장음표시 사용
391쪽
IN EPISTOLAM IACOBL C. IV. 585
ram, sed tempus et otium in alias operas constimebant. Exeusabant se, dicentes: Iam iter suscipimus Romam, Alexandriam, Tyrum, Antiochiam, EpheSum etc. Sed duriorem esse hanc explicationem nemo non videt. Ενιαυτον ἔνα, annum unum nominat, loco tempo- 'ris incerti, longioris.
I . VOιτινεο - αυριον ὰ Qui tamen minime nostis , quid crastino die sit eventurum; quid paritatrus sit dies erastinus, ut loquitur Salomon Proverb. XXVII, I. Seneia ear INemo tam di υοε habuit faventes, Crastinum uepossit sibi polliceri. ποία γαρ η-υ ων 9 Quam cα-
duco res eεt υilia haec υe4tral Quasi diceret, quum viae tantillum emetiendum supersit, cur tantum viatici concu- 'pistitis' Seneca Epist. Ioi. IXa D titiones Iongas, et pererratis littoribus alienis Seros in patriam redit proponim- - quum interim Gil Iatus mors est.
ἀτμὶς -- J Vapor Profecto rat, exiguum
fecto. Cf. Κνpke ad Act. XVI, 37. 'Aτμὶς pro ωσπερ ατμh. Uapor, aut fumus pauxillum ad tempus videtur, deinde disparet. Sic et umbrae vitam humanam conserunt Hebraei, Ps. CII, Ia. Iob. VIII, 9. I Parat. XXIX, I s. Plin. Lib. III, Epist. 7. Quid tam circumcisum, tam breυα quam hominis υita ἰongiSSimay Ergo ipsa experientia testatur nos homines totos pendere a Deo, et stultos esse vanos iactatores, qui suis viribus confidunt, et estne Deo felices fieri posse putant. Reprehendit autem Iacobus nominatim mercatores illos 'fastuosts, v. I 3. qui non tam optabant, quam potius decernebant confidenter.
392쪽
is . 'Aντὶ τοῦ - ἐκει,ο y Quum dicere stetberetis tSi Deus dederit, ut uiυαmus, faciemus hoc et hoc;
nam saepe est ἐξηγητικόν. Lucianug in Contemplantibus: ἐπὶ δείπνον υπο τινος των φαυν, μάλι- σα ηπι μεταμ λεγονος , α aro τοῦ τέγους κε - ραμίς ἐμπεσοῦσα αυτὸν απέκτεινεν. Minucius in Octavio :Deus magnuS eSt, et, DeuS UeruS rat . et . at Deus de clerit, Dulgi iSte naturalia Sermo ere. Quo minus Christianos, qui iustum pretium rebus omnibus 'statuere debent, decet ista levitas, securitas, arrogantia.
16. Nῶν δὲ in αλαζονείαις υμῶν Ita Nero gloriamini potius ingolentes. 'Aι αλαζονείαι sunt hoc Ioco con. silia et ausa, quae cum Ostentatione et iactantia, mercato. ribus propria, coniuncta sunt. Καυχασθαι hie est, . imagine spei concepta titillari, rei, quam certo sibi aventuram quis credit, VoluPtatem antecapere, et ex eiusmodi laetitia in sermonis iactantias erumpere. Luc. XII, I9. Glorioie implent magnis cogitationibus pectus suum, spes inchoant longas, et quae non habent, iactitant quasi ha herent. I7. Εἰθοπι - αυτῶ ἐσιν ) Igitur qui acie melitis agere, Nec Ggit, peccato tenetur. Hoz vult Iacobus Moniti estis a me; ignorantiam non potestis obtendere; si quid posthac tale dixeritis , gravior erit culpa.
I. νυν - igitur porro, divites, dolete et eiulate propter miaerias quae υobis imminent. Videtur cum his verbia incipere IApodosis, cuius
393쪽
protasis extendebatur a c. IV, 33. usque ad II. Intelligit vero Λpostolus eo3dem iactatores, quos reprehenderat statim, et repetit αγa νύν. Putant nonnulli, Λpostolum per apostrophen sermonem dirigere ad Iudaeor, permixtos Chrisstianis. Fuisse inter Iudaeos, extra Palaestinam, multos satis divites, luxuriae deditissimos, et Iudaidae religionis parum castos amatores, vel ex Philonis multis locis constat , qui gravissinae reprehendit commessationes et vitae depravationem publicam. Nihil tamen Ohstat, quo minus intelligamus divites Chriatianos, c. Il. notatos. Κλαυ- σαοτ a. Imperativus pro futuro, lillo prophetico , ut rem uertissimam demonstret Flebitis; inllat hoc serale tempus. 'Επὶ ταρ r. υ. τ. . r. Propter eLentural υobis evramitates. Κπὶ hic est proρter, ut alibi saepe. Prae-sgitificat Λpostolus, ni nonnulli putant, post exelsa ille-xololyma eventuras Iudaeis calamitatra; prope enim adinventabat tempus a Christo praedictum. Post gentem dis spersam, pessime etiam aliis in locis extra Palaestinam tractari coeperunt Iudaei, quorum tunc sub nomine latebant
et Christiani. Quum autem omnibus divitibus improbis immineat miseria , qualis hic describitur, non opus esse
a. 'O πλοῦτος γέγονεν) Divitiae υestrae pereunt putredine quasi corrumpuntur. ) et υ timenta υ
atra a tineis corroduntur. Describitur nunc miseria divitum, fastuosorum nempe et impiorum, de quibus hactenus fuerat sermo. Qui etymologiae verbi σ-αν inhaerent, intelligunt per τον πλῆτον eas divitias, quae putredini obnoxia corrumpuntur, omnia frumenti genera, ut eum . Vinum, poma, earnex, pisces etc. quibus antiqua per tem
394쪽
pora diuitiae maxime solebant describi. Sed recte monet Uen. IO. Bened. Cae r pet O Uiu S ad h. l. non unice ad etymologiam ut putredinem, respiciendum esse, sed Ia-eobum loqui universim de Cpibus caducis. Nam σηπειν senifieat Obaolatum feri, perire, non unice putredina perire, sed ut statim legitur, etiam εitu , aerugine, carie , a tineis et blattis, et ab aliis rebus φθαρτικοῖς. Thπλήσω quos alloquitur Apostolus, solebant, ut videtur. ωrateS, PretiOSa, annonaim etc. emere, et postea carius atque iniquius vendere; mentio enim fit vestimentorum . ain i, argenti, quae possidebant, idem messorum quos defraudaverant. Ceterum impus Praeteritum σέ τε ponitur pro Praesenti et continua actione, 'sicut statim M. γονε σιτόβρωτα, et a 'riam in a. 'Ο ωμος - κατίωτωy Aurum υratrum et M. gentum aerugine υitiatur. Auro, licet proprie' aerugine non ipsum po corrumpi , Viridis tam en interdum adhaeret colori si diu defossiim . aut acri humoti lanea inquiete expositum iacet. Ceterum ut Latini pro 'pecuhsa aurum vel argentum vel ies synedochice at pelIaner 3 aetiam ἀργυριον, aut-- άργυρος pso Uiltimis miti
verse dicitur. Hoc tamen loco etiam quaevis prellasa H. telligi possunt. Cf. V. a.' o A que milem aerugo leatimonium qua4i perhibebit apud Deum tidiaveraus vo p reos vos peraget, nempe iniustitiae erga operarios aliosque oppressos. Μαρτυριον est idem h. l. quod naγχος, reprehemio , poena. Cf. Matth. VII1, 4. X, 18. etc. -φάγετα - ἐμέραις) Varia est huius loci in terpunctio. Syra translatio non habet alo , atque iungit
πορ cum ι σαυρίσατε. Sequentibus stingunt πυρ etiam
395쪽
IN EPISTOLAM IACOSI. C. V. o 37
Cod. Al. et alii, versiones Arabi eae et Λethiopica. Plurimi interpungunt post οἰς πυρ, et recte quidem; nam ignem vorare humanas carnes, iam Homerus dixit iliad. xk. v. 177. seqq. Sensus est: et quasi ignis exedet Ue3tr aε caris nes. vel bona vestra . vel corpora vestia. Continuus moeror, sed et fames, penuria ciborum , quos alieno in ioeo eollegistis) depascet istud Obesiam corpus. αυρίσα ea ἐν ἐσχαται ς pro εἰς ἐσχατ α e ἡμέρας, congeritia uobi3 poenas po4t υitae exitum. Θησαυρίζειν h. l. sumitur in malam partem , Poenam aibi congerere, ut Rom. II, s. .
ad Deum quaedam scelera et staeitia dicuntur, quia et graviora sunt aliis, et iustus iudex Inter homines iis deesse soleti Gen. IV, io. XVIII, 2ο. Exod. II, 23. 24. 'in ἐργάσω ὀι αμ σαντες - Ορerinii, qui dem
auerunt agrOε, ponuntur a Iacobo pro mercenariis ominius generis, qui d0 minis et divitibus operam commodarunt in rebux rusticis, et coluerunt agros, Vineas, hortos quocunque modo usque ad θερισμον. Nam verbum
et in Medio ἀμβα latius patet et intelligitur de omnibus iis, quae coloni in re agraria operantur. Hoahomines iusta mercede privare inter gravissima peccata hambetur propter ea, quod mercedem suam nonnisi eravissimo labore acquirunt, ob incommoda aestus, Solisque intemperiem. Accedit, quod quum haec natio hominum Plerumque καθημερόβιος sit . qui pane eos hodierno maligne fraudat, sudori crastino exhauriendo iis vires subin
396쪽
angelorum, hominum, omniumque erearii rarum, ae pro inde potentisaimua. Vide dicta ad Rom. IX, 29. In a-rra intrarunt, r. e. exauditae sunt.
e errα et luεciυitia, vivitis in omni deliciarum et lasciis viae genere in hoc niuiido. De Verbo cf. I Tim. V, 6. 'Επὶ τῆς νης, in hoc mundo. τε - σφαγῆς) Ventri indulgetis quasi propediem mα- etandi, i. e. thdulgetis genio et corpori; abundantissime vino et cibo vos impletis, Pecudibus mactandia aim leε. Ταο υμῶν, i. e. υ-met imos. Tu Pro a Io. Similis locus est apud philonem in Flacc. p. 99o. C. Mi Flaccus de salute sua desperans, queritur : σιτία sari Μ ποτὰ καθαπερ δειὶ θρέμμασιν ἐπὶ σφαγην δίδοros. Cibus potusque mihi praebetur, Sicut mactandis Peae udibus. lnd cavit igitur Apostolus elegantissima hae I cutione, quae mala a divino numine imminerent, dum notio et luxu dimuerent. Oecumenius explicat de lanimna Iudaeorum, a Romanis Occidendorum. Vs. Κατεδικασαr. - άντιτασσε is viav) Gyn in . natis et interscitis probox homines. nec imi reaisti re poεsunt υObis. Condemtiatis probos, i. e. emcitia Vestiis opibus, ut ab aliis, sive arbitris vltristianis . sva magistratibus infidelibus damnentui. In vocabulo τῶν δμκαιον Enallagen esse Singularis pro Plurali nemo non uti det. Interscitis nos, dum litibus intendendis et meres de retinenda victu eos 'spoliatis. Resistere υobia 'non po-unt; quia opibus sunt inferiores vobis.
397쪽
7. πικροθυμήσατa - τοῦ κυρίου θ E ectate igitur patienter. fratres, donec Neniat Dominus, Μακρο- h. l. est exstectare, Ci: v. 8. Uertitur ne sermo ad oppressos. II αρa σία κυρίου h. I. nonnullis est iudieium Christi in gentem Iudaicam; nam discebat iam tum Iudaeorum rebellio , cuius fatalis tristis eventua, veteri scriptur te phrasi, adυentus Domini dieitur. in nempe Deus quasi longius abesse dicitur, si maleficia hominum per aliquod tempus impune perpetrari, et honi a malis opprimi videntur: Sic adυenire dieitur Deus, quando malis iusta poena insertur. Potest tamen simul etiam si nificari iudicium Christi u imum in genus humanum uni-vςrsum; nam de tempore nihil ςerti didice ant veteres Christiani, et semper iussi erant intenti esse in ultimum illum
diem, qui bonos ab omni malorum vexatione. erat liberaturus. Cf. v. 8. ἡ γεωργὸς - τῆς γῆς) Agricola aperat 1argum prOυentum terrae. bes alis agricolas. υγεωργος, i. e. quivis a' ricola. Egregie dixit τον σμμιον καρπὸν τῆς Yν ς, frugem, qua maxime alimur; eius enim frugis magnus semper honos et apud Iudaeos et apud Christianos. μακροθυμων - ἔψιμονὰ Abest tia νον abitata, Vulg. Copta, et eod. 9. Wetstenti, seu Stephani I 3. Sic pertinerent adiectiva πρώi ιον μον, ad praecedens καρπὀν, sunt enim terrae fructus alii tempore priores, alii Sensis itaque esset: Patienter expectat, dum accipiat pro temporis opportunitate fructuum unum genu4 podi alterum. Si genuina est lectio υετον, intelliguntur imbres, de quibus Hebraei utun
quae coniunctim nominantur Deut. XI, I . Ioel. ll, 23.
t glibi. IIaec est pluvia illa, quae decidit, quum simul
398쪽
sunt semina Iterrae commissa; i. e. pluvia matuti ra autumnalis , illa verD, quas fruges , quum iam adoleverint, esscit ut proveniant latius et ub*rius , hoe est aer tina Derno tig.
8. Μακροθυμήσατε - Nina Patienter expectate
et Dos, sub spe frugis multo maioris. τὰς καρδlας υαων, i. e. animosi beatroS mei magnitudine confrmute. Translata est phraiis ab iis , qui cibo et potu.resciuntiir, et vireF corporis colligunt. Iudic. XlX, s. 8. Quotidis magis appropinquat adlaenius DOm ni , quo nempe dura vestra conditi O feliciter mutabitur Praecipue autem admonet, ut spe futurae felicitatis pascantur. Nani in hac vita nunquam plane liberati sunt Christiani a vexation ς malorum
in alium, fratre., ne Puniamini, AIii legunt κατακριθῆτε, sentis eode ; nam utrumque verbum interis dum signi fi t punire. Πe Deu4 υο puniat Voce ςa- νάζειν ne eta intelligit quandam internam querimoniam; quae impatientiam declaret, 'uam Ui. non Prorsita erumpat Grctius e ne alii invidete ouis. Pricoeu4 indicari hie arbitratur talem pectoris motum vel ab invidia ortum , veIetiam ab exeandeseontia, ali inυidentia, quum alienis bonis quis carpitur et maceratur ; ab ira, quum ad opini nem alicuius iqiuriae perpessae indignatio orixur. Carpia
zoυio τενάζειν li I esse videtur, fremere, υociferari ob indignationem propter perpessam iniuriam. Nam proprie hoe verbum sumitur de fremitu leonis et ursa, ut Iob. IV, Io. Ies. LIX, i I. Pauperes Christiani, fi a divitibus iniurias patiuntur, non modo non resistere v. sed no
399쪽
fremere quidem et ingemistere debent, vel cupiditatem uleiscendi exprimere verbis r avibus, et vindietam divinam imprecari. 'o κριrie. nempe illiuS qui succenset, et cui suceensetur. Προ τῶν θυρῶν, loeutio est notans summam: Proximitatem.
I s. malarum Perpe io. De his malis, quae Prophetae pertulerunt, vide Hebr. XI, 33. constans in adversis patientia. 'Εν ovo - ματι κυρίου, Dei mandato, II. in αρψομεν τους υπομένοντας 'Υπομείναν-r ac legunt cod. Alex. et iuniores nonnulli, Syr. Vulg. corb. Euthal. Nec male, quia illa exempla omnia fuerunt temporis praeteriti. Laudamus adhue constantiam eorum, qui talia mala pertulerunt, beatosque eos hoc nomine praedieamu . Ergo et imitandi a nobis sunt. την ὐπον--
sis liberis ae bonis, torto per gravissimos dolores corpore, amicis eum calumni ntibus. Uidetur multis vera esse haee historia, sed traetata poetice, το κυρωEt praeclarum exitum, quem Deus curaverit, intes-
Iolatia. Το σέλος κυρίου ex Hebraismo est sinu quem De fecit, et κυρίου hie est Genetivus caussae. vidi stis, inquit, id est, legendo cognovistis , quem exitum et
Deus dederit: bonam ac firmam valetudinem, plurimosae florentes liberos, famam et honores et divitias. Multi sum Auguatino hoe traxerunt ad Christum.
400쪽
' Ist. Προ παντων --Ante omnia autem. fratres mei, non iurate per coctum p nec Per terram. nec aliud huiusmodi iuramenιum. Locutio cum Aeqcusativo est elliptiea, pro ὀμνυειν ἐις τῶν ίρανον ete. Sequens vero Aecusativus μή ra αλλον τι α ορκον non regitur a Praepositione cum όμνυειν iungenda, sed alia enimia
elatione adliibetur quam in antecedentibus. Quia Iudaei valde proni erant ad iuramenta, nec uelle evelli ea con, suetudo potuit, ideo Christianos monet seria Iacobus, ut meminerint eius praecepti, quod Christus dedit. Sem xua ad e niurationem et soaalitia quasi Iudaizantium reqfert, quae iureiurando firmarentur adversu4 Romanos. Cf. dicta ad Matth- V, 33: sqq. Iudaei superstitiosiores ad vulgaria iuranteata non diserte Dei nomen usurpubant, sed res alias, ut coelum et terram. Sed his quoque abstineri vult Christus. Nec illam Christi reprehensionem, nee hoo Iaeobi dictum pertinere ad politicum et testimum iusiurandiim, nexus orationis, et res ipsa docet. ηπω - ου. ς Esto auιem υratro Ossirmcitia mera a matio, et ne- gacio mera negatio. Debent Christiani affrmare. quedassirmandum eis. negare quod negandum est sine omni iureiurando , vel ulla alia asseveratione aecedente. 5να μὴ ὐπὸ κρίσιν πέσητεὰ in poenam incidatis. Plurimae editiones tuis expressae habent a Io υπόκρισιο, quom do habent codices iuniores, Arab. polygi. Armen. Anci ruicaecumen. Theopli. Sed dπὸ κρέσιν habet eod. Alex. Syri Erp. Copt. Λςlli. Vulg. corb. et nonnulli codicea iunio, res. Haec lectio pr3eserenda videtur in reprehensionem et damnationem i tam incidatis. EA. Imκρέσει e Occurrit Sirac XXIX, ι9. ΚρIσις inritelligi potest Dei; poena a Deo insigenda; potest etiam