장음표시 사용
561쪽
1N EPIST IOANNIS PRIMAM C. R. Ius
ieetantur, ut sunt OPra, pecuniae, spectacula ete. H. ἀλαζονεία τοῦ β Ιου, fa4tua in beatitu et cultu reliquo. Oatentatio. Sunt haec exempla pravae cupiditatis, neque hic vitia cardinalia sunt quaerenda. 'Oυκ ἔσιν ἐκ τοῦ πατρος , Non eSt in hiS perfectio moralis;
non conveniunt haee voluntati Patris.
mundani. Hi pereunt, et perit id, quo delectantur, morte snem imponente omnibus mundanis desideriis. Caduca omnia, et cito transeuntia. Potest etiam ὀ κόσμος ut V. I S. sumi pro cupiditate rerum terrenarum, vel omnigena pravitate. Cupiditatibus per adspectum rerum externarum excitatis non poterimus olim, post mortem coriaporis indulgere. ὀ δὲ ποιῶν - ἀιαναὰ Qui autem υο Iuntati Dei obsequitur, virtutem sectatur, aeterna Micac selieitate)fruetur, non desinet exercere virtutem, nec desinet largissima percipere Virtutis praemia; nam virtus est aeterna, exercitio et praemio.
ist. ἄρα iliab varie explicantur haee verba 1 Ultima aetas mundi. De hae sermo non potest e
hoc loco, nam loquitur Apostolus de rebus brevi te marcire post eventuris. 23 Tempus peοχimum meidio υ1 bis, templi, ac reipublicae Iudaeorum; sed nee hoe intelligi potest, si, ut nonnulli volunt, regnante Do. mitiano scripta est haec Epistola. 3 Tempus periculo sum. 1 yericulosus, petiimuι, sieut ultima
extrema piati Latini dicunt. ψὶ Tempus futurum, ex IIebraismo intelligit b. Auehtipsast, hi everba ex vaticinio quodani, tum temporis satis nbis, de sumta esse putans. Sensus itaque ess st : Inιι at mulo igni
562쪽
IN Epu T. IOANNIS PRIMAM C. II. 531
'o aduersarius Christi. 'ὀντὶ in eom postia tam eum indicat, qui te parem fert alicui, quam quialteri repugnat et adversatur. Cf. infra c. II, 22. et e. IV, 3. Hoc loco intelliguntur salsi doctores , quorum vita et doetrina Christo adversabatur. Hoc Ἀντιχριςὐc vocat Ioannes, nomine in his Asiae locis, tunc, ut videtur, usi
lato et quod etsi in scriptis Paulinis non legitur, c fortasse enim est serius inventum tamen dubitari vix potest, quin
sensu eodem v άντικέιναενος dicatur a Thess. II, 4. Ceterum Ioannis verba aperte indicant, non in unum, sed in plures illud nomen ebnvenire. Ioannes ipse delatabit hos li Omines V. I9. 22. 23. Cap. IV, 3. et a Epist. V. 7.
unde perspicimus , istos imposiores simulasse , se christia. nam religionem suscepisse; et tamen ducuisse, Iesum non esse Messiam. Interpretes adducunt Haereticos multos, ut Nico altas, Nazaraeos, Cerinthianos, Gnosticos ete. Alii intelligunt initiosiores , qui post excidium Hierosolymorum falso sibi Melliae titulum vindicabant, ac proinde Christo contrarii erant, quales illo tempore plures fuisse, ex Iosepho constat. Sed de liis Ioannes non Ioquitur , ut . ex ipsa horum impostorum deseriptione patet. Negarunt tamen isti inas odores, Ie1um esse ChriStum, sive, quoi m denotatur, Dei situm. Quibus vero inducti rationibus ita statuerint, planissime exposuit Ioannes c. IV, 2.3. et a Epist. v. 7.
dem ex nostra Societate, aed Non erant ri OStri, i. e. non vera erant membra societatis nostrae; non ex animo erant Christiani. Fuerant igitur Christianorum eo elui antea ad
563쪽
niciosissimis turbarunt ecflesam. ἐι γαρ - μεθ' ημῶν Si illi tunc ex animo fuissent Claristiani , quum ista in ei perent, non deleruissent coetus nostros. αλ' Bα -Wi su Ἀλλ' ιν αμαν ιν , suppler permi iam hoc est a Deo, quod idem est, egre3Si εunt ex nobis , quod Syrus hie addit; modo suppleas, provido Dei permissu. Ουκ ἐισι πάντο ἐμιοῦν, i. e. non omnes, qui in nostris sunt coetibus, animo sunt Christiani. Potest etiam post αλ' suppleri ἐξῆλθον υμων, ut sensus st: υ rum ideo Jiscesserunt e coetibuS NOStris, ut prodes ἀrent *4i, nullum eorum Uere e coetu rioatro fuissc. sto. Κ υαεῖς - οἰγίου VOS autem recta religionis dioinae notitia imbuti eStl3. ἐχετε, tincti estis. Proprie ex moribus Orientis homo dicitur ungi , qu Uraa inauguratur muneri. Pro illo igitIir: Nos tincti estis. poni potest: in augurati estis, ieilicet Christianismo. Christiani inaugurari possunt per baptismum, per sacram coenam, per institutionem. Ex collatione V. 2 . 27. apparer, .unctionem h. l. esse prsmam inalitiationem in religiones christiana, cuius fructus et effectus est εcientia verae religionis, V. zo. ai. ρ7. Quum igitur res a seriptore satis
explicetur, non audiendi sunt qui unctionem diversam ab institutione statuunt. 'Aπο τοῦ ἀνIκ, a Deo, qui in V. T. Sanctus Iaraelis dicitur, atquct ut unus verus Deus Veneraedus est, vel a Christo. - οιξατα παντα9 Om. Hia, quae nempe ad salutem, et ad vitandos impostorea sunt necessaria; qualia sunt: regnum Christi non esse de hoe mundo Io, XL IlI, 36. danda Caesari, quae Caesaris sunt, Mattia. XXII, a I. gladii ius non arripiendum,
564쪽
a L 'Οὐκ ἔγραψ/α - οιδα τε ἀυτ νὼ Non acripsi υο his, i. e. non ea mihi scribendi fuit caussa, quaai ignotum υobis eaSe Neram doctrinam putarem ; alioqui scilicet longiori vobiscum usurus sermone. 'O τι per tanis quam bene exposuit Latinus. 'Aλ Θεια Mera religionis doctrina. 'Λλλ' ο ιι α σε αυτ ν, sed eam i iam obeauia fam haec scribo vobis: quia υOs tenere et intelligere Deritatem Scio. υ οτι - ουκ εςι et quia intelligitis, nullum errorem Originem habere ex Nera religione. Illud καὶ construendum cum ἔιδατε, quod praecessit. LIαν. postposito οῦκ apud Hebraeos graece scribentes. universaliter negat. Nullum Errorent habere originem ex vera religione. Uaυδος, error, falsa doctrina, Opponitur verae ab Apostolis traditae religioni. 22. Τίς-- ο Xμς ;ὰ Quis potest maior raseimyOStore eo, qui Iesunt Mesaiam ease negat y Comparate haec sumenda, quum lint et alia imposiorum genera. i. 'ρν εῖσθαι, addita particula negativa, quam Latini Omitterent, nihil aliud est, quam firme negare. ήτορ ἐςιυ - τὸν οἰον Is est aduersarius Christi, Putri et Filio detra hens Adem. 'O αντίχρις ος, cf. supra v. IS. 'Αρ . Erσθαι h. l. paullo aliter sumitur, quam supra, et significat,sdem et auctoritatem alicui detrahere, ut fictor. III, 13. I 4. Negare τῶν πατέρα igitur non est, negare Dei existentiam, et ita αθεον esse, sed negare, patrem migissessium εaluberrimo hominibus consilio; negare patris benescia , per Iesum hominibus exhibita, ut Morus recte explicat. Qui Iesu directe detrahit fidem et aucto-xitatem , is per consequentiam etiam Patri eam detrahit. Pater enim omni modo id egit, ut Iesu auctoritatem conciliaret. Io. U, 36. VI, 27. VIII, s .
565쪽
tria iit, is nec Patrem colit. Εχειν νον πατέρα, Meram Patris cognitionem habere, eumque colere. Nam Θεον, et κοινωνίαν ἔχει μετα Θεοῦ, et τινα ἐν Θιω in hac epistola permutantur, indicantque omnem illam necessitudinem , religione essectam, quae hominibus eum Deo intercedit. Cf. etiam V. I . Addunt codices multi, cum Versionibus et Patribus haud paucis: ο ομο- λογων τὸν υ ἰον-τον πατέρα qui Iesum pro Messia et filio Dei agnoscit, is et Patrem vere cognoscit, eiusque voluntatem sibi notam esse ostendit.
Receperunt haec verba in ictium Grieshachius, Matthaei. Knappius. 24. 'Υμεις ἔν - μενέτω J Vos igitur retinete eam doctrinam, quam ab initio cantiunciati Evangelii accepistis. Est constructio ut et infra v. 27. Incipit enim orationem quasi dicturus: vos, quoo ab initio audisti , retinete: sed pro illo retinete, posuit, quod idem valet: maneat in UObis. 'Aetr se. quum primum annuntiatum est vobis Evangelium , quod ex subiecta materia apparet. ἐαν ἐν υμῖν - μενειτεὰ Vos ira filio et Patre permanebitis , i. e. eritis iis coniunctissimi, eorumque favore fritemini; proinde felices eritia; accipietis id, quod vobis Deus per Filium promisit. dis. Κμ αυτη - αἰωνιον Id vero, quod nobis promisit, est felicitaε aeterna. 'Ε παγγελία h. l. est ipsum bonum vel beneficium promissum. 'Αυτὸ ο, nempe filius Dei, nomine Patris. Τήν τὴν ἀιωνιαν, est constructio similia illi: Urbem quam 4tatuo υeatra est r
566쪽
IN EPIST IOANNIS PRIMAM C. II. 53 5
nisi quod ibi Accusativus ante verbum ponitur, hie post
τ ων υμας, Propter eos, qui υOS in errores inducere conantur. Περι, Propter, ut Matth. IV, 6. Nihil tamen Vetat, quo minus retineamus consuetam significationeradae. Commonere volui vos de illis, ne vos ab ipsis decipi patiamini. Deinde vertendum est: Qui vos seducere cori tur; nam verba quae effectum aut actionem indicant, saepe intelliguntur de conatu. 27. Κω ὐμεῖς - ἐν υμῖ, μένει θ Quam enim vos ab eo institutionem accepistis, eam ad hunc usque diem tenetis. Καὶ υμ aro, ad Dos autem quod attinet. NO- minativus eμεῖς absolute positus est, usitata Graecorum ellipsi. Si quis malit construere ita: o υμις ἐλαβετε, perinde est. Xρlσisae, ut supra v. 2O. Arrἀυτῶ, a Christo. ώ - υμαο Τις , nempe ex bis, imposiorihus , et salsis doctoribus. Non opus est , ut ab aliis novam doctrinam discatis. Non negat Apostolus , admonitione saepe Opus esse ad explenda pietatis ossieta. αλ' αἰο- μενεῖτο ἐν ἀυτῶ Atque institutio illa, uti de omnibuS Nos edocet, ita et υera est, et rie utιquiam erronea, manete igitur in iis, quae didicistis. Prius καὶ est pro ἴτω. ψευδος valet hic 'paυδες. Deinde idem bis dicitur, primum assirmando, deinde negando OP positum. Ma νεῖτε vel est hene sperantis et Ominantis, vel futurum pro imperativo.
28. Και νυν - παρουσία άντου) Nunc igitur, Caris-4imi, per uerate in coniunctione cum'eo, ut, quando
567쪽
Meniet, bonam habeamuS sduciam , nec repudiemur ab eo, in adυentu elua futuro. Και νυν, quamdiu in his terris vivitis; opponitur enim: quum veniet, in adventu eius. από τινος est hebraismus, verb, erubracere, contracti cum D. Erubescere corami Deo, est ab eo repudiari, non agnosci pro Veri Rominia Christiano.g9. 'Εαν-- γεγέννητα ) Δοιαιος, bonus, semper rectissime agens. Γινωσκε ra, Scitote, vel μι- tis. Ποιεῖν ἐν δικαιοσυνην, UiTtutem exercere. 'Εεαυτε γεγέννηται, i. e. pro filio ab ipso agnoscitur. Nam ex Deo natum esSe idem est ae τέκνον Θεοῦ εἶναι, amari a Deo, benescii3 ab eo ornari, sed et quoad cogitandi, sentiendi et agendi rationem Deo esse similem, a Petr. I, 4. imitari Deum, ut filii honae indolis Patrea imitari solent. Transit Apostolus de Christo ad Deum, quanquam nomine Dei non expresso, ut mox III, 5. et I 6. a Deo ad Christum
x. δετε - κληθῶμεν Ἱδετε, cogitate. Nova excitatur attentio; sed cohaeret oratio cum superioribus. Ἀγαπη hic metonymice est documentum amoris, nescium. Tέκνα Θεοῦ vocantur veri Christiani ab ipso Christo, qui falli non potest, Matth. V, 5. Quo sensu, di-etum est modo ad e. II 29. Post κληθῶμε ν addunt καὶ
ἔσμεν multi codices, versio arab. Erp. Copia Uulg. hari. Aug. item Syr. utri Aeth. ' διά τῆνο - αυτόν J Sensus est:
Qui adieni sunt a religione nostra Nicht Christen )non intelligunt hanc no4tram dignitatem et fesiuita
568쪽
ιN EPIST. IOANNIS PRIMAM IIII. 557
tem, quia Deum non norunt, neque eius doctrinam per
speetam habent. 'O κόσμος, Iudaei et Pagani, alieni a religione christiana. Est in his verbis consolatio. Tractant nos contumeliose, quia coeci sunt in rebus divinis.
2. Nil ν τέκνα Θεοῦ ἐσμεν, nunc iam habemu4 dignitatem Florum Den Diligimur a Deo, quoniam elus similes sumus sanctitate. Vid. Cap. II, 29. Καὶ ἔπι ἡ φανερωθν τί ἐσόμεθα . Sed nondum apparet hominibus mundanis) quanta futura sit noεtra dignitas; vel: nondum per experientiam innotuit nobis, quales
futuri simus. Και hic est pro adversativa. D solet etiam ad uualitates reserri. ριδα ν δὲ - ἐσομεθα ) Scimus autem, quando apparuerit c quaenam sit nostra dignitas Vel, quando per experientiam innotescet nos ei fore similes. Oιδαιον δὲ est sormula loquendi Ioanni usitata, saepissime nihil aliud indicans quam rcm certam, et verti Potest plerumque sane, certi ime. ' Εὼν se. τί ἐσόμιψα, et sau. pro ἔ v. Alii supplent O Xριτὸς, ut sensus sit: Simul atque apparuerit Christus, redditurus cuique pro suis factis praemia. Ομοιοι Γυτω ἐσομa-
Θ α, in. magis quam nunc, non bonitate tantum, sed aeternitate, et beatitudine. Non amplius peccato, non mortierimus obnoxii. Consummatior erit nosti a cognitio, eonsummatus virtutum amor. ' O τι o isto μεθα ἀυτον κα-
Θως ἐ τι, i. e. elare et perspicue eum cognoscentiis; non obscure, ἐν α ιν γ μα , sed πρόσωπον πρὸς προσωπον I Cor. XIII, 12. proinde etiam non amplius spe erimus fel iees, sed liquidissima cum Deo felicitate fruemur. Nam Didere saepe etiam de Ductu et usura usurpatur Praeeipue tamen hoo spectari Videtur accuratam et ve-
569쪽
ram Dei cognitionem iste caussam inaioris illius eum Deo similitudinis; nam quo accuratius aliquem novimus, eo magis ipsium imitari, eo similiores eius fieri possimus. Eadem aecuratior Dei cognitio erit etiam fundamentum maritoris no strae felicitatis.
3. Κ' πας - αγνος μι) Proinde qui in illo hane Spem Ponit, Purum de praeatat s a sceleribus) quemadmodum ille e4t yurus et sanctus. Tis ἐλπίδα meάυτην, hanc Spem, ut sit consors aeternae beatitudinis, et maioris cum Deo similitudinis. Ἀγνίζει ἐαυτὸν, semet purifcat, i. e. purum se a rebus malis tacit, et servat.' ἐκεῖνος αγνος ἐυ, ut similis ait sanctissimo. Καθως h. l. ut Matth. V, 48. in σπερ, non paritatem innuit, sed similitudinem. Qui illam beatitatem et maiorem cum Deo similitudinem sperat, is iam in his terris incipit eius fieri similis; nam altera illa vita erit huius nostrae continuatio.
4. Πας o ποιῶν - ποιεν) Ouicunque peccat, iscelerate uisit, etiam transgreditur legem. se. Dei, Optimi, sanctissimi. Ποιεῖν αμαρτ ίαν, Scelerate biber Plerique riv α νομιαν explicant per illegialitatem, ἰegis Niolationem; ut sensus sit: Quisquis peccat, viciat legem. filii: Quicunque se inquinat peccati , adversatur religioni christianae; nam peccatum cultui christiano adversatur. Sicut nempe νομος Xρισῆ est religio christiana, se analogice, quidquid cum ea pugnat, dici posset ανορία, κρου ἡ αμαρτία Αἰν η ανομία Et peccatum eSt transgressio legis, eat contrarium praeacriρto diυino, velut alii malua , est iniquitaβ, et quidem eo maior, quo ma
570쪽
IN EPISTIOANNIS PRIMAM OII. 5sq
ius pretium Christus impendit, ut nos a peccatis redimeret. MOR Us: Contraria agere voluntati divinae profecto est
a nobis ita velit ablata, sicut in ipso peccatum non est. Alias rationes affert Ioannes, cur sancte sit vivendum. Prima ratio est, quia Christus eo fine in his terris apparuit, ut facinora e societate hominum removeret, ne Porro committantur. Tollere peccata h. l. est abstraherea sceleribus. Hoc secit Christus, dum nos docuit; dum nobis exempἰum virtutis praebuit, dum mortem suam nobis proposuit virtutis incitamentum. κειτα ἡκ ἔτι. st praesens pro Praeterito: Peccatum in eo inon erat, nempe quum vitam mortalem viveret. Ratio altera, cur a peccatis sit abstinendum. Ut ipse non habuit peccatum, sic voluit, ut nos etiam abstineremus a peccatis.
gitur, a peccatis εibi camel. 'A ρτάνειν designare videtur habitum, aut conεialto peccare. Igitur non Peccare dicitur, qui fugit peccata quantum potest; abstinet a - ἔγνωκεν α μον) 'Ορα v, ut hebr. R i . CognOScere. Γινώσκειν, Denerari, et amare quod est consequens verae cognitionis Christi.
7. Τεκνία - υμο Nemo vos aeducat. Multi et tunc sibi hiandiebantur, et nunc blandiuntur, existimanis