Animadversionum in Athenaei Deipnosophistas libri quindecim. Accedunt virorum doctorum emendationes adnotationes vel editae vel ineditae

371쪽

LIB. IV. CAP. XIII.

laeo erant consulto consilio praetermissa, in suam inter. , retusionem infercit. Κελτοι, φηri, τάς χοας προτίθ - αι. h ditum volui ταις τροφας. Ex conjectura primum a emendaveram, deinde in membranis sic invseni scrutum. Et sequitur mori : ε ωγ τας τροφῶς προτίθενται.

in cliiquid sit, quod avelli, nisi aegre, non θ Aecit, gladiolo

νειν, cujus vim, nisi pluribus verbis Latinis, non ex- rimas. Si ndicat enim, cultros istos non suisse mensae positos, quod hodie iit, sed quoties erat opus. solitos luci, et in suum mox locum restitui. Non disimilemm habet praepositio παρα in verbis παραβογηθρῖν Ot πα- ιγευάσθαι, de quibus ante diximus. iri res etiam et γοα- μιγοντες eX ponere a rc secrantes, quod vulsat ad declandum parvitatem cultellorum istorum: quare etiam μια-χίρια vocat, neque hoc solum, sed otium μαρα. Ui-mtur Graeci cultrorum mens alium diu ignorasso usum: im in universa illorum lingua nullum vocabulum est,iod proprie μιτραπεζώς cultros denotet. Latina vox 'te' Syriacam originem habet 'aep, occidit, transpositis eris posterioribus. Graeci etiam cultros μα ἰρας VΟ-nt aut μαχαρια. Vetustissimi Graeci appensum gladii

ginae machaeram gestabant, eaque utebantur pro Culo. HomeruS. AτρεA oh ερυσσο αενος χείρεσσι μαχοῦ ι ν, H o. i. αρ ei φεος 3 ιέγα κουλεου αἰεν αουρτο, Ἐργων κεφαAεων ταμνε τριχας. Haec poetae verba asserunt prem sequentibus Posidonii. quibus declaratur Celtarum DS, non quidem penitus idem, sed tamen amnis: ο τοῖς εν ἰοιαθηγιν παρακειται, id est, qui ctilier ensis varae a facer in peculiari tbeco. Etiam hodie ensium no-orum vaginae cultris condondis peculiarem thecam ha-nt. . Videntur sane minores ad mensarum usum perdius se ignorati: non enim aliis in mensa, quam in coqui, utebantur. Postea secti sunt minores: quo in Nenerei propter elegantiam, vel aliam ob caussam commendatiri, qui fiebant in Bithynia. Varro Γεροντοδιξασκαλίω:Metu cultro coquinuri se trojecit: nondum enim ibi inventi

aqR Vὲ 'O, quid appellet α β Non enimi sis Iaseuli genus illud, quod l. XI. Oicta dicitur.

372쪽

35o I. CASAUBΟΝΙ ANΙΜADU. IN ATHEN. Fortasse scribendum ἐοικοσι μικροῖο βίκοις. Quod autem subjicitur, etiam lances eos habuisse similes, ad materiae similitudinem resero, non figurae. παρα δε τοῖς πολλογκα, αυτο καλε αι δέρκομα. Scribendum: παρα το ς πολλοις καθ' αυτο καλειται ὀί κορμα. Id est: bibitur vulgo thum per se: et vocattir corrua. καθ' αυτὰ intellige me

rum, sine melle: quo temperari solitum dixit ab iis, qui Vinum quidem bibere non poterant ob cenius tenuitatem, sed erant tamen caetera turba, de qua nunc loquitur paulo saltern beatiores. κύρμ α vero omnino lcribendu Cum membranis et epitoma. DioscorideS VOCax κῆρμi: et Marcellus Empiricus cur Mi. περιφέρει θε ὀ παις επι τοδεῖιοι καὶ τα λαια. Orsus a dextris desinebat in laevis. Shoc voluit, poterat omittere καὶ τα λαια. Quis enim norita intelligit οἰνοχοὐν ενξέξια apud poetam γ και τους προσκυνουσιν επι τα δεαια ςρεφομενοι. Imo vero Galli reli giosius putarunt, sinistro vorsum se vertere in adorando quam deXtrovorsum more Romano. Plinius i. XXVIII

C. 2.: In adorando dexteram ad osctilum referi nus . totum

que corpus circum imus: quod in Deotim fecisse Gaiai religiosiua credunt. καὶ ρ χι αυτε παρατρέχοντι. hiqtie Iecisse currenti ad ipsiΠs currum. παρατρέχειν est currere juxta currum, quo vehitur is, quem honoris cauila pro sequeris. Ita olim moris fuit, ut ad Suetonium notaba mus. διο και τα 'ἴχνη της ηψ αραατη ατsi , χρυσον και ευεργεσιας αν, ρωποια φερει. Adulatio ingeniosa non inelegantis poetae ad exprimendam Bituiti beatita, tem summam et liberalitatem. Eadem εννοια apud Lati tinos poetas. Persius: - q&icquid calcaverit hic, ros t. Et: - nunc non e manibus illis , Nunc non e tumuli fortunataque D Dilu Nascentur violae ' κεχωριημένην εκαὶ τ ην τραπεζαν μονε, καθαπερ ερω. Lege z. μογος, καθαπερ γηρως. Convenit hoc veterum opinioni, quam de suis heroibus habebant: quia enim morosos et iracundOi putabant, ad illos aecedere Verebantur. Propterea ul.28o. rem miram singit comicus in Avibus, esse locum quen dam, ενθα τοῖc ηρωσιν οἱ ανθρωποι συναριςωσι καὶ ξυνεισι Ad quem locum plura enarrator. το ξε ποτον κεκραμένοέοἶνος οἰος ὀχὶποτε υδατι 'I/υχρω. Potus erat vinum qua ecumque aqua frigida dilutum. Nihil hic fuit mutandum inter

pretibus. καὶ των προσφατων καθιερωθέντων. Scithe προς zατως, recens mactatorum. Haec κυρία notio vocis huJu

ταυτην δ' εἴναι ὀμοίαν ταις ἶγγυθηκαις. De incit egis dici mus l. seqv. c. I 3. Date camP. recte vertit repostoma. G

373쪽

I. IB. IV. CAP. XIII.

μενοι τῆν ὀξειν. Donatione si muta. Intellige, caveri solitum perituro vel pignoribus captis, vel chirographo, vel 1id ustione. Nam solutio mercedis conventae disserebatur post caedem moriturientis: imo tunc tantum promi isum praemium deberi incipiebat. Mirum plano Oenus contractus: quando testator ad heredes jus transmi-1it, quod ipse habuit nunquam, neque habere potuit vivus. καI ο δικαιότατός ἐςιin εκαςος αυτος ἀποτυμπανιηθn-- tbus coutendunt uuusquisque, quod justi ranum sit, sesei poti vG caput omputari. Torquent se hoc loco interpretes In eXprimenda voce αποτυμπανι Gnini, quae hic quidem perspicue ponitur pro eo, quod paulo ante dixit, T V κεφαλ μ αποκοπι ναι. Eustathius docte, postquam ista ex Athenaeo verba Euphorionis descripsit, καὶ ἔρα, inquit, το ταυτον ἰν τῶ την κεZαλὴν άπο- ηοη 'ναι. Aristophanis locum ex Phoenissis ita scribo otistinguo: ἐς Οἰθλου δε διαττυχω κορου Ἀρης κατέσκω I 'VT νομα os πάλMς Αγῶνα γλ ωῶσι. In gemiuos Oedipi. M Ugritit: qui luctae yngularis et eladiatoriae cer- Gme tusim int. . Grται in vulgata lectione glossa Est cor rupta vocis poetIcae θίπτυχος pro ὀιστός. κατασκπειν est cum perni Cie aliquo ingruere more sulminis Lleganter hic de Eteocle et Polynice usurpatur, qui soli

Ithenael, qui ex isto loco probare instituit, gladiatores

ister Antiquissimi suit moris, commissione unius duo-amve aut irri in parium salutem contrariorum exeres ψm redimere, et ex ovon tu situ 'φης ς

mus vir alio in riri Videtur eruditis mus vir alio in opere eorum ducum historias collegisse,

374쪽

332 I. CAsAUBONI ANIΜAD v. IN ATHEN. qui pro sal ite sui exercitus ceu publicas victimas se devo-vCrunt. Utinam exstaret is liber hodi se i Quae suit litibus viri diligentia, disceremus inde, opinor, fortium aliquot

virorum et nomina et res gestas, quarum sortitisse hodie funditus exstincta est memoria. Fuit et illud veteribus ducibus genus αονοααχίας non incognitum, cujuS quotiuie exempla eduntur a male consultu nobilitate Gallica. Rixae iniser nobilses ex levibus saepe offensis cientur. OLfensam condonare et ignoscere, quod sapientes magnanimitatis proprium putarunt, turpe et ignominiosum nubetur. Unicum hodie nobilitatis sincerae specimen est, suum jus armis persequi. In hoc cardine vertitur summa illorum existimatio, et is, quem falso honorem vocitant. Qui injuriam parvam magnam tibi factam arbitratur, illius

auctorem ad lingulare certamen provocat. Concurritur. Horae momento alter ambove mutuis vulneribus pereunt.

Certi stimum est, nullum saeculum ex veteri historia nobis cognitum adeo crebru hujus insaniae exempla vidisse, at que hoc nostrum plane ferreum. Aliquando tamen se,ctum esse jam olim, ut controversias suas magni duces pugna ex provocatione sinirent, dubitari nequit. Exem.

plum illud antiquissimum est, quod narrat Diodorus L XUII. de Corcagi ducis Macedonis pugna cum Dio. xippo Atheniense. Ac fieri potest, ut de privatis hinus. modi pugnis Athenaeus illo in libro, ad quem nos rejicit,

tractasset. Inter argumenta declamationum, quae apud rhetores leguntur, exstat haec lex, Νωος - αριςευοντας μονο καχεῖν. Quae lex nisi ficta est, ut pleraeque in illis libris, duos idem virtutis praemium poscentes Committe. bat. Exstat apud Sopatrum et Marcellinum in Hermo.

genis commentariis. CAPUΥ DECI ΜUΜ QUARTUM.

Diyllus hi floricus. Jejunia Iudaeorum et veterum Christianorum. Tempus sntendi jejunii ortus vespera vel hora nona. φιλοσοφια pro religione ζ hristiana. περιύ ερομενα ζζαν παντα. - τ' σωπου. την οὐραν. Homerus dictus Agrus et Indus. δεμιας et βιος. ἀνατασις. παρατείνειν. τί τηνι

καδε; NO των scriptores. Alia multa.

quaerere, quis hic suerit Diratus. Scribenuum enim

375쪽

LIB. IV. CAP. XIV. LIB. IV. CAP. XIV. 353AίύHoc. Hic est Diyllus, do cujus historiarum libris dicebamus ad Laertii l. V. τον βασιλέα καὶ τὸ γ φασίλισσαν οῦν Αἰγαῖς. ReX et regina sunt Aridaeus, Alexandri silius, et ejus uxor Eurydice. Vide, si est ope- 8e Odoi rim et Justinum. Reges Mac0doniae Aegis funie solitos sepeliri, etiam Plinius adnotavit. ἶσετον βασιλέα. Inepta lectio. Nam debet scribi. ita p. z8ῖ.

oblectgvit et cepit regem. ζητερι αρχαίων συμποσίων ἐπιῆα μενοι. Legendum μις-ενες. Haec habui, itiuuit, viriami r et cou Druse, Graecorum Luge princistes, dicenda, auae Ictrem, de aut quorum conviviis. Quia convivarum plerique erant Graeci propterea eos appellat τ- Ελλη πολυ πρωτους. Nihil moratus ipsum convivii dominum, civem Romanum. Sed non unus locus est, in quo au ctoris vel Judicium Tel gratiam in textura horum dialogorum desideres. αππερ si αμαεαις Hον παρ' ηαιν ἐγώ. Caussa non erat, cur corruptam librorum Athenaei lectionem ἔν αμαρυαις sincerae, quae apud Platonesm servata est. exstatque in omnibus ΜSS. Athenaei, quisquam praese ret Qui non ignorant, quid sit αμαδες λαλε ,

pollunt. Adi Suidam et paroermographos. αἷσπερ νηςείαναγsντας, καὶ περιμένοντας το ανατέλλον αςρον, ή et σι α n

ει ναι μ νος γευεσθαι. Carpit deipnosophista religionem

de primis auetoribus novae religionis accipi debent An ad ritus superstitionis Isiacae respiciebat δ Nam certum est eorum sacrorum mystas magnam castimoniam prae se tu siste, saepeque Jejunasse. Ego non dubito, hominem

Aegyptium aliud potius spectasse, et τὴν Misy χώσοφίαν ironice appellasse religionem Judaeorum adt hristianorum. Nam quod sit non i d. '

3sse. ante ortum stellae jejunium solvere: purus putus esudaicus ritu S. Hieronymus adversus Jovin. LUPAno-

olarium pransurus Ucenaeis. Idem postea servatum: Clitist, nis: quorum notae sunt stationbs ko - - - hlyδ j junia. Non omnia autoni brini, he 't ς ς ζ'ng b nt. Ut plurimum sub initium hod di R ur ndo operam dabant. Exspectabant isti m

376쪽

aget . trerit: ubi passim Christiana pietas ita appellatur. Exempla sunt apud L Chrysostomum singulis paginis Unum afferam non dissimilis sententiae ex homil. XIII. in epist.

καὶ τῆ λοιπy σκλχ ραγωγία τε καὶ φιλοσοφήρ γ b rερητῆς ἀναγκαίας μεταλαμβανέτω τρο ρο μογον. Eidem lanctissimo patri ο θά πλεως φιλοσοφων usitata est nommis Christiani periphrasis. Et in priore ad Cor. , ChrIsti crux,

inquit, πάντας ἐποίησε φιλοσοφους τους αγροίκους. v Ide IAIt. homil. LIII. in Joann. ῆ ἐνθάδε παντα, ασπερ τους πυρωσοντας, περιφερομενα ορχν. L. IX. : το ταυτα σοι περ- φασιανικῶν ορνο- riae λέγειν, ους εγω Mλσl, ωσπερ οἰ- έποντες, περιφεροαέγμ ειδον. Joeus est m verbi πυκps σθαι varia significatione ConVIVae, quI O-quuntur, interea dum sanus fit prandro, ut ille uit, cibis non fruuntur nisi oculis, dum eos vident circumierri, Ut erat veterum consuetudo. Hoc ipsum accidit febri Citantibus ἀποσίτο ς quibus ut plurimum limul admoventur et amoventur fercula, fastidiente cibos stomacho. Ned et morbi genus est σκοτοδινος vel σκοτωμα dicti, Latinis verrabo, quo laborantes omnia cernunt se moventia et rotantia. Eo allulam ab auctore. Simile est l. VI. de parasito, cui contigerat aliquoties cibum, qui de more cucumferebatur, oculis tantum participare: Ilτολυιαιε, Inouit, ποτερον ἀγω μεθυω, 8 ὀοκεῖ μοι ταυτα περιρερεσθαι oujsti δ' υμῖν, ανδρες. Non indicantur, cujus sint hversus: quod docet nos integrior ex libris melioribus le

377쪽

LIB. IV. CAP. XIV. Quis non agnoscit usitatissimam Graecorum' in jurejurando sormulam: o su, sti . Deest autem μῖλί, ut pasinia apud Graecos et Latinos. ολ in ταῖς προσψm Yψι προς - περὶ τῶν ἐμφανων κ σμ- et .

tuum rhus, ud quae fueram Vocatus, Vereri subit, ne in plei nitu fruem ructaeas, et de me FVeraris. Ideo Pisum, coenael facere participem apreae Cebetem Ostriceuπm coeuatae Sed prausi quam ad bas epulas reineus, ρυtiouem bibe ex o

In explicandis auctoribus ibi plurimum saep0 molestiae ubi minimum utilitatis: sicut fere accidit. quoties per jocum aliquid dicitur. Tale est epistolae hujus principium '

que: aiunt Graeci λ γοή, et comedondos trinones ut Plautus loquitur, dare. Ideo scribit Parmeniscus ve

traxerit et 1tomachi su1tidium: quo ut illum liborsi v l Iose ait Convivium ei narrare non multae lautitisse R I l

abi maceratum fuerit hyssopum. Calida 2 Ib, .st .

gue inutilis languenti stomacho. sis. 6hri a ' '

έει. Senarius ex aliquo tra rico sum refrid ri

378쪽

356 - Ι. CASAU BONI ANIΜAD v. IN ATHEN. Πρωτιςον ουκ ἀνθηρον. Hoc, qnod primum recensuisti. splendidum non est. Pergit alter in narratione instituta. Itaque sequentia ita distingue: B. ΓΙρωτιςον ουκ ἀνθηρον. A. ἐπὶ ταυτν φέρων Εἰς το μέσον ἐατεχόρευσε σαπερο ης Υπο τι δυσώδης. Pin lenticulam pro itiit in medium saperda magnus. φέρων vacat prorsus, ut saepisti me. De illo dicendi genere, υπο τι δυσλης, satis dictum ad primum suetonii. Posterius hermistichium versiculi hubus non possum corrigere. ἀνθίαν piscem intelligo. ουπολλὰ ταῖς κ&-ς- λέγειν. Restituo pedem, qui deest manifesto: EZς πολλα χαίρειν ταῖς κίχλ. κ

bus, et ejus rei caussiam docemur L VIII. At Homerum suisse Syre , tam verum est, quam fuisse Indum, aut, duod multi tamen crediderunt, Aegyptium. . Clemens

Alex. : Oμηρον οἰ πλε ρι Αἰγυπτιον φαDon η μονον ανε- γνωτε συγγραμμα αυτου το περιέχον λεκιθου, φακῆς συγκρισιν. Dalecamp. emendat ληκυθκ. Male. Vertit autem oleariae trullae. Etiam hoc male. Vocat γγρ μα,

cuod fuit poematium joculare. Poeta eo carmine lentem cum piso contenderat. Lustathius VI. in Odyss. comm.: εἰς οσπριον φακῆν γράψαι λέγεται ομηρος, ἐκρεμπος λε-- κίθου καὶ φακῆς σt γκρατιν. λεκίθου δου, ὀ'λονοτι in του ἐν τοις ώοῖς, ἀλλα ο rρίου κροκοειδοῦς, οί,ερ αρσενικως καλει- σα ὀ λέκβος. Haec ille. ἐνωέom τω σώματι και τε δευρο βίω τας μάν- ψυχάς. Haec veterum multorum philosophorum sententia, animam quasi in ergastulo contineri in hoc corpore: ideo δέμας illud dici, et vitam 28s. βίον, quasi βίαν. Themistius: τουτο γαν δέμας κοῶ ν, ως δεZεμένης υπ αυτῶ τῆς ψυχῆν ἐνταυθα παρα φυσιγγάρ, ἐν A πέφυκεν εἶναι, κατέηεται β φ' και τO OE-δέσθαι, την τε βίαν ταυτην παραγαγοντες ανομασαν μιον,

ωσπερ, οἶμαι, τήν εσπέραν Ομηρος ἔσπερον. Epiphanius in epist. ad Johannem episcopum Hierosolymitanum, de erroribus Origenis loquens: Exinde veritatem hi tariae a Deoriae depravians mendacio, infinita verba multip:icato et si pies quosque varia perfurisione supplantaus nuuc flerit, an mas juxta Graecam etymologram ψυχἀς ἀπο του ψυχεσθαι idcirco vocitatas, quia de eotae sibus cia inferiora venientereatorem pristinum omiserint, nunc, corpus hoc ob id juxta Graecos ὀέμας, id est, vincultim , sive juxta Glium proprietatem cadaver uici. qtita ianimae de coelo ruertur. Hactenus Epiphanias, interprete Hieronymo. Ego vero non

379쪽

L1B. IV. CAP. XIV.

video, quam tandem etymologiam secutus Origenes putaverit, idem esse δέμας ac πτωμα, cadnυ r. και διείπασθαι τ=ῖν Θεόν. Scribe τον Θεον ex membranis. διο παντας ευλαβουριένους την τουν κυρlων αναςασιν φοβεῖσθαι του ρῆν εκοντες εκβηναι. Egregie emendamus hunc locum, in quo viri docti ουξἐν υγιές. Legendum, literula unica detracta, ανατασιν. Id est: propterea omnes, qui deorum, in quoi tim potestate sunt, minus Derentur, timere Dita exire noni sua. οἱ κυριοι sunt dii, qui et κρεισσονες dici solent. Sic statim: μ ετα τῆς των κυρίων γίνεσθαι γνωα Ic, accidere ex deornm fhtentis. ανατασις est comminatio, et ηφιετα πικρίας απειλή, ut Gnaeci interpretantur. Proprie

significat baculum attollere, qui est minitantium gestus- Philo Judaeus in commentariolo OG πας σπιοξαῖος ἐλευ

oditione Philonis magni Turnebi leges επανας&σεων, eodem, atque hic, errore. Leges apud h. Chrysostomum τῆν απειλήν ἐπανετείνατο. Sopater vel Marcellinus in Her

ρας, κοὐ κρινομενος υβρεως, ἀρνησεται, ρυς υβρίζων τοῦτο ἐπο51τε. Syrianus in eadem sententia dixit τάς χεῖρας ωσπερ οἰ&ετν προσαγειν. Adjiciamus illud quoque animi caussa: 11cut ανατείνειν est minari, ita παρατεινειν est cruciare. Proprie extensio em id verbum significat. Quia autem tormentis corpora extenduntur, παρατείνειν solet accipi sint pliciter pro torquere, aut quoquo modo Cruciaro. Sic accipiendum moneo in hoc loco Xenophontis, qui tot viros doctos exercitos habuit frustra, ΓIαδ.

γυναι ξω ἐςιν, Τος παρατειναιm τουτον, ωσπερ κτος μὲ παρατεινει απο σκ κωλυων. Vertendum: donec hunc ego ita cruciem, ut i e me cruciat, ab aditu ad te prohibens. Graeci grammatici in similibus locis exponunt ἐπιτρίβειν. Quod verbum significat vexationem et cruciatum. μονοντε τον ἐν τε τοῦ ρα θανατον ασπασιως προλασθαι. Lego προσίεσθαι, tabenter admittere, probare. ου γαρ ἐπλασθε.

ω ταλα τωροι. Hic incipit Cynulcus ex sua persona loqui, et suos convivas alloqui, absoluta descriptione Parmonisceae coenae. Το γαρ ἔσθίειν πολλα καὶ κρέα φαγεῖν etc. p. 286. Clemens Alex. Strom. l. VII.: νωθρία ἀπὸ της κρεωIαγίας εγγ εται. Androcydes: οἶνος καὶ σωματων ἐμφορησεις σω- ρωμαλέον ἀπεργαζ ται, α χὴν δὲ νωχ έραν. προς τους πυνθανομένους, τί τηνικαti, quid sua horae ibi

380쪽

oratio sit: τί τηνι χῆε τη ς χ μιερας ποιεὰ ω3ε; Nam ita loquuntur Graeci. Aristophanes de Avibus: πηνί ' ιγ ἔρατῆς ημερας; γαρ κτοις si τιυ ξευτερε τίον Νο ν. Plures poetas ct scriptores alios edidisse olim doeot Suidas . Index operis argumentum suis Te Ostendit roditum in patriam vel Graecorum, eversa Ilio, Vel Argonautarum e Colchide. vel aliam similem historiam. In hypothesi Modeae Euripideae quod eristat Noliorum fragmentum . de Iasonis et caeterorum Minyarum rebus agiti Auctor Nosiorum hic dicitur Anticlides. cujus Νο- et laudat Clemens Alex. in Protr. , et nominat Suidas. Mox citatur Lysimachus εν τρίτα Νοεών, sitque ejus operis mentio etiam in Pindari antiquis scholiis. Plutarchus do sum .: καλεῖται ὁ ε δεξραςεια, καθας ἰςορεῖ ΓΙλησίμαχος ἐυ β Νο α ι. Scribendum λορεῖ ὀ Λυσίμαχος. Alexandrinum suis , didici ex Apollonii interprete l. I. Stosi chorum quoque Νο- scriptisse, Phalaridis ad ipsum opi

stola docet. Interdum sine auctoris nomine laudatur scriptor Nohis, quasi incertus. Apollodorus Bibl. l. II., Nauplius, ait, uXorem duXit, ως μι ἐν οἰ τραγικοι λέγουσι, Κλυμενην τγην Κρατεας , ως δὲ Ο Νοςους γραψας , γλύραν. JΠεριμηδγην , Κυρυβιον, Κυρυπυλον. Alii horum case

dem alitor narranti Uide Apollodorum Bibl. l. II. εἰ καὶ παντα 'Hρα ους ζηλωταί. Diogenes Laert. in Antisthune et nos ibi.

lii gεnus. πολίῖο . Antiphanis drama ομα M. Aegrptus lentium fertilis. φόωνοι homines. Sopater Φακιος. χαλκηλατος κολοσσος ψ ακινος. Alia item multa. Dorica res est lenticula, ait Cynulcus, respiciens eo,

nisi fallor, quod tragici quidam poetae ejus leguminis

saepiuscule et frigidiusculo meminissent. Nam cum tragoedia circa reges et principes versetur, lenticulae nullus esse locus in ea poesi videtur. Notum, quantopere eX-

라틴어 텍스트