장음표시 사용
541쪽
INEP. PETRI POSTERIOREM. C. In so
as. Συνάγεσθαι, cibristi ut Galat. II, 13. Στη- ριγμὸς h. I, est constantia illa, per quam retinetur fides. ΣκπIIrra ιν τνριγμῶ amittere feritatem, i. e. conis stantiam in religione, sicut Gal. V, 4. χαριτος ἐκη Ix τειν est amittere gratiam. 18. 'Aυμνετa-Xριςἔ i. e. Date Operam, ut magis magisque smore εuo complaeti possit Dos Chri-εtus, et υοε eum perfectiva cognoScatiS. Xαριο Xρι-
542쪽
X rimam hane Ioannis epistolam semper ab ecclesia missa receptam, , docet nos Euaebio Hist. Eccles. L. III, c. 23. liuer Osιολογουμεν eam relarena. Teste Aug tino Lib. II. qsaest. evangel. cap. 3'. voeata Ol im scit Epistola ad Parthos, i. e. ad Iudaeos Christum professos, qui non sub Romanorum , sed Parthorum vivebant imperio , in locis trans Euphratem, ubi ingens iudaeorum erat multitudo, ut Nearde NIsinu , hi aliis siprocis. Hane caussam esse putat Grotius, cur haec epistora neque in fronte uomen titulumque Apostoli, neque in sine salutationes apostoli elimoris contineat, quia nimirum in terras, hostiles Romanis, haec epistola per mercatores Ephesios mittebatur, multumque nocere poterat Christianis, si deprehensum fuisset hoc, quanquam innocens litterarum commereium. Sed argumentum huius epistolae probare videtur, eam a Ioanne fuisse scriptam ad Christianos in iisdem viventes regionibus in quibus vivebant ii, ad quos scripserunt Iacobus, Petrus et Iudas; nam tota epistola eo spectat, ut confirmetur Christianorum constancia, quam omni ope labefactare nitebantur illi imposiores, et falsi docto. res, quos Iacobus etiam , Petrus et Iudas notant iii suis
543쪽
Epistolis. Vide quae praemisimus Seholiis in Epistolam Petri priorem, et in Epistolam Iacobi. Qui eiusmodi salsas doctrinas spargebant, aut erant Iudaizantes, qui docebant, Christum ideo venisse, ut regnum in terrarum or-he capesseret contra gentes, et de reditu Christi in terram fabulas novas, quae populo lacilo placerent, commenti erant, aut novae dediti philosophiae, quales iam tum erant Cerinthiarii, quos Ioannes, ut nonnulli putant, initio Evangelii notasse videtur. Aliam hi de Christo lii storiam narrabant, ita ut alii de supplicio crucis, quod Christus perpessus est, tacerent; alii omnino negarent, Christum veniage in carne, ἐν σαρκI ἐληλ Θένω, c. IV, a. Qui formulam ἐν σαρκὶ debera humanitate veroque eorpore Chriati interpretantur, ii commenta Docetarum,c veram Christi ἐνανθρωπησιν negantium) quales plerique
Gnostici fuerunt, a Ioanne refutari arbitrantur. Enimvero σαρκα illo loco ut alibi saepe significare vitae conditionem tenuem et miseram, adeoque omnem Christi ταπείνωσιν , rectum nuit S. V. GEORG. CHRIsTIANUs KN Ap. pius in commentatione in locum I IO. V, 6-II. in qua εimul argumentum ac Serieε Eententiarum pertiniuerεam hanc Nutolam declaratur. 1792. . remia in Scriptis uarii argumenti etc. I 8os. T. I. Di 69. s. Nee ullum est in libris Evangelistarum ceterorumque auctorum Novi Testamenti vestigium e quo appareat, iam tum extitisse, qui dubitarent: Iesum in cruce mortem vere oppetiisse. Quin ea aetate, teste, Matthaeo cc. XVIII. Ii-Is. divulgatus est apud Iudaeos rumor ille, postea quoque per eosdem late propagatus, de exanimi Iesu coropore a sectatoribus eius e sepulcro furtim ablato. Igitur
impostorea illi ex eorum genere fuerunt, qui humilitats
544쪽
Iesu offenderentur, eamque ob caussam negarent, eum esse τον ὐιον σῖ-Me iam. Iudaeorum votis illa quidem aetate Messiam avide expetitum ella novimus, at non ἐν σαρκὶ μευ νομενον, i. e. humuem, Obεcurum, ignomianiosae morti obnoxium, sed potentem, sed splendore externo conspicuum, hostium debellatorem, publicae libe tatis vindicem. Quare qui vanam spem de honoribus aedivitiis in regno Messiae obtinendis concepissent, Iesum repudiarunt. Iidem, ut ipsi erant voluptati, avaritiae aliisque dediti cupiditatibus , ita vitae libidinosae licenatiam et excusabant, et commendabant publice. cap. 1U, Inde perspicimus caussam, cur per universam epistolam Ioel illi de Iesu Messa , de eius humilitate in terra et morte cruentat, per quam impunitatem et salutem eonsequamur ce. I, p. II, 1. 2. III, s. 16. IV, i O. rei. J item de deceptoribus affatum divinum prae se ferentibus IV. I. sqq. coli. I Cor. Xll. i-3.) denique de eou sentio.
ne et tanquam concentu doctrinae, eum vita ae moribus ι aliaque eiusdem generis tam aeeurate diligentorque tra etentur. Argumentum ac seriem sententiarum per univerasam hanc epistolam, tanquam in tabula conspiciendam .exhibuit Uen. ΚNΛPPIus in commentatione modo laudata. Nos singulis sectionibus praemittemus uberiorem arguin
menti expositionem. Brevis epistolae s umma est haec :Doeet Λpostolus salutatem Iesu Christi doctrinam, ab Apostolis traditam , esse divinam. Hortatur ad sidem hule doctrinae et promissis divinis habendam, ad pium obsequium praeceptis Dei praestandum , inprimis vero ad amorem Dei et proximi, et ab his cavendum esse monet, qui discedebant a vera religione. Nodus tractandi est arbitrarius, nimirum ad regulas artis non adstrictiti. Tractat Duiligeo by Corale
545쪽
IN EPIST. IOANNIS PRIMAM CL fit
etat enim Apostolus illa capita promiseue, et alternatim. subinde ab uno ad alterum transiens atque rediens; sic tamen, ut plerumque a promissis ad praecepta descendat, et pro re nata ab iis , quae utrique capiti contraria sunt,
Quo tempore sit scripta haec Epistola , an Christi an .no 9 I. vel 92. 98. 99. incertum est. Vide sia Miehaelis Introduet. in Libroa N. T. S. 22 I. sqq. et b. Zachariae in Prolegomenis Paraphrati suae Prai in istis. Add. Uen. S torr liber deri κwech der eυangelis chen Gerchich te unci der Brios Iohannis. t Tubing. 1 786. 8. p. s. 383. sqq. 406. sqq. et cf. Repertor. fur bibl. und mor- geniand. Litterat. P. XIV. pag- ι8r. Putat Vir doctissimus, hane primam Ioannis sic vocatam epistolam, non tam esse epistolam, quam potius alteram partem Evangelii, Leius tractationis, quam Apostolus opposuit dis at pulis Io - annis et Cerinthianis, et utramque uno eodemque tempore esse scriptam:
I, reumentum eap. I II, II. est hoc: Divina est, quae ab Λpostolis traditur, salutaria Iesu Christi doctrina. Deus Christianis imitandus; sectanda lux sano utatis, fugiendae
vitiorum tenebrae. Hae lege peccatorum venia, Per mor-
tem Christi parta, impetratur. Uitiis dediti, hostia Dei. Delinquentibus prodest patrocinium Christi, si et prae .ceptis eius parent, et exemplum sequuntur. Uetua haec ipsius Christi praeceptio, ted denuo inculcanda identidem: Sic. ut hoc exemplo utar, qui migrat Christi praeceptum Diuiliroo by Cooste
546쪽
tum de charitate mutua, luce v=ritatis Christianae earet, initio epistolae de fide testimonii Apostolorum, ut qui te- stes oculati fuerint, exponit 'his verbis ἔ1. v - - λόγου τὰ Quod emenit inde a primordiis cdoctrinae Christianaeo quod audiυimuε, quod
oeulis nostris vidimus, quod contemplati εumus, et maritis nOStrae tetigerunt, de Logo, felicitatis auctore. Sc. ά αγγέλλομav υμῖν, quod cUm. 3. sequitur.
'o εν - Id quod evenit ab initio, quae dicta et facta sunt inde a primordiis doctrinae evangelicae. Haec primordia autem sunt tempus, quo Christus ipse in publicum prodiit docendi eaussa. Nam refertur hoc ad ver Aha: περὶ τῶ λεγου τῆς- Κιναι, feri, ut Μatth. XXIV, 3. Marc. XI, 23. 24. et aliis locis. Λlii μ ἀρχῆ eexplicant ab iaeterno. et neutrum pro masculino usurpari existimant, ut Christus ipse denotetur ; sed ex ipsa serie orationis patet, Subiectum esse λόγον τῆς in fine commatis, cuius historiam sibi et reliquis inpostolis exacte notam esse, Ioannes assirmat, 'Ο ακηκοαμεν o ἐωρακα-bμεν, est loquendi genus, quod adhiberi solet, ad fidem conciliandam rebus alias in eredibilibus. Est gradatio; et bene ἐωρα καμεν ponitur post illud α quia certiora sunt, quae oculis videmus, iis, quae auditu percipimus. Hisce oculis υidi, Latine dicere solent. Gellius V, I .: de Appione: Hoc , quod in libro Aegyptiaco rum V. scripεit, neque audirae, neque Iegi se. εed Ῥεum 4eSe-vidiaSe oculis εuis confrmat. 'O ἐθεασα μεθα, quod Spectaυimus, et contemplati sumus. Sie Evangelii cap. I, 14. ἐθaασα μεθα την δοξαν αυ
547쪽
se ipso autem in plurali numero loquitur Λ stoliis, ut Seriptores N. M solent. Περὶ τῶ -λον ου τῆς πις , de Logo, felicitatis et salutis noatrae auctore. Et λό γος et ζω η. Christus etiam Io. I. vocatur , ubi dicta vide. Aliis ὀ λόγοι νῆι ζωῆς est doctrinα auctoria Salutis, quam is nobis patefecit. Hanc significationem haud esse in usitatam, patet ex Phil. II, I6. Act. R ilo. etc. Quicquid sit, hoc saltim eertum est, Christum ipsum designari nomine quia statim additur v. u. η προς πατέρα. Ergo exprimit aliquod Subiectum , quod apud Patrem fuit, Christum. Ceterum Ioannes provocat ad testimonium sensuum, propter salsos doctores, qui Christum . nec viderunt, nec audiverunt. Breviter repetit id, quod in praefatione Evangelio suo praemissa, cla.. fusius dixerat; quod indicio esse Videtur, auctorem nunc doeere velle quid ex narrationibus in Evangelio contentis ad doctrinam et usum practicum sequatur. B. ἐφανεραΘ Nam auctor salutis inhia terris convicuus Me factus. Καί pro γαρ, ut saepe alibi, et parenthesi includendus hic versus. 'Εφανερώ- nempe ἐν σαρκὶ, ITim. III, I 6. την Oiν - πατι- να) Hoc cinquam docemus υos, et annunciamuS υο his aeternum εalutis auctorem, qui erat apud Patrem, et ae nobis aspectabilem fecit. 'H i αι ων 1ος, aeternis salutia auctor. Aeternui autem voeaatur, quia πρὸς τὸν πατέρα ficu autem, quid sit, vide ad Io, i, I. a.
548쪽
3. 'O ἐωρακααεν - ἀπαγγm Ouεν υμ, Est προθεραπεία, quasi diceret: Mirabile, imo incredibile videri possit, Filium Dei assumsisse naturam humanam; non
aliud autem, quam quod scimus, quod vidimus, nunciamus vobis. Summa eorum, quae hactenus die a sunt, est haee: Quam vobis trado doctrinam de salutis nostirae auctore, eam creti ima cognitam habeo. Hane vero doctrinam vobis eoieonsilio trado, Dα xαὶ - μεθ' ut Dos etitim nobiscum sitia coniuncti, ut ean- . dem nobiscum habeatis religionem, eiusdem participes fiatia selicitatis qua nos fruimur. κοινωνία -
Σριτοῦ Iam vero nos cum Patre et eum filio eius Ie-
au Christo stimus coniuncti. Κοινωνία in libris saeris, ut per omnem vitam communem et in omnibus linguis , Omnis generis necessitudines et mutua vincula indicat. Ergo cum Patre et stio eius Ieiu Christo coniuneti
sunt, qui i) norunt ea consilia Patris, quae per filium suum nobis patefecit, i. e. in doctrdia Iesu Christi probe sunt in nituti, et huie doctrinae accommodate vivunt; a qui propter pium obsequium religionis praeceptis praestitum' a Deo et Claristo amantur, et multis modis beantur. Erit igitur Christianorum eum Christo coniunctio , Verbis utor Mori nostri, in dissert. de notionibus universis in Theologia p. 273.) secta per doctrinam christianam neces-4itudo muttia, per quam illi sunt et manent 4ectatO- res et cultores Christi veri atque genuini; hic vero iis, quippe aibi caris, bona omnia Aroyria religionitribuere pergit. 4. Κρή τῶντα - πεπληρωμέν J Amoc autem scribo vobis, cet repeto scribenda hac epistola, ut Dratrae δε- licitati quam maxime con4ulam ; Proprie: ut gau-
549쪽
IN EPIST IOANNIS PRIMAM. Q I 5 i5
ilium Destrum 3it maximum Solidumquc, i. e. ut summam votorum Obtineatis, finem bonorum impetretis.
etrina, quarn ex eo percepimus et Nobis tradimus. Η ἀγγελIα , pro qua multae editiones impressae habent ιπαγγελία est vera lectio ; hanc enim exhibent optimi codi-hes, versones antiquissimae et Patres. Probarunt eam Mu-' 1ius. IVeistentus et Grotius , et receperunt in textum Bengel, Griesbach, Matthaei, linctPyiuv. Merito. Ac-e it quod de ἐπαγγελία, pr mi isεione h. l. non est sermo, sed de institutione. 'H αγγελία eat, quicquid nunciatur, mandatum, doctrina, institutio, religionis prae-eemum ἔτι α Θεἰή - Dεαία Deum ita e3ae purum, et perfectissime sanctum, ut plane nihil mali ipsi in- ait. Το φ ιux, res puris ma, et gratissima, cui mat-na heneficia et commoda debemus, est imago rectae cognitionis, moralis perfectioniS, felicitatis. Per 1e igitur haee verba significare posseiri r Deus est scientissimus, vel sanctissimus, vel beatiSόimus, vel dator felicitiatis.1 Ioe loco autem verti debent: DeuS est sanctissimus; nam totus lociis agit de hominum smilitudine cum Deo, ea parte, ut et nomines fugiant vitia et sint sancti Q Non exeluditur tamen veri et boni cognitio. Contrarium est σκο-
elae moraris imperfectio. Nam tenebriae ingratae sunt, symbolum ignurantjae et vitiorum, ut saepe habuimus. s. ειτωμὸν - ρήν αλ Θειαν Senius est: S .itiis indulgemus, et tamen eicimus, nos esse veros Dei eulto es vide modo dicta ad Q. 3.) mentimur aperte, nee veri sumus ειudioli. 'Eν es. νει sta ρια aes ινι
550쪽
in tenebris ver Sari, i. e. in ignorantia et vitiis vivere Ποιεῖν τὴν ἀληθειαν, aincere agere, ut. IO. III, 2 P.
ti studemus, quemadmodum ipse Semper recti41ime agit. Το cpss utrumque, cognitionem veri bonique, et vitam huic cognitioni consentaneam , significare videtur. Deus in luce ver ri dicitur, quia novit omnia, sine erroris labe, et sem per rectissime agit. κοινασσίαν-ἀ, ονλων IEa res Irost inter nos . amicoa facit, ut nos amemus Deum, et DOS amemur ab eo. η, το πιμα - ἁμαρτίας9 Et propter mortem Iesu Christi , flii eiuε, condonain aurit nobis omnia peccata, se. vitae anteactae; tum demum mors Christi proderit nobis ad remissionem peccato- rum, nostramque tranquillitatem. 'Αιμα, mora cruent cinex, ut Hebr. IX,.I8. Haec mors cruenta Christi Puraare. et liberare nos a peccatis dicitur, quia vere poenitentibus et credentibus omnia peccata prioris vitae remittuntur.
8. 'Καν εἴπωμεν - i. e. ει negam , nOa peccasse. Distinguere solent interpretes phrases αμαρτίαν, ex ignorantia et in mitate peccare, et ποιεῖν ἁ μαρτIαν, proaeretice Peccare. Posteriorem phrasin Τe ita usurpari, qui sceleste vivunt, verum est, et patet ipprimis ex c. III, 6. sqq. Ἐχειν ἀμαρτίαν intem videtur significare: vilo modo Peccare, sive fit d at ex ignorantia, sive sponte et ex consuetudine. Negare se mcca e ii dicuntur, qui negant Oe peccando culpam incurrisse, ideoque aut excusant-prorsus, aut emolliunt ex parte quod egerant; qui dissimulant culpam, et vacuos se a culpa simulant. Hieboquendi mos confirmatur ex Ieri II, 2 .