장음표시 사용
401쪽
aeeipi de iudicio humano. Nam iuramento se obstringere temere pro aliis, assert utique Periculum ηρώσεως, quia multi sponsorem facile descrunt. a. Κα παθεδ - προσευχωω ὰ Si quis vestrum moerore asscitur, Vel res adVersas patitur, preces ad
Deum fundat. Κακοπαθειν vel in mesis assigi.
vel animi tristitis, laborare. Iudaei quaedam morborum atrociorum genera tribuerunt daemoniis, illisqile eliciendis adsciverunt valias formulas Verborum et caerimonias tristes. Talem morborum ourationem prohibere videtur Iacobus. Si quis moerore, animi tristitia, melancholia laborat; προσευχέσθω, se. more christiano et non iam cogitet de poenis aliorum, hon imponat aliis orandi pro . vinciam, more Iudaeorum, nec disserat in conventum pub-Ii eum sacrum. δενθυμεῖ m, Si quis.laetatur. aecepta a Deo bona, b Deo gratiaε aaae, etiam cum cantu. GL III, 16.14. 'Λ εὐύ- ὀνομαra τῶ κυρίη Aegrotat quis in -ιer υοε, vocet Pr*byterOε, qui illius caussa Deum precentur et ungant eum οἷοο , auxilio divino freti Per τὼς πρεσβυτέρες Carygovi ε intelligit viros peritos. pios, sordatos. Viros profecta iam aetate, ia quibus maior rerum usus et consilia solidiora sunt quam plerumque in iunioribus. Nam olim consilia dabant qui aetate eonspieuierant, et propter gravitatem Patre Propter aetatem Presbyteri vorabantur. ΗRie sententiae obstare videtur, c vid. Noessest, Fast. II, p. 3aλθ quod Presbyterorum ecclesiae nomen in M. T. libris semper de viris in ecclesia primariis, iisqM vel magistria vel praesidibus usurretur. Ii i -
402쪽
tur, inquit Iacobus, precentur aegroti cauna, σεο ἀυτον ἐλαιω ἐν τῶ eνοαατι κυρίου , ungentes eum oleo cum imploratione diυstii nominis Uerba ἐν τῶν ὀνόματι κυρίου possunt etiam construi cum προσευμὸθωσαν ἐπ' αυrον, ut sensus sit: auctoritate Domini Christi convenienter do strinae Cliri isti, nempe adiecta conditione, si Deus voluerit, ut aegrotu convalelcat. Ceterum oleum positum esse videtur pie mediis aliis etiam salutaribus et ne ees Iariis. Nam in regionibus Orientalibus et ad meridiem olea erant val de generosa, et usus Ole. ruin permultus meis dendis variis morbis obtinabat. Unde etiam peregrinantesse eum gestabant a in pullam Oleariam; et Samaritanus ille vulneratum a latronibus curabat oleo. Discipuli etiam Christi ruperadclebant dono ianationis miraculoso a Domino ipsis dato, Oleum. Marc. UI, I 3. Nulla necessitas postulare videtur, ut extraordinariam et miraculo m sananet di saeuitatem intelligamus. Cf. U. I 5. Sacrum ritum unctionis extremae, quae morituris iam impenditur, mini me ex hoc loco posse demonstrari, facile patet; commemoratur enim adiumentum sanitatis, non praesidium et adiumentum pacatius moriendi. Ceterum sanandi vis tribuitur non tantum Oleo, sed etiam πIς ει et precibus. Fuit nampe haec commotio animi sanetior, non semper quidem, saepe tamen, coniuncta eum restitutione valet dinis, praecipue, si languor ςorporis ex animi moerore et tristitia ortus et auctus esset.
τ aως, preces ad Deum, ex fide in Christum prosectae . recum pia fiducia coniunctae, et quidem preces tant preab lsrorum, quam ipsi aegrotantis, IIIτις etiam I
403쪽
eo, ut plarumque, communis esse potest, non extraordinaria vel miraculosa. Non obstat, quod sequitur; σώοιτὀν -μνοντα, preces iuUabunt aegrotantem. Notum enim est in N. v nt in Vita communi saepe liniverse enuntiari, quod cum restrictione intelligendum est. Iuvabunt preces aegrotantem , si ei expediat ad salutem aeternam. Omnes aegrotantes Presbyterorum Ope et precibus valetudinem recuperasse, ex his verbia non sequitur. Ἐγερεῖένσον ἡ κυριος. Christus , vel Deu . non Presbyter eum ex mortuis eriget; ςonuateScere iubebit. Lceutio inde, quia qui graviter aegrotant, solent cubare. Hinc et Latine surgere dicunt eos, qui sanitatem recuperant. κανάφεθ σετα 'Aμαρτίας, se. graviora pectata, quae saepe sunt morborum caussae. Λntiquissimus est hie religionis sensus, Gen. Deut, XXVI li , IS. 2I. 22. Ps. XXXVII, p. Morbo curato, etiam peleatum ipsum condonatum esse dicebatur, I Chronic. VII, I 3, I . Ias.
16. τοι παραπτωματα) Πα ραπτωματα hic sunt Peccata graυiora. Sermo est de eiusmodi aegroto, qui ipse sciat, aut cogitet, hunc mor hum huius vel illius peceati caussa, tanquam poenam ipsiaecidisse. Ilune ne pudeat, pecearum hoc in eonspectu presbyterorum lateri; nam effractus orat ecclesia pro pee-eatia sibi eo itis, adhibens simul idonea remedia malo ine in id ree:datur. κρου Et orate inua pro aIlo, ut 4ariemini. Rφete, ut mihi quidem vis detur ea, quae hoc commare dicuntur, trahuntur ab inter pretibus ad aegrotum et ad Pr bytero , quorum men uo v. 14. saeta est. Carpaoviva tamen metaphorice ver
404쪽
tit: ut ad mentem εaniorem redeatis , et vobis condonet Deus peccata, et hoc versu novam putat incipi adhortationem, non connexam eum mperiori. Sanari saepe hoe significatu occurrere, cui Hebr. XII, I 3. Ies. VI. Io. liisque locis) non potest negari. Sed huius loci contextus suadet , ut usitatiorem et propriam signifieationem retineamus. Ceterum preces intelligendae sunt Publicas, pro iis, qui malefaciendo morbos sibi contraxerunt. πολὰἐνεργαπιν ) Precatio pii murium Dalet sicere. Δ ώ - σις πολυ ἰσχύ-ἐνεργου μένη ex Graecitate accipiendum videtur, pro et πολῶ ωχυει ἐνεργεῖν. Inspiratas intelligere preces cum multis interpretibus, cob exemplum v. II. adductum non oeus est.
II, Ηλίας -- Nobia omnino εμ milia , et morti et υitae malis Obnoxiu , non minua, quam no4. Aet. XIV, is. προσευχν - μῆνας Προσευχῆ προσηυξατ o , intente Oravit. Notissimus Hebraismus, qui rem auget. Του, i. e. ιν an σῖ-βριε . 'Επι in terra decem tria buum. Per treε annos, et εμ menseε, ut Luc. IV,a5. ubi dicta vide. Exemplum Eliae affert lacubus , ut doceat, saepissime Deum precibus proborum hominum annuere, non desinit an naturali an miraculoso modo votis eorum satisfaciat. Igitur nec hoc ad miraculosam sanationem trahendum esse videtur. Iy. 'Εαν πιο - me Aris 3 Si quis inter Dos aber--υerit a Nera doςtrina, et pietate J eum υero aliqui in rectam υiam reuocmerit. Ἀλήθaια. vera doctri-mὲ Chrissi, et vitae ratio, quam praescribit Evangelium.
405쪽
Tenete, eum. qui reυocaturus Sit peccatorem a PerVersa ratione, animum o ρernicie Vindicaturum, et muIta peccata obliteraturum rase. Γινωσκέτω, se. o γnνώσκων , sciatur. In ανη ὀδοῦ, complectitur Non tantum opl. Iliones, sed et mores peccatoris ab evangelio abhorrentes. non modo corpus, sed et animum. Θανα-σεο, status infelicitatis. ἁμαρ- effetet, ut illa iam conVersi peccata priora Deus dissimulet, et quasi extra conspectum suum Ponat. Κ α-
406쪽
etrum Apostolum eta huius Epistolae Auetbrem, e et multis veterum testimoniis luculenter patet, unde Euse. bius eam inter Seripta N. T. ἐμολιτώμενα refm,. Ηist. Eecles L. IlI, e. 25. Cf. c. 39 Irenaeuε haeres. L. IV, cap. 9. Quinam isti fueriti t. ad quos Petrus scripsit, discimus ex c. I, I. ad quem loeum plura anno tabimus. De ἰoco, ubi scripta sit Epistola, legenda silui curiosis, quae disputavit de hac re Id. Michaelis, Introduci. in Libr. N. 4'. ao9. Λdde Ven. Daυ. sit. Pote Ptolegomena huic Epistolae pra missa. P. I a. R. De consito non tantum huius, sed reliquarum etiam epistolarum eatholicarum relege quae a nobis praemissa sunt Scitolita in Epistolam Iacobi. Scita est observatio Uen. Semleri, sin Prolegom. in Epist. Iacobi S. I a. 9 quam hic repetere iuvat. ' Facillime, inquio lectores, qui hos libros siet quotidie versant, magnam convenientiam Epistolarum Petri eum ista Iacobi observabunt; nec deest in altera Petri c. s. istud clarum indicium, lectas fuisse plures Pauli Epistulas ab auctorei eaoque iam apud alios Christianos ex
407쪽
IN EPISTOL. PETRI PRIOREM. C. I. 399
Iudaeis, in honore suisse; itaque auctoritatis quasi caussa, etiam ablegat istos lectores suos ad has Epistolas. Iudae autem Epistola satis luculenter c, ecupat ii Iam Petri secundam ; similiter convenient am νοηματων, quae Oeeurrunt iuPauli Epistolis, etiam in illis Petri non obscuram esse, sa-eile intelligituri Elusto Iarum igitur scribendarum exemplum quasi praeivit Paulus, quod imitati sunt pollea alit Apostoli , ut istas societates Christi anci runa ex Iudaeis ad versus errores hominum partim sanaticorum , partim improborum munirent, qui non minus has societates turha hant, quam istati Pauli variis opinionibus quasi in secerant.
Hoc et sequenti. e immate continetur talutatio; exordium vero totius epistolae progreditur usque ad finem commatisi a. 'Εκλεκτοῖς, Christianis , ut Rom. VIII, 33. Col. 1II, 1 a. et aliis locia. Est titulus sumtus ex veteri Testamento, in quo Israelitae vocantur za iram ἐκλεκτοὶ . Ies. LXV, 9. et alibi. H. αρεπίδημοM 'az n, per egre habitant , Iudaei extra patriam, Palaestinc nanem. M viventes. Nostro loeo multi intelligunt Prose ιos, d ria, et quidem Prode ιοβ Portae, i. e. non circumcisos, sed unum verum Deum colentes , propter locum huius epist. cap. IV, 3. qui innuere vid Etur, eos, ad quos scripsit Petrus, non omnes suisse Iudaeos natione. Sed vide annotanda ad illum Iocum. Christiani peregre habi
408쪽
Διασπονα, disperato, Iudael per orbem terrarum dispersi,
cf. Laan. ViI, 3s. Dispersi erant autem Iudaei in diversas feriones, diversiis temporibus er oceasionibus, sive in heia iis, ut per Tigrathphalasarum, Salmanasarem. et Πα-hiuchodonosorum, sive ad vitanda mala interna, quibus de eaulsis thuui et in Syriam et in Aegyptum, et in alia Inea Romani imperii concerere. Insignis est locus apud Philonem de Legat. ad Caium p. Io 3I. D. ubi Agrippa ad Caligulam seribit. merosolyma metropesin esSe non unius regionis Iudaeae, sed et muItarum aliarum. propter solonias inde OIim deductas, vel prostius in frutimam Aegyptum, Phoenicem, Syriam, tum celeram, tum eam, quae Coiae nominatur: Mel longius
in Pamphiliam. Ciliciam, plerosque Aaiae parteS, Mε-que Bithyniam et Ponti sinus intimoε, etc. Hoc Iodo nominantur Pontua, Galatia, Cappadoeia, Λsia, et Bithynia, quae omnes sunt regionea minoria Λsiae. Quum istur separatim nominatur Asia, ea intellieenda est pars Asiae, quae καν sic dicitur, Romana provineta, sive Λsia proconsularis. phrygiam, Mysiam, Cariam, Lydiasti, oramque omnino maritimam Assae minoris complexa. Sunt itaquε ἐκλεκνοὶ Φαρεπίδημοι δια περαι Ποντα etc. Christiani ex Iuda.is hic inde dispersis in Ponto ete. Dive fas interpretum sententias de iis, ad quos data sit haesepistola recensuit et diiudicavit PO te in Proluomenis P. a. R. eui seripta esse videtur ad Chriaticinos e Iudaeis μα-
riter et gentibua extra Palaestinam ἐν διασκορῆ
collectos, inprimis υero ad Iudaeo Chriatianos, in qua sentententia ν sua etiam fuit. Reete, ut mihi videtur Multa enim in hac epistola oecurrunt, quae non nisi ad Iu- daeos, alia vero quae nonnisi ad Ethnicos pertinenti O :οι
409쪽
tam eri restringendum est ad Christianos in legionibus a Pstro nominatis tum viventes. Ex primum hic nominata reeione, Ponto, Epistola haec dicitur ad Ponti eos, quomodo eam appellant Tertullianus, et eum in multis sequens Cyprianua. 2 Κατα προγνωσιν - Ιησοῦ χριος consilio Dat Patris per inari tutionem SpirituS eo adductis, ut religio-riein christiti iam SMFCis runt , et piarticipea serent benesciorum morti4 ChriSti. Uerba κατα πρόγνωσιν
πατρος per traiectionem referenda sunt ad illud ἐκ- δε quod praecelsit. In ρόγνω tm,il Cretum, CO 4ilium, ut Actor. II, 23. Λd citri ilianam igitur religionem perdit clos esse ait, e decreto et conii lio Dei Patr a. ven. Carρzουio προγνωσις iuxta 'Hebrai muni nihil aliud esse videtur quam προθεσις , beneficium dioinum, amordiυinus. Cf. Eph. I, 5. D. 'Aγιαζειν eis Cori Secrare.
initiare. Ad religionem c ἐιώ υπακοοζν ὰ autem initiantur. qui in ea instituuntur. Haec institutio iacta est per Sρiri. tum, πνευμα, non immediate, sed per Apostolos aliosque doctores. Spiritu S. repletos. 'Υ κακοη non' construi rureum αι ατ oe, i ed solum ponitur; favri σ μό ς voro' coniungitur cum αδιατος , et passivo tentu sunmur. Est nempe υπακον iusce Ptio religi-nis, υπακον πAεως, si edicta, quia Deo docenti credit, rubetiti Oblequitur is, qui religionem sulcipit. UOX ραντι μου sit nata est ex lege Molis, ubi et populus et sacerdotes, ante quam in sanctuarium terrestre intrarent, humore qliodam adiperti 1unt. Exod. XXIV, 8. Num. XXXI, 23. Sic et nos, ut in sanctuarium coeleste intremuε, adspergi debemus Chri iti 1 anguine ie. purgari a peccatia. Purgamur vero .i anguine Christi
410쪽
quando nobis ob imortem Christi peccata remittimur . nosque abstrahimur a vitiis. Mors Christi est caussa remissionis peccatorum, est etiam argui Mntum , eur scelera fugiamu , et sanete vivamus. Et faυor Dei. et inde procedenS PrOεyerilsa υObia cres- eat in dies. Eadem precatio apud Paulum quoque I Cor. I, 3. et aliis locis plurimis. 3. Incipit Petrus ab insigni religionis christianae eoni mendatione, et commemoratione beneficiorum Dei, in il Ioa Iudaeos collatorum V. 3-Ia. ἐυλογητὸς - ἐκ νεκρῶν aLaudemus Deum et patrem Domini nostri Iesu Chrnati, qui pro nitiαιma atia benignitate recreat animos nostros ape laetissima . 'facta nobis per res-rectionem Iesu Christi ex mortuis. 'Ευ λογητο σ: sc. ἔσω. laudatus sit. Ἀναγενναν, Πουα quasi υita do narct, recreare, felicem reddere. Novus quasi homo red ditur, qui ex statu infelici trana fertur in selicem. Hane signisca ionem contextus suadet. Potest tamen etiam hoe verbum ἀναπεν-αν explicari mutare in melius . facere aliquem Christianum. 'Ελπις σα, εPes laetissima. Nam interdum etiam est felicitas', laetitia id quod affert laetitiam. Hanc spem' nobis tactam esse dicit, per resurrectionem Christi, quise et rem ostendit possibilem esse. et simul ostendit, ipsum esse veracem, qui nobis resurrectionem νro militi . Εἰς κλ ήονομίαν - ἀμαραντον 9 Fore ut olim potiamur bonis, quae nequσ Porire Possunt, neque ullo Mitio laborarit, neque aplendorem et pulchritudinem unquam amittunt. Obiectum illius spei describitur.