D. Io. Georgii Rosenmülleri Scholia in Novum Testamentum. Tomus 1. 5. .. Tomus 5. continens Pauli epistolas ad Timotheum, Titum, Philemonem, et Hebræos; epistolam Iacobi, utramque Petri, epistolas Ioannis, epistolam Iudae et apocalypsin Ioannis

발행: 1808년

분량: 809페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

tiam atque humanitatem erga alios nobis commendet. Effatum Prov. III, 3 . hoc commate memoriter, V. 6. autem disertis scripturae sacrae verbis 'ab Apostolo expres- isum esse putat. Πρὸς φθονον ἐπιποθει, i. e. ἐπιθυμει προς νον, contra inuidiam Pugnat το πνευμα, birima sanctUS. δὲ δίδωσι , i. πολυ δὲ Mωσι gratiam in agendo et dicendo, . ' humanitatem. Quanquam vero verba: μείζονα δὲ Mδωσι χαριν, recte, ut mihi quidem Videtur, ad v. s. reseruntur. vix tamen χάρις humanitate et in agendo gratiam. I. intelligi potest. Repugnat enim totius loci contextus et consilium, i rimis vero eum ma 6. ubi verba : Deus διδα σικάριν longe alium sonsum liabent. Praefero igitur Storrit expositionem: Maiora vero Deus benescia dat, maiora quam quae o κόσμιος Vobis dat beneficia Deus vobis exhibebit, si eius Inici v. q. esse mali eritis. Similiseus est in Testamento Simeonis num. 4. ubi dicitur spv- εατa ουν ἀπο παντος κρου πορέυειθε γ

άνθρώπων. Λddo . Syrum etiam habere: Gratiam autem ampliorem dedit nobis Dominus noster. Niorum anterpretum rationes recenset atque diludieat Polt, . Excurs. IV. in epist. Iacobi.

6. λέγει δίδωσι χαρι Io Proptereα dicis scrip tura: Deus elatis renititur, ε ubmittentibus autem se bene us eat. Διο λέγει, se. η γραφ . Lecus extat Prov. III, 34. Superbos intelligo in universum eos, quos supra ςOm. Iacobus vocaverat φίλους τῆ κόσμου, et ἐκθρύο

372쪽

gua rat ignis, cumuI impietatis, i. e. similis est urini, caussa innumerorum malorum. Syrus aliter legisse videtur; vertit enim: Et lingua ignis rat, et mundua peceati Deluti suυα rat. Optime quidem, si spectetur tot contextus. Forsan scripsit Iacobus: Κη γλῶσσα πύρ, ὀ κοσμος τῆς ἀδικίας υλη, nam propter sequens a τωι facile υλη potuit omitti, sicuti contra στως praeter Syrum omittunt Cod. Alex. et 27. ap. Retst. Uulo corb. Antioch. Damala. Isidor. Pelus. Sensus itaque esset: Lingua armilis eat igni, madus mundus similis est silυae, ut mali homines ponerentur vice materiae, quam ignis facile accendit. 'O κό σ μο ς τῆς ἁ δικίας cumulus mα-1Orum, caussa innumerorum malorum. Sic mihi intelligenda esse haec verba videntur. Temerarii nempe improvisique sermoneε, vel mendacia etiam et convicia suscitant incendia odiorum, dissidiorum, seditionum , bellorum etc. die Latini dicere solent: Oceanuε malorum. Semler

σον κοσμον explicat ornatum, ut IPetr. III, 3. Sirac.

VI, 3α ut sit sensus: κοσμει τῆν ἀδικίαν , res male gratas aut Pe imas εtudiosissime deffendit atque --

ornat. Alii aliter. 4 γλῶσσα - tuta τιν ἐμων b Sic

inter membra riOStra lingua ae habet. Haud raro idem est in membria nostris, quod ignis in silvam immissus. Κ ἀ- ΘIςαται, etc. Lingua in membxia nostria illud est, quod igni millis vastanti rectissime comparatur. Particulam ἄνω σa nonnullis omitti, modo notatum. Mihi vero omnino retinenda videtur, praesertim si forte vox ύλν in praecedenti

membro sit omissa, vel repetenda. Vulgo haee verba vertunt: Lingua conStituta eat inter membra nostra. Sed quid op cra. iii onere lectorea de re pueris notat Be

373쪽

IN EPISTOLAM IACOBI. C. m. 365

nius: iuua in nostris membris muneris habet lingua, quod ignis in materiam immί45M. Semlerus: si iamiliter i γλῶσσα, ως πυρ, καθ Iς ασαι - εcilicet

quam ignis in membris nostris gra34atiar. ρ σπιλοῦσα ἔλον - σῶμα ) Quae inscit totum corpus, sicut ignis

totam silvam accendit, v. s. Σπιλοῦν non tantum est maeulare, sed interdum etiam inscere. Quemadmodum qui ἐν λογον έ πταίει, potest

ἔλοντο σῶμα, v. 2. se contra, qui abutitur lingua, non potest refrenare reliquum corpus, vel corporis membra, quo minua in maiora peccata incidat. Sic e. c. lingua maledica iniuriosum hominem iurgiis implicat, in quibus, si non ad verbera et vibices venitur, ita certe totius corporis faciem dehonestat, interdum etiam morbis deformantibus assiciti Sio recte Ven. Storr. φλογίζουσα τὸν τροχον τῆς προνέσεωσ Et infammat totum υitae decursum. suε- eitando nimirum odiorum, dissidiorum , seditionum incendia, i. e. vitam nostram miserrimam reddit. Τροχον pronuntiandum esse, non τροχον, multi iam Oblervarunt. Tένεσις est natura, ut supra c. I, 23. Curaias Nat Ira autem est περίφρασις vitae. Sie Iudith XIl, I 8. Sap. VII, s. Haud raro fieri solet. ut homo maledicus, vel es aenis Iingua totam Deuturam vitam suam reddat tristem et infelicem. Impurae Veneris, quae sne Cerere et Bacebo friget. eonsuetudinem et exitium intelligit Ven. Semlerua. Lingua talium doctorum, qui promittunt voluptatum Omnium libertatem, inflammat omnem cursum γενέσεως, naturae, quae inest humano corpori, ut nullum amplius modum observet, sed praeceps in omnes voluptates ruat. Sie dixit apud Neistenium Plutarchus τῆς γενέσεως ποταμ

374쪽

μῶν generationem ex avia, patribus ete. ἰπο γεέννης 9 Grotius: Praesens pro futuro, nisii scri-hendum φ λογ ισομέν η , quomodo legiri videtur Syrus. Sicut ipsa incendit; ita et ipsa, nempe cum corpore incenadium seret gehennae. Lingua, quae ibi iras accendit, et corpus hominis vitamque depasta est, post haee omnia deis nuo ardebit, inflammata et discruciata a gehenna. Sensus

idem qui Matth. V, 22. Vide et inith. XV IlI, 9. Marc. IX, 7. Iacobu sine dubio respexit ad vulgarem Iudaeo. rum opinionem, eam corporis partem, qua homo in hae vita inprimis pecςasset, in inserno inprimis puniri, sue igne cruciari. Sapient. VI, 17. ει - τις δεα ρτάνει, δα Heων κολώζετου. Imagine demta, sensus est: linguae G. usus hominem in altera etiam vita infeIicem reddit. Prod πο τῆς γεέννης Syrus habet, RNU, Arabsi: e. ab igne. Alii per gehennam intelligunt pravas euia piditates et coneupiscentias, quibus accenditur quasi lingua. Varias variorum interpretationes breviter enarrat at que diiudicat Ven. Poti, Excurs. III. - .

7. Πῶσα γαρ φυσις - ἀνθρωπίννὰ Omnia anima. lia, Dolatilia, rutilia et marina doma ri possunt, et domita sunt opa humana. φύσις θηρίων idem est aeΘ,1 ρIα, animalia. sic Plato de Leg. IX. παρέδει νόμω stili κτεῖνα τὸν πατέρα ἡ μητέρα τὰο εἰς φδε σήν

νὼ ἀνθρωπωην φύειν ἐνιδόντεο rii τῶ παιδὸς ἐυκοσμει. Dieit autem Iacobus δαμωζεται και δεδάμαται, ut

ostem

375쪽

IN EPISTOLAM MCOBI. C. In 367

ostendat, perpetuum hoc esse, et ut nunc sit, ita factum semper. Hesychius: δ αμάζεται , υποτασσεται, Subigitur, domatur, ita ut non possit nocere. Latiore signifieatu sumtum verbum δαμαζειν porrigitur ad omnia animalia noxia, quae cornu, dentihuy, calcibus, aut veneno nocent; significatque omnes artes, quibus homines utuntur, ad vitanda et coercenda haec animalia ἔ dum capiuntur, armisque suis spoliantur, aut Vulnera ab iis accepta, vel venenati morsus arte humana curantur.

8. δὲ γλασσαν - δαμάσαι θ i. e. Dissicilius est linguam suam , quam animalia fera et venenata domare. Loquitur de hominibus sibi relictis. Grotius intelligis limguam alienam. Hanc nemo domare potest, sicut animalia fera mansuefaciamus. Forte ad utrumque respicitur. ἀκατάσχετον --Sc. ες . Lingua est malum,

quod coerceri nequit, plena egi veneno lethifero. Aem ger ais eiri unbundiges Ungehetier, achsidlicher atitodliches Gist. Bengelius: Τum maxime eIt malum cohi- . heri nescium, quum turget veneno lethali. Θ κνο- ρου, i. e. adeo mortiferi, ut Omnia remedia superet. De susurratrice lingua praecipue loquitur. Uidetur Apostolus respicere inprimis ad doctores. v. I. qui invectivis in alios

Christianos, quos suae partis non esse, sed aliis magistris operam dare viderent, funestissima dissidia concitabant. 9. 'Eν άὐτῆ - γεγονότας 'Εν, per. 'Εὐλογa D, celebrare, laudare. Per communicationem Iacobus loquitur in prima persona; intelligit autem multos, inprimis doetorea impios. Isti impietatis magistri volebant videri doctorea Christiani, ideoque Deum omnino sermonibus suis t

376쪽

suis celebrabant; sed imprecationibus aliorum satis osten

debant, se non esse Dei amantes. Quomodo enim Deum ex animo veneretur is, qui hominibus omnium in his te ris creaturarum praestantissimis imprecaturi παν ρα, ut supra I, 27. Καταραθθαι, mn, proprie est diris deυsυere, deinde etiam quolibet modo maledicere. Pulere haec conveniunt cum Λesopi dicto: Linguam est optimam eSse et pessimo m. Et Hebraei dicunt: Vita

et mors in manu tinguae. Γ εγο νοτας, i. e. πεποι in Gen. I, 26. 27.

ιar non conυenit, non oportet ita feri. Miseratione dignum, omnium nobilissimam creaturam sibi ita esse comtrariam, ut in tota rerum natura nihil simile reperire liceat. Ir. Mητι - το πικρον; b Eodem nempe tempore, et ex eodem cavo. Nam ex vicinis cavis fit interdum, ut hine duleis fluat aqua, inde amara aut salsa, ut Physici notant. Βρυει, emittit. In Glossarior βρυω, εcaturio. II. δυνατη - συκα; Similis sententia Matth. VlI, I 6. στως ήδεμία - υδ Alii rectius legunt: gνωσε δὲ α λυκον γλυκυ ποιῆσαι ἴδωρ, se. δυναται, sic nec fons salia potest proferre aquam dulcem. Ἀλυ- ἡὀν pro πηγὴ αλυκη. Vulgata, quacum consentiunt Codices nonnulli, COpt. corb. Cyr. Sic neque εalsa dulcem poteat facere aquam. Maro non edit de se aqua dulces.

377쪽

docendo optus. Videtur enim σοφὸς diei,. qui multa novit; , qui etiam alios institue e potest. Pettinet sermo ad eos , qui doctorum, ministrorumque provinciam ultro arripuerant, atque in plures quasi 14cietate,

seiunxerant christianae religionis cultores. δειμrω - σο is recta Vita Se Fastientem demon, iret esse, id. que per conditiam tonitate JaPierit tiam, i. e. in conυi- ctu et co NUCrIiatorie V OUMCat OVera, qtrae mitem εα pientiam testentur. Aviae sp ρo ψλη , COQUergratio. Ἐν πραυτητι σοφιας, i. e. ἐν σοφία πραέια, ut hio recte explicat Syrus. 'Εν autem Ualet συν. Mansuetudo eum sapientia coniuncta esse debet. 4r . 'Ει δε - ααρδει υμωνὰ Si autem ad inυidiam amarulentam et contentionem eStis seroni. Zῆλο e. inυidia, imor, odium. Helychius ἰ πι κρόν, χαλεπὸν, ἀργαλ.ὸν, μη κατακαυχῶ Os - αλ Θειαe; 9 Nonne fatiso gloriamini, contra Veritatem UObia arrogando εα .pientis titinum Z Mη, interrogative. Est autem ple nasinus in illo κατ α Similis locutio Rom. IX, I. I s. 'οὐκ ιν - κατερχοuένη Non haec est ilis tura sapientia, quaς a Deo ait dαια; non qualis a Deo per doctrinam religionis christianae animis instillatur.

wώ ob sed terrena, animalis, diabolica. 'ΚπIγε ο e.

non quaerens coelestia, sed terrena, conveniens curvis in terras animis. Ex malis Cuρiditatibus et concupiscentiis profecta. Cf. de luc voce I Cor. lt, la. Δαι

378쪽

SCHOLIA

holi , quae abusiva vocatur sapientia, re autem vera est malus dolus, qualem adhibuit Diabolus, quum Protopla, stos ad peccandum induceret. I 6. 'Oπου γὰρ - πραγμα ) Nam ubi inυidia est rixandi studium, ibi diSSen Sion eS et mala quaeυis enascuntur. ἈκατανασIα, tumultus, sive seditiones. ut Ge. XXI, 9. 2 Cor. VI, s. XII, 2 o. Παν φαυλονε πραγμα hVperbole. Vult enim dicere, ex invidia, et i quae eam sequitur acerba contentione, Plurima nasci mala. 17. 'H-αιωθεν - Φανσποκριτει) COeIratis autem stipientia primum eSi pura, deinde paciS εtudiosa, modesta, dociliε, benescentia et bene factis ρIena, nul- lius discrimen habenε, non εimulata. Abstracta posita sunt pro concretis ἔ quasi scriptum esset: os ανωθεν σοφοὶ ἐπιι αγνω κ. r. λ. et describitur indoles doctorum, qui vere sunt sapientes. Horum igitur sapientia est αγνῆ, pura, nempe a terrestribus illis studiis, frey υofi bbsen Abstemten. IIo. III, 3. Σιρηνικi, Pacis 4tudiosa, non eo n-tentiosa, ut illa, de qua V. I s. lis. Ε π ιεικης D aequa, Ienis, omnia, quantum fieri potest, in meliorem putem inisterpretans. 'Ευπειθ c, ObSequiοδα, docilis, a l. orum voluntati facile se accommodans p .cis caussa, ubi id fieri

recte possit. Magi ἐλέου ς, plena beneflcentiae; scenim sumi ἔλεος, saepe iam diximus. Καρποὶ autem h. l. sunt bona opera, Matth. III, 8. Doctor igitur vere sapiens nonnisi amoris et benevolentiae documenta aliis exiit bot. Ἀδιακρ ς, nullius, sive Iudaei sive alieni discrimen habens. 'A-πόκ ρ ιτος, haud Simulata, non ut mos ei ambitionis , aliud clausum in pectore, aliud promtum in

lingua habens, ut est apud εaἰἰ-tium.

379쪽

1N EPIS TOLAM IACOBL C. IV. 5 1

38. Καρπὸς δέ - ε ii ν) Fructus autem probitatis

saluberrimus ab iis seritur, qui PacEm colunt, i. e. ex paeis studio quod colunt, multae aliae virtutes, tanquam fruetus proveniunt. Ut nempe omne Vitiorum et malorum genus ex invidia et contentione nascitan', sic contra obpaeia studio. multae aliae virtutes nascuntur, et multa commoda. Δι κ ορι ο σ υν η hie generaliter sumitur, ita ut omniaeomprehendat, quae nostri sunt o Teii. ut 1aepe. Tu

ν , pacis 3tudio, GrotiuS hic putat esse ἀνταναίχασιν , ut vox sumatur primum pro rebuS prosperis, ἐν ἐιρ ivry pro εἰή ἐιρένην deinde pro concordia. Comparatio sationis in hac re frequens, ut a Cor. IX, QGal. VI, 7. 8. Sic Latini dicunt: mi Serea, ita metes. Deinde ποιεῖν ἐιρήνην est daro operam Paci, quomodo ποιεῖν δικαιοσυνην, 1 Io. II, 29. III, p.

- εν υμῖνὰ Unde lites et iurgia inter ios 'Errant, qui rebellionis adversus Romanos tirocinia quaedam hie inveniunt; motus enim Iudaeoriam adversus Romanos post seriptam hanc epistolam exorti sunt. Designantur potius lites et dissidia lamiliarum, sectarum, aut partium in eadem civitate, sine externo armorum strepitu. Uen. Noesiali haec refert ad eos, qui se tanquam doctores inis sinuassent; talia enim quaesivisse et lucrum captasse hos homines Iudaici ingenii, saepenumero Paulus conqueritur, ut Gal. VI, I 2. Phil. II, I 8. 19. I Tim. VI, 3 - 1Ο. Vid. etiam Foti ad h. l. εκ ἐνηευθεν - μέλεσιν υναῶ , J Nonne hinc ' quod malae custiditates illae animos Destros Mexant ' Plenior formula esset: ἐχι ἐντῖυθεν, ora πα- . ' Λ a a τινουσι

380쪽

τένουσι αι ἡδοναι υμοῦν ἐν α μ. υμ. Post ουκ ἐντεοθὲν nonnulli ponunt signum interrogationis, et volunt intelligi ex hoe terrarum orbe. Resertui autem rectius ad sequentia. VoluptateS, metonymice appellat cupiditates rerum, terrenarum. 'velut perversi illi, doctores se. III, I. quaerebant magnam existimationem et auctc ritatem, dona praesertiti et munera divituin , quorum etiam scelestae vitae ipsa doctrina conformatione patrocinari haud erubesce-hanti ' Sed et ii, qui pravos magistros sequebantur, υOlυρ- latibus ducebantur. 'Εκ των iδονων - μέλεσινυμ ων, ex cupiditatibuε illis maliS, quos animos De - - atros vexant, et turbent. Cf. I Petr. II, D. Rom. VI.ra. IS. VII, 23. Maximuε Tyrio dist . 36. bellum illud, internum in homine Vocat πολεμω a Zηαοσιον, άλ' Α-- ' πικὸν. ἡ σιδηρο ροῦντα, ουδὲ πυρφορῶντα - γυμνονοπλων ἀσώηρω, απυρον, λυμαινόμενον ν νικαι ἀυτὴν πολιορκῶντα, Cicero de sinibus I. Ex cu .piditatibus odia, di44idia, discordiae, Seditiones, beI- δα nascuntur. Egregie dicit Iacobus ς ρατευομένων, quia bella illa externa non essent, nisi prius fulisset in . ternum , cupiditatum scilicet istarum cum recta fanaque

ratione.

obtinetis, sc. doctoris munus, exiitimationem, et id genus alia. Semlerus et hic et in praecedentibus locis Iudaizantiam studia designari existimat. Conferre iubet Epist. Iu - dae v. 4. et a Petr. II, I9. ubi Petrus loquitur de homini in hus, qui promittunt libertatem a iugo et dominio gen- tium. Iam mitbyus designabat, hos expetiisse continuisa votis immunitatem a tributis; et imperium in alias gen-

SEARCH

MENU NAVIGATION