장음표시 사용
141쪽
Ius fortassis alludere voluit ad Onsalmi nomen. nam pa- tonomasiae usus non abhorret a stilo Pauli. o. ἀνάπαυσον - ἐν i. e. Christuin fac me tranquillum hac de re, vel : benigne et amanter Onesimum filium meum εuSciste. et mentem meam , metuentem, risquid acerbius in eum coriSulaε, tranquillam redde; proprie ad quietem redige Ui4cera mea. I Cor. XVI, I s. et a Cor. Ull, I 3. το πνευμα ἀναπαυειν. 21. - ἔγραψα σοι θ Fretuε tua obedienistia haec tibi acrissi. Fiduciam mihi fecit cognita illa tua, quam Evangelio Praestas, obedientia. εἰδως - ποι - σειο 9 Pro certo habeo, plu, te facturum , quam ego audeam poscere. Haec Verba ad libertatem servo reduci con cedendam alludere non absimile est vero. αα. - Hovitium. Suidas εενίαν, καταγω- ωον, καταλυμα, ἐλπίζω - υμ, SPcro, fore, ux ad precea vestraa Deus me, adventum ad vos meum vo-hia concedat. Spero, me liberatum iri ex vinculis meis.
a3. st . Istae salutationeε persimiles sunt iis, quas in extrema ad Cololsenaes epistola legimus. Conferri possunt, quae STORRI Us ad illustrandam epistolam ad Colose senses collegit.
as. 'Aμiu Est vox , quam eccletia respondebat. lectis Epistolis; ideo omnibus Pauli epistolis adscribi
142쪽
auetore huius Epistolae et Ueteres et Recentiores disputarunt. Clemeria Alexandrinus Pauli Apostoli esse dixit, sed scriptata Hebraeis hebraice, et a Luca graece versam, ut docet nos EurebiuS Hiit. Eccies. L. UI, c. 14. Tertullianus eam adscripsit Barnabae , de Pudicit. c 2O. origines res quidem et sententias, non autem dictionem et 'eompositiosem Pauli esse existimavit. Verba eius legimus apud Eusebium Hist. Eccles L. VI, cap. I5. ὁτι ὀχαρακτηρ-τ ς προς ' 3ραιους ἐπιγεγραμ αεν ο ἐπιτολ ς, ουκ-το ἐν Ἀγω του αἴ-ςoλου, ομα - λογησαντος ἐαυτον ἰδιωτην ἐινα τιν D τε, τουτες. τν φρα, νει, αλ' ἐςιν η ἐπιςολη συνθεσει τνς λεμως 'Εληνικωτέρα etc. Deipde paueis interiactis : ἐγω δε ἀποφαινο- μενος εἰσοιμ αν, Verba sunt OrigeritS, ἐτι τα μεν νο ματα του απο λου ἐςιν, η δε φρασις η νΘεσα α Ο- μνημονευσαντος τινος - οιποςολικα, ῶσπερ σχολ ο - τραφησαντος τα εἰρ μενα υπο του διδασκαλ . a I su ἐκκλησι α ἐχει ταυτην την επις ολην ως ΓΙαυλου. ἀυτη ἐυδοκιμοτω καὶ ἐπι τουτω. ἡ γαρ εἰκη οἱ ἀρχαιοι ανδρες ιος Παυλου κυrην π α ραδεδωκα -
143쪽
Λυκαο ὀ γρα νας πο ἐυαγγελιον - ταο πραeεις. Ut detur ieitur OrigeneS magis ob stili divertitatem, quam propter ii istorica argumenta dubitasse. Ips e Eusebius Ilist. Ecel. III, 3. Pauli esse hane Epistolam , non dubitare videtur, sed aliter sentire Romanam Ecclesiam acuit. Τουδε II αυλου , inquit, π ρ οδηλο σαφεις, αἰ δε-
Ἐβραικο, προς τηο Ρωμαιων ἐκκλησιας ιὰς μη Παυλκῶσαν αυτ ν αντιλεγεθαι φησαντες , ὐ δικαιον ἀγνοειν. Ex eodem di inius, saltim Giaecam versionem huius Epistolae ex Hebraico factam a Clemente R ,mano, olim haud paucos existima se , dictionis similitudine inductos , Lib. III, c. 38. Philagirius de Haetesibus c. 89. eomni emoratis variis de Auctore huius Epistolae sententiis, addit: ,, Et quia addiderunt in ea quaedam non bene sentientes,
inde non legitur in Ecclesia , etsi legitur a quibusdam . non tamen in Ecclesia legitur populo, nisi tredecim Epistolae ipsius, et ad Hebraeos interdum. Et in ea, quia rhetoriee seripsit , sermone plaus bili, inde non putant esse ei dem Λpostoli. Et quia et factum Christum dicit in ea, inde non legitur. De poenitentia autem propter Novatianos aeque etc. is Patet ex his, Gb loc i quaedam perperam intellecta abiudicatam esse Paulo ha e Epistolam a nonnullis Veterum. Urgent alii cum Origines discrepantiam stili, quod nempe huius episto ae stilos sit multo cultior et elaboratior eo , quem in Pauli epistolis deprehendimus. Sed haec ratio non valida esse videtur.
144쪽
Potuit enim Paulus successu temporis, post multa itinera, et consuetudinem cum varii generis hominibus, senex aliter scribere, quam iuvenis. Sie epistolae ad Timotheum multo faciliores sunt aIiis epistolis; et tamen nemo negat; eas ab Λpostolo Paulo esse scriptas. Ex Lutheri sententia, probata Clerico, Meumanno, aliisque, AρOllos seripsit Epistolam, quae inseribitur ad Hebraeos. Paulo Apostolo vindicarunt eam prid. Spanhemius, Lardner, Sykeε, Michaelis, Zachariae, STORRIus in libro mox laudando, et permulti alii. Contrλ horum sententiam, inprimis contra argumenta Storrit multa disputavit WkRNER Us CARO Lus LUDOVicus ZIEGLER in libro, cui titulum R-
Quinam fuerint Hebraei, ad quIs scripta sit epistola. de eo variae sunt doctorum hominum sententiae. Nonnulli intelligunt Christianos ex Iudaeis in Asia minori; alii Christianos in Hispania , alii Romanos, alii Palaestinenses, praecipue Hierolblymitanus , alii Christianos et in Palae,stina et in Λsia minori degentes. Christianis Iildaicia in Macedonia inprimisque Thessalonicensibus, hanc epistolam scriptam, eamque omnium epistolarum Paulinarum primam esse evincere studet S. Uen. Io. Aug. ΝOeS5elius in Diss eri. De tempore, quo scripta fuerit epistolα Pauli ad Ebraeos, deque Ebraeis quibus scripserit et . Vid. eius opusc. fascie. I. p. 969. edit. 2. Qui volunt, Iudaeo - christiatu a in Palae4tina intelligendos esse, ii
145쪽
inprimis urgent inscriptionem: ad Hebraeo3. Nam Hebraei, inquiunt, ab Helleniatis semper distingui solent, ita quidem, ut Helleniatae sint Iudaei, qui graeca lingua ute
bantur, in graecis civitatibus Uiuebant, mores etiam .eraeis
eos et instituta sequebantur; Hebraei autem sint Iudaei hebraice loquentes, in Palaestina Viventes , non utentes moribus et institutis graecis. Quoniam igitur ii, quibus haec epist. scripta est, Hebraei voeantur , ergo Iudaeos in Palaestina viventes intestigendos esse censent. Sed lioe argumentum non est satis firmum. Constat enim inter omnes, inscriptionea epistolarum non ab is sis earum auctori-hus additas esse. Λn vero ii, qui addiderunt inscriptionem vim nominis Hubraeorum assacuti suerint, valde du-hium est. Deinde etiam Hebraei magis a religione dicti sunt, quam a gente , ut docuit CARPZOuIus in Proleg menta quae pracsixa sunt eius sacriε exercitationibus in S. Pauli epiStolam ad Hebraeos ex Philone Alexandrino. IIelmit. 175 O. P. IU. R. Ex D. GOTT L. CHRI-sTIANI STORRIi sententia Hebraei, ad quos haec epistori scripta est, sunt Christiani Ex Iudaei in Galatia. Putat nempe, Paulum uia. eodemque tempore epistolam ad G latas, et eam, quae ad Hebraeos dicitur, scripsisse; illam destinatam Christianis ex Paganis, hanc autem Christianis ex Iudaeis. Uid. Patili Bries an die Hebraeer erili uis teri Don D. Gottiob Christian Storr. Tlib. I 789. 8.Εinteitung, S. 9, Argumenta, quibus sentetitiam suam confirmare studuit, examinavit et resutavit ZIEGLER, i c. p. II. R. Uerosimilior est eorum sententia. qui epistolam Omnibus Iudaeis, christiariae ciuitati adscriptis, per Omnes regiones dispersis destinatam fuisse exili imant, ita
tamen, ut certae cuidam ecclesiae, unde in ceteras mi: tu-
146쪽
retur regiones, et quidem Palaestinensi tradita fuerit. Uid. Io. HENRICI HE INRICHs editionem huius epistolae perpetua annotatione illuεtratam. Goetting. I 792. 8. in Prolegom, p. Ia, s. Sed quaestio nεn est magni momenti. modo illud teneatur, fuisse hane epistolam destinatam Christianis , et quidem Christianis , qui antea fuerint Iudaei. Fuerunt nonnulli in ea ot inione, scriptam esse ad Iudaeos, a Christi doctrina adhuc alienos. Falsum hoc este, facile
patebit cuivis legenti c. III, I. 12. 6. I 4. V, Ia. - Ul. 2.I6. X, 32, 33. 34. Ex Iudaeis autem, non ex Paganis fuisse hos Christianos, ex universa ratione, qua Auctor intractando argumento proposito utitur, facile intelligi potest. Nemo enim hanc epistolam intelligere poterit, ni a omnem Iudaicam religionem, nominatim legem riti a emaccurate perspectam habeat. Haec scientia ab ludaeis e.
spectari poterat, non item a Paganit. Quo tempore scripta sit haec epistola , dubium esse
videtur. Ex ipso tamen arguine iito epistolae, vel , si mavis, libelli, satis apparet, stante adhuc templo scriptam esse; nam de sacrificiis et sacerdotibus Iudaicis ita per inspicue et copiose loquitur auctor, quisquis ille suerit, ut ii, quibus talia scripsit, non potuerint haec de Iudaico cultu tantum e scriptis aut narrationibus aliorum tenuisse, sed tanquam praesentia saepius vidisse. Incidit igitur tempus in Apostolorum aetatem. Hebraice, vel Syriace, primum scriptam esse Episto Iam, praeter nonnullos Ueterum existimarunt Iia1tinianus, Caietanus, Faber Muputeriola, et alii, quam sementiam multis exornue studuit Io. Da υ. Michaeli ε in Pro-
147쪽
legomenis Paraphrasi suae praemissis, refutatus a Semlero indissert. Philoloeteo theologica, quod Paulus gra ee Epistolam ad Hebraeos exaraberit, probante. 11al. INI. Cf. etiam Storrius i. c. S. I a. s.
Occasio scribendi ad Hebraeos ex ipsa hae Epistola
Deile cognosci potest. Iudaei nempe omnibus modis id agebant, ut populares suos ad Christum conversos averterent a Christiana religione. Persecutionibus et minis addebant etiam argumenta, a praestantia religionis Iudaicae desumta: legem Mosis mediantibus Angelis datam Esse; Mosen maiorem esse Iesu Nazareno, ignominioso supplicii genere interemto; cultum publieum a Mose, iubente Deo
constitutum, esse splendidum, Deoque dignum; Christianis
contra nullum esse Sacerdotium, templum nullum, nullaaaras et victimas etc. Contra hos igitur Paulus ostendit, Iesum Nazarenum longe superiorem esse angelis , Mose, Pontifice Maximo U. T. omnibusque reliquis sacerdoti hus; ex eius morte et eruciatibus pro nobis perpessis, multo maiora et diuturniora bona ad nos redundare, quam ad Iudaeos V cultu Levitico etc. Ex his aliisque arguis mentis probat, Christianam religionem esse multo praestantiorem , perseetioremque illa vetere Iudaica, et ad iiDrtatur Christiano3 ad constantiam in religione, et Omnium virtutum indefessum studium. In toto hoc argumento tractando auctor se accommodat ingenio eorum, qui a Iudaica ad Christianam religionem transierant, eosque a Primis elementia religionis ad altiora ducit. Distinguenda sunt igitur argumenta, quibus auctor huius epistolae utitur ab ipsis veritatibus, quas proponit. Bene Clericus ad
Hammona, ad Hebr. IX, I 6. de auctore huius epistolae: Κ a rici
148쪽
,, Capita omnia doctrinae christianae, quae persequitur, verissima sunt, et possunt αποδεnιτικῶς ex reliqua leriptita a probari, sed ratio, qua illa illustrat, plane est similis eon- suetudini illorum temporum, ut ex Philone intelligere. licet, in quo sunt passim eiu modi accommodationes locorum S. S. ratiocinationesque inde deductae , in quibus nulla Grammaticae ratio habetur . nec aliud spectatur, ni fiuires ipsa, quae iis illustratur, sit vera. Is mos erat il- Iius aeratis, quem non magis mirari debemus, quam nostras ipsoriim consuetudines hodiernas. V Cf. etiam b. D. Eam. Fr. Nathan. Mori praelationem editioni seeundae et tertiae versionis Germanicae huius epistolae praemissam.
Christus , auctor religionis noεtrae, maior est omnibus Prophetis, maior etiam angelis; ergo doctrinae elua atque praeceρtis attendere debemuε. cap. I. - II, 1 -
modis instituisset maiores noεtros per Proρhetas. II ο- λυμερῶς . in Glossario .' plurifariam; pri prie: pei partes multaε. Π ολυτρ όπως, per multos modos, est
Synonymum, idem Primens quod πολυμερῶς, nec estareutandum in his vocabulis, quasi πολυκερως ad multas rartes vaticiniorum, vel varia tempora, quibus Deus vo-Iuntatem suam revelaverit, πολυτροπως autem ad diversum modum revelandi, e. g. per visa diurna aut noetu na etc. sit referendum. Nec tamen negari potest , Deum
Mariis temporibuq e. s. per Λbrahamum, Mosen, Davi
149쪽
dem et Prophetal, i. e. doctores extraordinarios alios edo- euisse Iliael caria gentem. Fuerunt etiam υarii revelati i ni κ d vinae modi, quorum quinque n nnulli numerant, nempe in Nigione, in ε, muto. in aenigmate, quum aliud apparet, aliud iri iturtur, in Mura, qu im rerum 'magines
apparent, ac denique allocutione diuina. Λαλεῖν doeere instituere, ut saepe iam habuimus. οἰ πατι ρεσ
phetas, i. e. doctores singularibus dotibus a Deo instruo
a. 'Επ ἐσχατα - ἐν G, Tandem nunc instituit nos per Filium. Pro ἐπ' omnino Iegendum est ἐπ ι σχάτ a, se. μέρους. Hebraice n nrt Nam, 'ri quod L . plerumque Vertunt ἐπ ἐσχαya ri,in. e e. Ierem. XXIII, 22. posthac, posterioribus temporibu1. Iudaei per tempora posteriora κατ' ἐεοκην liue ligunt tempora Μessiae. 'Ε λαλησεν ἐμοῦν ἐν διω, edocuit noε Deua per filum. Verha ἐν eis uno tenore legenda sunt cum sequentibus: ον ἔθηκε κληρονο μον etc. Non per quemvis filium, v. g. angelum vel homi nem Deo inprimis earum, sed per eum, quem constituit D minum ete. qui proinde est filius Dei sensu eminentissimo. Hie ergo est audiendus; huic praestanda est fides et
Ohedientia. Haee t it tis epistolae est summa. ον -1M -
ἐπωνυμ 3 Quem constituit Dominum omni iam rerum, per quem etiam mundum cremerat. Κληρ νόμος, h. l. est Dominuε, μοεσεεεor. Dicitur aurem Christus possctar vel dominus omnium rerum , inprimis generis humani dominus, quia conservat et gubxrnat mun- - . Κ s dum
150쪽
dum. Ps. LXXXII, 8. Τιθέναι, - , ποιεῖν, De
lieres ad pariendum foecundas reddit. Δἰ ἔ, per quem. Groti iis, δἰ I idem esse ait ae ιἰ ον, propter quem,
et auctorem ei is Olae putat respexisse ad dictum vetus Hebraeorum: propter Meiliam conditum esse mundum, A ain. primo longum tempuS,. postea aeternitatem, apud Seriptores N. T. vero κόσμον, mundum, significat, ex Hebraismo, ubi mesar et de mundo accipitur, quia
mundus post tot generationes hominum perpetuo durat. Alii per τοῦς ἀμνιας intelligunt temporum periodos, ut 1enius sit: Deum eo, quod Iesum eonstituit Dominum, periodos oeconomiae Μostieae a Periodo Messiae separasse, i. e. lprum filium veluti terminum constituilla insignem temporum computationis. Vid. Ven. STOLZII Erluuierungen Eum N T. Sechates Hest. Sed optime locuκ nosterii lustrari posse videtur e loco plane simili IO. I, 3. ubi per του λογον omnia facta esse dicitur. Cf. ad istum locum a nobis notata, cum similibus Philonis locis ibi citatis. 3. 'λ ων τῆς νεοςασεως ἀυτῶ γ Uui quum imaginem eius, cla. Oei J Omnibus numeria ariolutam rein ferat. 'Απαυγασμα proprie φέγγος. Glossarium.
οἰκτι,α exponit. Interdum vero est exemplar plane -- preMum. Nisa et abSoluta imago. Piuio de plant. Noe p. aa I. C. το δὲ δεσμα οῖον ἀγίων ἀπαυγασμα, μίμν- μα αρχοτυ rat, Sanctuarium, quali coelorum exem- .plar, et character Archetypi ; nam τὰ α τια hie de coelo intelliguntur. Δαεα, Iaad. maiestaε divina , qvie est in excellentissimis attributis eius. Digitur ergo. Chri-