. Hae sunt , quas Graeci δεδεις, Latini commissiones passim vocant: de quibus non repetam, quae nota sunt Omnibus. Dicam tantum, verbum εδειξεν hic aliter accipiendum non fuiss0. γονάς interpretor Minervae festum natalititim. Panathenaeor iam et Quinquatriorum id fuit argumentum Sequitur Platonis locus, et in.eo haec verba: Θεαρίων,

ν Hodie apud Platonem scribitur αρτοποιος, nOIa P.a in υτοκοπος, ex nupera viri docti emendatione, imo, ut

294쪽

ρ72 Ι. CASAURONI ANIMADU. IN ATHEN. vides corruptione. Etiam Xenophon usus eo vocabulo, ut observat Pollux. Thearion, Mithaecus et Sarambus a Platone nobilitati etiam in aliorum scriptis leguntur. Themistius orat. I.: Μίθαικος τις ἄν ενδο , Θεχρι u V. Scribe apud eundem orat. IV. : κατ μος έτος .l αυτοταλλης κοα τερος μηρ- Σηρημβου xt Ῥεηρ πνpς. Issa, O Kαρα- Roc. non sunt apud Platonem, imo Ver , ut censeo. ΠΟΠsunt Platonis, sed Athenaei variam scripturam codicum Platonis obiter indicantis. Lego audenter η λαραβος, οκα et Sic quidam istam nominant, non Sarambum. id eapud Tetetnem in X. Chil. Pollux neque hoc neque Illud, sed Sarabonem, si modo ita scripsit l. VII.: Σαραβρυνα α

Pieriuiae tamen Surambum indigetant: m his etiam l)1caearchus in geograpbicis fragmentis. Apud Plautum celebris vinarii nomen est Gue umbus In Almaria: tua bbri quae vendidi vinario Exae ambo Ego non memini eam viri appellationem uSquam a puta Graecos legem. Ac fortasse Sunambo scripserant et Plautus et Graocus illo cimicus, quem poeta Latinus sequitur auctorem, et

Arizes rhetor in Themi istocle. Subjicit Athenaeus ex

Aristophane: Hκω Θεαρίων ως αρτοπωλιον λιπων, gς, κριβανων ἐ3αξία. Postremum verbum, quia Graecum

non arbitror, muto, ae scribo ε m. Sic appellat ba- ως. quibus insistunt cribani. IIIas dico aeneas montagsub testa poni solitas, quarum meminit Athenaeus l. VII s.

υτ Π τυοί. In fornace calcaria solum lapide sternebant, qui dicitur Catoni fortax C. 38 ut comicIebat magnus Turnebus. Ergo ita exponamuS: Adyυ . I beasou, r Iuto meo artopolio, ubi iuui cubant. κριβανων Maeλια periphrasis pro clibani. Furnis lateres erant subjecti, ut paulo post dicitur. Non multo post ex Ephippo. ΓΠαρἈλεξ ρου δ' ἡ Θετταλιας κολλικα φαγ- κρις ανος χρ- των. Prima verba ita verte: cum edisset collarim ab Al xandro e Tissalia missum. AleXander opinor, est Pheraeorum tyrannus. Pherae enim I he Italiae oppidum. Collices Thessalici omnium optimi. Archestratus. Κολλύς Θεσσαλικός σοι ὐπαρχέτω. Extrema sunt corrupta. Fortasse κροάνιον, vel ta κρψροάνου αρτων In us, quae mox loquitur Arrianus, agnosce reliquia veterIS poetae, cum ait : ηνεῖς γαρ ἄrs αλφίτοισι χαιρομεν πληργης ια'

Si un,in alietas dipodiam integri sue

295쪽

LIB. III. CAP. XXIX.

του Tυανέως συγγραααατι ἐνέτυχον, incidi in alium Chri Appi T)unei Abrum. Cur ait aliam Y Nihil enim praecesit, quo istud referas. Scribe μει καγω X. Et statim ερχομαι λέγων

non recte positum pro ερχο ι λέξων. Herodot.: ερχ0αχιερέων vel φράσων. Athen. ΠΟΠ multo post: ερχομαι καγωλέξων τοτερὶ χυτων τα τῆς τέχνης. Chrysippum Tyaneum, ex quo tam multa recitat hic Arrianus, recentem Athenaei temporibus scriptorem fuisse, indicio sunt Romana vO-paι8.cabula. quibus utitur. Ut: θεῖδε τήν ματερίαν άνειμ έν ην ποιεῖν. Materia Latinis est, quam vernaculus sermo noster pia mappellat. Plinius: Durat sua Piceno tu panis IH ventrone xyatiis ex aticae inate Ia. Panis Cappaducit etiam l. IV si mentio in Carani nuptiis: προσεδοθη καὶ αργυρουν αρτοφοροναρτων Καππαθοκιων. Addit: τον δε τοιουτον ἄρτον οἱ Συροι λαχααν προσαγορευουσι. S ris dicitur Iuchmian se panis.

Hebraeis dicitur panis Un,. Iechem, Syris et Chaldaeis N I, luchino. Proprius ad vocem Iachmau accedit Chaldaica dictio in glossis Aruli vacrib. Iachmanibotb:

quam interpretantur de ultimis mensae ferculis. Sed monuit me ex aliorum Rabhinorum commentariis Petrus Chevalerius, vir linguae sanctae, dum viveret, peritissimus, mihique ob singularem pietatem et morum probi

tatem charis limus, a 'va n, Syris suisse appellatas,

quas nos Francocellae vocamus obseas: de quo satis diximus in praecedentibus. Loletinus et bolites videntur esse, quem alii βωλιαν. Hesychius tamen madam, non pauem, nominat. βωλία, ait, βωλίς' μιάζω ς εἰ δός τι ἐν ταιο Θυ αις. I Ox Romana est tracta, ubi scribitur: εις ὁE τα καπυριδια καλου μενα τρmsτα , ast rερ καὶ εἰς αρτον. Quid essent tracta vel tractu es in panificio, Exposuit pridem Josephus Scaliger ad Tibullum. Inde reperiet studiosus lector. Frequens vox Catoni in placenta.

rum consectio 2 Athen. P. III. T. L

296쪽

Explicatur Diogenis dictum, placentam appellantis

panem probe confectum. Placentae praecipuae veterum delitiae. σαμίτης panis, Θιαγο-', δα ζατος, ετι ἰτης κομ ερεικίτης , ξηροπυηιτης , κυλ'

Aegyptius. οξίζων panis. βληΘοι. βλωμος,

Mos veterum, fumendi aliquid de re facra, υγ- vocabant. praemii loco data. Danaides insop.anis. Dalnis Apollophanis.

Vetus dictum est, non oportere τοῖς siδύσματι uti ceu Haec sunt alimenta, quibus necessario vescimur. ut eXhaustas corporis vires r0sciamus: illa sunt scitamenta, quibus appetitum irritamus. Perditissimi catillonis sit, non alimentis velle ali, sed gulae irritamentis. Hoc discrimen sublatum ivit Diogenes Cynicus, cum aviditate magna placentam vorans, Gregorius Nazianzenus σησαμῆντα ait suisse, scribens in priore Iulianea, non sine allusione ad hanc historiam, Diogenem prae cupediarum amore postposuisse τῆς ευτελεις αρτους το ς ση σααουσ0 interrogatus, quid ederet, panem, inquit, probe confectum Cujus responsionis obscurae multis vis paret ex iis, quae ante diximus. Significavit enim canis impurus, sibi esse ἐδέσματα, quae sint aliis , ὀυσματα , neque ullum se inter illa discrimen sacere. Frugi hominibus placeni ita tae ad oblectationem, panis ad nutritionem estur. Porro in hoc maxime genere Cupediarum gulae dediti homines olim deprehensi. L. VII. Epicureus quidam icadista pro mortuo dicitur elatus placenta servonte devorata. Horatius Porcius infra Ridiculus totas simul absorbere plucentos. Propterea dicebat Bion, μη δυνατον εἶναι τοῖς πολλοὶ a ἀρεσκειν, ει μη πλακουντα γενομενον ῆ Θρισιον non posse aliquem vvleo omnibus placere, nisi placenta feret aut vinum Thasium. Hieronymus ad Marcellam: Noli sunt suaves epulae, quae non placentam redolent. Et de eo, quem cibus non juvat, paroem iace dici solet: hiene placentam quidem libenter edit. Chrysostomus honc

297쪽

LIB. III. CAP. XXX.

ΙΙ. ad populum Antiochenum: ὀ μῆ τὴν χρείαν αγαμένων,

προ ορεῖεως asrῆ μῆ οιεγηγερμένης. Hinc illud proverbiale dictum de re gratissimar mede et placenta Irui. SC-neca ep. LIII r iamrcos incolumes cogitare. mede et placenta frui est: eorum, quisuerunt, retractatro uou siue acerbitate quadam juvnt. Probo, mox λοπαξάγχαι scribi, ut emendant docti, non λοπαδαγχνα. Similes sunt voces in hoc scriptore λοπαδοφυσηται et λοπαἐαρπαγίδαι. De pane tharσelo habes apud grammaticos. De tbuo o etiam apud Theois criti interpretes in ejus poetae I halysia. σαμίτην panem invenio nusquam: itaque lego καὶ τον σησο μίτην. Sed placet omnino lectio, quam subjecit nobis epitoma Hoe-lcheliana, in qua verba haec, κα/ τον σπιαίτην, isto loco non habentur, sed paulo mox hoc modo: Ωι δε κ- ό τη-

scriptum est, sed quis non videt, σησα αἰτης esse scribendum nece Samo, hac admissu verborum textura j Scribendum: ος ταις αρρη σοροις γιγεται. De a1rhephoriis sesto et vir iis nibus arrhophoris Harpocration, Suidas, alii. Θιαγονας explicat Hesychius, or παρετίθεντο τοῖς θεοις. Pro

κρη δηλοῦνται malim εισί τε καj δηλουνται. Praeterea suspecta 1unt καλάμευον δ' αρτον υ ro Θεσσαλων. Panis δαρα esupra iacta mentio ex Nicandri glosias. Scribe etiam θυι- ταν et ἐρωGrαν. Non est diversa ratio nominis . nam etiam Emς est ἐρεγαος sive πυρος ερηρειγαένος. Xeronri

iam alibi non memini legere: memini serv)ritam adnotare apud Hesychium, ubi suspicio mendae non habet locum. Rus verba sic eduntur: ψηροπυρίτας, απιπυρο αρτος. οἱ δὲ, πυριεφθω οἰ δὲ, κοut . Dubitars non possumus de eodem pane utrumque loqui, imo ejusdem glossographi verba utrumque deshribere. Hesychium, si quid judico, sui codides in errorem induxerunt: longe enim Athenaei lectionem antepono. Aegyptii, inquit, τον - ζοντα ἄρτον κυλλάων καλοῦ m Eruditissimus Da- lecampius ντα αρτον interpretatur iubaridum panem rue atavis vel scidulus aquas vozant Latini, quae Graeci I ζον ac υοατα. Alio tamen nos rapit auctoritas Julii Pollucis, qui pro υποεί πως dixit tac εk οευ -εγμένους , fu i istor vel turbiuotos ad instar sorborum. Hesy- p.eachii locum foede corruptum non praeter rem hic correxero: κυλλαεις ἄρτος τις ει Αἰγυπτω ὐπο Νε ὀλύρας. Cedo istas radices, ex quibus confit cytistitis. At

298쪽

276 Ι. CASAUBONI ANIMADV. IN ATHEN.onim si fit ex radicibus, quomodo ex olyris 8 Dρ radicio hus olyrae sentit sortasse glossographus. Minime; namst repugnant verba huic interpretationi, et Herodotus, a quo et Hecataeo sumpserunt omnes. ἀρτοφαγέουσι δε,

inquit, εκ των ολυρεων ποιευντεc αρτους, τους ἐκεῖνοι κολα

ληςις ονομαζουσι. Quid plura 8 Scribendum aio ex Athenaeo: ἄρτος τις ἐν Αἰγυπτω, υποείζων , ολυρ. Scaliger vero scribebat: αρτις τις ἐν Αἰγ. ἀπ' ορυζων, ολ. De cyllaste infra iterum l. X. Quam varie autem nomen hoc scriptum reperiatur, ante nos aliis observatum est. Danaidum Aristophanis Pollux l. X. c. q. meminit et aliis multis locis: item comici scholiastes ad Plutum, suorum. que in eam fabulam commentariorum. In ecloga Alexidis posteriores versus ita distingue: 'Lκκαίδεκ οDω ὁ ευρο, Αευκους μὲν οκτου , των δὲ φωρον τουc kους. Penultimi ver sus omissa pars est, quae ad institutum nihil faciebat: qua de re plura diximus alio loco. Scribo cum Hesych. βλ - Θα, non βλῆμα. Eundem Consule de Voce πυρνος ' nam varie exponitur. βλωμὸς est buccea tenuis si vo parva. Hesych. : βλωμος , ἰσχνὰς ' ωμος. Inde βλωμαοι ἄρτοι, qui incisiones habent et divisi sunt in parvas bucceas. Imo vero in quadras: nam ideo subdit, Latinis quadraros dici hos panes. βλωμ οc igitur quadra est. non huccea. Quod Hesiodi declarat versus de alimento operarum rusticarum: 'Ἀρτον δεισγγησας τετραγλυφεν όκταβλωμον. In- optum est arbitrari, rustici hominis famem octo buccellis posse expleri. At quadrae majores erant . pares in foris mando pane solitae notari. Virg. in Moreto: -- jamque subactum Foroeat opus, parmisque iuuin dilutest in orbem, Et notat impresse aequo uiscrim ne quad D. Quod sequitur, βρωτί ιιην τε καλεῖσθαι τον πιτυρίτην αρτον, suspectumost de mondo. Falluntur, qui ex hoc loco vocem βρω- τίνιη reserunt in censum panum: nam omnia panum nomina vel cognomina ejuSdem sunt generis cum ἄρτος.

Igitur rectum esset βρωτίμης- Νe id quidem placot: ostenim contra analogiam. Seribe βρωμίτης. Videntur βρῶμον non solum pro graVeolentia usurpasse, verum otiam pro insuavitate et αντὶ κηδίας. Ex eo panis sursu-rac0us appellatus βρωμήτης. Auctore Athenaeo φυς svoearunt AthenienseS maZam την ' αγαν τετρ αμενην, non multum subuctum. Hesych. ait την ἄτριστον. Et magnus Hippocrates ἀτρίπτου μα ς saepius meminit, opponens ei την τριστην. Reperio etiam panes δερλτως apud

Aristotelem probi. seel. 21. Mazae nomen in editis lia

299쪽

LIB. ΙΙΙ. CAP. XXX.

bris est καρδαααλη. itemque in Hosyclitanis. Literula tamen mutata καρθαμιυ 'ν scribendum, arguunt eclogao auctor et Eustath. βηρχε magnas malae nomen : sed denomine βαραε si ve βηραξ diximus l. IV. c. 7. I IUue ma- p.rra. zae a figura sic dictae. Larium purgatam et carminatam in globos componebant, qui postea colo aptabantur. Id Vocatur τολυτη. Inde igitur tolypae placent se vel liba potius a similitudine sormas nominantur. Et l. XIII.

hordeo Achilleo consulo Theophrastum, Galenum in LeX. Hipp., et cum de hoc. tum de Achillea maga Eustathium. Daluidem, Apollophanis fabulam, nusquam, si satis memini, invenies. Legebam Δαυνίδι, ut alibi in his libris: vel certe Δαυλla, nam Suidae nominatur inter hujus poetae dramata Δαλle. Item aliud Iphigeron, Cujus meminit Harpocration in αξελφ ζειν. Alcmanis vcr-ba sic scribe: Θριθακίσκα τε κου κριβανωτος, ut in Epit. Noris fuit apud veteres. ut . qui deorum templa adirent, domum inde aliquid referrent bonae scaevae gratia: putavel libi frustulum. vel unguenti aliquid, vel denique frondem virentem. Zeno Ueronensis in sermone de continentia loquens de uxores infidelis sideli: et si quod forte acceptum relatum et e fuerit a fanatico foteiune sterium, i a fulcipis. ipsa reponis. ipsa custodis. Valetudini conducere illud, quidquid etat, quod e loco sacro abstuli Lsent, publicus suit populorum Graeciae error: propterea docermini illi fecerunt nomen υγίεια, junitas. H. sychius: 'Υγίεια, αλφιτα οὐν φ κο - ἐλαιε πεφυραμένα ' και

παν το εκ φερομενον, εἴτε μυρον. ειτε θαλλος. De

hqc hygiea Athenaeus hic loquitur: Sanitas appellaturmura, quae tu i criniciis datur, ut degustetur. Non dicit. morem hunc suis e. ut libum istud domum reserrent, qui deos venerati erant. Videtur fuisses liberum, vol ibi statim absumere, vel diutius servare apud se. Etiam in sacris populi Romani finitas aliquando dabatur pra mii loco: sed is ritus diversus est. Adi ad Plinium l. XXVII.

300쪽

Percurruntur PseudoLesiodi versus. Bosporus ταριχοπλεως. οἰ τ Ἀθόγαςροι. Cybia quadrangula. αδαλ . αλιτρυχ illa, piscatores. Salsamenta ἀραῖοι λλαξ τεθέ τοι. τοι Θυννια. β&οι, orcae falsament. Samii Cratetis. Alexidis drama 'Aπρογλαυκωμιλος. Absoluto eo sermone, quem de panibus convivae habuerunt, transit auctor ad salsamenta. Initio proferuntur

Versus Ι3. quos Euthydemus pro Hesiodeis in libro de salsamentis protulerat. Sed nae fuit bio homo aut impe ritus vehementer. aut impudens insigniter, qui putaverit, reperiri posse tam saluos lectores, quibus id probaret. Stultitiam hominis sive fraudem docte bio Athenaeus coarguit, validissimisque rationibus confutavit Versus sunt neque docti, neque elegantes, neque πῖνον illum vetustatis ullo modo redolentes. Haec silere illo-

p. di . rum vitia jam olim: nunc is hoc amplius, etiam mendis deformibus sunt inquinati. Quibus otii plus est, quam

nobis, et major rei coquinariae peritia, iis nos emenda, tionem hujus Ῥααγειρικῆς non invidemus. Interpretes quid praestiterint, quid nos praestare valeamus, ex istis lector cognoscat. Uersus primus et secundus, ab eclogario pro deploratis habiti, nobis non sunt emendabiles. Vir doctus, quem nullae salebrae toto opore

Cogere potuerunt, ut subsisteret, emendabat: πρωτον αεν φακους κ κροήν, την επὶ θοίνην. Quanto erat tu. tius tacere, quam adeo absurda loqui γ Nos verba aucto, ris praestare non possumus, mentem possumus et loci totius sententiam. Loquitur enim de consectione salsamentorum, pendetque hic versus a voce τ λοντες initio quarti. Illo igitur continebantur necessario piscium

et cetorum partes, ex quibus salsamenta constabant: puta, caput, κλεῖδες, γ τρου Vel ητριον, υπογαςριον et omnia intestina. Fuere etiam partes, quas vocarunt τραχ λους et wμους, etsi proprie neque collum . neque armos hηbent pisces. Ita interpretor, quae sola supersunt recte scripta, verba αμφακες ςομα de ore scombri aut thunni utrinque acutor caetera non possum emendare. Ex iis, quae di-Σimus. facile. qui erunt acutiores, emendabunt. Ita

vice cotis fuerimus functi. In ΙΙ. ωδαξαντο pro χνδαξαντο

라틴어 텍스트