장음표시 사용
131쪽
IN EPIS TOLAM AD N I UM. c. m. 15 r
eentea. άνωφελεῖς Λιτοτης. Non es: m solum inutiles
erant, sed et noxiae. Sirae. XXX. 23. de tristitia : κκ ἐς ν ἐν αυτν ωφέλεια. Seneca Epist. .38. Disputationes istae utinam tantum non ProdeSSerit, nocent. IO. Aίρετικον -- παραιτου Aίρετικος ανθρω- τοe est qui opiniones eligit atque defendit, religionieliristianae contrarias. Tales haeretici . crisiit illa aetate inter legis Mosaicae defensorca, qui summam religionis vitiabant, et Iudaismum pro Christianismo lubili tuebant. 'A ι ρ ε tr a ae ς vox per se media est. Ubi in malam partem lumitur, sis gni ucat idem quod σχισμα, sed restringitur ad ea uitii dia , quae fiunt sx Upinionum diversitate. M ετ α μιαν καὶ ὀ ευτέραν ν ου Θεσ Ιαν, quum ite-ium iterumque frustra eum admonueris. Non enim pra ei se ad. se irael repetitam admonitionem restringitur haeephrasis. Παραιτ i. e. abrumpe cum eo familiariorem
1 I. 'Dδώς, οτι ἔμυαπτα - αυνοκατακριτος) --telliges enim, talem totum Fe immuta e , et peccare fila, ut se ipae condemnge. 'Κατρέ φεσθαι, euerti, totum te immutare. 'δευτο κατα κρ ιτος, qui se ipse per factum auum condemnat- Hoc faciebant illi haeretici. Quum enini contraria religioni cliristianae docerent, se ipsos condemnabant, Prositentes , se non esse ain. plius Chri itianos. 12. 'Αρτεμας quis fuerit ignotum est ; nam nuspiam nomen eius nili hoc loco in N. T. legimus. Tychicum ex Asia oriundum fuisse, discimus ex Aei. XX. 4. I copolis
erat urbs in Epiro sita, iiii im Augustus in memoriam victoriae de Antonio reportatae condiderat.1 a Ir.
132쪽
I 3. Ζηνόοῦν τον νομικον - λείπη γ Νομοιος h. l. est vel is, qui antea fuit legis peritus, quales erant Pharisaei, vel o νόμους iuriSperitus. Ius Romanum etiam Graeci didicere, ut Callistratuε, Menander, Arcadius. Προπέμπ ειν hic non est , quod nonnunquam, comitari vel deducere, sed ad iter in1truere. curando nempe, ne quid viae conficiendae necessarium dest. Σπουδαιως, εeduIO , eriixe. Ante I ν α μηδέναυτοῖς λείπν supplendum est βλέπων, προ ν ων, aut quid simile. Curans, ne quid ipsis dest, net,pe quod M iter sit necessarium. I 3. Μανθανέτωσαν - ακαρποι 'Hμέτεροι, hic sunt, qui Gal. VI, io. oiaεῖοι τῆς πχεως. Sic η μετέρους de Stoicis loquens, Arrianus II, I a. in Epictetum dixit , ut Seneca de iisdem, ΠοεtrOS. Epist. s. de Ira II. 19. et alibi. Καλων ἔργων προις ασθαι, nunc est: honesto otio aut opscio fungi, non malis artibus victum quaerere; sequitur enim: Εις σας αν αγκαιας χρείας, ad nsceεεaria Uitae praeresidia paranda, vel potius ad sublevandam aliorum inopiam. Iνα-Iσινα καρποι, Ne inutileS reperiantur, ne fides eorum careat bonorum operum fructibus.
133쪽
hilemon videtur habitasse Colossis, functus ibi munere Diaconi, v. 22. vel ut alii volunt Episcopi. On im certe, tervus Philemonis, fuit Colossensis , ut patet ex Col. IV. 9. Ilic Onesimus a Domino suo Philemone, Profugus, Romam venerat, ubi Paulus eum ad fidem Evangelii perduxit, remisitque Hero suo, cum hac Epistola, quae eodem tempore , quti Epistolae ad Colostenses et Ephesios, scripta esse videtur. Col. IV, 9. Vid. Michaelis Introduci. 18o. I 8 i. Ceterum fiamiliaris est haec epistola, nec argumentum eius cum religione eiusque doctrina est coniunctum, utilis tamen, et lectu dignissima, ex qua discimus mitissimo ingenio fuisse Paulum. IlIustravit hanc epistolam Clar. M. Lebrecht Chriscian Gotalo hSchmiditas, et ut exemplum humanitatis Paulinae pro posuit in libello 3786. 8 edito. Interpretationem hi εtorico - grammaticam huius Epitholi exhibet etiam Pro gramma Halense, quo Solemnitas in memoriam Natalis Iesu Christi ceIebranda a. I 8oa. indicra est. I. Δέσμιος Pinctu1 ob Christum Ie- um,, eiusque doctrinam. Genitivus hie caussam fgnificat
134쪽
ut insta v. 9. et aliis multis locis. συνεργω ηuων Λdiutori nobis in religionis negotiis. Sic nominari potuit Plii lemon, si fuit Diaconus, et hoc eo magis. quia in domo eius conventus agere solebant Christiani, cOm. 2.2. Koci 'Aπφία --b Appia nomen est Romanum. Fuit haec Appia sine dubio Plii Iemonis uxor, ut Chrysostonuis et Theodoretus Volunt, Archippus autem eiusdem filius. Ex collatione Epistolae ad Cob Isenses e. IV, 17. constat, hunc Archippum Ossicio quodam ecclesiastico fune tum esse ; dubitatur utrum Cologgis, an Laodiceae. cuius do et Oribus annumeratur in Constitutioni bus Apostolicis. Lib. Vll. 46. J Videtur certe cui auctor Programmatis supra laudati suspicatur, γ per ali ii oditempus post ei tori ecclesiae luam dicasse operam; nam quae Coloss. IV. inde a v. 35. iubiiciuntur mandata, Laodicenses spectant Christianos. Tω συς ρατιωτHμ ω ν , Socio et adiutori nostro in religione Promovenda. Α militia laeulari Apostolus lianc locutionem sumsit. Ita Marcus Imperator apud Herodianum, filium Commodum συυα σιωτην vocat. Καὶ τῆ κατ' οἶκόν σ κ ἐκκλη σ ι α , coetui, qui in aedibuS tuiS conuenire εolet. Quum enim Christiani nondum haberent templa , in aedibus privatis ad cultum divinum convenire solebant. q. 'Ευχαρις:ῖ - προσευχιῶν μου Est hic traiectio ,
135쪽
s. Ἀκίων - αγίους ) Audienε , quam sincerus sit amor tuus erga omnes Chriatianos, et quam firmα'fdoc tua in Dominum Iesum. Προς ro W κυ ριον 'Iησοῦν refertur ad τὴν fidem, sicut, ais παντας τῖο άVise ad dilectionem, benevolentiam erga alios, τηνἀγάπ ηκ , quae duo persectum Christianum emciunt. Similia Synchyseos exempla passim Occurrunt, e. g. Matth. XX, M. Act. XX, 2I. 6. 'Οτως - 'Iησοῦν Ante ἔπως Videtur προ- σaυ χό μ ενος aut quid simile intelligendum. Oρtans, uefdes quam n lacum habes communem, magiS magisque de manifestet per opera bona. tuque cognoεcaS magnitudinem benesciorum, quae debemus Christ . 'H κο ινωνια τῆς πίσεως σου, fdOS, quam
nobiscum habes. communem, ut sit Pro ai πίτις κοινωνίας et κοινωνία pro adiectivo. 'κινε ργη ς γένηται hic dieitur eodem sensu , quo πίτιο ει αγάπην ἐνερ γουμένη, Gai. U, 6. 'Εν ἐπιγνω σει, una cum cognitione , sicut a hebr. saepe denotat cum. Pro ἐνυμῖν legendum est 4 3 ut habent plurimi et optimi codices, Versiones nonnullae, Chrysost. Theodoret. Oecum. Ambrosias . PelagiuL Πῶν ἀγαθόν το εω ξμῖν
omne bonum nostrum, Omnio felicitaε HOatra, qua nunc Ci ristiani fiuimur, et olim fruemur. Εἰς χρις ον, videtur hic positum pro ἐν χριςε , vel ut alii volunt, ad honorem Chriati Auctor Programmatia supra laudati hoc comma cum antecedentibus iungit, ut ιπως sit, quost, ut ἐνεργῆς γένητ . ex ercit S , esicax Nit κοινωνία τῆς πAεως Ieligionis, in curus societatem venilii, studiu in
ιις i. e. in Ietu Christi cultores Phili p. lU, io J
136쪽
quo mirifice et ornabatur et promovebatur Christi doctrina. Iam is a studia prodibant in Philemone ex ἐπιγνωσει παντος τοῦ ἐνέμιν, i. e. ἐις περισσέυοντος. Nam quo magis intelligebat et agnoscebat. quanta in seipsum: ex christiana i religione redundaverint hona , tanto promtior erat ad referendam Christi discipulis eratiam. Sen- Him ita ex iniit auctor : So dasS dein Christent hum . je mehr du a cibat die Menge des Giatori. erkennenlernSt, das inir Iesu Nerdanhen , Sich auch immerthis tigis gegen actine Beheririer zelgi. 7. Xαραν γάρ - δια σοῦ Gaudium enim perci .PiO magnum et 1 olatium, quoniam 4 cilicet pectora Chriatiun oriιm pauperum et miserorum Per te, Carisbime, recreata dunt. eo quod alii habent, χαριν esse legendum, consensus optimorum Codicum, versionum ac Patrum doeet. Τα σπλάγχνα τωνάγIων Γναπ ένα υ τα ι δια σοῦ , multorum pauperum Chri4tianorum animos recrea4ti , dum ex opibus tuis eorum necessitatibus tempestive subvenires. Σπλα α hic pro animo. Διασοῦ, per tuam liberalitatem, vel etiam δια τἐν-ύφιλοξενίαν. 8. Διο πολλῆν - ανῆκον 3 Quapropter, quum tanquam Apostolus pote4tatem haberem Praecipiendi tibi, quid tui sit vicit. 'Eν χρις ε . tan tuam Christi Apostolus. ΠαήρησIae hie est, quam in aliis Iocis ἐε σίαν
Vocat. To ανῆκον, quoa convenit, decet Christianum.. 9. Διὰ - παρακαλῶ θ Tamen magis hortor amoris
cauSSa, per argumenta ab amore ducta. Non auctoritate
te ini, sed precibus fraternis ago. τοιῆτος - χριςἔ γQuum talis εim, ut tibi imperare possim, magia tamen
137쪽
horior; tanquam Senex, inquam, imo etiam Dinctus propter Chriati religionem; certus nimirum, preces meas apud te non sore irritas. Πρες βυ της , iam et pro vecta aetate, cui multa concedunt etiam ignoti. Νυν δὲ δέσμιος τοῦ χ που, V. I. Magnum Apostoli precibus pondus isto nomine accedit. Nun a Vero cona. seq. rem ipsam a Philemone petendam declarat. Io. Παρακαλῶ - δεσμοῖς μου Παρακαλω eta, Rogo abs te. Servi si quid deliquissent, precatorem sibi Parare lolebant, ut notat ad Terentium Donatus. Fidium auiam nominat Onesimum, quia eum Romae fecerat Christianum , idque more Iudaicorum doctorum , qui discipulos suos appellare solebant fIiOS. Cf. r Cor. IV, 35. 2Tim. I, I. Alibi solet addere ἐν πιςει, I Tim. I, 2. Maseulinum ον post τέκνον non tam ad uocim antecedentem, quam ad sensum refertur. Similia exempla apud Scriptores bene graecos reperit intur. In nomine Onesimi casus quartus respicit εν ἐγέννησα. Ich lege eine Hir-
II. Τόν ποτa - χρη v Aχρητον, i. e. noxium. Onesimus enim non inutilis modo Philemoni fuerar, sed et damnum dederat. Criminis natura non claris verbis indicatur; sed in sequentibus, praesertim v. 18.sgnificatio quaedam furti commissi latere videtur. HEIN- Ricris II sententia, Onesimum a Philemone ad Paulum Romae Captivum mi isum ad negotia quaedam ecclesiastica curanda, a Paulo vero iusto longius detentum, denique domni vel inclementiam vel acerbitatem timentem , li-
138쪽
teris ab Apostolo commendatitiis instructu na esse , a reli. quo argumento plane aliena est. Sic enim Paulus , ut alia taceam, culpam a servo remotam in se transferre debui sisset. ν ycrutilem. Quia Paulo utilis erat. erat et philemoni. Λmicorum enim omnia communia.
I 2. ον αν ἔπεμ, να - προσλαβοῦ γ 'A νέπεμ. ρα, nempe eum hac Epistola. Τα ἐμα σπλάγχνα, i. e. tanquam mihi carum in primiε , s. tanquam me ipsum. Sic Esther. VII. 3. ad. Ahasverum: Dona mihi ianimam
meam , i. e. Populares meos , quos ut animam diligo.
Προσλ αβῆ , benigne in domum recipe. i 3. ou ἐγὼ - τοῦ ἐυαγγελίου) Indicativus ἐβ κλο μην
hic est pro Subiunctivo, more Graeco. Voluiasem eum mecum retinere, nempe nisi obstitissent rationes aliae, quas statim affert. Ivα υπὲρ σῶ διακονῆ ut mihi praestaret, quae tu, si hic esses, omnia mihi esses praestiturus' 'Κν τοῖο δεσμοῖο g ἐυαγγελίου, in his vincuIig, in qua proρter religionem coniectus Sum. I . Xωρὶς - ποιῆσω Nolui eum, etsi Evangelii caussa, captivo mihi ministratur lina detinere, sine consensu tuo. Γνωμν h. l. est Ustunt MS. igitur χωρις γνωμης, contra υoluntatem tuam, te in υito. μμη - ἐκAtον extortum esεet tuum benoicium, sed υoluntarium. Si Paulus eum retinuisset, non tam apparuisset voluntas Philem inis, quam si eum ad se missum ipse ad Paulum remitteret. Το ἀγαθόν σου, se. ἔργον, benescium tuum. I s. γαρ --Fortasse enim propterea SeparatuS cIt a te ad bre De temρus, ut ille tecum
139쪽
IN EPISTOLAM AD PHILEMON. a 30
sit olim in aeternum, i. e. ut tecum felicitate in aeternum fritatur. Quasi dicat: Eorte id Dei consilium fuit, quum eum sugere Ppmai sit. I e. fugit. Lenitate verbi mitigat id, quod in re eth asperum. Προσώραν, ad modi eum temporis. Iνα αἰωνιον ἀυτον ἀπάχνς, ut a me correctus tuus sit in aeternum. 'Aιωνι os possumus etiam Vertere: Semper, perpetuo: ut sensus sit: ut eum retineas perpetuo, servum honum, tibique utilem; quae sententia praeserenda esse videtur.
Ripple: tantum, quod sequentia ostendunt. 'Υ πὲρ δοῦ--λον, qui tibi si multo carior servo. 'Aδελφόν - μἀλ- λον σοι, qui cari fratris loco habeatur, nempe a Christianis omnibus,) maxime a me, et magis adhuc a te. Καὶ ἐν σαρκὶ, καὶ ἐν κυρίω, quam Proseleri externam conditionem, tum religioniS caussa. Qui
servum amat, quia in sua domo est, is eum amat ἐν σαρ- , κὶ, nam σαρε omnes res externas, statum externum indicat. 'Εν κουρίω, Propter dominum, quia eundem nobiscum dominum colit, quippe Christianus iactus. i . Εἰ ἔν --ἐμέ 'Ερ ἐμὲ ἔχεις κοινωνου, si me habeS Pio iamico, ac Proinde rerum tuarum, participe. Παρ αλαβ ἔ ἀυτον, non modo poenam, quam tiro iure exigere poteras : ei condona, sed et benigne eum excipe. In domum, in animum recepisti, diis 'xit in te plane simili Plinius Epist. IX, 24. Ω ς ἐμὲ, nam amicus. Paulo quum ellat onesimus, quod ipsi praestabatur, Paulo ipsi praeitari videbatur. i 8. Εἰ δε - ἐλόγεο Quae Paulus huc us lue scripserat plena erant humanitatis reliqua plenissina sunt ur-
140쪽
hanitatis. 'Ει νι ηδIκ σε σε, at quid fugiens ab-σtulit, quod solent servi Deitivi. m aut si ex rationibus tuis reliquator erat. Nomen generis prospecie. T gru ἐμοὶ ἐλλογει, id meis rationibus imputa ; mihi expenaum feras, Cicero XU, sto. ad Atticum dixit. Haec non ad vivum resecanda, eleganter potius et facere dicta esse, quum mutua inter Paulum et Philamonem ossicia, tum sequentia satis declarant.
ut certus sis, habes hie manum meam. Poteris me, ubi voles, convenire ex chirographo. 'Εγω ἀποτίσω. formula in se debitum recipientis. In Glossario : αποτίω, Pendo, reεarcis. Dubitari potest, seripserit ne Apostolus totam hanc epistolam manu propria. an hanc tantum eius particulam, literis sorte, , HIERONYΜus conlieiebat, maiusculis, quod omnino augeret facetam orationis urbanitatem, quam nemo non agnoscat in eleganti, quae sequitur Practeritione: Iνα ιαν - προσοφώλεις b Ira tibi dicam, quod te ipsum mihi debeast . Salutem tuism mihi debes. Ita dicit Paulus, quia Philemonem in religione in- stituerat. Simplicius in cap. 37. Epicteti, de salutarium rerum praeceptoribus: Τροφειχ κτοι ἐπιμελητα ί τη, σωματ ἐμων , ἀκ ημόυν άντων εἰσι. 2Ο. Ναὶ - ἐγω σου αναιμην ἐν κυρ υ Sane, cariS-εime, fac. ut hunc fructum percipitim ex te, ut homine. chriεtiano. 'Oναμην, contracte Pro ονησάιμην , ab ο νηπι , PTOSum, unde ον μή τινος, fructum capio ex aliquo. Usurpatur inprimis de parentibus, fructum disciplinae e liberis percipieatibus, quod Κyphius et Wet- stentus exemplis ad h. l. probarunt. Voce οναδειην Pau- tu