장음표시 사용
461쪽
et πνεδμα sensu vario sbi opponuntur. Interdum σάρε
corpua ; tum πνευμα sumitur pro ianima. Saepe au tem significat humanam naturam, et tunc πνευμα
est spiritus divinus, divina Christi natura. Quo sensu.
h. l. haec voces sint explicandae, de eo non convenit inter Oetos. Nonnulli explicant: Occiε- rat quoad corpus, iri vita conse atus rat quoad animam; nam verbum Κωοποιεῖν non tantum signifieat viυscare, sed etiam, ut hebr. ni mri conSeruare. Λlii: mortuus est quoad 'humanam naturam, in υitam autem reυOcα-
eus Spiritu diυino, f. per υim illam diυinam, quae in ipso sua. Omnino saepe est militas, humanitar. Tum πν ευμα est male taS, et quum de Christo sermo est, id quod in Christo eεt diυinum Πνεομα ἀιῶνιον tribuitur etiam Clinito Hebr. IX, I . idem quode. VII, I6. δυναμις ς α καταλυνου. Sed universa orationis feries postulare videtur, ut per σάρκα intelligamus coryuS, et per το πνευμα animum, et sensus st: Christus quoad comua quidem interfeci , εed quaad animum in vita conεer atua eSt. Nam exemplum Christi proponitur iis, quibus religionis caussa multa mala, perferenda erant. Sicut nempe Christus interfectus quidem, sed quoad animum in vita conservatus est, et felix fuit; sic etiam nos Christiani, ad eius exemplum calamitates sui inentes. mist mortem corporis in vita conservati statim felices erimus. iam 'Εν φ - uoca quem canimum, post mortem corporis superstitem J etiam animas apud inferos edocere perrexit. Tu ω, sic. πνευματι, v. I 8. Videtur enim Petrus docere, Christum etiam post mortem corporis , quoad animum a corpore separatum, et in ἄδην deratum
462쪽
' IN EPIST. PETRI PRIOREM. C. III 4έi '
Iatum , continuasse negotium docendi et religionem tra.dendi , . in quo peragendo Vitam suam in his terris eon sumserat. Ceterum locus hic vexatissimus varie explicatur. Τα ἐν φυλακν πνευματα esse animOS a corpore εe-Par uos, et in Orco, quem Graeci αδην, Hebraei Hiκs
voeant, tanquam in custodia detentos, vix dubitari posse videtur. Sed res ipsa est valde obscura. Camerarius: ' Ελειψ/ις quidem certe in his est, ut τοις ἔσι. Sed quae phrasis sit, aut quid significetur hoc loco, mihi quidem plane ignotum. Quidam Graecorum ita aeceperunt haeci ut ante diluvium etiam Christus praeco fuerit Evaneelii, sed spiritu suo -- ui, ut necesse esti, interpretanis tur το ς ἐν φυλακν πνευ μασι de animia eorum, quitum non erediderunt, et ideo nunc in custodia seu carcere taeent, dum veniat ad iudicium Christus. Sed Clemens Alexandrinus τρωματέων ς', huncque secuti et alii Graecide praeconio Evangelii haec acceperunt, quod fecerit Chrimis apud inseros post mortem suam in terris. Est igitur hic unus ex locis iis sacrarum litterarum , de quibus pistas religiosa quaerere ampliua et dubitare quid dicatur, sine reprehensione, et de quibus diversae etiam sententiae admitti posse videantur. is Haec satis modeste et docte
camerarius. Priorem explicationem recentiores interpretes haud pauci caleulo suo approbant. Dan. Heinsius verisimile esse putavit, Petrum, quum haec scriberet, re- .spexisse ad Enochi seripturam apocrypham. Multa enim in illo libro traduntur de Gigantibus , quos Noachus habuit eoa evos; quomodo geniti essent, quomodo et quando ad summam illam pervenissent impietatem, quam commemorat Mosea Gen. VI. et quomodo ἐις φυλακῆν. seu carcerem, de quo hic agitur, coniecti essent. Sie
463쪽
eo deii: l noelii libro: ΓΙ νεύματα πονο ρα ἐπὶ τῆς γῆς καὶ G τὶν άυrῖς, nempe Gigantes illos. ex angelis et homin ibus nἹ:0s. Deinde paucis interieetis: 'οι ἰσχυροὶ τῆς τ c; es αεγίλοι ὀνομυςοὶ, τὰ πνευματα τα ἐκ πορευο μενα απο τῆς ἀυτων, ς ἐκ τῆς σαρκος, εσον reci αφανδεύοντα χωρὶς κρίσεως, ἔταο ἀφανίσουσι μέ - χρ:: ἡ μέρας τῆς αφανίσεως, εως τῆς κρίσεως τῆς μεγαλη Poterileε terrae, magni et celebres, Sytritus illi, qui ab anima Separcuitur tanquam a Cory Ore, Omnia corrumpent sine diScrimine; ita pergent usque ad eum. diem, quo omnia e GarieScent, vique ad iudicium magnum. His locis nostrum Petrinum egregie illustrari, post He insium alii etiam interpretea ex illimaverunt Loquitur Petrus de ii ominibus , qui Vixerunt ἐν ἐμέραις Nαia, v. zo. loquitur et Auctor libri Enocta. Πνευματα vocat Apostolus: πνευματα ibi dicuntur. In φυλακὴν conie-ςtos, ait Petrus: idem plane in libro Enochi. Sic igitur len-
loci nostri esset: Quo spiritu divinob etiam illis,
qui nunc simi in carcere ερ iritibuε Praedicare poenitentiam a iu3sit. Ex horum sententia πορευθεὶς hic ut saepe more hebraico et graeco redundat, ut Sam. HI, I. V. Io. Gen. VIII, 13. Praedicaυit autem Spiritibus istia Chriati Spiritus per Enochum, Noam, alicaque sanctos homines, et Christi ερ iriιui id tribuit Λpostolus, quia S. Spiri tus interdum etiam in Scriptura S. vocatur Spiritus Filii ' Dei. Forte etiam respici putant ad Gen. VI, 3. et notandum
464쪽
IN EPIST. PETRI PRIOREM. c. III. 645
. dum esse monent Spiritum propheticum etiam supra e. Lxi. voeari ab Apostolo πνευμαXρις g. Multi intelligunt deseenium Cliristi in locum damnatorum, et annunciationem gravioris poenae, diabolis et damnatis factam. B. κα- chariae interpretatur locum de anima Christi, qua post mortem corporis Spiritibus a corpore separatis in Scheol se manifestaverit. Praedicationem improprie intelligendam esse ait, de manifestatione salutis humanae per Christum recuperatae. Veteres ex hoe testimonio limbum, quem - vocant, constituerunt, quasi ad Patrum Spiritus illi e tanquam in carcere quodam inclusos pervenerit Christi anima, ut eos liberaret, et Christi descens una ad inferos ita explicarunt, quos Beeta prolixe resutat. Clericus per πνευματα ἐν φυλακν intelligit dyiritus excubiaε agentes, hoc est, angelos qui homines φυλαττουσι. Ps. XCI, II. υigiles, Dan. IV, I . Igitur divinitas diceretur uois
casse ad poenitentiam ante M luvianos homines, una cum Angelis, monentibus Noachum , ut eos ad saniorem mentem
vocaret. Uertit hunc locum lao et modo: Vi uincatus Dero spiritu, quo, una cum Spiritibus cuStodibua profectus, praedicaυit incredulla. Alias interpretum de desiscensu Christi ad inferos sententias secundum temporum ordinem enumerat, et breviter diiudicat, novamque hirius loci interpretationem proponit Uen. Poti, in Exsursu III. Novae huius interpretationis haec sere est summa: Petrus,
immortalitatis spe Christianis proposita, melius utique esse v. 17. dicit, si innocentes, quam si merentes patiantur. Id eonfirmare pergit V. 380 eaemplo Christi, quem in ipsa corporis morte c-μὲν σαρκὶ animam tamen non perdidi3Se, 4ed 4 UyerStitem immortalemque .ematam recepirae ζωοποιηθεις δὲ τω πνευμαri conis
465쪽
tendit. Assirmat porro, animam Christi, eorpore relicto p . vetiisse in eum locum, quorsum omnes hominum mortu rum animae migrare putabantur. Quod vero Petrus Cliristum apud inferos tanquam κηρυσσοντα sibi fingit, eius rei caussa quaerenda Videtur in eo, quod ex communi quadam omnium fere hominum, tum sapientiorum, tum vulgi opi. nione, homineε ροβι mortem Opud inferos idem ager putabantur, quod in hac vita mag'o quodam animorum impetu perεequi εOtiti orant, Ut e. g. Agamemnonis, Achillis, Herculis, alioruφque heroum umbrae apud Homerum cum Myεεe, et apud Virgillium cum Aenea de rebus a se in terra sortiter gestis colloquuntur, et Aiax odium, quo in hac vita in Ulyssem flagraverat, etiam apud inferos non deponit. Uid. etiam Ies. XIV, 9..c. Quod vero Christus potissimum, ἀπει σασι ἐν ἐμψαιο . Nαε praedicasse dicitur. id explicandum est o perpetuo scriptorum N. T. more, insgnem scelerum atrocitatem de, scribendi exemplis a flagitic sis Noachi coaevia repetit a. Matth. XXIV, 37. Luc. XVII. 26. 27. Hebri XI, p. ut igi- . tur Christus ex mente Petri animis uagitiosorum hominum Omnibuε evangelium praedicasse, eusque doctrina niae vi ad meliorem sensum vitamque revocasse, putandus se. 2D. Aπειθ νσασι - κιβωτοῦ J Qui non obtemperα-runt olim, quum expectaret poeialtentiam eorum= Ion
ganimitas Dei in diebus Noe, quamdiu εtruebatur arca. Pro gπαε- vel quod alii habent ἐδέχετο legendum esse σπ εεεδέχετο ex variarum recensionum contensu patet. Exspectavit eos Dei patientia.' Luamdiu struebatur arca, per . rao annos. G ἴει- τος 2 In qua pauci, i. e. octo homineι conισυati εunt
466쪽
IN EPIST. PETRI PRIOREM. C. III. 4
mediis in aquis. 'Εις pro ἐν v. Octo, i. e. Nod, uxor, filii tres, tres nurus. Gen. VI, 28. Ψυχὶ, peris 4onae, homine3. Δἰ υδατος , mediis in aquis. Διὰ iterum pro ἐν, Σ,
mus nos Nunc εοζυat. 'Aντίτυπον , similo imagini, vel simpliciter 1imile. Similitudo inter diluvium et baptis. mum haec et , quod Noa servatus est in aquis. et nos let-vamur in haptismo. Sed dissimilitudo in eo est. quod i leservatus est quoad corpus, nos Rutem quoad animum fervamur. Pro is legunt o Codd. multi Cyr. Damasc. Occum. Vulg. Cypta anus, Augustinus, aliique latini. Quae aqua etc. sensu duriore quidem, sed eodem. Aliis ἀντίτυπον est contrarium, naturae adUersae, diUergoo conditionis, quam significationem probat D. Conr. Schwara n Commentar. linguae Graecae. Ita sensus esset: se aquis dilia υ ii perierunt homines; aqua baptismi nos Aer-Nat, Ne aeternum Pereamu3. Baptisma autem lite simul comprehendit reIigionem ipsam, ad cuius professionem baptismo obligamur. ου σαρκὸς - ἐις Θεόγγ Quo chapti n o
non corporis εOrdra abluuntur, aed bona conscientiα promittitur Deo. Ἐπερώτημα, II Oprie est iri terrogatio, deinde vero sponsio interrogando facta, at iμα- latio, promiaSio. In Glostario: ἐxaρωτοῦ, stipului; se l. per metonymiam nomine stipulationi comprehenu tur et responsio, sive promissio. Nam et ι τερα τῶ μ. ριι significat promitto, Nondeo, in eodem Gli,ssario. In baptismo episcopus, aut alnis quis eius n )m me ita interrogabat, aut.
quod idem est, stipulabatur: ἁ ποτάσσν σῶα respondebat baptizandus: ατο rάσσομ*. Rursum interro-
467쪽
gatus' συντασσν τῶ Xριςω; respondebat συντασσομω. - Συνειθησις est omne id, cuius nobis sumus conscii, omnis sensus noster, qui in nobis est. Erit igitur ἐπερωτημα συνειὀi σειχος ἀγαθῆς ἐις Θεον. i. e. Θεω πωιηθὲν promu-dum Deo factum nos bene pieque Litiere Delle, ut habeamua bonam coriScientiam. Hanc sponsionem salutis vocat Tertullianus de baptismo. Θεὸν, pro Θελ Syrus confes4ionem interpretatus est. δἰ ἀναςασεως Ἱησοῦ Xριτῶ) Refer ad σωζει. Baptismus, et cum eo coniuncta sincera religionis professo servat nos ab interitu, et procurat nobis spem aeternae felicitatis, propter resurrectionem Iesu Christi; inde enim et nos spem resurrertionis concepimus. Non repugno tamen, si quis eum Ven. Poetverea: δἰ ἀνα σεωο I x. malit referre ad αν - Θῆν, ita ut συνήιδητις ἀγαθὴ δια I. x. sit bona conscientia, ad quam conSerυandam resurrectio Christi no- hia animum atque Dim 5uppeditae, vel ad ἐπερῶ τημα, ut ἐπερωτημα ἐις Θεον ὁ ἰ ανας. I. X. εit promiS- Sum conSeroaridae bonae conscientiae ex Iide in re-εurrectione Iesu Chriati collocuta , Oriundum.
νον, POStquiam in coelum se contulit. 'Εξουσία καὶ δυναμις. Cf. Eph. I, 2I. Hoc loco videntur intelligi potentes terrae, Reges et principes.
468쪽
IN EPIST. PETRI PRIOREM. C. IV. 44
Duae huius capitis si int partes. In prima usque ad v. II. 'continuatur exhortatio ad studium sanctae vitae. In altera consolatur Petrus Christianos contra persecutio Nes, quas propter religionia professionem patiebantur. - οπλμα a J Quum igitur Christus perpes atis ait ollictioneS corporeas , Nos induite evincie trimentem , ut patienter feratia huius vitae calamitates , ct persecutiones religionis gratia vobis imminentes. Ἐννοια, aeri Sus, menS. T ν άντη ν εννοιαν ὀ πλίσαο ias,frmo proposito quiduis pro Christo ferendi vosmet
armalc. Passivum pro verbo reciproco. Post digrest One inde Christo ad superiora c. III. I . redit Apostolus. or ἁμαρτιας θ Qui enim coryoread Gyictiones potitus, desinit pecciare, abstinet a vitiis. Cf. Rom. VI, 7. Petrus his verbis commemorat utilitatem ex patientia in adversis percipiendam a Christianis. Verba haec igitur non referenda sunt ad Christum, qui nunquam peccavit, sed ad homineε, qui eius exemplum in serendis calamitatibus imi- tantur. Unice id dicitur: Quoniam Cluistus patienter per- kpellus est aflictiones corporeas, etiam vos idem facitote. Habet enim patientia Leatra eam utilitatem, quod desinitis a peccato. Quantam vim habeant huius vitae adversi tales abstratiendi nos a peccatis, experientia docet. a. 'Εις το - χριιον Itia ut non Porro iuxta horari. num libidinem, sed tu alia Dei uoluntatem, quod est reliquum leni Poria Niυcit. 'Eις τοῦ, ilia ut, 'AvΘρω- πων ἐπι-θυμίαι, cupiuua ea illae, quae adesse solent ma
469쪽
ximae hominum parti. Viυere voluntati diuinae est vivere secundum Det praecepta. Rom. VI, I II. 'Eν σαρκὶ, in corpore, i. e. in hae vita fragili et eaduea. a. 'Αρκετος - κατεργασαοθα 2 Pro κατε ργα σαθαι alii legunt κατήιργασθαι. Suspicit enim, nos praeterito tempore bitae feci4εe, quae gentibus aliis grata sunt, voluntati et moribus Paganorum nos accommodasse. 'mala pro υμῖν, ad mitigandam reprehensionis acerbitatem. Κατείργασθαι pro ἐις τὸ κατείργαEM, πεπορευμένους - ἐιωλολ τρείαις Πορευεσθαι, 'i,n .eertum vitae institutum sequi. 'Ε πιθυμ ίαι, nefandas libidines. 'Oινοφλυγία, vinOIentia. 'Oινοφλυε, pro . prie qui vinum eructat, a verbo φλυε ιν i. e. ομνυπροο τι , ut ait Scriptor Etymolsgiei. Κ ώμοιο, urude Rom. XIII. I 3. Ποτοι, i. e. ComPotationeε, συμπόσια, assidua convivia, quae, etiamsi absit ebrietas , culpa non carent. Καὶ α Θεμισο ἐιδωλολα τρείαις, et nefandis moribus idololatricis. Hoc ita interpretantur mesti, ut putent, eos ad quos scribit Petrus, ante professi nem Christianismi ex parte fuisse idolorum cultores. ain se vera esse videtur; vid. notata ad c. I, I. sed non propter hunc iocumo Nam idoloἰatriae possunt etiam esse mores Mesodatrici. Iudaei tum in multis imitati sunt Graecos, in quo fuit etiam, ut interessent Graeeorum ludis, qui in honorem numinum celebrati sunt.
q. Tu βλασφημοῦντες uod mirantur, et quia
non pariter cum iρεis in eandem vitae dissolutionem con3piratis, maledicunt Nobis. Scholiastae Graeci: τὸ.ξενίζονται αντὶ τοῦ θαυμα ζουσι κειrou. Polybius E a
470쪽
IN EPIST. PETRI PRIOREM. Q 1V. 449
ν Io σθαι - διαπορεῖν διοἰ τὸ παράδοξον, mirari alia
quid et quasi in rs non solita dubitare dixit. Idem verώbhim insin V. tu. habenaus. Caussa signifieationis huius esse videtur haec, quod hospites et Perignante , domus, poristus, monumenta, aliaque prius non visa contemplantes, rei novitate ac insolentia perculsi, admirari solent. Hine etiam nostrum boremden. Συντρέφειν ἐις T. α. T. α αναχυσιν, est et ruere in eandem Scelerum sentinam. Συγχυσις, confu4io, ut Vulgata babet, vel potius collua Dies. Igitur hoc vult Apostolus: Idolorum cuItores peraturbantur infoditae huiua rei HOυittite, quod non amisplius eadem libidine ruuis etc. Ἀσωτος, qui ae arinequit, perditus luxuria ; hine luxuria, in tempstrantia. Βλασφη μου ντες, maledicentra; Carpia ' bυius non male: at quo cachinnantur, quae esset species τοῦ βλασφημεῖν. Sic enim sunt mores hominum improborata et luxuriose viventium , ut isei Ga aliud vi vendi genua inchoantes, derideant. Nemo enim facile proahat diversa. s. 'Oι αποδύσωσι - νεκρους) stationem reddenι , I. e. reddere cogentur. 'Ετοίμως animo fhabet Aetor. XII, i 3. Zωντας καὶ νεκρους, tunc ἰωicturos, quum Veniet, et praemortuos , i. e. omnes omnino homines millo excepto.
6. 'gie τοῦτο - ἐυηγγε θ Quapropter etiam Dita defunctis laeta anunciare iu44it, st. Christus. N ε 1ι - ροὶ, ὀι τεθνηκοτες, quales sunt quoa μακαρ Irας, vulato dieimus. Intelligendi sunt, qui per iniustos iudices propter religionis professionem e vita erant sublati. 'κυαντε od h. l. non accipiendum esis videtur de praedicatione