D. Io. Georgii Rosenmülleri Scholia in Novum Testamentum. Tomus 1. 5. .. Tomus 5. continens Pauli epistolas ad Timotheum, Titum, Philemonem, et Hebræos; epistolam Iacobi, utramque Petri, epistolas Ioannis, epistolam Iudae et apocalypsin Ioannis

발행: 1808년

분량: 809페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

paraυerat nobis morte sua redemtionem aeternam. Praepositio δια conditionem indicat necestaliam, ilua Iesus Pontifex M. per Sanetum trantiit Iand m ad Adytum Dicitur enim per aliquid fieri id, quod sine eo n n sit. Sie Summus Sacerdos Iudaeorum non intrabat in adytum, nempe postremo introitu, nisi secum ferens sanguine illi reinum pro populo, Vitulinum pro se. Δια τοῦ ἰδίου α tuae. τος verte: Suo Sanguine fuSO. BENGELI Us in Gno mone ad IIebr. VII, 24. ilatuit, et multis argumen iis con-i firmare conatus est, laoc ad literam esse capiendum, et Iesum revera sanguinem effusum intuli lila ad coelum, ibique Deo exlhibuisse. Quum autum totus hic locus de Sacerdotio Christi tropice sit in te ligendus, recte colligitur non hoc unum proprie capiendum , sed ut reliqua ad tropicum et allegoricum senium reserendum elia. Quum igitur Chri .ssus dicitur cum suo tanguine ingressus vise in coelum, sensus est, per effusum languinem, i. e. Per mortem eius conis sunt malam esse expiationem hontinum, sicut post introitum potiremum Pontificis maximi in adytum cum sanguine ad finem perductus est solemnis expiationis actus. EIσῆλθεν ἐφαπαξ εἰς τοι αγ ια, ingreciduε eSt semel in coelum. Ergo Cliritius post moriem est in coelo , ubi perpetuo fructum mort s tuae nos reddit participes. Almνία λυτρωσις, expiatii est, cuius valor est aeternus, meque iterati debet. Vetus Glossarium οῦ α πολυτρωσις, liberatio, expiatio. 'Κυρ ιειν , ut hebr. dirgu

h. l. est iacquirere, mereri, impetrare.

i 3. Εἰ γαρ - καθαρότητα ) Ταυρον dixit; pro

μοσχων, U. I a. nam est ταυρος νεώτερος. Qua re etiam hae voces Proiuiscue apud LXX. Philonem, et, Io l

242쪽

et R

Iosephnin usurpant . Philo L. ID. de vi*a Mos. p. 67s C. τῶν ρον et ater προς α φ ε σ ιν α μαρτηματων offerri. Deinde τρατον dicit, symbolum perfectorum esse, συμβολον τελίων, o λια θαίρει καὶ κενοῖ Σποδος δαμάλεως, φαντ ι σα τους κεκοινωμεν ους, ciniS υac cae r se, quo adaperguntur, qui Sihi impuritatem contraxerunt. Vide Num, XIX. Δ ί ριαλι ς, bitula, iuvenca. Ex hoc cinere fiet at aqua, cuius adspersio purgabat, i. e. ad hominum consorti uin et ad atrium templi admittebat eos, qua attigissent cadaver hominis aut sepulcrum. Κεκοινωμένοι, πη:*a', apud LXX, et Philonem p. 185. ακαθαρτοι αεφασμένοι, proprie qui USUS Sunt communis, subinde dicuntur κοινοὶ , Latinis profani, er opponuntur' το ς αγίοις. 'Αγια ει προς τὴν της σαρ κὀ c καθ α ρ ο τητ α, Purgat at , ut Sequatur puritiaε corporis, et omnino puritas externa , quae erat in eo, ut ii, qui sibi impuritatem aliquam contraxerant, rursus templum intrare, victimas offerre, inter amicos Versari, preces sacere in templo pulsent I . Ποσω μα Κον - Θε3-Quanto magis sanguis Christi. qui Dita pracditus aeterna, εe obtulit Deo perfectam Nictimam. purgabit mentes υeStr tib improbe factis, ut colatis Deum υerum ' Quaerunt interpretes, quid h. l. sit πνῖυ μα αιωνιο , Plerique intelligunt Christi naturam divinam , vel aeternam durationem et vitam. Anonymus in Repertorio sui bibli sche undra Orgent. Litt. T. II. p. I9. conditionem Christi excelsiorem, quam statum exaltationis vocare χ'ent. In hae sua conditione supra modum excelsa obtulit se Deo perfe- ctam

243쪽

ctam Dictitnam , i. e. peracto sacrificio suo in his terris, ad summam dignitatem, qua aeterne fruitur, e Vectu , t raesentavit se qilasi Deo, et qua re in laeto posita, fabitu in 'eoelum declaratum est expiationem consummata in esse.

saetificium Claristi aeternit in habere valorem , nec opus esse, ut repetatur ab ipso sacrificium. - CL stlpra v. 7. 1a. Paullo aliter UoEsFELTus': cia pille. fascicul l. pag. 33 i. s. ed. a. 9 Chriεtus ita Se innocentem Deo ob tulit, tit Mictimam pria ebepet Perfectam eamque

sempiter, soni , h. e. praestitiua in lalubres effectus sine fine futuros. Πνευμα αιίνιον esset sacrifieiuna aeternum, se vocatum a Paulo ob excellentiam. Δια explicaret modum, quo Christus. se ut fures do Patri, nos ei placaverit, ut supra v. I a. et aliis locis. I quidem accedo eorum sentetitiae, qui πενευμα h. l. . synonymum vocabuli esse eensent. Nam liae duae voces promiscue usurpa tur pro

hebr. I, Gen. Il, Z. Synosyma interdum esse πνε Dirae et sei, evidenter docenti loci a Maec. UlI, cet. ἐδε ἐγὼ πνευμα καὶ Ψην ζω ν υμῖν ἐχαρισάμλIν, et. V. G. γω το πνῖυμα καὶ πην ζωjν ὐ ιν παλιν. αποθίξωσι. Cf. supra c. VII, a5. ubi auctor noster dixe iat, Christum Propterea posse Persee uam salutem afferre , quod perpetuo Diviat ; cui loco hic noster plane respondet. Nam δυσία

Christi propterea omnibus victimis praeitat, quia is, postquam eam obtulerat, non moritur, sed vivit ἐις τὸν αιῶνα. Lectio.πνέυματος αιαν ta Praeserenda est alteri . quae ha het πνευματος αγω. Συνε δνσεις per synecdochen totum animum significat. Theophylactu 3: τήν συνaI- καθα ρ ι εῖ-τον ἐντος ανθρωπον. Oecumenius : τί ἐςι τῆν . σ είδησιν, τουτέτι, ' τἐν

244쪽

IN Epra T. AD HEBRAEOS. C. IX. 24s

elum ad c. Vt, I. Ab his purgat nos sanguis, vel naors Clipi sti; hanc habet vim, ut iam certi esse possumus, Deum nobis velle condonare, et revera condonare 'Εις τα λατρέυειν ζῶντι, ut nunc liceat υs bis colere Deum aeternum, vel Omnipotentem. Nunc, per mortem Christi facta plena expiatione, licet nobis cum plena fiducia acce. dere ad Deum, eumque ut Patrem nobis laventissimum colere. Intra c. X, sta. Ergo beneficium ilic describitur,

5. Κάι δια - μεσίτης ἐςιν Et propterea noυἰ De doris mediator eSt, foederis, quod testam elui rationem h het. Mετ.της, ser quem medus sancitur. Διαθ κ lite iterum est religionis j srma. Εa, quam instituit Cliristus , hoc habet novi, quod teειiamento similis est , non

autem nudo I act. , sicut vetus illa religionis sorma Moni. ca. Ineli lutus ingenii, nam auctor argumentatur ex am-

'higuitate vocabuli οιαδ κ', quod etiam te4tamentiam significat, ut multis prouorum Scriptorum locis prohavit Io. ALBEκTI in Obs. Philolog. in N. T. ad Luc. XXII, 29. ChrysostomuS recte hic monet, Paulum hoc dicere propter in lirmior ea, qui Iiropterea etiam, quod mortuus esset Clitii tuti de religionis christianae veritate dubitarent. Ostendit nempe Apostolus, Propter hoc ipsum nos posse honoesse animo,i quod n0n ViVentibus sed mortuis iis, qui sunt . testati, firma et valida sunt te flamenta, et rubur accipiunt. ιπως - κ ο α Ut morte Sua expiaret etiam ρ cccata. quae duronis Uetere religionis forma commiόsa erant, et omneS ii, quod DeuS adoρtaυit, promitisana aeternam haereditatem acciyerent. Θανατου Ipsius Christi, non Victimarum. Πα.

245쪽

ρ αβασε ast v, i. e. ἀπό παραβασεων, quomodo apud Claceronem liberatio culpae, pro a cia a. 'Επὶ, i. e. ἐν πρώτν δια δ' ἐκν , prioris religionis tempore. Expiata. esse morte Christi ea etiam peccata, quae commisesa essent ἐν τν πρωτν διαθηκν Paulus dicit propter. Iudaeos, qui dubitare poterant, an veniam sperare possent eorum etiam Peccatorum, quae ab ipsis primae aetatis annis admissa essent. Κεκλημένοι, intellige cum effectu; quos Deus vocavit, et pro liberis suis declaravit. 'Hἐπαγ γ ελῖα τilς αἰωνίου κληρομίας , Promi4δα aeterna hereditas, felicitas.

16. Oπs - διαθεμοου Ubi enim testanas ritum rat, nec Se eSt constare de morte testatoris. Θηκη h. l. est iratameninm. Quia enim Apostolus insuperioribus hereditatem commemoraverati delabitur ad - notionem testamenti. Gl Ossae veteres; Διαθηκη ἐει ὀι-καια - ων τίς ἐθελει μεrῶ θάνατον ἀυτῶ γενέσ- Θω. Itaque sufficit, usum vocabuli διαθῆκης mortem testatoris necessario involvere. 'Aναγκη, pro αναγκαιόν ἐςι. Verbum φ έρεσθαι, simpliciter hic Politum est pro ἔπεσθαι, indequi, aut γεν θω, ut ante: Θ ανατου γενομένου. Διαθέμενος, i. e. o διέθετο διαθηκην , quae vox per elli Plin intelligenda. Vide Actor. lII, 25. et laepissime apud LXX, Isocratem, et Platonem. ,

se. ἐτι vel γίνετω. Hoc eis, quod dicunt Romani Iurisconsulti e Trata mentum morte confirmatur. 'Eπὶ νεκροῖς, ubi mortui sunt, qui te4tamentum fecere.

Nam ἐπὶ hic notat φλυεt, ut ἐπὶ κυν i, podiea , quam

246쪽

. IN EPIST AD HEBRAEOS. C. IX. α 5i

exortum est sidus caniculae. 'Επεὶ μη ποτε ἰσχυει se. διαθηκ3, quia aliaS nequaquam Ualet, i. e. nullum interim producit effectum. Est enim testamentum, Mo: destino definiente, voluntatis iusta sententia de eo, quod 'quis post mortem suam fieri velit. Unde et voluntas defuncti a Quintiliano definitur.

' i 8. - ἐγκεκάινις ) Unde ne illa prior qui- .dem religionis forma εine Sanguine Sancita est. 'Εγωνίζειν, initiare, dedicare, et h. l. ratum facere. eo 1 mare. Persequitur Scriptor id, quod modo V. i5. dixerat: morte alicuius effectum esse, ut peccata , etiam 'ante mortem Chrilii admissa, remitterentur. 'OΘεν, δια . τοῦτο, ad V. 15. , ut similitudo aliqua esset intexveterem illam et hanc novam religionis formam. Quanquam in illius legis sanctione testator nondum est mortuus, sane iis tamen fusus est. 'Κγα a κάινιται, Chrysosto-mur: βεβαια γέγονεν, ἐκυρωθη. Respieitur his Λpostoli verbis ad Exod. XXIV, 1-8. - 19. Λαλη Ni σης - τω- Recitata enim omni lege ex iussu diuino a Mose coram uri merSO Populo. Πασα ἐντολi. Omnia praecepta illa , quae sunt Exod. l. XXΙl. x xl II. Et λαλεῖν hic est de libro reeitare. Κασα ν ό αο ν, ex Dei iussu. Λαβαν - ἐδεάντισε Sum- 'to υitulorum et hircorum languine una cum aqua et lana Coccinea Otque hyadoseo ipsum librum et Omnem Moy ulum Cori Syetrait. Μετα υδατος. Exod. XXIV, 6. tantum dicitur sanguine victimarum respersummisse populum. Sed sangliina solitam misceri aquam, distimus ex Levit. XIV, is 5 I. ubi etiam lanae coccineae et hys

247쪽

SCHOLIA

hyssopi fit mentio. Το α ζωα, totum pro parte; nam hebr. textus, LXX. ac Philo habent , το τοῦ ἀιματος. Sine aqua et fasciculo hyssopi aspersio fieri non potuisset.

τὸ βιβλίον resemd λαβών. Το βιβλίον,

pars est Pentateuchi, leges compIectens a Deo in monte ac- . ceptas. Dissicultas in eo est, quod Moses hic et librum et populum respersisse dicatur, sed Exod. XXIV. tantummodo populum. Itaque quidam illud ris , quod 1 equitur, deI re volunt. Sed in uno tantum eodice, quem Bengeliuε Iaudat, illud, deest. Adsperso libri ita fieri poterat, ut altari impositus una cum illo conspergeretur. Fortassis Noster haec ex aliorum Orientis populorum xitibus, vel ex Iudaeorum traditionibus supplevit. Adspersit πάντα σὸν λαον, intellige eos, qui de populo proxime adsta- hant, et in hac re populi totius gerebant vices.

Locutio ἐντέλλω Θαι, eadem est cum in perioribus, διαθηκην συντκλειν, ποιεῖν, ἐγκαινίζειν. He hrateus contextus habet: proprie: quiam Scidit, quia in pangendis foederibus pecudes mactabant, et per partes earum transibant. Ης, per Attic)smum pro εν. Προς υμας, Pro υμ' .a I. Καὶ τὴν -- ἐέραντισε= In descriptione

huius dedicationis apud Mosen non legitur, tabernaculum una cum Omnihus eius vasis sanguine conspersum fuisse. Videtur itaque Noster hanc περμα ν a MOse praetermis.

sam addidisse. Idem sere addit Iosephus Antiq. Lib. III, e. VIII. S. 6. Philo etiam, postquam L. III, de vita Μο-sia

248쪽

IN EPISIT AD HEBRAEOS. C. IX. 4 a 33

ss exposuerat, Mosen in monte Omnia legis, templi, Ω-eerdotii, vasorum, et inuhim Placita, a Deo didicille, a

que illa deinde eum populo communicasse, addit P. 6 5. valia quaevis, tabernaculum, sacerdotes, et omnia, pri- 'mum unguento fuisse inuncta, inoa vero sanguine vitulorum ac arietum aspersa, eaque cuncta peracta esse τελετῆς, p. 676. C.' i. e. ut NOiler ait v. I 8. ἐπεὶ ἐπρ 3 d θ κ' ἐγ κ&καινιται.

sonu non sit faci sapiatio, non iis e. Rurarenda pit, quod . Deus expiando demum . mound u. et ait Rcsildus fuisset ad condonandi volun tem, sed incla, bitriin Dei legislator'. qui hanc conditionem. Vgniae tulit, et quidem 1apientissima ex caussu, quarum una haud dubie est, ut adipectabili modo declararetur, peccantem morte miseriaque dignum esti, utque praesens animis haec sententia maneret, nocivam uita

249쪽

esse peccatum , Peccantem egere iventa, hanc veniam tribui eum conditione, et, ulti v Mκῶς agitur, cum c - .ditisne mortis intervenientis. Arat igitur in illis ritib Mosaicis arbitrariis adminiculum inculcandi has sententias, donec meliora. sequerentur. Sed ritibus Iublatis , quos Christi mors supervacaneos reddere debuic, ipsae sententiae hae simpliciter, et veluti sine involucro proponuntur. Uid. Ven. MOR 1 Prυgr. de religionis notitia , cum rebus experientiae ObυitS, et in facto positis,

Necesse igitur Erote umbram re um coeleStium, cra- .hemaeulunab his purgari; Sed Φδum. coelum meli ria. bus sacri iciis, quam idia Eunt, sturgiari; i. e. necesserierat aditum ad coelum per melius lacrificium darλ De voά, in υπόδειγμνα vide iuPrZ VlII, 5. Omnia, tabernaeulo. atque antiquae legis sacerdotio peracta, erant nonnis imbra eoelestium; igitur satis erant ea sacris usibus consecrati neni se sanguine vitulortu. .et hircorum. Haec . .

itere, nempe curie tia, dedicinda erant κρέιττοσιθοθίαν , i. e. video Christi sternicior pluralis enim dite. mistus est pro singulari, ut Matth. XXI, 7. .slancinna lagen . 'et Profanis usitatam esse, multia eXemplis prohat Camao

cius ad h.- autem est lintony-νmia, qualem nepe usurpasti necesse- est, ubi inter se compisi rimur xes patetim imiles, ' partim dissimiles. . Nam quia pes leolem σμὸν aditus dabat in ranctuarium ideoaeffectum sumendo pro caussa, αι Mitcbe-'Ium Summum, pro eo, quod est aditum Aer ista in illud coelum dari. Κρέιττον construitur h. l. cum prae .positione παρα , quum dici potuisset κρέιττοσι τουτων. ε

250쪽

IN EPIST AD HEBRAEOS. C. IX. α 55

st 4. 'Ου γιρ - τον ήρανον X εἰροπό ι ν τ α intellige, quae facta sunt arte hominum , ac proinde ron vidi vina. 'Aντ Iτυπον eandem: n itionem habet cuia voeabulis cir ξειγμα, παραβολῆ, συμβολον, quae a Philone promi cue usuri antur. Christus non intravit in sanetum sanctorum manu laetum, quod erat in a, O, repraesentans verum sanctum isanctorum , h. e. coelum , sed in ipsum, 'coelum. νυν ἐμφανιοἐνρω- Plenior loestio erat: ωτε. sive εἰς το ἐμφανιοῆ voci , et ἐμέλαν ίζεσθαι est avarere, condyiciendum 1e dare. Peritat Apostolus in similitudine. Nam et summos Sacerdos dieitur tapud Deum apparere, ubi stat apud aream. Huic actioni et ri- tui hoc adiunctum erat: declarabatur, iam factam else exinpiationem , solemnem. Sic Christus intravit in coelum, et est ad dextram patris. Nunc ergo declapatum est, saetani esse omnem expiationem; paratam esse hominibus veniam 'per mortem Chiil tu VII, sis. υ . . . . . :

Doluit seipaum', sicut εummuε SacerdOS quotannis' aanguinem uictimarum infert in Sanctissimum Pa ' . ticula ἡ δε non pendet a commate antecedente a . sed, atque duae diversae partes sum, sibi eadem negatione. co M'tra subordinatae, ου γαρ v. a . et Loo οῦδὲ, non enim, neque. Πρόσφέρειν h. l. est ἐαυταν θυσιαν ρειν, pati, mori. Chyisti oblatio nempe longe melior est: oblatione Sacerdotis summi in V. T. quippe non iterata, sed unica. Neque enim Iesus ex coelo redibit, ut se denuo sacrificet, sicut antequam in coelum ingressus fuerat; si

enim l ecunda vice redibit, id fiet Ob κρίσιν et ερ σωτηρίαν. 'M αιματι est συν αῖματι, cum sanῆuine. Uocabuluia

SEARCH

MENU NAVIGATION