장음표시 사용
471쪽
Σικελια. . Postreina in editis malo desiderantur. Sequitur. δε σχοινια λευκαιαν αὲν εε In ρίας , καννα Θιγ
ε - δ αι ἴσως θέρμ α λευκ=ῖς παθόαοιον τω ἐκ φιλυρας. Scribo igitur in Athonaoo υκ ν his a Id. Sic et octo LariuS. Arboris λευκὶ c. populi, librum decorticatum ad conficiendos funes appellabant λευκέαν, sicut destractam pellem l0oni uo fh ν. vulpi αλωπε)ιέην, et alia id gelius. p. In lIε sychii glossas alicubi leges: σιλλόν λευκαία c η νγινίον. Melius idem alibi λευκέα per limplex ε. quod interpretatur σχοινος. Recte, si accipias pro lano simpliciter ci τὶ σχοινίου. Nam jundi speciem λευκὶαν novimus nullam. alollarium tamen auctor Daritim λε: καίαν interpretatur: nse dubium , multos jam olim per oti scripssse id. nempe ea notion θ. Rhodani nomines intollige fluminis illius utramque ripam. ubi etiam hodie cannabis copia non te nuis. Sed fluvii hujus nomen div rso scriptum inv0nimus. In epitoma diserte 'Pαθαγῆ. Mendos , ut palam est. ln Eustathii codicibus 'Hριθα,μ. An et hoc napii dos 2 Ita vid tur mihi quidem. At voce κἰττον quid saci mus Ηed seras risum esse nullum ad sines nectendos, re e pronunti8nt docti. Quare in Uxcserptis et Eustathio vel gium nullum ejus verbi. πίτταν , opinor. scripserat auctor . quod etiam doctissimo Ges noro venerat in montem. Picem non postremas Obtinere in nautica suppellecti e , Omnes norunt. Ait: 'Αρχιαπιζ υ αουορ αυτο κατγ γαγε τυ πλό νθ ὀί όλι γρυν σω&ατων. Dalec paucis instrumentiri 1mo vero paucorum frborum ope. σωματα, ut in libris juris civilis Romanorum passi in cor
porri, prO ervis. Quanquam id Julio Poll. non probatur.
σωματων. Solent υusto hominem de v ori te alteratis paratum ex quibus coultat, appetaure: ut cum reicimus, est herus Io corporum dixit Epiph. pro Uulo homines. Sic ut lolent beati patres Graeci την αΩλφογητα. Latini fru-terntistem ponere pro Coetu fratrum et ecclesia. Sod non solum vulgus ita lovulum: verum ut eruditissimi qui
472쪽
pulchras emi sse, et in cella prinituise. Idem alio loco σω μιατέμπορον vocari docet, quem veteres, inquit, ἀνθροκα- πηλου. Aristoteles, et lenticia di et loquendi recte norma, de miraculis auditis: λέγουσιν δειν τλ οἰ ουντας ταο Γυμνη-
-α. Apud Demosthenem in ea contra Euergum et Mnesibulum τοσωμα, et i ανθρωπος, et τυ σωαχ τγῆς ανξ ρα ras pro eodem ponuntur. Sic etiam accipe in hoc Phlegontis Trall. loco, cujus mentem doctissmus interpres non est associatus: ἐαν ἔν σοι φαίνηται περὶ τουτίον. γραφειν βασιλεῖ, ἐπχειλον κἀμοι, rνα κ' των σae των τινῶ
erat: Si ad principem de ea re videriar tibi Icribendu m, sci Lbe etiam ad me, ut servos quosdam tibi mittam e rum, qui rem totam tenent. Quo major esset 1ides miraculosae naris .36 I. rationi, osseruntur servi, qui tormentorum perpessione, si opus sit, veritatem Obsignent. Ergo etiam hic σωματοι sunt personarum corpora, non instrumenta. Aetate b. Augustini vulgus Graecorum servos vocabat σωματια potius, quam σωματα. Itaque haeret pia illa anima dubitat. que, an Vocem σωματα liceat de servis interpretari. Sic
illo in locutionibus de Genesi: Graeci σωματια fervos appellant usitatissima locutione, seu quia non σω πια, sed σώματα hic dictum est, non est temere confrinandum, fervor ruscatost fieri trimen potest, ut hoc magis sit. Sic ille, usum loquentium potius quam scribentium spectans. Sed ad pensum redeamus. Obstat interprΡtationi huic Proclinarratio L in Euclidem comment. Narrat ille, deductam
hanc navem non δι ολίγων σωαατων, paucorum fert'orum
α νον αυτην καταγαγειν Mrοιησεν. Quomodo conciliabi.
mus y Tam facile, quam descendit imber, cum pluit: sic nempe dici Proclo Hieronem solum eam navem deduxisse, quomodo ait Athenaeus solum Archimedem. Hic focisse dicitur, quia suciendi rationem invenit: ille: quia honoris sui caussa opori manum admovit. Quod igitur Athenaeus paucorum ministerio Archimedem usum scribit: idem et de Hierone est intelligendum. Atque hoc etsi
473쪽
LIB. U. CAP. X. non ait diserte Proesus, non tamen negat. Ait auctor:
Sin de helice nui ita viri docti. quae non repetam. Ait de clavi aeneis, quibus munita hueC navis r διχ τρυπανων δ γ πχν κτοι ηρμο : si ι. Itaque etsi decem ac quindecim pondo pendebant hi clavi. quia tamen terebra tore bruta er nitoramina, in quae erant immittendi, crassorses sesquidigito ipsos e ise non oportuit. aut circiter, nam ultra hu ne modum terebra non habet eXplicationem, auctore Vitruvio 1. X. c. 22. Ait: διά κλιααμ- πυκνων γη καταβamc /ιγετ' Per holus p rires, vel per multorum era uuinicat . Nam ηλ αξ utrumque significat, gradum et seu l as.
Illud commodita toni descendendi indicat: hoc intervallum magnum, quod ab una contabulatione suit ad aliam Ait --υτα- - συγκε νον
S at uoton. l. I. C. ψ9. . ubi de muli Vo opere notamus. Εit voro arguinantum principis literarum amantis, quiaque, ut ait I'indarus xγωζε ι μου ΠκD εν rae, quod obitor hic observatur de Hi frone, qui to Gllatis suae hu-Jus navi S pavimenti S universJm Iliadis argumentum curavera L OXprimendum. Sie rex Franciscus, pater illo et Maecenas literarum ae literatorum, in cujusdam praelongae ambulationis, quae in regio visitur palatio Fontis-Εblaudi, pariotibus universum Odysseae argumentum solertis pictoris penicillo spectandum exhibnit. Lege autem 1LC: εν οις κατ υ μένος - ὀ περὶ τὴjν 'Iλιάδα r η ζ σκευ*ῖ καγ ταις οροφλαῖς κου p. 6 et
παντο θαυμασίως ησαν πεμβαλοντες ταῖς Iυτεα η D Jδα -. Lege δια κερααίδων αο - λυβ ιγων, sublato Hoc vult. institutos mitra omnis generis hortos in ambulationibus illis: ex quibus horti manantes plantae per laminuitum plumbearum commissuras navem rotam circumdabant. κῆποι sunt herbarum horth nsium inititutae areolae in congesta terra sun 'r navis tegmen: vel erant iis similes, quos Adonidis horto Vocanx, in quinus alliosae plantae educantur intra: bρητους testas: cubusmodi et illa dolia orans rei, t
474쪽
I. CASAU BONI ANIMADV. IN ATHEN.
paulo post πλωθοι-Jllae ipsue sunt, de quibus
Perspicuitas prima virtus orationis. Attegiae et tri
ματα. Toxicae. παρατρηματα, παραζτημα τα e παραζυμυατα. Italia πολυόενθρος. Alia non pauca. v αφηνειαν orationis primam ac praecipuam virtutem esse, scitum est sapientimi morum hominum. Vellom hujus venisset iii mentem crudito interpreti, qui ista verba, στι Ζου σκηναι κιττου λευκου καὶ αμπελων, ita vertit, prueterea ex alba hedera et vitibus alte lae et trichilae. Nimis hoc quidem ambitiose. Esto, alterias dici pro σκηνας, quia poeta satyricus ea voce est usus, et quia Rufinus, auctor nimis saepe ineptus atque imperitus, σκροοποιε σθω, Josephi verbum, transtulit attegias componi. Bnrbaram tamen vocem, Poenorum est verbum, quod etiam
exstat in Dionysii perleges Latina) Latinae praelatam ede, quis non miretur 7 quiS non indignetur γ Deinde sit
attegitie et tricbilae sunt idem, cur posuit utrumque J Postremo cur notum et tritum usu vocabulum Graecolum duobus obscuris mutavit 7 Quod sequitur, Zὸκα
των τοίχων Εκατέρωθεν τροποι προεωσμένοι, planius scriptum est in epitome τοποι προεωσμ. Sed hanc lectionem confutat sequens locus, ubi eadem vox iterum posita. De illo mox viderimus. Hic vero τροπον. tignum signifi- Care, non male conjicit Dalecampius, vir eruditissimus. Videtur, si mendo caret codex, artis fabrilis aut lignariae Proprium esse vocabulum, ut alia multa omnium artium: quae hodie obscura esse doctissimis, amisis ejus argumenti libris, mirum non est Veteres magistri hac in parte quanta negligentia usi fuerint, omnes sciunt Praeter vulgo notam et pueris hujus dictionis significationem
accipitur sed cum alio accentu in libris melioribus in
475쪽
re nautica pro tortis Ioris, ut et Servius explicat in Ho- mori veriti: I ντυναν δ' ἶρε ταα τροποῖς ἐν δεραατινο 's. Scholiastes Aristophanis: μ εγαλοι ταῖc τριηρεσιν οὐθαλμιοὶ
βεσ3M τα σαυβωαατα. Hanc signi licationem non praetermiserunt grammatici: do ea multa I 0sychius. Addi
Euitat hius logit εντο c. Quid sint allantes ct telamones in architectura, habes apud Vitruv. l. I l. c. 1 . Sed adseri bonita sunt JSustathii verba, quibus hunc locum expo
sustinendi nempe significatio no) dicii iunt apud deipuον
Ibi iam ατλαντεc , cum Ait: nu Dem n whihant tib interiore purio uitantes fenorum cribitorum. Nisi tumen signa potius iunt animalis Muro, hoc em floruae pro columnis posito e Hura Pulantis. De turribus istius navis refert auctor: του rων ZE εκας παρεJεθεντο κερα αι ἐυο , ἐφ' csν κατεσκευα-ςο φατνωαατα, δἰ ων ηφίεντο λοοι προς τὼς υποπλέοv- τας των πολεμιων. Nolim κεραίαν hic antennam latine dicere, sed lignum eminens vel projectum. Duo fuere parietibus turrium infixa tignorum capita, super quibuS --1tructa erant τα φατνωματα, quo nomine intelligitur hic paries aut lorica crebris distincta toxicis. Appello τοξικας cum Symmacho et Graecis juris consultis senostras longas et angustas, ad emittenda potius tela quam ad lucem admittendam factas. Hebraei, ut videtur, V Π 'Bpt fenestriis prospectus cisnsus, nempo ab e X-teriore parte, LReg. c. 6. q. Frequentiam Oarum senestrarum in illo pariete declarat appellatio φατνωματος, quod verbum opus signiscat ad praesepis sormam fabricatum: cujusmodi speciem exilibent lacunata domorum tecta. Caeterum κεραίαις istis similes illae luerunt . quarum m X fit mentio, etsi longe alio in loco sitae. Non longe sequitur: . τεῖχος, ἀπαλεε in ἔχον κω καταςρωαατα ὀιἀνεωο επι κιλώβαντων κατεσκευαςο. Illud dia νεους interpretor secundum navis longitudinem. Sed mirum sententiam haec verba continent. Quis enim Credat, murum,
de quo loquitur, sulcris tripedibus fuisse impositum 7 Cur non potius tabulato navis est superstructus 7 An hoc eas ne factum. ut transferri mandana simul it hic muruq
476쪽
43ψ I. CASAU BONI ΑΝΙΜ ADV. IN ATHEN. possent, in quamcumqtie partem opus esset, manente interea nave immota' Nam cum loco moverentur Catapultae et ballistae, ipsarum quoque propugnaculum . quod Erutis iud τε cri:, transferri oportebat. Probabilius vide batur nΟ-bis . non loricam, quae defendebat tormenta, sed machinam, quae saxa et hastas jaculabatur, fui illis collocatam supercillibantibus. Quare ita lectionem concinnabamus: τεῖ
P.364. εο ' ἄν ἐπι κιλHβαντων MΘοβολος ἐφειςηκει. HOC est: murus cum propuluesculis Hemque tabnlata in nabifuerunt exstructa e quibus impositu errat crat uvisu tripe more fulcris fustentata. Deinde verte ista, τριταλαντον λίθον απαυτου σφι εἶ ,. saxum emiti ens poudo I . Nam ταλαντα singula Vitruvio pendere sciunt docti pondo I 2O. Non intelligo. quae proxime sequuntur verba: μετα δε ταυτα
χαλκων κρεα αιιενα. Et si placuit diu Dale campii interpretatio, cum apud Vitruvium in descriptione harum machinarum περiτροητον legerem, et alia quaedam , unde vir dOctus suam interpretation om hausit, qui παρατργματα Vertit foramina. et τροπμς trabes. Vitruvii verba sunt l. X. c. I 8. , ubi de ballistis et catapultis loquitur: Sumuntur tigna ampli Juia ui itu iner supra fui utur chelouitie, tu quibus includunttir fuci Lae. Per media antem spatia tuns-νIιμ insecamur et exciduntur formae in quibus excisionibus
includuntur capitula cattipvltraruw. cuneisque mistuc itur, ne in contentionibus movetivit r. En rigvu, en soriam tua, hoc est, τροπι cet παρατρηαιατα, ut illas voces Dalec. accipit.
Sed non est prosecto verum . quicquid veri speciem habet: sicut hic accidit. Nam falsam csse docti viri interpretationem. dubium mihi nullum est. Obsecro, ii τροποι sunt trabes aut tigna, qua is dicemus esse hoo loquendi
genus, παρατρηματα ἐκ τροπων συγκεια ενα, foramina ex
tristibus composta ' Non ex tignis soramina componuntur, sed in tignis aut trabibus vel terebra vel aliquo alio infir mento fiunt. Praeterea cum superiori de petraria machina sermoni subjiciat auctor haec verba. ιιετα δε ταυτα, errant
omnino, qui adhuc in istis de illius machinae partibus tractari putant. Censemus, loqui auctorem de pluteis,
quibus tegebatur murus ille modo memoratus. Quamobrem non παρατρηαατα scribi debet, sed παραρτήματα, aut παραρρυαατα. Utro modo legas, nec a vulgata scriptura sim ge abieris, et rΡm, quam diximus intelligi, apte expresseris. Posterior tamen dictio apud historicos
477쪽
in frequentiore usu: quos enim Latini pluteos dicunt, illi
παραφρύιιατα sive παραρυ ματα a sine: Opponuntur enim ad tuitionem: aut a materia δεδ sic. Quoniam vero plutei isti rei, quam defendebant, praepondebuntur, eleganter et παραρτή αατα VOCari potuerunt. αρτηαα Cit Onan P. quod suspenditur: παραρτημα, quod suspenditur ant0 aliud, et id objectu sui tutatur. Loqui Moschionem de re pendente, evincunt manifesto i sta sequentia, dux αλυσείων χαλκίον κρεμα κενα. Porro pluteos ex alia re alii conficiebant: istos ait auctor τροπων παχέων suis te συγκειμενους. Noli dubitare, τροπους hic esse rudentes et nauticos funes, quam hujus vocis significationem supra probavimus. Ex rud0ntibus confiubant storeae, qua S maehinis praependebant. Cast sar de bello Gall. . II.: Storeas ex funibus anchorariis tres tu longitudinem parietum turris, latas . pedes fecerunt, easque ex tribus partibus, quae ad hostes vergebant, eminentibus trabibus circum turrem praependentes 1 clien Dertini: q&od uiarem p. 36s. genus tegumenti aliis loci; erant experti nudo telo neque tormento trajici phse. Habemus in his verbis, quidquid ad interpretationem nostri auctoris jure desideres. τροποι sunt funes anchorarii, παραρτήματα storeae pro UeV- dentes. Conlideranda nobis sani et quae de malis nobilissimae hujus navis narrat Moschion: nam et in iis sunt,
ευρέθησα δυσχερῶς ἐ' ο πο οτος ευρέΘη ἐν τοῖς cρεσι τῆς Βρεττανιας. Plane Dalec. aflentior de priore membrorquod ille mancum una dietione judicavit, legitque ευρ, Θησαν ευχερ aec. Possumus et sic scribere, ευρέ,ησαν αυτοῦ, vsel ἐν Σικελία. At Britanniae nomen in posteriore membro satin' ex fide γ Mihi non vid titur, qui sciam, insulam illam iis temporibus Graecis Latinisque hominibus parum
fuisse notam, navigationem vero in Oceano Oppido paucis adhuc tentatam. Legendum censeo τοῖς ορεσι τῆς Βρεττίας, in montibus frutiorum. Lam partem Italiae sic Graeci nominant. Italiam vero nullo nomine aeque Celebrant antiqui Graeci, ac propter materiae copiam. α-
φθονα ξυλα εχειν, inquit Thucydides: πολυθενδρον appellat Archestratus poeta: ευξυλον Appianus: neque silet Thoophrastus Histor. l. V. Cassi d. l. V. ep. I 6.: Cum uo-yrum igitur animum frequeus cura pulsaret, naves Itali Hunon habere, tibi rantia Iunorum copia fusifragatur, ut nitir quoque provinciis expetitu transmittat. Brutiam svlvam Strabo aliique geographi describunt. Atque huic tam Operosae navi inditum nomen ab optimo principe Bracu-
478쪽
456 I. CAsAUBONI ANIMADV. IN ATHEN.siae. Ita enim narrat: ονοκοι δ' λὶν τν ira Συρακου τία. Procliis in Euclidem nominat τοῦ υ τρι ρμενον. Nother paulo post Συρακουσιαν γῆ 'Aλείοινὰ da . Uuasi Alexandri te nomen mutaverit. Cur autem Hieron induxerit in animum, tan um opus Ptolemaeo donare, ejus rei caussam ita aperit Moschio: ὀ ὁ Ιερί- ἐπεὶ παντας τους λιαένοις ἡκουε
λε ιχίω του βασολεῖ Αλες χυδρειαν. Ulbi aio scribendum, vel invitis omnibus codicibus, τους μῶν, ως κ δυνατοί. Quam γραφὴν invenio nunc in excerptis Hoes chelianis, melioris saepe fidei, quam omnes membranae. Uerto N-
dum enim: Cum intelDxerit Hieron, omnium Sicitiae portuum uli=s nabem hanc capere non posse, altos etiam pericuis esse obnoxios, constituit dono mittendum illam esse Alexanis i mr ad Ptolemaeum rerem. Proclus tamen Hieronem de industria navem secisse auctor est, ut ad Ptolemaeum/ mitteret. CAPUΥ DUODECIΜUΜ-
Justratur Archimeli epigramma de naete Syracusana. Archimeli epigramma recitat Masurius, scriptum in laudem navis Syracusanae live τριαραευου. Non eit illud quidem magnis obscuratum diffficultatibus: quaedam tamen 366 habet nobis animadvortenda. Quintum distichum est hujuS modi: As ρων γαρ ψαυει καρχησια, καὶ τριελίκτους Θα - ρακας μεγαλων ευτὰς εχ ει νεφέων. Mirifice extollit poeta navis hujus magnitudinem et altitudinem. Ait, tantum illius esse επαναςη ra, ut carchesiis suis, id eli, summis malis, coelum tangat, ipsum autem corpus Et το κυτος intra nubes condat. Amplitudinem navis declarat hac periphrasi, τριελίκτους θωρακχρ. Intelligit autem triplicem contignationem, propter quam vocata est navis haec a Moschio ne τρι ταροδοc. Lege illius verba. Archimelus, ut diximus . huc periphrasi ipsum navis corpus intelligit: quod quidem ait condi δετος νεφέων. intra nubes. Et Θmbranae omnes. et epito me. et, quod Caput est . sententia ipsa, tuentur hanc loctionem adversus viri incomparabilis ingeniosam emendationem υ εαν. Antipater do
479쪽
Lin. V. CAP. XII. templo Dianae Cphesinae: - ἐσεῖθου 'Apr μιδος νεφέων
eum funibus, quibus olim Xerxes Hellespontum jun Ajt. Respi ciebot poeta Herodoti hunc locum in fabrica illius
navis declarari inscriptione, quae fuit sculpta in ipsius e pontide. Deinde illam inscriptionem versibus suis complectitur. Ea autem fuit hujusmodi: 1 PLLΝ iEP Ἀ-
CI I HI ON In AUION, Supplendum est verbum, quod
in inscriptionibus sere Omittebant. Id autem eii κατεσκευασατο. Elegantissime vero Archimelus hanc epigraphen versibus iis expressiit, quos modo adscripsimus. In eorum primo ἐπωμί α vocat maxime eminentem et conspicuam in prora aut puppi partem, ubi elogium hoc erat insculptum. Omnes libri tuentur hunc lectionem: alioquin lcriberem ἔπιυτίδού. Prorae extrema utrimque prominentia vocabant επωτίδας. Fuit moris, modo in prora, modo in puppi, et navis et tutelae nomina, ac quicquid vellent aliud, inscribere. In quarto versu mendum ingens deprehendimus, cujus mirum necdum suboluisio tot viris doctis, qui hoc epigrZmma attigerunt. Legendum
autem δωροφορον, quod nulla ratione tolerari potest. Significat poeta, structam hanc navim ab Hierone, ut frumentum Graecis Insulanis aliisque asportaret ac gratis du
480쪽
438 I. CASAUnONI ANIΜADV. IN ATHEN. videret. Hoc ille vocat ὀωροφορεῖν καρπου πίονα. Mupoetae frugeS vocant, vel ευ θονα καρπογ, ut l. II. dicebamus. Nullum dubium est, voluisse Hieronem famam ianc de se per Graeciam spargi, ideoque hanc navom ap- polia ae in elogio. quod insculptum sit, σιτηγον πλοῖογ. Quare etiam Moschio paulo ante iic vocavit: 'Iέρων ὀ Συ
σομα. Cum haec dudum scripsissem, inspecta epitomis Hoescheliana accuratius, inveni hanc lectionem, καρπῶν πίονα δωροφόρον. Laudo et probo: sic tamen, ut emundationis superioris nos non poeniteat. In istis, Σικελιας σκαπτοῦχος , ο Δωρικος, male accipiunt nomen Δωρικος.
Poeta ita expressiit verba inscriptionis, BACIALI C CT-PAKOCLΩΝ. Quis nescit, Syracusanos Dores fuisse δ
nio, qui et Aristio. ἐπὶ τῶ τρὶβωνος πορφυρα.
εκ ρGσΘωτῆς οἰκίας ἐζιένα. IIαρελιαον ς ἔκιον ἐγω την Ἀντιγονου ἱεραν τριηρη, ν ἐνίκησε τὼς ΙΠτολεααίου ςρατηγὼς περὶ Αευκωλλαν τῆς Κωας. Haec jam ex sua persona loquitur Masurius. δεευ- κωλαν uno λ melius MSS. Iidem const9nter retinent της Κωας. Quia tamen apud geographos et historicos altum de hoc promontorio silentium, non est rejicienda conjectura Dale campii, τile Κιλικίας. Plinio enim Leucolla Pamphyliae et promontorium est et oppidum: Pamphylia autem vicina Ciliciae. Aut scribe τῆς Κυπρου sive Κυ-
πρίας ex Strab. Deinde scribo: επειτα θε και τω 'Aπολ- λωνι αὐτῆν ανεθηκεν. τοσαυτ ουν καὶ περὶ του ταν νεων καταλόγου, ἀκ απο Βοιωτων αρξαμενοι, κατελέεαμεν. Paene